گلو، حلق، اين مفهوم با واژة «حناجر» ۲ بار، «حلقوم» ۱ بار و آیهای که این معنا را دارد، آمده است.
چكيده: هنگام مرگ وقتي كه جان به گلو ميرسد، شما نميتوانيد آن را برگردانيد. روز قيامت، جانها به گلو ميرسد. اى كسانى كه ايمان آوردهايد، نعمت خدا را بر خود ياد کنید … هنگامى كه [در جنگ دشمنان] از بالاى شما و از زير شما آمدند و آنگاه كه چشمها خيره شد و جانها به گلوگاهها رسيد و به خدا گمانهايى [نابجا] مىبرديد، آنجا بود که مومنان آزمايش شدند و سخت تكان خوردند (احزاب/۹-۱۱). آيا شما اين سخن (قرآن) را سبك مىگيريد و روزی خود را همین قرار میدهید که تکذیب کنید؟ پس چرا آنگاه كه [جان] به گلوگاه مىرسد و شما در آن هنگام نظاره میکنید در حالیکه ما به او از شما نزدیکتر هستیم ولی شما نمیبینید، اگر شما مجازاتشدنی نیستید، پس چرا آن را باز نمیگردانید؟ آن را برگردانيد، اگر راست ميگوييد (واقعه/۸۱-۸۷). آنها را از آن روز نزدیک، بترسان آنگاه كه جانها به گلوگاه مىرسد، در حالىكه اندوه خود را فرو مىخورند. براى ستمكاران نه يارى است و نه شفاعتكنندهاي كه مورد اطاعت باشد (غافر/۱۸). بهراستي نزد ما زنجيرها، دوزخ، غذايى گلوگير و عذابى دردناك است (مزّمّل/۱۲-۱۳). |
الحلقوم
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ …إِذْ جَاؤُوكُم مِّن فَوْقِكُمْ وَ مِنْ أَسْفَلَ مِنكُمْ وَ إِذْ زَاغَتْ الْأَبْصَارُ وَ بَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَنَاجِرَ وَ تَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا* هُنَالِكَ ابْتُلِيَ الْمُؤْمِنُونَ وَ زُلْزِلُوا زِلْزَالًا شَدِيدًا (احزاب/۹-۱۱)
أَفَبِهَذَا الْحَدِيثِ (القرآن) أَنتُم مُّدْهِنُونَ* وَ تَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ* فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ* وَ أَنتُمْ حِينَئِذٍ تَنظُرُونَ* وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنكُمْ وَلَكِن لَّا تُبْصِرُونَ* فَلَوْلَا إِن كُنتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ* تَرْجِعُونَهَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (واقعه/۸۱-۸۷) وَ أَنذِرْهُمْ يَوْمَ الْآزِفَةِ إِذِ الْقُلُوبُ لَدَى الْحَنَاجِرِ كَاظِمِينَ مَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ حَمِيمٍ وَ لَا شَفِيعٍ يُطَاعُ (غافر/۱۸) إِنَّ لَدَيْنَا أَنكَالًا وَ جَحِيمًا* وَ طَعَامًا ذَا غُصَّةٍ وَ عَذَابًا أَلِيمًا (مزّمّل/۱۲-۱۳) |