چکیده: برای هر گروهی، هدایت‌کننده‌ای است. هرگز گروه شما هر چند زیاد باشد، چیزی را از شما دفع نمی‌کند. چه بسا گروهی اندک به اذن خدا بر گروه بسیاری پیروز می‌شود. گروه‌گروه به سوی جهاد رهسپار شوید. باید گروهی از مومنان در عذاب زن و مرد زناکار حضور یابند.

برای هر گروهی، هدایت‌کننده‌ای است (رعد/۷). خدا هیچ‌گاه نعمتی را که بر گروهی ارزانی داشته، تغییر نمی‌دهد جز این‌که آن‌چه را دارند، خود تغییر دهند (انفال/۵۳). بگو، من به شما فقط یک پند می‌دهم که دو تا دو تا و یک یک برای خدا قیام کنید سپس بیندیشید که در هم‌نشین شما هیچ‌گونه جنونی نیست (سبأ/۴۶). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، سلاح خود را برگیرید و گروه‌گروه یا همه با هم به سوی جهاد رهسپار شوید (نساء/۷۱). شایسته نیست مومنان همگی [برای جهاد] کوچ کنند پس چرا از هر گروهی از آنان دسته‌ای کوچ نمی‌کنند تا در دین آگاهی پیدا کنند و قوم خود را وقتی به سوی آنها برگشتند بیم دهند، باشد که آنها بترسند (توبه/۱۲۲)؟ نباید دشمنی گروهى که شما را از مسجدالحرام باز داشتند شما را به تعدّى وادارد. در نیکوکارى و تقوا با یکدیگر همکارى کنید و در گناه و تعدّى همکاری نکنید. از خدا پروا کنید که خدا سخت‏کیفر است (مائده/۲). اى کسانى که ایمان آورده‏اید، همواره براى خدا قیام کنید. به عدالت ‏شهادت دهید و نباید دشمنى گروهى شما را بر آن دارد که عدالت نکنید. عدالت کنید که آن به تقوا نزدیکتر است. از خدا پروا کنید. خدا به آن‌چه انجام مى ‏دهید، آگاه است (مائده/۸).

گروه- اقوام، کسانی [از قوم طالوت] که می‌دانستند خدا را ملاقات خواهند کرد، گفتند: چه بسا گروهی اندک به اذن خدا بر گروهی بسیار غلبه خواهند کرد و خدا با شکیبایان است (بقره/۲۴۹).

هنگامی که پیروزی خدا بیاید و ببینی که مردم دسته‌دسته در دین خدا داخل می شوند پس به ستایش پروردگارت تسبیح بگوی و از او آمرزش بخواه که او همواره توبه‌پذیر است (نصر/۱-۳). چه شده است که کسانی که کافر شدند، گروه گروه از راست و چپ به سوی تو شتابان هستند؟ آیا هر یک از آنان طمع دارد که در بهشت پرنعمت درآورده شود؟ نه چنین است. ما آنان را از آن‌چه [خود] مى ‏دانند، آفریدیم (معارج/۳۶-۳۹).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، نباید گروهی، گروه دیگر را مسخره کنند شاید آنها از اینها بهتر باشند (حجرات/۱۱). اگر دو طایفه از مومنان با هم جنگیدند، میان آن دو را اصلاح دهید و اگر [باز] یکى از آن دو بر دیگرى تعدّى کرد، با آن [طایفه ‏اى] که تعدّى مى‏ کند، بجنگید تا به فرمان خدا بازگردد پس اگر بازگشت، میان آنها را دادگرانه صلح دهید و عدالت کنید که خدا دادگران را دوست مى‏ دارد (حجرات/۹). باید گروهی از مومنان در عذاب آن دو (زن و مرد زناکار) حضور یابند (نور/۲).

[ای مشرکان] هرگز گروه شما هر چند زیاد باشد، چیزی را از شما دفع نمی‌کنند. به‌راستی خدا با مومنان است (انفال/۱۹).

جمع

لِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ (رعد/۷) بِأَنَّ اللّهَ لَمْ يَكُ مُغَيِّرًا نِّعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَى قَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ (انفال/۵۳) قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُم بِوَاحِدَةٍ أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَى وَ فُرَادَى ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا مَا بِصَاحِبِكُم مِّن جِنَّةٍ (سبأ/۴۶) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ خُذُواْ حِذْرَكُمْ فَانفِرُواْ ثُبَاتٍ أَوِ انفِرُواْ جَمِيعًا (نساء/۷۱) وَ مَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنفِرُواْ كَآفَّةً فَلَوْلاَ نَفَرَ مِن كُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَآئِفَةٌ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي الدِّينِ وَ لِيُنذِرُواْ قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُواْ إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ (توبه/۱۲۲) لاَ يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَن صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ أَن تَعْتَدُواْ وَ تَعَاوَنُواْ عَلَى الْبرِّ وَ التَّقْوَى وَ لاَ تَعَاوَنُواْ عَلَى الإِثْمِ وَ الْعُدْوَانِ وَ اتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (مائده/۲) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُونُواْ قَوَّامِينَ لِلّهِ شُهَدَاء بِالْقِسْطِ وَ لاَ يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَى أَلاَّ تَعْدِلُواْ اعْدِلُواْ هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَ اتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (مائده/۸)

القوم- الاقوام، قَالَ الَّذِينَ [من قوم طالوت] يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلاَقُو اللّهِ كَم مِّن فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللّهِ وَ اللّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ (بقره/۲۴۹)

إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَ الْفَتْحُ* وَ رَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا* فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَ اسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا (نصر/۱-۳) فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ* عَنِ الْيَمِينِ وَ عَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ* أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ* كَلَّا إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ (معارج/۳۶-۳۹)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَسْخَرْ قَومٌ مِّن قَوْمٍ عَسَى أَن يَكُونُوا خَيْرًا مِّنْهُمْ (حجرات/۱۱) وَ إِن طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا فَإِن بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَى فَقَاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّى تَفِيءَ إِلَى أَمْرِ اللَّهِ فَإِن فَاءتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ (حجرات/۹) وَ لْيَشْهَدْ عَذَابَهُمَا (الزانی و الزانیة) طَائِفَةٌ مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ (نور/۲)

[یا ایها المشرکون] لَن تُغْنِيَ عَنكُمْ فِئَتُكُمْ شَيْئًا وَلَوْ كَثُرَتْ وَ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ (انفال/۱۹)