چکیده: خدا گاو را آفرید و جفت آفرید. بر یهودیان پیه گاو و گوسفند حرام شده بود.

[خدا از چهارپایان] هشت تا [آفرید] … از شتر دو تا و از گاو دو تا. بگو، آیا نرها را حرام کرده یا مادّه‏ های [آنها] را یا آن‌چه را که رحم آن دو مادّه در بر گرفته است؟ آیا هنگامی که خدا شما را به این [حکم] سفارش کرد، حاضر بودید؟ پس چه کسی ‏ستمکارتر از آن کس است که بر خدا دروغ بندد تا مردم را بدون هیچ دانشی گمراه کند؟ به‌راستی خدا گروه ستمکاران را هدایت نمى‏ کند (انعام/۱۴۳-۱۴۴).

پادشاه [مصر] گفت: من [در خواب] دیدم که هفت گاو فربه را هفت [گاو] لاغر مى‏ خورند و هفت ‏خوشه سبز و [هفت ‏خوشه] خشکیده دیگر. اى بزرگان، اگر خواب تعبیر مى‏ کنید درباره خواب من، به من نظر دهید. گفتند: خواب‌های آشفته است. ما از تعبیر خواب‌های آشفته، آگاه نیستیم. آن کس از آن دو [زندانى] که نجات یافته و پس از چندى [یوسف را] به خاطر آورده بود، گفت: مرا به [زندان] بفرستید تا شما را از تعبیر آن خبر دهم. [گفت:] اى یوسف، اى راست‌پیشه، درباره [این خواب که] هفت گاو فربه را هفت [گاو] لاغر مى‏خورند و هفت ‏خوشه سبز و [هفت‏ خوشه] خشکیده دیگر، به ما نظر ده تا به سوى مردم برگردم، باشد که آنان بدانند. [یوسف] گفت: هفت‏سال پى‌در‌پى مى ‏کارید پس هر چه درو کردید جز اندکى از آن را که مى‏ خورید در خوشه ‏اش واگذارید آن‌گاه پس از آن، هفت‏سال سخت مى‏ آید که آن‌چه را براى آن [سال‌ها] از پیش نهاده ‏اید جز اندکى را که ذخیره مى‏ کنید همه را خواهند خورد سپس بعد از آن، سالى [فرا مى ‏رسد] که در آن برای مردم، باران مى‏ رسد و در آن آب‌میوه مى‏ گیرند (یوسف/۴۳-۴۹).

[یاد کنید] وقتی را که کسی را کشتید و یکدیگر را در آن متّهم کردید و خدا آن‌چه را کتمان مى‏ کردید، افشا کرد(بقره/۷۲). موسى به قوم خود گفت: ‏خدا به شما فرمان مى ‏دهد که گاوى را سر ببرید. گفتند: آیا ما را به ریشخند مى‏ گیرى؟ گفت: به خدا پناه مى‏ برم که از جاهلان باشم. گفتند: براى ما پروردگار خود را بخوان تا برای ما روشن کند که آن چگونه [گاوى] است. گفت: وى مى‏ فرماید: آن گاوى است نه پیر و نه جوان [بلکه] میان‌سالى است بین آن پس آن‌چه دستور یافته‌اید، انجام دهید. گفتند: از پروردگارت بخواه تا بر ما روشن کند که رنگ آن چگونه است. گفت: او مى ‏فرماید: آن گاوى است زرد یکدست که رنگش بینندگان را شاد مى ‏کند. گفتند: از پروردگارت بخواه تا برای ما روشن کند که آن چگونه [گاوى] است؟ به‌راستی این گاو، بر ما مشتبه شده و اگر خدا بخواهد بی‌تردید ما  هدایت ‏خواهیم شد. گفت: وى مى‏ فرماید: به‌یقین آن مادّه گاوى است نه رام تا زمین را شخم زند و نه به کشتزار آب دهد. سالم است و هیچ لکه ‏اى در آن نیست. گفتند: اکنون حق را آوردى پس آن را سر بریدند و چیزى نمانده بود که [این کار را] انجام ندهند (بقره/۶۷-۷۱). پس فرمودیم: پاره ‏اى از آن (گاو سر بریده) را به آن (مقتول) بزنید [تا زنده شود]. این‌گونه خدا مردگان را زنده مى ‏کند و آیات خود را به شما نشان می‌دهد، باشد که بیندیشید سپس دل‌هاى شما پس از آن سخت شد، همانند سنگ یا سخت‏تر از آن. چرا که از برخى سنگ‌ها جوی‌هایى می‌جوشد و برخی از آنها مى ‏شکافد و آب از آن خارج مى‏ شود و برخى از آنها از بیم خدا فرو مى ‏ریزد. خدا از آن‌چه مى‏ کنید، غافل نیست (بقره/۷۳-۷۴).

بر کسانی که یهودی شدند هر [حیوان] ناخن ‏دارى را حرام کردیم. از گاو و گوسفند پیه آن دو را بر آنان حرام کردیم به جز آن‌چه که بر پشت آن دو یا بر روده ‏ها است‏ یا آن‌چه با استخوان درآمیخته است. این [تحریم] را به سبب ستمشان به آنان کیفر دادیم. به‌راستی ما راستگو هستیم (انعام/۱۴۶).

حیوانات، چهارپایان

[خلق الله من الانعام] ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ … مِنَ الإِبْلِ اثْنَيْنِ وَ مِنَ الْبَقَرِ اثْنَيْنِ قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الأُنثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحَامُ الأُنثَيَيْنِ أَمْ كُنتُمْ شُهَدَاء إِذْ وَصَّاكُمُ اللّهُ بِهَذَا فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا لِيُضِلَّ النَّاسَ بِغَيْرِ عِلْمٍ إِنَّ اللّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (انعام/۱۴۳-۱۴۴)

وَ قَالَ الْمَلِكُ إِنِّي أَرَى سَبْعَ بَقَرَاتٍ سِمَانٍ يَأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَ سَبْعَ سُنبُلاَتٍ خُضْرٍ وَ أُخَرَ يَابِسَاتٍ يَا أَيُّهَا الْمَلأُ أَفْتُونِي فِي رُؤْيَايَ إِن كُنتُمْ لِلرُّؤْيَا تَعْبُرُونَ* قَالُواْ أَضْغَاثُ أَحْلاَمٍ وَ مَا نَحْنُ بِتَأْوِيلِ الأَحْلاَمِ بِعَالِمِينَ* وَ قَالَ الَّذِي نَجَا مِنْهُمَا وَ ادَّكَرَ بَعْدَ أُمَّةٍ أَنَاْ أُنَبِّئُكُم بِتَأْوِيلِهِ فَأَرْسِلُونِ* يُوسُفُ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ أَفْتِنَا فِي سَبْعِ بَقَرَاتٍ سِمَانٍ يَأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَ سَبْعِ سُنبُلاَتٍ خُضْرٍ وَ أُخَرَ يَابِسَاتٍ لَّعَلِّي أَرْجِعُ إِلَى النَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَعْلَمُونَ* قَالَ تَزْرَعُونَ سَبْعَ سِنِينَ دَأَبًا فَمَا حَصَدتُّمْ فَذَرُوهُ فِي سُنبُلِهِ إِلاَّ قَلِيلًا مِّمَّا تَأْكُلُونَ* ثُمَّ يَأْتِي مِن بَعْدِ ذَلِكَ سَبْعٌ شِدَادٌ يَأْكُلْنَ مَا قَدَّمْتُمْ لَهُنَّ إِلاَّ قَلِيلًا مِّمَّا تُحْصِنُونَ* ثُمَّ يَأْتِي مِن بَعْدِ ذَلِكَ عَامٌ فِيهِ يُغَاثُ النَّاسُ وَ فِيهِ يَعْصِرُونَ (يوسف/۴۳-۴۹)

وَ إِذْ قَتَلْتُمْ نَفْسًا فَادَّارَأْتُمْ فِيهَا وَ اللّهُ مُخْرِجٌ مَّا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ (بقره/۷۲) وَ إِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تَذْبَحُواْ بَقَرَةً قَالُواْ أَتَتَّخِذُنَا هُزُوًا قَالَ أَعُوذُ بِاللّهِ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ* قَالُواْ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لّنَا مَا هِيَ قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لاَّ فَارِضٌ وَ لاَ بِكْرٌ عَوَانٌ بَيْنَ ذَلِكَ فَافْعَلُواْ مَا تُؤْمَرونَ* قَالُواْ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا لَوْنُهَا قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنّهَا بَقَرَةٌ صَفْرَاء فَاقِعٌ لَّوْنُهَا تَسُرُّ النَّاظِرِينَ* قَالُواْ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا هِيَ إِنَّ البَقَرَ تَشَابَهَ عَلَيْنَا وَ إِنَّا إِن شَاء اللَّهُ لَمُهْتَدُونَ* قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لاَّ ذَلُولٌ تُثِيرُ الأَرْضَ وَ لاَ تَسْقِي الْحَرْثَ مُسَلَّمَةٌ لاَّ شِيَةَ فِيهَا قَالُواْ الآنَ جِئْتَ بِالْحَقِّ فَذَبَحُوهَا وَ مَا كَادُواْ يَفْعَلُونَ (بقره/۶۷-۷۱) فَقُلْنَا اضْرِبُوهُ (مقتول) بِبَعْضِهَا (بقرة) كَذَلِكَ يُحْيِي اللّهُ الْمَوْتَى وَ يُرِيكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ* ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُم مِّن بَعْدِ ذَلِكَ فَهِيَ كَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً وَ إِنَّ مِنَ الْحِجَارَةِ لَمَا يَتَفَجَّرُ مِنْهُ الأَنْهَارُ وَ إِنَّ مِنْهَا لَمَا يَشَّقَّقُ فَيَخْرُجُ مِنْهُ الْمَاء وَ إِنَّ مِنْهَا لَمَا يَهْبِطُ مِنْ خَشْيَةِ اللّهِ وَ مَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (بقره/۷۳-۷۴)

وَ عَلَى الَّذِينَ هَادُواْ حَرَّمْنَا كُلَّ ذِي ظُفُرٍ وَ مِنَ الْبَقَرِ وَ الْغَنَمِ حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ شُحُومَهُمَا إِلاَّ مَا حَمَلَتْ ظُهُورُهُمَا أَوِ الْحَوَايَا أَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍ ذَلِكَ جَزَيْنَاهُم بِبَغْيِهِمْ وِ إِنَّا لَصَادِقُونَ (انعام/۱۴۶)