کعبه

 

کعبه، خانه خدا، این مفهوم با واژه «کعبه» ۲ بار آمده است.

چکیده: خدا، کعبه را وسیله برپایی مردم قرار داد.

خدا، کعبه، آن خانه حرمت‌یافته را وسیله برپایی مردم قرار داد و نیز ماه حرام، قربانی‌های بی‌نشان و قربانی‌های نشاندار را. این به سبب آن است که بدانید خدا آن‌چه را در آسمان‌ها و آن‌چه در زمین است، می‌داند. خدا به هر چیزی دانا است (مائده/۹۷). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، در حالی‌که مُحرِم هستید، شکار را نکشید. هر کس از شما به عمد آن را بکشد، جزای او مانند آن‌چه کشته است، از چهارپایان است که دو نفر عادل از خود شما به [معادل‎‌بودن] آن حکم کند و به عنوان قربانی به کعبه برسد یا کفاره‌ای، طعام دادن به مستمندان، یا معادل آن، روزه‌داشتن است تا وبال کار خود را بچشد. خدا از آن‌چه در گذشته واقع‌شده، عفو کرده است. هر کس تکرار کند پس خدا از او انتقام می‌گیرد. خدا شکست‌ناپذیر صاحبِ ‌انتقام است (مائده/۹۵).

خانه خدا، بیت‌الحرام

الکعبه

 

جَعَلَ اللّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِيَامًا لِّلنَّاسِ وَ الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَ الْهَدْيَ وَ الْقَلاَئِدَ ذَلِكَ لِتَعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الأَرْضِ وَ أَنَّ اللّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (مائده/۹۷) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَقْتُلُواْ الصَّيْدَ وَ أَنتُمْ حُرُمٌ وَ مَن قَتَلَهُ مِنكُم مُّتَعَمِّدًا فَجَزَاء مِّثْلُ مَا قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ يَحْكُمُ بِهِ ذَوَا عَدْلٍ مِّنكُمْ هَدْيًا بَالِغَ الْكَعْبَةِ أَوْ كَفَّارَةٌ طَعَامُ مَسَاكِينَ أَو عَدْلُ ذَلِكَ صِيَامًا لِّيَذُوقَ وَبَالَ أَمْرِهِ عَفَا اللّهُ عَمَّا سَلَف وَ مَنْ عَادَ فَيَنتَقِمُ اللّهُ مِنْهُ وَ اللّهُ عَزِيزٌ ذُو انْتِقَامٍ (مائده/۹۵)