| کافور، گیاهی خوش‌بو، این مفهوم با واژه «کافور» ۱ بار آمده است.
چکیده: در بهشت، نیکان، نوشیدنی که آمیزه آن کافور است می‌نوشند. به‌راستی نیکان [در بهشت] از جامی می‌نوشند که آمیزه‌ی آن کافور است، چشمه‌ای که بندگان خدا از آن می‌نوشند و آن را [به هر جا بخواهند] روان می‌سازند (انسان/۵-۶). بهشت |
الکافور
إِنَّ الْأَبْرَارَ [فی الجنة] يَشْرَبُونَ مِن كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا* عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفْجِيرًا (انسان/۵-۶) |