پاداش، جزای عمل نیک از جانب خداوند، این مفهوم از ریشۀ اَجَرَ ۸۸ بار، جَزَیَ ۵۰  بار و ثَوَب ۱۵ بار و آیاتی که این مفهوم را دارند، آمده است.

چکیده: خداوند پاداش کسانی که ایمان آورند و عمل صالح انجام دهند، متّقین، ابرار، مقرّبان و … را بهتر از آن چه انجام دهند، می‌دهد. نعمت، آمرزش، بهشت و نعمت‌های آن، رضوان خداوند و … پاداش‌های الهی هستند و خداوند بهترین پاداش و بهترین پاداش دهنده است. خداوند بهترین پاداش و بهترین فرجام است (کهف/۴۴). سرانجام نیکو (آل‌عمران/۱۴)، پاداش نیکو (آل‌عمران/۱۹۵) و پاداشِ عظیم نزد خداست (انفال/۲۸؛ توبه/۲۲؛ تغابن/۱۵). هرکس در برابر آن چه  به دست آورده است، جزا داده شود و به آنها ستم نمی‌شود (جاثیه/۲۲). آیا پاداش نیکی غیر از نیکی است (الرّحمن/۶۰)؟ خداوند به اندازه  ذرّه‌ای ستم نمی‌کند. اگر کار نیکی باشد آن را دو چندان می‌کند و از نزد خود پاداشی عظیم می‌بخشد (نساء/۴۰). برای کسانی که در این دنیا نیکی کنند، نیکی خواهد بود (زمر/۱۰). خداوند به آنان که نیکی کرده‌اند بهترین پاداش را می‌دهد (نجم/۳۱). هر که کار نیکی کسب کند، برای او در آن پاداشی نیک بیفزاید (شوری/۲۳). بهتر از آن (قصص/۸۴؛ نمل/۸۹)، ده برابر آن، پاداش خواهد داشت (انعام/۱۶۰) و از هراس آن روز ایمن است (نمل/۸۹). خداوند پاداش نیکوکاران را ضایع نمی‌کند (توبه/۱۲۰). برای کسانی که کار نیکو کرده‌اند،پاداش نیکوتر و افزونِ ِبر آن است. چهره‌های آنها را غبار و ذلّتی نمی‌پوشاند. اینان اهل بهشت هستند و در آن جاودانه خواهند بود (یونس/۲۶).

هر که پاداش دنیا را بخواهد، پاداش دنیا و آخرت نزد خداوند است (نساء/۱۳۴). هر که  آخرت را بخواهد، نهایت کوشش را برای آن بکند و مومن باشد از کوشش آنان سپاسگزاری خواهد شد (اسراء/۱۹). هر که پاداش این دنیا را بخواهد، خداوند از آن به او می‌دهد و هر که پاداش آخرت را بخواهد از آن به او می‌دهد (آل‌عمران/۱۴۵). هر که کشت آخرت را بخواهد به کشت او می‌افزاید و هر که کشت این دنیا را بخواهد به او می‌دهد و در آخرت برای او نصیبی نیست (شوری/۲۰). هر که پاکی پیشه کند تنها برای خود پاکیزگی می‌جوید (فاطر/۱۸). هر که میزان اعمال او سنگین باشد، در زندگی خوشی خواهد بود (قارعه/۶-۷). هر که به آن چه با خدا عهد بسته وفا کند به زودی خدا پاداش عظیم به او می‌بخشد (فتح/۱۰).

هر که از بدی درگذرد و نیکوکاری کند، پاداش او بر خداوند است (شوری/۴۰).

اگر آنان [جن و انس] بر راه حق پایداری ورزند، خداوند آنان را از آب فراوان سیراب می‌کند (جن/۱۶). نیکی‌های ماندگار نزد پروردگارت از نظر پاداش، امید و سرانجام خوش‌تر است (کهف/۴۶؛ مریم/۷۶).

خداوند می‌فرماید: بر آنم قیامت را پوشیده دارم تا هر کس در برابر تلاشی که می کند ، جزا یابد (طه/۱۵). سعی و کوشش هر کس به زودی دیده خواهد شد و سپس هر چه تمامتر او را پاداش دهند (نجم/۴۰،۴۱) و به آن چه انجام می‌دادید، جزا می‌بینید و به هیچ کس ستم نخواهد شد (غافر/۱۷؛ جاثیه/۲۸؛ یس/۵۴). آن روز پاداش شما  به طور کامل داده می‌شود پس هر که را از آتش دوزخ دور دارند و به بهشت در آورند به راستی کامیاب شده است (آل‌عمران/۱۸۵). کسانی که از پیش، از جانب خداوند به آنان وعدۀ نیکو داده شده است از جهنم دور داشته خواهند شد (انبیاء/۱۰۱). در آن روز چهره‌هایی شاد، از کوشش خود خشنود، در بهشت برین و … هستند (غاشیه/۸-۱۲). خداوند به فرمان خود به سوی آمرزش و بهشت می‌خواند (بقره/۲۲۱). برای رسیدن به آمرزشی از پروردگارتان و بهشتی که پهنای آن چون آسمان و زمین است، بشتابید و بر یکدیگر سبقت گیرید (آل‌عمران/۱۳۳؛ حدید/۲۱).

پاداش- ایمان و عمل صالح، بازگشت همۀ شما به سوی خداست. وعدۀ او حق است. اوست که آفرینش را آغاز می‌کند سپس آن را بازمی‌گرداند تا کسانی را  که ایمان آورده، کار شایسته کرده‌اند به عدالت پاداش دهد (یونس/۴). هموزن ذرّه‌ای، نه در آسمان‌ها و نه در زمین از خداوند پوشیده نیست. هیچ کوچکتر و بزرگتر از آن نیست مگر این که در کتابی روشن است تا کسانی را که ایمان آورده، کار شایسته کرده‌اند پاداش دهد. آنان هستند که آمرزش و روزی خوش خواهند داشت (سبأ/۳-۴). آنان که کار شایسته کنند، به سود خودشان آماده می‌کنند تا خداوند کسانی را که ایمان آورده، کار شایسته کرده‌اند به فضل خویش پاداش دهد (روم/۴۴-۴۵). کسانی که ایمان آورده، عمل صالح انجام دادند، خوشا برآنان و سرانجام نیکویی دارند (رعد/۲۹). این قرآن به آنها مژده می‌دهد که برای آنها پاداشی عظیم (اسراء/۹) و پاداشی نیکوست. درحالی که همیشه در آن ماندگار خواهند بود (کهف/۲-۳). خداوند به آنها آمرزش و پاداشی بزرگ وعده داده است (مائده/۹). برای آنها پاداشی بی‌منّت و بی پایان (تین/۶؛ انشقاق/۲۵؛ فصلّت/۸) و نیکوتر است (کهف/۸۸). آنها آمرزش و پاداشی بزرگ (فاطر/۷)، آمرزش و روزی ارزشمند (حج/۵۰) و پاداشی دو برابر آن چه آنجام داده‌اند، دارند (سبأ/۳۷).

هر که توبه کند، ایمان آورد و کار شایسته کند (مریم/۶۰؛ فرقان/۷۰)، خداوند بدی‌های او را به نیکی‌ها تبدیل می‌کند (فرقان/۷۰) و به بهشت وارد می‌شوند و ستمی به آنها نمی‌شود. بهشت‌های جاودانی که خدای رحمان به بندگان خود در جهان غیب وعده داده است. در حقیقت وعدۀ او انجام شدنی است. در آنجا سخن بیهوده‌ای نمی‌شنوند، جز درود. برای آنها در آنجا صبح و شام روزی است. این همان بهشتی است که خداوند به هر یک از بندگان خود که پرهیزگار باشند به میراث می‌دهد (مریم/۶۰-۶۳).

 کسانی که ایمان آورده، عمل صالح انجام دادند [بدانند] که خداوند پاداش نیکوکاران را ضایع و تباه نمی‌کند‌  (کهف/۳۰). خداوند درخواست آنها را می‌پذیرد (شوری/۲۶). پاداش آنها را به تمامی خواهد داد (آل‌عمران/۵۷؛ نساء/۱۷۳) و از فضل خود به آنها زیاده می‌دهد (نساء/۱۷۳؛ شوری/۲۶). پروردگار، آنها را در رحمت خود داخل می‌کند. این همان کامیابی آشکار است (جاثیه/۳۰). کسانی که به خداوند و روز بازپسین ایمان آورده و کار شایسته کردند، نماز بر پا داشته و زکات داده‌اند (بقره/۲۷۲) و کسانی که ایمان آورده، یهودیان و صائبان، کسانی که به خدا و روز بازپسین ایمان آورده و عمل صالح انجام دهند (بقره/۶۲) پس نزد پروردگارشان پاداش خواهند داشت. نه بیمی دارند و نه اندوهناک خواهند شد (بقره/۶۲؛ بقره/۲۷۷). هر که از مرد یا زن کار شایسته کند در حالی که مومن باشد، قطعاً خداوند او را با زندگی پاکیزه‌ای حیات می‌بخشد و مسلماً بهتر از آنچه انجام می‌دادند، به آنها پاداش خواهد داد (نحل/۹۷). کوشش او ناسپاسی نخواهد شد و خداوند اعمال او را می‌نویسد (انبیاء/۹۴). قطعاً درآن روز خداوند گناهان کسانی که ایمان آورده، کارهای شایسته انجام داده‌اند را می‌زداید (تغابن/۹؛ عنکبوت/۷) و بهتر از آنچه انجام می‌دادند به آنها پاداش می‌دهد (عنکبوت/۷). هر که ایمان آورده، عمل صالح انجام دهد، نیکوترین اجر را یابد و خداوند کار را بر او آسان خواهد گرفت (کهف/۸۸). به زودی برای آنها محبّتی[در دلها] قرار می‌دهد (مریم/۹۶). آنها را در زمرۀ شایستگان درمی‌آورد (عنکبوت/۹). به آنها وعده داده است که قطعاً آنان را در زمین جانشین قرار خواهد داد. دینی که برای آنها پسندیده است، استقرار می‌بخشد و قطعاً بیم آنها را به ایمنی مبدّل می‌کند (نور/۵۵). به آنها مژده بده که برای آنها بهشت‌هایی است که در آنجا جاودانه بمانند (بقره/۲۵). پاداش آنان نزد پروردگارشان، بهشت‌های همیشگی است که … و جاودانه در آن می‌مانند (بیّنه/۷-۸). این رستگاری بزرگ است (بروج/۱۱). پروردگار به پاس ایمانشان آنها را به بهشت‌هایی پرنعمت هدایت می‌کند (یونس/۹). آنها را در بهشت‌هایی … وارد می‌کنند (نساء/۵۷؛ حج/۱۴؛ محمّد/۱۲). که به اذن پروردگار (ابراهیم/۲۳). همیشه در آن جاودانه می‌مانند (نساء/۵۷،۱۲۲؛ ابراهیم/۲۳؛ تغابن/۹؛ طلاق/۱۱). این همان کامیابی بزرگ است (تغابن/۹). آنها بهشت‌های پرنعمت دارند (لقمان/۸). در آن خواهند بود (حج/۵۶) و  جاودانه می‌مانند. این وعدۀ حتمی خداوند است (لقمان/۹). بهشت‌های جاودانه که از زیر آن نهرها روان است … چه خوش پاداش و چه نیکو استراحتگاهی است (کهف/۳۱). هر که با ایمان نزد خدا بیاید در حالی که کار شایسته انجام داده باشد پس چنین کسانی درجات والا دارند. پاداش آنها نزد پروردگارشان بهشت‌های همیشگی است که جاودانه در آن می‌مانند. این پاداش کسی است که به پاکی گراید (طه/۷۵-۷۶). کسانی که کارهای شایسته کنند، مرد یا زن، در حالی که مومن باشند وارد بهشت می‌شوند و به اندازۀ سرسوزنی به آنها ستم نمی‌شود (نساء/۱۲۴).

خداوند کسانی که ایمان آورده، کار شایسته انجام داده‌اند را در غرفه‌هایی از بهشت جای می‌دهد که در آن جاودان (عنکبوت/۵۸) و آسوده‌خاطر خواهند بود (سبأ/۳۷). چه نیکوست پاداش عمل‌کنندگان. همانان که صبر کردند و تنها بر پروردگارخود توکّل می‌کنند (عنکبوت/۵۸-۵۹). آنها در باغ‌هایی که به [پاداش] آن چه انجام می دادند در آن جایگزین می‌شوند، پذیرایی خواهند شد (سجده/۱۹). باغهای فردوس، جایگاه پذیرایی آنهاست. جاودانه در آن خواهند بود و درخواست انتقال از آنجا را ندارند (کهف/۱۰۸-۱۰۹). آنها در باغ‌های بهشت هستند. نزد پروردگار هر چه بخواهند دارند. این همان فضل عظیم است. همان که خداوند به بندگان خود که ایمان آورده و کار شایسته کرده‌اند، مژده داده است (شوری/۲۲-۲۳). در گلستانی شادمان می‌گردند (روم/۱۵). درود آنها در آنجا سلام است (ابراهیم/۲۳). خداوند روزیِ آنان را برای آنها خوش کرده است (طلاق/۱۱). آنها اهل بهشت هستند و در آن جاودان خواهند ماند (بقره/۸۲؛ اعراف/۴۲). کسانی که ایمان آورده، کار شایسته کرده و با فروتنی به سوی پروردگار خود آرامش یافته‌اند، اهل بهشت هستند و در آن جاودانه هستند (هود/۲۳). هر گونه کینه‌ای را از سینه‌های کسانی که ایمان آورده، عمل صالح انجام داده‌اند، می‌زداید. آنها می‌گویند: سپاس خداوند را که ما را به این [پاداش] هدایت نمود. اگر خداوند ما را هدایت نمی‌کرد ما خود هدایت نمی‌یافتیم. در حقیقت فرستادگانِ پروردگارمان، حقّ را آوردند. به آنها ندا داده می‌شود که این همان بهشتی است که آن را به دلیل آنچه انجام می‌دادید میراث یافته‌اید. بهشتیان دوزخیان را آواز می‌دهند که ما آنچه را پروردگارمان به ما وعده داده بود درست یافتیم. آیا شما نیز وعدۀ پروردگارتان را راست یافتید؟ می‌گویند: آری (اعراف/۴۳-۴۴). خداوند از کسانی که ایمان آورده، عمل صالح انجام دادند، خشنود و آنها نیز از او خشنود هستند. این برای کسی است که از پروردگار خود بترسد (بیّنه/۸).

پاداش– مومنان، کسانی که ایمان آورده، تقوا پیشه کرده‌اند، در زندگی دنیا و آخرت مژده بر آنها است. وعدۀ خداوند تغییر ناپذیر است. این همان کامیابی بزرگ است (یونس/۶۳-۶۴). اگر اهل شهرها ایمان آورده، تقوا پیشه می‌کردند، خداوند برکاتی از آسمان و زمین بر آنها می‌گشود (اعراف/۹۶). مردان و زنان مومن یار و دوستدار یکدیگر هستند. امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند. نماز برپا می‌دارند. زکات می‌دهند و از خداوند و پیامبر او اطاعت می‌کنند. خداوند آنها را به زودی در رحمت خود قرار می‌دهد (توبه/۷۱). کسانی که به خداوند و پیامبران او ایمان آورده‌اند، آنها نزد پروردگارشان همان راست‌پیشگان و گواهان هستند. برای آنها پاداش و نورشان خواهد بود (حدید/۱۹). مومنان را بشارت ده که برای آنها از سوی خداوند فضل بزرگی است (احزاب/۴۷). خداوند به زودی پاداش کسانی که به او و پیامبران او ایمان آورده‌اند و میان هیچ یک از آنها فرقی نمی‌گذارند را خواهد داد (نساء/۱۵۲). برای کسانی که ایمان آورده و ایمان خود را به شرک نیالودند، ایمنی است (انعام/۸۲). خداوند به دسته‌ای از بندگان که می‌گفتند: خداوندا، ما ایمان آوردیم، ما را بیامرز و به ما رحم کن، تو بهترین مهربانان هستی، برای صبری که در مقابل مسخره‌کنندگان کردند، پاداش می‌دهد (مومنون/۱۰۹-۱۱۱). هر که به خداوند ایمان آورد، خداوند قلب او را هدایت می‌کند (تغابن/۱۱). خداوند آنها را در زندگی دنیا و آخرت با سخن استوار ثابت قدم می‌دارد (ابراهیم/۲۷). خداوند کسانی را که به او ایمان آورده و به او تمسک جستند به زودی در رحمت و فضل خود درمی‌آورد و به راهی راست به سوی خودش هدایت می‌کند (نساء/۱۷۵). ای مومنان، از خداوند پروا دارید و به پیامبر او ایمان آورید تا از رحمت خود به شما دو بهره عطا کند و برای شما نوری قرار دهد که با آن راه سپرید و شما را بیامرزد (حدید/۲۸). اگر ایمان آورید و پرهیزگاری کنید برای شما پاداشی بزرگ خواهد بود (آل‌عمران/۱۷۹). خداوند پاداش شما را خواهد داد و مالهای شما را نمی‌خواهد (محمّد/۳۶). هر که به خداوند و روز بازپسین ایمان دارد و هر که از خداوند پروا کند برای او راه نجاتی قرار می‌دهد و از جایی که حساب آن را نمی‌کند به او روزی می‌رساند (طلاق/۲-۳). ای مومنان، اگر تقوای الهی پیشه کنید خداوند برای شما نیروی تشخیص حق از باطل قرار می‌دهد و بدی‌های شما را می‌پوشاند و شما را می‌آمرزد (انفال/۲۹). ای مومنان، تقوای الهی پیشه کنید و سخن حق بگویید تا خدا کارهای شما را اصلاح کند و گناهان شما را بیامرزد. هر کس اطاعت خدا و پیامبر او را بکند به کامیابی بزرگی دست یافته است (احزاب/۷۰-۷۱). میان براداران خود را آشتی دهید و تقوای الهی پیشه کنید. امید است که مورد رحمت قرار گیرید (حجرات/۱۰). ای مومنان، چون به شما گفته شود در مجالس جا باز کنید پس جا باز کنید تا خداوند برای شما گشایش حاصل کند و چون گفته شود، برخیزید پس برخیزید تا خداوند کسانی از شما که ایمان آورده و کسانی را که به آنها علم داده شده است به درجاتی بلند کند (مجادله/۱۱).

مومنان نزد پروردگار خود درجات، آمرزش و روزی ارزشمندی دارند (انفال/۴). درود مومنان در روزی که خداوند را دیدار می‌کنند، سلام خواهد بود. برای آنها پاداشی نیکو فراهم کرده است (احزاب/۴۴). تنها کسانی به آیات خداوند ایمان می‌آورند که چون آن [آیات] را به ایشان یادآوری کنند، سجده‌کنان به روی در می‌افتند و به ستایش پروردگار خود تسبیح می‌گویند. بزرگی نمی‌فروشند. پهلوهاشان از خوابگاه‌ها جدا می‌شود و پروردگار خود را از روی بیم و امید می‌خوانند و از آنچه به آنان روزی داده‌ایم انفاق می‌کنند. هیچ کس نمی‌داند چه چیزی از آنچه روشنی دیدگان است به پاداش آنچه انجام می‌دادند برای آنان پنهان شده است (سجده/۱۵-۱۷).

مومنان بهشت را به ارث می‌برند و در آن جاودان خواهند بود (مومنون/۱۱). برای کسانی که به خدا و پیامبران او ایمان آورده‌اند بهشت‌هایی که پهنای آن چون آسمان و زمین است آماده شده است. این بخشش خدا است و به هر که بخواهد می‌بخشد (حدید/۲۱). قومی را نمی‌یابی که به خداوند و روز آخرت ایمان داشته باشند و کسانی را که با خدا و رسول او مخالفت کرده‌اند، هر چند پدران یا پسران یا برادران یا خویشان آنها باشد، دوست بدارند. در دل اینهاست که خداوند ایمان را نوشته است و آنها را با روحی از جانب خود تأیید کرده است. آنها را به بهشت‌هایی که همیشه در آن جاودانه هستند وارد می‌کند. خدا از آنها خشنود و آنها نیز از خدا خشنود هستند (مجادله/۲۲). ای مومنان، به درگاه خداوند توبه کنید. توبه‌ای راستین. امید است که پروردگارتان گناهان شما را بپوشاند و شما را به بهشت‌هایی … درآورد. روزی که خداوند، پیامبر و کسانی که با او ایمان آورده بودند را خوار نمی‌کند نورشان از پیشاپیش آنان و سمت راستشان تابان است (تحریم/۸). ای مومنان، اگر از گناهان بزرگی که از آن نهی شده‌اید دوری کنید، خداوند بدی‌های شما را می‌زداید و شما را به جایگاهی گرامی درمی‌آورد (نساء/۳۱). خداوند به مردان و زنان مومن باغ‌هایی که در آن جاودانه هستند و سراهایی پاکیزه در بهشت‌های جاودانه وعده داده است و رضوان خداوند برتر است. این همان کامیابی بزرگ است (توبه/۷۲). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، آیا شما را به تجارتی راه نمایم که شما را از عذابی دردناک می‌رهاند؟ به خداوند و فرستادۀ او ایمان آورید و در راه خداوند با مال و جان  جهاد کنید. اگر بدانید این برای شما بهتر است تا گناهان شما را بیامرزد و شما را در باغ‌ها، سراهای پاکیزه و در بهشت‌های جاودانه درآورد. این کامیابی بزرگ است و [رحمتی] دیگر که آن را دوست دارید، یاری و پیروزی نزدیکی از جانب خداست.  مومنان را به آن بشارت ده (صف/۱۰-۱۳). خداوند آرامش را در دل‌های مومنان فروآورد تا ایمانی بر ایمان خود بیفزایند … تا مردان و زنان مومن را به بهشت‌هایی درآورد که در آن جاودان هستند و گناهان آنها را بپوشاند. این در نزد خداوند کامیابی عظیمی است (فتح/۴-۵). کسانی که گفتند: پروردگار ما خدای یکتاست. آنگاه پایداری کردند. فرشتگان بر آنها فرود می‌آیند که نترسید و اندوهگین نباشید. به بهشتی که وعده یافته بودید شاد باشید. ما در زندگی این جهان و آن جهان دوستان شما هستیم. هر چه دلتان بخواهد در [بهشت] برای شما است و  آنچه در آنجا خواستار باشید، خواهید داشت. پذیرایی از جانب آمرزندۀ مهربان است (فصّلت/۳۰-۳۲). خداوند از مومنان، جان و اموال آنها را به بهای بهشت خرید. آنها در راه خداوند می‌جنگند. می‌کُشند و کشته می‌شوند. این در تورات، انجیل و قرآن وعدۀ حقّی بر عهدۀ خداوند است. چه کسی از خداوند به عهد خود وفادارتر است؟ پس به معامله‌ای که با خداوند کردید، شاد باشید. این همان کامیابی بزرگ است (توبه/۱۱۱). حاملان عرش و آنها که پیرامون آن هستند برای مومنان آمرزش می‌خواهند که پروردگارا، رحمت و دانش تو بر هر چیز احاطه دارد. کسانی را که توبه کرده و راه تو را دنبال کرده‌اند، ببخش و آنها را از عذاب آتش نگاه دار. آنها را در بهشت‌های جاودان که به آنها وعده فرموده‌ای با هر که از پدران، همسران، و فرزندان آنان که به صلاح آمده‌اند، وارد کن. هرکه را در آن روز از بدی‌ها دور نگاه داری بر او رحمت آورده‌ای. این همان کامیابی بزرگ است (غافر/۷- ۹). آن روز زنان و مردان مومن را می‌بینی که نور آنها پیشاپیش آنها و از جانب راست آنان می‌تابد. به آنها می‌گویند: امروز شما را مژده باد به باغ‌هایی که در آن جاودان هستید. این همان کامیابی بزرگ است (حدید/۱۲). کسانی که ایمان آوردند و فرزندان آنان، آنها را در ایمان پیروی کردند، خداوند فرزندانشان را به آنها ملحق می‌کند و چیزی از اعمال آنها نمی‌کاهد. از میوه و گوشتی که بخواهند پیوسته به آنها می‌رساند و … برخی از آنها به برخی رو می‌کنند از هم می‌پرسند و می‌گویند: ما پیش از این در میان خانوادۀ خود بیمناک بودیم. پس خداوند بر ما منّت نهاد و ما را از عذاب سوزندۀ نافذ حفظ کرد. ما از دیرباز او را می‌خواندیم که او همان نیکوکار مهربان است (طور/۲۱-۲۸).

آنچه نزد خداوند است برای کسانی که ایمان آورده و بر پروردگارشان توکّل می‌کنند، بهتر و پایدارتر است (شوری/۳۶). ای بندگان من، امروز بر شما بیمی نیست و غمگین نخواهید شد. همان کسانی که به آیات ما ایمان آورده، تسلیم بودند. شما با همسرانتان شادمانه داخل بهشت شوید. … شما در آن جاودان هستید. این است همان بهشتی که به آنچه می‌کردید، میراث یافتید (زخرف/۶۸-۷۲).

پاداش- متّقین، سرانجام [نیک] برای تقواست (طه/۱۳۲). هر که تقوای الهی پیشه کند، خداوند برای او در کارش آسانی فراهم می‌کند. بدی‌های او را بزداید و پاداش او را بزرگ گرداند (طلاق/۴-۵). خداوند متّقین را با رستگاریشان نجات می‌دهد. به آنها نه بدی می‌رسد و نه اندوهگین می‌شوند (زمر/۶۱). برای متّقین هر چه بخواهند نزد پروردگارشان خواهد بود. این است پاداش نیکوکاران تا خدا بدترین عملی را که انجام داده‌اند از ایشان بزداید و آنان را به بهترین کاری که کرده‌اند، پاداش دهد (زمر/۳۴-۳۵). پاداش متّقین بهشتی که وعده داده شده و آمرزش پروردگارشان است (محمّد/۱۵). آمرزشی از جانب پروردگار آنها و بهشت‌هایی است که در آن جاودانه‌ می‌مانند… و خشنودی از سوی خداوند است. پاداش اهل عمل چه نیکوست (آل‌عمران/۱۳۶،۱۵). این پذیرایی از جانب خداوند است و آنچه نزد خداست برای نیکان بهتر است (آل‌عمران/۱۹۸). به یقین برای متّقین فرجام نیکو است (ص/۴۹). بهشتی که پهنای آن آسمان‌ها و زمین است برای آنها آماده شده است (آل‌عمران/۱۳۳). بهشت‌های جاویدان و … (ص/۵۰-۵۲؛ دخان/۵۲-۵۵؛ آل‌عمران/۱۹۸؛ رعد/۳۵؛ نبأ/۳۱-۳۵). پاداشی از پروردگار تو. عطایی از روی حساب (نبأ/۳۶). این همان پاداشی است که برای روز حساب وعده داده می‌شوید. عطای ما که آن را پایانی نیست (ص/۵۳-۵۴).  چه نیکوست سرای پرهیزکاران. بهشت‌های عدن که در آن وارد می‌شوند. رودها از زیرِ درختان آن جاری است. در آنجا هر چه بخواهند برای آنان هست. خدا این گونه پرهیزکاران را پاداش می‌دهد. … و به آنان می‌گویند درود بر شما به [پاداش] آن‌چه انجام می‌دادید (نحل/۳۰-۳۳).

پاداش- انفاق‌کنندگان، کسانی از شما که ایمان آورده، انفاق کرده باشند، پاداش بزرگی خواهند داشت (حدید/۷). هر چه انفاق کنید، خدا عوض آن را می‌دهد (سبأ/۳۹). هر مالی را که انفاق کنید به طور کامل به شما داده خواهد شد و ستمی بر شما نخواهد رفت (بقره/۲۷۲). کسانی که کتاب خدا را می‌خوانند، نماز برپا می‌دارند و از آنچه خدا روزی آنان کرده است نهان و آشکار انفاق کرده‌اند، تجارتی را امید دارند که هرگز زوال نمی‌پذیرد تا خداوند مزد ایشان را تمام بدهد و از فزون‌بخشی خود به آنها بیفزاید (فاطر/۲۹-۳۰). کسانی که اموال خود را شب و روز و نهان و آشکار انفاق می‌کنند، پاداش آنها نزد پروردگارشان برای آنها خواهد بود (بقره/۲۷۴). آنان ‌که اموال خود را در راه خدا انفاق می‌کنند سپس به دنبال آنچه انفاق کرده‌اند، منّت و آزاری روا نمی‌دارند، پاداش آنها نزد پروردگارشان برای آنها خواهد بود (بقره/۲۶۲). آنان نه ترسی دارند و نه اندوهگین می‌شوند (بقره/۲۶۲،۲۷۴). آنچه به عنوان ربا داده‌اید تا در اموال مردم فزونی یابد، نزد خداوند زیاد نمی‌شود ولی آنچه را به عنوان زکات دادید در حالی که تنها رضای خدا را می‌طلبید، چنین کسانی دو چندان [پاداش] دارند (روم/۳۹). مردم مدینه و بادیه نشینان اطراف آن هیچ مال کم و زیادی را انفاق نمی‌کنند و هیچ سرزمینی را نمی‌پیمایند مگر آن‌‌که برای آنها نوشته می‌شود تا خدا نیکوتر از آنچه می‌کرده‌اند، به آنان پاداش دهد (توبه/۱۲۱). اگر به خداوند وامی نیکو دهید آن را برای شما دوچندان می‌کند و بر شما می‌بخشاید (تغابن/۱۷). کیست آن کس که به خدا وامی نیکو دهد تا برای او دوچندان گردد و او را پاداشی ارزشمند باشد (حدید/۱۱) و برای او چند برابر بیفزاید (بقره/۲۴۵)؟ در حقیقت مردان و زنان صدقه‌دهنده و [آنان که] به خدا وامی نیکو داده‌اند، ایشان را دوچندان داده می‌شود و اجری نیکو خواهند داشت (حدید/۱۸).

پاداش- جهاد و هجرت‌کنندگان، کسانی که ایمان آورده، هجرت کرده و در راه خدا با مال و جان خود جهاد کردند نزد خداوند مقامی والاتر دارند و اینان همان رستگاران هستند. پروردگار، آنها را، از جانب خود به رحمت، خشنودی و باغ‌هایی که در آن نعمت‌هایی پایدار دارند، مژده می‌دهد و جاودانه در آنجا خواهند بود (توبه/۲۰-۲۲). کسانی که ایمان آورده، هجرت کرده، در راه خداوند جهاد کردند و مهاجران را پناه داده، یاری کرده‌اند، آنها مومنان واقعی هستند. برای آنها آمرزش و روزی ارزشمندی است (انفال/۷۴).

کسانی که پس از ستم دیدن در راه خدا هجرت کرده‌اند، آنان که شکیبایی کردند و بر پروردگار خود توکّل کردند، خدا در این دنیا جای نیکویی به آنها می‌دهد و اگر بدانند پاداش آخرت بزرگتر خواهد بود (نحل/۴۱-۴۲). هر که در راه خدا هجرت کند، در زمین سرپناه‌های فراوان و گشایشی خواهد یافت. هر که برای مهاجرت در راه خدا و پیامبر او از خانه‌ خود خارج شود سپس مرگ او فرا رسد، پاداش او قطعاً بر خداست (نساء/۱۰۰). کسانی که هجرت کرده، از خانه‌های خود رانده شده، در راه خدا آزار دیده، جنگیده‌اند و کشته شده‌اند، خداوند بدی‌های آنها را می‌زداید و آنان را در باغ‌هایی که از زیر آن نهرها روان است درمی‌آورد. این پاداشی از جانب خداوند است (آل‌عمران/۱۹۵). آنان که در راه خدا مهاجرت کرده‌اند و آنگاه کشته شده یا مرده‌اند قطعاً خداوند به آنان روزیِ نیکو می‌بخشد و قطعاً آنان را به جایگاهی که آن را می‌پسندند، وارد می‌کند (حج/۵۸-۵۹). آنها که در راه خدا جهاد کنند قطعاً خداوند به راه‌های خود هدایتشان خواهد کرد (عنکبوت/۶۹). او کسانی را که با مال و جان جهاد می‌کنند به درجه‌ای بر خانه‌نشینان برتری داده است و همه را وعدۀ نیکو داده است. مجاهدان را بر ترک‌کنندگان جهاد به پاداشی بزرگ برتری بخشیده است، به درجات و آمرزشی از سوی خود (نساء/۹۵-۹۶). هر کس در راه خدا بجنگد و کشته یا پیروز شود خداوند به زودی او را پاداشی بزرگ خواهد داد (نساء/۷۴). کسانی که در راه خدا کشته شده‌اند، خداوند هرگز کارهای آنها را ضایع نمی‌کند. به زودی آنان را هدایت  و حالشان را نیکو می‌کند. در بهشتی که برای آنان وصف کرده درمی‌آورد (محمّد/۴-۶). نزد پروردگار خود روزی داده می‌شوند. آنها بر نعمت و فضل خدا و این‌که خداوند پاداش مومنان را ضایع نمی‌گرداند، شادی می‌کنند (آل‌عمران/۱۷۱،۱۶۹).

پاداش- گروه‌های دیگر، خدا برای مردان و زنان مسلمان، باایمان، عبادت‌پیشه، راستگو، صابر، فروتن، صدقه‌دهنده، روزه‌دار، پاکدامن و آنان که خدا را فراوان یاد می‌کنند، آمرزش و پاداش بزرگ فراهم کرده است (احزاب/۳۵). برای آنان که پروردگار خود را اجابت کردند پاداشی بس نیکوست (رعد/۱۸). کسانی که هدایت یافتند، خداوند بر هدایت آنها می‌افزاید (محمد/۱۷؛ مریم/۷۶) و به آنها تقوا عطا می‌کند (محمّد/۱۷). هر کس خود را با تمام وجود به خدا تسلیم کند و نیکوکار باشد پس مزد او نزد پروردگار اوست و بیمی بر آنها نیست و اندوهگین نخواهند شد (بقره/۱۱۲). بی‌گمان کسانی که گفتند: پروردگار ما خداست سپس ایستادگی کردند، بیمی بر آنان نیست  و اندوهگین نمی‌شوند. آنان اهل بهشت هستند. به پاداش آنچه انجام می‌دادند، جاودانه در آن می‌مانند (احقاف/۱۳-۱۴). کسانی که از عبادت طاغوت دوری کردند و به سوی خدا بازگشتند، بشارت از آنِ آنهاست. پس بندگان مرا بشارت ده. (زمر/۱۷). هر که خدا و پیامبر را اطاعت کند، خداوند او را به باغ‌هایی که از زیر آن نهرها جاری است درمی‌آورد  (فتح/۱۷؛ نساء/۱۳) که در آن جاودانه‌اند. این همان کامیابی بزرگ است (نساء/۱۳). اینان با کسانی خواهند بود که خدا آنها را نعمت داده از پیامبران، راستی‌پیشگان، شهیدان و صالحان. چه نیکو همدمانی هستند. این فزونی از جانب خداوند است (نساء/۶۹-۷۰). کسانی که به کتاب خدا چنگ می‌زنند و نماز برپا داشته‌اند، بدانند که خدا پاداش درستکاران را تباه نمی‌کند (اعراف/۱۷۰). نمازگزارانی که بر نماز خود پایدارند، کسانی که در اموال آنها حقّی معلوم برای سائل و محروم است، کسانی که روز جزا را باوردارند، کسانی که از عذاب پروردگاشان هراسان هستند، کسانی که پاکدامنند، کسانی که امانت‌ها و پیمان‌ها را مراعات می‌کنند، کسانی که بر شهادت خود ایستاده‌اند و کسانی که بر نمازشان مواظبت می‌کنند، آنان در بهشت‌هایی گرامی خواهند بود (معارج/۲۲-۳۵). کسانی که در نهان از پروردگار خود می‌ترسند، آنان را آمرزش و پاداش بزرگی خواهد بود (ملک/۱۲). کسی که از مقام پروردگار خود ترسید و نفس خود را از هوس بازداشت، پس جایگاه او همان بهشت است (نازعات/۴۰-۴۱). برای آنها باغ‌هایی … است (الرّحمن/۴۶-۷۶). هر که برای خشنودی خدا به صدقه، کار پسندیده یا سازش میان مردم فرمان دهد، به زودی خداوند او را پاداش خواهد داد (نساء/۱۱۴).

اگر محتضر از اصحاب یمین باشد [به او می‌گویند:] از اصحاب یمین بر تو سلام باد (واقعه/۹۹-۹۱). آن کس که کارنامه‌اش به دست راست او داده شود، به زودی با حسابی آسان محاسبه شود و شادمان به سوی کسان خود بازگردد (انشقاق/۷-۹). او در زندگی خوشی در بهشتی برین و … باشد (حاقّه/۱۹-۲۴). اصحاب یمین در زیر درختان سدر بی‌خار و … هستند (واقعه/۲۷-۳۸ ). [به آنان می‌گویند:] بخورید و بیاشامید. گواراتان باد به آنچه در روزهای گذشته انجام دادید (حاقّه/۲۴).

 سبقت‌گیرندگان مقدّم هستند. آنها همان مقرّبانند. در باغ‌هایی پرنعمت و …. پاداشی است برای آنچه می‌کردند. در آنجا سخن بیهوده و گناه‌آلود نمی‌شنوند مگر گفتاری که سلام است و سلام (واقعه/۱۰-۱۲،۱۵-۲۶). اگر محتضر از مقرّبان باشد در آسایش، راحتی و بهشت پرنعمت خواهد بود (واقعه/۸۸-۸۹).

بندگان مخلَصِ خداوند، روزیُِ معلومی دارند. [انواع] میوه‌ها. آنان در بهشت‌هایی پرنعمت و … گرامی‌داشته‌شدگان هستند (صافّات/۴۰-۴۹). گوینده‌ای از آنان می‌گوید: … اگر رحمت پروردگارم نبود من نیز از احضار شدگان بودم و از [روی شوق می‌گوید] آیا ما را مرگی دیگر نیست جز همان مرگ نخستین؟  و ما عذاب نخواهیم شد؟ این همان کامیابی بزرگ است پس باید برای چنین [پاداشی] عمل‌کنندگان، عمل کنند. آیا این برای پذیرایی بهتر است یا درخت زقّوم (صافات/۵۶-۶۲)؟

 بندگان خدای رحمان به پاس آن‎که صبر کردند غرفه‌های بهشت، پاداش خواهند یافت. در آنجا با سلام و درود روبه‌رو خواهند شد و جاودانه خواهند ماند. چه خوش قرارگاه و مقامی است (فرقان/۷۵-۷۶). مردانی که نه تجارت و نه داد و ستد، آنان را از یاد خدا، برپاداشتن نماز و زکات دادن به خود مشغول نمی‌دارد، از روزی که دل‌ها و دیده‌ها در آن زیر و رو می‌شود، می‌هراسند تا خدا بهتر از آنچه انجام می‌دادند به آنها جزا دهد و از فضل خود بر آنان بیفزاید (نور/۳۷-۳۸). تنها خردمندانند که پند می‌پذیرند. آنان که به عهد خود وفا می‌کنند و پیمان را نمی‌شکنند. آنان که آنچه را خدا فرمان به پیوند آن داده است می‌پیوندند و از پروردگار خود می‌ترسند و از سختی حساب هراس دارند. کسانی که برای طلب خشنودی پروردگار خود صبوری کردند، نماز برپاداشتند، از آنچه آنها را روزی دادیم در نهان و آشکار انفاق کردند و بدی را با نیکی زدودند، فرجام خوشِ سرای آخرت از آنهاست. بهشت‌های جاودانی که آنها با پدران، همسران و فرزندان خود که درستکار هستند در آن داخل می‌شوند. فرشتگان از هر دری بر آنها وارد می‌شوند (و می‌گویند) سلام بر شما به خاطر صبرتان. پس چه نیکوست فرجام آن سرای (رعد/۲۰-۲۴). صابران همان کسانی که چون مصیبتی به آنان برسد، می‌گویند: ما از خداییم و به سوی او بازمی‌گردیم، بر آنها درودها و رحمت از پروردگارشان است (بقره/۱۵۵-۱۵۷). قطعاً خداوند کسانی را که شکیبایی کردند به بهتر از آن‌چه عمل کردند، پاداش می‌دهد (نحل/۹۶). بی‌تردید آنها پاداش خود را بی‌حساب و به تمام خواهند یافت (زمر/۱۰). کسانی که شکیبایی ورزیده و کارهای شایسته کرده‌اند برای آنها آمرزش و پاداش بزرگ خواهد بود (هود/۱۱). در روز قیامت راستی راستگویان به آنها سود می‌بخشد (مائده/۱۱۹). خداوند راستگویان را برای راستی‌شان پاداش می‌دهد (احزاب/۲۴). برای آنها بهشت و … است. همیشه در آن جاودان هستند. خدا از آنان خشنود و آنان از خدا خشنود هستند. این کامیابی بزرگ است (مائده/۱۱۹). اگر سپاس گزارید خداوند بر نعمت شما می‌افزاید (ابراهیم/۷). به زودی خداوند سپاس‌گزاران را پاداش می‌دهد (آل‌عمران/۱۴۴، ۱۴۵).

آنان که بر اعراف هستند، مردانی را که به چهره می‌شناسند، ندا ­می‌دهند و می‌گویند: جمعیّت و گردنکشی شما، به حال شما سودی نداشت. آیا این‌ها همان‌ کسانی نبودند که شما سوگند یاد می‌کردید که رحمت خدا هرگز شامل حال آنان نخواهد شد؟ داخل بهشت شوید که نه بیمی بر شماست و نه اندوهگین می شوید (اعراف/۴۸-۴۹). خداوند این کتاب را به گروهی از بندگان خود که برگزیده بود به میراث داد. برخی از آنان بر خود ستم می‌کنند. برخی میانه‌رو و برخی به فرمان خدا در نیکی‌ها پیشتاز هستند. این همان فضل بزرگ است: بهشت‌های جاودان که در آن وارد می‌شوند … و می‌گویند: سپاس خدا را که اندوه را از [دل] ما برد. بی‌گمان پروردگار ما آمرزنده‌ای سپاس‌پذیر است. همان که به فضل خود ما را در سرای ابدی جای داد. در اینجا رنجی به ما نمی‌رسد و درماندگی به ما دست نمی‌دهد (فاطر/۳۲-۳۵). ای نفس مطمئنه، خشنود و خداپسند به سوی پروردگارت بازگرد. در میان بندگان من درآی و در بهشت من داخل شو (فجر/۲۷-۳۰). کسانی که نیک‌بخت شده‌اند، تا آسمان‌ها و زمین برجاست در بهشت جاودان هستند مگر آنچه پروردگارت بخواهد. این عطایی قطع‌ ناشدنی است (هود/۱۰۸).

پاداش- اقوام، نوح به قوم خود گفت: خدا را بپرستید. از او پروا کنید و مرا فرمان برید تا برخی از گناهان شما را ببخشاید و [اجل] شما را تا وقت معیّن به تأخیر اندازد (نوح/۳-۴). گفت: پروردگارا، به قوم خود گفتم از پروردگار خود آمرزش بخواهید زیرا او همواره آمرزندۀ مهربان است [تا] بر شما باران پی‌در‌پی فرو فرستد. شما را با اموال و فرزندان یاری کند. برای شما باغ‌ها قرار دهد و نهرها پدید آورد (نوح/۱۰-۱۲). خداوند [برای عذاب قوم نوح] درهای آسمان را با آبی ریزان گشود  … و او را بر کشتی پر تخته و میخ سوار کرد. کشتی نوح زیر نظر خداوند روان بود. این پاداش کسی بود که مورد انکار واقع شده بود (قمر/۱۱-۱۴). خداوند او را نیک اجابت کرد. او و کسان او را از اندوه بزرگ رهانید و نسل او را باقی گذاشت. در میان آیندگان از او نام نیک بر جای گذاشت. در میان جهانیان بر نوح درود باد. خداوند این‌گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهد (صافّات/۷۵-۸۰). هود به قوم خود گفت: از پروردگارتان آمرزش بخواهید سپس به سوی او توبه کنید تا از آسمان بر شما باران پیاپی فرستد و نیرویی بر نیروی شما بیفزاید (هود/۵۲).

وقتی هر دو [ابراهیم و پسرش] تسلیم خداوند شدند و [ابراهیم] پسر را پیشانی بر خاک افکند، خداوند او را ندا داد که ای ابراهیم، رؤیای خود را حقیقت بخشیدی. خداوند نیکوکاران را چنین پاداش می‌دهد … و او را به قربانی بزرگی باز خرید. در میان آیندگان نام نیک از او بر جای گذاشت. درود بر ابراهیم. خداوند این‌چنین نیکوکاران را پاداش می‌دهد (صافّات/۱۰۳-۱۱۰). خداوند به ابراهیم در دنیا نیکویی و پاداش داد و قطعاً او در آخرت از شایستگان خواهد بود (نحل/۱۲۲؛ عنکبوت/۲۷). او لوط را در رحمت خود داخل کرد زیرا او از شایستگان بود (انبیاء/۷۵). خداوند خانوادۀ لوط را از عذاب رهانید. این رحمتی از جانب خداوند بود. او هر که را سپاس گزارد این چنین پاداش می‌دهد (قمر/۳۴-۳۵).

چون یوسف به حدّ رشد رسید، خداوند به او حکمت و دانش عطا کرد. او نیکوکاران را چنین پاداش می‌دهد (یوسف/۲۲). خداوند یوسف را در سرزمین [مصر] قدرت داد که در آن هر جا که می‌خواست، سکونت می‌کرد. خداوند هر که را بخواهد به رحمت خود می‌رساند و اجر نیکوکاران را تباه نمی‌کند و اجر آخرت برای کسانی که ایمان آورده‌اند و پرهیزگاری کرده‌اند، بهتر است (یوسف/۵۶-۵۷). برادران یوسف به او گفتند: … و بر ما تصدّق کن که خداوند صدقه دهندگان را پاداش می‌دهد (یوسف/۸۸). یوسف گفت: بی‌گمان هر که تقوا پیشه کند و شکیبایی ورزد، خداوند پاداش نیکوکاران را تباه نمی‌کند (یوسف/۹۰).

 نوح به قوم خود گفت: اگر روی گردانید من بر این [رسالت] از شما مال و مزدی نمی‌خواهم پاداش من جز بر عهدۀ خداوند نیست (یونس/۷۲؛ هود/۲۹؛ شعراء/۱۰۹). هود (هود/۵۱؛ شعراء/۱۲۷)، صالح (شعراء/۱۴۵)، لوط (شعراء/۱۶۴)، شعیب نیز به اقوام خود گفتند: بر این [رسالت] از شما اجری نمی‌خواهیم و پاداش ما جز بر عهدۀ پروردگار جهانیان نیست (شعراء/۱۸۰).

چون موسی به رشد و کمال خود رسید، خداوند به او حکمت و دانش عطا کرد. او نیکوکاران را این چنین پاداش می‌دهد (قصص/۱۴). خداوند بر موسی و هارون منّت نهاد و آن دو و قوم آنها را از اندوه بزرگ رهانید و آنان را یاری داد تا ایشان غالب آمدند. به آن دو کتاب، روشن داد. هر دو را به راه راست هدایت کرد و برای آن دو در میان آیندگان نام نیک بر جای گذاشت. درود بر موسی و هارون. خداوند نیکوکاران را این چنین پاداش می‌دهد (صافّات/۱۱۴-۱۲۱). خداوند به بنی‌اسرائیل فرمود، اگر نماز بر پا دارید، زکات بدهید، به فرستادگان من ایمان بیاورید، آنان را یاری کنید و خدا را وام نیکو بدهید، بدی‌های شما را بزدایم و شما را به بهشت‌هایی درآورم که … (مائده/۱۲). آنان که خواستار زندگی دنیا بودند، گفتند: ای کاش مانند آن چه به قارون داده شد به ما هم داده می‌شد. کسانی که به آنان علم الهی داده شده بود، [به آنان] گفتند: ای وای بر شما، پاداش خداوند برای کسانی که ایمان آورده و کار شایسته کرده‌اند، بهتر است و جز شکیبایان آن را درنمی‌یابند (قصص/۸۰).

خداوند برای الیاس در میان آیندگان نام نیک بر جای گذاشت. درود بر الیاسین. خداوند نیکوکاران را این گونه پاداش می‌دهد (صافّات/۱۲۹-۱۳۱). داوود (ص/۲۵) و سلیمان نزد خداوند مقامی والا و سرانجامی نیک دارند (ص/۴۰). خداوند نوح، داوود، سلیمان، ایّوب، اسماعیل، ادریس و ذوالکفل را در رحمت خود درآورد زیرا آنان از شایستگان بودند (انبیاء/۸۶).

قوم یونس ایمان آوردند. خداوند عذاب خواری را در زندگی دنیا از آنان برداشت و آنان را تا مدّت زمانی برخوردار کرد (یونس/۹۸). خداوند اسحاق و یعقوب را به ابراهیم بخشید. همه را به راه راست در آورد. نوح را از پیش، راه نمود. از نسل او داوود، سلیمان، ایّوب، یوسف، موسی و هارون را [هدایت کرد]. این گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهد و زکریّا، یحیی، عیسی و الیاس را که همه از شایستگان بودند و اسماعیل، یسع، یونس و لوط، جملگی را بر جهانیان برتری داد. برخی از پدران، فرزندان و برادران آنان را [بر جهانیان برتری داد]. آنان را برگزید و به راه راست راهنمایی کرد (انعام/۸۴-۸۷). خداوند در دل‌های کسانی که از عیسی پیروی کردند رأفت و رحمت قرار داد پس پاداش کسانی از ایشان را که ایمان آورده بودند به آنان داد (حدید/۲۷). مسیحیانی که چون آن‌چه را به سوی این پیامبر نازل شده است، بشنوند … و می‌گویند: پروردگارا، ما ایمان آوردیم پس ما را در زمرۀ گواهان بنویس. چرا ما به خدا و آن‌چه از حق به ما رسیده، ایمان نیاوریم و حال آن‌که امید داریم که پروردگارمان ما را با گروه شایستگان درآورد؟ پس به پاس آن‌چه گفتند، خدا به آنها بهشت‌هایی که … پاداش داد. در آن جاودانه می‌مانند. این پاداش نیکوکاران است (مائده/۸۳-۸۵). به مومن آل‌یس [پس از کشته شدن]، گفته شد: وارد بهشت شو. گفت: ای کاش، قوم من می‌دانستند چگونه پروردگارم مرا آمرزید و از گرامی داشتگان قرار داد (یس/۲۶-۲۷).

خداوند به پیامبر می‌فرماید: کسی را که کتاب حق را پیروی کند و از [خدای] رحمان در نهان بترسد به آمرزش و پاداشی پرارزش مژده ده (یس/۱۱). بی‌گمان تو را پاداشی بی‌منّت خواهد بود (قلم/۳). خداوند به پیامبر می‌فرماید: بگو هر مزدی که از شما خواستم پس [آن برای خودتان است]. پاداش من جز بر خداوند نیست (سبأ/۴۷). خداوند بدی‌های آنان که ایمان آورده، عمل صالح انجام دادند و به آنچه بر محمّد نازل شده، ایمان آورده‌اند را زدود و حال آنها را بهبود بخشید. این به آن سبب است که مومنان از همان حق که از جانب پروردگارشان است، پیروی کردند (محمّد/۲-۳). خداوند به پیامبر و توبه‌کنندگان با او می‌فرماید: استقامت کنید. سرکشی نکنید. به ستمکاران نگرایید. در دو طرف روز و نخستین ساعات شب نماز برپا دارید و شکیبا باش که خداوند پاداش نیکوکاران را ضایع نمی‌گرداند (هود/۱۱۲-۱۱۵). هر چه از قرآن میسّر شد، تلاوت کنید. نماز برپا دارید، زکات بدهید و وام نیکو به خداوند دهید. هر کار خوبی که برای خود از پیش فرستید آن را نزد خداوند بهتر و با پاداشی بیشتر بازخواهید یافت (مزمّل/۲۰). یهودیانِ راسخ در علم و مومنان که به آنچه بر تو نازل شده و به آنچه پیش از تو نازل گردیده، ایمان دارند و نماز‌گزاران و زکات‌دهندگان و ایمان‌آورندگان به خدا و روز بازپسین را به زودی خداوند پاداشی بزرگ خواهد داد (نساء/۱۶۲). همۀ خوبی‌ها از آنِ پیامبر و کسانی است که با او ایمان آورده‌اند و با مال و جان خود جهاد کرده‌اند. اینان همان رستگاران هستند. خداوند برای آنها باغ‌هایی آماده کرده است که … و در آن جاودانه هستند. این همان کامیابی بزرگ است (توبه/۸۸-۸۹). ای پیامبر، به اسیرانی که در دست شما هستند، بگو: اگر خداوند در دل‌های شما خیری ببیند، بهتر از آنچه از شما گرفته شده به شما می‌دهد و شما را می‌آمرزد (انفال/۷۰). به بادیه‌نشینان بگو: اگر از خدا و پیامبر او اطاعت کنید از [پاداش] اعمال شما چیزی نمی‌کاهد (حجرات/۱۴). به جهاد گریزان آنان بگو: به زودی به سوی قومی سخت نیرومند دعوت خواهید شد که با آنان بجنگید یا اسلام آورند پس اگر فرمان برید خدا شما را پاداش نیک می‌بخشد (فتح/۱۶). برخی از بادیه‌نشینان که به خداوند و روز بازپسین ایمان دارند و آنچه را انفاق می‌کنند مایۀ تقرّب به خدا و دعاهای پیامبر می‌دانند، به زودی خداوند آنان را در جوار رحمت خود در می‌آورد (توبه/۹۹).

خداوند به پیامبر و کسانی از آنها که ایمان آورده، کارهای شایسته کرده‌اند، آمرزش و پاداشی برزگ وعده داده است (فتح/۲۹). او به پیامبر می‌فرماید به همسرانت بگو: اگر خواستار خداوند، فرستادۀ او و سرای آخرت هستید، پس به راستی خداوند برای نیکوکاران شما پاداش عظیمی آماده کرده است. هر کس از شما از خداوند و فرستادۀ او فرمان برد و کار شایسته کند، پاداش او را دو چندان می‌دهیم و برای او روزی نیکو فراهم خواهیم ساخت (احزاب/۳۱،۲۸). برای کسانی که پیش پیامبر خدا صدای خود را پایین می‌آورند، آمرزش و پاداشی بزرگ است (حجرات/۳). چه بسیار پیامبرانی که همراه آنان خدا‌پرستانی به جنگ پرداختند و از هر رنجی که در راه خدا  به آنان رسید، سست و ناتوان نشدند و تسلیم دشمن نشدند. سخن آنها جز این نبود که گفتند: پروردگارا، گناهان و زیاده‌روی ما در کارمان را ببخش  و گام‌های ما را استوار دار و ما را بر گروه کافران یاری ده. پس خدا پاداش این دنیا و پاداش نیک آخرت را به آنها عطا کرد (آل‌عمران/۱۴۶-۱۴۸). کسانی که دعوت خدا و پیامبر را پس از آن‌که جراحت‌هایی به ایشان رسید، اجابت کردند برای کسانی از آنها که نیکی کردند و تقوا پیشه نمودند، پاداش بزرگی است (آل‌عمران/۱۷۲). خداوند از مومنان هنگامی که زیر آن درخت با پیامبر بیعت کردند خشنود شد و آنچه در دل‌های آنان بود، بازشناخت و برای آنها آرامش فروفرستاد و پیروزی نزدیکی به آنان پاداش داد (فتح/۱۸).

مومنانی که پیش از فتح انفاق و جهاد کردند با دیگران یکسان نیستند. آنها بلندمرتبه‌تر از کسانی هستند که بعداً به انفاق و جهاد پرداخته‌اند. خداوند به هر کدام وعدۀ نیکو داده است (حدید/۱۰). خداوند از پیشگامان نخستین از مهاجرین و انصار و کسانی که با نیکوکاری از آنان پیروی کردند، خشنود و آنها از خدا خشنود هستند. برای آنان با‌غ‌هایی آماده کرده که … و همیشه در آن جاودانه هستند. این همان کامیابی بزرگ است (توبه/۱۰۰). اهل‌کتابی که به قرآن ایمان می‌آورند و می‌گویند: این قرآن حقّ است و از سوی پروردگار ماست، ما پیش از این هم از تسلیم‌شوندگان بودیم، به پاس‌ آن که صبر کردند، بدی را با نیکی دفع می‌نمایند و از آنچه خداوند به آنها عطا کرد، انفاق می‌کنند، دو بار پاداش خواهند یافت (قصص/۵۴). از میان اهل کتاب کسانی هستند که به خدا و به آنچه به سوی شما نازل شده و آنچه به سوی خود آنان فرود آمده، ایمان دارند در حالی که در برابر خداوند خاشع هستند و آیات خداوند را به بهای ناچیزی نمی‌فروشند. اینان نزد پروردگارشان پاداش خود را دارند (آل‌عمران/۱۹۹). مسیحیانی که می‌گویند: پروردگارا، ما ایمان آوردیم پس ما را در زمرۀ گواهان بنویس. چرا ما به خدا و آنچه از حق به ما رسیده ایمان نیاوریم و حال آن‌که امید داریم که پروردگارمان ما را با گروه شایستگان درآورد؟ به پاس آنچه گفتند: خدا به آنان بهشت‌هایی داد که … و در آن جاودان می‌مانند. این پاداش نیکوکاران است (مائده/۸۳-۸۵).

منافقانی که توبه کردند و عمل خود را اصلاح نمودند و به خدا تمسّک جستند و دین خود را برای خدا خالص گردانیدند، آنان با مومنان خواهند بود و به زودی خداوند مومنان را پاداشی بزرگ خواهد بخشید (نساء/۱۴۶). منافقان اگر آنچه را به آن پند داده می‌شدند، انجام می‌دادند، قطعاً برای آنها بهتر و در ثبات قدم آنها مؤثرتر بود و در آن صورت یقیناً خداوند از نزد خود پاداشی بزرگ به آنان می‌داد (نساء/۶۶-۶۷). تنی چند از جنّیان گفتند: ای قوم ما، دعوت کنندۀ خدا را پاسخ دهید و به او ایمان آورید تا خدا برخی از گناهان شما را ببخشاید و از عذابی پردرد پناهتان دهد (احقاف/۳۱).

اطلاعات بیشتر: آخرت، بهشت، آمرزش، آرامش، امنیت، امدادهای غیبی، یاری