ماههای سال، دوازده ماه سال، این مفهوم با واژه «شهر» ۱۵ بار آمده است.
چکیده: تعداد ماههای سال در کتاب خدا، دوازده ماه است که چهار ماه آن حرام است. مدّت بارداری و شیردادن سی ماه است. هر کس ماه رمضان را درک کند، باید آن را روزه بگیرد. قرآن در ماه رمضان نازل شده است. حج در ماههای معینی است. عدّه طلاق سه ماه و عدّه وفات چهار ماه و ده روز است. شب قدر از هزار ماه بهتر است. بیگمان شماره ماهها نزد خدا، از روزى که آسمانها و زمین را آفرید، در کتاب خدا دوازده ماه است. از این [دوازده ماه]، چهار ماه، حرام است. این آیین استوار است پس در این [چهار ماه] بر خود ستم نکنید. همگى با مشرکان بجنگید چنانکه آنان همگى با شما مىجنگند. بدانید که خدا با متّقین است (توبه/۳۶). انسان را به نیکیکردن به پدر و مادرش سفارش کردیم. مادرش با دشواری به او باردار شد و با دشواری او را به دنیا آورد. باربرداشتن و از شیرگرفتن او سى ماه است (احقاف/۱۵). ماه رمضان [ماهی] است که در آن قرآن نازل شده است که راهنمای مردم و [دارای] دلایل روشن از هدایت و جداکننده حق از باطل است پس هر کس از شما این ماه را درک کند، باید آن را روزه بگیرد و هر کسى که بیمار یا در سفر است [به شماره آن] تعدادى از روزهاى دیگر [را روزه بگیرد]. خدا براى شما آسانى مىخواهد و براى شما دشوارى نمىخواهد، تا شماره را تکمیل کنید و تا خدا را برای آنکه شما را هدایت کرده است، به بزرگى بستایید، باشد که سپاسگزارى کنید (بقره/۱۸۵). حج، در ماههاى معینى است پس هر کس در این ماهها، حج را [بر خود] واجب کرد، در حج همبسترى، نافرمانی و جدال نیست. آنچه از خیر انجام مىدهید، خدا آن را مىداند. توشه برگیرید که بهترین توشه، تقوا است پس اى خردمندان، از من پروا کنید (بقره/۱۹۷). از زنان شما، کسانی که از عادت ماهیانه ناامید هستند اگر شک دارید و نیز [دخترانى] که عادت ماهیانه ندیدهاند، عدّه [طلاق] آنان سه ماه است. زنان باردار، پایان مدّتشان این است که وضع حمل کنند. هر کس از خدا پروا کند، [خدا] براى او در کارش آسانی قرار میدهد. این فرمان خدا است که آن را به سوى شما نازل کرده است. هر کس از خدا پروا کند، بدیهایش را از او بزداید و پاداش وی را بزرگ گرداند (طلاق/۴-۵). کسانى که زنان خود را ظِهار مىکنند (میگویند: پشت تو مانند پشت مادر من است) سپس از آنچه گفتهاند، پشیمان مىشوند، باید پیش از آنکه آمیزش کنند، بردهای آزاد کنند. این است که به آن پند داده مىشوید. خدا به آنچه انجام مىدهید، آگاه است. هر کس [بردهای] نیابد، باید پیش از آمیزش، دو ماه پیاپى روزه بگیرد. هر کس نتواند باید شصت مسکین را طعام بدهد. این براى آن است که به خدا و فرستاده او ایمان بیاورید. این حدود خدا است و کافران عذابى دردناک دارند (مجادله/۳-۴). براى کسانى که سوگند مىخورند با زنان خود آمیزش نکنند، چهار ماه انتظار است پس اگر برگشتند، خدا آمرزنده مهربان است (بقره/۲۲۶). کسانى از شما که مىمیرند و همسرانى بر جاى مىگذارند، همسران باید چهار ماه و ده روز انتظار ببرند پس هر گاه مدت خود را به پایان رساندند، در آنچه آنان به شایستگی درباره خود انجام میدهند، گناهى بر شما نیست. خدا به آنچه انجام مىدهید، آگاه است (بقره/۲۳۴). برای هیچ مومنى سزاوار نیست که مومنى را بکشد جز به خطا … اگر [مقتول] از گروهى است که میان شما و میان آنان پیمانى است، باید به خانواده او خونبها پرداخت نماید و برده مؤمنى را آزاد کند. هر کس [برده] نیافت، باید دو ماه پیاپى روزه بگیرد. بازگشتی از جانب خدا است. خدا همواره داناى حکیم است (نساء/۹۲). شب قدر از هزار ماه، بهتر است (قدر/۳). [این آیات اعلام] بیزارى از طرف خدا و فرستاده او به مشرکانى است که با آنان پیمان بستهاید. پس [اى مشرکان] چهار ماه در زمین بگردید و بدانید که شما عاجزکننده خدا نیستید. بهراستی خدا رسواکننده کافران است (توبه/۱-۲). باد را براى سلیمان [رام کردیم که رفتن آن] بامدادش یک ماه و [آمدنش] شبانگاهش یک ماه [راه] بود (سبأ/۱۲). ماه، ماههای حرام |
الاشهر السنة
إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِندَ اللّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِي كِتَابِ اللّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَات وَ الأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ فَلاَ تَظْلِمُواْ فِيهِنَّ أَنفُسَكُمْ وَ قَاتِلُواْ الْمُشْرِكِينَ كَآفَّةً كَمَا يُقَاتِلُونَكُمْ كَآفَّةً وَ اعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ (توبه/۳۶)
وَ وَصَّيْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَيْهِ إِحْسَانًا حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهًا وَ وَضَعَتْهُ كُرْهًا وَ حَمْلُهُ وَ فِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا (احقاف/۱۵) شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِيَ أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَ بَيِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ وَ مَن كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ يُرِيدُ اللّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَ لاَ يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَ لِتُكْمِلُواْ الْعِدَّةَ وَ لِتُكَبِّرُواْ اللّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (بقره/۱۸۵) الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَّعْلُومَاتٌ فَمَن فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ فَلاَ رَفَثَ وَ لاَ فُسُوقَ وَ لاَ جِدَالَ فِي الْحَجِّ وَ مَا تَفْعَلُواْ مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ اللّهُ وَ تَزَوَّدُواْ فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَى وَ اتَّقُونِ يَا أُوْلِي الأَلْبَابِ (بقره/۱۹۷) وَ اللَّائِي يَئِسْنَ مِنَ الْمَحِيضِ مِن نِّسَائِكُمْ إِنِ ارْتَبْتُمْ فَعِدَّتُهُنَّ ثَلَاثَةُ أَشْهُرٍ وَ اللَّائِي لَمْ يَحِضْنَ وَ أُوْلَاتُ الْأَحْمَالِ أَجَلُهُنَّ أَن يَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ وَ مَن يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَل لَّهُ مِنْ أَمْرِهِ يُسْرًا* ذَلِكَ أَمْرُ اللَّهِ أَنزَلَهُ إِلَيْكُمْ وَ مَن يَتَّقِ اللَّهَ يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئَاتِهِ وَ يُعْظِمْ لَهُ أَجْرًا (طلاق/۴-۵) الَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِن نِّسَائِهِمْ ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا قَالُوا فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مِّن قَبْلِ أَن يَتَمَاسَّا ذَلِكُمْ تُوعَظُونَ بِهِ وَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ* فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ مِن قَبْلِ أَن يَتَمَاسَّا فَمَن لَّمْ يَسْتَطِعْ فَإِطْعَامُ سِتِّينَ مِسْكِينًا ذَلِكَ لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ وَ لِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ (مجادله/۳-۴) لِّلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِن نِّسَآئِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ فَإِنْ فَآؤُوا فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (بقره/۲۲۶) وَ الَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنكُمْ وَ يَذَرُونَ أَزْوَاجًا يَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَ عَشْرًا فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا فَعَلْنَ فِي أَنفُسِهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَ اللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (بقره/۲۳۴) وَ مَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ أَن يَقْتُلَ مُؤْمِنًا إِلاَّ خَطَئًا … وَ إِن كَانَ مِن قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُمْ مِّيثَاقٌ فَدِيَةٌ مُّسَلَّمَةٌ إِلَى أَهْلِهِ وَ تَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةً فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ تَوْبَةً مِّنَ اللّهِ وَ كَانَ اللّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا (نساء/۹۲)
لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ (قدر/۳) [هذه الایات] بَرَاءةٌ مِّنَ اللّهِ وَ رَسُولِهِ إِلَى الَّذِينَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِينَ* فَسِيحُواْ فِي الأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَ اعْلَمُواْ أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللّهِ وَ أَنَّ اللّهَ مُخْزِي الْكَافِرِينَ (توبه/۱-۲)
وَ لِسُلَيْمَانَ الرِّيحَ غُدُوُّهَا شَهْرٌ وَ رَوَاحُهَا شَهْرٌ (سبأ/۱۲) |