چکیده: در بهشت شرابی وجود دارد که برای نوشندگان لذّتی است. در بهشت‌های پرنعمت بر بندگان خالص شده خدا، جامی از شراب می‌گردانند، که برای نوشندگان لذّتی است. در آنجا برای متّقین، هر چه بخواهند و چشم‌ها از آن لذّت ببرد، هست.

مَثَل بهشتی که به متّقین وعده داده شده است، [این است که] در آن نهرهایی از آبی دگرگون نشدنی و نهرهایی از شیری که طعم آن تغییر نمی‌کند، نهرهایی از شرابی که برای نوشندگان لذّتی است و نهرهایی از عسل صاف و خالص [وجود دارد]. در آنجا برای آنان از هر گونه میوه و آمرزش از پروردگارشان هست (محمّد/۱۵). [در بهشت‌های پرنعمت] جامی از شراب روان و گوارا بر آنان (بندگان خالص شده خدا) می‌گردانند. شرابی سپید و روشن که برای نوشندگان لذّتی است، در آن نه تباهی است و نه از آن مست می‌شوند (صافّات/۴۵-۴۷). [خدا به متّقین می‌فرماید:] اى بندگان من، امروز بر شما بیمى نیست و غمگین نخواهید شد … در آن جا (بهشت) هر چه بخواهند و چشم‌ها از آن لذّت ببرد، هست. شما در آنجا جاودانه هستید (زخرف/۶۸-۷۱).

بهشت

مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِيهَا أَنْهَارٌ مِّن مَّاء غَيْرِ آسِنٍ وَ أَنْهَارٌ مِن لَّبَنٍ لَّمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَ أَنْهَارٌ مِّنْ خَمْرٍ لَّذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ وَ أَنْهَارٌ مِّنْ عَسَلٍ مُّصَفًّى وَ لَهُمْ فِيهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَ مَغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ (محمّد/۱۵) يُطَافُ عَلَيْهِم (عبادالله المخلَصين) بِكَأْسٍ مِن مَّعِينٍ* بَيْضَاء لَذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ* لَا فِيهَا غَوْلٌ وَ لَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ (صافّات/۴۵-۴۷) يَا عِبَادِ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ وَلَا أَنتُمْ تَحْزَنُونَ … فِيهَا (الجنة) مَا تَشْتَهِيهِ الْأَنفُسُ وَ تَلَذُّ الْأَعْيُنُ وَ أَنتُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (زخرف/۶۸-۷۱)