غصب، چیزی را به ستم گرفتن، این مفهوم با واژه «غ ص ب» ۱ بار و با آیاتی که این معنا را دارد، آمده است.
چکیده: اموال دیگران را به باطل نخورید. کسانی که اموال یتیمان را به ستم میخورند، در شکمهای خود آتشی فرو میبرند و بهزودی در آتشی برافروخته خواهند سوخت. بندهای که خدا به او علم و رحمتی داده بود، کشتی را معیوب کرد تا پادشاه آن را غصب نکند. [موسی و بندهای از بندگان ما که به او علم و رحمتی داده بودیم] راه افتادند تا سوار کشتى شدند. [بنده ما] آن را سوراخ کرد. [موسى] گفت: آیا آن را سوراخ کردى تا سرنشینانش را غرق کنى؟ بهراستی کار نادرستی کردی (کهف/۷۱). [بنده ما گفت:] اما آن کشتی، از آنِ مستمندانی بود که در دریا کار میکردند، پس خواستم آن را معیوب کنم زیرا سر راه آنان، پادشاهی بود که هر کشتی را غصب میکرد (کهف/۷۹). ای کسانی که ایمان آوردهاید، اموال خود را میان خود به باطل نخورید مگر اینکه تجارتی با رضایت یکدیگر باشد و یکدیگر را نکشید. بهراستی خدا همواره به شما مهربان است (نساء/۲۹). اموال خود را میان خودتان به باطل نخورید و آن را به نزد حاکمان نفرستید تا بخشی از اموال مردم را به گناه بخورید در حالیکه میدانید (بقره/۱۸۸). اموال یتیمان را به آنها بدهید و [اموال] ناپاک را با پاک عوض نکنید و اموال آنها را با اموال خودتان نخورید. بهراستی این گناهی بزرگ است (نساء/۲). کسانی که اموال یتیمان را به ستم میخورند جز این نیست که آتشی در شکمهای خود فرو میبرند. بهزودی در آتشی برافروخته خواهند سوخت (نساء/۱۰). سرقت، باطل |
الغصب
[موسی و عبد من عبادنا الذی آتیناه علم و رحمة] فَانطَلَقَا حَتَّى إِذَا رَكِبَا فِي السَّفِينَةِ خَرَقَهَا قَالَ أَخَرَقْتَهَا لِتُغْرِقَ أَهْلَهَا لَقَدْ جِئْتَ شَيْئًا إِمْرًا (کهف/۷۱) [قال عبدنا] أَمَّا السَّفِينَةُ فَكَانَتْ لِمَسَاكِينَ يَعْمَلُونَ فِي الْبَحْرِ فَأَرَدتُّ أَنْ أَعِيبَهَا وَ كَانَ وَرَاءهُم مَّلِكٌ يَأْخُذُ كُلَّ سَفِينَةٍ غَصْبًا (کهف/۷۹)
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَأْكُلُواْ أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ إِلاَّ أَن تَكُونَ تِجَارَةً عَن تَرَاضٍ مِّنكُمْ وَ لاَ تَقْتُلُواْ أَنفُسَكُمْ إِنَّ اللّهَ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا (نساء/۲۹) وَ لاَ تَأْكُلُواْ أَمْوَالَكُم بَيْنَكُم بِالْبَاطِلِ وَ تُدْلُواْ بِهَا إِلَى الْحُكَّامِ لِتَأْكُلُواْ فَرِيقًا مِّنْ أَمْوَالِ النَّاسِ بِالإِثْمِ وَ أَنتُمْ تَعْلَمُونَ (بقره/۱۸۸) وَ آتُواْ الْيَتَامَى أَمْوَالَهُمْ وَ لاَ تَتَبَدَّلُواْ الْخَبِيثَ بِالطَّيِّبِ وَ لاَ تَأْكُلُواْ أَمْوَالَهُمْ إِلَى أَمْوَالِكُمْ إِنَّهُ كَانَ حُوبًا كَبِيرًا (نساء/۲) إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَى ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَارًا وَ سَيَصْلَوْنَ سَعِيرًا (نساء/۱۰) |