چکیده: خدا عفوکننده توانا و عفوکننده آمرزنده است.

اگر نیکی را آشکار کنید یا آن را پنهان کنید یا بدی را عفو کنید، بدون تردید خدا عفوکننده توانا است (نساء/۱۴۹). هر کس مانند آن‌چه بر او عقوبت رفته است، عقوبت کند سپس مورد ستم قرار گیرد، بدون تردید خدا او را یاری می‌کند. خدا عفوکننده آمرزنده است (حج/۶۰). کسانی که فرشتگان جان آنان را در حالی‌که به خود ستم کرده‌اند می‌گیرند، [به آنان] مى ‏گویند: در چه حال بودید؟ می‌گویند: ما در زمین از مستضعفان بودیم. می‌گویند: آیا زمین خدا وسیع نبود تا در آن هجرت کنید؟ جایگاه آنان جهنّم است و بد سرانجامی است. مگر مردان، زنان و کودکان مستضعفی که نمی‌توانند چاره‌ای بیندیشند و راه به جایی ندارند. پس امید است که خدا اینان را عفو کند. خدا عفوکننده آمرزنده است (نساء/۹۷-۹۹).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، در حال مستی به نماز نزدیک نشوید تا بدانید چه می‌گویید و نه در حال جنابت، مگر این‌که رهگذر باشید تا زمانی که غسل کنید. اگر بیمار یا مسافر بودید یا کسی از شما از قضای حاجت آمد و یا با زنان تماس داشتید و ‌آن‌گاه آب نیافتید، بر خاکی پاک تیمّم کنید و صورت و دست‌های خود را مسح کنید که خدا عفوکننده آمرزنده است (نساء/۴۳). از میان شما کسانی که همسران خود را ظهار می‌کنند، آنان مادرانشان نیستند. مادران آنان تنها کسانی هستند که آنان را زاده‌اند. بدون تردید آنان سخنی زشت و باطل می‌گویند. به یقین خدا عفوکننده آمرزنده است (مجادله/۲).

إِن تُبْدُواْ خَيْرًا أَوْ تُخْفُوهُ أَوْ تَعْفُواْ عَن سُوَءٍ فَإِنَّ اللّهَ كَانَ عَفُوًّا قَدِيرًا (نساء/۱۴۹) مَنْ عَاقَبَ بِمِثْلِ مَا عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغِيَ عَلَيْهِ لَيَنصُرَنَّهُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ (حج/۶۰) إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلآئِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ قَالُواْ فِيمَ كُنتُمْ قَالُواْ كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الأَرْضِ قَالْوَاْ أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُواْ فِيهَا فَأُوْلَئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَ سَاءتْ مَصِيرًا* إِلاَّ الْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَ النِّسَاء وَ الْوِلْدَانِ لاَ يَسْتَطِيعُونَ حِيلَةً وَ لاَ يَهْتَدُونَ سَبِيلًا* فَأُوْلَئِكَ عَسَى اللّهُ أَن يَعْفُوَ عَنْهُمْ وَ كَانَ اللّهُ عَفُوًّا غَفُورًا (نساء/۹۷-۹۹)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَقْرَبُواْ الصَّلاَةَ وَ أَنتُمْ سُكَارَى حَتَّىَ تَعْلَمُواْ مَا تَقُولُونَ وَ لاَ جُنُبًا إِلاَّ عَابِرِي سَبِيلٍ حَتَّىَ تَغْتَسِلُواْ وَ إِن كُنتُم مَّرْضَى أَوْ عَلَى سَفَرٍ أَوْ جَاء أَحَدٌ مِّنكُم مِّن الْغَآئِطِ أَوْ لاَمَسْتُمُ النِّسَاء فَلَمْ تَجِدُواْ مَاء فَتَيَمَّمُواْ صَعِيدًا طَيِّبًا فَامْسَحُواْ بِوُجُوهِكُمْ وَ أَيْدِيكُمْ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَفُوًّا غَفُورًا (نساء/۴۳) الَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِنكُم مِّن نِّسَائِهِم مَّا هُنَّ أُمَّهَاتِهِمْ إِنْ أُمَّهَاتُهُمْ إِلَّا اللَّائِي وَلَدْنَهُمْ وَ إِنَّهُمْ لَيَقُولُونَ مُنكَرًا مِّنَ الْقَوْلِ وَ زُورًا وَ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ (مجادله/۲)