| آفرینش، خلقت، این مفهوم از مادّه «خ ل ق» ۲۵۴ بار، «ف ط ر» ۱۴ بار، «ن ش أ» ۲۵ بار، «ب د أ» ۱۲ بار و «ذ ر أ» ۵ بار و با واژه «بَدیع» ۲ بار و «بارئ» ۳ بار آمده است.
چکیده: خدا خالقِ آفریننده و خلاق دانا است. بهترین خلق‌کنندگان است. همه چیز را به نیکوترین شیوه و به اندازه خلق کرد. او به هر خلقی داناست. هر چه بخواهد خلق می‌کند. هر چه بخواهد در خلقت می‌افزاید. هر چیزی را زوج خلق کرد. هر جنبنده‌ای را از آب خلق کرد. در خلقت رحمان هیچ نقصی نمی‌بینید. خلقت آسمان و زمین از خلقت انسان بزرگتر است. جن و انس را خلق کرد تا او را بپرستند. هر چه در زمین است را برای شما خلق کرد. مرگ و زندگی را خلق کرد تا ببیند کدام یک از شما بهتر عمل می‌کنید. خلقت را آغاز می‌کند سپس آن را باز می‌گرداند تا کسانی را که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند، به عدالت پاداش دهد و کسانی که کفر ورزیده‌اند به کفرشان عذاب خواهند داشت. بی‌گمان پروردگار تو همان خلّاق داناست (حجر/۸۶). او خدایی است، خالقِ آفریدگارِ صورتگر (حشر/۲۴). او همه چیز را خلق کرد (انعام/۱۰۱؛ فرقان/۲) آنگاه آن را به شایستگی اندازه‌ای قرار داد (فرقان/۲). خدا خالق هر چیزی است (زمر/۶۲). خدا، پروردگار شما، خالق هر چیزی است (غافر/۶۲). خدا، پروردگار شما، هیچ معبودى جز او نیست خالق هر چیزى است پس او را بپرستید (انعام/۱۰۲). او به هر خلقی دانا است (یس/۷۹). خدا هر چه را بخواهد، خلق می‌کند (نور/۴۵؛ مائده/۱۷؛ روم/۵۴؛ شوری/۴۹). هر چه را بخواهد در خلقت می‌افزاید (فاطر/۱). پروردگار تو هر چه را بخواهد، خلق می‌کند و برمی‌گزیند و آنان اختیار ندارند (قصص/۶۸). بی‌تردید اوست که آغاز می‌کند و بازمی‌گرداند (بروج/۱۳). خداست که خلقت را آغاز می‌کند سپس آن را بازمی‌گرداند (روم/۲۷،۱۱). این بر خدا آسان است (روم/۲۷). همانا اوست که خلقت را آغاز می‌کند سپس آن را باز می‌گرداند تا کسانی را که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند، به عدالت پاداش دهد و کسانی که کفر ورزیده‌اند به [سزای] کفرشان شربتی از آب جوشان و عذابی پردرد خواهند داشت (یونس/۴). ما هر چیزی را به اندازه خلق کردیم (قمر/۴۹). آگاه باشید که خلق و امر از آن اوست. پربرکت است خدایی که پروردگار جهانیان است (اعراف/۵۴). بخوان به نام پروردگارت که خلق کرد (علق/۱). نام پروردگار بلندمرتبه‌ات را به پاکی بستای. آن که خلق کرد. پس هماهنگی بخشید. آن که اندازه داد پس هدایت کرد (اعلی/۱-۳). همان کسی که همه چیز را نیکو خلق کرد (سجده/۷). در خلقت رحمان هیچ‌گونه اختلافی نمی‌بینی. پس بنگر آیا نقصانی می‌بینی؟ پس دوباره بنگر تا نگاهت زبون و درمانده به سوی تو بازگردد (ملک/۳-۴). سوگند به آن که نر و مادّه را خلق کرد (لیل/۳). [خدا] همه جفت‌ها را خلق کرد (زخرف/۱۲). منزّه است کسی که از آنچه می‌رویاند و از خودشان و از آنچه نمی‌دانند، همه جفت‌ها را خلق کرد (یس/۳۶). از هر چیزی دو نوع، خلق کردیم. شاید متذکّر شوید (ذاریات/۴۹). شما را جفت‌ها خلق کردیم (نبأ/۸). و به‌راستی اوست که دو نوع خلق می‌کند: نر و ماده (نجم/۴۵). [او] نوپدید آورنده آسمان‌ها و زمین است (انعام/۱۰۱). نوپدید آورنده آسمان‌ها و زمین است. هرگاه چیزی را اراده کند، فقط به آن می‌گوید: باش پس موجود می‌شود (بقره/۱۱۷). [او] آفریننده آسمان‌ها و زمین است (شوری/۱۱). خداست که آسمان‌ها و زمین را خلق کرد (ابراهیم/۳۲). به‌راستی پروردگار شما آن خدایی است که آسمان‌ها و زمین را در شش هنگام خلق کرد سپس بر عرش استیلا یافت (اعراف/۵۴؛ یونس/۳؛ حدید/۴). او کسی است که آسمان‌ها و زمین را در شش هنگام خلق کرد و عرش او بر آب بود تا شما را بیازماید که کدام یک نیکوکارتر هستید (هود/۷). خدا آسمان‌ها، زمین و آنچه میان آنهاست را در شش هنگام خلق کرد سپس بر عرش استیلا یافت (فرقان/۵۹؛ سجده/۴). و به تحقیق ما آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آنهاست را در شش هنگام خلق کردیم و احساس درماندگی نکردیم (ق/۳۸). بگو، آیا به کسی که زمین را دو هنگام خلق کرد، کافر می‌شوید و برای او همتایانی قرار می‌دهید (فصّلت/۹)؟ او همان کسی است که هفت آسمان را بالای هم خلق کرد (ملک/۳). خدا کسی است که هفت آسمان و همانند آنها، از زمین خلق کرد (طلاق/۱۲). به تحقیق بالای سر شما هفت راه خلق کردیم و از خلقت غافل نبوده‌ایم (مومنون/۱۷). او آسمان‌ها را بی‌هیچ ستونی که آن را بینند، خلق کرد (لقمان/۱۰). خدا آسمان‌ها و زمین را به حق خلق کرد (عنکبوت/۴۴؛ نحل/۳؛ زمر/۵؛ تغابن/۳). قطعاً در این، برای مومنان نشانه‌ای است (عنکبوت/۴۴). او کسى است که آسمان‌ها و زمین را به حق آفرید. هر گاه که مىگوید باش، پس موجود می‌شود (انعام/۷۳). خدا آسمان و زمین را به حق، خلق کرد تا هر کس به موجب آنچه به دست آورد، پاداش یابد و آنان مورد ستم قرار نخواهند گرفت (جاثیه/۲۲). آسمان‌ها و زمین و آنچه مابین آنهاست را جز به حق، خلق نکردیم (حجر/۸۵). ما آن دو را جز به حق خلق نکردیم ولی بیشتر آنها نمی‌دانند (دخان/۳۹). آسمان‌ها و زمین و آنچه مابین آنهاست را جز به حق و تا زمانی معیّن، خلق نکردیم (احقاف/۳). آیا با خود نیندیشیده‌اند که خدا آسمان‌ها و زمین و آنچه مابین آنهاست را جز به حق و تا زمانی معیّن، خلق نکرده است (روم/۸)؟ آیا ندیده‌ای که بی‌تردید خدا آسمان‌ها و زمین را به حق، خلق کرد (ابراهیم/۱۹)؟ آسمان، زمین و آنچه میان آنهاست را به بازیچه خلق نکردم (انبیاء/۱۶؛ دخان/۳۸) آسمان، زمین و آنچه میان آنهاست را به باطل، خلق نکرده‌ایم. این گمان کسانى است که کافر شده‌اند (ص/۲۷). [خردمندان] در خلقت آسمان‌ها و زمین می‌اندیشند که: پروردگارا، این‌ها را بیهوده خلق نکرده‌ای. تو منزّهی (آل‌عمران/۱۹۱). قطعاً خلقت آسمان و زمین بزرگتر از خلقت مردم است ولی بیشتر مردم نمی‌دانند (غافر/۵۷). از نشانه‌های خدا خلقت آسمان‌ها و زمین است (روم/۲۲؛ شوری/۲۹). بدون تردید در این برای دانایان نشانه‌هایی است (روم/۲۲). به‌راستی در خلقت آسمان‌ها، زمین و اختلاف شب و روز برای خردمندان نشانه‌هایی است (آل‌عمران/۱۹۰) به‌راستی در خلقت آسمان‌ها، زمین و … برای مردمی که می‌اندیشند، نشانه‌هایی است (بقره/۱۶۴). بی‌گمان در رفت و آمد شب و روز و آنچه خدا در آسمان‌ها و زمین خلق کرده است، برای متّقین نشانه‌هایی است (یونس/۶). هرگز ابلیس و نسل او را در خلقت آسمان‌ها، زمین و خلقت خودشان شاهد نگرفتم (کهف/۵۱). ستایش خدایی را که آسمان‌ها و زمین خلق کرد و تاریکی‌ها و روشنایى را پدید آورد پس کسانى که کفر ورزیده اند [غیر او را] با پروردگار خود برابر مى کنند (انعام/۱). ستایش خدایی را که آفریننده آسمان‌ها و زمین است (فاطر/۱). به‌راستی شماره ماه‌ها نزد خدا در کتاب الهی آن روزی که آسمان‌ها و زمین را خلق کرد، دوازده ماه است (توبه/۳۶). اوست کسی است که شب، روز، خورشید و ماه را خلق کرد هر کدام در مدارى شناورند (انبیاء/۳۳). اوست که خورشید را روشنایی بخشید. ماه را تابان کرد و برای آنها منزل‌هایی معیّن کرد تا شماره سال‌ها و حساب را بدانید. خدا این‌ها را جز به حق خلق نکرده است (یونس/۵). اوست که … ابرهای گرانبار را پدید می‌آورد (رعد/۱۲). از آسمان آبی پاک فرو فرستادیم تا با آن سرزمین مرده را زنده گردانیم و آن را به آنچه خلق کردیم از دام‌ها و انسان‌های بسیار بنوشانیم (فرقان/۴۸-۴۹) برای شما با آن باغ‌هایی از درختان خرما و انگور پدید آوردیم که در آنها برای شما میوه‌های فراوان است و از آنها می‌خورید (مومنون/۱۹). اوست کسی که باغ‌هایی با داربست و بدون داربست، خرمابن، کشتزار با میوه‌های گوناگون آن، زیتون و انار همانند و غیر همانند پدید آورد (انعام/۱۴۱). [خدا] جن را از تشعشعی از آتش خلق کرد (الرّحمن/۱۵). او قبل از [خلقت انسان] جن را از آتشی سوزان خلق کرد (حجر/۲۷). خدا هر جنبنده‌ای را از آبی خلق کرد پس برخی از آنها بر روی شکم راه می‌روند و برخی از آنها بر روی دو پا و بعضی بر روی چهار [پا] راه می‌روند. خدا هر چه بخواهد، خلق می‌کند. در حقیقت خدا بر هر چیزی تواناست (نور/۴۵). آیا انسان به یاد نمی‌آورد که ما او را قبلاً خلق کرده‌ایم، در حالی که چیزی نبوده است (مریم/۶۷)؟ پروردگار تو به فرشتگان فرمود: من خالق بشری از گل هستم (ص/۷۱). من خالق بشری از گلی خشکیده، سیاه و بدبو خواهم بود (حجر/۲۸). خدا شما را خلق کرد (نحل/۷۰). خدا کسی است که شما را خلق کرد (روم/۴۰؛ تغابن/۲). شما را خلق کردیم سپس شما را صورتگری کردیم (اعراف/۱۱). او انسان را خلق کرد (الرّحمن/۳). انسان را خلق کردیم (ق/۱۶). ما آنها را خلق کردیم (انسان/۲۸). بگو، او کسی است که شما را پدید آورد (ملک/۲۳). اوست آن کس که شما را در زمین ایجاد کرد (مؤمنون/۷۹). بگو، اوست آن کس که شما را در زمین ایجاد کرد (ملک/۲۴). شما را از آن خلق کردیم (طه/۵۵). خلقت انسان را از گل آغاز کرد (سجده/۷). اوست کسی که شما را از گل خلق کرد (انعام/۲). به یقین انسان را از عصاره اى از گل خلق کردیم (مومنون/۱۲). انسان را از گل خشکیده‌ای سفال مانند خلق کردیم (الرّحمن/۱۴). ما انسان را از گلی خشک، سیاه و بدبو خلق کردیم (حجر/۲۶). از نشانه‌های او این است که شما را از خاک خلق کرد پس ناگاه به صورت بشری به هر سو پراکنده شدید (روم/۲۰). خدا شما را از خاک، سپس از نطفه‌ای خلق کرد (فاطر/۱۱). او کسی که شما را از خاک سپس از نطفه‌ای سپس از علقه‌ای خلق کرد (غافر/۶۷). انسان را از نطفه‌ای خلق کرد (نحل/۴). ما انسان را از نطفه‌ای درآمیخته خلق کردیم (انسان/۲). به یقین انسان را از عصاره اى از گل آفریدی سپس او را به صورت نطفه‌ای در جایگاهی استوار قرار دادیم (مومنون/۱۲-۱۳). [پروردگار تو]، انسان را از علق خلق کرد (علق/۲). سپس نطفه را علقه خلق کردیم. علقه را مُضغه خلق کردیم. مضغه را استخوان‌ها خلق کردیم آنگاه به استخوان‌ها گوشتی پوشاندیم سپس آن را خلقتی [دیگر] پدید آوردیم (مومنون/۱۴). اوست کسی که از آب بشری خلق کرد (فرقان/۵۴). مگر شما را از آبی بی‌مقدار خلق نکردیم (مرسلات/۲۰)؟ مگر او نطفه‌ای نبود که [در رحم] ریخته می‌شد سپس خون بسته‌ای شد پس او را خلق کرد و استوار ساخت (قیامت/۳۷-۳۸)؟ ای مردم، اگر درباره رستاخیز در شک هستید پس [به راستی] ما شما را از خاک خلق کرده‌ایم سپس از نطفه‌ای سپس از علقه‌ای آنگاه از مضغه، دارای خلقت کامل و خلقت ناقص تا [قدرت خود را] بر شما روشن گردانیم (حج/۵). شما را در شکم‌های مادرانتان خلقتی پس از خلقتی [دیگر] در تاریکی‌های سه‌گانه خلق کرد. این است خدا، پروردگار شما، فرمانروایى از آن اوست. خدایى جز او نیست پس چگونه برگردانیده مى شوید (زمر/۶)؟ آفرین باد بر خدا که نیکوترین خالق است (مومنون/۱۴). قطعاً پدیدار شدن نخستین خود را شناختید پس چرا متذکّر نمی‌شوید (واقعه/۶۲)؟ بگو، اوست که شما را پدید آورده و برای شما گوش، دیدگان و دل‌ها قرار داده است. چه اندک سپاس می‌گزارید (ملک/۲۳). او کسی است که برای شما گوش، دیدگان و دل‌ها پدید آورده است. چه اندک سپاس می‌گذارید (مومنون/۷۸). خداست که شما را ابتدا ناتوان خلق کرد آنگاه پس از ناتوانی قوّت بخشید سپس بعد از قوّت، ناتوانى داد (روم/۵۴). هر کس را عمر دراز دهیم در خلقت دچار افت می‌کنیم. آیا نمی‌اندیشند (یس/۶۸)؟ او کسی است که شما را از نفس واحد پدید آورد (انعام/۹۸). اوست که شما را از نفس واحد خلق کرد (اعراف/۱۸۹؛ زمر/۶) اى مردم، از پروردگارتان که شما را از نفس واحدى خلق کرد و جفتش را از [جنس] او خلق کرد و از آن دو مردان و زنان بسیارى پراکنده کرد، پروا کنید (نساء/۱). از نشانه‌های او این که از خودتان برای شما همسرانی خلق کرد تا به آن آرام گیرید و میانتان دوستى و رحمت نهاد. در این براى مردمى که تفکّر می‌کنند، قطعاً نشانه هایى است (روم/۲۱). ای مردم، ما شما را از مرد و زنی خلق کردیم (حجرات/۱۳). سوگند به این شهر که تو در این شهر جاى دارى. سوگند به پدرى و فرزندی که قطعاً ما انسان را در رنج، خلق کردیم (بلد/۱-۴). انسان ناتوان (نساء/۲۸)، بسیار حریص و کم‌طاقت خلق شده است (معارج/۱۹). او از شتاب خلق شده است (انبیاء/۳۷). سوگند به انجیر، زیتون، طور سینا و به این شهر امن و آرام که ما انسان را در نیکوترین اعتدال خلق کردیم (تین/۱-۴). ما آنها را بر بسیاری از مخلوقات خود برتری آشکار داده‌ایم (اسراء/۷۰). اوست کسی که آنچه در زمین است همه را برای شما خلق کرد (بقره/۲۹). او چارپایان را برای شما خلق کرد (نحل/۵). اسبان، استران و درازگوشان را [آفرید] تا بر آنها سوار شوید و زینتی باشد و آنچه را نمی‌دانید، خلق می‌کند (نحل/۸). مانند کشتی برای آنها چیزهایی خلق کردیم تا بر آنها سوار شوند (یس/۴۲). آیا ندیده‌اند که ما با قدرت خود برای آنها چهارپایانی خلق کردیم تا مالک آنها باشند … پس چرا شکرگزار نیستند (یس/۷۱-۷۳)؟ خدا از آنچه خلق کرده برای شما سایه‌هایی قرار داد (نحل/۸۱). آنچه را در زمین به رنگ‌های گوناگون برای شما ایجاد کرد، [مسخّر شما کرد]. بى تردید در این براى مردمى که پند مى گیرند، نشانه اى است (نحل/۱۳). در خلقت خودتان و آنچه از جنبنده پراکنده می‌گرداند، برای اهل یقین نشانه‌هایی است (جاثیه/۴). [خدا] فرمود: ای ابلیس، چه چیز مانع تو شد تا برای آنچه به دستان خود خلق کردم، سجده کنی (ص/۷۵)؟ ابلیس گفت: من از او بهتر هستم. مرا از آتش خلق کردی و او را از گِل خلق کردی (اعراف/۱۲؛ ص/۷۶). آیا برای کسی که از گلی خلق کرده‌ای، سجده کنم (اسراء/۶۱)؟ من آن نیستم که برای بشری که از گلی خشک، از لجن‌مانده بدبو خلق کرده‌ای، سجده کنم (حجر/۳۳). بندگان تو را به یقین گمراه می‌کنم. به دام آرزوها می‌اندازم و وادارشان مى کنم تا گوش‌هاى دام‌ها را شکاف دهند و وادارشان می‌کنم تا خلقت خدا را دگرگون سازند (نساء/۱۱۹). جن و انس را خلق نکردم جز برای این‌که من را عبادت کنند (ذاریات/۵۶). [او] همان کسی است که مرگ و زندگی را خلق کرد تا شما را بیازماید که کدام یک نیکوکارتر هستید (ملک/۲). اگر پروردگار تو می‌خواست قطعاً همه مردم را امّت واحدی قرار می‌داد در حالی که پیوسته در اختلاف هستند مگر کسانی که پروردگار تو به آنها رحم کند و برای همین آنها را خلق کرده است (هود/۱۱۸-۱۱۹). ای مردم، پروردگارتان را که شما و کسانی که پیش از شما بوده‌اند را خلق کرد، پرستش کنید تا به تقوا گرایید (بقره/۲۱). برای خورشید و ماه سجده نکنید. برای آن خدایی که آنها را خلق کرد، سجده کنید اگر تنها او را می‌پرستید (فصّلت/۳۷). در حقیقت بسیاری از جنّیان و آدمیان را برای دوزخ ایجاد کردیم [زیرا] دل‌هایی دارند که با آن فهم نمی‌کنند و چشم‌هایی دارند که با آن نمی‌نگرند و گوش‌‍‌هایی دارند که با آن نمی‌شنوند آنان همانند چهارپایان هستند بلکه گمراهترند. آنها همان غافلان هستند (اعراف/۱۷۹). خدا از آن هنگام که شما را از زمین پدید آورد و از همان زمان که به صورت جنین در شکم‌های مادران خود بودید، به شما داناتر است (نجم/۳۲). آیا کسی که خلق کرده است، [حال آنها را] نمی‌داند؟ با این‌که خود دقیق آگاه است (ملک/۱۴)؟ ای انسان، چه چیز تو را درباره پروردگار بزرگوارت مغرور ساخت؟ همان کسی که تو را خلق کرد. سامان بخشید و متعادل کرد (انفطار/۶-۷). انسان باید بنگرد که از چه خلق شده است. از آب جهنده‌ای خلق شده است (طارق/۵-۶). او را از چه چیز خلق کرده است؟ او را از نطفه‌ای خلق کرد و اندازه مقرّر بخشید (عبس/۱۸-۱۹). ما هستیم که شما را خلق کردیم پس چرا تصدیق نمی‌کنید؟ آیا نطفه‌ای که می‌ریزید، دیده‌اید؟ آیا شما آن را خلق می‌کنید یا ما خالقیم (واقعه/۵۷-۵۹)؟ آیا از هیچ خلق شده‌اند یا آنکه خود خالق [خود] هستند؟ آیا آسمان و زمین را خلق کرده‌اند؟ [نه] بلکه یقین ندارند (طور/۳۵-۳۶). بی‌تردید ما آنها (کافران) را از چیزی خلق کردیم که [خود] می‌دانند (معارج/۳۹). آیا آتشی را که می‌افروزید، دیده‌اید؟ شما درخت آن را پدید آورده‌اید یا ما پدید آورنده‌ایم (واقعه/۷۱-۷۲)؟ آیا به شتر نمی‌نگرید که چگونه خلق شده است (غاشیه/۱۷)؟ آیا در ملکوت آسمان‌ها و زمین و هر چیزی که خدا خلق کرده است، ننگریسته اند (اعراف/۱۸۵)؟ آیا به آنچه خدا خلق کرده است، ننگریسته‌اند؟ که سایه‌های آنها از راست و چپ برمی‌گردد و برای خدا فروتنانه برای خدا سجده می‌کنند و هیچ تخلف نمی‌کنند (نحل/۴۸)؟ آیا برای خدا شریکانی قرار داده‌اند که مانند خلقت او خلق کرده‌اند و خلقت بر آنها مشتبه شده است؟ بگو، خدا خالق هر چیزی است (رعد/۱۶). آیا کسی که خلق می‌کند، همانند کسی است که خلق نمی‌کند؟ چرا متذکّر نمی‌شوید (نحل/۱۷)؟ یا کیست که خلقت را آغاز می‌کند سپس آن را باز می‌گرداند (نمل/۶۴)؟ خدا آسمان‌ها را بی‌هیچ ستونی که آن را ببینند، خلق کرد و … این خلقت خداست، به من نشان دهید کسانی که غیر از او هستند، چه خلق کرده‌اند (لقمان/۱۰-۱۱)؟ یا کیست که آسمان‌ها و زمین را خلق کرد (نمل/۶۰)؟ بگو، به من خبر دهید. از شریکان خود که به جای خدا می‌خوانید به من نشان دهید، چه چیزی از زمین را خلق کرده‌اند (فاطر/۴۰؛ احقاف/۴)؟ آیا موجوداتی را [با او] شریک می‌گیرند که هرگز نمی‌توانند چیزی خلق کنند و خود خلق می‌شوند (اعراف/۱۹۱)؟ کسانى را که جز خدا مى خوانند، چیزی خلق نمی‌کنند و خود خلق می‌شوند (نحل/۲۰). کسانی را که جز خدا معبود گرفته‌اند، چیزی خلق نمی‌کنند و خود خلق شده‌اند (فرقان/۳). اى مردم مَثَلى زده شده پس به آن گوش فرا دهید کسانى را که جز خدا مى خوانید هرگز نمی‌توانند مگسى خلق کنند هر چند براى آن اجتماع کنند و اگر آن مگس چیزى از آنان برباید نمى توانند آن را پس گیرند. طالب و مطلوب هر دو ناتوان هستند (حج/۷۳). بگو، آیا از شریکان شما کسی هست که خلقت را آغاز کند و سپس آن را بازگرداند؟ بگو، خداست که خلقت را آغاز می‌کند و سپس آن را باز می‌گرداند پس به کجا منحرف می‌شوید (یونس/۳۴)؟ اى مردم، نعمت خدا را بر خود یاد کنید. آیا غیر از خدا خالقی هست که شما را از آسمان و زمین روزی دهد؟ خدایى جز او نیست پس چگونه منحرف می‌شوید (فاطر/۳)؟ [مشرکان] برای خدا شریکانی از جن قرار دادند [در حالی که خدا آنان را] خلق کرده است و براى او بى‌هیچ دانشى پسران و دخترانى تراشیدند. منزّه و برتر است از آنچه وصف مى کنند (انعام/۱۰۰). برای خدا از آنچه ایجاد کرده است، از کشت و دام‌ها، سهمی گذاشتند و به پندار خودشان گفتند: این برای خداست و این برای بتان ما (انعام/۱۳۶). اگر از آنان بپرسی چه کسی آسمان‌ها و زمین را خلق کرده است؟ مسلماً خواهند گفت: خدا (لقمان/۲۵؛ زمر/۳۸). اگر از ایشان بپرسى چه کسى آسمان‌ها و زمین را آفریده و خورشید و ماه را رام کرده است؟ حتماً خواهند گفت: خدا. پس چگونه بازگردانیده مى شوند (عنکبوت/۶۱)؟ اگر از آنها بپرسی چه کسی آسمان‌ها و زمین را خلق کرده است؟ خواهند گفت: آنها را همان قادر توانا آگاه است (زخرف/۹). اگر از آنان بپرسی چه کسی آنها [خودشان] را خلق کرده است؟ مسلماً خواهند گفت: خدا. پس چگونه بازگردانیده می‌شوند (زخرف/۸۷)؟ فرشتگان را که خود بندگان رحمان هستند، مادینه پنداشتند. آیا در خلقت آنها حضور داشتند (زخرف/۱۹)؟ آیا فرشتگان را مادینه خلق کردیم و آنها شاهد بودند (صافّات/۱۵۰)؟ آیا خدا از آنچه خلق می‌کند، دخترانی برگرفته و به شما پسران را اختصاص داده است (زخرف/۱۶)؟ اگر خدا می‌خواست فرزندی برگزیند، قطعاً از آنچه خلق می‌کرد هر چه را می‌خواست، برمی‌گزید. منزّه است او (زمر/۴). خدا فرزندی اختیار نکرده و با او معبودی نیست. اگر جز این بود، قطعاً هر معبودی آنچه خلق کرده بود، با خود می‌برد و حتما بعضى از آنان بر بعضى دیگر برتری مى جستند. منزّه است خدا از آنچه وصف مى کنند (مومنون/۹۱). پروردگار تو بى نیاز و صاحب رحمت است. اگر بخواهد شما را می‌برد و پس از شما هر کس را بخواهد، جانشین می‌کند چنان‌که شما را از نسل گروهی دیگر، پدید آورد (انعام/۱۳۳). آیا ندیده‌ای که بی‌تردید خدا آسمان‌ها و زمین را به حق آفریده است؟ اگر بخواهد شما را مى برد و خلق تازه اى مى آورد (ابراهیم/۱۹). اگر بخواهد شما را می‌برد و خلقی نو می‌آورد (فاطر/۱۶). این بر خدا دشوار نیست (فاطر/۱۷). ما هرگز ناتوان نیستیم که امثال شما را به جای شما قرار دهیم و شما را به صورت آنچه نمی‌دانید، پدیدار گردانیم (واقعه/۶۰-۶۱). آیا ندیده‌اند که پیش از آنها چه بسیار امّت‌ها را هلاک کردیم [که] در زمین به آنان امکاناتی دادیم که برای شما آن امکانات را فراهم نکرده‌ایم و [باران] آسمان را پی‌در‌پی بر آنها فرستادیم و رودهایی از زیر آنها روان کردیم پس ایشان را به گناهانشان هلاک کردیم و پس از آنها نسل‌های دیگری پدید آوردیم (انعام/۶)؟ از کسانی که خلق کردیم، گروهی هستند که به حق هدایت می‌کنند و به حق حکم می‌دهند (اعراف/۱۸۱). آفرینش- آفرینش دیگر، به‌راستی پدید آوردن عالم دیگر بر اوست (نجم/۴۷). روزى که آسمان را همچون در پیچیدن صفحه نامه ها در مى پیچیم، همان‌گونه که خلقت را آغاز کردیم آن را باز می‌گردانیم. این وعده‌ای است بر ما. به‌راستی ما انجام دهنده آن هستیم (انبیاء/۱۰۴). همان گونه که [آفرینش] شما را آغاز کرد، برمی‌گردید (اعراف/۲۹). اگر عجب دارى عجب از سخن آنان است که [گفتند:] آیا وقتى خاک شدیم به راستى در آفرینش جدیدى خواهیم بود؟ اینان همان کسانی هستند که به پروردگارشان کفر ورزیده اند و در گردن‌هایشان زنجیرهاست. آنان همدم آتشند و در آن ماندگار خواهند بود (رعد/۵). گفتند: آیا وقتی در زمین ناپدید شدیم آیا ما خلقی نو، خواهیم شد؟ بلکه آنها به لقاى پروردگارشان کافر هستند (سجده/۱۰). [کسانی که به آخرت ایمان نمی‌آورند] گفتند: آیا وقتی استخوان و خاک شدیم آیا در خلقتی نو، برانگیخته می‌شویم؟ بگو، سنگ باشید یا آهن یا خلقتی از آنچه در نظر شما بزرگ می‌نماید [برانگیخته خواهید شد]. پس خواهند گفت: چه کسی ما را باز می‌گرداند؟ بگو، همان کس که نخستین بار شما را آفرید (اسراء/۴۹-۵۱). هر که را خدا هدایت کند او رهیافته است و هر که را گمراه کند در برابر او براى آنان هرگز دوستانى نیابى. روز قیامت آنها را کور و لال و کر به روى چهره شان درافتاده، برخواهیم انگیخت. جایگاه آنان دوزخ است. هر بار که آتش آن فرو نشیند، شراره اى برایشان مى افزاییم. جزاى آنها این است زیرا آیات ما را انکار کردند و گفتند: آیا وقتى ما استخوان و خاک شدیم آیا در آفرینشى جدید برانگیخته خواهیم شد (اسراء/۹۷-۹۸)؟ مگر انسان ندانسته است که ما او را از نطفه‌ای خلق کرده‌ایم پس به ناگاه او ستیزه‌جویی آشکار شده است؟ برای ما مَثَلی می‌آورد و خلقت خود را فراموش کرد. گفت: چه کسی این استخوان‌ها را که چنین پوسیده است، زنده می‌کند؟ بگو، همان کسی که نخستین‌بار آن را پدید آورد، او را زنده می‌کند. اوست که به هر خلقتی داناست (یس/۷۷-۷۹). آیا پنداشته‌اید که ما شما را بیهوده خلق کرده‌ایم و شما به سوی ما بازگردانده نمی‌شوید؟ برتر است خدا، آن فرمانروای بر حق [از این‌که کار بیهوده انجام دهد] (مومنون/۱۱۵-۱۱۶). کسانی که کافر شدند گفتند: آیا می‌خواهید مردی را به شما نشان دهیم که به شما خبر می‌دهد که چون کاملاً متلاشی شدید، دوباره خلقی نو، خواهید یافت (سبأ/۷)؟ آیا ندیده‌اند خدا چگونه خلقت را آغاز می‌کند سپس آن را باز می‌گرداند؟ در حقیقت این بر خدا آسان است. بگو، در زمین بگردید و بنگرید چگونه خدا خلقت را آغاز کرده و سپس باز می‌گرداند. سپس خداست که نشاه آخرت را پدید می‌آورد. خدا بر هر کاری تواناست (عنکبوت/۱۹-۲۰). آیا در خلق نخستین درمانده شده‌ایم؟ بلکه آنان از خلقی نو، در تردید هستند (ق/۱۵). آیا ندانسته‌اند خدایی که آسمان‌ها و زمین را خلق کرده است، تواناست مانند آنان را خلق کند (اسراء/۹۹). آیا کسی که آسمان‌ها و زمین را خلق کرده، توانا نیست که مانند آنها را خلق کند؟ آری. او خلّاق داناست. به‌راستی چون هر گاه چیزى را اراده کند، تنها این است که به آن بگوید باش، پس موجود می‌شود (یس/۸۱-۸۲). مگر ندانسته‌اند آن خدایی که آسمان‌ها و زمین را خلق کرد و در خلق آنها درمانده نگردیده است، قادر است مردگان را زنده کند؟ آرى، اوست که بر همه چیز تواناست (احقاف/۳۳). از آنها بپرس، آیا ایشان در خلقت سخت تر هستند یا آن چیزهای دیگر که خلق کرده‌ایم. ما آنان را از گلى چسبنده خلق کردیم (صافّات/۱۱)؟ آیا خلقت شما دشوارتر است یا [آفرینش] آسمان که آن را بنا نهاد (نازعات/۲۷)؟ خلق و برانگیختن شما جز مانند [آفرینش] یک تن نیست. خدا شنواى بیناست (لقمان/۲۸). و ایشان به صف بر پروردگارت عرضه مى شوند [و به آنها مى فرماید:] به راستى همان گونه که نخستین بار شما را خلق کردیم به سوى ما آمدید بلکه پنداشتید هرگز براى شما موعدى مقرّر قرار نخواهیم داد (کهف/۴۸). به تحقیق شما تنها به نزد ما آمده‌اید همان طور که نخستین بار شما را خلق کرده بودیم (انعام/۹۴). آفرینش- اقوام، پیامبران آنها (اقوام پیشین) به آنها گفتند: مگر درباره خدا آفریننده آسمان‌ها و زمین تردیدی هست (ابراهیم/۱۰)؟ چه بسیار شهرها که [مردم آن] ستمکار بودند، آنها را در هم شکستیم و پس از آنها قومی دیگر پدید آوردیم (انبیاء/۱۱). [نوح به قوم خود گفت:] شما را چه شده که از عظمت خدا مأیوس شده‌اید در حالی که شما را مرحله به مرحله آفریده است. آیا ندیده‌اید چگونه خدا هفت آسمان تو بر تو خلق کرده است (نوح/۱۳-۱۵)؟ پس از آنها (قوم نوح)، نسل‌های دیگری پدید آوردیم (مومنون/۳۱). عادیان به ناحق در زمین سر برافراشتند و گفتند از ما نیرومندتر کیست؟ آیا ندیده‌اند آن خدایى که آنها را خلق کرده، خود از ایشان نیرومندتر است و در نتیجه آیات ما را انکار مى کردند (فصّلت/۱۵). [هود به آنها گفت:] به یاد آورید زمانی را که شما را پس از قوم نوح جانشینان قرار داد و در خلقت بر قوّت شما افزود پس نعمت‌های خدا را به یاد آورید شاید رستگار شوید (اعراف/۶۹). مزد من جز بر عهده کسی که من را آفریده است، نیست. آیا نمی‌اندیشید (هود/۵۱)؟ مگر ندانسته‌ای که پروردگارت با عاد چه کرد؟ صاحب ستون‌های بلند که مانند آن در شهرها خلق نشده بود (فجر/۶-۸). به سوی برادرشان صلح را [فرستادیم]، گفت: ای قوم من، خدا را بپرستید. برای شما معبودی جز او نیست. او شما را از زمین پدید آورد و آبادکردن آن را به شما سپرد (هود/۶۱). آنگاه پس از آنان (عاد و ثمود) نسل‌های دیگری پدید آوردیم (مومنون/۴۲). [ابراهیم به قوم خود] گفت: آیا آنچه را می‌تراشید، می‌پرستید، در حالی که خدا شما و آنچه را می‌سازید، خلق کرده است (صافّات/۹۵-۹۶)؟ آنچه را شما غیر از خدا می‌پرستید جز بتانی نیستند و دروغی خلق می‌کنید (عنکبوت/۱۷). [او به پدر و قوم خود گفت:] قطعاً همه آنها (آنچه می‌پرستید)، دشمن من هستند مگر پروردگار جهانیان، همان کس که مرا خلق کرده است پس هم او راهنماییم مى کند (شعراء/۷۷-۷۸). به راستی من از آنچه می‌پرستید، بیزار هستم مگر آن کسی که مرا آفریده است و او مرا راهنمایى خواهد کرد (زخرف/۲۶-۲۷). به‌راستی من از روی اخلاص، پاکدلانه روی خود را به سوی کسی گردانیدم که آسمان‌ها و زمین را آفریده است و من از مشرکان نیستم (انعام/۷۹). بلکه پروردگار شما، پروردگار آسمان‌ها و زمین است. همان کسی که آنها را پدید آورده است و من بر این از گواهانم (انبیاء/۵۶). [لوط به قوم خود گفت:] آیا از میان مردم جهان با مردها درمى آمیزید و آنچه را پروردگار شما، از همسرانتان برای شما خلق کرده، وامی‌گذارید؟ بلکه شما مردمى تجاوزکارید (شعراء/۱۶۵-۱۶۶). [یوسف گفت:] پروردگارا، تو به من دولت دادى و از تعبیر خواب‌ها به من آموختى. ای آفریننده آسمان‌ها و زمین، تو سرپرست من در دنیا و آخرت هستی. مرا مسلمان بمیران و از شایستگان قرار ده (یوسف/۱۰۱). [الیاس] به قوم خود گفت: آیا پروا نمى دارید؟ آیا بعل را می‌خوانید و نیکوترین خلق کننده‌ها را وامی‌گذارید (صافّات/۱۲۴-۱۲۵)؟ [شعیب به قوم خود گفت:] از آن کس که شما و نسل گذشته را خلق کرده است، پروا کنید (شعراء/ ۱۸۴). [فرعون] گفت: ای موسی، پروردگار شما دو تن، کیست؟ گفت: پروردگار ما کسی است که هر چیزی را خلقتی که شایسته اوست، داده است سپس آن را هدایت کرده است (طه/۴۹-۵۰). [ساحران به فرعون] گفتند: ما هرگز تو را به معجزاتی که به سوی ما آمده و آن کس که ما را آفریده است، ترجیح نخواهیم داد (طه/۷۲). موسی به قوم خود گفت: ای قوم، شما با گوساله‌پرستی به خود ستم کردید. پس به سوی آفریدگار خود بازگردید و یکدیگر را بکشید. این نزد آفریدگار شما، برای شما بهتر است پس بر شما بخشید زیرا او توبه‌پذیر مهربان است (بقره/۵۴). [زکریّا] گفت: پروردگارا، چگونه مرا پسری باشد؟ حال آنکه زنم نازاست و من از پیری، ناتوان شده‌ام. گفت: چنین است. پروردگار تو فرموده که این بر من آسان است و تو را در حالی که چیزی نبودی، قبلاً خلق کرده‌ام (مریم/۸-۹). [مریم] گفت: پروردگارا، چگونه مرا فرزندی باشد با آنکه بشری به من دست نزده است؟ گفت: چنین است. خدا هر چه بخواهد، خلق می‌کند. چون به کاری فرمان دهد، فقط می‌گوید: باش. پس موجود می‌شود (آل‌عمران/۴۷). در حقیقت مَثَل عیسی نزد خدا، همچون مَثَل آدم است که او را از خاک خلق کرد سپس به او گفت: باش. پس وجود یافت (آل‌عمران/۵۹). [یاد کن] هنگامی را که فرشتگان گفتند: ای مریم، خدا تو را به کلمه‌ای از جانب خود که نام او مسیح پسر مریم است مژده می‌دهد … او را [به عنوان] پیامبری به سوی بنی‌اسرائیل [می‌فرستد که او به آنها می‌گوید:] در حقیقت من از جانب پروردگارتان برای شما معجزه‌ای آورده‌ام. من از گل برای شما چیزی به شکل پرنده خلق می‌کنم آنگاه در آن می‌دمم پس به اذن خدا پرنده‌ای می‌شود … مسلماً در این برای شما اگر مومن باشید، نشانه‌ای است (آل‌عمران/۴۵-۴۹). [یاد کن] هنگامی را که خدا فرمود: ای عیسی پسر مریم، نعمت مرا بر خود و بر مادرت به یادآور آنگاه که تو را به روح‌القدس تأیید کردم که در گهواره و در میانسالی با مردم سخن می‌گفتی و آنگاه که تو را کتاب، حکمت، تورات و انجیل آموختم و آنگاه که به اذن من از گل چیزی به شکل پرنده خلق می‌کردی پس در آن می‌دمیدی و به اذن من پرنده‌ای می‌شد (مائده/۱۱۰). مردى از دورترین جاى شهر شتابان آمد و گفت: اى مردم، از این فرستادگان پیروى کنید … چرا کسی را نپرستم که مرا آفریده است و به سوی او بازگردانده می‌شوید (یس/۲۰-۲۲)؟ دوست او (مرد باغدار) در حالی که با او گفتگو می‌کرد، گفت: آیا به آن کس که تو را از خاک سپس از نطفه‌ای خلق کرد آنگاه تو را به صورت مردی درآورد، کافر شدی (کهف/۳۷)؟ پس حق‌گرایانه، به سوی این آیین روی‌آور با همان فطرتی که خدا مردم را بر آن آفریده است. خلقت خدا تغییر‌پذیر نیست. این همان دین پایدار است ولى بیشتر مردم نمى دانند (روم/۳۰). بگو، پناه می‌برم به پروردگار سپیده‌دم از شرّ آنچه خلق کرده (فلق/۱-۲). بگو، آیا غیر از خدا سرپرستی بگیرم [که او خدا] آفریننده آسمان‌ها و زمین است و او خوراک می‌دهد و خوراک داده نمی‌شود (انعام/۱۴)؟ بگو، خدایا، [ای] آفریننده آسمان‌ها و زمین، دانای نهان و آشکار، تو خود در میان بندگان خود بر سر آنچه اختلاف دارند، داوری می‌کنی (زمر/۴۶). یهودیان و مسیحیان گفتند: ما پسران خدا و دوستان او هستیم. بگو، پس چرا شما را به گناهانتان عذاب می‌کند؟ بلکه شما هم بشری هستید از کسانی که او خلق کرده است (مائده/۱۸). تو در جانب غربی [طور] نبودی آنگاه که به موسی فرمان دادیم و تو از حاضران نبودی لیکن ما نسل‌هایی را پدید آوردیم و عمرشان طولانی شد (قصص/۴۴-۴۵). [ای پیامبر،] مرا با آن کس که تنها خلق کردم، واگذار (مدثّر/۱۱). [قرآن] نازل شده از جانب کسی است که زمین و آسمان‌های بلند را خلق کرد (طه/۴). برای آنان [زنان مطلّقه] اگر به خدا و روز بازپسین ایمان دارند، روا نیست آنچه را خدا در رحم آنها خلق کرده، پنهان کنند (بقره/۲۲۸). روزی که دشمنان خدا به سوی آتش گرد آورده و بازداشت می‌شوند تا چون به آن رسند، گوش، دیدگان و پوستشان به آنچه مىکردهاند، بر ضدّشان گواهى دهند به پوست خود مى گویند: چرا بر ضدّ ما شهادت دادید؟ مى گویند: همان خدایى که هر چیزى را به زبان درآورده ما را گویا گردانیده است. او نخستین بار شما را آفرید و به سوى او برگردانیده مى شوید (فصّلت/۱۹-۲۱). [اصحاب یمین در بهشت] همسرانی بلندمرتبه دارند. ما با پیدایشی ویژه آنها را پدید آوردیم (واقعه/۳۴-۳۵). آسمان و زمین، شب و روز، خورشید، ماه، آتش، جن، قیامت، ابر، درخت، حیوان، انسان |
الخلق
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْخَلاَّقُ الْعَلِيمُ (حجر/۸۶) هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ (حشر/۲۴) خَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ (انعام/۱۰۱؛ فرقان/۲) فَقَدَّرَهُ تَقْدِيرًا (فرقان/۲) اللَّهُ خالِقُ كُلِّ شَيْءٍ (زمر/۶۲) اللهُ رَبُّكُم خالِقُ كُلِّ شَيْءٍ (غافر/۶۲) اللّهُ رَبُّكُمْ لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ فَاعْبُدُوهُ (انعام/۱۰۲) هُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ (یس/۷۹) الله يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ (نور/۴۵) يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ (مائده/۱۷؛ روم/۵۴؛ شوری/۴۹) يَزِيدُ فِي الْخَلْقِ مَا يَشَاءُ (فاطر/۱) وَ رَبُّكَ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَ يَخْتَارُ مَا كَانَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ (قصص/۶۸) إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَ يُعِيدُ (بروج/۱۳) اللَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (روم/۱۱) وَ هُوَ الَّذِي يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَ هُوَ أَهْوَنُ عَلَيْهِ (روم/۲۷) إِنَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ بِالْقِسْطِ وَ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِيمٍ وَ عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُواْ يَكْفُرُونَ (یونس/۴) إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ (قمر/۴۹) أَلاَ لَهُ الْخَلْقُ وَ الأَمْرُ تَبَارَكَ اللّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (اعراف/۵۴)
اِقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ (علق/۱) سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى* الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّى* وَ الَّذِي قَدَّرَ فَهَدَى (اعلی/۱-۳) الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ (سجده/۷) مَّا تَرَى فِي خَلْقِ الرَّحْمَنِ مِن تَفَاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَى مِن فُطُورٍ* ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خَاسِأً وَ هُوَ حَسِيرٌ (ملک/۳-۴) وَ مَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَ الْأُنثَى (لیل/۳) [الله] الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا (زخرف/۱۲) سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنبِتُ الْأَرْضُ وَ مِنْ أَنفُسِهِمْ وَ مِمَّا لَا يَعْلَمُونَ (یس/۳۶) وَ مِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (ذاریات/۴۹) وَ خَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا (نبأ/۸) وَ أَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَ الْأُنثَى (نجم/۴۵)
[هو] بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ ( انعام/۱۰۱) بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ وَ إِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ (بقره/۱۱۷) فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ (شوری/۱۱) اللّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ (ابراهیم/۳۲) إِنَّ رَبَّكُمُ اللّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ (اعراف/۵۴؛ یونس/۳) هُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ (حدید/۴) وَ هُوَ الَّذِي خَلَق السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَ كَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاء لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا (هود/۷) اللّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ مَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ (سجده/۴؛ فرقان/۵۹) وَ لَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ مَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَ مَا مَسَّنَا مِن لُّغُوبٍ (ق/۳۸) قُلْ أَئِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ بِالَّذِي خَلَقَ الْأَرْضَ فِي يَوْمَيْنِ وَ تَجْعَلُونَ لَهُ أَندَادًا (فصّلت/۹) الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا (ملک/۳) اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَ مِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ (طلاق/۱۲) وَ لَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعَ طَرَائِقَ وَ مَا كُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غَافِلِينَ (مومنون/۱۷)
خَلَقَ السَّمَاوَاتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا (لقمان/۱۰) خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ (عنکبوت/۴۴؛ نحل/۳؛ زمر/۵؛ تغابن/۳) إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِّلْمُؤْمِنِينَ (عنکبوت/۴۴) وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ بِالْحَقِّ وَ يَوْمَ يَقُولُ كُن فَيَكُونُ (انعام/۷۳) وَ خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَ لِتُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ وَ هُمْ لَا يُظْلَمُونَ (جاثیه/۲۲) وَ مَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ وَ مَا بَيْنَهُمَا إِلاَّ بِالْحَقِّ (حجر/۸۵) مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَ لَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (دخان/۳۹) مَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ مَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَ أَجَلٍ مُّسَمًّى (احقاف/۳) أَوَلَمْ يَتَفَكَّرُوا فِي أَنفُسِهِمْ مَا خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ مَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَ أَجَلٍ مُّسَمًّى (روم/۸) أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللّهَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ بِالْحقِّ (ابراهیم/۱۹) وَ مَا خَلَقْنَا السَّمَاء وَالْأَرْضَ وَ مَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ (انبیاء/۱۶؛ دخان/۳۸) وَ مَا خَلَقْنَا السَّمَاء وَ الْأَرْضَ وَ مَا بَيْنَهُمَا بَاطِلًا ذَلِكَ ظَنُّ الَّذِينَ كَفَرُوا (ص/۲۷) يَتَفَكَّرُونَ (اولوالالباب) فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ (آل‌عمران/۱۹۱) لَخَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ أَكْبَرُ مِنْ خَلْقِ النَّاسِ وَ لَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (غافر/۵۷) وَ مِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ (روم/۲۲؛ شوری/۲۹) إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّلْعَالِمِينَ (روم/۲۲) إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ وَ اخْتِلاَفِ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ لآيَاتٍ لِّأُوْلِي الألْبَابِ (آل‌عمران/۱۹۰) إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ وَ … لآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (بقره/۱۶۴) إِنَّ فِي اخْتِلاَفِ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ وَ مَا خَلَقَ اللّهُ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ لآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَّقُونَ (یونس/۶) مَا أَشْهَدتُّهُمْ (ابلیس وذُرِّيَّتَهُ) خَلْقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ لَا خَلْقَ أَنفُسِهِمْ (کهف/۵۱)
الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ وَ جَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورَ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِم يَعْدِلُونَ (انعام/۱) الْحَمْدُ لِلَّهِ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ (فاطر/۱)
إنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِندَ اللّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِي كِتَابِ اللّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَات وَ الأَرْضَ (توبه/۳۶) وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ اللَّيْلَ وَ النَّهَارَ وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ كُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ (انبیاء/۳۳) هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِيَاء وَ الْقَمَرَ نُورًا وَ قَدَّرَهُ مَنَازِلَ لِتَعْلَمُواْ عَدَدَ السِّنِينَ وَ الْحِسَابَ مَا خَلَقَ اللّهُ ذَلِكَ إِلاَّ بِالْحَقِّ (یونس/۵) هُوَ الَّذِي … يُنْشِئُ السَّحَابَ الثِّقَالَ (رعد/۱۲) وَ أَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً طَهُورًا* لِنُحْيِيَ بِهِ بَلْدَةً مَّيْتًا وَ نُسْقِيَهُ مِمَّا خَلَقْنَا أَنْعَامًا وَ أَنَاسِيَّ كَثِيرًا (فرقان/۴۸-۴۹) فَأَنشَأْنَا لَكُم بِهِ جَنَّاتٍ مِّن نَّخِيلٍ وَ أَعْنَابٍ لَّكُمْ فِيهَا فَوَاكِهُ كَثِيرَةٌ وَ مِنْهَا تَأْكُلُونَ (مومنون/۱۹) وَ هُوَ الَّذِي أَنشَأَ جَنَّاتٍ مَّعْرُوشَاتٍ وَ غَيْرَ مَعْرُوشَاتٍ وَ النَّخْلَ وَ الزَّرْعَ مُخْتَلِفًا أُكُلُهُ وَ الزَّيْتُونَ وَ الرُّمَّانَ مُتَشَابِهًا وَ غَيْرَ مُتَشَابِهٍ (انعام/۱۴۱)
وَ خَلَقَ الْجَانَّ مِن مَّارِجٍ مِّن نَّارٍ (الرّحمن/۱۵) وَ الْجَآنَّ خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ مِن نَّارِ السَّمُومِ (حجر/۲۷) وَ اللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِن مَّاء فَمِنْهُم مَّن يَمْشِي عَلَى بَطْنِهِ وَ مِنْهُم مَّن يَمْشِي عَلَى رِجْلَيْنِ وَ مِنْهُم مَّن يَمْشِي عَلَى أَرْبَعٍ يَخْلُقُ اللَّهُ مَا يَشَاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (نور/۴۵)
أوَلَايَذْكُرُ الْإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ وَ لَمْ يَكُ شَيْئًا (مریم/۶۷) إِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِن طِينٍ (ص/۷۱) وَ إِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِّن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ (حجر/۲۸) وَ اللّهُ خَلَقَكُمْ (نحل/۷۰) اللَّهُ الَّذِي خَلَقَكُمْ (روم/۴۰) هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ (تغابن/۲) وَ لَقَدْ خَلَقْنَاكُمْ ثُمَّ صَوَّرْنَاكُمْ (اعراف/۱۱) خَلَقَ الْإِنسَانَ (الرّحمن/۳) لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ (ق/۱۶) نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ (انسان/۲۸) قُلْ هُوَ الَّذِي أَنشَأَكُمْ (ملک/۲۳) هُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ (مومنون/۷۹) قُلْ هُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ (ملک/۲۴) مِنْهَا خَلَقْنَاكُمْ (طه/۵۵) وَ بَدَأَ خَلْقَ الْإِنسَانِ مِن طِينٍ (سجده/۷) هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن طِينٍ (انعام/۲) وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن سُلَالَةٍ مِّن طِينٍ (مومنون/۱۲) خَلَقَ الْإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ (الرّحمن/۱۴) وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ (حجر/۲۶) وَ مِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ إِذَا أَنتُم بَشَرٌ تَنتَشِرُونَ (روم/۲۰) وَ اللَّهُ خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ (فاطر/۱۱) هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ (غافر/۶۷) خَلَقَ الإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ (نحل/۴) إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ أَمْشَاجٍ (انسان/۲)
وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن سُلَالَةٍ مِّن طِينٍ* ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِي قَرَارٍ مَّكِينٍ (مومنون/۱۲- ۱۳) خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ (علق/۲) ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ (مومنون/۱۴) وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْمَاء بَشَرًا (فرقان/۵۴) أَلَمْ نَخْلُقكُّم مِّن مَّاء مَّهِينٍ (مرسلات/۲۰) أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَى* ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى (قیامت/۳۷-۳۸) يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِن كُنتُمْ فِي رَيْبٍ مِّنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِن مُّضْغَةٍ مُّخَلَّقَةٍ وَ غَيْرِ مُخَلَّقَةٍ لِّنُبَيِّنَ لَكُمْ (حج/۵) يَخْلُقُكُمْ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ خَلْقًا مِن بَعْدِ خَلْقٍ فِي ظُلُمَاتٍ ثَلَاثٍ ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّى تُصْرَفُونَ (زمر/۶) فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ (مومنون/۱۴) وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَى فَلَوْلَا تَذكَّرُونَ (واقعه/۶۲) قلُْ هُوَ الَّذِي أَنشَأَكُمْ وَ جَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصَارَ وَ الْأَفْئِدَةَ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ (ملک/۲۳) وَ هُوَ الَّذِي أَنشَأَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصَارَ وَ الْأَفْئِدَةَ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ (مومنون/۷۸) اللَّهُ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن ضَعْفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ ضَعْفٍ قُوَّةً ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ قُوَّةٍ ضَعْفًا (روم/۵۴) وَ مَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِ أَفَلَا يَعْقِلُونَ (یس/۶۸)
وَ هُوَ الَّذِيَ أَنشَأَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَة (انعام/۹۸) هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ (اعراف/۱۸۹) خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ (زمر/۶) يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُواْ رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَ خَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَ بَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَ نِسَاء (نساء/۱) وَ مِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَ جَعَلَ بَيْنَكُم مَّوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (روم/۲۱) يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن ذَكَرٍ وَ أُنثَى (حجرات/۱۳)
لَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ* وَ أَنتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ* وَ وَالِدٍ وَمَا وَلَدَ* لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي كَبَدٍ (بلد/۱-۴) وَ خُلِقَ الإِنسَانُ ضَعِيفًا (نساء/۲۸) إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا (معارج/۱۹) خُلِقَ الْإِنسَانُ مِنْ عَجَلٍ (انبیاء/۳۷) وَ التِّينِ وَ الزَّيْتُونِ* وَ طُورِ سِينِينَ* وَ هَذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ* لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ (تین/۱-۴) وَ فَضَّلْنَاهُمْ عَلَى كَثِيرٍ مِّمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلًا (اسراء/۷۰) هُوَ الَّذِي خَلَقَ لَكُم مَّا فِي الأَرْضِ جَمِيعًا (بقره/۲۹) وَ الأَنْعَامَ خَلَقَهَا لَكُمْ (نحل/۵) وَ الْخَيْلَ وَ الْبِغَالَ وَ الْحَمِيرَ لِتَرْكَبُوهَا وَ زِينَةً وَ يَخْلُقُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ (نحل/۸) وَ خَلَقْنَا لَهُم مِّن مِّثْلِهِ مَا يَرْكَبُونَ (یس/۴۲) أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِمَّا عَمِلَتْ أَيْدِينَا أَنْعَامًا فَهُمْ لَهَا مَالِكُونَ … أَفَلَا يَشْكُرُونَ (یس۷۱-۷۳) وَ اللّهُ جَعَلَ لَكُم مِّمَّا خَلَقَ ظِلاَلًا (نحل/۸۱) وَ مَا ذَرَأَ لَكُمْ فِي الأَرْضِ مُخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّقَوْمٍ يَذَّكَّرُونَ (نحل/۱۳) وَ فِي خَلْقِكُمْ وَ مَا يَبُثُّ مِن دَابَّةٍ آيَاتٌ لِّقَوْمٍ يُوقِنُونَ (جاثیه/۴)
قَالَ [الله] يَا إِبْلِيسُ مَا مَنَعَكَ أَن تَسْجُدَ لِمَا خَلَقْتُ بِيَدَيَّ (ص/۷۵) قَالَ أَنَا خَيْرٌ مِّنْهُ خَلَقْتَنِي مِن نَّارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِن طِينٍ (اعراف/۱۲؛ ص/۷۶) قَالَ أَأَسْجُدُ لِمَنْ خَلَقْتَ طِينًا (اسراء/۶۱) قَالَ لَمْ أَكُن لِّأَسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقْتَهُ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ (حجر/۳۳) وَ لأُضِلَّنَّهُمْ وَ لأُمَنِّيَنَّهُمْ وَ لآمُرَنَّهُمْ فَلَيُبَتِّكُنَّ آذَانَ الأَنْعَامِ وَ لآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللّهِ (نساء/۱۱۹)
وَ مَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ (ذاریات/۵۶) الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا (ملک/۲) وَ لَوْ شَاء رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً وَ لاَ يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ * إِلاَّ مَن رَّحِمَ رَبُّكَ وَ لِذَلِكَ خَلَقَهُمْ (هود/۱۱۸-۱۱۹) يَا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُواْ رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ وَ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ (بقره/۲۱) لَا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَ لَا لِلْقَمَرِ وَ اسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَهُنَّ إِن كُنتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ (فصّلت/۳۷)
وَ لَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِّنَ الْجِنِّ وَ الإِنسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لاَّ يَفْقَهُونَ بِهَا وَ لَهُمْ أَعْيُنٌ لاَّ يُبْصِرُونَ بِهَا وَ لَهُمْ آذَانٌ لاَّ يَسْمَعُونَ بِهَا أُوْلَئِكَ كَالأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُوْلَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ (اعراف/۱۷۹)
هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَ إِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ (نجم/۳۲) أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَ هُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ (ملک/۱۴)
يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ* الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ (انفطار/۶-۷) فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ مِمَّ خُلِقَ* خُلِقَ مِن مَّاء دَافِقٍ (طارق/۵-۶) نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ* أَفَرَأَيْتُم مَّا تُمْنُونَ* أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ (واقعه/۵۷-۵۹) مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَه* مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ (عبس/۱۸-۱۹) أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ* أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ بَل لَّا يُوقِنُونَ (طور/۳۵-۳۶) إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ (معارج/۳۹)
أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ* أَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنشِؤُونَ (واقعه/۷۱-۷۲) أَفَلَا يَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ (غاشیه/۱۷) أَوَلَمْ يَنظُرُواْ فِي مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ وَ مَا خَلَقَ اللّهُ مِن شَيْءٍ (اعراف/۱۸۵) أَوَ لَمْ يَرَوْاْ إِلَى مَا خَلَقَ اللّهُ مِن شَيْءٍ يَتَفَيَّأُ ظِلاَلُهُ عَنِ الْيَمِينِ وَ الْشَّمَآئِلِ سُجَّدًا لِلّهِ وَ هُمْ دَاخِرُونَ (نحل/۴۸)
أَمْ جَعَلُواْ لِلّهِ شُرَكَاء خَلَقُواْ كَخَلْقِهِ فَتَشَابَهَ الْخَلْقُ عَلَيْهِمْ قُلِ اللّهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ (رعد/۱۶) أَفَمَن يَخْلُقُ كَمَن لاَّ يَخْلُقُ أَفَلا تَذَكَّرُونَ (نحل/۱۷) أَمَّن يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ (نمل/۶۴)
خَلَقَ السَّمَاوَاتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا وَ … هَذَا خَلْقُ اللَّهِ فَأَرُونِي مَاذَا خَلَقَ الَّذِينَ مِن دُونِهِ (لقمان/۱۰-۱۱) أَمَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ (نمل/۶۰) قُلْ أَرَأَيْتُم مَّا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَرُونِي مَاذَا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ (احقاف/۴) قُلْ أَرَأَيْتُمْ شُرَكَاءكُمُ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَرُونِي مَاذَا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ (فاطر/۴۰) أَيُشْرِكُونَ مَا لاَ يَخْلُقُ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ (اعراف/۱۹۱) وَ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ لاَ يَخْلُقُونَ شَيْئًا وَ هُمْ يُخْلَقُونَ (نحل/۲۰) وَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ آلِهَةً لَّا يَخْلُقُونَ شَيْئًا وَ هُمْ يُخْلَقُونَ (فرقان/۳) يَا أَيُّهَا النَّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاسْتَمِعُوا لَهُ إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ لَن يَخْلُقُوا ذُبَابًا وَ لَوِاجْتَمَعُوا لَهُ وَ إِن يَسْلُبْهُمُ الذُّبَابُ شَيْئًا لَّا يَسْتَنقِذُوهُ مِنْهُ ضَعُفَ الطَّالِبُ وَ الْمَطْلُوبُ (حج/۷۳)
قُلْ هَلْ مِن شُرَكَآئِكُم مَّن يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ قُلِ اللّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ (یونس/۳۴) يَا أَيُّهَا النَّاسُ اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ هَلْ مِنْ خَالِقٍ غَيْرُ اللَّهِ يَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ (فاطر/۳) وَ جَعَلُواْ لِلّهِ شُرَكَاء الْجِنَّ وَ خَلَقَهُمْ وَ خَرَقُواْ لَهُ بَنِينَ وَ بَنَاتٍ بِغَيْرِ عِلْمٍ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى عَمَّا يَصِفُونَ (انعام/۱۰۰) وَ جَعَلُواْ لِلّهِ مِمِّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَ الأَنْعَامِ نَصِيبًا فَقَالُواْ هَذَا لِلّهِ بِزَعْمِهِمْ وَ هَذَا لِشُرَكَآئِنَا (انعام/۱۳۶) وَ لَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ (لقمان/۲۵؛ زمر/۳۸) وَ لَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ فَأَنَّى يُؤْفَكُونَ (عنکبوت/۶۱) وَ لَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ (زخرف/۹) وَ لَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَهُمْ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ فَأَنَّى يُؤْفَكُونَ (زخرف/۸۷)
وَ جَعَلُوا الْمَلَائِكَةَ الَّذِينَ هُمْ عِبَادُ الرَّحْمَنِ إِنَاثًا أَشَهِدُوا خَلْقَهُمْ (زخرف/۱۹) أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَ هُمْ شَاهِدُونَ (صافّات/۱۵۰) أَمِ اتَّخَذَ مِمَّا يَخْلُقُ بَنَاتٍ وَ أَصْفَاكُم بِالْبَنِينَ (زخرف/۱۶) لَوْ أَرَادَ اللَّهُ أَنْ يَتَّخِذَ وَلَدًا لَّاصْطَفَى مِمَّا يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ سُبْحَانَهُ (زمر/۴) مَا اتَّخَذَ اللَّهُ مِن وَلَدٍ وَ مَا كَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَهٍ إِذًا لَّذَهَبَ كُلُّ إِلَهٍ بِمَا خَلَقَ وَ لَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ (مومنون/۹۱)
وَ رَبُّكَ الْغَنِيُّ ذُو الرَّحْمَةِ إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَ يَسْتَخْلِفْ مِن بَعْدِكُم مَّا يَشَاء كَمَآ أَنشَأَكُم مِّن ذُرِّيَّةِ قَوْمٍ آخَرِينَ (انعام/۱۳۳) أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللّهَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ بِالْحقِّ إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَ يَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيدٍ (ابراهیم/۱۹) إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَ يَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيدٍ (فاطر/۱۶) وَ مَا ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِيزٍ (فاطر/۱۷) وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ* عَلَى أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَ نُنشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ (واقعه/۶۰-۶۱) أَلَمْ يَرَوْاْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّن قَرْنٍ مَّكَّنَّاهُمْ فِي الأَرْضِ مَا لَمْ نُمَكِّن لَّكُمْ وَ أَرْسَلْنَا السَّمَاء عَلَيْهِم مِّدْرَارًا وَ جَعَلْنَا الأَنْهَارَ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ وَ أَنْشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ (انعام/۶)
وَ مِمَّنْ خَلَقْنَا أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ بِهِ يَعْدِلُونَ (اعراف/۱۸۱) الخلق- الخلق الاخری، وَ أَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى (نجم/۴۷) يَوْمَ نَطْوِي السَّمَاء كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ كَمَا بَدَأْنَا أَوَّلَ خَلْقٍ نُّعِيدُهُ وَعْدًا عَلَيْنَا إِنَّا كُنَّا فَاعِلِينَ (انبیاء/۱۰۴) كَمَا بَدَأَكُمْ تَعُودُونَ (اعراف/۲۹)
وَ إِن تَعْجَبْ فَعَجَبٌ قَوْلُهُمْ أَئِذَا كُنَّا تُرَابًا أَئِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ أُوْلَئِكَ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمْ وَ أُوْلَئِكَ الأَغْلاَلُ فِي أَعْنَاقِهِمْ وَ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدونَ (رعد/۵) وَ قَالُوا أَئِذَا ضَلَلْنَا فِي الْأَرْضِ أَئِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ بَلْ هُم بِلِقَاء رَبِّهِمْ كَافِرُونَ (سجده/۱۰) وَ قَالُواْ [الذین لایومنون بالاخرة] أَئِذَا كُنَّا عِظَامًا وَ رُفَاتًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِيدًا* قُل كُونُواْ حِجَارَةً أَوْ حَدِيدًا* أَوْ خَلْقًا مِّمَّا يَكْبُرُ فِي صُدُورِكُمْ فَسَيَقُولُونَ مَن يُعِيدُنَا قُلِ الَّذِي فَطَرَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ (اسراء/۴۹-۵۱) وَ مَن يَهْدِ اللّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَ مَن يُضْلِلْ فَلَن تَجِدَ لَهُمْ أَوْلِيَاء مِن دُونِهِ وَ نَحْشُرُهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَلَى وُجُوهِهِمْ عُمْيًا وَ بُكْمًا وَ صُمًّا مَّأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ كُلَّمَا خَبَتْ زِدْنَاهُمْ سَعِيرًا* ذَلِكَ جَزَآؤُهُم بِأَنَّهُمْ كَفَرُواْ بِآيَاتِنَا وَ قَالُواْ أَئِذَا كُنَّا عِظَامًا وَ رُفَاتًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِيدًا (اسراء/۹۷-۹۸) أَوَلَمْ يَرَ الْإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُّبِينٌ* وَ ضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَ نَسِيَ خَلْقَهُ قَالَ مَنْ يُحْيِي الْعِظَامَ وَ هِيَ رَمِيمٌ* قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي أَنشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ هُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ (یس/۷۷-۷۹)
أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَ أَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ* فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ (مومنون/۱۱۵-۱۱۶) وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا هَلْ نَدُلُّكُمْ عَلَى رَجُلٍ يُنَبِّئُكُمْ إِذَا مُزِّقْتُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّكُمْ لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ (سبأ/۷) أَوَلَمْ يَرَوْا كَيْفَ يُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ* قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَيْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ يُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (عنکبوت/۱۹-۲۰) أَفَعَيِينَا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ بَلْ هُمْ فِي لَبْسٍ مِّنْ خَلْقٍ جَدِيدٍ (ق/۱۵) أَوَلَمْ يَرَوْاْ أَنَّ اللّهَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ قَادِرٌ عَلَى أَن يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ (اسراء/۹۹) أَوَلَيْسَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُم بَلَى وَ هُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ* إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (یس/۸۱-۸۲) أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ لَمْ يَعْيَ بِخَلْقِهِنَّ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتَى بَلَى إِنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (احقاف/۳۳) فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَا إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّن طِينٍ لَّازِبٍ (صافّات/۱۱) أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاء بَنَاهَا (نازعات/۲۷) مَّا خَلْقُكُمْ وَ لَا بَعْثُكُمْ إِلَّا كَنَفْسٍ وَاحِدَةٍ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ (لقمان/۲۸)
وَ عُرِضُوا عَلَى رَبِّكَ صَفًّا لَّقَدْ جِئْتُمُونَا كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ بَلْ زَعَمْتُمْ أَلَّن نَّجْعَلَ لَكُم مَّوْعِدًا (کهف/۴۸) وَ لَقَدْ جِئْتُمُونَا فُرَادَى كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ (انعام/۹۴)
الخلق– الاقوام، قَالَتْ رُسُلُهُمْ (قوم الاوّلین) أَفِي اللّهِ شَكٌّ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ (ابراهیم/۱۰) و كَمْ قَصَمْنَا مِن قَرْيَةٍ كَانَتْ ظَالِمَةً وَ أَنشَأْنَا بَعْدَهَا قَوْمًا آخَرِينَ (انبیاء/۱۱)
[قال نوح لقومه] مَّا لَكُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَارًا* وَ قَدْ خَلَقَكُمْ أَطْوَارًا* أَلَمْ تَرَوْا كَيْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا (نوح/۱۳-۱۵) ثُمَّ أَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ (قوم نوح) قَرْنًا آخَرِينَ (مومنون/۳۱) فَأَمَّا عَادٌ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ قَالُوا مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَ كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ (فصّلت/۱۵) [قال هود بقومه] وَ اذكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَاء مِن بَعْدِ قَوْمِ نُوحٍ وَ زَادَكُمْ فِي الْخَلْقِ بَسْطَةً فَاذْكُرُواْ آلاء اللّهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (اعراف/۶۹) إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلَى الَّذِي فَطَرَنِي أَفَلاَ تَعْقِلُونَ (هود/۵۱) أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ* إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ* الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ (فجر/۶-۸).
وَ إِلَى ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ هُوَ أَنشَأَكُم مِّنَ الأَرْضِ وَ اسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا (هود/۶۱) ثُمَّ أَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ (قوم عاد و ثمود) قُرُونًا آخَرِينَ (مومنون/۴۲)
قَالَ [ابراهیم لقومه] أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ* وَ اللَّهُ خَلَقَكُمْ وَ مَا تَعْمَلُونَ (صافّات/۹۵-۹۶) إِنَّمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا وَ تَخْلُقُونَ إِفْكًا (عنکبوت/۱۷) [قال لابیه و قومه] فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ* الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ (شعراء/۷۷-۷۸) إِنَّنِي بَرَاء مِّمَّا تَعْبُدُون* إِلَّا الَّذِي فَطَرَنِي فَإِنَّهُ سَيَهْدِينِ (زخرف/۲۶-۲۷) إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ حَنِيفًا وَمَا أَنَاْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (انعام/۷۹) قَالَ بَل رَّبُّكُمْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ الَّذِي فَطَرَهُنَّ وَ أَنَا عَلَى ذَلِكُم مِّنَ الشَّاهِدِينَ (انبیاء/۵۶)
[قال لوط لقومه] أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ* وَ تَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ (شعراء/۱۶۵-۱۶۶)
[قال یوسف] رَبِّ قَدْ آتَيْتَنِي مِنَ الْمُلْكِ وَ عَلَّمْتَنِي مِن تَأْوِيلِ الأَحَادِيثِ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ أَنتَ وَلِيِّي فِي الدُّنُيَا وَ الآخِرَةِ تَوَفَّنِي مُسْلِمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ (یوسف/۱۰۱)
إِذْ قَالَ [الیاس] لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ* أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَ تَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ (صافّات/۱۲۴-۱۲۵) [قال شعیب لقومه] وَ اتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَ الْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ (شعراء/۱۸۴) قَالَ [فرعون] فَمَن رَّبُّكُمَا يَا مُوسَى* قَالَ رَبُّنَا الَّذِي أَعْطَى كُلَّ شَيْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَى (طه/۴۹-۵۰) قَالُوا (الساحرون لفرعون) لَن نُّؤْثِرَكَ عَلَى مَا جَاءنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَ الَّذِي فَطَرَنَا (طه/۷۲) وَ إِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنفُسَكُمْ بِاتِّخَاذِكُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُواْ إِلَى بَارِئِكُمْ فَاقْتُلُواْ أَنفُسَكُمْ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ عِندَ بَارِئِكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ (بقره/۵۴)
قَالَ [زکریا] رَبِّ أَنَّى يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَ كَانَتِ امْرَأَتِي عَاقِرًا وَ قَدْ بَلَغْتُ مِنَ الْكِبَرِ عِتِيًّا* قَالَ كَذَلِكَ قَالَ رَبُّكَ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ وَ قَدْ خَلَقْتُكَ مِن قَبْلُ وَ لَمْ تَكُ شَيْئًا (مریم/۸-۹)
قَالَتْ [مریم] رَبِّ أَنَّى يَكُونُ لِي وَلَدٌ وَ لَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ قَالَ كَذَلِكِ اللّهُ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ إِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ (آل‌عمران/۴۷) إِنَّ مَثَلَ عِيسَى عِندَ اللّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِن تُرَابٍ ثِمَّ قَالَ لَهُ كُن فَيَكُونُ (آل‌عمران/۵۹) إِذْ قَالَتِ الْمَلآئِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِّنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ … وَ رَسُولًا إِلَى بَنِی‌إِسْرَائِيلَ أَنِّي قَدْ جِئْتُكُم بِآيَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ أَنِّي أَخْلُقُ لَكُم مِّنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ فَأَنفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِ اللّهِ … إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ (آل‌عمران/۴۵-۴۹) إِذْ قَالَ اللّهُ يَا عِيسى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَ عَلَى وَالِدَتِكَ إِذْ أَيَّدتُّكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ كَهْلًا وَ إِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتَابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ التَّوْرَاةَ وَ الإِنجِيلَ وَ إِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِي (مائده/۱۱۰)
وَ جَاء مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَى قَالَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ … وَ مَا لِي لاَ أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (یس/۲۰- ۲۲)
قَالَ لَهُ (رجل له الجنة) صَاحِبُهُ وَ هُوَ يُحَاوِرُهُ أَكَفَرْتَ بِالَّذِي خَلَقَكَ مِن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ سَوَّاكَ رَجُلًا (کهف/۳۷)
فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا فِطْرَت اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَ لَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (روم/۳۰) قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ* مِن شَرِّ مَا خَلَقَ (فلق/۱-۲) قُلْ أَغَيْرَ اللّهِ أَتَّخِذُ وَلِيًّا فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ وَ هُوَ يُطْعِمُ وَ لاَ يُطْعَمُ (انعام/۱۴) قُلِ اللَّهُمَّ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ عَالِمَ الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَةِ أَنتَ تَحْكُمُ بَيْنَ عِبَادِكَ فِي مَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (زمر/۴۶)
وَ قَالَتِ الْيَهُودُ وَ النَّصَارَى نَحْنُ أَبْنَاء اللّهِ وَ أَحِبَّاؤُهُ قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُم بِذُنُوبِكُم بَلْ أَنتُم بَشَرٌ مِّمَّنْ خَلَقَ (مائده/۱۸)
وَ مَا كُنتَ بِجَانِبِ الْغَرْبِيِّ إِذْ قَضَيْنَا إِلَى مُوسَى الْأَمْرَ وَ مَا كُنتَ مِنَ الشَّاهِدِينَ* وَلَكِنَّا أَنشَأْنَا قُرُونًا فَتَطَاوَلَ عَلَيْهِمُ الْعُمُرُ (قصص/۴۴-۴۵)
[یا ایها النبی] ذَرْنِي وَ مَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا (مدثّر/۱۱) [القرآن] تَنزِيلًا مِّمَّنْ خَلَقَ الْأَرْضَ وَ السَّمَاوَاتِ الْعُلَى (طه/۴)
لاَ يَحِلُّ لَهُنَّ (المطلّقات) أَن يَكْتُمْنَ مَا خَلَقَ اللّهُ فِي أَرْحَامِهِنَّ إِن كُنَّ يُؤْمِنَّ بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ الآخِر (بقره/۲۲۸) وَ يَوْمَ يُحْشَرُ أَعْدَاء اللَّهِ إِلَى النَّارِ فَهُمْ يُوزَعُونَ* حَتَّى إِذَا مَا جَاؤُوهَا شَهِدَ عَلَيْهِمْ سَمْعُهُمْ وَ أَبْصَارُهُمْ وَ جُلُودُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ* وَ قَالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدتُّمْ عَلَيْنَا قَالُوا أَنطَقَنَا اللَّهُ الَّذِي أَنطَقَ كُلَّ شَيْءٍ وَ هُوَ خَلَقَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (فصّلت/۱۹-۲۱)
[لاصحاب الیمین فی الجنة] فُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ* إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاء (واقعه/۳۴-۳۵) |