چکیده: وقتی قرآن خوانده می‌شود به آن گوش دهید و خاموش بمانید شاید مورد رحمت قرار گیرید. روز قیامت کسی سخن نمی‌گوید مگر کسی که رحمان به او اجازه دهد.

چون قرآن خوانده می‌شود، به آن گوش دهید و خاموش بمانید شاید مورد رحمت قرار بگیرید (اعراف/۲۰۴).

روزی که روح و فرشتگان به صف می‌ایستند و [مردم] سخن نمی‌گویند مگر کسی که رحمان به او اجازه دهد و سخن راست بگوید، آن [روز]، روز حقّ است پس هر کس بخواهد، راه بازگشتی به سوی پروردگار خود بجوید (نبأ/۳۸-۳۹). روزی است که چون فرا رسد، هیچ کس جز به اجازه او، سخن نمی‌گوید پس بعضی از آنان تیره‌بخت هستند و برخی نیکبخت هستند (هود/۱۰۵). آن روز، وای بر تکذیب‌کنندگان، این روزی است که سخن نمی‌گویند و به آنها اجازه نمی‌دهند تا عذر بخواهند (مرسلات/۳۴-۳۶). [کافران] به کیفر آن‌که ستم کردند، حکم [عذاب] بر آنان واقع شد پس آنان سخن نمی‌گویند (نمل/۸۵). این است جهنمّی که به شما وعده داده می‌شد. به سبب آن‌که کفر می‌ورزیدید، امروز در آن داخل شوید. امروز بر دهان‌های آنان مُهر می‌نهیم و دست‌هایشان با ما سخن می‌گویند و پاهای‌شان به آن‌چه به دست ‌آوردند، گواهی می‌دهند (یس/۶۳-۶۵). [کسانی که میزانشان سبک باشد، می‌گویند:] پروردگارا، ما را از آن (جهنّم) بیرون ببر پس اگر باز هم [به بدی] برگشتیم، در آن صورت ستمکار خواهیم بود. می‌فرماید: در آن گم شوید و با من سخن نگویید (مومنون/۱۰۷-۱۰۸).

سکوت- اقوام، موسی به او (بنده‌ای از بندگان ما) گفت: آیا از تو پیروی کنم بر این‌که از آن‌چه به تو آموخته‌اند، به من رشد بیاموزی؟ … گفت: اگر از من پیروی می‌کنی پس، از چیزی سوال نکن تا از آن برای تو سخن بگویم (کهف/۶۶-۷۰).

[زکریّا] گفت: پروردگارا، چگونه برای من فرزندی باشد، در حالی‌که پیر شده‌ام و زنم نازاست؟ [فرشته] گفت: چنین است. خدا هر چه بخواهد، انجام می‌دهد. گفت: پروردگارا، برای من نشانه‌ای قرار بده. فرمود: نشانه تو این است که سه روز با مردم جز به اشاره سخن نگویی (آل‌عمران/۴۰-۴۱). گفت: پروردگارا، نشانه‌ای برای من قرار بده. فرمود: نشانه تو این است که سه شبانه [روز] با این‌که سالم هستی با مردم سخن نمی‌گویی پس، از محراب بر قوم خود بیرون آمد و به آنان اشاره کرد که صبح و شام خدا را تسبیح بگویید (مریم/۱۰-۱۱).

اگر کسی از آدمیان را دیدی، بگو: من برای رحمان روزه نذر کرده‌ام و امروز هرگز با انسانی سخن نخواهم گفت (مریم/۲۶).

چون تنی چند از جنّیان را به سوی تو روانه کردیم که قرآن را بشنوند، پس وقتی بر آن حاضر شدند، گفتند: خاموش باشید. چون به پایان رسید، هشدار دهنده، به سوی قوم خود، بازگشتند (احقاف/۲۹).

اگر آنها (آن‌چه را شریک می‌گیرند) را به هدایت بخوانید، از شما پیروی نمی‌کنند. چه آنها را بخوانید یا سکوت کنید، برای شما یکسان است (اعراف/۱۹۳).

سخن

وَ إِذَا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُواْ لَهُ وَ أَنصِتُواْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (اعراف/۲۰۴)

يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَ الْمَلَائِكَةُ صَفًّا لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرحْمَنُ وَ قَالَ صَوَابًا* ذَلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا (نبأ/۳۸-۳۹) يَوْمَ يَأْتِ لاَ تَكَلَّمُ نَفْسٌ إِلاَّ بِإِذْنِهِ فَمِنْهُمْ شَقِيٌّ وَ سَعِيدٌ (هود/۱۰۵) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ* هَذَا يَوْمُ لَا يَنطِقُونَ* وَ لَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ (مرسلات/۳۴-۳۶) وَ وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِم (الکافرین) بِمَا ظَلَمُوا فَهُمْ لَا يَنطِقُونَ (نمل/۸۵) هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ* اصْلَوْهَا الْيَوْمَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ* الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَى أَفْوَاهِهِمْ وَ تُكَلِّمُنَا أَيْدِيهِمْ وَ تَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (یس/۶۳-۶۵) [من خفّت موازینه قالوا] رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ* قَالَ اخْسَؤُوا فِيهَا وَ لَا تُكَلِّمُونِ (مومنون/۱۰۷-۱۰۸)

الصمت- الاقوام، قَالَ لَهُ مُوسَى هَلْ أَتَّبِعُكَ عَلَى أَن تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْتَ رُشْدًا …  قَالَ فَإِنِ اتَّبَعْتَنِي فَلَا تَسْأَلْنِي عَن شَيْءٍ حَتَّى أُحْدِثَ لَكَ مِنْهُ ذِكْرًا (کهف/۶۶-۷۰)

قَالَ (زکریّا) رَبِّ أَنَّىَ يَكُونُ لِي غُلاَمٌ وَ قَدْ بَلَغَنِيَ الْكِبَرُ وَ امْرَأَتِي عَاقِرٌ قَالَ كَذَلِكَ اللّهُ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ* قَالَ رَبِّ اجْعَل لِّيَ آيَةً قَالَ آيَتُكَ أَلاَّ تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ إِلاَّ رَمْزًا (آل‌عمران/۴۰-۴۱) قَالَ رَبِّ اجْعَل لِّي آيَةً قَالَ آيَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلَاثَ لَيَالٍ سَوِيًّا* فَخَرَجَ عَلَى قَوْمِهِ مِنَ الْمِحْرَابِ فَأَوْحَى إِلَيْهِمْ أَن سَبِّحُوا بُكْرَةً وَ عَشِيًّا (مریم/۱۰-۱۱)

فَإِمَّا تَرَيِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَدًا فَقُولِي إِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمَنِ صَوْمًا فَلَنْ أُكَلِّمَ الْيَوْمَ إِنسِيًّا (مریم/۲۶)

وَ إِذْ صَرَفْنَا إِلَيْكَ نَفَرًا مِّنَ الْجِنِّ يَسْتَمِعُونَ الْقُرْآنَ فَلَمَّا حَضَرُوهُ قَالُوا أَنصِتُوا فَلَمَّا قُضِيَ وَلَّوْا إِلَى قَوْمِهِم مُّنذِرِينَ (احقاف/۲۹)

وَ إِن تَدْعُوهُمْ (ما یشرکون) إِلَى الْهُدَى لاَ يَتَّبِعُوكُمْ سَوَاء عَلَيْكُمْ أَدَعَوْتُمُوهُمْ أَمْ أَنتُمْ صَامِتُونَ (اعراف/۱۹۳)