چکیده: خدا پنهان و آشکار شما را می‌داند. او آن‌چه را پنهان یا آشکار می‌کنید، می‌داند. او به درون سینه‌ها داناست. فرموده: پنهانی و آشکارا انفاق کنید. در قیامت آن‌چه پنهان بوده، آشکار می‌گردد.

خدا پنهان و آشکار شما را می‌داند و آن‌چه انجام می‌دهید را می‌داند (انعام/۳). او آن‌چه را پنهان کنید، می‌داند و آن‌چه را آشکار کنید می‌داند (نحل/۱۹؛ تغابن/۴). خدا به درون سینه‌ها داناست (تغابن/۴). بگو، اگر آن‌چه در سینه‌های شماست، پنهان کنید یا آن را آشکار کنید، خدا آن را می‌داند. آن‌چه در آسمان‌ها و آن‌چه در زمین است، می‌داند. خدا بر هر چیزی تواناست (آل‌عمران/۲۹). پروردگار شما به آن‌چه در دل خود دارید، داناتر است اگر شایسته باشید، بی‌تردید او آمرزنده توبه‌کنندگان است (اسراء/۲۵). [براى او] یکسان است کسى از شما سخن را نهان کند و کسى که آن را فاش گرداند و کسى که خود را به شب پنهان دارد و در روز آشکارا حرکت کند (رعد/۱۰).

اگر سخن خود را پنهان کنید یا آن را آشکار کنید، در حقیقت او به درون سینه‌ها آگاه است (ملک/۱۳). اگر آشکارا سخن گویی او پنهان و مخفی‌تر را می‌داند (طه/۷). اگر آن‌چه در دل‌های خود دارید، آشکار یا پنهان کنید، خدا شما را به آن محاسبه می‌کند (بقره/۲۸۴). دل‌های کسانی که به آخرت ایمان ندارند، انکار کننده است و خود آنان متکبّر هستند. شک نیست که خدا آن‌چه را پنهان می‌کنند و آن‌چه را آشکار می‌کنند، می‌داند. خدا متکبّران را دوست ندارد (نحل/۲۲-۲۳).

بدون تردید خدا دانای غیب آسمان‌ها و زمین است او به آن‌چه درون سینه‌ها است، داناست (فاطر/۳۸). شب را به روز در می‌آورد و روز را به شب در می‌آورد. او به درون سینه‌ها داناست (حدید/۶). از میان مردم کسانی هستند که می‌گویند: به خدا ایمان آورده‌ایم و چون در (راه) خدا آزار کشند، آزمایش مردم را مانند عذاب خدا قرار می‌دهند و اگر از جانب پروردگارت یاری رسد، بی‌گمان خواهند گفت: ما با شما بودیم. آیا خدا به آن‌چه در سینه‌های جهانیان است، دانا‌تر نیست (عنکبوت/۱۰)؟ اگر کفر ورزید، به یقین خدا از شما بی‌نیاز است و کفر را برای بندگان خود نمی‌پسندد و اگر سپاسگزاری کنید آن را برای شما می‌پسندد. هیچ کس بار دیگری را بر نمی‌دارد سپس بازگشت شما فقط به سوی پروردگارتان است آن‌گاه شما را از آن‌چه می‌کردید، باخبر می‌کند. به راستی او به آن‌چه درون سینه‌ها است، داناست (زمر/۷).

به بندگان من که ایمان آورده‌اند بگو، نماز برپا دارند، از آن‌چه روزی آنان کرده‌ایم در نهان و آشکار انفاق کنند، پیش از آن‌که روزی فرا رسد که در آن داد و ستدی و رفاقتی نیست (ابراهیم/۳۱). کسانی که کتاب خدا را می‌خوانند، نماز را برپا می‌دارند و از چیزهایی که به آنان داده‌ایم، پنهان و آشکار انفاق می‌کنند، به تجارتی امید بسته‌اند که هرگز زوال نمی‌پذیرد، تا پاداش آنان را تمام به آنها بدهد و از فضل خود در حق آنان بیفزاید که او آمرزنده حق‌شناس است (فاطر/۲۹-۳۰). کسانی که اموال خود را شب و روز و پنهان و آشکار انفاق می‌کنند، پاداش آنان نزد پروردگارشان برای آنها خواهد بود. نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می‌شوند (بقره/۲۷۴). کسانی که برای طلب خشنودی پروردگار خود شکیبایی می‌کنند، نماز برپا می‌دارند، از آن‌چه به آنها روزی داده‌ایم، در پنهان و آشکار انفاق می‌کنند و بدی را با نیکی می‌زدایند، پایان نیک سرای دیگر برای آنهاست (رعد/۲۲). خدا مَثَلی می‌زند، آیا بنده‌ای مملوک که هیچ کاری از او برنمی‌آید و آن که از جانب خود او را روزی نیکو داده‌ایم و او پنهان و آشکار از آن انفاق می‌کند، یکسانند؟ ستایش از آن خداست. بلکه بیشتر آنان نمی‌دانند (نحل/۷۵).

مگر انسان نمی‌داند [چه بر سرش می‌آید]  آنگاه که آن‌چه در گورهاست، بیرون ریخته شود و آن‌چه در سینه‌هاست، فاش شود. در چنین روزی پروردگارشان به آنان نیک آگاه است (عادیات/۹-۱۱)؟ روزی که اسرار آشکار شود پس انسان را نه نیرویی باشد نه یاوری (طارق/۹-۱۰). کسانى که به زبونی کشیده شدند به مستکبران مى ‏گویند: بلکه نیرنگ شب و روز [شما بود] آنگاه که ما را وادار مى‏ کردید که به خدا کافر شویم و براى او همتایانى قرار دهیم. هنگامی که عذاب را ببینند، پشیمانی خود را پنهان می‌دارند (سبأ/۳۳). اگر براى هر کسى که ستم کرده ، آن‌چه در زمین است ‏بود، بی‌تردید آن را براى بازخرید خود مى ‏داد و هنگام دیدن عذاب، پشیمانی خود را پنهان می‌کنند. میان آنان به عدالت داوری شود و به آنها ستم نشود (یونس/۵۴).

سرّ- اقوام، [نوح به قوم خود گفت:] درباره کسانی که دیدگان شما به خواری در آنها می‌نگرد، نمی‌گویم که خدا هرگز خیرشان نمی‌دهد. خدا به آن‌چه در دل آنها است، آگاه‌تر است. [اگر جز این بگویم] در آن صورت من از ستمکاران خواهم بود (هود/۳۱). [نوح به پروردگار گفت:] من با صدای بلند قوم خود را دعوت کردم. باز هم من برای آنها آشکارا و چنان‌که باید در نهان گفتم (نوح/۸-۹).

[کاروانیان] یوسف را، مانند کالایی پنهان کردند. خدا به آن‌چه می‌کردند، دانا بود (یوسف/۱۹). [برادران یوسف] گفتند: اگر او (برادر یوسف) دزدی کرده، پیش از این برادرش نیز دزدی کرده است. یوسف این را در دل خود پنهان داشت و آن را برایشان آشکار نکرد. گفت: جایگاه شما بدتر است. خدا به آن‌چه وصف می‌کنید، داناتر است (یوسف/۷۷).

[ساحران] میان کار خود به نزاع پرداختند و پنهانی نجوا کردند (طه/۶۲).

خدا فرمود: ای عیسی پسر مریم، آیا تو به مردم گفتی من و مادرم را دو معبود به جای خدا بگیرید؟ گفت: منزّهی تو. مرا نسزد که چیزی را که حق من نیست، بگویم. اگر آن را گفته بودم بی‌تردید آن را می‌دانستی. آن‌چه در نفس من است، تو می‌دانی و آن‌چه در ذات توست من نمی‌دانم. تو خود دانای غیب هستی (مائده/۱۱۶).

[قرآن را] کسی نازل کرده که اسرار آسمان‌ها و زمین را می‌داند (فرقان/۶). پیامبر به یکی از همسران خود سخنی را پنهانی گفت و او آن را افشا کرد. خدا پیامبرش را از آن آگاه کرد و پیامبر بخشی از آن را به او (همسر خود) گفت و از قسمتی دیگر خودداری کرد پس هنگامی که آن را به آن [همسر دیگر] خبر داد، [همسرش] گفت: چه کسی این را به تو خبر داده؟ [پیامبر] گفت: دانای آگاه به من خبر داده است (تحریم/۳). [ای پیامبر]، نوبت هر کدام از آن زن‌ها را که مى ‏خواهى به تأخیر انداز و هر کدام را که مى‏ خواهى پیش خود جاى ده. بر تو باکى نیست که هر کدام را که ترک کرده ‏اى، [دوباره] طلب کنى. این نزدیکتر است تا چشمانشان روشن گردد و دلتنگ نشوند و همگى‏ به آن‌چه به آنان داده ‏اى، خشنود گردند. آن‌چه در دل‌هاى شماست‏، خدا مى ‏داند (احزاب/۵۱).

[خدا] بعد از آن اندوه [در احد] آرامشی به صورت خوابی سبک بر شما نازل کرد که گروهی از شما را فراگرفت و گروهی در فکر جان خود بودند و درباره خدا گمان‌های جاهلیّت می‌بردند. می‌گفتند: آیا ما در این کار اختیاری داریم؟ بگو، همه کارها یکسره به دست خداست. آنها چیزی را در دل‌های خود پوشیده می‌داشتند که برای تو آشکار نمی‌کردند. می‌گفتند: اگر ما در این کار اختیاری داشتیم، در این‌جا کشته نمی‌شدیم. بگو، اگر شما در خانه‌های خود هم بودید، کسانی که کشته شدن بر آنها نوشته شده، بی‌تردید به سوی قتلگاه خود می‌رفتند. اینها برای این است که خدا آن‌چه را درون سینه‌های شماست، بیازماید و آن‌چه در قلب‌های شماست، پاک کند. خدا به درون سینه‌ها آگاه است (آل‌عمران/۱۵۴).آن زمان که خدا آنها (دشمنان) را در خواب به تو اندک نشان ‌داد. اگر آنها را به تو فراوان نشان می‌داد، سست می‌شدید و در کار [جنگ] کشمکش می‌کردید ولی خدا شما را سالم نگه داشت. بی‌تردید خدا به آن‌چه درون سینه‌هاست، داناست (انفال/۴۳). به‌راستی خدا هنگامی که مومنان زیر آن درخت با تو بیعت می‌کردند از آنها خشنود شد و آن‌چه در دل‌های آنها بود، شناخت. بر آنها آرامش نازل کرد. پیروزی نزدیکی به آنها پاداش داد و غنیمت‌های فراوانی خواهند گرفت و خدا شکست ناپذیر و حکیم است (فتح/۱۸-۱۹). نعمت‌ خدا را بر خود و پیمانی که شما را به آن متعهّد کرد، به یاد آورید، آن‌گاه که گفتید: شنیدیم و اطاعت کردیم. از خدا پروا کنید. بی‌تردید خدا به آن‌چه درون سینه هاست، داناست (مائده/۷). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از غیر خودتان همراز نگیرید. آنها از هیچ نابکاری در حق شما کوتاهی نمی‌ورزند. آرزو دارند در رنج بیفتید. دشمنی از لحن و سخنان آنها پیدا است. آن‌چه سینه‌های آنها پنهان می‌کند، بزرگتر است. در حقیقت ما نشانه‌ها را برای شما بیان کردیم اگر تعقّل کنید. شما کسانی هستید که آنها را دوست دارید و آنها شما را دوست ندارند و شما به همه کتاب‌ها ایمان دارید. چون با شما برخورد کنند، می‌گویند: ایمان آوردیم و چون با هم خلوت کنند، از شدّت خشم بر شما، سر انگشتان خود را می‌گزند. بگو، به خشم خود بمیرید که خدا به درون سینه‌ها، داناست (آل‌عمران/۱۱۸-۱۱۹). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، دشمن من و خودتان را به دوستی نگیرید که با آنها اظهار دوستی کنید … اگر برای جهاد در راه من و طلب خشنودی من بیرون آمده‌اید. شما پنهانی با آنها رابطه دوستی برقرار می‌کنید در حالی‌که من به آن‌چه پنهان کردید و آن‌چه آشکار نموده‌اید، داناتر هستم. هر کس از شما چنین کند، بی‌تردید از راه راست منحرف شده است (ممتحنه/۱). درباره آن‌چه به طور سربسته از زنان [در عدّه وفات] خواستگاری کرده یا در دل پوشیده داشته‌اید، بر شما گناهی نیست. خدا می‌دانست که به زودی به یاد آنها خواهید افتاد ولی با آنها وعده پنهانی نگذارید مگر آن‌که سخنی پسندیده بگویید و به عقد زناشویی تصمیم نگیرید تا زمان مقرّر  به سر آید. بدانید خدا آن‌چه را در درونتان دارید، می‌داند پس از او حذر کنید. بدانید خدا آمرزنده مهربان است (بقره/۲۳۵).

آنها که ستم کردند، پنهانی نجوا کردند و گفتند: آیا این [مرد] جز بشری مانند شماست؟ آیا به سوی سحر می‌روید اگر چه می‌بینید (انبیاء/۳)؟ آگاه باشید که آنها (مشرکان) سینه‌هایشان را خم می‌کنند تا از او مخفی شوند. آگاه باشید آن‌گاه که جامه‌هایشان را بر سر می‌کشند [خدا] آن‌چه را پنهان می‌کنند و آن‌چه را آشکار می‌کنند، می‌داند. خدا به آن‌چه درون سینه‌هاست، داناست (هود/۵). آیا می‌گویند: بر خدا دروغی بسته است؟ پس اگر خدا بخواهد بر دلت مُهر می‌نهد. خدا باطل را محو و حقیقت را با کلمات خود پابرجا می‌کند. اوست که به درون سینه‌ها، داناست (شوری/۲۴). سخنان آنها تو را غمگین نسازد. ما آن‌چه را پنهان می‌دارند و آن‌چه را آشکار می‌کنند، می‌دانیم (یس/۷۶). هر که کفر ورزد، نباید کفر او تو را غمگین کند. بازگشت آنها فقط به سوی ماست و آنها را از آن‌چه کرده‌اند، باخبر می‌کنیم. بی‌تردید خدا به آن‌چه در درون سینه‌هاست، داناست (لقمان/۲۳). بی‌گمان کسانی که پس از آن‌که هدایت بر آنها روشن شد، پشت کردند، شیطان آنها را فریفت و به آرزوهای دور و درازشان انداخت. بی‌تردید آنها به کسانی که آن‌چه را خدا نازل کرده، خوش نمی‌داشتند، گفتند: ما در کار تا حدودی از شما اطاعت خواهیم کرد. خدا از پنهان‌کاری آنها آگاه است (محمّد/۲۵-۲۶). چون [یهودیان] با مومنان روبرو شوند، می‌گویند: ایمان آورده‌ایم و چون با یکدیگر خلوت کنند، می گویند: چرا از آن‌چه خدا بر شما گشوده است، برای آنها بازگو می‌کنید تا به وسیله آن نزد پروردگارتان با شما محاجّه کنند؟ آیا تعقّل نمی‌کنید؟ آیا نمی‌دانند که خدا آن‌چه را پنهان می‌کنند و آن‌چه را آشکار می‌کنند، می‌داند (بقره/۷۷-۷۶)؟ کسانی که در دل‌هایشان بیماری است را می‌بینی که در [دوستی] با آنها (یهود و نصارا) شتاب می‌ورزند و می‌گویند: می‌ترسیم حادثه‌ای به ما برسد. شاید خدا پیروزی یا امر دیگری از سوی خودش بیاورد تا آنها از آن‌چه در دل پنهان داشتند، پشیمان شوند (مائده/۵۲). منافقان بیم دارند از این‌که سوره‌ای علیه آنها نازل شود که ایشان را از آن‌چه در دل‌هایشان است، خبر دهد. بگو، مسخره کنید. بی‌تردید خدا آن‌چه را [از آن] می‌ترسیدید، آشکار خواهد کرد (توبه/۶۴). اینان کسانی هستند که خدا آن‌چه در دل دارند، می‌داند پس از آنها روی برتاب و پندشان ده با آنها سخنی رسا که در دلشان افتد، بگوی (نساء/۶۳). آیا نمی‌دانستند که خدا پنهان آنها و نجوای آنها را می‌داند؟ خدا دانای همه غیب‌هاست (توبه/۷۸). آیا [مجرمان] می‌پندارند که ما پنهان و نجوای آنها را نمی‌شنویم؟ آری و فرستادگان ما در نزد آنها می‌نویسند (زخرف/۸۰).

غیب، مخفی

[الله] يَعْلَمُ سِرَّكُمْ وَ جَهرَكُمْ وَ يَعْلَمُ مَا تَكْسِبُونَ (انعام/۳) وَ اللّهُ يَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ (نحل/۱۹) يَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَ مَا تُعْلِنُونَ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (تغابن/۴) قُلْ إِن تُخْفُواْ مَا فِي صُدُورِكُمْ أَوْ تُبْدُوهُ يَعْلَمْهُ اللّهُ وَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الأرْضِ وَ اللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (آل‌عمران/۲۹) رَّبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَا فِي نُفُوسِكُمْ إِن تَكُونُواْ صَالِحِينَ فَإِنَّهُ كَانَ لِلأَوَّابِينَ غَفُورًا (اسراء/۲۵) سَوَاء مِّنكُم مَّنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَ مَن جَهَرَ بِهِ وَ مَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيْلِ وَ سَارِبٌ بِالنَّهَارِ (رعد/۱۰)

وَ أَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (ملك/۱۳) وَ إِن تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ يَعْلَمُ السِّرَّ وَأَخْفَى (طه/۷) وَ إِن تُبْدُواْ مَا فِي أَنفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحَاسِبْكُم بِهِ اللّهُ (بقره/۲۸۴) فَالَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ قُلُوبُهُم مُّنكِرَةٌ وَ هُم مُّسْتَكْبِرُونَ* لاَ جَرَمَ أَنَّ اللّهَ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَ مَا يُعْلِنُونَ إِنَّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُسْتَكْبِرِينَ (نحل/۲۲-۲۳)

إِنَّ اللَّهَ عَالِمُ غَيْبِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (فاطر/۳۸) يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَ يُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَ هُوَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (حديد/۶) وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَا أُوذِيَ فِي اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ كَعَذَابِ اللَّهِ وَ لَئِن جَاء نَصْرٌ مِّن رَّبِّكَ لَيَقُولُنَّ إِنَّا كُنَّا مَعَكُمْ أَوَلَيْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِي صُدُورِ الْعَالَمِينَ  (عنكبوت/۱۰) إِن تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنكُمْ وَ لَا يَرْضَى لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ وَ إِن تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ وَ لَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى ثُمَّ إِلَى رَبِّكُم مَّرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (زمر/۷)

قُل لِّعِبَادِيَ الَّذِينَ آمَنُواْ يُقِيمُواْ الصَّلاَةَ وَ يُنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَ عَلانِيَةً مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لاَّ بَيْعٌ فِيهِ وَ لاَ خِلاَلٌ (ابراهيم/۳۱) إِنَّ الَّذِينَ يَتْلُونَ كِتَابَ اللَّهِ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَ أَنفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَ عَلَانِيَةً يَرْجُونَ تِجَارَةً لَّن تَبُورَ* لِيُوَفِّيَهُمْ أُجُورَهُمْ وَ يَزِيدَهُم مِّن فَضْلِهِ إِنَّهُ غَفُورٌ شَكُورٌ (فاطر/۲۹-۳۰) الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُم بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ سِرًّا وَ عَلاَنِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَ لاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لاَ هُمْ يَحْزَنُونَ (بقره/۲۷۴) وَ الَّذِينَ صَبَرُواْ ابْتِغَاء وَجْهِ رَبِّهِمْ وَ أَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَ أَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَ عَلاَنِيَةً وَيَدْرَؤُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ أُوْلَئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ (رعد/۲۲) ضَرَبَ اللّهُ مَثَلًا عَبْدًا مَّمْلُوكًا لاَّ يَقْدِرُ عَلَى شَيْءٍ وَ مَن رَّزَقْنَاهُ مِنَّا رِزْقًا حَسَنًا فَهُوَ يُنفِقُ مِنْهُ سِرًّا وَ جَهْرًا هَلْ يَسْتَوُونَ الْحَمْدُ لِلّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ (نحل/۷۵)

أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ* وَ حُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ* إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّخَبِيرٌ (عاديات/۹-۱۱) يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ* فَمَا لَهُ مِن قُوَّةٍ وَ لَا نَاصِرٍ (طارق/۹-۱۰) وَ قَالَ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا بَلْ مَكْرُ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ إِذْ تَأْمُرُونَنَا أَن نَّكْفُرَ بِاللَّهِ وَ نَجْعَلَ لَهُ أَندَادًا وَأَسَرُّوا النَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ (سبأ/۳۳) وَ لَوْ أَنَّ لِكُلِّ نَفْسٍ ظَلَمَتْ مَا فِي الأَرْضِ لاَفْتَدَتْ بِهِ وَ أَسَرُّواْ النَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُاْ الْعَذَابَ وَ قُضِيَ بَيْنَهُم بِالْقِسْطِ وَ هُمْ لاَ يُظْلَمُونَ (يونس/۵۴)

الاسرار- الاقوام، [قال نوح لقومه] لاَ أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَآئِنُ اللّهِ وَ لاَ أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَ لاَ أَقُولُ إِنِّي مَلَكٌ وَ لاَ أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزْدَرِي أَعْيُنُكُمْ لَن يُؤْتِيَهُمُ اللّهُ خَيْرًا اللّهُ أَعْلَمُ بِمَا فِي أَنفُسِهِمْ إِنِّي إِذًا لَّمِنَ الظَّالِمِينَ (هود/۳۱) [قال نوح لربه] ثُمَّ إِنِّي دَعَوْتُهُمْ جِهَارًا* ثُمَّ إِنِّي أَعْلَنتُ لَهُمْ وَ أَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْرَارًا (نوح/۸-۹)

[اهل السیارة] أَسَرُّوهُ (يوسف) بِضَاعَةً وَ اللّهُ عَلِيمٌ بِمَا يَعْمَلُونَ (یوسف/۱۹) قَالُواْ (اخوته) إِن يَسْرِقْ فَقَدْ سَرَقَ أَخٌ  لَّهُ مِن قَبْلُ فَأَسَرَّهَا يُوسُفُ فِي نَفْسِهِ وَ لَمْ يُبْدِهَا لَهُمْ قَالَ أَنتُمْ شَرٌّ مَّكَانًا وَ اللّهُ أَعْلَمْ بِمَا تَصِفُونَ (یوسف/۷۷)

فَتَنَازَعُوا (الساحرون)  أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ وَ أَسَرُّوا النَّجْوَى (طه/۶۲)

وَ إِذْ قَالَ اللّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ أَأَنتَ قُلتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِي وَ أُمِّيَ إِلَهَيْنِ مِن دُونِ اللّهِ قَالَ سُبْحَانَكَ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ مَا لَيْسَ لِي بِحَقٍّ إِن كُنتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَ لاَ أَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِكَ إِنَّكَ أَنتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ (مائده/۱۱۶)

قُلْ أَنزَلَهُ (القرآن) الَّذِي يَعْلَمُ السِّرَّ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ إِنَّهُ كَانَ غَفُورًا رَّحِيمًا (فرقان/۶) وَ إِذْ أَسَرَّ النَّبِيُّ إِلَى بَعْضِ أَزْوَاجِهِ حَدِيثًا فَلَمَّا نَبَّأَتْ بِهِ وَ أَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ وَأَعْرَضَ عَن بَعْضٍ فَلَمَّا نَبَّأَهَا بِهِ قَالَتْ مَنْ أَنبَأَكَ هَذَا قَالَ نَبَّأَنِيَ الْعَلِيمُ الْخَبِيرُ (تحریم/۳) [یا ایها النبی] تُرْجِي مَن تَشَاء مِنْهُنَّ وَ تُؤْوِي إِلَيْكَ مَن تَشَاء وَ مَنِ ابْتَغَيْتَ مِمَّنْ عَزَلْتَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكَ ذَلِكَ أَدْنَى أَن تَقَرَّ أَعْيُنُهُنَّ وَ لَا يَحْزَنَّ وَ يَرْضَيْنَ بِمَا آتَيْتَهُنَّ كُلُّهُنَّ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ مَا فِي قُلُوبِكُمْ وَ كَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَلِيمًا (احزاب/۵۱)

ثُمَّ أَنزَلَ [الله] عَلَيْكُم مِّن بَعْدِ الْغَمِّ أَمَنَةً نُّعَاسًا يَغْشَى طَآئِفَةً مِّنكُمْ وَ طَآئِفَةٌ قَدْ أَهَمَّتْهُمْ أَنفُسُهُمْ يَظُنُّونَ بِاللّهِ غَيْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجَاهِلِيَّةِ يَقُولُونَ هَل لَّنَا مِنَ الأَمْرِ مِن شَيْءٍ قُلْ إِنَّ الأَمْرَ كُلَّهُ لِلَّهِ يُخْفُونَ فِي أَنفُسِهِم مَّا لاَ يُبْدُونَ لَكَ يَقُولُونَ لَوْ كَانَ لَنَا مِنَ الأَمْرِ شَيْءٌ مَّا قُتِلْنَا هَاهُنَا قُل لَّوْ كُنتُمْ فِي بُيُوتِكُمْ لَبَرَزَ الَّذِينَ كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقَتْلُ إِلَى مَضَاجِعِهِمْ وَلِيَبْتَلِيَ اللّهُ مَا فِي صُدُورِكُمْ وَ لِيُمَحَّصَ مَا فِي قُلُوبِكُمْ وَ اللّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (آل‌عمران/۱۵۴) إِذْ يُرِيكَهُمُ اللّهُ (العدو) فِي مَنَامِكَ قَلِيلًا وَ لَوْ أَرَاكَهُمْ كَثِيرًا لَّفَشِلْتُمْ وَ لَتَنَازَعْتُمْ فِي الأَمْرِ وَ لَكِنَّ اللّهَ سَلَّمَ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (انفال/۴۳) لَقَدْ رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَ أَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِيبًا* وَ مَغَانِمَ كَثِيرَةً يَأْخُذُونَهَا وَ كَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا (فتح/۱۸-۱۹) وَ اذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ عَلَيْكُمْ وَ مِيثَاقَهُ الَّذِي وَاثَقَكُم بِهِ إِذْ قُلْتُمْ سَمِعْنَا وَ أَطَعْنَا وَ اتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (مائده/۷) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ بِطَانَةً مِّن دُونِكُمْ لاَ يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا وَدُّواْ مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاء مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَ مَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الآيَاتِ إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ* هَاأَنتُمْ أُوْلاء تُحِبُّونَهُمْ وَ لاَ يُحِبُّونَكُمْ وَ تُؤْمِنُونَ بِالْكِتَابِ كُلِّهِ وَ إِذَا لَقُوكُمْ قَالُواْ آمَنَّا وَ إِذَا خَلَوْاْ عَضُّواْ عَلَيْكُمُ الأَنَامِلَ مِنَ الْغَيْظِ قُلْ مُوتُواْ بِغَيْظِكُمْ إِنَّ اللّهَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (آل‌عمران/۱۱۸-۱۱۹) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَ عَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاء تُلْقُونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ … إِن كُنتُمْ خَرَجْتُمْ جِهَادًا فِي سَبِيلِي وَ ابْتِغَاء مَرْضَاتِي تُسِرُّونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَ أَنَا أَعْلَمُ بِمَا أَخْفَيْتُمْ وَمَا أَعْلَنتُمْ وَ مَن يَفْعَلْهُ مِنكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاء السَّبِيلِ (ممتحنه/۱) وَ لاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا عَرَّضْتُم بِهِ مِنْ خِطْبَةِ النِّسَاء أَوْ أَكْنَنتُمْ فِي أَنفُسِكُمْ عَلِمَ اللّهُ أَنَّكُمْ سَتَذْكُرُونَهُنَّ وَ لَكِن لاَّ تُوَاعِدُوهُنَّ سِرًّا إِلاَّ أَن تَقُولُواْ قَوْلًا مَّعْرُوفًا وَ لاَ تَعْزِمُواْ عُقْدَةَ النِّكَاحِ حَتَّىَ يَبْلُغَ الْكِتَابُ أَجَلَهُ وَ اعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ يَعْلَمُ مَا فِي أَنفُسِكُمْ فَاحْذَرُوهُ وَ اعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ غَفُورٌ حَلِيمٌ (بقره/۲۳۵)

وَ أَسَرُّواْ النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُواْ هَلْ هَذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ أَفَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَ أَنتُمْ تُبْصِرُونَ (انبیاء/۳) أَلا إِنَّهُمْ (المشرکون) يَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِيَسْتَخْفُواْ مِنْهُ أَلا حِينَ يَسْتَغْشُونَ ثِيَابَهُمْ يَعْلَمُ [الله] مَا يُسِرُّونَ وَ مَا يُعْلِنُونَ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (هود/۵) أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا فَإِن يَشَأِ اللَّهُ يَخْتِمْ عَلَى قَلْبِكَ وَ يَمْحُ اللَّهُ الْبَاطِلَ وَ يُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (شوری/۲۴) فَلَا يَحْزُنكَ قَوْلُهُمْ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَ مَا يُعْلِنُونَ (یس/۷۶) وَ مَن كَفَرَ فَلَا يَحْزُنكَ كُفْرُهُ إِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ فَنُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُوا إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (لقمان/۲۳) إِنَّ الَّذِينَ ارْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى الشَّيْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَ أَمْلَى لَهُمْ* ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لِلَّذِينَ كَرِهُوا مَا نَزَّلَ اللَّهُ سَنُطِيعُكُمْ فِي بَعْضِ الْأَمْرِ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ إِسْرَارَهُمْ (محمّد/۲۵-۲۶) وَ إِذَا لَقُواْ (الیهود) الَّذِينَ آمَنُواْ قَالُواْ آمَنَّا وَ إِذَا خَلاَ بَعْضُهُمْ إِلَىَ بَعْضٍ قَالُواْ أَتُحَدِّثُونَهُم بِمَا فَتَحَ اللّهُ عَلَيْكُمْ لِيُحَآجُّوكُم بِهِ عِندَ رَبِّكُمْ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ* أَوَلاَ يَعْلَمُونَ أَنَّ اللّهَ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَ مَا يُعْلِنُونَ (بقره/۷۷-۷۶)  فَتَرَى الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ يُسَارِعُونَ فِيهِمْ (الیهود و النصاری) يَقُولُونَ نَخْشَى أَن تُصِيبَنَا دَآئِرَةٌ فَعَسَى اللّهُ أَن يَأْتِيَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِّنْ عِندِهِ فَيُصْبِحُواْ عَلَى مَا أَسَرُّواْ فِي أَنْفُسِهِمْ نَادِمِينَ (مائده/۵۲) يَحْذَرُ الْمُنَافِقُونَ أَن تُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ سُورَةٌ تُنَبِّئُهُمْ بِمَا فِي قُلُوبِهِم قُلِ اسْتَهْزِئُواْ إِنَّ اللّهَ مُخْرِجٌ مَّا تَحْذَرُونَ (توبه/۶۴) أُولَئِكَ الَّذِينَ يَعْلَمُ اللّهُ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَعِظْهُمْ وَ قُل لَّهُمْ فِي أَنفُسِهِمْ قَوْلًا بَلِيغًا (نساء/۶۳) أَلَمْ يَعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ يَعْلَمُ سِرَّهُمْ وَ نَجْوَاهُمْ وَ أَنَّ اللّهَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ (توبه/۷۸) أَمْ يَحْسَبُونَ (المجرمون) أَنَّا لَا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَ نَجْوَاهُم بَلَى وَ رُسُلُنَا لَدَيْهِمْ يَكْتُبُونَ (زخرف/۸۰)