چکیده، در چهارپایان و در آهن، برای شما سودهایی است. آن‌چه به مردم سود می‌رساند، در زمین می‌ماند. در حج برای مردم سودهایی است. اگر تذکّر سود می‌دهد، تذکّر بده.  تذکّر مومنان را سود می‌دهد. بگو، من مالک سود و زیان خود نیستم. گناه شراب و قمار از سود آنها بزرگتر است. معبودانی غیر از خدا گرفتند که برای خود اختیار زیان و سودی ندارند و سود و زیانی نمی‌رسانند. هنگام عذاب، ایمان‌آوردن سودی ندارد. روز قیامت، خویشان، فرزندان و اموال هرگز سودی نمی‌رسانند. در آن روز، عذرخواهی ستمکاران سودی نمی‌دهد. آن روز شفاعت سود نمی‌دهد مگر برای کسی که رحمان اجازه دهد. آن روز، صدق صادقان سود می‌دهد.

[خدا] چهارپایان را برای شما آفرید. در آنها برای شما گرما و سودهایی است و از آنها می‌خورید (نحل/۵). در آنها برای شما سودهایی است و تا [با سوارشدن] بر آنها به حاجتی که در دل دارید، برسید و بر آنها و کشتی سوار شوید (غافر/۸۰). به راستی برای شما در چهارپایان عبرتی است. از آن‌چه در شکم آنهاست، به شما می‌نوشانیم و برای شما در آنها سودهای زیادی است و از آنها می‌خورید (مومنون/۲۱). برای شما در آن (چهارپایان) تا زمان معیّن سودها است سپس قربانگاه آنها، در کنار خانه کهن است (حج/۳۳). برای ایشان در آنها سودها و نوشیدنی‌هایی است. آیا شکر نمی‌گذارند (یس/۷۳)؟ به راستى پیامبران خود را با دلایل آشکار فرستادیم و با آنها کتاب و ترازو را فرو فرستادیم تا مردم به انصاف برخیزند و آهن را که در آن نیرویی شدید و سودهایی برای مردم است، نازل کردیم تا خدا معلوم بدارد چه کسى در نهان او و پیامبرانش را یارى مى‏ کند (حدید/۲۵). [در] کشتی‌هایی که در دریا روان هستند، با آن‌چه به مردم سود می‌رساند، … برای گروهی که تعقّل می‌کنند، نشانه‌هایی است (بقره/۱۶۴).

از آسمان آبی فرستاد پس رودخانه‌هایی به اندازه گنجایش خود روان شدند و سیل، کفی بلند روی خود برداشت. از آن‌چه برای به دست آوردن زینتی یا کالایی در آتش می‌گدازند هم، نظیر آن کفی برمی‌آید. این چنین خدا حقّ و باطل را مَثَل می‌زند. امّا کف بیرون افتاده و از میان می‌رود ولی آن‌چه به مردم سود می‌رساند، در زمین می‌ماند. خدا مثل‌ها را چنین می‌زند (رعد/۱۷).

خدا به شما درباره فرزندانتان سفارش می‌کند که سهم پسر، چون سهم دو دختر است. اگر دختر از دو تن بیشتر باشند، دوسوم میراث، از آن آنهاست و اگر تنها یک دختر باشد، نیمی از آن اوست. اگر میّت فرزند نداشته باشد، برای هر یک از پدر و مادر او، یک‌ششم از آن‌چه برجای نهاده، خواهد بود … شما نمی‌دانید پدران و فرزندانتان، کدام یک برای شما سودمندتر هستند. این فریضه‌ای از جانب خدا است. خدا دانای حکیم است (نساء/۱۱).

غیر از او (خدا) معبودانی گرفتند که چیزی نمی‌آفرینند و خود آفریده می‌شوند. برای خود اختیار زیان و سودی ندارند. اختیار مرگ، زندگی و برانگیختنی ندارند (فرقان/۳). غیر از خدا چیزی را می‌پرستند که به آنها نه سود می‌دهد و نه زیان می‌رساند (فرقان/۵۵). به جای خدا چیزهایی را می‌پرستند که نه زیانی به آنها می‌رسانند و نه سودشان می‌دهد. می‌گویند: اینها شفیعان ما نزد خدا هستند. بگو، آیا خدا را از چیزی خبر می‌دهید که در آسمان‌ها و زمین نمی‌داند؟ او منزّه و برتر است از آن‌چه شریک او می‌گیرند (یونس/۱۸). [از مردم کسی است که] به جای خدا چیزی را می‌خواند که نه به او زیانی می‌رساند و نه سودی. این همان گمراهی دور است. کسی را می‌خواند که زیانش نزدیکتر از سودش است. چه بد سرپرستی و چه بد همدمی است (حج/۱۲-۱۳).

هر کس از یاد رحمان روی برتابد، شیطانی برای او می‌گماریم که همدم او گردد. بی‌تردید آنها، ایشان را از راه بازمی‌دارند ولی آنان می‌پندارند، هدایت یافته‌اند تا آن‌گاه که او به نزد ما آید، [به همدم خود] گوید: ای کاش میان من و تو فاصله مشرق و مغرب بود پس چه بد همدمی بودی. امروز هرگز به حال شما سودی نمی‌بخشد زیرا شما ستم کردید. بی‌تردید در عذاب مشترک هستید (زخرف/۳۶-۳۹).

روزی که برخی از آیات پروردگارت بیاید، برای کسی که از قبل ایمان نیاورده یا در ایمان خود خیری فراهم نکرده است، ایمان آوردنش سودی ندارد. بگو، منتظر باشید که ما نیز منتظر هستیم (انعام/۱۵۸). بگو، روز فتح، ایمان کسانی که کافر شدند، سودی نمی‌دهد و مهلت داده نمی‌شوند (سجده/۲۹). روز قیامت نه خویشان و نه فرزندان شما هرگز به شما سودی نمی‌رسانند. [خدا] میان شما جدایی می‌اندازد. خدا به آن‌چه می‌کنید، بیناست (ممتحنه/۳). امروز برای یکدیگر سود و زیانی ندارید و به کسانی که ستم کرده‌اند، می‌گوییم: بچشید عذاب آتشی که آن را دروغ می‌شمردید (سبأ/۴۲). پس در آن روز، عذرخواهی آنان که ستم کرده‌اند، سودی نمی‌دهد و از آنان خواسته نمی‌شود که [خدا را] خشنود کنند (روم/۵۷). روزی که ستمکاران را معذرتشان سود نمی‌دهد و برای آنان لعنت است و برای آنان بد سرانجامی است (غافر/۵۲). بترسید از روزی که کسی چیزی را از دیگری دفع نمی‌کند و از او عوضی نپذیرند و شفاعتی به او سود نمی‌دهد و آنان یاری نشوند (بقره/۱۲۳). شفاعت در نزد او سود نمی‌دهد مگر برای کسی که به او اجازه دهند (سبأ/۲۳). آن روز، شفاعت سود نمی‌دهد مگر برای کسی که رحمان اجازه دهد و از گفته او راضی باشد (طه/۱۰۹).

[اهل سعادت] در بهشت‌ها از مجرمان، می‌پرسند: چه چیز شما را به دوزخ کشانید؟ گویند: ما از نمازگزاران نبودیم. به بینوایان غذا نمی‌دادیم. با باطل‌گرایان در باطل فرو می‌رفتیم. همواره روز جزا را تکذیب می‌کردیم تا آن که مرگ ما را فرا رسید پس شفاعت شفاعتگران سودشان نمی‌دهد (مدثّر/۴۰-۴۸).

خدا فرمود: امروز روزی است که صدق صادقان، آنان را سود دهد. برای آنان باغ‌هایی است که از زیر آن نهرها روان است. همیشه در آن جاودانه‌اند. خدا از آنان خشنود و آنان از او خشنود هستند. این کامیابی بزرگ است (مائده/۱۱۹).

سود- اقوام، هنگامی که [اقوام پیشین] عذاب ما را دیدند، ایمانشان برای آنان سودی نداشت. سنّت خداست که درباره بندگانش چنین جاری شده است. آنجاست که کافران زیان کردند (غافر/۸۵).

[نوح گفت:] اگر من بخواهم شما را اندرز دهم در صورتی که خدا بخواهد شما را گمراه کند، اندرز من به شما سودی نخواهد بخشید (هود/۳۴).

[ابراهیم] گفت: آیا به جای خدا چیزی را عبادت می‌کنید که هیچ سود و زیانی به شما نمی‌رساند (انبیاء/۶۶)؟ آیا وقتی آنها را می‌خوانید، از شما می‌شنوند یا به شما سود و زیانی می‌رسانند (شعراء/۷۲-۷۳)؟ [به او گفته شد]: در میان مردم برای حج، بانگ بردار تا پیاده و سواره بر هر شتر لاغر، از هر راه دوری به سوی تو آیند تا شاهد سودهایی برای خود باشند (حج/۲۷-۲۸). [ابراهیم گفت:] روزی که برانگیخته می‌شوند، مرا خوار نگردان. روزی که نه مال سود می‌دهد نه فرزندان. مگر کسی که با قلبی سالم بیاید (شعراء/۸۷-۸۹).

آن کس که او (یوسف) را از مصر خریده بود، به همسر خود گفت: جایگاه او را گرامی‌دار. شاید به حال ما سود بخشد یا او را به  فرزندی بگیریم (یوسف/۲۱).

همسر فرعون گفت: [این کودک] نور چشمی برای من و تو خواهد بود. او را نکشید. امید که به ما سود دهد یا او را به فرزندی بگیریم. ولی آنان خبر نداشتند (قصص/۹).

آیا [قوم موسی] نمی‌بینند که [گوساله] پاسخ آنان را باز نمی‌گرداند و به حال آنان زیان و سودی ندارد (طه/۸۹)؟ آنان [یهودیان] از فرشتگان چیزی می‌آموختند که برایشان زیان داشت و به آنان سودی نمی‌رساند و به خوبی دریافته بودند که هر کس خریدار [سحر] باشد، در آخرت بهره‌ای نخواهد داشت. خود را به بد چیزی فروختند، اگر می‌دانستند (بقره/۱۰۲).

چرا هیچ شهری نبود که ایمان بیاورد تا ایمانش به او سود دهد مگر قوم یونس؟ وقتی ایمان آوردند، عذاب خواری را در زندگی دنیا از آنان برداشتیم و تا مدتّی آنان را برخوردار کردیم (یونس/۹۸).

به جای خدا چیزی را که سود و زیانی به تو نمی‌رساند، نخوان. اگر چنین کنی، در آن صورت بی‌شک از ستمکاران هستی (یونس/۱۰۶). تذکّر ده اگر تذکّر سود دهد (اعلی/۹). تذکّر ده که تذکّر، مومنان را سود می‌دهد (ذاریات/۵۵). بگو، من برای خود اختیارِ زیان و سودی را ندارم مگر آن‌چه خدا بخواهد (یونس/۴۹). بگو، من برای خود مالک سود و زیانی نیستم، مگر آن‌چه خدا بخواهد. اگر غیب می‌دانستم، بی‌تردید خیر بیشتری می‌اندوختم و به من بدی نمی‌رسید (اعراف/۱۸۸). بگو، آیا به جای خدا چیزی را بپرستم که نه به ما سود می‌دهد و نه زیانی می‌رساند و بعد از آن‌که خدا ما را هدایت کرد، به عقب برگردیم (انعام/۷۱)؟ بگو، آیا غیر از خدا چیزی که اختیار زیان و سودی برای شما ندارد را می‌پرستید (مائده/۷۶)؟ بگو، پروردگار آسمان‌ها و زمین کیست؟ بگو، خدا. بگو، پس آیا غیر از او، سرپرستانی گرفته‌ا‌ید که اختیار سود و زیانی برای خود را ندارند (رعد/۱۶)؟

از تو درباره شراب و قمار می‌پرسند، بگو، در آنها گناهی بزرگ و سودهایی برای مردم است. گناه آنها از سودشان بزرگتر است (بقره/۲۱۹). اعراب بادیه‌نشین که بازمانده‌اند، به تو خواهند گفت: اموال و کسانمان ما را مشغول داشتند پس برای ما آمرزش بخواه. با زبان‌های خود چیزی می‌گویند که در قلب‌هایشان نیست. بگو، اگر او بخواهد به شما زیان یا سودی برساند، چه کسی در برابر خدا برای شما اختیار چیزی را دارد؟ به‌راستی خدا به آن‌چه می‌کنید، آگاه است (فتح/۱۱). بگو، اگر از مرگ یا کشته شدن بگریزید، این هرگز برای شما سود نمی‌بخشد و در آن صورت جز اندکی برخوردار نخواهید شد (احزاب/۱۶).

روی ترش کرد و رخ برتافت که آن نابینا نزد او آمد. تو چه دانی شاید او پاکیزگی یابد یا پند گیرد و پند او را سود دهد (عبس/۱-۴).

نصیب

وَ الأَنْعَامَ خَلَقَهَا [الله] لَكُمْ فِيهَا دِفْءٌ وَ مَنَافِعُ وَ مِنْهَا تَأْكُلُونَ (نحل/۵) وَ لَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَ لِتَبْلُغُوا عَلَيْهَا حَاجَةً فِي صُدُورِكُمْ وَ عَلَيْهَا وَ عَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ (غافر/۸۰) وَ إِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً نُّسقِيكُم مِّمَّا فِي بُطُونِهَا وَ لَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ كَثِيرَةٌ وَ مِنْهَا تَأْكُلُونَ (مومنون/۲۱) لَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى ثُمَّ مَحِلُّهَا إِلَى الْبَيْتِ الْعَتِيقِ (حج/۳۳) وَ لَهُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَ مَشَارِبُ أَفَلَا يَشْكُرُونَ (یس/۷۳) لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِوَ أَنزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ وَ مَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَ لِيَعْلَمَ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ وَ رُسُلَهُ بِالْغَيْبِ (حدید/۲۵) [إنّ في]الْفُلْكِ الَّتِي تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِمَا يَنفَعُ النَّاسَ … لآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (بقره/۱۶۴)

أَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَسَالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّيْلُ زَبَدًا رَّابِيًا وَ مِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيْهِ فِي النَّارِ ابْتِغَاء حِلْيَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِّثْلُهُ كَذَلِكَ يَضْرِبُ اللّهُ الْحَقَّ وَ الْبَاطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفَاء وَ أَمَّا مَا يَنفَعُ النَّاسَ فَيَمْكُثُ فِي الأَرْضِ كَذَلِكَ يَضْرِبُ اللّهُ الأَمْثَالَ (رعد/۱۷)

يُوصِيكُمُ اللّهُ فِي أَوْلاَدِكُمْ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الأُنثَيَيْنِ فَإِن كُنَّ نِسَاء فَوْقَ اثْنَتَيْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثَا مَا تَرَكَ وَ إِن كَانَتْ وَاحِدَةً فَلَهَا النِّصْفُ وَ لأَبَوَيْهِ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا السُّدُسُ مِمَّا تَرَكَ إِن كَانَ لَهُ وَلَدٌ فَإِن لَّمْ يَكُن لَّهُ وَلَدٌ وَ وَرِثَهُ أَبَوَاهُ فَلأُمِّهِ الثُّلُثُ … لاَ تَدْرُونَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعًا فَرِيضَةً مِّنَ اللّهِ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِيما حَكِيمًا (نساء/۱۱)

وَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ (الله) آلِهَةً لَّا يَخْلُقُونَ شَيْئًا وَ هُمْ يُخْلَقُونَ وَ لَا يَمْلِكُونَ لِأَنفُسِهِمْ ضَرًّا وَ لَا نَفْعًا وَ لَا يَمْلِكُونَ مَوْتًا وَ لَا حَيَاةً وَ لَا نُشُورًا (فرقان/۳) وَ يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنفَعُهُمْ وَ لَا يَضُرُّهُمْ (فرقان/۵۵) وَ يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ يَضُرُّهُمْ وَ لاَ يَنفَعُهُمْ وَ يَقُولُونَ هَؤُلاء شُفَعَاؤُنَا عِندَ اللّهِ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللّهَ بِمَا لاَ يَعْلَمُ فِي السَّمَاوَاتِ وَ لاَ فِي الأَرْضِ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ (یونس/۱۸) [من الناس من]يَدْعُو مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَضُرُّهُ وَ مَا لَا يَنفَعُهُ ذَلِكَ هُوَ الضَّلَالُ الْبَعِيدُ* يَدْعُو لَمَن ضَرُّهُ أَقْرَبُ مِن نَّفْعِهِ لَبِئْسَ الْمَوْلَى وَ لَبِئْسَ الْعَشِيرُ (حج/۱۲-۱۳)

وَ مَن يَعْشُ عَن ذِكْرِ الرَّحْمَنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ* وَ إِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَ يَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ* حَتَّى إِذَا جَاءنَا قَالَ يَا لَيْتَ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرِينُ* وَ لَن يَنفَعَكُمُ الْيَوْمَ إِذ ظَّلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ (زخرف/۳۶-۳۹)

يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ لاَ يَنفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا قُلِ انتَظِرُواْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ (انعام/۱۵۸) قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمَانُهُمْ وَ لَا هُمْ يُنظَرُونَ (سجده/۲۹) لَن تَنفَعَكُمْ أَرْحَامُكُمْ وَ لَا أَوْلَادُكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَفْصِلُ بَيْنَكُمْ وَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (ممتحنه/۳) فَالْيَوْمَ لَا يَمْلِكُ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ نَّفْعًا وَ لَا ضَرًّا وَ نَقُولُ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ (سبأ/۴۲) فَيَوْمَئِذٍ لَّا يَنفَعُ الَّذِينَ ظَلَمُوا مَعْذِرَتُهُمْ وَ لَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ (روم/۵۷) يَوْمَ لَا يَنفَعُ الظَّالِمِينَ مَعْذِرَتُهُمْ وَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ (غافر/۵۲) وَ اتَّقُواْ يَوْمًا لاَّ تَجْزِي نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَيْئًا وَ لاَ يُقْبَلُ مِنْهَا عَدْلٌ وَ لاَ تَنفَعُهَا شَفَاعَةٌ وَ لاَ هُمْ يُنصَرُونَ (بقره/۱۲۳) وَ لَا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ عِندَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ (سبأ/۲۳) يَوْمَئِذٍ لَّا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَ رَضِيَ لَهُ قَوْلًا (طه/۱۰۹)

[اصحاب الیمین] فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءلُونَ* عَنِ الْمُجْرِمِينَ* مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ* قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ* وَ لَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ* وَ كُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ* وَ كُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ* حَتَّى أَتَانَا الْيَقِينُ* فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ (مدثّر/۴۰-۴۸)

قَالَ اللّهُ هَذَا يَوْمُ يَنفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا رَّضِيَ اللّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُواْ عَنْهُ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (مائده/۱۱۹)

النفع- الاقوام،فَلَمْ يَكُ يَنفَعُهُمْ (قوم الاولین)إِيمَانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا سُنَّتَ اللَّهِ الَّتِي قَدْ خَلَتْ فِي عِبَادِهِ وَ خَسِرَ هُنَالِكَ الْكَافِرُونَ (غافر/۸۵)

[قال نوح] لاَ يَنفَعُكُمْ نُصْحِي إِنْ أَرَدتُّ أَنْ أَنصَحَ لَكُمْ إِن كَانَ اللّهُ يُرِيدُ أَن يُغْوِيَكُمْ (هود/۳۴)

قَالَ [ابراهیم] أَفَتَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنفَعُكُمْ شَيْئًا وَ لَا يَضُرُّكُمْ (انبیاء/۶۶) قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ* أَوْ يَنفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ (شعراء/۷۲-۷۳) وَ أَذِّن فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجَالًا وَ عَلَى كُلِّ ضَامِرٍ يَأْتِينَ مِن كُلِّ فَجٍّ عَمِيقٍ* لِيَشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ (حج/۲۷-۲۸) [قال ابراهیم] لَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ* يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَ لَا بَنُونَ* إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (شعراء/۸۷-۸۹)

وَ قَالَ الَّذِي اشْتَرَاهُ (یوسف) مِن مِّصْرَ لاِمْرَأَتِهِ أَكْرِمِي مَثْوَاهُ عَسَى أَن يَنفَعَنَا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَدًا (یوسف/۲۱)

وَ قَالَتِ امْرَأَتُ فِرْعَوْنَ [هذا الطفل] قُرَّتُ عَيْنٍ لِّي وَ لَكَ لَا تَقْتُلُوهُ عَسَى أَن يَنفَعَنَا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَدًا وَ هُمْ لَا يَشْعُرُونَ (قصص/۹)

أَفَلَا يَرَوْنَ (قوم موسی) أَلَّا يَرْجِعُ [العجل]إِلَيْهِمْ قَوْلًا وَ لَا يَمْلِكُ لَهُمْ ضَرًّا وَ لَا نَفْعًا (طه/۸۹) وَ يَتَعَلَّمُونَ (الیهود) مَا يَضُرُّهُمْ وَ لاَ يَنفَعُهُمْ وَ لَقَدْ عَلِمُواْ لَمَنِ اشْتَرَاهُ مَا لَهُ فِي الآخِرَةِ مِنْ خَلاَقٍ وَ لَبِئْسَ مَا شَرَوْاْ بِهِ أَنفُسَهُمْ لَوْ كَانُواْ يَعْلَمُونَ (بقره/۱۰۲)

فَلَوْلاَ كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلاَّ قَوْمَ يُونُسَ لَمَّآ آمَنُواْ كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الخِزْيِ فِي الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَ مَتَّعْنَاهُمْ إِلَى حِينٍ (یونس/۹۸)

وَ لاَ تَدْعُ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ يَنفَعُكَ وَ لاَ يَضُرُّكَ فَإِن فَعَلْتَ فَإِنَّكَ إِذًا مِّنَ الظَّالِمِينَ (یونس/۱۰۶) فَذَكِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّكْرَى (اعلی/۹) وَ ذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ (ذاریات/۵۵) قُل لاَّ أَمْلِكُ لِنَفْسِي ضَرًّا وَ لاَ نَفْعًا إِلاَّ مَا شَاء اللّهُ لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ إِذَا جَاء أَجَلُهُمْ فَلاَ يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَ لاَ يَسْتَقْدِمُونَ (یونس/۴۹) قُل لاَّ أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعًا وَ لاَ ضَرًّا إِلاَّ مَا شَاء اللّهُ وَ لَوْ كُنتُ أَعْلَمُ الْغَيْبَ لاَسْتَكْثَرْتُ مِنَ الْخَيْرِ وَ مَا مَسَّنِيَ السُّوءُ (اعراف/۱۸۸) أَنَدْعُو مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ يَنفَعُنَا وَ لاَ يَضُرُّنَا وَ نُرَدُّ عَلَى أَعْقَابِنَا بَعْدَ إِذْ هَدَانَا اللّهُ كَالَّذِي اسْتَهْوَتْهُ الشَّيَاطِينُ فِي الأَرْضِ حَيْرَانَ لَهُ أَصْحَابٌ يَدْعُونَهُ إِلَى الْهُدَى ائْتِنَا قُلْ إِنَّ هُدَى اللّهِ هُوَ الْهُدَىَ وَ أُمِرْنَا لِنُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ (انعام/۷۱) قُلْ أَتَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ يَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَ لاَ نَفْعًا (مائده/۷۶) قُلْ مَن رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ قُلِ اللّهُ قُلْ أَفَاتَّخَذْتُم مِّن دُونِهِ أَوْلِيَاء لاَ يَمْلِكُونَ لِأَنفُسِهِمْ نَفْعًا وَلاَ ضَرًّا (رعد/۱۶)

يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ قُلْ فِيهِمَا إِثْمٌ كَبِيرٌ وَ مَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُمَآ أَكْبَرُ مِن نَّفْعِهِمَا (بقره/۲۱۹) سَيَقُولُ لَكَ الْمُخَلَّفُونَ مِنَ الْأَعْرَابِ شَغَلَتْنَا أَمْوَالُنَا وَ أَهْلُونَا فَاسْتَغْفِرْ لَنَا يَقُولُونَ بِأَلْسِنَتِهِم مَّا لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ قُلْ فَمَن يَمْلِكُ لَكُم مِّنَ اللَّهِ شَيْئًا إِنْ أَرَادَ بِكُمْ ضَرًّا أَوْ أَرَادَ بِكُمْ نَفْعًا بَلْ كَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا (فتح/۱۱) قُل لَّن يَنفَعَكُمُ الْفِرَارُ إِن فَرَرْتُم مِّنَ الْمَوْتِ أَوِ الْقَتْلِ وَ إِذًا لَّا تُمَتَّعُونَ إِلَّا قَلِيلًا (احزاب/۱۶)

عَبَسَ وَ تَوَلَّى* أَن جَاءهُ الْأَعْمَى* وَ مَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّى* يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَى (عبس/۱-۴)