| سلام، درود، این مفهوم از مادّه «س ل م» ۴۶ بار و از مادّه «ح ی ی» ۹ بار آمده است.
چکیده: خدا سلامت‌بخش است و به سرای سلامت می‌خواند. او با کتاب به راه‌های سلامت، هدایت می‌کند. بر پیامبر سلام بگویید، سلامی شایسته. برای اهل بهشت سلامی است که سخنی از پروردگار است. اهل بهشت در بهشت، سخنی جز سلام نمی‌شنوند. خدا بر همه فرستادگان سلام داده است. او خدایی است که جز او معبودی نیست. او فرمانروایی پاک و سلام (سلامت‌بخش) … است (حشر/۲۳). خدا به سرای سلامت می‌خواند و هر کس را بخواهد به راه مستقیم هدایت می‌کند (یونس/۲۵). خدا هر کس را که از خشنودی او پیروی کند با آن (کتاب) به راه‌های سلام هدایت می‌کند و به اذن خود، آنها را از تاریکی‌ها به سوی نور می‌برد و آنان را به راه راست هدایت می‌کند (مائده/۱۶). آن (شب قدر) تا سپیده‌دم، سلام است (قدر/۵). بی‌گمان خدا و فرشتگان او بر پیامبر صلوات می‌فرستند. ای کسانی که ایمان آورده‌اید، بر او صلوات فرستید و سلام گویید، سلامی شایسته (احزاب/۵۶). چون به شما درود گفته شد، شما به بهتر از آن درود گویید یا همان را برگردانید. بی‌تردید خدا بر هر چیزی حسابرس است (نساء/۸۶). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، به خانه‌هایی که خانه‌های شما نیست، داخل نشوید تا اجازه بگیرید و بر اهل آن سلام کنید. این برای شما بهتر است باشد که متذکّر شوید (نور/۲۷). زمانی که به خانه‌ها وارد شدید، به یکدیگر سلام کنید. درودی که نزد خدا مبارک و پاکیزه است. خدا آیات خود را این‌گونه برای شما بیان می‌کند، باشد که تعقّل کنید (نور/۶۱). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، هنگامی که در راه خدا سفر می‌کنید پس بررسی کنید و به آن کسی که [به نشانه اسلام] به شما سلام می‌کند، نگویید تو مومن نیستی که بخواهید بهره زندگی دنیا را به دست آورید. به‌راستی غنیمت‌های بسیار نزد خداست (نساء/۹۴). بندگان رحمان کسانی هستند که با فروتنی، روی زمین راه می‌روند و هنگامی که جاهلان [به ناروا]، خطابشان می‌کنند، سلام می‌گویند [و درمی‌گذرند] (فرقان/۶۳). سلام- اقوام، سلام بر فرستادگان (صافّات/۱۸۱). سلام بر نوح در میان جهانیان. ما این‌گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم. به‌راستی او از بندگان مومن ما بود (صافّات/۷۹-۸۱). گفته شد: ای نوح، [از کشتی] فرود آی، با سلامی از ما و برکاتی بر تو و بر گروه‌هایی از آنها که با تو هستند (هود/۴۸). سلام بر ابراهیم. ما نیکوکاران را این‌چنین پاداش می‌دهیم. بی‌تردید او از بندگان مومن ما بود (صافّات/۱۰۹-۱۱۱). [ابراهیم به پدر خود] گفت: سلام بر تو. به‌زودی از پروردگارم برای تو آمرزش می‌خواهم که او با من بسیار مهربان است (مریم/۴۷). گفتیم: ای آتش، برای ابراهیم سرد و سلامت باش (انبیاء/۶۹). [مهمانان ابراهیم] بر او وارد شدند پس سلام گفتند (حجر/۵۲؛ ذاریات/۲۵). گفت: سلام. شما گروهی ناشناس هستید (ذاریات/۲۵). به‌راستی فرستادگان ما برای ابراهیم، مژده آوردند. گفتند: سلام گفت: سلام (هود/۶۹). سلام بر موسی و هارون. به‌راستی ما نیکوکاران را این‌گونه پاداش می‌دهیم. بی‌تردید آن دو از بندگان مومن بودند (صافّات/۱۲۰-۱۲۲). [موسی و برادر او به فرعون گفتند:] بی‌گمان برای تو از سوی پروردگارت نشانه‌ای آورده‌ایم. سلام بر آن کسی که از هدایت پیروی کند (طه/۴۷). سلام بر الیاس. ما نیکوکاران را این‌گونه پاداش می‌دهیم. بی‌تردید او از بندگان مومن ما بود (صافّات/۱۳۰-۱۳۲). سلام بر او (یحیی). روزی که زاده شد و روزی که می‌میرد و روزی که زنده برانگیخته می‌شود (مریم/۱۵). [عیسی در گهواره گفت:] سلام بر من، روزی که زاده شدم و روزی که می‌میرم و روزی که برانگیخته می‌شوم (مریم/۳۳). بگو، ستایش برای خداست. سلام بر آن بندگانش که برگزیده است (نمل/۵۹). هنگامی که کسانی که به آیات ما ایمان دارند، پیش تو بیایند، بگو، سلام بر شما. پروردگارتان رحمت را بر خود مقرّر کرده است که هر کس از شما به نادانی کار بدی انجام دهد و بعد از آن توبه کند و اصلاح نماید، خدا آمرزنده مهربان است (انعام/۵۴). آیا کسانی را که از نجوا منع شده بودند ندیدی که به آن‌چه از آن منع شده‌اند، برمی‌گردند و به گناه، دشمنی و مخالفت پیامبر با هم نجوا می‌کنند؟ چون نزد تو بیایند، با چیزی به تو تحیّت می‌گویند که خدا با آن به تو تحیّت نگفته است و در دل خود می‌گویند: چرا خدا ما را به آن‌چه می‌گوییم، عذاب نمی‌کند؟ جهنّم برای آنان کافی است که در آن وارد می‌شوند پس چه بد سرانجامی است (مجادله/۸). گفته او (پیامبر) است که: پروردگارا، اینها گروهی هستند که ایمان نمی‌آورند. [گفته شود:] پس، از آنها روی بگردان و بگو، سلام. به‌زودی خواهند دانست (زخرف/۸۸-۸۹). [کسانی که پیش از این به آنها کتاب دادیم] هنگامی که سخن بیهوده می‌شنوند، از آن روی برمی‌گردانند و می‌گویند: اعمال ما برای خود ما و اعمال شما برای شماست. سلام بر شما. ما خواستار نادانان نیستیم (قصص/۵۵). اگر [محتضر]، از یاران راست باشد پس [به او گفته شود:] برای تو از یاران راست، سلامی است (واقعه/۹۰-۹۱). بر اعراف مردانی هستند که همه (اهل بهشت و جهنم) را از سیمایشان می‌شناسند و اهل بهشت را که هنوز وارد آن نشده و به آن امید بسته‌اند، ندا می‌دهند که سلام بر شما (اعراف/۴۶). [در بهشت، برای اهل بهشت] سلامی است که سخنی از پروردگار مهربان است (یس/۵۸). درود مومنان روزى که او (خدا) را دیدار کنند، سلام است و براى آنان پاداشى ارزشمند آماده کرده است (احزاب/۴۴). درود آنان (کسانی که ایمان آورده و کار شایسته انجام دادند)، در آنجا (بهشت) سلام است (ابراهیم/۲۳). در آنجا دعای آنان، این است که خدایا، تو منزّهى و درودشان در آنجا سلام است و پایان دعای آنان، این است که ستایش خدایی که پروردگار جهانیان است (یونس/۱۰). [کسانی که توبه کردند و ایمان آوردند و کار شایسته کردند]، در آنجا جز سلام سخنی بیهوده نمى شنوند و برای آنها روزى شان صبح و شام در آنجا هست. این، همان بهشتى است که به هر یک از بندگان ما که تقوا پیشه باشند، به میراث مى دهیم (مریم/۶۲-۶۳). کسانى که از پروردگارشان پروا داشتند، گروه‌گروه به سوى بهشت سوق داده شوند تا هنگامی که به آن برسند و درهاى آن گشوده شود و نگهبانان آن به آنها گویند: سلام بر شما، پاک شدید [یا خوش آمدید] پس جاودانه در آن داخل شوید (زمر/۷۳). فرشتگان جان آنان (متّقین) را در حالی‌که پاک هستند، می‌گیرند. مى گویند: سلام بر شما. به سبب آن‌چه انجام مى دادید، به بهشت داخل شوید (نحل/۳۲). بى گمان متّقین در باغ‌ها و چشمه ساران هستند [به آنان گویند:] با سلام و ایمنى در آنجا داخل شوید (حجر/۴۵-۴۶). در آن با سلام وارد شوید. این روز جاودانگى است (ق/۳۴). براى آنان (گروهی که متذکّر می‌شوند)، نزد پروردگارشان سراى سلامت است و به سبب آن‌چه انجام مى دادند، او ولیّ آنها خواهد بود (انعام/۱۲۷). اینان (بندگان رحمان) به سبب آن‌که صبر کردند، غرفه [بهشت] را پاداش خواهند یافت و در آنجا با درود و سلام روبه‌رو خواهند شد (فرقان/۷۵). [برای خردمندان] بهشت‌هاى همیشگی است که آنان با پدرانشان، همسرانشان و فرزندانشان که درستکار هستند، در آن داخل مى شوند. فرشتگان از هر درى بر آنان داخل می‌شوند [و مى گویند:] سلام بر شما، به سبب آن‌چه صبر کردید پس سرانجام آن سراى، چه خوب است (رعد/۲۳-۲۴). [مقرّبان] در آنجا نه بیهوده اى مى شنوند و نه [سخنى] گناه آلود مگر سخنى که سلام است و سلام (واقعه/۲۵-۲۶). [روز قیامت] دیدگان آنان (کافران) به زیر افتاده، ذلّتی آنان را فرا مى گیرد در حالی‌که [پیش از این] به سجده دعوت مى شدند و سالم بودند (قلم/۴۳). |
السّلام
هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ … (حشر۲۳) وَ اللّهُ يَدْعُو إِلَى دَارِ السَّلاَمِ وَ يَهْدِي مَن يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (یونس/۲۵) يَهْدِي بِهِ اللّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلاَمِ وَ يُخْرِجُهُم مِّنِ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِهِ وَ يَهْدِيهِمْ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (مائده/۱۶) سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ (قدر/۵) إِنَّ اللَّهَ وَ مَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيمًا (احزاب/۵۶) وَإِذَا حُيِّيْتُم بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّواْ بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ حَسِيبًا (نساء/۸۶) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتًا غَيْرَ بُيُوتِكُمْ حَتَّى تَسْتَأْنِسُوا وَ تُسَلِّمُوا عَلَى أَهْلِهَا ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (نور/۲۷) فَإِذَا دَخَلْتُم بُيُوتًا فَسَلِّمُوا عَلَى أَنفُسِكُمْ تَحِيَّةً مِّنْ عِندِ اللَّهِ مُبَارَكَةً طَيِّبَةً كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُون (نور/۶۱) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا ضَرَبْتُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ فَتَبَيَّنُواْ وَ لاَ تَقُولُواْ لِمَنْ أَلْقَى إِلَيْكُمُ السَّلاَمَ لَسْتَ مُؤْمِنًا تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فَعِندَ اللّهِ مَغَانِمُ كَثِيرَةٌ (نساء/۹۴)
وَ عِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَ إِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا (فرقان/۶۳)
السلام- الاقوام، وَ سَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ (صافّات/۱۸۱) سَلَامٌ عَلَى نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ* إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ* إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (صافّات/۷۹-۸۱) قِيلَ يَا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلاَمٍ مِّنَّا وَ بَركَاتٍ عَلَيْكَ وَ عَلَى أُمَمٍ مِّمَّن مَّعَكَ (هود/۸۴)
سَلَامٌ عَلَى إِبْرَاهِيمَ* كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ* إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (صافّات/۱۰۹-۱۱۱) قَالَ [ابراهیم لابیه] سَلَامٌ عَلَيْكَ سَأَسْتَغْفِرُ لَكَ رَبِّي إِنَّهُ كَانَ بِي حَفِيًّا (مریم/۴۷) قُلْنَا يَا نَارُ كُونِي بَرْدًا وَ سَلَامًا عَلَى إِبْرَاهِيمَ (انبیاء/۶۹) إِذْ دَخَلُواْ (ضیف ابراهیم) عَلَيْهِ فَقَالُواْ سَلامًا (حجر/۵۲؛ ذاریات/۲۵) قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ (ذاریات/۲۵) وَ لَقَدْ جَاءتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُشْرَى قَالُواْ سَلاَمًا قَالَ سَلاَمٌ (هود/۶۹)
سَلَامٌ عَلَى مُوسَى وَ هَارُونَ* إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ* إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (صافّات/۱۲۰-۱۲۲) [قالوا موسی و اخیه لفرعون]قَدْ جِئْنَاكَ بِآيَةٍ مِّن رَّبِّكَ وَ السَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى (طه/۴۷)
سَلَامٌ عَلَى إِلْ يَاسِينَ* إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ* إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (صافّات/۱۳۰-۱۳۲)
وَ سَلَامٌ عَلَيْهِ (یحیی) يَوْمَ وُلِدَ وَ يَوْمَ يَمُوتُ وَ يَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا (مریم/۱۵) [قال عیسی فی المهد] وَ السَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدتُّ وَ يَوْمَ أَمُوتُ وَ يَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا (مریم/۳۳) قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ سَلَامٌ عَلَى عِبَادِهِ الَّذِينَ اصْطَفَى (نمل/۵۹) وَ إِذَا جَاءكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِنَا فَقُلْ سَلاَمٌ عَلَيْكُمْ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَن عَمِلَ مِنكُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِن بَعْدِهِ وَ أَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (انعام/۵۴) أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ نُهُوا عَنِ النَّجْوَى ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا نُهُوا عَنْهُ وَ يَتَنَاجَوْنَ بِالْإِثْمِ وَ الْعُدْوَانِ وَ مَعْصِيَتِ الرَّسُولِ وَ إِذَا جَاؤُوكَ حَيَّوْكَ بِمَا لَمْ يُحَيِّكَ بِهِ اللَّهُ وَ يَقُولُونَ فِي أَنفُسِهِمْ لَوْلَا يُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِمَا نَقُولُ حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ يَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمَصِيرُ (مجادله/۸) وَ قِيلِهِ يَارَبِّ إِنَّ هَؤُلَاء قَوْمٌ لَّا يُؤْمِنُونَ* فَاصْفَحْ عَنْهُمْ وَ قُلْ سَلَامٌ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (زخرف/۸۸-۸۹) وَ إِذَا سَمِعُوا (الذین اوتوا کتابا من قبل) اللَّغْوَ أَعْرَضُوا عَنْهُ وَ قَالُوا لَنَا أَعْمَالُنَا وَ لَكُمْ أَعْمَالُكُمْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ لَا نَبْتَغِي الْجَاهِلِينَ (قصص/۵۵)
وَ أَمَّا [المحتضر] إِن كَانَ مِنَ أَصْحَابِ الْيَمِينِ* فَسَلَامٌ لَّكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ (واقعه/۹۰-۹۱) وَ عَلَى الأَعْرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كُلاًّ(اصحاب الجنة و اصحاب النار) بِسِيمَاهُمْ وَ نَادَوْاْ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَن سَلاَمٌ عَلَيْكُمْ لَمْ يَدْخُلُوهَا وَ هُمْ يَطْمَعُونَ (اعراف/۴۶)[لاصحاب الجنة فی الجنة] سَلَامٌ قَوْلًا مِن رَّبٍّ رَّحِيمٍ (یس/۵۸) تَحِيَّتُهُمْ (المومنین) يَوْمَ يَلْقَوْنَهُ سَلَامٌ وَ أَعَدَّ لَهُمْ أَجْرًا كَرِيمًا (احزاب/۴۴) تَحِيَّتُهُمْ (الذین آمنوا و عملوا الصالحات) فِيهَا (الجنة) سَلاَمٌ (ابراهیم/۲۳) دَعْوَاهُمْ فِيهَا سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَ تَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلاَمٌ وَ آخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (یونس/۱۰) لَا يَسْمَعُونَ (من تاب و آمن و عمل صالحا) فِيهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا وَ لَهُمْ رِزْقُهُمْ فِيهَا بُكْرَةً وَ عَشِيًّا* تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَن كَانَ تَقِيًّا (مریم/۶۲-۶۳) وَ سِيقَ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا حَتَّى إِذَا جَاؤُوهَا وَ فُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَ قَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَامٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِينَ (زمر/۷۳) الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلآئِكَةُ طَيِّبِينَ يَقُولُونَ سَلامٌ عَلَيْكُمُ ادْخُلُواْ الْجَنَّةَ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (نحل/۳۲) إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ* ادْخُلُوهَا بِسَلاَمٍ آمِنِينَ (حجر/۴۵-۴۶) ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ ذَلِكَ يَوْمُ الْخُلُودِ (ق/۳۴) لَهُمْ (قوم یتذکّرون) دَارُالسَّلاَمِ عِندَ رَبِّهِمْ وَ هُوَ وَلِيُّهُمْ بِمَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ (انعام/۱۲۷) أُوْلَئِكَ (عبادالرّحمن) يُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِمَا صَبَرُوا وَ يُلَقَّوْنَ فِيهَا تَحِيَّةً وَ سَلَامًا (فرقان/۷۵) جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا (اولوالالباب) وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَ أَزْوَاجِهِمْ وَ ذُرِّيَّاتِهِمْ وَ المَلاَئِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِم مِّن كُلِّ بَابٍ* سَلاَمٌ عَلَيْكُم بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ (رعد/۲۳-۲۴) لَا يَسْمَعُونَ (المقرّبون) فِيهَا لَغْوًا وَ لَا تَأْثِيمًا* إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا (واقعه/۲۵-۲۶)
[یوم القیامة] خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ (الکافرین) تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ وَ قَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَ هُمْ سَالِمُونَ (قلم/۴۳) |