چکیده: خدا در حسابرسی سریع است. او سریع‌ترین حسابرسان است. مکر خدا سریع‌تر است. پروردگار تو در کیفر، سریع است. برای رسیدن به آمرزش خدا و بهشت شتاب کنید. کسانی که از بیم پروردگار خود هراسان هستند، کسانی که به نشانه‌های پروردگارشان ایمان می‌آورند، کسانی که شرک نمی‌ورزند و کسانی که آن‌چه می‌دهند در حالی می‌دهند که دل‌هایشان از این‌که به سوی خدا باز می‌گردند، هراسان است، در خیرات می‌شتابند. آیا کافران می‌پندارند که آن‌چه به آنها می‌دهیم، برای آنان در خیرات شتاب می‌کنیم؟ کسانی که در کفر شتاب می‌کنند، تو را اندوهگین نکنند. بسیاری از اهل کتاب، در گناه، تعدّی و حرام‌خواری شتاب می‌کنند. برخی از آنان در خیرات شتاب می‌کنند. آنها شایستگان هستند. آن روز زمین با شتاب از روی مردم شکافته می‌شود و آنها با شتاب از گورها بیرون می‌آیند.

خدا در حسابرسی سریع است (بقره/۲۰۲؛ نور/۳۹). او در حسابرسی سریع است (رعد/۴۱). بی‌تردید خدا در حسابرسی سریع است (آل‌عمران/۱۹۹؛ مائده/۴؛ ابراهیم/۵۱؛ غافر/۱۷). هر کس به آیات خدا کفر ورزد پس خدا در حسابرسی سریع است (آل‌عمران/۱۹). او سریعترین حسابرسان است (انعام/۶۲).

چون مردم را پس از آسیبى که به آنها رسیده است، رحمتى بچشانیم، ناگاه آنان در آیات ما نیرنگ است. بگو، نیرنگ خدا سریع‏تر است. در حقیقت فرستادگان ما آن‌چه نیرنگ مى ‏کنید، مى‏ نویسند (یونس/۲۱).

به یقین پروردگار تو در کیفر سریع است. او بسیار آمرزنده مهربان است (انعام/۱۶۵؛ اعراف/۱۶۷).

براى رسیدن به آمرزشى از پروردگار خود و بهشتى که پهنای آن آسمان‌ها و زمین است و براى متّقین آماده شده است، شتاب کنید (آل‌عمران/۱۳۳). در حقیقت کسانى که از بیم پروردگارشان هراسان هستند، کسانى که به نشانه‏ هاى پروردگارشان ایمان مى‏ آورند، آنان که به پروردگارشان شرک نمى‏ آورند و کسانى که آن‌چه را می‌دهند در حالی مى ‏دهند که دل‌هایشان ترسان است که به سوى پروردگارشان باز خواهند گشت، آنان هستند که در خیرات شتاب می‌کنند و آنانند که در انجام آنها سبقت مى ‏گیرند (مومنون/۵۷-۶۱).

آیا [کافران] مى ‏پندارند که آن‌چه از مال و پسران که به آنان یاری مى ‏دهیم، می‌خواهیم برای آنها در خیرات شتاب کنیم؟ بلکه آنها نمی‌فهمند (مومنون/۵۵-۵۶).

کسانى که در کفر شتاب می‌ورزند، تو را غمگین نکنند. آنان هرگز به خدا هیچ زیانى نمى ‏رسانند. خدا مى‏ خواهد در آخرت براى آنان بهره‏ اى قرار ندهد. براى آنان عذابى بزرگ است (آل‌عمران/۱۷۶). اى پیامبر، کسانى که در کفر شتاب مى ‏ورزند، تو را غمگین نکنند، چه از آنان‌که با زبان خود گفتند: ایمان آوردیم حال آن‌که قلب‌هایشان ایمان نیاورده بود و چه از یهودیان که بسیار [به سخنان] دروغ، گوش مى‏ سپارند و براى گروهى دیگر که نزد تو نیامده ‏اند، جاسوسی می‌کنند. کلمات را از جاهاى خود تحریف مى ‏کنند. مى‏ گویند: اگر این [حکم] به شما داده شد، آن را بپذیرید و اگر آن به شما داده نشد، پس دورى کنید. هر کس را خدا بخواهد، به فتنه در افکند، هرگز در برابر خدا اختیار چیزی نخواهی داشت. اینان هستند که خدا نخواسته دل‌های آنان را پاک گرداند. در دنیا براى آنان رسوایى و در آخرت عذابى بزرگ خواهد بود (مائده/۴۱). بسیارى از آنان (اهل کتاب) را مى ‏بینى که در گناه، تعدّى و حرام‌خوارى خود شتاب مى‏ کنند. بی‌تردید چه اعمال بدى انجام مى‏ دادند. چرا عالمان دینی و دانشمندان، آنان را از گفتار گناه و حرام‌خوارگى‏ شان باز نمى ‏دارند؟ به‌راستى چه بد است آن‌چه انجام مى‏ دادند (مائده/۶۲-۶۳). کسانى که در دل‌هایشان بیمارى است را مى‏ بینى که در [دوستى] با آنان (اهل کتاب) شتاب مى ‏کنند. مى‏ گویند: مى‏ ترسیم به ما حادثه ناگوارى برسد. امید است ‏خدا از جانب خود پیروزی یا امر دیگرى را پیش آورد تا از آن‌چه در دل خود نهفته داشته ‏اند، پشیمان گردند (مائده/۵۲). [اهل کتاب] یکسان نیستند. از اهل کتاب گروهى [به فرمانبرداری] ایستاده‌اند. آیات الهى را در دل شب مى‏ خوانند. سر به سجده مى‏ گذارند. به خدا و روز آخرت ایمان دارند. به معروف امر می‌کنند و از منکر نهی می‌کنند و در خیرات شتاب مى ‏کنند. آنان از شایستگان هستند (آل‌عمران/۱۱۳-۱۱۴).

زکریّا را اجابت کردیم و یحیى را به او بخشیدیم و همسرش را براى او شایسته کردیم زیرا آنان در خیرات شتاب مى ‏کردند و ما را با رغبت و بیم مى‏ خواندند و در برابر ما فروتن بودند (انبیاء/۹۰).

روزی که زمین با شتاب از روی آنها (مردم) شکافته می‌شود، این حشری است که بر ما آسان خواهد بود (ق/۴۴). روزی که از گورها با شتاب بیرون می‌آیند، گویی آنان به سوی پرچم‌های افراشته می‌دوند (معارج/۴۳).

سبقت

اللّهُ سَرِيعُ الْحِسَابِ (بقره/۲۰۲؛ نور/۳۹) هُوَ سَرِيعُ الْحِسَابِ (رعد/۴۱) إِنَّ اللّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ (آل‌عمران/۱۹۹؛ مائده/۴؛ ابراهیم/۵۱؛ غافر/۱۷) مَن يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللّهِ فَإِنَّ اللّهِ سَرِيعُ الْحِسَابِ (آل‌عمران/۱۹) هُوَ أَسْرَعُ الْحَاسِبِينَ (انعام/۶۲)

وَ إِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً مِّن بَعْدِ ضَرَّاء مَسَّتْهُمْ إِذَا لَهُم مَّكْرٌ فِي آيَاتِنَا قُلِ اللّهُ أَسْرَعُ مَكْرًا إِنَّ رُسُلَنَا يَكْتُبُونَ مَا تَمْكُرُونَ  (یونس/۲۱)

إِنَّ رَبَّكَ سَرِيعُ الْعِقَابِ وَ إِنَّهُ لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ (انعام/۱۶۵) إِنَّ رَبَّكَ لَسَرِيعُ الْعِقَابِ وَ إِنَّهُ لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ (اعراف/۱۶۷)

وَ سَارِعُواْ إِلَى مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَ الأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ (آل‌عمران/۱۳۳) إِنَّ الَّذِينَ هُم مِّنْ خَشْيَةِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ* وَ الَّذِينَ هُم بِآيَاتِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ* وَ الَّذِينَ هُم بِرَبِّهِمْ لَا يُشْرِكُونَ* وَ الَّذِينَ يُؤْتُونَ مَا آتَوا وَّ قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَى رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ* أُوْلَئِكَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَ هُمْ لَهَا سَابِقُونَ (مومنون/۵۷-۶۱)

أَيَحْسَبُونَ (الکافرون) أَنَّمَا نُمِدُّهُم بِهِ مِن مَّالٍ وَ بَنِينَ* نُسَارِعُ لَهُمْ فِي الْخَيْرَاتِ بَل لَّا يَشْعُرُونَ* نُسَارِعُ لَهُمْ فِي الْخَيْرَاتِ بَل لَّا يَشْعُرُونَ (مومنون/۵۵-۵۶)

وَ لاَ يَحْزُنكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لَن يَضُرُّواْ اللّهَ شَيْئًا يُرِيدُ اللّهُ أَلاَّ يَجْعَلَ لَهُمْ حَظًّا فِي الآخِرَةِ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (آل‌عمران/۱۷۶) يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ لاَ يَحْزُنكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قَالُواْ آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَ لَمْ تُؤْمِن قُلُوبُهُمْ وَ مِنَ الَّذِينَ هِادُواْ سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِينَ لَمْ يَأْتُوكَ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِن بَعْدِ مَوَاضِعِهِ يَقُولُونَ إِنْ أُوتِيتُمْ هَذَا فَخُذُوهُ وَ إِن لَّمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُواْ وَ مَن يُرِدِ اللّهُ فِتْنَتَهُ فَلَن تَمْلِكَ لَهُ مِنَ اللّهِ شَيْئًا أُوْلَئِكَ الَّذِينَ لَمْ يُرِدِ اللّهُ أَن يُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَ لَهُمْ فِي الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ (مائده/۴۱) وَ تَرَى كَثِيرًا مِّنْهُمْ (اهل‌الکتاب) يُسَارِعُونَ فِي الإِثْمِ وَ الْعُدْوَانِ وَ أَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ* لَوْلاَ يَنْهَاهُمُ الرَّبَّانِيُّونَ وَ الأَحْبَارُ عَن قَوْلِهِمُ الإِثْمَ وَ أَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ مَا كَانُواْ يَصْنَعُونَ (مائده/۶۲-۶۳) فَتَرَى الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ يُسَارِعُونَ فِيهِمْ يَقُولُونَ نَخْشَى أَن تُصِيبَنَا دَآئِرَةٌ فَعَسَى اللّهُ أَن يَأْتِيَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِّنْ عِندِهِ فَيُصْبِحُواْ عَلَى مَا أَسَرُّواْ فِي أَنْفُسِهِمْ نَادِمِينَ (مائده/۵۲) لَيْسُواْ سَوَاء مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ أُمَّةٌ قَآئِمَةٌ يَتْلُونَ آيَاتِ اللّهِ آنَاء اللَّيْلِ وَ هُمْ يَسْجُدُونَ* يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ الآخِرِ وَ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَ أُوْلَئِكَ مِنَ الصَّالِحِينَ (آل‌عمران/۱۱۳-۱۱۴)

فَاسْتَجَبْنَا لَهُ (زکریّا) وَ وَهَبْنَا لَهُ يَحْيَى وَ أَصْلَحْنَا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ كَانُوا يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَ يَدْعُونَنَا رَغَبًا وَ رَهَبًا وَ كَانُوا لَنَا خَاشِعِينَ (انبیاء/۹۰)

يَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ذَلِكَ حَشْرٌ عَلَيْنَا يَسِيرٌ (ق/۴۴) يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَى نُصُبٍ يُوفِضُونَ (معارج/۴۳)