چکیده: خدا از راستان است. سخن پروردگارت به راستی و عدالت، تمام شده است. در سخن راستگوتر از خدا نیست. ادریس، ابراهیم، یوسف و مریم راست‌پیشه بودند. کسی که به خدا، روز بازپسین، فرشتگان، کتاب و پیامبران، ایمان آورد و مال را با وجود دوست‌داشتنش بدهد، نماز برپا دارد، زکات بدهد، به عهد خود وفا کند، در سختی و زیان و جنگ، شکیبا باشد، آنها متّقین هستند و آنها همان راستان هستند. کسی که راستی بیاورد و آن را تصدیق کند، آنها متّقین هستند. متّقین در جایگاهی راستین نزد فرمانروایی توانمند هستند. کسانی که به خدا و پیامبر او ایمان آورده و شک نکردند و با مال و جان خود در راه خدا جهاد می‌کنند، راستان هستند. کسانی که از خدا و پیامبران اطاعت می‌کنند با راستان هستند. راستگویان آمرزش و پاداشی بزرگ دارند. ای مومنان با راستان باشید. خدا شما را می‌آزماید تا راستگویان و دروغگویان را مشخص کند. آن‌چه وعده داده شدید، راست است. خدا وعده‌اش را به متّقین و پیامبران راست گردانید. روز قیامت، راستی راستان به آنها سود می‌دهد. کسی که راستی را تکذیب کند، ستمکار و کافر است و جای او در جهنّم است.

کلمه پروردگارت به راستی و عدالت تمام یافته است. هیچ تغییردهنده‌ای برای کلمات او نیست (انعام/۱۱۵). خدا است که جز او، معبودی نیست. به‌یقین شما را در روز قیامت که شکی در آن نیست، گرد خواهد آورد. چه کسی در سخن از خدا راستگوتر است (نساء/۸۷)؟ کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، به‌زودی در باغ‌هایی که از زیر آنها رودها جاری است، داخل می‌کنیم. همیشه در آن جاودانه هستند. وعده خدا حق است. چه کسی در سخن از خدا راستگوتر است (نساء/۱۲۲)؟ بی‌تردید ما از راستان هستیم (انعام/۱۴۶).

کسانی که به خدا و فرستادگان او ایمان آورده‌اند، آنان همان راستان هستند. نزد پروردگارشان شاهد هستند. برای آنان اجر و نورشان است (حدید/۱۹). در حقیقت مومنان کسانی هستند که به خدا و فرستاده او ایمان آورده سپس شک نکردند و با مال و جان خود در راه خدا جهاد کرده‌اند. اینان هستند که راستان هستند (حجرات/۱۵). نیکی آن نیست که روی خود را به سوی مشرق و مغرب بگردانید لیکن نیکی آن است که کسی به خدا، روز بازپسین، فرشتگان، کتاب و پیامبران، ایمان آورد و مال را با وجود دوست داشتن آن، به خویشاوندان، یتیمان، مستمندان، درراه‌ماندگان، درخواست‌کنندگان و در راه آزادکردن بردگان بدهد. نماز را برپا دارد. زکات بدهد و آنان که چون عهد بندند، به عهد خود وفا کنند و در سختی و زیان و هنگام جنگ، شکیبا هستند. آنان همان راستان هستند. آنان همان متّقین هستند (بقره/۱۷۷). کسانی که از خدا و فرستاده اطاعت کنند پس آنان با کسانی خواهند بود که خدا آنان را نعمت داده است، از: پیامبران، راستان، شاهدان و شایستگان هستند. آنان چه نیکو همدمانی هستند. این فضل از جانب خداست و آگاهی خدا کفایت می‌کند (نساء۶۹-۷۰). از مومنان مردانی هستند که به آن‌چه با خدا عهد بستند، صادقانه وفا کردند. برخی از آنان پیمان خود را به انجام رساندند و برخی از آنان در انتظار هستند و هرگز [پیمان خود را] تبدیل نکردند تا خدا راستان را به سبب راستی‌شان پاداش دهد و منافقان را اگر بخواهد عذاب کند یا توبه آنها را بپذیرد. به‌راستی خدا همواره مهربان است (احزاب/۲۳-۲۴).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از خدا پروا کنید و با راستان باشید (توبه/۱۱۹). آیا مردم پنداشتند تا گفتند: ایمان آوردیم، رها می‌شوند و آزمایش نمی‌شوند؟ به‌یقین کسانی را که پیش از آنان بودند، آزمودیم آن‌گاه بی‌تردید خدا آنان را که راستگو هستند، معلوم می‌کند و دروغگویان را معلوم می‌کند (عنکبوت/۲-۳). [انسان] آن‌گاه که به رشد کامل خود و به چهل سالگی برسد، می‌گوید: پروردگارا، بر دلم بیفکن تا نعمتی را که به من و پدر و مادرم داده‌ای، سپاس گویم و شایسته‌ای که آن را می‌پسندی، انجام دهم. فرزندانم را برای من شایسته گردان. در حقیقت من به سوی تو، توبه آوردم و من از مسلمانان هستم. اینان هستند که در میان بهشتیان بهترین آن‌چه را انجام داده‌اند از آنها خواهیم پذیرفت و از بدی‌های آنان درمی‌گذریم. وعده راستی است که به آنان وعده داده شده است (احقاف/۱۵-۱۶).

سوگند به پراکنده‌کنندگان، پراکندنی و سوگند به حمل‌کننده‌های بار‌های سنگین و سوگند به روانان به آسانی و سوگند به قسمت‌کنندگان امر، که آن‌چه وعده داده شده‌اید، راست است و بی‌تردید جزا تحقّق می‌یابد (ذاریات/۱-۶). به‌راستی خدا برای مردان و زنان مسلمان، باایمان، فروتن فرمانبردار، راست‌پیشه، شکیبا، فروتن، صدقه‌دهنده، روزه‌دار، پاکدامن و آنان که خدا را فراوان یاد می‌کنند، آمرزش و پاداشی بزرگ آماده کرده است (احزاب/۳۵). کسانی که راستی آوردند و  آن را تصدیق کردند، آنان خود متّقین هستند. برای آنان هر چه بخواهند نزد پروردگارشان خواهد بود. این پاداش نیکوکاران است تا خدا بدترین عملی را که انجام داده‌اند از آنان بپوشاند و آنان را به بهترین کاری که انجام می‌دادند، پاداش دهد (زمر/۳۳-۳۵). برای کسانی که تقوا پیشه‌کرده‌اند، نزد پروردگارشان باغ‌هایی است که از زیر آنها رودها جاری است. در آن جاودانه هستند. همسرانی پاکیزه و خشنودی خدا را [دارند]. خدا به بندگان خود بیناست. همان کسانی که می‌گویند: پروردگارا، در حقیقت ما ایمان آوردیم پس گناهان ما را بر ما بیامرز و ما را از عذاب آتش نگاه دار. [اینان] شکیبایان، راستان، فرمانبرداران، انفاق‌کنندگان و آمرزش‌خواهان در سحرگاهان هستند (آل‌عمران/۱۵-۱۷). در حقیقت متّقین در باغ‌ها و رودها، در نشست‌گاهی راستین نزد فرمانروایی توانمند هستند (قمر/۵۴-۵۵). کسانی که از پروردگار خود پروا داشته، گروه‌گروه به سوی بهشت، سوق داده شوند تا چون به آن رسند، درهای آن گشوده شود، نگهبانان آن به آنان گویند: سلام بر شما خوش آمدید. برای همیشه در آن داخل شوید. می‌گویند: سپاس خدایی را که وعده‌اش را بر ما راست گردانید و سرزمین [بهشت] را به ما میراث داد. در هر جای آن که بخواهیم، جای می‌گیریم. چه نیک است پاداش عمل‌کنندگان (زمر/۷۳-۷۴). خدا فرمود: این روزی است که راستان را راستی آنها سود بخشد. برای آنان باغ‌هایی است که از زیر آن رودها جاری است. همیشه در آن جاودانه هستند. خدا از آنان خشنود است و آنان از خدا خشنود هستند. این کامیابی بزرگ است (مائده/۱۱۹).

کیست ستمکارتر از آن که بر خدا دروغ بست و چون راستی به سوی او آمد، تکذیب کرد؟ آیا جای کافران در جهنّم نیست (زمر/۳۲)؟ در صور دمیده می‌شود و ناگهان از قبرها، شتابان به سوی پروردگارشان، روان می‌شوند. می‌گویند: وای بر ما، چه کسی ما را از خوابگاهمان برانگیخت؟ این همان چیزی است که رحمان وعده داده بود و پیامبران، راست گفتند (یس/۵۰-۵۱).

راستی- اقوام، وعده [خود] را به آنان (پیامبران) راست گرداندیم. آنان و هر کس را خواستیم نجات دادیم و افراط‌کاران را هلاک کردیم (انبیاء/۹).

[خدا] همه نام‌ها را به آدم آموخت. سپس آنان را بر فرشتگان عرضه کرد و فرمود: اگر راست می‌گویید از اسامی اینها به من خبر دهید (بقره/۳۱).

در این کتاب از ادریس یاد کن. او راست‌پیشه‌ای پیامبر بود (مریم/۵۶).

[قوم نوح] گفتند: ای نوح، بی‌تردید با ما جدال کردى و بسیار جدال کردى. اگر از راستگویان هستی، آن‌چه را به ما وعده می‌دهی، برای ما بیاور (هود/۳۲).

[قوم عاد گفتند:] اگر از راستگویان هستی، آن‌چه را به ما وعده می‌دهی، برای ما بیاور (اعراف/۷۰؛ احقاف/۲۲).

[قوم صالح گفتند:] تو جز بشری مانند ما نیستی. اگر از راستگویان هستی، نشانه‌ای بیاور (شعراء/۱۵۴). گفتند: با یکدیگر به خدا سوگند بخورید که بی‌گمان صالح و کسان او شبانه نابود می‌کنیم سپس به ولیِّ [دم] او خواهیم گفت، ما در محلّ قتل کسان او حاضر نبودیم. در حقیقت ما بی‌تردید راستگو هستیم (نمل/۴۹).

در این کتاب ابراهیم را یاد کن. او پیامبر و بسیار راست‌پیشه‌ بود (مریم/۴۱). [ابراهیم گفت: پروردگارا،] برای من در آیندگان، زبان راستین (نام نیک) قرار بده (شعراء/۸۴). ابراهیم را ندا دادیم که رویای [خود را] راست گردانیدی (صافّات/۱۰۴-۱۰۵). از رحمت خود به آنان (ابراهیم، اسحاق و یعقوب) دادیم و زبان راستین بلندی (نام نیک) برای آنان قرار دادیم (مریم/۵۰).

[فرستادگان، به لوط گفتند:] حق را برای تو آوردیم و بی‌تردید ما راستگو هستیم (حجر/۶۴). [قوم لوط به او] گفتند: عذاب خدا را برای ما بیاور اگر از راستگویان هستی (عنکبوت/۲۹).

در این کتاب از اسماعیل یاد کن. او همواره راست‌وعده و فرستاده‌ای پیامبر بود (مریم/۵۴).

[برادران یوسف] گفتند: ای پدر ما، … تو ما را هر چند راستگو باشیم، باور نمی‌کنی (یوسف/۱۷). شاهدی از خانواده آن زن، شهادت داد که اگر پیراهن او (یوسف) از جلو پاره شده، زن راست گفته و او از دروغگویان است و اگر پیراهن او (یوسف) از پشت پاره شده، زن دروغ گفته و او  از راستگویان است (یوسف/۲۶-۲۷). همسر عزیز گفت: اکنون حقیقت آشکار شد، من بودم که از او (یوسف) کام خواستم و بی‌شک او از راستگویان است (یوسف/۵۱). [مرد زندانی که نجات یافته بود، گفت:] یوسف، ای راست‌پیشه، درباره هفت گاو فربه که هفت [گاو] لاغر، آنها را مى‏ خورند و هفت‏ خوشه سبز و [هفت‏ خوشه] خشکیده دیگر به ما نظر ده [این خواب] به ما نظر بده (یوسف/۴۶). [برادر بزرگ یوسف] گفت: نزد پدرتان برگردید و بگویید: ای پدر، … از [مردم] شهری که در آن بودیم و کاروانی که همراه آن آمدیم، بپرس. ما بی‌تردید راستگو هستیم (یوسف/۸۱-۸۲).

[اصحاب ایکه به شعیب گفتند:] اگر از راست‌گویان هستی، پاره‌ای از آسمان را بر ما بیفکن (شعراء/۱۸۷).

[فرعون به موسی] گفت: اگر راست می‌گویی که نشانه‌ای آورده‌ای، آن را بیاور (اعراف/۱۰۶؛ شعراء/۳۱).

به‌راستی ما فرزندان اسرائیل را در جایگاه راستین منزل دادیم و از پاکیزه‌ها به آنان روزی دادیم پس آنها اختلاف نکردند مگر پس از آن‌که علم برای آنان آمد (یونس/۹۳).

مرد مومنی از خاندان فرعون که ایمان خود را پنهان می‌کرد، گفت: آیا مردی را می‌کشید که می‌گوید، پروردگار من خداست و بی‌تردید از جانب پروردگارِ شما دلایل آشکار آورده است؟ اگر دروغگو باشد دروغ او به زیان اوست و اگر راستگو باشد برخی از آن‌چه به شما وعده می‌دهد به شما خواهد رسید. خدا کسی را که افراط‌کارِ دروغگو باشد، هدایت نمی‌کند (غافر/۲۸).

[سلیمان به هدهد] گفت: خواهیم دید آیا راست گفته‌ای یا از دروغگویان بوده‌ای (نمل/۲۷)؟

مادر مسیح زنی بسیار راست‌پیشه بود (مائده/۷۵). [حواریّون به عیسی] گفتند: می‌خواهیم از آن (مائده آسمانی) بخوریم و دل‌های ما آرامش یابد و بدانیم که به ما راست گفته‌ای و برای آن از گواهان باشیم (مائده/۱۱۳).

بی‌تردید شیطان گمان خود را در مورد آنها (مردم سبأ) راست یافت پس از او پیروی کردند جز گروهی از مومنان (سبأ/۲۰).

آیا برای مردم شگفت‌آور است که به مردی از خود آنان وحی کردیم که مردم را بیم ده و به کسانی که ایمان آورده‌اند، بشارت ده که برای آنان نزد پروردگارشان جایگاه راستین است (یونس/۲). از پیامبران پیمانشان را گرفتیم. از تو، نوح، ابراهیم، موسی، عیسی پسر مریم و از [همه] آنان، پیمانی استوار گرفتیم تا راستان را از راستی آنها بپرسد (احزاب/۷-۸). بی‌تردید خدا رویای پیامبر خود را به حق راست گردانید (فتح/۲۷). بگو، پروردگارا، مرا با واردکردنی راستین وارد کن و با بیرون بردنی راستین، بیرون ببر و از سوی خود حجتی یاری‌بخش برایم قرار بده (اسراء/۸۰). خدا تو را ببخشد، چرا پیش از این‌که راستگویان بر تو روشن شوند و دروغگویان را بشناسی به آنان اجازه [ترک جهاد] دادی (توبه/۴۳)؟ [بادیه‌نشینان] از این که اسلام آورده‌اند بر تو منّت می‌گذارند. بگو، بر من از اسلام آوردن خود منّت نگذارید. بلکه خداست که با هدایت کردن شما به ایمان، بر شما منّت می‌گذارد اگر راست می‌گویید (حجرات/۱۷). [به] کسانی که نشستند و درباره برادران خود گفتند: اگر از ما پیروی می‌کردند، کشته نمی‌شدند، بگو، اگر راست می‌گویید مرگ را از خودتان دور کنید (آل‌عمران/۱۶۸). [در جنگ احد] بی‌تردید خدا وعده خود را با شما راست گردانید آن‌گاه که به فرمان او آنان را تارومار تا آن‌که سست شدید  و در کار با یکدیگر به نزاع پرداختید و نافرمانی کردید پس از آن‌‌که آن‌چه را دوست داشتید به شما نشان داد (آل‌عمران/۱۵۲). هنگامی که مومنان، دسته‌ها [دشمن] را دیدند، گفتند: این همان است که خدا و فرستاده او به ما وعده دادند. خدا و فرستاده او راست گفتند. این جز بر ایمان و تسلیم آنان نیفزود (احزاب/۲۲).

[فَیء] برای بینوایان مهاجری است که از دیار و اموال خود رانده شدند، فضل خدا و خشنودی [او] را می‌طلبند و خدا و پیامبر او را یاری می‌کنند. اینان همان راستان هستند (حشر/۸). کسانی که به همسران خود نسبت زنا می‌دهند و جز خودشان شاهدانی ندارند هر یک از آنان، چهار بار به خدا سوگند یاد کند که بی‌تردید از راستگویان است و پنجمین بار [بگوید:] لعنت خدا بر او باد اگر از دروغگویان باشد. از زن کیفر ساقط می‌شود در صورتی که چهار بار به خدا سوگند یاد کند که [شوهر] او بی‌گمان از دروغگویان است و بار پنجم، بگوید: خشم خدا بر او باد اگر [شوهر او] از راستگویان باشد (نور/۶-۹).

هنگامی که امر [جهاد] قطعی شد، بی‌تردید اگر [بیماردلان] با خدا راست بودند، برای آنها بهتر بود (محمّد/۲۱).

همه خوراکی‌ها بر فرزندان اسرائیل، حلال بود جز آن‌چه اسرائیل پیش از نزول تورات، بر خود حرام کرده بود. بگو، اگر راست می‌گویید، تورات را بیاورید و آن را بخوانید. پس کسانی که بعد از این، بر خدا دروغ بندند، آنان در حقیقت ستمکار هستند. بگو، خدا راست گفت پس، از آیین ابراهیم که حق‌گرا بود و از مشرکان نبود، پیروی کنید (آل‌عمران/۹۳-۹۵). بر یهودیان، هر [حیوان] ناخن‌داری را حرام کردیم. از گاو و گوسفند، پیه آنها را بر آنان حرام کردیم به استثنای پیه‌هایی که بر پشت آنها یا بر روده‌ها است یا آن‌چه با استخوان درآمیخته است. این [تحریم] را به سزای ستم کردنشان به آنان کیفر دادیم. ما بی‌تردید از راستان هستیم (انعام/۱۴۶). آنان گفتند: خدا با ما پیمان بسته است که به هیچ فرستاده‌ای ایمان نیاوریم تا برای ما قربانی بیاورد که آتش آن را بخورد. بگو، بی‌تردید پیش از من فرستادگانی با دلایل آشکار  و با آن‌چه گفتید، به سوی شما آمدند، اگر راست می‌گویید، چرا آنان را کشتید (آل‌عمران/۱۸۳)؟ بگو، اگر نزد خدا سرای آخرت، تنها برای شما است نه دیگر مردم، پس اگر راست می‌گویید، آرزوی مرگ کنید (بقره/۹۴). بگو، ای کسانی که یهودی شده‌اید، اگر می‌پندارید که شما دوستان خدا هستید نه دیگر مردم ، اگر راست می‌گویید آرزوی مرگ کنید. هرگز آن را به سبب آن‌چه با دستان خود از پیش فرستاده‌اند، آرزو نخواهند کرد (جمعه/۶-۷). [بسیاری از اهل کتاب] گفتند: هرگز کسی به بهشت داخل نمی‌شود مگر آن که یهودی یا مسیحی باشد. این آرزوهای آنان است. بگو، اگر راست می‌گویید دلیل خود را بیاورید (بقره/۱۱۱).

آیا معبودی با خداست؟ بگو، اگر راست می‌گویید، برهان خود را بیاورید (نمل/۶۴). در حقیقت کسانی که غیر از خدا می‌خوانید، بندگانی مانند شما هستند پس آنها را بخوانید اگر راست ‌می‌گویید، باید شما را اجابت کنند (اعراف/۱۹۴). شما را چه شده است؟ چگونه داوری می‌کنید؟ … آیا شریکانی دارند؟ پس اگر راست می‌گویند، باید شریکان خود را بیاورند (قلم/۳۶-۴۱). شما را چه شده است؟ چگونه داوری می‌کنید؟ … اگر راست می‌گویید، کتاب خود را بیاورید (صافّات/۱۵۴-۱۵۷). بگو، به من خبر دهید آن‌چه غیر از خدا می‌خوانید، به من نشان دهید چه چیزی از زمین را آفریده‌اند یا آنان در [آفرینش] آسمان‌ها شرکت داشته‌اند؟ اگر راست می‌گویید [دلیلی از] کتابی که پیش از این (قرآن) است یا بازمانده‌ای از دانش، بیاورید (احقاف/۴). بگو، پس اگر راست می‌گویید، کتابی از نزد خدا بیاورید که از این دو (قرآن و تورات) هدایت‌کننده‌تر باشد تا از آن پیروی کنم (قصص/۴۹).

آیا می‌گویید این (قرآن) را به دروغ بربافته است؟ بگو، اگر راست می‌گویید، ده سوره ساخته شده مانند آن را بیاورید و غیر از خدا هر  که را می‌توانید، بخوانید (هود/۱۳). بگو، اگر راست می‌گویید سوره‌ای مانند آن بیاورید و هر که را غیر از خدا می‌توانید، بخوانید (یونس/۳۸). اگر از آن‌چه بر بنده خود نازل کرده‌ایم شک دارید، اگر راست می‌گویید سوره‌ای مانند آن بیاورید و گواهان خود را غیر از خدا بخوانید (بقره/۲۳). اگر راست می‌گویند، سخنی مانند آن بیاورند (طور/۳۴). بگو، آیا آن دو نر یا دو ماده را حرام کرده؟ یا آن‌چه را رحم آن دو ماده دربرگرفته است؟ اگر راست می‌گویید، از روی علم به من خبر دهید (انعام/۱۴۳).

[کافران گفتند:] اگر راست می‌گویی چرا فرشته‌ها را نزد ما نمی‌آوری (حجر/۷)؟ [می‌گویند:] جز مرگ نخستین ما، دیگر [چیزی] نیست. ما زنده‌شدنی نیستیم. اگر راست می‌گویید پس پدران ما را بیاورید (دخان/۳۵-۳۶). چون آیات روشن ما بر آنان خوانده شود، دلیل آنان جز این نیست که می‌گویند: اگر راست می‌گویید، پدران ما را بیاورید (جاثیه/۲۵). می‌گویند: اگر راست می‌گویید این پیروزی، کی خواهد بود؟ (سجده/۲۸) می‌گویند: اگر راست می‌گویید، این وعده کی خواهد بود (یونس/۴۸؛ انبیاء/۳۸؛ نمل/۷۱؛ سبأ/۲۹؛ یس/۴۸؛ ملک/۲۵). بگو، اگر راست می‌گویید، به من بگویید، اگر به شما عذاب خدا یا قیامت برسد، آیا جز خدا را می‌خوانید (انعام/۴۰)؟ اگر شما مجازات‌شدنی نیستید، اگر راست می‌گویید چرا او (محتَضَر) را برنمی‌گردانید (واقعه/۸۶-۸۷)؟

تصدیق

تَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدْقًا وَ عَدْلًا لاَّ مُبَدِّلِ لِكَلِمَاتِهِ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (انعام/۱۱۵) اللّهُ لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ لاَ رَيْبَ فِيهِ وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللّهِ حَدِيثًا (نساء/۸۷) الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا وَعْدَ اللّهِ حَقًّا وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللّهِ قِيلًا (نساء/۱۲۲) إِنَّا لَصَادِقُونَ (انعام/۱۴۶)

الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الصِّدِّيقُونَ وَ الشُّهَدَاء عِندَ رَبِّهِمْ لَهُمْ أَجْرُهُمْ وَ نُورُهُمْ (حدید/۱۹) إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَ جَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَ أَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ (حجرات/۱۵) لَّيْسَ الْبِرَّ أَن تُوَلُّواْ وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ و َالْمَغْرِبِ وَلَكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ الآخِرِ وَ الْمَلآئِكَةِ وَ الْكِتَابِ وَ النَّبِيِّينَ و آتَى الْمَالَ عَلَى حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبَى و َالْيَتَامَى وَ الْمَسَاكِينَ و ابْنَ السَّبِيلِ وَ السَّآئِلِينَ و َفِي الرِّقَابِ وَ أَقَامَ الصَّلاةَ وَ آتَى الزَّكَاةَ وَ الْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُواْ و َالصَّابِرِينَ فِي الْبَأْسَاء و الضَّرَّاء وَ حِينَ الْبَأْسِ أُولَئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا و َأُولَئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ (بقره/۱۷۷) مَن يُطِعِ اللّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُوْلَئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَيْهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقِينَ وَ لشُّهَدَاء وَ الصَّالِحِينَ وَ حَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقًا* ذَلِكَ الْفَضْلُ مِنَ اللّهِ وَ كَفَى بِاللّهِ عَلِيمًا (نساء/۶۹-۷۰) مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ وَ مِنْهُم مَّن يَنتَظِرُ وَ مَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا* لِيَجْزِيَ اللَّهُ الصَّادِقِينَ بِصِدْقِهِمْ وَ يُعَذِّبَ الْمُنَافِقِينَ إِن شَاء أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِيمًا (احزاب/۲۳-۲۴)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَ كُونُواْ مَعَ الصَّادِقِينَ (توبه/۱۱۹) أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا آمَنَّا و َهُمْ لَا يُفْتَنُونَ* و َلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ صَدَقُوا و َلَيَعْلَمَنَّ الْكَاذِبِينَ (عنکبوت/۲-۳) [الانسان] إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ و َعَلَى وَالِدَيَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَ أَصْلِحْ لِي فِي ذُرِّيَّتِي إِنِّي تُبْتُ إِلَيْكَ و َإِنِّي مِنَ الْمُسْلِمِينَ* أُوْلَئِكَ الَّذِينَ نَتَقَبَّلُ عَنْهُمْ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَ نَتَجاوَزُ عَن سَيِّئَاتِهِمْ فِي أَصْحَابِ الْجَنَّةِ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ (احقاف/۱۵-۱۶)

وَ الذَّارِيَاتِ ذَرْوًا* فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا* فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا* فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا* إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ* وَ إِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ (ذاریات/۱-۶) إِنَّ الْمُسْلِمِينَ و َالْمُسْلِمَاتِ وَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ و َالْقَانِتِينَ وَ الْقَانِتَاتِ و الصَّادِقِينَ و َالصَّادِقَاتِ وَ الصَّابِرِينَ وَ الصَّابِرَاتِ وَ الْخَاشِعِينَ و َالْخَاشِعَاتِ وَ الْمُتَصَدِّقِينَ وَ الْمُتَصَدِّقَاتِ وَ الصَّائِمِينَ و َالصَّائِمَاتِ وَ الْحَافِظِينَ فُرُوجَهُمْ وَ الْحَافِظَاتِ وَ الذَّاكِرِينَ اللَّهَ كَثِيرًا وَ الذَّاكِرَاتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُم مَّغْفِرَةً وَ أَجْرًا عَظِيمًا (احزاب/۳۵) الَّذِي جَاء بِالصِّدْقِ وَ صَدَّقَ بِهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ* لَهُم مَّا يَشَاءُونَ عِندَ رَبِّهِمْ ذَلِكَ جَزَاء الْمُحْسِنِينَ* لِيُكَفِّرَ اللَّهُ عَنْهُمْ أَسْوَأَ الَّذِي عَمِلُوا وَ يَجْزِيَهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُون (زمر/۳۳-۳۵) لِلَّذِينَ اتَّقَوْا عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَ أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَ رِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ و َاللّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبَادَِ* الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ* الصَّابِرِينَ و َالصَّادِقِينَ وَ الْقَانِتِينَ وَ الْمُنفِقِينَ وَ الْمُسْتَغْفِرِينَ بِالأَسْحَارِ (آل‌عمران/۱۵-۱۷) إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَ نَهَرٍ* فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِيكٍ مُّقْتَدِرٍ (قمر/۵۴-۵۵) وَ سِيقَ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا حَتَّى إِذَا جَاؤُوهَا و َفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا و َقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَامٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِينَ* وَ قَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي صَدَقَنَا وَعْدَهُ و َأَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَيْثُ نَشَاء فَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ (زمر/۷۳-۷۴) قَالَ اللّهُ هَذَا يَوْمُ يَنفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا رَّضِيَ اللّهُ عَنْهُمْ و َرَضُواْ عَنْهُ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (مائده/۱۱۹)

فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَذَبَ عَلَى اللَّهِ وَ كَذَّبَ بِالصِّدْقِ إِذْ جَاءهُ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْكَافِرِينَ (زمر/۳۲) نُفِخَ فِي الصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ الْأَجْدَاثِ إِلَى رَبِّهِمْ يَنسِلُونَ* قَالُوا يَا وَيْلَنَا مَن بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَا هَذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمَنُ و َصَدَقَ الْمُرْسَلُونَ (یس/۵۰-۵۱)

الصداقة- الاقوام، صَدَقْنَاهُمُ الْوَعْدَ فَأَنجَيْنَاهُمْ (الرسل) وَ مَن نَّشَاء وَ أَهْلَكْنَا الْمُسْرِفِينَ (انبیاء/۹)

عَلَّمَ [الله] آدَمَ الأَسْمَاء كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلاَئِكَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِي بِأَسْمَاء هَؤُلاء إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (بقره/۳۱)

اذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِدْرِيسَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَّبِيًّا  (مریم/۵۶)

قَالُواْ [قوم نوح] يَا نُوحُ قَدْ جَادَلْتَنَا فَأَكْثَرْتَ جِدَالَنَا فَأْتَنِا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (هود/۳۲)

[قالوا عاد] فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (اعراف/۷۰؛ احقاف/۲۲)

[ قالوا قوم صالح] مَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (شعراء/۱۵۴) قَالُوا تَقَاسَمُوا بِاللَّهِ لَنُبَيِّتَنَّهُ وَ أَهْلَهُ ثُمَّ لَنَقُولَنَّ لِوَلِيِّهِ مَا شَهِدْنَا مَهْلِكَ أَهْلِهِ وَ إِنَّا لَصَادِقُونَ (نمل/۴۹)

اذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَّبِيًّا (مریم/۴۱) [قال ابراهیم ربِّ] اجْعَل لِّي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ (شعراء/۸۴) َنَادَيْنَاهُ أَنْ يَا إِبْرَاهِيمُ* قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا (صافّات/۱۰۴-۱۰۵) وَهَبْنَا لَهُم (ابراهیم، اسحاق و یعقوب) مِّن رَّحْمَتِنَا وَ جَعَلْنَا لَهُمْ لِسَانَ صِدْقٍ عَلِيًّا (مریم/۵۰)

[قال المرسلون لوط] أَتَيْنَاكَ بَالْحَقِّ و َإِنَّا لَصَادِقُونَ (حجر/۶۴) [قوم لوط] قَالُوا ائْتِنَا بِعَذَابِ اللَّهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (عنکبوت/۲۹)

اذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِسْمَاعِيلَ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَ كَانَ رَسُولًا نَّبِيًّا (مریم/۵۴)

[اخوة یوسف] قَالُواْ يَا أَبَانَا … مَا أَنتَ بِمُؤْمِنٍ لِّنَا وَ لَوْ كُنَّا صَادِقِينَ (یوسف/۱۷) شَهِدَ شَاهِدٌ مِّنْ أَهْلِهَا إِن كَانَ قَمِيصُهُ (یوسف) قُدَّ مِن قُبُلٍ فَصَدَقَتْ وَ هُوَ مِنَ الكَاذِبِينَ* وَ إِنْ كَانَ قَمِيصُهُ قُدَّ مِن دُبُرٍ فَكَذَبَتْ وَ هُوَ مِن الصَّادِقِينَ (یوسف/۲۶-۲۷) قَالَتِ امْرَأَةُ الْعَزِيزِ الآنَ حَصْحَصَ الْحَقُّ أَنَاْ رَاوَدتُّهُ عَن نَّفْسِهِ وَ إِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِينَ (یوسف/۵۱) [قال الذي نجا من السجن] يُوسُفُ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ أَفْتِنَا فِي  سَبْعِ بَقَرَاتٍ سِمَانٍ يَأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَ سَبْعِ سُنبُلاَتٍ خُضْرٍ وَ أُخَرَ يَابِسَاتٍ (یوسف/۴۶) [قال اخ كبير يوسف] ارْجِعُواْ إِلَى أَبِيكُمْ فَقُولُواْ يَا أَبَانَا … واسْأَلِ الْقَرْيَةَ الَّتِي كُنَّا فِيهَا وَ الْعِيْرَ الَّتِي أَقْبَلْنَا فِيهَا وَ إِنَّا لَصَادِقُونَ (یوسف/۸۱-۸۲)

[قالوا أصحاب ألايكه لشعیب] فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَاءِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (شعراء/۱۸۷)

قَالَ [فرعون لموسی] إِن كُنتَ جِئْتَ بِآيَةٍ فَأْتِ بِهَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (اعراف/۱۰۶) قَالَ فَأْتِ بِهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (شعراء/۳۱)

لَقَدْ بَوَّأْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مُبَوَّأَ صِدْقٍ وَ رَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ فَمَا اخْتَلَفُواْ حَتَّى جَاءهُمُ الْعِلْمُ (یونس/۹۳)

قَالَ رَجُلٌ مُّؤْمِنٌ مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَكْتُمُ إِيمَانَهُ أَتَقْتُلُونَ رَجُلًا أَن يَقُولَ رَبِّيَ اللَّهُ وَ قَدْ جَاءكُم بِالْبَيِّنَاتِ مِن رَّبِّكُمْ وَ إِن يَكُ كَاذِبًا فَعَلَيْهِ كَذِبُهُ وَ إِن يَكُ صَادِقًا يُصِبْكُم بَعْضُ الَّذِي يَعِدُكُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ (غافر/۲۸)

قَالَ [سلیمان لهدهد] سَنَنظُرُ أَصَدَقْتَ أَمْ كُنتَ مِنَ الْكَاذِبِينَ (نمل/۲۷)

أُمُّهُ (مسیح) صِدِّيقَةٌ (مائده/۷۵) قَالُواْ (الحواریون لعیسی‌بن‌مریم) نُرِيدُ أَن نَّأْكُلَ مِنْهَا و َتَطْمَئِنَّ قُلُوبُنَا و َنَعْلَمَ أَن قَدْ صَدَقْتَنَا و َنَكُونَ عَلَيْهَا مِنَ الشَّاهِدِينَ (مائده/۱۱۳)

لَقَدْ صَدَّقَ عَلَيْهِمْ (قوم سبا) إِبْلِيسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِيقًا مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ (سبأ/۲۰)

أَكَانَ لِلنَّاسِ عَجَبًا أَنْ أَوْحَيْنَا إِلَى رَجُلٍ مِّنْهُمْ أَنْ أَنذِرِ النَّاسَ وَ بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُواْ أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِندَ رَبِّهِمْ (یونس/۲) إِذْ أَخَذْنَا مِنَ النَّبِيِّينَ مِيثَاقَهُمْ و َمِنكَ وَ مِن نُّوحٍ وَ إِبْرَاهِيمَ وَ مُوسَى وَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَ أَخَذْنَا مِنْهُم مِّيثَاقًا غَلِيظًا* لِيَسْأَلَ الصَّادِقِينَ عَن صِدْقِهِمْ (احزاب/۷-۸) لَقَدْ صَدَقَ اللَّهُ رَسُولَهُ الرُّؤْيَا بِالْحَقِّ (فتح/۲۷) قُل رَّبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ أَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ وَ اجْعَل لِّي مِن لَّدُنكَ سُلْطَانًا نَّصِيرًا (اسراء/۸۰) عَفَا اللّهُ عَنكَ لِمَ أَذِنتَ لَهُمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكَ الَّذِينَ صَدَقُواْ وَ تَعْلَمَ الْكَاذِبِينَ (توبه/۴۳) [الاعراب] يَمُنُّونَ عَلَيْكَ أَنْ أَسْلَمُوا قُل لَّا تَمُنُّوا عَلَيَّ إِسْلَامَكُم بَلِ اللَّهُ يَمُنُّ عَلَيْكُمْ أَنْ هَدَاكُمْ لِلْإِيمَانِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (حجرات/۱۷) الَّذِينَ قَالُواْ لإِخْوَانِهِمْ وَ قَعَدُواْ لَوْ أَطَاعُونَا مَا قُتِلُوا قُلْ فَادْرَؤُوا عَنْ أَنفُسِكُمُ الْمَوْتَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (آل‌عمران/۱۶۸) لَقَدْ صَدَقَكُمُ اللّهُ وَعْدَهُ إِذْ تَحُسُّونَهُم بِإِذْنِهِ حَتَّى إِذَا فَشِلْتُمْ وَ تَنَازَعْتُمْ فِي الأَمْرِ وَ عَصَيْتُم مِّن بَعْدِ مَا أَرَاكُم مَّا تُحِبُّونَ مِنكُم (آل‌عمران/۱۵۲) وَ لَمَّا رَأَى الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزَابَ قَالُوا هَذَا مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ صَدَقَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ مَا زَادَهُمْ إِلَّا إِيمَانًا وَ تَسْلِيمًا (احزاب/۲۲)

[الفَیء] لِلْفُقَرَاء الْمُهَاجِرِينَ الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِن دِيارِهِمْ وَ أمْوَالِهِمْ يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَ رِضْوَانًا وَ يَنصُرُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ أُوْلَئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ (حشر/۸) الَّذِينَ يَرْمُونَ أَزْوَاجَهُمْ وَ لَمْ يَكُن لَّهُمْ شُهَدَاء إِلَّا أَنفُسُهُمْ فَشَهَادَةُ أَحَدِهِمْ أَرْبَعُ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِينَ* وَ الْخَامِسَةُ أَنَّ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَيْهِ إِن كَانَ مِنَ الْكَاذِبِينَ* وَ يَدْرَأُ عَنْهَا الْعَذَابَ أَنْ تَشْهَدَ أَرْبَعَ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ* وَ الْخَامِسَةَ أَنَّ غَضَبَ اللَّهِ عَلَيْهَا إِن كَانَ مِنَ الصَّادِقِينَ (نور/۶-۹)

فَإِذَا عَزَمَ الْأَمْرُ فَلَوْ صَدَقُوا (الذين في قلوبهم مرض) اللَّهَ لَكَانَ خَيْرًا لَّهُمْ (محمّد/۲۱)

كُلُّ الطَّعَامِ كَانَ حِلاًّ لِّبَنِي إِسْرَائِيلَ إِلاَّ مَا حَرَّمَ إِسْرَائِيلُ عَلَى نَفْسِهِ مِن قَبْلِ أَن تُنَزَّلَ التَّوْرَاةُ قُلْ فَأْتُواْ بِالتَّوْرَاةِ فَاتْلُوهَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ* فَمَنِ افْتَرَىَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ مِن بَعْدِ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ* قُلْ صَدَقَ اللّهُ فَاتَّبِعُواْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَ مَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (آل‌عمران/۹۳-۹۵) عَلَى الَّذِينَ هَادُواْ حَرَّمْنَا كُلَّ ذِي ظُفُرٍ وَ مِنَ الْبَقَرِ وَ الْغَنَمِ حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ شُحُومَهُمَا إِلاَّ مَا حَمَلَتْ ظُهُورُهُمَا أَوِ الْحَوَايَا أَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍ ذَلِكَ جَزَيْنَاهُم بِبَغْيِهِمْ وِ إِنَّا لَصَادِقُونَ (انعام/۱۴۶) الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ عَهِدَ إِلَيْنَا أَلاَّ نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّىَ يَأْتِيَنَا بِقُرْبَانٍ تَأْكُلُهُ النَّارُ قُلْ قَدْ جَاءكُمْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِي بِالْبَيِّنَاتِ وَ بِالَّذِي قُلْتُمْ فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (آل‌عمران/۱۸۳) قُلْ إِن كَانَتْ لَكُمُ الدَّارُ الآَخِرَةُ عِندَ اللّهِ خَالِصَةً مِّن دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُاْ الْمَوْتَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (بقره/۹۴) قُلْ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ هَادُوا إِن زَعَمْتُمْ أَنَّكُمْ أَوْلِيَاء لِلَّهِ مِن دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ* وَ لَا يَتَمَنَّوْنَهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ (جمعه/۶-۷) قَالُواْ [من اهل ا‌لکتاب] لَن يَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلاَّ مَن كَانَ هُودًا أَوْ نَصَارَى تِلْكَ أَمَانِيُّهُمْ قُلْ هَاتُواْ بُرْهَانَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (بقره/۱۱۱)

أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (نمل/۶۴) إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ عِبَادٌ أَمْثَالُكُمْ فَادْعُوهُمْ فَلْيَسْتَجِيبُواْ لَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (اعراف/۱۹۴) مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ … أَمْ لَهُمْ شُرَكَاء فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِينَ (قلم/۳۶-۴۱) مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ … فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (صافّات/۱۵۴-۱۵۷) قُلْ أَرَأَيْتُم مَّا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَرُونِي مَاذَا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ أَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِي السَّمَاوَاتِ اِئْتُونِي بِكِتَابٍ مِّن قَبْلِ هَذَا أَوْ أَثَارَةٍ مِّنْ عِلْمٍ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (احقاف/۴) قُلْ فَأْتُوا بِكِتَابٍ مِّنْ عِندِ اللَّهِ هُوَ أَهْدَى مِنْهُمَا (القرآن و التورات) أَتَّبِعْهُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (قصص/۴۹)

أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ فَأْتُواْ بِعَشْرِ سُوَرٍ مِّثْلِهِ مُفْتَرَيَاتٍ وَ ادْعُواْ مَنِ اسْتَطَعْتُم مِّن دُونِ اللّهِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (هود/۱۳) قُلْ فَأْتُواْ بِسُورَةٍ مِّثْلِهِ وَ ادْعُواْ مَنِ اسْتَطَعْتُم مِّن دُونِ اللّهِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (یونس/۳۸) إِن كُنتُمْ فِي رَيْبٍ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا فَأْتُواْ بِسُورَةٍ مِّن مِّثْلِهِ وَ ادْعُواْ شُهَدَاءكُم مِّن دُونِ اللّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (بقره/۲۳) يَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِّثْلِهِ إِن كَانُوا صَادِقِينَ (طور/۳۴) قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الأُنثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحَامُ الأُنثَيَيْنِ نَبِّؤُونِي بِعِلْمٍ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (انعام/۱۴۳)

[قالوا الکافرون] لَّوْ مَا تَأْتِينَا بِالْمَلائِكَةِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (حجر/۷) إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَى وَ مَا نَحْنُ بِمُنشَرِينَ* فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (دخان/۳۵-۳۶) إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ مَّا كَانَ حُجَّتَهُمْ إِلَّا أَن قَالُوا ائْتُوا بِآبَائِنَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (جاثیه/۲۵) يَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْفَتْحُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (سجده/۲۸) يَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (یونس/۴۸؛ انبیاء/۳۸؛ نمل/۷۱؛ سبأ/۲۹؛ یس/۴۸؛ ملک/۲۵) قُلْ أَرَأَيْتُكُم إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللّهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السَّاعَةُ أَغَيْرَ اللّهِ تَدْعُونَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (انعام/۴۰) فلَوْلَا إِن كُنتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ* تَرْجِعُونَهَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (واقعه/۸۶-۸۷)