خبیر، آگاه، از صفات خدا، این مفهوم از مادّۀ «خ ب ر» ۴۵ بار آمده است.
چکیده: خدا دانای آگاه، دقیق آگاه و حکیم آگاه است. خدا به بندگان خود، به کارهایی که میکنند و به گناهان آنان آگاه است.
به راستی خدا دانای آگاه است (لقمان/۳۴؛ حجرات/۱۳). به راستی او همواره دانای آگاه است (نساء/۳۵). او دقیق آگاه است (انعام/۱۰۳؛ ملک/۱۴). به راستی خداوند دقیق آگاه است (حج/۶۳؛ لقمان/۱۶). به راستی او همواره دقیق آگاه است (احزاب/۳۴). او حکیم آگاه است (انعام/۷۳،۱۸). سپاس خدایی را که آنچه در آسمانها و زمین است از آن اوست. در آخرت هم سپاس از آن اوست. او حکیم آگاه است (سبأ/۱). به راستی خدا به بندگان خود آگاه و بیناست (فاطر/۳۱؛ شوری/۲۷). به راستی او همواره به بندگان خود آگاهِ بیناست (اسراء/۹۶،۳۰).
به راستی او به آنچه انجام میدهید، آگاه است (نمل/۸۸).
خدا به آنچه عمل میکنید، آگاه است (بقره/۲۷۱،۲۳۴؛ آلعمران/۱۸۰،۱۵۳؛ توبه/۱۶؛ حدید/۱۰؛ منافقون/۱۱؛ مجادله/۱۱؛ تغابن/۸؛ مجادله/۱۳،۳). به راستی او به آنچه عمل میکنید، آگاه است (مائده/۸؛ نور/۵۳؛ لقمان/۲۹؛ حشر/۱۸)
او همواره به آنچه عمل میکنید، آگاه است (نساء/۱۳۵،۱۲۸،۹۴؛ احزاب/۲؛ فتح/۱۱). او به آنچه انجام میدهند، آگاه است (هود/۱۱۱). به راستی خدا به آنچه میکنند، آگاه است (نور/۳۰).
الف، لام، را. کتابی است که آیات آن استحکام یافته، سپس از جانب حکیمی آگاه به روشنی بیان شده است (هود/۱). همان کسی که آسمانها، زمین و آنچه را میان آن دو است را در شش روز آفرید. آنگاه بر عرش استیلا یافت. او خدای رحمان است. از او بپرس که باخبر است (فرقان/۵۹). [ای پیامبر، هیچ کس] چون [خدایِ] آگاه، تو را خبردار نمیکند (فاطر/۱۴). پروردگار تو به گناهان بندگان خود، بس آگاه و بیناست (اسراء/۱۷). همین کافی است که او به گناهان بندگان خود آگاه است (فرقان/۵۸). چون پیامبر با یکی از همسران خود سخنی را پنهانی گفت. هنگامی که او آن سخن را به زن دیگر گزارش داد، خدا او (پیامبر) را بر آن مطّلع گرداند. پیامبر بخشی از آن را به او (آن زن) اعلام کرد و از بخشی صرف نظر کرد. پس چون مطلب را به آن زن خبر داد، او گفت: چه کسی این را به تو خبر داده است؟ گفت: آن را دانای آگاه به من خبر داده است (تحریم/۳).
مگر نمیداند که چون آنچه در گورها است بیرون ریخته شود و آنچه در سینهها است فاش شود، پروردگارِ آنان به [حالِ] آنها (انسانها) نیک آگاه است (عادیات/۹-۱۱)؟