حیّ، زنده، از اسماء و صفات خدا، این مفهوم با واژۀ حَی ۴ بار آمده است.

چکیده: خدا زنده‌ای است که نمی‌میرد.

خداست که جز او معبودی نیست. زندۀ پایدار است (بقره/۲۵۵؛ آل‌عمران/۲). بر آن زنده که نمی‌میرد توکّل کن و به ستایش او تسبیح گوی. همین بس که او به گناهان بندگان خود آگاه است (فرقان/۵۸). او زنده‌ است. خدایی جز او نیست. پس او را در حالی که دینِ  [خود] را برای او خالص گردانیده‌اید، بخوانید (غافر/۶۵).