حسد، رشک بردن به نعمت‌های کسی و زوال آن را خواستن، این مفهوم از مادّۀ «ح س د» ۵ بار و آیاتی که این معنا را دارد، آمده است.
چکیده: از شرّ حسودان به خدا پناه ببرید. برخی از یهودیان و مشرکان به مردمی که خدا از فضل خود به آنها داده است و به مومنان حسادت می‌ورزند.
بگو، به پروردگار سپیده‌دم پناه می‌برم. از شرّ حسود آن‌گاه که حسد ورزد (فلق/۵). آیا کسانی [از یهود] را که از کتاب نصیبی یافته‌اند، ندیدی که به جبت و طاغوت ایمان دارند و دربارۀ کسانی که کفر ورزیده‌اند، می‌گویند: اینان از کسانی که ایمان آورده‌اند راه‌یافته‌تر هستند؟ اینان هستند که خدا آنها را لعنت کرده است. هر که را خدا لعنت کند هرگز برای او یاری نخواهی یافت. آیا آنها نصیبی از حکومت دارند؟ در آن صورت هم به اندازۀ سرسوزنی به مردم نمی‌دادند. یا به مردم برای آن‌چه خدا از فضل خود به آنها عطا کرده حسادت می‌ورزند. همانا ما به خاندان ابراهیم کتاب و حکمت دادیم و فرمانروایی بزرگی به آنها عطا کردیم (نساء/۵۱-۵۴).
ای مومنان، از غیر خودتان دوست نگیرید. آنها از هیچ‌گونه آسیب‌رسانی در حقّ شما کوتاهی نمی‌کنند. دوست دارند شما در رنج باشید. همانا کینه از گفتار آنها پیداست و آن‌چه دل‌های آنها پنهان می‌دارند، بزرگ‌تر است (آل‌عمران/۱۱۸). اگر به شما خیری برسد آنها را ناراحت می‌کند و اگر به شما بدی برسد، آنها شادمان می‌شوند. اگر شکیبایی ورزید و تقوی پیشه کنید به شما زیانی نمی‌رسانند. خدا به آن‌چه می‌کنند احاطه دارد (آل‌عمران/۱۲۰).
کسانی از اهل‌کتاب که کافر شده‌اند و مشرکان، دوست نمی‌دارند خیری از جانب پروردگارتان بر شما فرود آید ولی خدا هر که را بخواهد به رحمت خود اختصاص می‌دهد. (بقره/۱۰۵). بسیاری از اهل‌کتاب پس از این‌که حق برای آنها آشکار شد، از روی حسدی که در وجودشان بود آرزو می‌کردند که شما را بعد از ایمانتان کافر کنند. پس عفو کنید و چشم‌پوشی کنید تا خدا فرمان خود را بیاورد و او بر هر کاری توانا است (بقره/۱۰۹).
[یهودیان] خود را به بد چیزی فروختند که به آن‌چه خدا نازل کرده است از روی حسد، کفر ورزیدند که چرا خدا برای برخی از بندگان خود که بخواهد از فضل خود فرومی‌فرستد. پس به خشمی بر خشم دیگر گرفتار آمدند و برای کافران عذابی خفّت‌آور است (بقره/۹۰).
هنگامی که برای گرفتن غنایم حرکت کردید، جهادگریزان خواهند گفت: بگذارید ما دنبال شما بیاییم. آنها می‌خواهند سخن خدا را دگرگون کنند. بگو، هرگز دنبال ما نخواهید آمد. خدا از پیش چنین فرموده است. پس آنها خواهند گفت: بلکه به ما حسد می‌ورزید. [چنین نیست] بلکه آنها جز اندکی نمی‌فهمند (فتح/۱۵).
[هر یک از دو پسر آدم] قربانی تقدیم نمودند. پس، از یکی از آن دو پذیرفته شد و از دیگری پذیرفته نشد. [قابیل] گفت: حتماً تو را خواهم کشت. [هابیل] گفت: خدا تنها از متّقین می‌پذیرد (مائده/۲۷).
یعقوب به یوسف گفت: خوابت را برای برادرانت بازگو نکن که برای تو نیرنگی سخت می‌اندیشند. بی‌گمان شیطان برای انسان دشمنی آشکار است (یوسف/۵). [برادران یوسف] گفتند: یوسف و برادرش نزد پدر از ما محبوب‌تر هستند. با آن‌که ما گروهی توانگر هستیم. بی‌گمان پدر ما در خطایی آشکار است. یوسف را بکشید یا او را به سرزمینی بیندازید تا توجّه پدرتان تنها به شما باشد و پس از آن مردمی شایسته باشید (یوسف/۸-۹).
اطلاعات بیشتر: دشمنی