ترور، اقدام به قصد کشتن، این مفهوم از ریشۀ قتل ۱ بار و با آیاتی که این مفهوم را دارد، آمده است.

چکیده: یکی از راه‌های مبارزۀ کافران و منافقان با پیامبران [صالح و پیامبر اسلام] کشتن و ترور آنها بود ولی در انجام آن موفّق نشدند.

در شهر [قوم ثمود] نُه دسته بودند که در زمین تباهی می‌کردند و اصلاحگر نبودند. آنها [باهمدیگر] گفتند: هم‌قسم شوید تا به او [صالح] و خانوادۀ  او شبیخون بزنیم، سپس به خونخواه او می‌گوییم ما هنگام کشتن او و خانوادۀ او حضور نداشتیم و ما قطعاً راستگو هستیم. آنان نیرنگی زدند و ما نیز نیرنگی زدیم و آنها بی‌خبر بودند. پس بنگر سرانجام نیرنگ آنها چگونه بود. آنها و قومشان همه را هلاک کردیم (نمل/۴۸-۵۱).

[ای پیامبر، به یاد آور] زمانی که کافران در حقّ تو نیرنگ می‌کردند تا تو را در بند کِشند یا بکُشند یا [ از مکّه] بیرون کنند. آنها نیرنگ می‌کردند و خدا هم تدبیر می‌کرد. خدا از

بهترین تدبیرکنندگان است (انفال/۳۰). [منافقان] قصد کاری کردند [ترور پیامبر] که به آن دست نیافتند و به عیب‌جویی برنخاستند مگر بعد از این‌که خدا و رسول او آنها را با فضل خود بی‌نیاز کردند. پس اگر توبه کنند، برای آنها بهتر است و اگر روی بگردانند خدا آنان را در دنیا و آخرت به عذابی دردناک دچار می‌کند و در روی زمین هیچ یار و یاوری نخواهند داشت (توبه/۷۴). خداست کسی که کافران اهل‌کتاب [یهود بنی‌نضیر] را که [قصد کشتن پیامبر و … کردند] در اوّلین تبعید دسته جمعی از دیارشان بیرون کرد (حشر/۲).