بارداری، آبستنی، این مفهوم از ریشۀ حَمَلَ ۱۴ بار و آیاتی که این مفهوم را دارند، آمده است.
چکیده: با آمیزش دو جنس مذکّر و مونث، مونث باردار می‌شود. او مدّتی این بار را حمل می‌کند. جنین در رحم رشد کرده تا متولّد شود.
خدا شما را از خاکی، سپس از نطفه‌ای آفرید. آنگاه شما را به صورت زوجهایی قرار داد (فاطر/۱۱). او از خودتان برای شما زوجهایی قرار داد و به این وسیله شما را زیاد (شوری/۱۱) و منتشر می‌کند (نساء/۱۱). خدا انسان را از نفس واحد آفرید و همسرش را از جنس او قرار داد پس چون با او درآمیخت، باردار شد. باری سبک. چندی با آن گذرانید و چون سنگین بار شد، پروردگار خود را خواندند که اگر به ما فرزندی شایسته عطا کنی، قطعاً از سپاسگزاران خواهیم بود (اعراف/۱۸۹). مادر انسان با تحمّل رنج (احقاف/۱۵) و با ضعف روزافزون او را حمل کرد (لقمان/۱۴) با دشواری او را به دنیا آورد. دوران بارداری و از شیر گرفتن او سی ماه است (احقاف/۱۵).
خدا نسبت به شما از همه آگاهتر است. از آن هنگام که شما به صورت جنین‌هایی در درون شکم‌های مادران خود بودید (نجم/۳۲). خداوند شما را در شکم مادرانتان با آفرینشی پس از آفرینش دیگر در تاریکی‌های سه‌گانه آفرید (زمر/۶). شما را به صورت نطفه‌ای در جایگاهی استوار قرار داد. آنگاه آن را به صورت آویزک و پس از آن به صورت مُضغه [چیزی شبیه گوشت جویده]، آنگاه مضغه را استخوان‌هایی کرد. پس بر استخوان‌ها گوشت پوشانید. از آن پس شما را آفرینش دیگری داد (مؤمنون/۱۳-۱۴). شما را از مضغه دارای خلقت کامل یا خلقت ناقص، آفرید [تا قدرت خود را] بر شما روشن کند (حج/۵). خدا شما را از شکم مادرانتان بیرون آورد در حالی که چیزی نمی‌دانستید و برای شما گوش، دیدگان و دل‌ها قرار داد تا شاید سپاسگزار باشید (نحل/۷۸).
هیچ مادینه‌ای باردار نمی‌شود و وضع‌ِحمل نمی‌کند مگر به علم او (فصّلت/۴۷؛ فاطر/۱۱). خدا آنچه را در رحم‌هاست، می‌داند (لقمان/۳۴). آنچه را که هر ماده‌ای بار می‌گیرد و آنچه را رحم‌ها می‌کاهند و می‌افزایند، می‌داند (رعد/۸). شما را در رحم‌ها هر گونه که بخواهد صورتگری می‌کند (آل‌عمران/۶). آنچه را اراده می‌کند تا مدتی معین در رحم‌ها قرار می‌دهد. آنگاه شما را به صورت طفل بیرون می‌آورد (حج/۵). به هر که بخواهد دختران و به هر که بخواهد پسران می‌بخشد یا به آنها پسران و دختران را با هم می‌دهد و هر که را بخواهد عقیم می‌کند (شوری/۴۹-۵۰).
عدّۀ زنان باردار تا هنگام وضع حمل آنان است. اگر زنان مطلّقه باردار هستند، خرج آنان را بدهید تا وضع حمل کنند (طلاق/۶،۴). بر زنانِ مطلّقه که به خدا و روز بازپسین ایمان دارند، روا نیست که آنچه را خدا در رحم آنان آفریده است، پوشیده دارند (بقره/۲۲۸).
مشرکان می‌گفتند: آنچه در شکم این حیوانات؛ گوسفند، بز، شتر و گاو؛ است، مخصوص مردان است و بر همسران ما حرام است اما اگر مرده باشد، همه در آن شریک هستند (انعام/۱۳۹). آیا خدا آنچه را در رحم‌های حیوانات است، حرام کرده است؟ بگو: در آنچه به من وحی شده است، چیزی نمی‌یابم که برای خورنده‌ای که آن را می‌خورد حرام باشد مگر مردار، خون ریخته، گوشت خوک و حیوانی که در هنگام ذبح، نام غیر خدا بر آن برده شده باشد (انعام/۱۴۳-۱۴۵).
زن عمران گفت: پروردگارا، نذر کردم که آنچه در شکم من است آزاد، برای تو باشد. پس از من بپذیر (آل‌عمران/۳۵).
روزی که زلزله رستاخیز را ببینند، هر بارداری بار خود را فرو می‌نهد (حج/۲).
اطلاعات بیشتر: بارداری خارق العاده، تولّد، انسان