چکیده: مردم امّت واحدی بودند پس اختلاف کردند. اگر خدا می‌خواست همه را امّتی واحد قرار می‌داد. در میان هر امّتی هشداردهنده‌ای بوده است. خدا در میان هر امّتی فرستاده‌ای برانگیخت. هر امّتی فرستاده خود را تکذیب کردند و خدا آنها را هلاک کرد. از میان امّت‌های اقوام، امّت‌هایی صالح و امّت‌هایی میانه‌رو هستند و بسیاری از آنها آن‌چه انجام می‌دهند، بد است. خدا برای هر امّتی، مناسک و اجلی قرار داد. کردار هر امّتی را آراست. مومنان را امّتی میانه قرار داد. آنها بهترین امّت هستند که امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند. ابراهیم یک امّت بود. روز قیامت هر امّتی به ‌زانو درآمده است. هر امّتی به سوی کارنامه خود فراخوانده می‌شود. روز قیامت در هر امّتی، شاهدی برمی‌انگیزیم و پیامبر را بر آنها شاهد می‌آوریم. روز قیامت، کافران همراه با امّت‌هایی از جن و انس، داخل آتش می‌شوند. هر بار امّتی داخل آتش شود، هم‌کیشان خود را لعنت می‌کند.

مردم جز امّت واحدی نبودند پس اختلاف کردند. اگر وعده‌ای از جانب پروردگارت، مقرّر نشده بود، بی‌تردید در آن‌چه باهم اختلاف می‌کنند، میان آنها داوری می‌شد (یونس/۱۹). در حقیقت این امّتِ شما، امّتی واحد است و من پروردگار شما هستم پس مرا بپرستید ولی آنها امر [دین] خود را میان خود قطعه‌قطعه کردند. همگی به سوی ما برمی‌گردند پس هر کس کارهای شایسته کند و مومن باشد، سعی او ناسپاسی نمی‌شود و ما نویسنده اعمال او هستیم (انبیاء/۹۲-۹۴). در حقیقت این امّت شما، امّتی واحد است و من پروردگار شما هستم پس از من پروا کنید. ولی آنها امر [دین] خود را میان خود قطعه‌قطعه کردند و هر حزبی به آن‌چه نزدشان است، شادمان هستند (مومنون/۵۲-۵۳). مردم امّت واحدی بودند پس خدا فرستادگان را بشارت‌دهنده و انذار‌کننده برانگیخت. با آنها کتاب را به حق فروفرستاد تا در میان مردم در آن‌چه با هم اختلاف داشتند، داوری کنند. هیچ کس در آن اختلاف نکرد جز کسانی که به آنها کتاب داده شد آن هم از ظلم و حسدی که میان آنها بود (بقره/۲۱۳). اگر پروردگارت می‌خواست، بی‌تردید همه مردم را امّت واحدی قرار می‌داد در حالی‌که پیوسته در اختلاف هستند (هود/۱۱۸). اگر خدا می‌خواست، بی‌تردید آنها را امّت واحدی قرار می‌داد ولی هر کس را بخواهد در رحمت خود داخل می‌کند و ستمکاران نه سرپرست و نه یاوری دارند (شوری/۸). اگر خدا می‌خواست، بی‌تردید شما را امّت واحدی قرار می‌داد ولی هر کس را بخواهد گمراه و هر کس را بخواهد هدایت می‌کند و از آن‌چه انجام می‌دادید، بی‌تردید سوال خواهید شد (نحل/۹۳). اگر خدا می‌خواست، شما را امّت واحدی قرار می‌داد ولی [خواست] تا شما را در آن‌چه به شما داده است، بیازماید پس در کارهای نیک بر یکدیگر سبقت بگیرید. بازگشت شما به سوی خداست، آن‌گاه شما را درباره آن‌چه در آن‌ اختلاف می‌کردید، آگاه می‌کند (مائده/۴۸). اگر نبود که مردم [در انکار خدا] امّت واحدی شوند، بی‌تردید برای خانه‌های آنها که به رحمان کفر می‌ورزیدند، سقف‌هایی از نقره و نردبان‌هایی که بر آنها بالا روند، و برای خانه‌های آنها درها و تخت‌هایی که بر آنها تکیه زنند و نیز زیورهایی، قرار می‌دادیم. همه این‌ها جز متاع زندگی دنیا نیست و آخرت نزد پروردگار تو برای متّقین است (زخرف/۳۳-۳۵).

هیچ امّتی نیست مگر آن‌که در میان آنها هشداردهنده‌ای بوده است (فاطر/۲۴). در حقیقت در میان هر امّتی فرستاده‌ای برانگیختیم که خدا را بپرستید و از طاغوت بپرهیزید. پس، از آنها کسی است که خدا او را هدایت کرده و از آنها کسی است که گمراهی بر او محقّق شده است پس در زمین بگردید و ببینید سرانجام تکذیب‌کنندگان چگونه بوده است (نحل/۳۶). فرستادگان خود را پی‌درپی فرستادیم. هر بار برای امّتی فرستاده‌اش آمد، او را تکذیب کردند پس ما آنها را از پی یکدیگر [هلاک کردیم] و آنها را داستان‌ها کردیم. دور باد [از رحمت خدا] گروهی که ایمان نمی‌آورند (مومنون/۴۴). هر امّتی فرستاده‌ای دارد پس چون فرستاده آنها بیاید در میان آنها به عدالت داوری شود و بر آنها ستم نمی‌شود (یونس/۴۷). از میان کسانی که آفریدیم امّتی هستند که به حق هدایت  و به حق، داوری می‌کنند (اعراف/۱۸۱).

برای هر امّتی مناسکی قرار دادیم که برآن هستند (حج/۶۷). آنهایی را که جز خدا می‌خوانند، دشنام ندهید که آنها از روی دشمنی، به نادانی، خدا را دشنام دهند. این‌گونه برای هر امّتی کردارشان را آراستیم. آن‌گاه بازگشت آنها به سوی پروردگارشان است و آنها را از آن‌چه انجام می‌دادند، اگاه می‌کند (انعام/۱۰۸). برای هر امّتی اجلی است. چون اجل آنها فرارسد، نه ساعتی درنگ [توانند کرد] و نه پیشی گیرند (اعراف/۳۴؛ یونس/۴۹). هیچ امّتی از اجل خود نه پیش افتد و نه پس ماند (حجر/۵؛ مومنون/۴۳).

این‌گونه شما را امّتی میانه قرار دادیم تا بر مردم گواه باشید و پیامبر بر شما گواه باشد (بقره/۱۴۳). [ای کسانی که ایمان آورده‌اید]، شما بهترین امّتی هستید که برای مردم پدیدار شده‌اید که به معروف فرمان می‌دهید و از منکر نهی می‌کنید و به خدا ایمان دارید (آل‌عمران/۱۱۰). باید از میان شما امّتی به خیر دعوت کنند و به معروف فرمان دهند و از منکر نهی کنند. آنها همان رستگاران هستند (آل‌عمران/۱۰۴). مانند آن زنى نباشید که رشته خود را پس از محکم کردن، از هم مى‏ گسست که سوگندهای خود را به خاطر این‌که امّتی بر امّتی دیگر فزونی دارد، وسیله تقلّب میان خود قرار می‌دهید. جز این نیست که خدا شما را به این وسیله می‌آزماید. بی‌تردید روز قیامت آن‌چه را در آن اختلاف دارید، برای شما بیان می‌کند (نحل/۹۲).

هیچ جنبنده‌ای در زمین نیست و نه هیچ پرنده‌ای که با دو بال پرواز می‌کند مگر آن‌که آنها امّت‌هایی مانند شما هستند (انعام/۳۸).

امّت- اقوام، پیش از اینان (کافران) قوم نوح و پس از آنها دسته‌های مخالف، تکذیب کردند. هر امّتی قصد کردند که پیامبر خود را گرفتار کنند و به باطل جدال کردند تا حقیقت را با آن از میان بردارند. امّا من آنها را گرفتم پس عقوبت من چگونه است (غافر/۵)؟ گفته شد: ای نوح، با درودی از ما و برکت‌هایی بر تو و بر امّت‌هایی که با تو هستند، فرود آی. امّت‌هایی هستند که به زودی آنها را برخوردار می‌کنیم سپس از جانب ما عذابی دردناک به آنها می‌رسد (هود/۴۸).

به‌راستی ابراهیم همواره امّتی فروتنِ فرمانبردار برای خدا و حق‌گرای بود و از مشرکان نبود (نحل/۱۲۰). [ابراهیم و اسماعیل گفتند:] پروردگارا، ما را تسلیم خود قرار بده. از نسل ما امّتی تسلیم شده برای خود قرار بده (بقره/۱۲۸).

چون موسی به آب مدین رسید، امّتی از مردم را بر آن یافت که [دام‌های خود را] آب می‌دادند (قصص/۲۳). از قوم موسی امّتی هستند که به حق راهنمایی و به حق داوری می‌کنند. آنها را به دوازده قبیله که هر یک امّتی بود، بخش کردیم (اعراف/۱۵۹-۱۶۰). آنها (یهودیان) را به صورت امّت‌هایی پراکنده کردیم. برخی از آنها صالح هستند و برخی از آنها غیر از این هستند. آنها را به خوبی‌ها و بدی‌ها آزمودیم باشد که آنها برگردند (اعراف/۱۶۸). از میان اهل‌کتاب امّتی میانه‌رو هستند و بسیاری از آنها آنچه انجام می‌دهند، بد است (مائده/۶۶). آنها یکسان نیستند. از میان اهل‌کتاب امّتی [به طاعت خدا] ایستاده‌اند که آیات الهی را در دل شب می‌خوانند و سر به سجده می‌نهند. به خدا و روز بازپسین ایمان دارند. به کار پسندیده فرمان می‌دهند و از کار ناپسند باز می‌دارند. در کارهای نیک شتاب می‌کنند. آنها از صالحین هستند. هر کار نیکی انجام دهند هرگز درباره آن ناسپاسی نبینند خدا به تقواپیشگان داناست (آل‌عمران/۱۱۳-۱۱۵).

امّتی از اصحاب سبت گفتند: چرا قومی را که خدا هلاک‌کننده یا عذاب‌کننده آنها به عذابی شدید است، پند می‌دهید؟ گفتند: تا معذرتی به سوی پروردگار شما باشد و باشد که آنها تقوا پیشه کنند (اعراف/۱۶۴).

به‌یقین ما به سوى امّت‌هایى که پیش از تو بودند [پیامبرانى] فرستادیم و آنان را به سختی و رنج، گرفتیم شاید تضرّع کنند (انعام/۴۲). سوگند به خدا که ما به سوی امّت‎‌هایی پیش از تو [فرستادگانی] فرستادیم پس شیطان اعمال آنها را برای آنها آراست پس امروز هم او سرپرست آنها است و عذابی دردناک دارند (نحل/۶۳). به این‌گونه تو را میان امّتی که پیش از آن امّت‌های گذشته‌اند، فرستادیم تا بر آنها، آن‌چه را بر تو وحی کرده‌ایم، بخوانی در حالی‌که آنها به رحمان کفر می‌ورزند (رعد/۳۰). [مشرکان] با سوگندهاى سخت ‏خود به خدا سوگند یاد می‌کنند که اگر هشداردهنده ‏اى براى آنان بیاید بی‌تردید از هر یک از امّت‌های [دیگر] هدایت‏ یافته ‏تر خواهند شد پس هنگامی که هشداردهنده ‏اى براى آنها آمد، جز بر نفرتشان نیفزود (فاطر/۴۲).

آیا وقتی مرگ یعقوب فرا رسید، حاضر بودید؟ هنگامی که به پسران خود گفت: پس از من چه را می‌پرستید؟ گفتند: معبود تو و معبود پدرانت، ابراهیم، اسماعیل و اسحاق، معبودی یگانه را می‌پرستیم و در برابر او تسلیم هستیم. آن امّت را روزگار به سر آمد. دستاورد آنها برای آنها و دستاورد شما برای شما است و از آن‌چه آنها انجام می‌دادند، شما بازخواست نخواهید شد (بقره/۱۳۳-۱۳۴). [آیا] می‌گویید: ابراهیم، اسماعیل، اسحاق، یعقوب و اسباط، یهودی یا نصرانی بوده‌اند؟ بگو آیا شما بهتر می‌دانید یا خدا؟ کیست ستمکارتر از آن کس که شهادتی از خود را در نزد خود پوشیده دارد؟ خدا از آن‌چه می‌کنید، غافل نیست. آن امّت را روزگار به سر آمد. دستاورد آنها برای آنها و دستاورد شما برای شما است. از آن‌چه آنها انجام می‌دادند، شما بازخواست نخواهید شد (بقره/۱۴۰-۱۴۱). برای هر امّتی مناسکی قرار دادیم تا نام خدا را بر [ذبح] دام‌هایی که روزی آنها کرده است، ببرند (حج/۳۴). برای هر امّتی مناسکی قرار دادیم که آنها به آن عمل می‌کنند پس نباید با تو در این [امر] ستیزه کنند. به راه پروردگارت دعوت کن زیرا تو بر راهی راست قرار داری (حج/۶۷).

اگر شما تکذیب کنید، بی‌تردید امّت‌هایی پیش از شما هم تکذیب کردند و بر پیامبر جز ابلاغ آشکار نیست (عنکبوت/۱۸).

امّت- قیامت، آن روز که از هر امّتی گروهی از کسانی که آیات ما را تکذیب کرده‌اند، محشور می‌کنیم پس آنها کنار هم نگه داشته می‌شوند (نمل/۸۳). [روزی که رستاخیز برپا شود] هر امّتی را به زانو درآمده می‌بینی. هر امّتی به سوی کارنامه خود فراخوانده می‌شود [و به آنها می‌گویند:] امروز آن‌چه را می‌کردید، جزا می‌یابید (جاثیه/۲۸). از میان هر امّتی شاهدی بیرون می‌آوریم و می‌گوییم: برهان خود را بیاورید. آن‌گاه بدانند که حق از آن خداست و آن‌چه افترا می‌بستند، از آنها گم شد (قصص/۷۵). روزی از هر امّتی شاهدی برانگیزیم سپس به کسانی که کافر شده‌اند، اجازه داده نمی‌شود و عذرشان را هم نمی‌پذیرند (نحل/۸۴). روزی از هر امّتی شاهدی از خودشان بر آنها برمی‌انگیزیم و تو را بر آنها شاهد آوریم (نحل/۸۹). چگونه است آن‌گاه که از هر امّتی شاهدی بگیریم و تو را بر آنها شاهد آوریم (نساء/۴۱). سخن [خدا] علیه آنها (دشمنان خدا) همراه با امّت‌هایی از جن و انس که پیش از آنها روزگار به سر بردند، محقّق شد. به‌راستی آنها زیانکار بودند (فصّلت/۲۵). آنان (منکران رستاخیز) کسانی هستند که سخن (عذاب خدا) علیه آنها همراه با امّت‌هایی از جن و انس که پیش از آنها روزگار به سر بردند، محقّق شد. بی‌گمان آنها زیانکار بودند (احقاف/۱۸). [خدا به کافران] می‌فرماید: در میان امّت‌هایی از جن و انس که پیش از شما بوده‌اند، داخل آتش شوید. هر بار امّتی داخل آتش شود، هم‌کیشان خود را لعنت کند تا وقتی همگی در آن به هم برسند، پیروانشان درباره پیشوایانشان می‌گویند: پروردگارا، اینان ما را گمراه کردند پس دو چندان، عذاب آتش به آنها بده. [خدا] می‌فرماید: برای هر کدام، دو چندان است ولی شما نمی‌دانید. پیشوایان به پیروانشان می‌گویند: شما بر ما امتیازی ندارید پس عذاب را به سزای آن‌چه می‌کردید، بچشید (اعراف/۳۸-۳۹).

وَ مَا كَانَ النَّاسُ إِلاَّ أُمَّةً وَاحِدَةً فَاخْتَلَفُواْ وَ لَوْلاَ كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ فِيمَا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (یونس/۱۹) إِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَ أَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ* وَ تَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ كُلٌّ إِلَيْنَا رَاجِعُونَ* فَمَن يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا كُفْرَانَ لِسَعْيِهِ وَ إِنَّا لَهُ كَاتِبُونَ (انبیاء/۹۲-۹۴) وَ إِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَ أَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُونِ* فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ زُبُرًا كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ (مومنون/۵۲-۵۳) كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَ مُنذِرِينَ وَ أَنزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ وَ مَا اخْتَلَفَ فِيهِ إِلاَّ الَّذِينَ أُوتُوهُ مِن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ (بقره/۲۱۳) وَ لَوْ شَاء رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً وَ لاَ يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ (هود/۱۱۸) وَ لَوْ شَاء اللَّهُ لَجَعَلَهُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَكِن يُدْخِلُ مَن يَشَاءُ فِي رَحْمَتِهِ وَ الظَّالِمُونَ مَا لَهُم مِّن وَلِيٍّ وَ لَا نَصِيرٍ (شوری/۸) وَ لَوْ شَاء اللّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلكِن يُضِلُّ مَن يَشَاءُ وَ يَهْدِي مَن يَشَاءُ وَ لَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (نحل/۹۳) وَ لَوْ شَاء اللّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَكِن لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَآ آتَاكُم فَاسْتَبِقُوا الخَيْرَاتِ إِلَى الله مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ (مائده/۴۸) وَ لَوْلَا أَن يَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَجَعَلْنَا لِمَن يَكْفُرُ بِالرَّحْمَنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفًا مِّن فَضَّةٍ وَ مَعَارِجَ عَلَيْهَا يَظْهَرُونَ* وَ لِبُيُوتِهِمْ أَبْوَابًا وَ سُرُرًا عَلَيْهَا يَتَّكِؤُونَ* وَ زُخْرُفًا وَ إِن كُلُّ ذَلِكَ لَمَّا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةُ عِندَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِينَ (زخرف/۳۳-۳۵)

وَ إِن مِّنْ أُمَّةٍ إِلَّا خلَا فِيهَا نَذِيرٌ (فاطر/۲۴) وَ لَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولًا أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ وَ اجْتَنِبُواْ الطَّاغُوتَ فَمِنْهُم مَّنْ هَدَى اللّهُ وَمِنْهُم مَّنْ حَقَّتْ عَلَيْهِ الضَّلالَةُ فَسِيرُواْ فِي الأَرْضِ فَانظُرُواْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ (نحل/۳۶) ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَا كُلَّ مَا جَاء أُمَّةً رَّسُولُهَا كَذَّبُوهُ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُم بَعْضًا وَ جَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ فَبُعْدًا لِّقَوْمٍ لَّا يُؤْمِنُونَ (مومنون/۴۴) لِكُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولٌ فَإِذَا جَاء رَسُولُهُمْ قُضِيَ بَيْنَهُم بِالْقِسْطِ وَ هُمْ لاَ يُظْلَمُونَ (یونس/۴۷) مِمَّنْ خَلَقْنَا أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ بِهِ يَعْدِلُونَ (اعراف/۱۸۱)

لِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكًا هُمْ نَاسِكُوهُ (حج/۶۷) وَ لاَ تَسُبُّواْ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ فَيَسُبُّواْ اللّهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ كَذَلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِم مَّرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ (انعام/۱۰۸) وَ لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ فَإِذَا جَاء أَجَلُهُمْ لاَ يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَ لاَ يَسْتَقْدِمُونَ (اعراف/۳۴؛ یونس/۴۹) مَّا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَ مَا يَسْتَأْخِرُونَ (حجر/۵؛ مومنون/۴۳)

وَ كَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِّتَكُونُواْ شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ وَ يَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا (بقره/۱۴۳) كُنتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ (آل‌عمران/۱۱۰) وَ لْتَكُن مِّنكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَ أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (آل‌عمران/۱۰۴) وَ لاَ تَكُونُواْ كَالَّتِي نَقَضَتْ غَزْلَهَا مِن بَعْدِ قُوَّةٍ أَنكَاثًا تَتَّخِذُونَ أَيْمَانَكُمْ دَخَلًا بَيْنَكُمْ أَن تَكُونَ أُمَّةٌ هِيَ أَرْبَى مِنْ أُمَّةٍ إِنَّمَا يَبْلُوكُمُ اللّهُ بِهِ وَ لَيُبَيِّنَنَّ لَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ (نحل/۹۲)

وَ مَا مِن دَآبَّةٍ فِي الأَرْضِ وَلاَ طَائِرٍ يَطِيرُ بِجَنَاحَيْهِ إِلاَّ أُمَمٌ أَمْثَالُكُم (انعام/۳۸)

الامّة- الاقوام، كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ (الكافرين) قَوْمُ نُوحٍ وَ الْأَحْزَابُ مِن بَعْدِهِمْ وَ هَمَّتْ كُلُّ أُمَّةٍ بِرَسُولِهِمْ لِيَأْخُذُوهُ وَ جَادَلُوا بِالْبَاطِلِ لِيُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ فَأَخَذْتُهُمْ فَكَيْفَ كَانَ عِقَابِ (غافر/۵) قِيلَ يَا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلاَمٍ مِّنَّا وَ بَركَاتٍ عَلَيْكَ وَ عَلَى أُمَمٍ مِّمَّن مَّعَكَ وَ أُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ يَمَسُّهُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ (هود/۴۸)

إِنَّ إِبْرَاهِيمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتًا لِلّهِ حَنِيفًا وَ لَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (نحل/۱۲۰) [قال ابراهيم و اسماعيل] رَبَّنَا وَ اجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَ مِن ذُرِّيَّتِنَا أُمَّةً مُّسْلِمَةً لَّكَ وَ أَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَ تُبْ عَلَيْنَآ إِنَّكَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ (بقره/۱۲۸)

وَ لَمَّا وَرَدَ مَاء مَدْيَنَ وَجَدَ عَلَيْهِ أُمَّةً مِّنَ النَّاسِ يَسْقُونَ (قصص/۲۳) وَ مِن قَوْمِ مُوسَى أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ بِهِ يَعْدِلُونَ* وَ قَطَّعْنَاهُمُ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ أَسْبَاطًا أُمَمًا (اعراف/۱۵۹-۱۶۰) وَ قَطَّعْنَاهُمْ (اليهود) فِي الأَرْضِ أُمَمًا مِّنْهُمُ الصَّالِحُونَ وَ مِنْهُمْ دُونَ ذَلِكَ وَ بَلَوْنَاهُمْ بِالْحَسَنَاتِ وَ السَّيِّئَاتِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (اعراف/۱۶۸) مِّنْهُمْ (اهل الکتاب) أُمَّةٌ مُّقْتَصِدَةٌ وَ كَثِيرٌ مِّنْهُمْ سَاء مَا يَعْمَلُونَ (مائده/۶۶) لَيْسُواْ سَوَاء مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ أُمَّةٌ قَآئِمَةٌ يَتْلُونَ آيَاتِ اللّهِ آنَاء اللَّيْلِ وَ هُمْ يَسْجُدُونَ* يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ الآخِرِ وَ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَ أُوْلَئِكَ مِنَ الصَّالِحِينَ* وَ مَا يَفْعَلُواْ مِنْ خَيْرٍ فَلَن يُكْفَرُوْهُ وَ اللّهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ (آل‌عمران/۱۱۳-۱۱۵)

وَ إِذَ قَالَتْ أُمَّةٌ مِّنْهُمْ (اصحاب السبت) لِمَ تَعِظُونَ قَوْمًا اللّهُ مُهْلِكُهُمْ أَوْ مُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا قَالُواْ مَعْذِرَةً إِلَى رَبِّكُمْ وَ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (اعراف/۱۶۴)

وَ لَقَدْ أَرْسَلنَآ إِلَى أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُمْ بِالْبَأْسَاء وَ الضَّرَّاء لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ (انعام/۴۲)  تَاللّهِ لَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَهُوَ وَلِيُّهُمُ الْيَوْمَ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (نحل/۶۳) كَذَلِكَ أَرْسَلْنَاكَ فِي أُمَّةٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهَا أُمَمٌ لِّتَتْلُوَ عَلَيْهِمُ الَّذِيَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَ هُمْ يَكْفُرُونَ بِالرَّحْمَنِ (رعد/۳۰) وَ أَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَئِن جَاءهُمْ نَذِيرٌ لَّيَكُونُنَّ أَهْدَى مِنْ إِحْدَى الْأُمَمِ فَلَمَّا جَاءهُمْ نَذِيرٌ مَّا زَادَهُمْ إِلَّا نُفُورًا (فاطر/۴۲)

أَمْ كُنتُمْ شُهَدَاء إِذْ حَضَرَ يَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قَالَ لِبَنِيهِ مَا تَعْبُدُونَ مِن بَعْدِي قَالُواْ نَعْبُدُ إِلَهَكَ وَ إِلَهَ آبَائِكَ إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ وَ إِسْحَاقَ إِلَهًا وَاحِدًا وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ* تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَ لَكُم مَّا كَسَبْتُمْ وَ لاَ تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ (بقره/۱۳۳-۱۳۴) أَمْ تَقُولُونَ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ وَ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الأسْبَاطَ كَانُواْ هُودًا أَوْ نَصَارَى قُلْ أَأَنتُمْ أَعْلَمُ أَمِ اللّهُ وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَتَمَ شَهَادَةً عِندَهُ مِنَ اللّهِ وَ مَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ* تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَ لَكُم مَّا كَسَبْتُمْ وَ لاَ تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُواْ يَعْمَلُونَ (بقره/۱۴۰-۱۴۱) وَ لِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكًا لِيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَى مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ (حج/۳۴) لِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكًا هُمْ نَاسِكُوهُ فَلَا يُنَازِعُنَّكَ فِي الْأَمْرِ وَ ادْعُ إِلَى رَبِّكَ إِنَّكَ لَعَلَى هُدًى مُّسْتَقِيمٍ (حج/۶۷)

وَ إِن تُكَذِّبُوا فَقَدْ كَذَّبَ أُمَمٌ مِّن قَبْلِكُمْ وَ مَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (عنکبوت/۱۸)

الامّة- القیامة، وَ يَوْمَ نَحْشُرُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا مِّمَّن يُكَذِّبُ بِآيَاتِنَا فَهُمْ يُوزَعُونَ (نمل/۸۳) [یوم تقوم الساعه] تَرَى كُلَّ أُمَّةٍ جَاثِيَةً كُلُّ أُمَّةٍ تُدْعَى إِلَى كِتَابِهَا الْيَوْمَ تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (جاثیه/۲۸) نَزَعْنَا مِن كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا فَقُلْنَا هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ فَعَلِمُوا أَنَّ الْحَقَّ لِلَّهِ وَ ضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ (قصص/۷۵) يَوْمَ نَبْعَثُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا ثُمَّ لاَ يُؤْذَنُ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ وَ لاَ هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ (نحل/۸۴) وَ يَوْمَ نَبْعَثُ فِي كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا عَلَيْهِم مِّنْ أَنفُسِهِمْ وَ جِئْنَا بِكَ شَهِيدًا عَلَى هَؤُلاء (نحل/۸۹) فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِن كُلِّ أمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَ جِئْنَا بِكَ عَلَى هَؤُلاء شَهِيدًا (نساء/۴۱) وَ حَقَّ عَلَيْهِمُ (اعداء الله) الْقَوْلُ فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْجِنِّ وَ الْإِنسِ إِنَّهُمْ كَانُوا خَاسِرِينَ (فصّلت/۲۵) أُوْلَئِكَ (منکرون الساعه) الَّذِينَ حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْجِنِّ وَ الْإِنسِ إِنَّهُمْ كَانُوا خَاسِرِينَ (احقاف/۱۸) قَالَ ادْخُلُواْ فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِكُم مِّن الْجِنِّ وَ الإِنسِ فِي النَّارِ كُلَّمَا دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَّعَنَتْ أُخْتَهَا حَتَّى إِذَا ادَّارَكُواْ فِيهَا جَمِيعًا قَالَتْ أُخْرَاهُمْ لأُولاَهُمْ رَبَّنَا هَؤُلاء أَضَلُّونَا فَآتِهِمْ عَذَابًا ضِعْفًا مِّنَ النَّارِ قَالَ لِكُلٍّ ضِعْفٌ وَلَكِن لاَّ تَعْلَمُونَ* وَ قَالَتْ أُولاَهُمْ لأُخْرَاهُمْ فَمَا كَانَ لَكُمْ عَلَيْنَا مِن فَضْلٍ فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْسِبُونَ (اعراف/۳۸-۳۹)