چکیده: خدا از پیامبران و بنی‌اسرائیل پیمان‌هایی گرفت. آنها به پیمان خود اعتراف کردند.

[یاد کن] هنگامی را که خدا از پیامبران پیمان گرفت که هر گاه به شما کتاب و حکمتی دادم، سپس شما را فرستاده‌ای آمد که آن‌چه را با شماست، تصدیق کرد البته به او ایمان بیاورید و حتماً یاریش کنید [آن‌گاه] فرمود: آیا اقرار کردید و در این‌باره پیمانم را پذیرفتید؟ گفتند: آری، اقرار کردیم. فرمود: پس گواه باشید و من با شما از گواهانم (آل‌عمران/۸۱).

[یاد کنید] آنگاه که از شما (بنی‌اسرائیل) پیمان گرفتیم که خون همدیگر را نریزید و یکدیگر را از خانه‌هایتان آواره نسازید سپس اقرار کردید در حالی که خود بر آن گواهی می‌دهید (بقره/۸۴). ‌

 عهد و پیمان

وَ إِذْ أَخَذَ اللّهُ مِيثَاقَ النَّبِيِّيْنَ لَمَا آتَيْتُكُم مِّن كِتَابٍ وَ حِكْمَةٍ ثُمَّ جَاءكُمْ رَسُولٌ مُّصَدِّقٌ لِّمَا مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَ لَتَنصُرُنَّهُ قَالَ أَأَقْرَرْتُمْ وَ أَخَذْتُمْ عَلَى ذَلِكُمْ إِصْرِي قَالُواْ أَقْرَرْنَا قَالَ فَاشْهَدُواْ وَ أَنَاْ مَعَكُم مِّنَ الشَّاهِدِينَ (آل­عمران/۸۱)

وَ إِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ (بني‌اسرائيل) لاَ تَسْفِكُونَ دِمَاءكُمْ وَ لاَ تُخْرِجُونَ أَنفُسَكُم مِّن دِيَارِكُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَ أَنتُمْ تَشْهَدُونَ (بقره/۸۴)