چکیده: یاران راست کسانی هستند که ایمان می‌آورند. همدیگر را به صبر و مهربانی سفارش می‌کنند. بنده آزاد می‌کنند و به یتیم و فقیر طعام می‌دهند. در قیامت، کارنامه آنها به دست راستشان داده می‌شود و در بهشتی برین و پرنعمت خواهند بود.

آن واقعه (قیامت) چون وقوع یابد، … شما سه دسته ‌شوید. پس [دسته‌ای] یاران راست هستند. کدامند یاران راست؟ و [دسته‌ای] یاران چپ هستند. کدامند یاران چپ؟ و سبقت‏ گیرندگان که سبقت‌گیرندگان هستند (واقعه/۱-۱۰). و یاران راست، ‏یاران راست کدامند (واقعه/۲۷)؟ بسیاری از اصحاب یمین از پیشینیان و بسیاری از پسینیان هستند (واقعه/۳۹-۴۰).

تو چه دانی آن گردنه سخت چیست؟ بنده‌ای را آزاد کردن یا در روز گرسنگی به یتیمِ خویشاوند یا بینوایی خاک‌نشین طعام دادن. سپس از کسانی باشد که ایمان آورده‌اند و یکدیگر را به شکیبایی و مهربانی سفارش کرده‌اند. اینان یاران راست هستند (بلد/۱۲-۱۸).

[هنگامی که جان به گلو رسد] اگر از یاران راست باشد، برای تو از یاران راست، سلام است (واقعه/۹۰-۹۱). هر کس در گرو کاری است که انجام داده است جز یاران راست (مدثّر/۳۸-۳۹). روزی که هر گروهی را با پیشوایانشان می‌خوانیم پس هر کس کارنامه او را به دست راستش دهند، آنان کارنامه خود را می‌خوانند و به قدر نخ هسته خرمایی به آنها ستم نمی‌شود (اسراء/۷۱). کسی که کارنامه او به دست راستش داده شود، به‌زودی با حساب آسان محاسبه می‌شود و خوشحال نزد کسان خود باز می‌گردد (انشقاق/۷-۹). کسی که کارنامه او به دست راستش داده شود، می‌گوید: بیایید و کتابم را بخوانید. من یقین داشتم که به حساب خود می‌رسم. او در زندگی خوشی است. در بهشتی برین که میوه‌های آن در دسترس است (حاقّه/۱۹-۲۳). زیر درختان سِدر بی‌‌خار و درختان موز که میوه آن خوشه خوشه روی هم چیده شده است. سایه‌ای پایدار، آبی ریزان، میوه‌ای فراوان، نه تمام‌شدنی و نه منع‌شدنی و همسرانی گرانقدر که خدا آنان را به گونه‌ای ویژه پدید آورده‌ است. آنان را دوشیزه قرار دادیم. عشق‌ورزانی هم سن و سال، برای یاران دست راست هست (واقعه/۲۸-۳۸). بخورید و بیاشامید. گواراتان باد بر آن‌چه در روز‌های گذشته انجام داده‌اید (حاقّه/۲۴). این حقیقتی یقینی است (واقعه/۹۵).

[یاران راست]، در میان باغ‌ها از مجرمان می‌پرسند، چه چیز شما را در آتش درآورد؟ گویند: ما از نمازگزاران نبودیم. به بینوا خوراک نمی‌دادیم. با باطل‌گرایان در باطل فرو می‌رفتیم و روز جزا را دروغ می‌شمردیم تا آن‌که مرگ به سراغ ما آمد (مدثّر/۴۰-۴۷).

آخرت، قیامت، بهشت

إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ … كُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً* فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ* وَ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ* وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ (واقعه/۱-۱۰) وَ أَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ (واقعه/۲۷) [اصحاب اليمين] ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ* وَ ثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِينَ (واقعه/۳۹-۴۰)

وَ مَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ* فَكُّ رَقَبَةٍ* أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ* يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ* أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ* ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ تَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَ تَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ* أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ (بلد/۱۲-۱۸)

[اذا بلغت الحلقوم] أَمَّا إِن كَانَ مِنَ أَصْحَابِ الْيَمِينِ* فَسَلَامٌ لَّكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ (واقعه/۹۰-۹۱) كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ* إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ (مدثّر/۳۸-۳۹) يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ فَمَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَأُوْلَئِكَ يَقْرَؤُونَ كِتَابَهُمْ وَ لاَ يُظْلَمُونَ فَتِيلًا (اسراء/۷۱) فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ* فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا* وَ يَنقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا (انشقاق/۷-۹) فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَؤُوا كِتَابِيهْ* إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيهْ* فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ* فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ* قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ (حاقّه/۱۹-۲۳) فِي سِدْرٍ مَّخْضُودٍ* وَ طَلْحٍ مَّنضُودٍ* وَ ظِلٍّ مَّمْدُودٍ* وَ مَاء مَّسْكُوبٍ* وَ فَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ* لَّا مَقْطُوعَةٍ وَ لَا مَمْنُوعَةٍ* وَ فُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ* إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاء* فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا* عُرُبًا أَتْرَابًا* لِّأَصْحَابِ الْيَمِينِ (واقعه/۲۸-۳۸) كُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ (حاقّه/۲۴) إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ (واقعه/۹۵)

[اصحاب الیمین] فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءلُونَ* عَنِ الْمُجْرِمِينَ* مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ* قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ* وَ لَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ* وَ كُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ* وَ كُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ* حَتَّى أَتَانَا الْيَقِينُ (مدثّر/۴۰-۴۷)