چکیده: کافران و هر تجاوزپیشه گناهکار و هر قسم‌خورده فرومایه و مستکبران، هنگامی که آیات بر آنها خوانده شود، می‌گویند: این جز افسانه‌های پیشینیان نیست. خدا بر دل‌های کافران پرده افکنده و بر گوش‌هایشان سنگینی قرار داده است. آنها در قیامت عذاب می‌شوند. بی‌ایمانان به آخرت و کافران برانگیخته شدن را باور ندارند. می‌گویند: این جز افسانه‌های پیشینیان نیست.

هنگامی که‌ آیات ما بر آنان (کافران) خوانده شود، می‌گویند: به خوبی شنیدیم، اگر می‌خواستیم قطعاً ما نیز همانند این را می‌گفتیم. این جز افسانه‌های پیشینیان نیست (انفال/۳۱). برخی از آنان به تو گوش می‌دهند ولی ما بر دل‌هایشان پرده‌ها افکنده‌ایم تا آن را نفهمند و در گوش‌هایشان سنگینی [قرار داده‌ایم] و اگر هر نشانه‌ای را ببینند، به آن ایمان نمی‌آورند تا آنجا که وقتی نزد تو می‌آیند که با تو جدال ‌کنند، کسانی که کفر ورزیدند، می‌گویند: این جز افسانه‌های پیشینیان نیست (انعام/۲۵). وای بر تکذیب‌کنندگان در آن روز، آنان که روز جزا را دروغ می‌پندارند. جز هر تجاوزپیشه گناهکاری آن را به دروغ نمی‌گیرد. چون آیات ما بر او خوانده شود، گوید: افسانه‌های پیشینیان است. چنین نیست، بلکه آن‌چه مرتکب می‌شدند، زنگاری بر دل‌هایشان شده است. چنین نیست. به‌راستی که آنان در آن روز از پروردگارشان سخت محجوب هستند. آن‌گاه به یقین آنان به جهنّم درمی‌آیند سپس گفته می‌شود: این همان است که آن را به دروغ می‌گرفتید (مطفّفین/۱۰-۱۷). شک نیست که خدا آن‌چه را پنهان می‌دارند و آن‌چه را آشکار می‌سازند، می‌داند. به راستی او مستکبران را دوست نمی‌دارد. هنگامی که به آنان گفته شود: پروردگارتان چه چیز نازل کرده است؟ می‌گویند: افسانه‌های پیشینیان است تا در روز قیامت بار گناهان خود را تمام بردارند و نیز بخشی از بار گناهان کسانی را که ندانسته آنان را گمراه می‌کنند. آگاه باشید چه بد باری را می‌کشند (نحل/۲۳-۲۵). کسانی که کفر ورزیدند، گفتند: این [کتاب] جز دروغی که آن را بربافته، نیست و گروهی دیگر او را بر آن یاری کرده‌اند. قطعاً ظلم و بهتانی پیش آوردند و گفتند: افسانه‌های پیشینیان است که آنها را برای خود نوشته و صبح و شام بر او املا می‌شود (فرقان/۴-۵). از هر قسم‌خورنده فرومایه‌ای فرمان نبر که عیب‌جوست و برای خبرچینی گام برمی‌دارد، مانع‌خیر، متجاوزِ گناه‌پیشه، گستاخ و گذشته از آن بی‌تبار است. به صرف این‌که مالدار و پسردار است، چون آیات ما بر او خوانده شود، گوید: افسانه‌های پیشینیان است. به‌زودی که بر بینی آن داغ نهیم (قلم/۱۰-۱۶).

به‌راستی کسانی که به آخرت ایمان ندارند، از راه، سخت منحرف هستند. … گفتند: آیا چون بمیریم و خاک و استخوان شویم، آیا واقعاً باز ما برانگیخته می‌شویم؟ درست همین را قبلاً ما و پدرانمان وعده داده شده‌ایم. این جز افسانه‌های پیشینیان نیست. بگو، اگر مى‏دانید زمین و هر که در آن است، به چه کسى تعلق دارد؟ خواهند گفت: به خدا. بگو، آیا عبرت نمى ‏گیرید؟ بگو، پروردگار آسمان‌هاى هفتگانه و پروردگار عرش بزرگ کیست؟ خواهند گفت: ‏خدا. بگو، آیا پرهیزگارى نمى ‏کنید؟ بگو، فرمانروایى هر چیزى به دست کیست؟ اگر مى‏ دانید [کیست آن‌که] او پناه مى ‏دهد و در پناه کسى نیست؟ خواهند گفت: ‏خدا. بگو، پس چگونه دستخوش افسون شده ‏اید؟ بلکه حقیقت را بر ایشان آوردیم و بی‌تردید آنان دروغگو هستند (مومنون/۷۴، ۸۲-۹۰). کسانی که کفر ورزیدند، گفتند: آیا وقتی ما و پدرانمان خاک شدیم، آیا حتماً بیرون آورده می‌شویم؟ در حقیقت، این را به ما و پدرانمان قبلاً وعده داده‌اند. این جز افسانه‌های پیشینیان نیست. بگو، در زمین بگردید و بنگرید فرجام مجرمان چگونه بوده است؟ بر آنان غم نخور و از آن‌چه مکر مى‏کنند، غمگین نباش. مى ‏گویند: اگر راست مى‏ گویید، این وعده کى خواهد بود؟ بگو، شاید برخى از آن‌چه را به شتاب مى‏ خواهید در پى شما باشد (نمل/۶۷-۷۲).

آن کس که به پدر و مادر خود گوید: اف بر شما، آیا به من وعده می‌دهید که بیرون آورده می‌شوم و حال آن‌که پیش از من نسل‌ها سپری شدند؟ آن دو به [درگاه] خدا یاری می‌طلبند. [به او می‌گویند:] وای بر تو، ایمان بیاور. به‌راستی وعده خدا حق است. پس می‌گوید: این جز افسانه‌های پیشینیان نیست. آنان کسانی هستند که وعده عذاب بر آنها در گروه‌هایی از جن و انسی که پیش از آنها گذشتند، مقرّر شد که بی‌تردید آنها زیانکار بودند (احقاف/۱۷-۱۸).

وَ إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ (كافرين) آيَاتُنَا قَالُواْ قَدْ سَمِعْنَا لَوْ نَشَاء لَقُلْنَا مِثْلَ هَذَا إِنْ هَذَا إِلاَّ أَسَاطِيرُ الأوَّلِينَ (انفال/۳۱) وَ مِنْهُم مَّن يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ وَ جَعَلْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَ فِي آذَانِهِمْ وَقْرًا وَ إِن يَرَوْاْ كُلَّ آيَةٍ لاَّ يُؤْمِنُواْ بِهَا حَتَّى إِذَا جَآؤُوكَ يُجَادِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِنْ هَذَآ إِلاَّ أَسَاطِيرُ الأَوَّلِينَ (انعام/۲۵) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ* الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ* وَ مَا يُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ* إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ* كَلَّا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِم مَّا كَانُوا يَكْسِبُونَ* كَلَّا إِنَّهُمْ عَن رَّبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّمَحْجُوبُون* ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُوا الْجَحِيمِ* ثُمَّ يُقَالُ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ (مطفّفين/۱۰-۱۷) لاَ جَرَمَ أَنَّ اللّهَ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَ مَا يُعْلِنُونَ إِنَّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُسْتَكْبِرِينَ* وَ إِذَا قِيلَ لَهُم مَّاذَا أَنزَلَ رَبُّكُمْ قَالُواْ أَسَاطِيرُ الأَوَّلِينَ* لِيَحْمِلُواْ أَوْزَارَهُمْ كَامِلَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ مِنْ أَوْزَارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُم بِغَيْرِ عِلْمٍ أَلاَ سَاء مَا يَزِرُونَ (نحل/۲۳-۲۵) وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَذَا إِلَّا إِفْكٌ افْتَرَاهُ وَ أَعَانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ آخَرُونَ فَقَدْ جَاؤُوا ظُلْمًا وَ زُورًا* وَ قَالُوا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ اكْتَتَبَهَا فَهِيَ تُمْلَى عَلَيْهِ بُكْرَةً وَ أَصِيلًا (فرقان/۴-۵) وَ لَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِينٍ* هَمَّازٍ مَّشَّاء بِنَمِيمٍ* مَنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ* عُتُلٍّ بَعْدَ ذَلِكَ زَنِيمٍ*أ َن كَانَ ذَا مَالٍ وَ بَنِينَ* إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ* سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ (قلم/۱۰-۱۶)

وَ إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ عَنِ الصِّرَاطِ لَنَاكِبُونَ* … قَالُوا أَئِذَا مِتْنَا وَ كُنَّا تُرَابًا وَ عِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ* لَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَ آبَاؤُنَا هَذَا مِن قَبْلُ إِنْ هَذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ* قُل لِّمَنِ الْأَرْضُ وَ مَن فِيهَا إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ* سَيَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ* قُلْ مَن رَّبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ* سَيَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ* قُلْ مَن بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَ هُوَ يُجِيرُ وَ لَا يُجَارُ عَلَيْهِ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ* سَيَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ فَأَنَّى تُسْحَرُونَ* بَلْ أَتَيْنَاهُم بِالْحَقِّ وَ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (مومنون/۷۴، ۸۲-۹۰) وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَئِذَا كُنَّا تُرَابًا وَ آبَاؤُنَا أَئِنَّا لَمُخْرَجُونَ* لَقَدْ وُعِدْنَا هَذَا نَحْنُ وَ آبَاؤُنَا مِن قَبْلُ إِنْ هَذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ* قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُجْرِمِينَ* وَ لَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَ لَا تَكُن فِي ضَيْقٍ مِّمَّا يَمْكُرُونَ* وَ يَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ* قُلْ عَسَى أَن يَكُونَ رَدِفَ لَكُم بَعْضُ الَّذِي تَسْتَعْجِلُونَ (نمل/۶۷-۷۲)

وَ الَّذِي قَالَ لِوَالِدَيْهِ أُفٍّ لَّكُمَا أَتَعِدَانِنِي أَنْ أُخْرَجَ وَ قَدْ خَلَتْ الْقُرُونُ مِن قَبْلِي وَ هُمَا يَسْتَغِيثَانِ اللَّهَ وَيْلَكَ آمِنْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَيَقُولُ مَا هَذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِين* أُوْلَئِكَ الَّذِينَ حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْجِنِّ وَ الْإِنسِ إِنَّهُمْ كَانُوا خَاسِرِينَ (احقاف/۱۷-۱۸)