چکیده: کسانی که از دین برمی‌گردند و کافر می‌شوند و بر کفر خود اصرار می‌ورزند، توبه آنها پذیرفته نمی‌شود. خدا آنها را نمی‌بخشد. هر کس از عقیده خود بازگردد، هرگز زیانی به خدا نمی‌رساند. هر کس از مومنان از دین خود برگردد، کردار او در دنیا و آخرت تباه می‌شود. اهل آتش است و در آن جاودانه است. پیشینیان به پیامبران خود گفتند: یا شما را از سرزمین خود بیرون می‌کنیم یا این‌که به آیین ما برگردید. کافران و اهل‌کتاب آرزو می‌کردند مومنان از دین خود برگردند.

کسانى که ایمان آوردند سپس کافر شدند و باز ایمان آوردند سپس کافر شدند، آن‌گاه به کفر خود افزودند، بی‌تردید خدا آنان را نخواهد بخشید و راهى به آنها نشان نمی‌دهد. به منافقان بشارت بده که برای آنان عذابی دردناک است (نساء/۱۳۷-۱۳۸). هر کس پس از ایمان آوردن خود، به خدا کفر ورزد جز آن کسی که مجبور شده، در حالی‌که قلبش به ایمان اطمینان دارد بلکه آن کسی که سینه‏ اش به کفر گشاده گردد، خشم خدا بر آنان است و برای آنها عذابى بزرگ است. این بدان سبب است که آنان زندگى دنیا را بر آخرت ترجیح دادند. خدا گروه کافران را هدایت نمى ‏کند. آنها کسانی هستند که خدا بر دل‌ها، شنوایی و دیدگانشان مُهر نهاده است. آنها همان غافلان هستند (نحل/۱۰۶-۱۰۸). اى کسانى که ایمان آورده ‏اید، هر کس از شما از دین خود برگردد، به‌زودى خدا گروهى را مى ‏آورد که آنان را دوست ‏دارد و آنان او را دوست دارند. با مؤمنان فروتن و بر کافران سخت‌گیرند. در راه خدا جهاد مى ‏کنند و از سرزنش هیچ ملامتگرى نمى ‏ترسند. این فضل خداست. آن را به هر که بخواهد مى ‏دهد. خدا گشایشگر داناست (مائده/۵۴). بى‏گمان کسانى که پس از آن‌که هدایت بر آنان روشن شد پشت کردند، شیطان آنان را فریفت و به آرزوهاى دور و درازشان انداخت زیرا آنان به کسانى که آن‌چه را خدا نازل کرده خوش نمى‏ داشتند، گفتند: ما در بعضی از امور از شما اطاعت ‏می‌کنیم. خدا پنهان‌کاری آنان را می‌داند. پس چگونه است حال آنها وقتى که فرشتگان جانشان را مى‏ ستانند و بر چهره و پشت آنان تازیانه مى‏ زنند؟ زیرا آنان از آن‌چه خدا را به خشم آورده، پیروى کرده ‏اند و خشنودی او را خوش نداشتند پس اعمال آنها را باطل گردانید (محمّد/۲۵-۲۸).

چگونه خدا قومى را که بعد از ایمانشان کافر شدند هدایت مى ‏کند؟ با آن‌که شهادت دادند که این فرستاده بر حق است و برای آنها دلایل روشن آمد. خدا قوم ستمگر را هدایت نمى ‏کند. آنان سزایشان این است که لعنت ‏خدا، فرشتگان و مردم، همگى برای آنها است. در آن [لعنت] جاودانه بمانند. نه عذاب از آنها کاسته شود و نه مهلت ‏یابند مگر کسانى که پس از آن توبه کردند و به اصلاح پرداختند. خدا آمرزنده مهربان است. کسانى که پس از ایمان خود کافر شدند سپس بر کفر افزودند، هرگز توبه آنان پذیرفته نخواهد شد. آنان خود گمراهان هستند. در حقیقت کسانى که کافر شدند و در حال کفر مردند. اگر زمین را پر از طلا کنند و آن را فدیه دهند، هرگز از هیچ یک از آنان پذیرفته نمی‌شود. آنان عذابى دردناک دارند و یاورانى نخواهند داشت (آل‌عمران/۸۶-۹۱). هیچ بشرى را نسزد که خدا به او کتاب، حکم و پیامبرى بدهد سپس او به مردم بگوید: به جاى خدا بندگان من باشید ولی [باید بگوید:] به سبب آن‌که کتاب تعلیم مى‏ دادید و از آن رو که درس مى ‏گرفتید، ربّانی باشید. به شما فرمان نمی‌دهد که فرشتگان و پیامبران را به پروردگاری بگیرید. آیا پس از آن‌که تسلیم شده‌اید، شما را به کفر فرمان می‌دهد (آل‌عمران/۷۹-۸۰)؟

اى کسانى که ایمان آورده ‏اید، اگر از کسانى که کفر ورزیده ‏اند اطاعت کنید، شما را از عقیده ‏تان بازمى‏ گردانند و زیانکار برمی‌گردید (آل‌عمران/۱۴۹). آنان (مشرکان) پیوسته با شما مى ‏جنگند تا اگر بتوانند شما را از دینتان برگردانند. کسانى از شما که از دین خود برگردند و در حال کفر بمیرند، آنان کردارهایشان در دنیا و آخرت تباه مى‏ شود. آنها اهل آتش و در آن جاودانه هستند (بقره/۲۱۷).

همان‌گونه که خودشان کافر شده‏ اند، آرزو دارند [که شما نیز] کافر شوید تا با هم برابر باشید پس از میان آنان براى خود دوستانى نگیرید، تا این‌که در راه خدا هجرت کنند، پس اگر [از هجرت] روى برتافتند، هر کجا آنان را یافتید آنها را به اسارت بگیرید و بکشید و از آنها سرپرست و یاورى براى خود نگیرید، مگر کسانى که با گروهى که میان شما و میان آنان پیمانى است، پیوند داشته باشند یا نزد شما بیایند در حالی‌که دل‌های آنان از جنگیدن با شما یا جنگیدن با قوم خود، به تنگ آمده باشد. اگر خدا مى ‏خواست بی‌تردید آنان را بر شما چیره مى‏ کرد و بی‌گمان با شما مى‏ جنگیدند پس اگر از شما کناره‏ گرفتند و با شما نجنگیدند و به شما پیشنهاد صلح دادند، خدا براى شما راهى بر آنان قرار نداده است (نساء/۸۹-۹۰).

بسیارى از اهل کتاب پس از این‌که حق برایشان آشکار شد، از روى حسدى که در وجودشان بود، آرزو مى ‏کردند که شما را بعد از ایمانتان کافر گردانند پس عفو کنید و چشم‌پوشی کنید تا خدا فرمان خود را بیاورد. خدا بر همه چیز تواناست (بقره/۱۰۹).

اى کسانى که ایمان آورده ‏اید، اگر از فرقه‏ اى از اهل کتاب اطاعت کنید شما را پس از ایمانتان به کفر برمى ‏گردانند. چگونه کفر مى‏ ورزید با این‌که آیات خدا بر شما خوانده مى‏ شود و فرستاده او میان شماست؟ هر کس به خدا تمسّک جوید، بی‌تردید به راه راست هدایت ‏شده است (آل‌عمران/۱۰۰-۱۰۱).

روزى که چهره‏ هایى سپید و چهره ‏هایى سیاه گردد پس به سیاه رویان [گفته شود:] آیا بعد از ایمانتان کفر ورزیدید؟ پس به سزاى آن‌که کفر مى ‏ورزیدید، عذاب را بچشید (آل‌عمران/۱۰۶).

ارتداد – اقوام، کسانى که کافر شدند، به پیامبران خود گفتند: شما را از سرزمین خود بیرون خواهیم کرد یا این‌که به آیین ما برگردید پس پروردگارشان به آنان وحى کرد که بی‌تردید ستمگران را هلاک خواهیم کرد (ابراهیم/۱۳).

سران قوم شعیب که تکبّر مى‏ ورزیدند، گفتند: اى شعیب، به‌یقین تو و کسانى را که با تو ایمان آورده ‏اند از شهر خود بیرون خواهیم کرد یا به آیین ما برگردید. گفت: آیا هر چند کراهت داشته باشیم؟ اگر به آیین شما برگردیم، بعد از آن‌که خدا ما را از آن رهانیده است در حقیقت به خدا دروغ بسته ‏ایم. سزاوار نیست که ما به آن برگردیم مگر آن‌که خدا، پروردگار ما، بخواهد. پروردگار ما از نظر دانش بر هر چیزى احاطه دارد. بر خدا توکل کرده‏ایم. پروردگارا، میان ما و قوم ما به حق داورى کن که تو بهترین داوران هستى (اعراف/۸۸-۸۹).

آن‌گاه که از شما (بنی‌اسرائیل) پیمان محکم گرفتیم و طور را بر فراز شما برافراشتیم [و گفتیم:] آن‌چه را به شما داده‏ایم محکم بگیرید و گوش فرا دهید. گفتند: شنیدیم و نافرمانى کردیم. بر اثر کفرشان، قلبشان [از مِهر] گوساله سیراب شد. بگو، اگر مؤمن هستید، چه بد است آن‌چه ایمانتان شما را به آن امر می‌کند (بقره/۹۳).

خدا فرمود: من مائده را بر شما [حواریون] فرو خواهم فرستاد. هر کس از شما پس از آن، کافر شود، او را چنان عذابى کنم که هیچ یک از جهانیان را عذاب نکرده باشم (مائده/۱۱۵). [اصحاب کهف گفتند:] اگر آنان بر شما دست ‏یابند، سنگسارتان مى ‏کنند یا شما را به آیین خود بازمى‏ گردانند، در آن صورت هرگز رستگار نخواهید شد (کهف/۲۰).

بگو، آیا به جاى خدا چیزى را بخوانیم که نه سودى به ما مى‏رساند و نه زیانى؟ آیا پس از این‌که خدا ما را هدایت کرده از عقیده خود بازگردیم؟ مانند کسى که شیطان‌ها او را در زمین به بیراهه افکندند و حیران است و براى او یارانى است که وى را به سوى هدایت مى ‏خوانند که به سوى ما بیا. بگو، هدایت ‏خداست که هدایت است و دستور یافته‏ ایم که تسلیم پروردگار جهانیان باشیم (انعام/۷۱). هرگز یهودیان و مسیحیان از تو راضى نمى‏ شوند مگر آن‌که از آیین آنان پیروى کنى. بگو، در حقیقت تنها هدایت ‏خداست که هدایت است. اگر پس از آن علمى که برای تو آمد، از هوس‌هاى آنان پیروى کنى، در برابر خدا سرپرست و یاورى نخواهى داشت (بقره/۱۲۰). منافقان بیم دارند از این‌که سوره‌ای درباره آنها نازل شود که آنها را به آن‌چه در دل دارند، آگاه کند. بگو، مسخره کنید، بی‌تردید خدا افشاگر چیزی است که از آن بیم دارید. اگر از ایشان بپرسى [چرا تمسخر می‌کنید؟] بی‌تردید خواهند گفت: ما فقط شوخى و بازى مى‏ کردیم. بگو، آیا خدا و آیات او و پیامبرش را مسخره مى ‏کردید؟ عذر نیاورید. شما بعد از ایمانتان کافر شده‏اید. اگر از گروهى از شما درگذریم گروهى [دیگر] را عذاب خواهیم کرد زیرا آنان مجرم بودند (توبه/۶۴-۶۶). [کافران و منافقان] به خدا سوگند مى‏ خورند که [سخن ناروا] نگفته ‏اند در حالى که قطعاً سخن کفر گفته و پس از اسلام آوردنشان کفر ورزیده‏ اند و بر چیزی همّت گماشتند که به آن نرسیدند. آنها انتقام نگرفتند مگر [بعد از] آن‌که خدا و پیامبرش از فضل خود آنان را بى‏ نیاز کردند پس اگر توبه کنند، براى آنان بهتر است. اگر روى برتابند، خدا آنان را در دنیا و آخرت عذابى دردناک مى ‏کند و در روى زمین سرپرست و یاورى نخواهند داشت (توبه/۷۴). سوگندهاى خود را سپرى بر خود گرفته و [مردم را] از راه خدا بازداشته‏ اند. به‌راستى بد است آن‌چه عمل می‌کنند. این به آن سبب است که آنان ایمان آورده سپس کفر ورزیدند پس بر دل‌های آنها مهر زده شده و از این رو آنها نمى‏ فهمند (منافقون/۲-۳). هرگز بر هیچ یک از آنان که بمیرد نماز نخوان و بر سر قبرش نایست زیرا آنان به خدا و پیامبر او کافر شدند و در حال فسق مردند. اموال و فرزندان آنان تو را به شگفت نیندازد. جز این نیست که خدا مى ‏خواهد آنها را در دنیا به وسیله آن عذاب کند و جانشان در حال کفر بیرون رود (توبه/۸۴-۸۵). گروهی از اهل کتاب گفتند: در آغاز روز به آن‌چه بر مؤمنان نازل شد، ایمان بیاورید و در پایان روز کافر شوید، شاید آنان [از اسلام] برگردند (آل‌عمران/۷۲).

محمّد جز فرستاده‏اى که پیش از او پیامبرانى گذشتند نیست. آیا اگر او بمیرد یا کشته شود از عقیده خود برمى ‏گردید؟ هر کس از عقیده خود بازگردد، هرگز هیچ زیانى به خدا نمى‏ رساند. به زودى خدا سپاسگزاران را پاداش خواهد داد (آل‌عمران/۱۴۴). آیا مى‏ خواهید از پیامبر خود [همان را] بخواهید که پیش‌تر از موسى خواسته شد؟ هر کس کفر را با ایمان عوض کند، بی‌گمان راه درست را گم کرده است (بقره/۱۰۸).

اى کسانى که ایمان آورده ‏اید، چون زنان با‌ایمان مهاجر، نزد شما آیند، آنان را امتحان کنید. خدا به ایمان آنان داناتر است پس اگر آنان را باایمان دانستید، آنها را به سوى کافران بازنگردانید. نه آن زنان بر ایشان حلال هستند و نه آن [مردان] بر این زنان حلال. هر چه [آن کافران] خرج [این زنان] کرده ‏اند به آنها بدهید. بر شما گناهى نیست، در صورتى که مهرشان را به آنان بدهید، با آنها ازدواج کنید. به پیوندهاى قبلى کافران متمسّک نشوید. آن‌چه شما خرج کرده ‏اید، [از کافران] مطالبه کنید. آنها هم باید آن‌چه را خرج کرده‏ اند، [از شما] مطالبه کنند. این حکم خداست که میان شما داورى مى‏ کند. خدا داناى حکیم است. اگر [زنى] از همسران شما به سوى کافران رفت [و آنها مهر مورد مطالبه شما را ندادند] و شما غنیمت ‏یافتید پس به کسانى که همسرانشان رفته ‏اند، معادل آن‌چه خرج کرده ‏اند، بدهید. از آن خدایى که به او ایمان دارید، بترسید (ممتحنه/۱۰-۱۱).

امروز چیزهاى پاکیزه براى شما حلال شده و طعام کسانى که به آنها کتاب داده شده، براى شما حلال و طعام شما براى آنان حلال است. [بر شما حلال است ازدواج با] زنان پاکدامن از مومنان و زنان پاکدامن از کسانى که پیش از شما به آنان کتاب داده شده، به شرط آن‌که مهر آنها را به ایشان بدهید، در حالى‌که خود پاکدامن باشید نه زناکار و نه آن‌که زنان را در پنهانى دوست ‏خود بگیرید. هر کس به ایمان کفر ورزد، بی‌تردید عملش تباه شده و در آخرت از زیانکاران است (مائده/۵).

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ ثُمَّ كَفَرُواْ ثُمَّ آمَنُواْ ثُمَّ كَفَرُواْ ثُمَّ ازْدَادُواْ كُفْرًا لَّمْ يَكُنِ اللّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَ لاَ لِيَهْدِيَهُمْ سَبِيلًا* بَشِّرِ الْمُنَافِقِينَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (نساء/۱۳۷-۱۳۸) مَن كَفَرَ بِاللّهِ مِن بَعْدِ إيمَانِهِ إِلاَّ مَنْ أُكْرِهَ وَ قَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالإِيمَانِ وَ لَكِن مَّن شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْرًا فَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ مِّنَ اللّهِ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ* ذَلِكَ بِأَنَّهُمُ اسْتَحَبُّواْ الْحَيَاةَ الْدُّنْيَا عَلَى الآخِرَةِ وَ أَنَّ اللّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ* أُولَئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ وَأُولَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ (نحل/۱۰۶-۱۰۸) یَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَ لاَ يَخَافُونَ لَوْمَةَ لآئِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَ اللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ  (مائده/۵۴) إِنَّ الَّذِينَ ارْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى الشَّيْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَ أَمْلَى لَهُمْ* ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لِلَّذِينَ كَرِهُوا مَا نَزَّلَ اللَّهُ سَنُطِيعُكُمْ فِي بَعْضِ الْأَمْرِ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ إِسْرَارَهُمْ* فَكَيْفَ إِذَا تَوَفَّتْهُمْ الْمَلَائِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَ أَدْبَارَهُمْ* ذَلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَ كَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ (محمّد/۲۵-۲۸)

كَيْفَ يَهْدِي اللّهُ قَوْمًا كَفَرُواْ بَعْدَ إِيمَانِهِمْ وَ شَهِدُواْ أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَ جَاءهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَ اللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ* أُوْلَئِكَ جَزَآؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللّهِ وَ الْمَلآئِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ* خَالِدِينَ فِيهَا لاَ يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَ لاَ هُمْ يُنظَرُونَ* إِلاَّ الَّذِينَ تَابُواْ مِن بَعْدِ ذَلِكَ وَ أَصْلَحُواْ فَإِنَّ الله غَفُورٌ رَّحِيمٌ* إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بَعْدَ إِيمَانِهِمْ ثُمَّ ازْدَادُواْ كُفْرًا لَّن تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَ أُوْلَئِكَ هُمُ الضَّآلُّونَ* إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ مَاتُواْ وَ هُمْ كُفَّارٌ فَلَن يُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِم مِّلْءُ الأرْضِ ذَهَبًا وَ لَوِ افْتَدَى بِهِ أُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ وَ مَا لَهُم مِّن نَّاصِرِينَ (آل‌عمران/۸۶-۹۱) مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُؤْتِيَهُ اللّهُ الْكِتَابَ وَ الْحُكْمَ وَ النُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُواْ عِبَادًا لِّي مِن دُونِ اللّهِ وَ لَكِن كُونُواْ رَبَّانِيِّينَ بِمَا كُنتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتَابَ وَ بِمَا كُنتُمْ تَدْرُسُونَ* وَ لاَ يَأْمُرَكُمْ أَن تَتَّخِذُواْ الْمَلاَئِكَةَ وَ النِّبِيِّيْنَ أَرْبَابًا أَيَأْمُرُكُم بِالْكُفْرِ بَعْدَ إِذْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ (آل‌عمران/۷۹-۸۰)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوَاْ إِن تُطِيعُواْ الَّذِينَ كَفَرُواْ يَرُدُّوكُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ فَتَنقَلِبُواْ خَاسِرِينَ (آل‌عمران/۱۴۹) يُقَاتِلُونَكُمْ (مشرکین) حَتَّىَ يَرُدُّوكُمْ عَن دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُواْ وَ مَن يَرْتَدِدْ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَيَمُتْ وَ هُوَ كَافِرٌ فَأُوْلَئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَ الآخِرَةِ وَ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (بقره/۲۱۷)

وَدُّواْ لَوْ تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُواْ فَتَكُونُونَ سَوَاء فَلاَ تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ أَوْلِيَاء حَتَّىَ يُهَاجِرُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَخُذُوهُمْ وَ اقْتُلُوهُمْ حَيْثُ وَجَدتَّمُوهُمْ وَ لاَ تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ وَلِيًّا وَ لاَ نَصِيرًا* إِلاَّ الَّذِينَ يَصِلُونَ إِلَىَ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُم مِّيثَاقٌ أَوْ جَآؤُوكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَن يُقَاتِلُوكُمْ أَوْ يُقَاتِلُواْ قَوْمَهُمْ وَ لَوْ شَاء اللّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَيْكُمْ فَلَقَاتَلُوكُمْ فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقَاتِلُوكُمْ وَأَلْقَوْاْ إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَمَا جَعَلَ اللّهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبِيلًا (نساء/۸۹-۹۰)

وَدَّ كَثِيرٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يَرُدُّونَكُم مِّن بَعْدِ إِيمَانِكُمْ كُفَّارًا حَسَدًا مِّنْ عِندِ أَنفُسِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ فَاعْفُواْ وَ اصْفَحُواْ حَتَّى يَأْتِيَ اللّهُ بِأَمْرِهِ إِنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (بقره/۱۰۹)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوَاْ إِن تُطِيعُواْ فَرِيقًا مِّنَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ يَرُدُّوكُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ كَافِرِينَ* وَ كَيْفَ تَكْفُرُونَ وَ أَنتُمْ تُتْلَى عَلَيْكُمْ آيَاتُ اللّهِ وَ فِيكُمْ رَسُولُهُ وَ مَن يَعْتَصِم بِاللّهِ فَقَدْ هُدِيَ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (آل‌عمران/۱۰۰-۱۰۱)

يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَ تَسْوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا الَّذِينَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَكْفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ (آل‌عمران/۱۰۶)

ارتداد– الاقوام، قَالَ الَّذِينَ كَفَرُواْ لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّكُم مِّنْ أَرْضِنَآ أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَا فَأَوْحَى إِلَيْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِكَنَّ الظَّالِمِينَ (ابراهیم/۱۳)

قَالَ الْمَلأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُواْ مِن قَوْمِهِ لَنُخْرِجَنَّكَ يَا شُعَيْبُ وَ الَّذِينَ آمَنُواْ مَعَكَ مِن قَرْيَتِنَا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَا قَالَ أَوَلَوْ كُنَّا كَارِهِينَ* قَدِ افْتَرَيْنَا عَلَى اللّهِ كَذِبًا إِنْ عُدْنَا فِي مِلَّتِكُم بَعْدَ إِذْ نَجَّانَا اللّهُ مِنْهَا وَ مَا يَكُونُ لَنَا أَن نَّعُودَ فِيهَا إِلاَّ أَن يَشَاءَ اللّهُ رَبُّنَا وَسِعَ رَبُّنَا كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا عَلَى اللّهِ تَوَكَّلْنَا رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَ بَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَ أَنتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ (اعراف/۸۸-۸۹)

وَ إِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ (بنی‌اسرائیل) وَ رَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُواْ مَا آتَيْنَاكُم بِقُوَّةٍ وَ اسْمَعُواْ قَالُواْ سَمِعْنَا وَ عَصَيْنَا وَ أُشْرِبُواْ فِي قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِكُفْرِهِمْ قُلْ بِئْسَمَا يَأْمُرُكُمْ بِهِ إِيمَانُكُمْ إِن كُنتُمْ مُّؤْمِنِينَ (بقره/۹۳)

قَالَ اللّهُ إِنِّي مُنَزِّلُهَا عَلَيْكُمْ فَمَن يَكْفُرْ بَعْدُ مِنكُمْ فَإِنِّي أُعَذِّبُهُ عَذَابًا لاَّ أُعَذِّبُهُ أَحَدًا مِّنَ الْعَالَمِينَ (مائده/۱۱۵) [قالوا اصحاب الکهف] إِنَّهُمْ إِن يَظْهَرُوا عَلَيْكُمْ يَرْجُمُوكُمْ أَوْ يُعِيدُوكُمْ فِي مِلَّتِهِمْ وَ لَن تُفْلِحُوا إِذًا أَبَدًا (کهف/۲۰)

قُلْ أَنَدْعُو مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ يَنفَعُنَا وَ لاَ يَضُرُّنَا وَ نُرَدُّ عَلَى أَعْقَابِنَا بَعْدَ إِذْ هَدَانَا اللّهُ كَالَّذِي اسْتَهْوَتْهُ الشَّيَاطِينُ فِي الأَرْضِ حَيْرَانَ لَهُ أَصْحَابٌ يَدْعُونَهُ إِلَى الْهُدَى ائْتِنَا قُلْ إِنَّ هُدَى اللّهِ هُوَ الْهُدَىَ وَ أُمِرْنَا لِنُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ (انعام/۷۱) وَ لَن تَرْضَى عَنكَ الْيَهُودُ وَ لاَ النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللّهِ هُوَ الْهُدَى وَ لَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءهُم بَعْدَ الَّذِي جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللّهِ مِن وَلِيٍّ وَلاَ نَصِيرٍ (بقره/۱۲۰) وَ لَئِن سَأَلْتَهُمْ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلْعَبُ قُلْ أَبِاللّهِ وَآيَاتِهِ وَرَسُولِهِ كُنتُمْ تَسْتَهْزِئُونَ* لاَ تَعْتَذِرُواْ قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ إِن نَّعْفُ عَن طَآئِفَةٍ مِّنكُمْ نُعَذِّبْ طَآئِفَةً بِأَنَّهُمْ كَانُواْ مُجْرِمِينَ (توبه/۶۴-۶۶) يَحْلِفُونَ بِاللّهِ مَا قَالُواْ وَ لَقَدْ قَالُواْ كَلِمَةَ الْكُفْرِ وَ كَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ وَ هَمُّواْ بِمَا لَمْ يَنَالُواْ وَ مَا نَقَمُواْ إِلاَّ أَنْ أَغْنَاهُمُ اللّهُ وَ رَسُولُهُ مِن فَضْلِهِ فَإِن يَتُوبُواْ يَكُ خَيْرًا لَّهُمْ وَ إِن يَتَوَلَّوْا يُعَذِّبْهُمُ اللّهُ عَذَابًا أَلِيمًا فِي الدُّنْيَا وَ الآخِرَةِ وَمَا لَهُمْ فِي الأَرْضِ مِن وَلِيٍّ وَ لاَ نَصِيرٍ (توبه/۷۴) اتَّخَذُوا أَيْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّهِ إِنَّهُمْ سَاء مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ* ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا فَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَفْقَهُونَ (منافقون/۲-۳) وَ لاَ تُصَلِّ عَلَى أَحَدٍ مِّنْهُم مَّاتَ أَبَدًا وَ لاَ تَقُمْ عَلَىَ قَبْرِهِ إِنَّهُمْ كَفَرُواْ بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ مَاتُواْ وَ هُمْ فَاسِقُونَ* وَ لاَ تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَ أَوْلاَدُهُمْ إِنَّمَا يُرِيدُ اللّهُ أَن يُعَذِّبَهُم بِهَا فِي الدُّنْيَا وَ تَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَ هُمْ كَافِرُونَ (توبه/۸۴-۸۵) وَ قَالَت طَّآئِفَةٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ آمِنُواْ بِالَّذِيَ أُنزِلَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُواْ وَجْهَ النَّهَارِ وَ اكْفُرُواْ آخِرَهُ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (آل‌عمران/۷۲)

مَا مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِن مَّاتَ أَوْ قُتِلَ انقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَ مَن يَنقَلِبْ عَلَىَ عَقِبَيْهِ فَلَن يَضُرَّ اللّهَ شَيْئًا وَ سَيَجْزِي اللّهُ الشَّاكِرِينَ (آل‌عمران/۱۴۴) اَمْ تُرِيدُونَ أَن تَسْأَلُواْ رَسُولَكُمْ كَمَا سُئِلَ مُوسَى مِن قَبْلُ وَ مَن يَتَبَدَّلِ الْكُفْرَ بِالإِيمَانِ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاء السَّبِيلِ (بقره/۱۰۸)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا جَاءكُمُ الْمُؤْمِنَاتُ مُهَاجِرَاتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِهِنَّ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَاتٍ فَلَا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَى الْكُفَّارِ لَا هُنَّ حِلٌّ لَّهُمْ وَ لَا هُمْ يَحِلُّونَ لَهُنَّ وَ آتُوهُم مَّا أَنفَقُوا وَ لَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ أَن تَنكِحُوهُنَّ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَ لَا تُمْسِكُوا بِعِصَمِ الْكَوَافِرِ وَ اسْأَلُوا مَا أَنفَقْتُمْ وَ لْيَسْأَلُوا مَا أَنفَقُوا ذَلِكُمْ حُكْمُ اللَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ* وَ إِن فَاتَكُمْ شَيْءٌ مِّنْ أَزْوَاجِكُمْ إِلَى الْكُفَّارِ فَعَاقَبْتُمْ فَآتُوا الَّذِينَ ذَهَبَتْ أَزْوَاجُهُم مِّثْلَ مَا أَنفَقُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي أَنتُم بِهِ مُؤْمِنُونَ (ممتحنه/۱۰-۱۱)

الْيَوْمَ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّبَاتُ وَ طَعَامُ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ حِلٌّ لَّكُمْ وَ طَعَامُكُمْ حِلُّ لَّهُمْ وَ الْمُحْصَنَاتُ مِنَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ الْمُحْصَنَاتُ مِنَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ وَ لاَ مُتَّخِذِي أَخْدَانٍ وَ مَن يَكْفُرْ بِالإِيمَانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَ هُوَ فِي الآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ (مائده/۵)