چکیده: عرش خدا بر آب بود. خدا هر چیز زنده‌ای را از آب قرار داد. او آب را از آسمان نازل کرد تا بیاشامند و با آن از هر نوع گیاه نیکو رویاند و از میوه‌ها برای شما روزی بیرون آورد. اگر مردم در راه درست پایداری کنند، آنان را از آبی فراوان سیراب خواهد کرد  تا آنها را در آن بیازماید. برای جهنّمیان آبی جوشان است و در بهشت نهرهایی از آبی است که رنگ و طعم آن تغییر نمی‌کند.

خدا آسمان‌ها و زمین را در شش هنگام آفرید و عرش او بر آب بود تا شما را بیازماید که کدام یک نیکوکارتر هستید (هود/۷). ما هر چیز زنده‌ای را از آب قرار دادیم (انبیاء/۳۰).

خدا از آسمان آبی نازل کرد و با آن زمین را پس از مردنش زنده گردانید. به‌راستی در این برای مردمی که شنوایی دارند، نشانه‌ای است (نحل/۶۵). به‌راستی در … و آبی که خدا از آسمان نازل کرد و با آن زمین را پس از مردنش زنده گردانید و در آن هر گونه جنبنده‌ای را ‌پراکنده کرد و در گرداندن بادها و ابری که میان آسمان و زمین آرمیده است، برای مردمی که می‌اندیشند، نشانه‌هایی است (بقره/۱۶۴). از نشانه‌های او این‌که برق را برای شما بیم‌آور و امیدبخش می‌نمایاند و از آسمان آبی نازل می‌کند که به وسیله آن زمین را پس از مرگش زنده می‌گرداند. در این، برای مردمی که تعقّل می‌کنند، نشانه‌هایی است (روم/۲۴). از نشانه‌های او این است که زمین را خشکیده می‌بینی. چون آب بر آن نازل کنیم، به جنبش درآید و نمو کند. همان کسی که آن را زندگی بخشید، قطعاً زنده‌کننده مردگان است. او بر هر چیزی تواناست (فصّلت/۳۹). زمین را خشکیده می‌بینی. چون آب بر آن نازل کنیم، به جنبش درآید و نمو می‌کند و از هر نوع رُستنی‌های نیکو می‌رویاند. این به آن سبب است که خدا حق است. اوست که مردگان را زنده می‌کند و اوست که بر هر چیز تواناست (حج/۵-۶). خداست که بادها را پیشاپیش رحمت خود مژده‌رسان می‌فرستد تا آنگاه که ابرهای سنگین‌بار را بردارند. آنان را به سوی سرزمینی مرده برانیم و از آن باران نازل کنیم و از هر گونه میوه‌ای برآوریم. این‌گونه مردگان را خارج می‌کنیم باشد که شما متذکّر شوید (اعراف/۵۷) و اوست که بادها را پیشاپیش رحمتش مژده‌رسان فرستاد و از آسمان آبی پاک نازل کردیم تا به وسیله آن، زمین مرده را زنده کنیم و آن را به آنچه خلق کرده‌ایم، از دام‌ها و انسان‌های بسیار بنوشانیم. قطعاً ما آن را میان آنان [گوناگون] ساختیم تا توجّه کنند امّا بیشتر مردم سرباز زدند و جز ناسپاسی نکردند (فرقان/۴۸-۵۰). بادها را باردارکننده فرستادیم پس از آسمان آبی نازل کردیم و شما را با آن سیراب نمودیم. شما خزانه‌دار آن نیستید (حجر/۲۲). خدا از آسمان آبی نازل کرد و با آن، برخی  محصولات را برای روزی شما بیرون آورد (ابراهیم/۳۲).

اوست که از آسمان آبی نازل کرد که آشامیدنی شما از آن است و گیاهانی که دام‌های خود را در آن می‌چرانید، [نیز] از آن است. با آن، کشت، زیتون، درختانِ خرما، انگور و هر گونه محصول برای شما می‌رویاند. در این‌ها برای مردمی که تفکّر می‌کنند، نشانه‌ای است (نحل/۱۰-۱۱). اوست کسی که از آسمان آبی نازل کرد پس به وسیله آن از هر گونه گیاهی برآوردیم و از آن جوانه سبزی خارج کردیم که از آن دانه‌های متراکمی بر می‌آوریم. از شکوفه‌های درخت خرما خوشه‌هایی است نزدیک به هم و باغ‌هایی از انگور، زیتون و انار، همانند و غیر همانند خارج کردیم. به میوه آن چون ثمر دهد و به رسیدنش بنگرید. قطعاً در این‌ها برای مردمی که ایمان می‌آورند، نشانه‌هاست (انعام/۹۹). از آسمان آبی نازل کردیم و از هر نوع گیاه نیکو رویاندیم (لقمان/۱۰). از ابرهای متراکم، آبی ریزان خارج کردیم تا با آن دانه، گیاه و باغ‌های درهم پیچیده و انبوه برویانیم (نبأ/۱۴-۱۶). ما از آسمان آبی پربرکت نازل کردیم پس با آن باغ‌ها و دانه‌های دروکردنی رویاندیم و درختان تناور خرما که خوشه‌های روی هم چیده دارند. اینها برای روزی بندگان است و با آن زمین مرده را زنده گردانیدیم. رستاخیز چنین است (ق/۹-۱۱). ما از آسمان آبی به اندازه نازل کردیم و آن را در زمین جا دادیم و برای از بین بردن آن تواناییم پس با آن برای شما باغ‌هایی از نخل و انگور پدید آوردیم که در آن برای شما میوه‌های فراوان است که از آنها می‌خورید (مومنون/۱۸-۱۹). انسان باید به خوراک خود بنگرد. ما آب را به صورت بارشی فرو ریختیم. سپس زمین را با شکافتنی شکافتیم پس در آن دانه‌ها رویاندیم. انگور، سبزی، زیتون، نخل، باغ‌های انبوه، میوه و علفزار تا متاعی برای شما و چارپایان شما باشد (عبس/۲۴-۳۲). از آن  [زمین] آب و چراگاه آن را بیرون آورد و کوه‌ها را لنگر آن گردانید تا شما و چارپایان‌تان را بهره‌ای باشد (نازعات/۳۱-۳۳).

در زمین قطعاتی است کنار هم، باغ‌هایی از انگور، کشتزارها و درختان خرما چه از یک ریشه و چه از غیر یک ریشه که با یک آب سیراب می‌شوند. برخی آنها را در خوردن بر برخی دیگر برتری می‌دهیم. بی‌گمان در این، برای مردمی که تعقّل می‌کنند، نشانه‌هایی است (رعد/۴).

آیا ندیده‌اند که ما آب را به سوی زمین بی‌گیاه می‌رانیم، آنگاه با آن کِشته‌ای برمی‌آوریم که دام‌های آنها و خودشان از آن می‌خورند؟ آیا نمی‌نگرند (سجده/۲۷)؟ آیا ندیده‌ای که خدا از آسمان آبی فرستاد و زمین را سرسبز گردانید؟ خداست که دقیق و آگاه است (حج/۶۳). مگر ندیده‌ای که خدا از آسمان آبی نازل کرد پس آن را به چشمه‌هایی در زمین راه داد آنگاه به وسیله آن کشتزاری را که به رنگ‌های گوناگون است، بیرون آورد سپس خشک می‌گردد آنگاه آن را زرد می‌بینی سپس آن را خاشاک می‌گرداند؟ به‌راستی در این، برای صاحبان خرد عبرتی است (زمر/۲۱). آیا ندیده‌ای که خدا از آسمان آبی نازل کرد و با آن میوه‌هایی به رنگ‌های گوناگون بیرون آوردیم (فاطر/۲۷)؟ مگر زمین را محلّ اجتماع نگرداندیم؟ چه برای مردگان و چه برای زند‌گان. کوه‌های بلند در آن نهادیم و به شما آبی گوارا نوشاندیم. آن روز وای بر تکذیب‌کنندگان (مرسلات/۲۵-۲۸). آیا آبی را که می‌نوشید، دیده‌اید؟ آیا شما آن را از ابر فرود آوردید یا ما فرود آورنده‌ایم؟ اگر بخواهیم آن را تلخ می‌گردانیم پس چرا شکر نمی‌کنید (واقعه/۶۸-۷۰)؟ بگو، به من خبر دهید اگر آب [آشامیدنی] شما [در زمین] فرو رود، چه کسی آب روان برای شما خواهد آورد (ملک/۳۰)؟

ای مردم، پروردگارتان را که شما و کسانی را که قبل از شما بوده‌اند آفریده است، پرستش کنید. باشد که به تقوا گرایید. همان کسی که …  از آسمان آبی نازل کرد و با آن از میوه‌ها برای شما روزی بیرون آورد. پس برای خدا همتایانی قرار ندهید در حالی که خود می‌دانید (بقره/۲۱-۲۲). آیا [آنچه شریک خدا قرار می‌دهید، بهتر است] یا آن که آسمان‌ها و زمین را خلق کرد و برای شما آبی از آسمان نازل کرد پس به وسیله آن، باغ‌های بَهجت‌انگیز رویاندیم؟ رویاندنِ درختان آن کار شما نبود. آیا معبودی با خداست؟ بلکه آنان قومی منحرف هستند (نمل/۶۰). آیا کسانی که کفر ورزیده‌اند ندانسته‌اند که … ما هر چیز زنده‌ای را از آب قرار دادیم؟ آیا ایمان نمی‌آورند (انبیاء/۳۰)؟ اگر از آنان [مشرکان] بپرسی چه کسی از آسمان آبی نازل کرد و زمین را پس از مرگش زنده گردانید؟ حتماً خواهند گفت: خدا. بگو، ستایش از آنِ خداست. با این همه بیشتر آنها نمی‌اندیشند (عنکبوت/۶۳). اگر از آنها بپرسی آسمان‌ها و زمین را چه کسی آفریده است، خواهند گفت: آنها را همان قادر دانا آفریده است. … آن کسی که آبی به اندازه از آسمان نازل کرد پس به وسیله آن، زمین مرده را زنده گرداندیم. این‌گونه بیرون آورده می‌شوید (زخرف/۹-۱۱).

اگر [مردم] در راه درست پایداری کنند، آنان را از آبی فراوان سیراب خواهیم کرد تا در این‌باره آنان را بیازماییم (جن/۱۶- ۱۷).

مَثَل زندگی دنیا مانند آبی است که آن را از آسمان نازل کردیم پس گیاهِ زمین، از آنچه مردم و دام‌ها می‌خورند، با آن درآمیخت تا آنگاه که زمین پیرایه خود را برگرفت و آراسته گردید و اهل آن پنداشتند که آنان بر آن قدرت دارند. شبی یا روزی فرمان ما آمد و آن را چنان درویده کردیم که گویی دیروز وجود نداشته است. این‌گونه نشانه‌ها را برای مردمی که تفکّر می‌کنند، بیان می‌کنیم (یونس/۲۴). برای آنها، مَثَل زندگی دنیا را بزن که مانند آبی است که آن را از آسمان نازل کردیم سپس گیاهِ زمین با آن درآمیخت و [چنان] خشک گردید که بادها آن را پراکنده کردند. خداست که همواره بر هر چیزی تواناست (کهف/۴۵). خدا از آسمان آبی نازل کرد پس رودخانه‌هایی به اندازه گنجایش خودشان روان شدند و سیل کفی بلند روی خود برداشت. … خدا، حق و باطل را چنین مَثَل می‌زند امّا کف، بیرون افتاده، از بین می‌رود و آنچه به مردم سود می‌رساند در زمین می‌ماند. خدا این چنین مَثَل می‌زند (رعد/۱۷). اعمال کسانی که کفر ورزیدند، چون سرابی در زمینی هموار است که تشنه، آن را آب پندارد ولی هنگامی که به آن برسد، آن را چیزی نیابد (نور/۳۹). معبودهایی که به جای خدا می‌خوانند هیچ جوابی به آنان نمی‌دهند مگر مانند کسی که دو دست خود را به سوی آب بگشاید تا به دهانش برسد، در حالی که آب به او نمی‌رسد و دعای کافران جز بر هدر نباشد (رعد/۱۴).

خداست که هر جنبنده‌ای را از آبی آفرید پس برخی از آنها بر روی شکم راه می‌روند و برخی از آنها بر روی دو پا و برخی از آنها روی چهار [پا] راه می‌روند. خدا هر چه بخواهد می‌آفریند. در حقیقت خدا بر هر چیز تواناست (نور/۴۵). [خدا] آفرینش انسان را از گِل آغاز کرد سپس نسل او را از چکیده آبی پست قرار داد (سجده/۷-۸). او کسی است که از آب، بشری آفرید پس او را نسبی و سببی قرار داد و پروردگار تو همواره تواناست (فرقان/۵۴). انسان باید بنگرد از چه آفریده شده است. از آبی جهنده آفریده شده است که از میان ستون فقرات و استخوان‌های سینه خارج می‌شود (طارق/۵-۷). مگر شما را از آبی ناچیز نیافریدیم پس آن را تا مدّتی معیّن در جایگاهی استوار نهادیم؟ پس توانا بودیم و چه نیک توانا بودیم. آن روز وای بر تکذیب‌کنندگان (مرسلات/۲۰-۲۴).

آب – اقوام، [نوح] پروردگار خود را خواند که من مغلوب شده‌ام، به فریاد من برس پس درهای آسمان را با آبی ریزان گشودیم و از زمین چشمه‌ها جوشاندیم تا آب [زمین و آسمان] برای امری که مقدّر شده بود به هم پیوستند (قمر/۱۰ـ ۱۲). چون آب طغیان کرد شما را بر کشتی سوار نمودیم (حاقّه/۱۱). [پسر نوح] گفت: به‌زودی به کوهی پناه می‌جویم که مرا از آب در امان می‌دارد … موج میان آنها حایل شد و [پسر] از غرق‌شدگان گردید. گفته شد: ای زمین، آب خود را فرو بر و ای آسمان، [از باران] خودداری کن. آب فرو کاسته شد و فرمان گزارده شد و [کشتی] بر جودی قرار گرفت و گفته شد: دور باد قوم ستمگر (هود/۴۳-۴۴).

[به صالح فرمودیم:] به آنان [قوم خود] خبر ده که آب میان آنان تقسیم شده است. هر کدام را آب به نوبت خواهد بود (قمر/۲۸). رسول خدا [صالح] به آنان گفت: ماده شترِ خدا و [نوبت] آب خوردنش را حرمت نهید (شمس/۱۳). گفت: این ماده شتری است که نوبتی از آب برای اوست و یک روز معیّن نوبت آب شماست (شعراء/۱۵۵).

[مردِ مومن به دوست خود که دو باغ داشت، گفت:] امید است که پروردگار من بهتر از باغ تو را به من بدهد و بر آن (باغ تو)، آفتی از آسمان بفرستد تا به زمینی بدون گیاه تبدیل شود یا آب آن به زمین فرو رود و هرگز نتوانی آن را به دست آوری (کهف/۴۰-۴۱).

چون [موسی] به آب مدین رسید، گروهی از مردم را بر آن یافت [که دام‌های خود را] آب می‌دادند. پشت سر آنان دو زن را یافت که [گوسفندان خود را] دور می‌کردند. [موسی] گفت: منظور شما چیست؟ گفتند: [ما به گوسفندان خود] آب نمی‌دهیم تا شبانان آنان برگردانند. پدر ما پیری سالخورده است. پس برای آن دو [گوسفندان را] آب داد. آنگاه به سوی سایه برگشت و گفت: پروردگارا، من به هر خیری که به سوی من فرستی، سخت نیازمند هستم پس یکی از آن دو زن در حالی که با حیا گام برمی‌داشت، نزد او آمد. گفت: پدرم تو را می‌طلبد تا تو را به پاداش آب دادن [گوسفندان] برای ما مزد دهد (قصص/۲۳-۲۵). [موسی به فرعون گفت: پروردگار ما کسی است ] که … از آسمان آبی نازل کرد پس به وسیله آن رُستنی‌های گوناگون، جفت جفت بیرون آوردیم. بخورید و دام‌های خود را بچرانید. قطعاً در اینها برای صاحبان خرد نشانه‌هایی است (طه/۵۳-۵۴). هنگامی که قوم موسی از او آب طلب کردند، به او وحی کردیم با عصای خود بر آن تخته ­سنگ بزن پس از آن دوازده چشمه جوشید. هر گروهی آبشخور خود را شناخت. از چیزهای پاکیزه‌ای که روزیتان کرده‌ایم، بخورید، و بر ما ستم نکردند، لیکن بر خودشان ستم می‌کردند ( اعراف/۱۶۰). هنگامی که موسی برای قوم خود آب خواست، فرمودیم: با عصایت بر آن تخته سنگ بزن، پس از آن دوازده چشمه جوشید. هر گروهی آبشخور خود را شناخت. [و فرمودیم:] از روزی خدا بخورید و بیاشامید و در زمین سر به فساد بر ندارید (بقره/۶۰). پس از آن (ماجرای گاو)، قلب‌های شما (بنی‌اسرائیل) سخت شد به سختی سنگ‌ها یا سخت‌تر از آن در حالی که از پاره‌ای سنگ‌ها رودها می‌جوشد و پاره‌ای از آنها می‌شکافد و آب از آن خارج می‌شود و برخی از آنها از ترس خدا فرو می‌ریزد. خدا از آن‌چه می‌کنید، غافل نیست (بقره/۷۴).

پسر مریم و مادر او را در سرزمین بلندی که دارای جای زیست و آب زلال بود، جای دادیم (مومنون/۵۰).

[به یاد آورید] هنگامی که [خدا در جنگ] از آسمان بر شما آبی نازل کرد تا شما را با آن پاک گرداند. وسوسه شیطان را از شما بزداید. دل‌هایتان را محکم کند و گام‌هایتان را به آن استوار دارد (انفال/۱۱). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، چون به نماز برخیزید، صورت و دست‌های خود را تا آرنج [با آب] بشویید و سر و پاهای خود را تا برآمدگی پیشین مسح کنید و اگر جنب بودید خود را پاک کنید (غسل کنید) اگر بیمار یا در سفر بودید یا یکی از شما از قضای حاجت آمد یا با زنان خود مباشرت کردید و آبی نیافتید پس با خاکی پاک تیمّم کنید و از آن به صورت و دست‌هایتان بکشید (مائده/۶). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، …  و در حال جنابت [وارد نماز نشوید] مگر این‌که رهگذر باشید تا غسل کنید. اگر بیمار یا در سفر بودید یا یکی از شما از قضای حاجت آمد یا با زنان خود مباشرت کردید و آبی نیافتید پس با خاکی پاک تیمّم کنید و صورت و دست‌هایتان را مسح نمایید (نساء/۴۳).

آب – بهشت و جهنّم، [اصحاب یمین] در زیر درختان سدر بی‌خار، درختان موز که میوه‌اش برهم چیده شده، سایه‌ای گسترده هستند و [کنار] آبی ریزان هستند (واقعه/۲۸-۳۱). مَثَل بهشتی که به پرهیزگاران وعده داده شده است [مانند باغی است که] در آن نهرهایی است از آبی که [رنگ، طعم و بوی آن ] تغییر نمی‌کند و نهرهایی از شیری که مزه آن تغییر نمی‌کند و نهرهایی از شرابی که برای نوشندگان لذّت‌بخش است و نهرهایی از عسل ناب و در آنجا از هر گونه میوه برای آنها است و [نیز] آمرزشی از سوی پروردگارشان است. [آیا چنین کسی با چنین باغی] مانند کسی است که جاودانه در آتش است و آبی جوشان به خوردِ آنان داده می‌شود؟ پس روده‌های آنان را از هم می‌پاشد (محمّد/۱۵). دوزخیان، بهشتیان را ندا دهند که از آن آب یا از آنچه خدا روزی شما کرده، به ما دهید. می‌گویند: خدا آنها را بر کافران حرام کرده است (اعراف/۵۰).

اگر [محتضر] از تکذیب‌کنندگان گمراه باشد پس با آبی جوشان پذیرایی خواهد شد (واقعه/۹۲-۹۳).

کسانی را که دین خود را به بازی و سرگرمی گرفتند و زندگی دنیا آنان را فریفته است، رها کن و به وسیله این [قرآن]، اندرز بده. مبادا کسی به آن‌چه کسب کرده به هلاکت افتد در حالی که برای او در برابر خدا یاری و شفاعتگری نباشد و اگر هرگونه فدیه‌ای دهد، از او پذیرفته نگردد. اینان هستند که به [سزای] آن‌چه کسب کرده‌اند، به هلاکت افتاده‌اند و به کیفر آن که کفر می‌ورزند، شرابی از آب جوشان و عذابی پردرد خواهند داشت (انعام/۷۰). کسانی که کفر ورزیدند به سزای کفرشان شربتی از آبی جوشان و عذابی پردرد خواهند داشت (یونس/۴). برای آنان جامه‌هایی از آتش بریده شده است. از بالای سرشان آب جوش ریخته می‌شود که آنچه در شکم آنان است با پوست بدنشان با آن گداخته می‌شود (حج/۱۹-۲۰).

به‌یقین درخت زقّوم خوراک گناه‌پیشه است. چون مس گداخته در شکم‌ها می‌گدازد همانند آب جوشان. او را بگیرید و به میان دوزخش کشانید آنگاه از عذاب آب جوشان بر سر او بریزید. بچش که تو [به پندار خود] همان نیرومندِ بزرگوار هستی (دخان/۴۳-۴۹)! [ستمکاران] حتماً از درخت زقّوم می‌خورند و شکم‌ها را از آن پر می‌کنند سپس برای آنان بر روی آن مخلوطی از آب جوشان است (صافّات/۶۶-۶۷). شما ای گمراهان دروغ‌پرداز، قطعاً از درخت زقّوم خواهید خورد و شکم‌های خود را از آن پر خواهید کرد و روی آن از آب جوش می‌نوشید. [مانند] نوشیدن شتران عطش زده. این پذیرایی آنان در روز جزا است (واقعه/۵۱-۵۶).

ما برای ستمگران آتشی آماده کرده‌ایم که سراپرده‌های آن، ایشان را در بر می‌گیرد. اگر فریادرسی جویند به آبی مانند مس گداخته که چهره‌ها را بریان می‌کند، یاری می‌شوند. وه چه بد شراب و چه زشت جایگاهی است (کهف/۲۹).

طغیانگران به جهنّم در می‌آیند و چه بد آرامگاهی است. این آب جوشان و چرکاب است که باید آن را بچشند و از همین‌گونه انواع دیگر [عذاب‌ها] (ص/۵۶-۵۸). آنان در آن (جهنّم)، نه خنکی می‌نوشند و نه شربتی. جز آب جوشان و چرکابه‌ای. کیفری مناسب [با جرم آنان] (نبأ/۲۴-۲۶).

[اصحاب شمال] در میان باد گرم و آب داغ هستند (واقعه/۴۲).

کسانی که کتاب و آن‌چه را فرستادگان خود را به آن فرستاده‌ایم تکذیب‌ کرده‌اند، به‌زودی خواهند دانست. هنگامی که غُل‌ها در گردن‌هایشان و با زنجیرها کشانیده می‌شوند. در میان آب جوش و آنگاه در آتش افروخته می‌شوند (غافر/۷۰-۷۲).

دوزخ پیش روی او (هر زورگوی لجوج) است. آبی چرکین به او نوشانده می‌شود. آن را جرعه جرعه می‌نوشد و نمی‌تواند فرو ببرد (ابراهیم/۱۶-۱۷). [مجرمان] در میان آن (جهنّم) و آب جوشان سرگردان هستند پس کدام‌یک از نعمت‌های پروردگار خود را تکذیب می‌کنید (الرّحمن/۴۴-۴۵)؟

ابر، باران، دریا و خشکی، چشمه، رود

وَ هُوَ الَّذِي خَلَق السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَ كَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا (هود/۷) جَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ (انبیاء/۳۰)

و اللّهُ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَحْيَا بِهِ الأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّقَوْمٍ يَسْمَعُونَ (نحل/۶۵) إِنَّ فِي … وَ مَا أَنزَلَ اللّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِن مَّاءٍ فَأَحْيَا بِهِ الأرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَ بَثَّ فِيهَا مِن كُلِّ دَآبَّةٍ وَ تَصْرِيفِ الرِّيَاحِ وَ السَّحَابِ الْمُسَخِّرِ بَيْنَ السَّمَاء وَ الأَرْضِ لآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (بقره/۱۶۴) وَ مِنْ آيَاتِهِ يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَ طَمَعًا وَ يُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَيُحْيِي بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (روم/۲۴) وَ مِنْ آيَاتِهِ أَنَّكَ تَرَى الْأَرْضَ خَاشِعَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ إِنَّ الَّذِي أَحْيَاهَا لَمُحْيِي الْمَوْتَى إِنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِير (فصّلت/۳۹) وَ تَرَى الْأَرْضَ هَامِدَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ وَ أَنبَتَتْ مِن كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ* ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَ أَنَّهُ يُحْيِي الْمَوْتَى وَ أَنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (حج/۵- ۶) وَ هُوَ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ حَتَّى إِذَا أَقَلَّتْ سَحَابًا ثِقَالًا سُقْنَاهُ لِبَلَدٍ مَّيِّتٍ فَأَنزَلْنَا بِهِ الْمَاءَ فَأَخْرَجْنَا بِهِ مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ كَذَلِكَ نُخْرِجُ الْموْتَى لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ(اعراف/۵۷) وَ هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ وَ أَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً طَهُورًا* لِنُحْيِيَ بِهِ بَلْدَةً مَّيْتًا وَ نُسْقِيَهُ مِمَّا خَلَقْنَا أَنْعَامًا وَ أَنَاسِيَّ كَثِيرًا* وَ لَقَدْ صَرَّفْنَاهُ بَيْنَهُمْ لِيَذَّكَّرُوا فَأَبَى أَكْثَرُ النَّاسِ إِلَّا كُفُورًا (فرقان/۴۸-۵۰) وَ أَرْسَلْنَا الرِّيَاحَ لَوَاقِحَ فَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَسْقَيْنَاكُمُوهُ وَ مَا أَنتُمْ لَهُ بِخَازِنِينَ (حجر/۲۲) وَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَّكُمْ (ابراهیم/۳۲)

هُوَ الَّذِي أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً لَّكُم مِّنْهُ شَرَابٌ وَ مِنْهُ شَجَرٌ فِيهِ تُسِيمُونَ* يُنبِتُ لَكُم بِهِ الزَّرْعَ وَ الزَّيْتُونَ وَ النَّخِيلَ وَ الأَعْنَابَ وَ مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (نحل/۱۰-۱۱)  وَ هُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَيْءٍ فَأَخْرَجْنَا مِنْهُ خَضِرًا نُّخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُّتَرَاكِبًا وَ مِنَ النَّخْلِ مِن طَلْعِهَا قِنْوَانٌ دَانِيَةٌ وَ جَنَّاتٍ مِّنْ أَعْنَابٍ وَ الزَّيْتُونَ وَ الرُّمَّانَ مُشْتَبِهًا وَ غَيْرَ مُتَشَابِهٍ انظُرُواْ إِلِى ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَ يَنْعِهِ إِنَّ فِي ذَلِكُمْ لآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (انعام/۹۹) وَ أَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ (لقمان/۱۰) وَ أَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا*  لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَ نَبَاتًا* وَ جَنَّاتٍ أَلْفَافًا (نبأ/۱۴-۱۶) وَ نَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُّبَارَكًا فَأَنبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَ حَبَّ الْحَصِيدِ* وَ النَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَّهَا طَلْعٌ نَّضِيدٌ* رِزْقًا لِّلْعِبَادِ وَ أَحْيَيْنَا بِهِ بَلْدَةً مَّيْتًا كَذَلِكَ الْخُرُوجُ (ق/۹-۱۱) وَ أَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِي الْأَرْضِ وَ إِنَّا عَلَى ذَهَابٍ بِهِ لَقَادِرُونَ* فَأَنشَأْنَا لَكُم بِهِ جَنَّاتٍ مِّن نَّخِيلٍ وَ أَعْنَابٍ لَّكُمْ فِيهَا فَوَاكِهُ كَثِيرَةٌ وَ مِنْهَا تَأْكُلُونَ (مومنون/۱۸-۱۹) فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَى طَعَامِهِ* أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا* ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا* فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا* وَ عِنَبًا وَ قَضْبًا* وَ زَيْتُونًا وَ نَخْلًا* وَ حَدَائِقَ غُلْبًا* وَ فَاكِهَةً وَ أَبًّا* مَّتَاعًا لَّكُمْ وَ لِأَنْعَامِكُمْ (عبس/۲۴-۳۲) أَخْرَجَ مِنْهَا (الارض) مَاءَهَا وَ مَرْعَاهَا* وَ الْجِبَالَ أَرْسَاهَا* مَتَاعًا لَّكُمْ وَ لِأَنْعَامِكُمْ (نازعات/۳۱-۳۳)

وَ فِي الأَرْضِ قِطَعٌ مُّتَجَاوِرَاتٌ وَ جَنَّاتٌ مِّنْ أَعْنَابٍ وَ زَرْعٌ وَ نَخِيلٌ صِنْوَانٌ وَ غَيْرُ صِنْوَانٍ يُسْقَى بِمَاءٍ وَاحِدٍ وَ نُفَضِّلُ بَعْضَهَا عَلَى بَعْضٍ فِي الأُكُلِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (رعد/۴)

أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْمَاءَ إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعَامُهُمْ وَ أَنفُسُهُمْ أَفَلَا يُبْصِرُونَ (سجده/۲۷) أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَتُصْبِحُ الْأَرْضُ مُخْضَرَّةً إِنَّ اللَّهَ لَطِيفٌ خَبِيرٌ (حج/۶۳) أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَلَكَهُ يَنَابِيعَ فِي الْأَرْضِ ثُمَّ يُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا مُّخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَجْعَلُهُ حُطَامًا إِنَّ فِي ذَلِكَ لَذِكْرَى لِأُوْلِي الْأَلْبَابِ (زمر/۲۱ ) أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ ثَمَرَاتٍ مُّخْتَلِفًا أَلْوَانُهَا (فاطر/۲۷) أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا* أَحْيَاء وَ أَمْوَاتًا* وَ جَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَ أَسْقَيْنَاكُم مَّاءً فُرَاتًا* وَيْلٌ يوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ (مرسلات/۲۵-۲۸) أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ* أَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَ* لَوْ نَشَاء جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ (واقعه/۶۸- ۷۰) قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَن يَأْتِيكُم بِمَاءٍ مَّعِينٍ (ملک/۳۰)

يَا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُواْ رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ وَ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ* الَّذِي … وَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَّكُمْ فَلاَ تَجْعَلُواْ لِلّهِ أَندَادًا وَ أَنتُمْ تَعْلَمُونَ (بقره/۲۱-۲۲) أَمَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ أَنزَلَ لَكُم مِّنَ السَّمَاءِ مَاء فَأَنبَتْنَا بِهِ حَدَائِقَ ذَاتَ بَهْجَةٍ مَّا كَانَ لَكُمْ أَن تُنبِتُوا شَجَرَهَا أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ يَعْدِلُونَ (نمل/۶۰) أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا … و جَعَلْنَا مِنَ الْمَاء كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ أَفَلَا يُؤْمِنُونَ (انبیاء/۳) وَ لَئِن سَأَلْتَهُم مَّن نَّزَّلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ مِن بَعْدِ مَوْتِهَا لَيَقُولُنَّ اللَّهُ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ (عنکبوت/۶۳) وَ لَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ … وَ الَّذِي نَزَّلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَنشَرْنَا بِهِ بَلْدَةً مَّيْتًا كَذَلِكَ تُخْرَجُونَ (زخرف/۹-۱۱)

وَ أَلَّوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَيْنَاهُم مَّاء غَدَقًا*  لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ (جن/۱۶-۱۷)

إِنَّمَا مَثَلُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا كَمَاء أَنزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاء فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الأَرْضِ مِمَّا يَأْكُلُ النَّاسُ وَ الأَنْعَامُ حَتَّىَ إِذَا أَخَذَتِ الأَرْضُ زُخْرُفَهَا وَ ازَّيَّنَتْ وَ ظَنَّ أَهْلُهَا أَنَّهُمْ قَادِرُونَ عَلَيْهَآ أَتَاهَا أَمْرُنَا لَيْلًا أَوْ نَهَارًا فَجَعَلْنَاهَا حَصِيدًا كَأَن لَّمْ تَغْنَ بِالأَمْسِ كَذَلِكَ نُفَصِّلُ الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (یونس/۲۴) وَ اضْرِبْ لَهُم مَّثَلَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا كَمَاءِ أَنزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الْأَرْضِ فَأَصْبَحَ هَشِيمًا تَذْرُوهُ الرِّيَاحُ وَ كَانَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ مُّقْتَدِرًا (کهف/۴۵) أَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاءً فَسَالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّيْلُ زَبَدًا رَّابِيًا … كَذَلِكَ يَضْرِبُ اللّهُ الْحَقَّ وَ الْبَاطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفَاء وَ أَمَّا مَا يَنفَعُ النَّاسَ فَيَمْكُثُ فِي الأَرْضِ كَذَلِكَ يَضْرِبُ اللّهُ الأَمْثَالَ (رعد/۱۷) وَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَعْمَالُهُمْ كَسَرَابٍ بِقِيعَةٍ يَحْسَبُهُ الظَّمْآنُ مَاءً حَتَّى إِذَا جَاءهُ لَمْ يَجِدْهُ شَيْئًا (نور/۳۹) وَ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِهِ لاَ يَسْتَجِيبُونَ لَهُم بِشَيْءٍ إِلاَّ كَبَاسِطِ كَفَّيْهِ إِلَى الْمَاءِ لِيَبْلُغَ فَاهُ وَ مَا هُوَ بِبَالِغِهِ وَ مَا دُعَاء الْكَافِرِينَ إِلاَّ فِي ضَلاَلٍ (رعد/۱۴)

وَ اللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِن مَّاءٍ فَمِنْهُم مَّن يَمْشِي عَلَى بَطْنِهِ وَ مِنْهُم مَّن يَمْشِي عَلَى رِجْلَيْنِ وَ مِنْهُم مَّن يَمْشِي عَلَى أَرْبَعٍ يَخْلُقُ اللَّهُ مَا يَشَاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (نور/۴۵) وَ بَدَأَ خَلْقَ الْإِنسَانِ مِن طِينٍ* ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ سُلَالَةٍ مِّن مَّاءٍ مَّهِينٍ (سجده/۷-۸) وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَ صِهْرًا وَ كَانَ رَبُّكَ قَدِيرًا (فرقان/۵۴) فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ مِمَّ خُلِقَ* خُلِقَ مِن مَّاءٍ دَافِقٍ* يَخْرُجُ مِن بَيْنِ الصُّلْبِ وَ التَّرَائِبِ (طارق/۵-۷)  أَلَمْ نَخْلُقكُّم مِّن مَّاءٍ مَّهِينٍ* فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَّكِينٍ* إِلَى قَدَرٍ مَّعْلُومٍ* فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ* وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ (مرسلات/۲۰-۲۴)

الماء- الاقوام، فَدَعَا [نوح] رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانتَصِرْ* فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاء بِمَاءٍ مُّنْهَمِرٍ* وَ فَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُونًا فَالْتَقَى الْمَاء عَلَى أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ (قمر/۱۰-۱۲) إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ (حاقّه/۱۱) قَالَ [ابن نوح] سَآوِي إِلَى جَبَلٍ يَعْصِمُنِي مِنَ الْمَاءِ … وَ حَالَ بَيْنَهُمَا الْمَوْجُ فَكَانَ مِنَ الْمُغْرَقِينَ* وَ قِيلَ يَا أَرْضُ ابْلَعِي مَاءكِ وَ يَا سَمَاء أَقْلِعِي وَ غِيضَ الْمَاءُ وَ قُضِيَ الأَمْرُ وَ اسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِيِّ وَ قِيلَ بُعْدًا لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (هود/۴۳-۴۴)

[قلنا لصالح] وَ نَبِّئْهُمْ أَنَّ الْمَاءَ قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ كُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ (قمر/۲۸) فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَ سُقْيَاهَا (شمس/۱۳) قَالَ هَذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَ لَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ (شعرا/۱۵۵)

[قال رجلٌ مومن لصاحبه الکافر و له جنتین] فَعَسَى رَبِّي أَن يُؤْتِيَنِ خَيْرًا مِّن جَنَّتِكَ وَ يُرْسِلَ عَلَيْهَا حُسْبَانًا مِّنَ السَّمَاءِ فَتُصْبِحَ صَعِيدًا زَلَقًا* أَوْ يُصْبِحَ مَاؤُهَا غَوْرًا فَلَن تَسْتَطِيعَ لَهُ طَلَبًا (کهف/۴۰-۴۱)

وَ لَمَّا وَرَدَ [موسی] مَاء مَدْيَنَ وَجَدَ عَلَيْهِ أُمَّةً مِّنَ النَّاسِ يَسْقُونَ وَ وَجَدَ مِن دُونِهِمُ امْرَأتَيْنِ تَذُودَانِ قَالَ مَا خَطْبُكُمَا قَالَتَا لَا نَسْقِي حَتَّى يُصْدِرَ الرِّعَاء وَ أَبُونَا شَيْخٌ كَبِيرٌ* فَسَقَى لَهُمَا ثُمَّ تَوَلَّى إِلَى الظِّلِّ فَقَالَ رَبِّ إِنِّي لِمَا أَنزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ* فَجَاءتْهُ إِحْدَاهُمَا تَمْشِي عَلَى اسْتِحْيَاء قَالَتْ إِنَّ أَبِي يَدْعُوكَ لِيَجْزِيَكَ أَجْرَ مَا سَقَيْتَ لَنَا (قصص/۲۳-۲۵) [قال موسی لفرعون ربنا الذی] … أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّن نَّبَاتٍ شَتَّى* كُلُوا وَ ارْعَوْا أَنْعَامَكُمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّأُوْلِي النُّهَى (طه/۵۳-۵۴) وَ أوْحَیْنَا إلَی موُسَی إِذِ اسْتَسْقَاهُ قَوْمُهُ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْحَجَرَ فَانبَجَسَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنًا قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَّشْرَبَهُمْ كُلُواْ مِنْ طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ وَ ما ظَلَموُنَا وَلَکِنْ کَانوُاْ أََنْفُسَهُمْ یَظْلِموُنْ (اعراف/۱۶۰) وَ إِذِ اسْتَسْقَى مُوسَى لِقَوْمِه َفقُلْنَا أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْحَجَرَ فَانفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنًا قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَّشْرَبَهُمْ كُلُواْ وَ اشْرَبُواْ مِن رِّزْقِ اللَّهِ وَ لاَ تَعْثَوْاْ فِي الأَرْضِ مُفْسِدِينَ (بقره/۶۰) ثُمَّ  قَسَتْ قُلُوبُكُم مِّن بَعْدِ ذَلِكَ [قصة البقرة] فَهِيَ كَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً وَ إِنَّ مِنَ الْحِجَارَةِ لَمَا يَتَفَجَّرُ مِنْهُ الأَنْهَارُ وَ إِنَّ مِنْهَا لَمَا يَشَّقَّقُ فَيَخْرُجُ مِنْهُ الْمَاء وَ إِنَّ مِنْهَا لَمَا يَهْبِطُ مِنْ خَشْيَةِ اللّهِ وَ مَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (بقره/۷۴)

وَ جَعَلْنَا ابْنَ مَرْيَمَ وَ أُمَّهُ آيَةً وَ آوَيْنَاهُمَا إِلَى رَبْوَةٍ ذَاتِ قَرَارٍ وَ مَعِينٍ (مؤمنون/۵۰)

إِذْ يُغَشِّيكُمُ النُّعَاسَ أَمَنَةً مِّنْهُ وَ يُنَزِّلُ عَلَيْكُم مِّن السَّمَاء مَاء لِّيُطَهِّرَكُم بِهِ وَ يُذْهِبَ عَنكُمْ رِجْزَ الشَّيْطَانِ وَ لِيَرْبِطَ عَلَى قُلُوبِكُمْ وَ يُثَبِّتَ بِهِ الأَقْدَامَ (انفال/۱۱) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فاغْسِلُواْ وُجُوهَكُمْ وَ أَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَ امْسَحُواْ بِرُؤُوسِكُمْ وَ أَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَينِ وَ إِن كُنتُمْ جُنُبًا فَاطَّهَّرُواْ وَ إِن كُنتُم مَّرْضَى أَوْ عَلَى سَفَرٍ أَوْ جَاء أَحَدٌ مَّنكُم مِّنَ الْغَائِطِ أَوْ لاَمَسْتُمُ النِّسَاء فَلَمْ تَجِدُواْ مَاءً فَتَيَمَّمُواْ صَعِيدًا طَيِّبًا فَامْسَحُواْ بِوُجُوهِكُمْ وَ أَيْدِيكُم مِّنْهُ (مائده/۶) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَقْرَبُواْ الصَّلاَةَ … وَ لاَجُنُبًا إِلاَّ عَابِرِي سَبِيلٍ حَتَّىَ تَغْتَسِلُواْ وَ إِن كُنتُم مَّرْضَى أَوْ عَلَى سَفَرٍ أَوْ جَاء أَحَدٌ مَّنكُم مِّنَ الْغَائِطِ أَوْ لاَمَسْتُمُ النِّسَاء فَلَمْ تَجِدُواْ مَاءً فَتَيَمَّمُواْ صَعِيدًا طَيِّبًا فَامْسَحُواْ بِوُجُوهِكُمْ وَ أَيْدِيكُم (نساء/۴۳)

الماء- الجنة و النار، [اصحاب الیمین] فِي سِدْرٍ مَّخْضُودٍ* وَ طَلْحٍ مَّنضُودٍ* وَ ظِلٍّ مَّمْدُودٍ* وَ مَاءٍ مَّسْكُوبٍ (واقعه/۲۸-۳۱) مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِيهَا وَ أَنْهَارٌ مِن لَّبَنٍ لَّمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَ أَنْهَارٌ مِّنْ خَمْرٍ لَّذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ وَ أَنْهَارٌ مِّنْ عَسَلٍ مُّصَفًّى وَ لَهُمْ فِيهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَ مَغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ كَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِي النَّارِ وَ سُقُوا مَاءً حَمِيمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءهُمْ (محمّد/۱۵) وَ نَادَى أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُواْ عَلَيْنَا مِنَ الْمَاءِ أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ (اعراف/۵۰)

وَ أَمَّا [المحتضر] إِن كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ* فَنُزُلٌ مِّنْ حَمِيمٍ (واقعه/۹۲-۹۳)

وَ ذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُواْ دِينَهُمْ لَعِبًا وَ لَهْوًا وَ غَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَ ذَكِّرْ بِهِ أَن تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللّهِ وَلِيٌّ وَ لاَ شَفِيعٌ وَ إِن تَعْدِلْ كُلَّ عَدْلٍ لاَّ يُؤْخَذْ مِنْهَا أُوْلَئِكَ الَّذِينَ أُبْسِلُواْ بِمَا كَسَبُواْ لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِيمٍ وَ عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُواْ يَكْفُرُونَ (انعام/۷۰) وَ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِيمٍ وَ عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُواْ يَكْفُرُونَ (یونس/۴) فَالَّذِينَ كَفَرُوا قُطِّعَتْ لَهُمْ ثِيَابٌ مِّن نَّارٍ يُصَبُّ مِن فَوْقِ رُؤُوسِهِمُ الْحَمِيمُ* يُصْهَرُ بِهِ مَا فِي بُطُونِهِمْ وَ الْجُلُودُ (حج/۱۹-۲۰)

إِنَّ شَجَرَةَ الزَّقُّومِ* طَعَامُ الْأَثِيمِ* كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ* كَغَلْيِ الْحَمِيمِ* خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَى سَوَاء الْجَحِيمِ* ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ* ذُقْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ (دخان/۴۳-۴۹) فَإِنَّهُمْ (الظالمون) لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِؤُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ* ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِيمٍ (صافّات/۶۶-۶۷) ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ* لَآكِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ* فَمَالِؤُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ* فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ* فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ* هَذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ (واقعه/۵۱-۵۶)

إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا وَ إِن يَسْتَغِيثُوا يُغَاثُوا بِمَاءٍ كَالْمُهْلِ يَشْوِي الْوُجُوهَ بِئْسَ الشَّرَابُ وَ سَاءتْ مُرْتَفَقًا (کهف/۲۹)

جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَهَا (الطاغین) فَبِئْسَ الْمِهَادُ* هَذَا فَلْيَذُوقُوهُ حَمِيمٌ وَ غَسَّاقٌ* وَ آخَرُ مِن شَكْلِهِ أَزْوَاجٌ (ص/۵۶-۵۸) لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَ لَا شَرَابًا* إِلَّا حَمِيمًا وَ غَسَّاقًا* جَزَاء وِفَاقًا (نبأ/۲۴-۲۶)

[اصحاب الشمال] فِي سَمُومٍ وَ حَمِيمٍ (واقعه/۴۲)

الَّذِينَ كَذَّبُوا بِالْكِتَابِ وَ بِمَا أَرْسَلْنَا بِهِ رُسُلَنَا فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ* إِذِ الْأَغْلَالُ فِي أَعْنَاقِهِمْ وَ السَّلَاسِلُ يُسْحَبُونَ* فِي الْحَمِيمِ ثُمَّ فِي النَّارِ يُسْجَرُونَ (غافر/۷۰-۷۲)

مِّن وَرَآئِهِ (کل جبار عنید) جَهَنَّمُ وَ يُسْقَى مِن مَّاءٍ صَدِيدٍ* يَتَجَرَّعُهُ وَ لاَ يَكَادُ يُسِيغُهُ وَ يَأْتِيهِ الْمَوْتُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَ مَا هُوَ بِمَيِّتٍ (ابراهیم/۱۶-۱۷) يَطُوفُونَ (المجرمون) بَيْنَهَا وَ بَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ* فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (الرّحمن/۴۴-۴۵)