مالک، صاحب، از صفات خدا، این مفهوم با واژه «مالک» ۲ بار آمده است.
چکیده: خدا مالک روز جزا و مالک فرمانروایی است. سپاس و ستایش مخصوص خدا، پروردگار جهانیان است. آن رحمتگسترِ مهربان. مالک روز جزا. [خدایا] تنها تو را میپرستیم و تنها از تو یاری میجوییم. ما را به راه راست، هدایت کن، راه کسانی که به آنان نعمت دادی، نه آنان که مورد خشم قرار گرفتهاند و نه گمراهان (حمد/۲-۷). بگو، خدایا، ای مالک فرمانروایی، به هر کس بخواهی فرمانروایی میدهی و از هر کس بخواهی، فرمانروایی را میگیری. هر کس را بخواهی، عزّت میبخشی و هر کس را بخواهی، خوار میگردانی. همه خیر به دست تو است. بهراستی تو بر هر چیزی توانا هستی. شب را به روز در مى آورى و روز را به شب در مى آورى. زنده را از مرده بیرون مىآورى و مرده را از زنده بیرون میآوری. هر کس را بخواهى، بى حساب روزى مى دهى (آلعمران/۲۶-۲۷). |
مالک
الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ* الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ* مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ* إِيَّاكَ نَعْبُدُ و إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ* اهدِنَا الصِّرَاطَ المُستَقِيمَ* صِرَاطَ الَّذِينَ أَنعَمتَ عَلَيهِمْ غَيرِ المَغضُوبِ عَلَيهِمْ وَ لاَ الضَّالِّينَ (حمد/۲-۷) قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَن تَشَاء وَ تَنزِعُ الْمُلْكَ مِمَّن تَشَاء وَ تُعِزُّ مَن تَشَاء وَ تُذِلُّ مَن تَشَاء بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلَىَ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ* تُولِجُ اللَّيْلَ فِي الْنَّهَارِ وَ تُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَ تُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ تُخْرِجُ الَمَيَّتَ مِنَ الْحَيِّ وَ تَرْزُقُ مَن تَشَاء بِغَيْرِ حِسَابٍ (آلعمران/۲۶-۲۷) |