محاربه، جنگ با خدا و رسول، این مفهوم از مادّه «ح ر ب» ۳ بار آمده است.
چکیده، کسانی که با خدا و رسول او میجنگند، در دنیا مجازات و رسوایی و در آخرت، عذابی بزرگ دارند. جزای کسانی که با خدا و پیامبر او میجنگند و در زمین به فساد میکوشند جز این نیست که کشته شوند یا آنان به دار زده شوند یا دست و پای آنها برخلاف یکدیگر بریده شود یا از آن سرزمین تبعید شوند. این در دنیا برای آنها رسوایی است و آنان در آخرت عذابی بزرگ دارند مگر کسانی که پیش از اینکه شما بر آنها دست یابید، توبه کنند پس بدانید که خدا بسیار آمرزنده مهربان است (مائده/۳۳-۳۴). کسانی [هستند] که مسجدی برای ضربه زدن، کفر و تفرقه میان مومنان و کمینگاهی برای کسانی که با خدا و پیامبر او از پیش در جنگ بودند، برپا کردند و سخت سوگند یاد میخورند که جز نیکی قصدی نداشتیم و خدا گواهی میدهد که آنان بدون تردید دروغگو هستند (توبه/۱۰۷). ای کسانی که ایمان آوردهاید، اگر مومن هستید از خدا پروا کنید و باقیمانده ربا را واگذارید و اگر نکنید، پس به جنگی از جانب خدا و رسول او آگاه باشید. اگر توبه کنید، سرمایه هاى شما از خودتان است. نه ستم مى کنید و نه ستم مى بینید (بقره/۲۷۸-۲۷۹). جنگ، فساد، ربا |
المحاربه
إِنَّمَا جَزَاء الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يَسْعَوْنَ فِي الأَرْضِ فَسَادًا أَن يُقَتَّلُواْ أَوْ يُصَلَّبُواْ أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَ أَرْجُلُهُم مِّنْ خِلافٍ أَوْ يُنفَوْاْ مِنَ الأَرْضِ ذَلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيَا وَ لَهُمْ فِي الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ* إِلاَّ الَّذِينَ تَابُواْ مِن قَبْلِ أَن تَقْدِرُواْ عَلَيْهِمْ فَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (مائده/۳۳-۳۴)
وَ الَّذِينَ اتَّخَذُواْ مَسْجِدًا ضِرَارًا وَ كُفْرًا وَ تَفْرِيقًا بَيْنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ إِرْصَادًا لِّمَنْ حَارَبَ اللّهَ وَ رَسُولَهُ مِن قَبْلُ وَ لَيَحْلِفَنَّ إِنْ أَرَدْنَا إِلاَّ الْحُسْنَى وَ اللّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (توبه/۱۰۷)
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَ ذَرُواْ مَا بَقِيَ مِنَ الرِّبَا إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ* فَإِن لَّمْ تَفْعَلُواْ فَأْذَنُواْ بِحَرْبٍ مِّنَ اللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ إِن تُبْتُمْ فَلَكُمْ رُؤُوسُ أَمْوَالِكُمْ لاَ تَظْلِمُونَ وَ لاَ تُظْلَمُونَ (بقره/۲۷۸-۲۷۹) |