چکیده: اصحاب شنبه از آن‌چه نهی شده بودند، سرپیچی کردند پس به آنان فرمودیم: بوزینگانی رانده شده باشید. خدا برخی از اهل کتاب نافرمان را بوزینگان و خوک‌ها گردانید. اگر می‌خواستیم چشمان کافران را محو و آنان را مسخ می‌کردیم.

به‌راستی کسانی از شما که در روز شنبه از اندازه درمی‌گذشتند، را دانستید. به آنان فرمودیم: بوزینگانی رانده‌شده باشید پس آن را عبرتی برای حاضران و آیندگان و پندی برای متّقین قرار دادیم (بقره/۶۵-۶۶). از آنان درباره شهری که در کنار دریا بود، بپرس، آن‌گاه که در روز شنبه از اندازه درمی‌گذشتند. هنگامی که در روز تعطیلی آنان، ماهی‌هایشان بر روی آب ظاهر می‌شدند و در روزهایی که تعطیل نبودند، نزد آنان نمی‌آمدند. این‌گونه آنان را به سبب این‌که نافرمانی می‌کردند، آزمودیم. … هنگامی که از آن‌چه نهی شده بودند، سرپیچی کردند، به آنان فرمودیم: بوزینگانی رانده‌شده باشید (اعراف/۱۶۳-۱۶۶).

ای کسانی که کتاب داده‌ شده‌اید، به آن‌چه نازل کردیم که تصدیق‌کننده چیزی است که با شما است، ایمان بیاورید، پیش از آن‌که چهره‌هایی را محو کنیم و آنها را به پشت‌شان برگردانیم یا آنان را لعنت کنیم، چنان‌که اصحاب سبت را لعنت کردیم. فرمان خدا انجام‌شدنی است (نساء/۴۷). بگو، ای اهل‌کتاب، آیا جز این بر ما عیب می‌گیرید که به خدا و آن‌چه بر ما نازل شده و آن‌چه پیش از این نازل شده، ایمان آورده‌ایم؟ در حالی‌که بیشتر شما نافرمان هستید. بگو، آیا شما را به [کسی] که عقوبتش نزد خدا بدتر از این است، خبر دهم؟ کسی است خدا او را لعنت کرده و بر او خشم گرفته است و برخی از آنان را بوزینگان و خوک‌ها گردانید و [کسی است که] طاغوت را پرستیده است. اینان هستند که جایگاه آنان بدتر و از راه راست گمراه‌ترند (مائده/۵۹-۶۰).

اگر می‌خواستیم چشمان آنان (کافران) را محو می‌کردیم، آن‌گاه به سوی راه پیش می‌گرفتند، ولی چگونه می‌توانستند ببینند؟ اگر می‌خواستیم آنان را بر جای خود، مسخ می‌کردیم که نه بتوانند پیش بروند و نه برگردند (یس/۶۶-۶۷).

وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِينَ اعْتَدَواْ مِنكُمْ فِي السَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ كُونُواْ قِرَدَةً خَاسِئِينَ* فَجَعَلْنَاهَا نَكَالًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهَا وَ مَا خَلْفَهَا وَ مَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِينَ (بقره/۶۵-۶۶) و اَسْأَلْهُمْ عَنِ الْقَرْيَةِ الَّتِي كَانَتْ حَاضِرَةَ الْبَحْرِ إِذْ يَعْدُونَ فِي السَّبْتِ إِذْ تَأْتِيهِمْ حِيتَانُهُمْ يَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعًا وَ يَوْمَ لاَ يَسْبِتُونَ لاَ تَأْتِيهِمْ كَذَلِكَ نَبْلُوهُم بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ … فَلَمَّا عَتَوْاْ عَن مَّا نُهُواْ عَنْهُ قُلْنَا لَهُمْ كُونُواْ قِرَدَةً خَاسِئِينَ (اعراف/۱۶۳-۱۶۶)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ آمِنُواْ بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُم مِّن قَبْلِ أَن نَّطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ وَ كَانَ أَمْرُ اللّهِ مَفْعُولًا (نساء/۴۷) قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ هَلْ تَنقِمُونَ مِنَّا إِلاَّ أَنْ آمَنَّا بِاللّهِ وَ مَا أُنزِلَ إِلَيْنَا وَ مَا أُنزِلَ مِن قَبْلُ وَأَنَّ أَكْثَرَكُمْ فَاسِقُونَ* قُلْ هَلْ أُنَبِّئُكُم بِشَرٍّ مِّن ذَلِكَ مَثُوبَةً عِندَ اللّهِ مَن لَّعَنَهُ اللّهُ وَ غَضِبَ عَلَيْهِ وَ جَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَ الْخَنَازِيرَ وَ عَبَدَ الطَّاغُوتَ أُوْلَئِكَ شَرٌّ مَّكَانًا وَ أَضَلُّ عَن سَوَاء السَّبِيلِ (مائده/۵۹-۶۰)

وَ لَوْ نَشَاء لَطَمَسْنَا عَلَى أَعْيُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَأَنَّى يُبْصِرُونَ* وَ لَوْ نَشَاء لَمَسَخْنَاهُمْ عَلَى مَكَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوا مُضِيًّا وَ لَا يَرْجِعُونَ (یس/۶۶-۶۷)