کریم، گرامی، از صفات خدا، این مفهوم با واژه «کریم» ۲ بار آمده است.
چکیده: خدا بینیازِ کریم است. ای انسان، چه چیز تو را در برابر پروردگار کریمت مغرور کرده است؟ همان که تو را آفرید و سامانت داد و به هر صورتی که خواست تو را ترکیب نمود (انفطار/۶-۸). هنگامی که [سلیمان] آن (تخت ملکه سبأ) را نزد خود حاضر دید، گفت: این از فضل پروردگار من است تا من را بیازماید که آیا سپاس میگزارم یا ناسپاسی میکنم. هر کس سپاس گزارد، تنها به سود خود سپاس گزارده است و هر کس ناسپاسى کند، بى گمان پروردگارم بى نیاز کریم است (نمل/۴۰). الاَکرم، ذوالجلال و الاکرام |
الکریم
يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ* الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ* فِي أَيِّ صُورَةٍ مَّا شَاء رَكَّبَكَ (انفطار/۶-۸)
فَلَمَّا [سلیمان] رَآهُ (عرش) مُسْتَقِرًّا عِندَهُ قَالَ هَذَا مِن فَضْلِ رَبِّي لِيَبْلُوَنِي أَأَشْكُرُ أَمْ أَكْفُرُ وَ مَن شَكَرَ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَ مَن كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ (نمل/۴۰) |