غوّاصی، زیر آب رفتن برای به دست آوردن چیزی، این مفهوم از مادّه «غ و ص» ۲ بار و آیاتی که این معنا را دارد، آمده است.
چکیده: برخی از شیاطین برای سلیمان غوّاصی میکردند. از دریا زیوری که آن را میپوشید، بیرون میآورید. [سلیمان] گفت: پروردگارا، مرا بیامرز و به من فرمانروایی ببخش که هیچ کس را پس از من سزاوار نباشد. بیگمان تویى که خود بسیار بخشنده هستی پس باد را برای او رام کردیم که هر جا میخواست به فرمان او به نرمی روان مىشد. شیاطین را از بنّا و غوّاص و برخی دیگر را که با زنجیرها به هم بسته بودند، [برای او رام کردیم]. این بخشش بیشمار ما است. پس ببخش یا نگاه دار. بدون تردید براى او در نزد ما تقرّب و سرانجام نیکو است (ص/۳۵-۴۰). برخی از شیاطین برای او غوّاصی میکردند و کارهایی غیر از آن، انجام میدادند و ما نگاهبان آنان بودیم (انبیاء/۸۲). او است کسى که دریا را مسخّر گردانید تا از آن، گوشت تازه بخورید و زیوری که آن را مى پوشید، از آن بیرون آورید. کشتیها را در آن شکافنده مى بینى و تا از فضل او بجویید و باشد که شما شکرگزار باشید (نحل/۱۴). دو دریا یکسان نیستند. این یک شیرین تشنگى زدا و نوشیدن آن، گوارا است و آن یک، شور تلخ مزه است و از هر یک، گوشتى تازه مى خورید و زیورى که آن را مى پوشید، بیرون مى آورید. کشتى را در آن شکافنده مى بینى تا از فضل او بجویید و باشد که شکرگزار باشید (فاطر/۱۲). |
الغوص فی الماء
قَالَ [سلیمان] رَبِّ اغْفِرْ لِي وَ هَبْ لِي مُلْكًا لَّا يَنبَغِي لِأَحَدٍ مِّنْ بَعْدِي إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ* فَسَخَّرْنَا لَهُ الرِّيحَ تَجْرِي بِأَمْرِهِ رُخَاء حَيْثُ أَصَابَ* وَ الشَّيَاطِينَ كُلَّ بَنَّاء وَ غَوَّاصٍ* وَ آخَرِينَ مُقَرَّنِينَ فِي الْأَصْفَادِ* هَذَا عَطَاؤُنَا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ بِغَيْرِ حِسَابٍ* وَ إِنَّ لَهُ عِندَنَا لَزُلْفَى وَ حُسْنَ مَآبٍ (ص/۳۵-۴۰) وَ مِنَ الشَّيَاطِينِ مَن يَغُوصُونَ لَهُ وَ يَعْمَلُونَ عَمَلًا دُونَ ذَلِكَ وَ كُنَّا لَهُمْ حَافِظِينَ (انبیاء/۸۲)
وَ هُوَ الَّذِي سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْكُلُواْ مِنْهُ لَحْمًا طَرِيًّا وَتَسْتَخْرِجُواْ مِنْهُ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهَا وَ تَرَى الْفُلْكَ مَوَاخِرَ فِيهِ وَ لِتَبْتَغُواْ مِن فَضْلِهِ وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (نحل/۱۴) وَ مَا يَسْتَوِي الْبَحْرَانِ هَذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ سَائِغٌ شَرَابُهُ وَ هَذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَ مِن كُلٍّ تَأْكُلُونَ لَحْمًا طَرِيًّا وَ تَسْتَخْرِجُونَ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهَا وَ تَرَى الْفُلْكَ فِيهِ مَوَاخِرَ لِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (فاطر/۱۲) |