گهواره، بستری برای آرامش، این مفهوم از مادّه «م ه د» ۶ بار آمده است.
چکیده: عیسی در در گهواره با مردم سخن گفت. خدا زمین را به گهواره تشبیه کرده است. فرشتگان گفتند: ای مریم، خدا تو را به کلمه اى از جانب خود که نام او مسیح، عیسى پسر مریم است، مژده مى دهد که … در گهواره و میانسالی با مردم سخن میگوید و از شایستگان است (آلعمران/۴۵-۴۶). [مریم] در حالىکه عیسی را در آغوش گرفته بود، به نزد قوم خود آورد، گفتند: اى مریم، بهراستى کاری شگفت (یا زشت) مرتکب شدهای. اى خواهر هارون، پدر تو مرد بدى نبود و مادرت نیز بدکاره نبود. [مریم] به او (عیسى) اشاره کرد. گفتند: چگونه با کسی که در گهواره و کودک است، سخن بگوییم (مریم/۲۷-۲۹)؟ خدا فرمود: ای عیسی، پسر مریم، نعمت من را بر خود و بر مادرت به یاد آور، آنگاه که تو را با روحالقُدُس تأیید کردم که در گهواره و در میانسالی با مردم سخن میگفتی (مائده/۱۱۰). آیا زمین را گهوارهای قرار ندادیم (نبأ/۶)؟ اگر از آنان بپرسى، چه کسى آسمانها و زمین را آفریده است؟ بیتردید خواهند گفت: آنها را همان شکستناپذیر دانا آفریده است. کسى که این زمین را براى شما گهواره اى گردانید (زخرف/۹-۱۰). [موسی گفت: پروردگار من] کسی است که زمین را برای شما گهوارهای قرار داد (طه/۵۳). |
المهد
إِذْ قَالَتِ الْمَلآئِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِّنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ … وَ يُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ كَهْلًا وَ مِنَ الصَّالِحِينَ (آلعمران/۴۵-۴۶) فَأَتَتْ (مریم) بِهِ قَوْمَهَا تَحْمِلُهُ قَالُوا يَا مَرْيَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَيْئًا فَرِيًّا* يَا أُخْتَ هَارُونَ مَا كَانَ أَبُوكِ امْرَأَ سَوْءٍ وَ مَا كَانَتْ أُمُّكِ بَغِيًّا* فَأَشَارَتْ إِلَيْهِ قَالُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَن كَانَ فِي الْمَهْدِ صَبِيًّا (مريم/۲۷-۲۹) إِذْ قَالَ اللّهُ يَا عِيسى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَ عَلَى وَالِدَتِكَ إِذْ أَيَّدتُّكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ كَهْلًا (مائده/۱۱۰)
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا (نبأ/۶) وَ لَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ* الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا (زخرف/۹-۱۰) [قال موسی ربی] الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا (طه/۵۳) |