چكيده: شرك، شراب، قمار و خوردن مال یتیمان، گناهى بزرگ است. نسبت دادن گناه خود به بی‌گناهان و آزار دادن مومنان بدون ‏آن‌كه عمل زشتى انجام داده باشند، گناهى آشكار است. بعضي از گمان‌ها گناه است. هر كس شهادت را كتمان كند، قلبش گناهكار است. خدا ناسپاس گناهكار و خيانتکار گناه‏پيشه را دوست ندارد. هر كس از قرآن روى برتابد، روز قيامت بار گناهى بر دوش مى‏گيرد. گناه آشكار و پنهان را رها كنيد. در گناه همكاري و نجوا نكنيد. خدا گناه را حرام کرده است. هر كس گناهى مرتكب شود، به زيان خود مرتكب شده است و جزا داده خواهد شد. هر كس با خدا معبودى ديگری بخواند و نفسی را كه خدا حرام كرده است، جز به حق بكشد و زنا ‏كند، جزای گناه خود را ‏خواهد ديد. آگاهی خدا به گناهان بندگان كافي است. خدا آمرزندة گناه است. او همة گناهان جز شرک را مى‏آمرزد. پروردگار نسبت به كساني كه از گناهان بزرگ و زشتكاري‌ها جز گناهان كوچك دوري مى‏كنند، فراخ‏آمرزش است. به خدا و فرستادة او ايمان بياوريد و در راه خدا جهاد كنيد تا گناهانتان را بیامرزد. از خدا پروا کنید و سخنى استوار بگوييد تا گناهانتان را بيامرزد. اگر از گناهان بزرگى كه از آن نهى شده‏ايد دورى كنيد، خدا بدي‌هاى شما را مي‌پوشاند و شما را در جايگاهى ارجمند وارد مي‌كند. براى گناه خود و براى مردان و زنان باايمان آمرزش بخواه. متّقين و خردمندان براى گناهان خود آمرزش مى‏خواهند. آن‌چه نزد خدا است براي كسانى كه از گناهان بزرگ و زشتكاري‌ها دوري مى‏كنند و چون غضب مي‌كنند درمى‏گذرند، بهتر و پايدارتر است. در آن‌چه به اشتباه مرتكب شده‏ايد، بر شما گناهى نيست. هر كس دچار گرسنگى شود و بدون ‏آن‌كه به گناهی متمايل باشد از گوشت حرام بخورد، بر او گناهى نيست. بر ضعیفان، بیماران و بر کسانی که چیزی ندارند انفاق کنند، گناهی در ترک جهاد نیست. خدا  پیشینیان را به سبب گناهانشان هلاك کرد. او به کافران مهلت مى‏دهد تا بر گناه خود بيفزايند. واى بر هر گناه‏پيشه. شياطين بر دروغزن گناه‌پیشه نازل مي‌شوند. گناهكار روز جزا را تكذيب مي‌كند. در آن روز هيچ انس و جنى از گناهش پرسيده نمی‌شود. جهنمیان به گناه خود اقرار مى‏كنند. آن روز هيچ کس بار گناه ديگرى را برنمى‏دارد. كساني كه به آخرت ايمان ندارند، بار گناهان خود و بخشى از بار گناهان كسانى كه ندانسته آنان را گمراه کردند را برمی‌دارند. اصحاب دست چپ بر گناه بزرگ پافشارى مى‏كردند. درخت زقّوم خوراك گناه پيشه است. سبقت‌گيرندگان در بهشت سخن گناه‏آلودی نمى‏شنوند.

دشمنی گروهى كه شما را از مسجدالحرام بازداشتند، شما را بر آن ندارد که تعدّى کنید. در نيكوكارى و تقوا با يكديگر همكارى كنيد و در گناه و تعدّى همكاري نكنيد. از خدا پروا كنيد كه خدا سخت‌كيفر است (مائده/۲). اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، چون با يكديگر نجوا مى‏كنيد، به گناه، تعدّى و نافرمانى پيامبر نجوا نكنيد و به نيكوكارى و تقوا نجوا كنيد. از خدايى كه نزد او محشور خواهيد شد، پروا كنيد (مجادله/۹). بگو، پروردگار من فقط زشتكاري‌ها را چه آشكار آن [باشد] و چه پنهان و گناه و ستم ناحق را حرام کرده است و نیز اين‌كه چيزى را شريك خدا کنید كه دليلى بر آن نازل نكرده و اين‌كه چيزى را كه نمى‏دانيد، به خدا نسبت دهيد (اعراف/۳۳). هر كس گناهى مرتكب شود، فقط آن را به زيان خود مرتكب شده است. خدا همواره داناى حكيم است (نساء/۱۱۱). گناه آشكار و پنهان را رها كنيد. به‌راستي كسانى كه مرتكب گناه مى‏شوند، به‌زودى به سبب آن‌چه به دست مى‏آوردند، جزا داده خواهند شد (انعام/۱۲۰). خدا از ربا مى‏كاهد و بر صدقات مى‏افزايد. خدا هيچ ناسپاس گناهكارى را دوست نمى‏دارد (بقره/۲۷۶).

به‌راستي خدا اين را كه به او شرك ورزيده شود، نمي‌آمرزد و غير از آن را براى هر كس بخواهد، مى‏آمرزد. هر كس به خدا شرك ورزد، به‌يقين گناهى بزرگ، بربافته است (نساء/۴۸). اموال يتيمان را به آنان بدهيد و ناپاك را با پاك عوض نكنيد. اموال آنان را با اموال خود نخوريد كه اين گناهى بزرگ است (نساء/۲). دربارة شراب و قمار از تو مى‏پرسند. بگو، در آن دو، گناهى بزرگ و سودهايى براى مردم است ولي گناه آن دو از سودشان بزرگتر است (بقره/۲۱۹). هر كس خطا يا گناهى مرتكب شود سپس آن را به بى‏گناهى نسبت دهد، بي‌ترديد بهتان و گناه آشكارى بر دوش كشيده است (نساء/۱۱۲). كسانى كه مردان و زنان مومن را بى‏آن‌كه مرتكب [عمل زشتى] شده باشند، آزار می‌دهند، بي‌ترديد تهمت و گناه آشكاری به گردن گرفته‏اند (احزاب/۵۸). اگر خواستيد همسرى به جاى همسر [پيشين خود] بگيريد و به يكى از آنان مال فراوانى داده‌اید، چيزى از او پس نگيريد. آيا مى‏خواهيد آن را به بهتان و گناه آشكار بگيريد (نساء/۲۰)؟

اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، از بسيارى از گمان‌ها بپرهيزيد كه بعضي از گمان‌ها گناه است (حجرات/۱۲). شهادت را كتمان نكنيد. هر كس آن را كتمان كند، قلبش گناهكار است. خدا به آن‌چه انجام مى‏دهيد، دانا است‏ (بقره/۲۸۳). اموال خود را ميان خود به ناروا نخوريد و [به عنوان رشوه] آن را به قضات ندهيد تا بخشى از اموال مردم را به گناه بخوريد در حالى‌كه خود مى‏دانيد (بقره/۱۸۸). هر كس آن (وصيت) را بعد از شنيدن آن تغيير دهد، گناهش تنها بر كسانى است كه آن را تغيير مى‏دهند. به‌راستي خدا شنواى دانا است ولى كسى كه از انحراف يا از گناه وصيت‏كننده‏اى بيم داشته باشد و ميان آنان (ورثه) را سازش دهد، بر او گناهى نيست. بي‌ترديد خدا آمرزندة مهربان است (بقره/۱۸۱-۱۸۲). اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، هنگامى كه مرگ يكى از شما فرا رسيد، از ميان خود، دو تن عادل را در موقع وصيّت به شهادت ميان خود، بگیرید. اگر در سفر بوديد و مصيبت مرگ شما را فرا رسيد، دو تن از غير خود را [به شهادت بگیرید] و اگر شك كرديد، پس از نماز، آن دو را نگاه ‏داريد پس به خدا قسم بخورند كه ما اين را به هيچ بهایی نمى‏فروشيم، هر چند خويشاوند باشد و شهادت خدا را كتمان نمى‏كنيم كه در اين صورت از گناهكاران خواهيم بود. اگر معلوم شد كه آن دو مرتکب گناه شده‏اند، دو تن ديگر از كسانى كه بر آنان ستم شده است و هر دو [به ميّت] نزديك‌تر هستند، به جاى آن دو [شاهد قبلى] قيام كنند، پس به خدا سوگند ياد ‏كنند كه گواهى ما بي‌شك از گواهى آن دو، درست‏تر است و ما تعدّی نكرده‏ايم که در اين صورت از ستمكاران خواهيم بود (مائده/۱۰۶-۱۰۷). [بندگان رحمان] كسانى‏ هستند كه با خدا معبودى ديگر نمى‏خوانند و نفسی را كه خدا حرام كرده است، جز به حق نمى‏كشند و زنا نمى‏كنند. هر كس اينها را انجام دهد، گناه خود را ‏خواهد ديد. براى او در روز قيامت عذاب دوچندان مى‏شود و پيوسته در آن خوار مى‏ماند مگر كسى كه توبه كند. ايمان آورد و كار شايسته‌ای انجام دهد پس خدا بدي‌هاي آنان را به نيكي‌ها تبديل مى‏كند. خدا همواره آمرزندة مهربان است (فرقان/۶۸-۷۰). آيا به شما خبر دهم كه شياطين بر چه كسى نازل مي‌شود؟ بر هر دروغزن گناه‌پیشه نازل مي‌شوند. شنیده‌های خود را القا می‌کنند و بيشتر آنان دروغگو هستند (شعراء/۲۲۱-۲۲۳).

[خدا] آمرزندة گناه و توبه‏پذيرِ سخت‏كيفرِ صاحب عطای فراوان است (غافر/۳). بگو، اى بندگان من كه بر خود زياده‏روى كرده‌ايد، از رحمت‏ خدا نااميد نشويد. به‌راستي ‏خدا همة گناهان را مى‏آمرزد. بی‌گمان او خود آمرزندة مهربان است (زمر/۵۳). آن‌چه در آسمان‌ها و آن‌چه در زمين است، از آن خدا است تا كسانى را كه بد كرده‏اند به سبب آن‌چه انجام داده‏اند، جزا دهد و آنان را كه نيكى كرده‏اند به نيكى پاداش دهد. كساني كه از گناهان بزرگ و زشتكاري‌ها جز گناهان كوچك دوري مى‏كنند، بی‌گمان پروردگار تو فراخ‏آمرزش است (نجم/۳۱-۳۲). بر آن زنده‌ای كه نمى‏ميرد توكّل كن و با ستايش او تسبيح بگوى. آگاهی او به گناهان بندگان خود كافي است (فرقان/۵۸).

[متّقين] كساني هستند كه چون كار زشتى كنند يا بر خود ستم نمايند، خدا را به ياد مى‏آورند و براى گناهان خود آمرزش مى‏خواهند، چه كسى جز خدا گناهان را مى‏آمرزد؟ و بر آن‌چه مرتكب شده‏اند، دانسته پافشارى نمى‏كنند (ال‌عمران/۱۳۵). [متّقین] كسانى هستند كه مى‏گويند: پروردگارا، ما ايمان آورديم پس گناهانمان را بر ما ببخش و ما را از عذاب آتش نگاه دار. [آنان] شكيبايان، راست‌پیشگان، فرمانبرداران، انفاق‏كنندگان و آمرزش‏خواهان در سحرگاهان هستند (آل‌عمران/۱۶-۱۷). [خردمندان كساني هستند كه مي‌گويند:] پروردگارا، ما شنيديم که دعوت‌كننده‌اي به ايمان دعوت مي‌كرد كه به پروردگار خود ايمان آوريد پس ايمان آورديم. پروردگارا، پس گناهان ما را بيامرز و بدي‌هایمان را از ما بپوشان و ما را با نيكان بميران (آل‌عمران/۱۹۳).

اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، آيا شما را بر تجارتى راه نمايم كه شما را از عذابى دردناك برهاند؟ به خدا و فرستادة او ايمان بياوريد و در راه خدا با اموال و جان‌های خود جهاد كنيد، اين اگر بدانيد براى شما بهتر است تا گناهانتان را بر شما بیامرزد و شما را در بهشت‌هايي که از زیر آن نهرها جاری است و خانه‌هایی خوش در بهشت‌هایی همیشگی، داخل کند. این کامیابی بزرگ است (صف/۱۰-۱۲). اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، از خدا پروا کنید و سخنى استوار بگوييد تا اعمال شما را اصلاح كند و گناهانتان را بر شما بيامرزد. هر كس از خدا و پيامبر او اطاعت كند به‌راستي به رستگارى بزرگى رسيده است (احزاب/۷۰-۷۱). اگر از گناهان بزرگى كه از آن نهى شده‏ايد، دورى كنيد، بدي‌هایتان را از شما مي‌پوشانيم و شما را در جايگاهى ارجمند وارد مي‌كنيم (نساء/۳۱). آن‌چه به شما داده شده، كالاى زندگى دنيا است و آن‌چه نزد خدا است براى كسانى كه ايمان آورده‌اند و به پروردگار خود توكّل می‌کنند و نيز براي كسانى كه از گناهان بزرگ و زشتكاري‌ها دوري مى‏كنند و چون غضب مي‌كنند درمى‏گذرند، بهتر و پايدارتر است (شوري/۳۶-۳۷).

گناه- گناه نبودن، بر شما حرام شده است، مردار، خون، گوشت‏خوك، آن‌چه [هنگام ذبح] نام غير خدا بر آن برده شده باشد، [حيوان] خفه شده، به ضرب مرده، از بلندى افتاده، به ضرب شاخ مرده، آن‌چه درنده از آن خورده باشد مگر آن‌چه را [زنده يافته و خود] سر ببرید، آن‌چه براى بت‌ها سر بريده شده و قسمت كردن شما با تيرهاى قرعه. اينها نافرمانى [خدا] است. … هر كس دچار گرسنگى شود، بدون ‏آن‌كه متمايل به گناهی باشد، [از آن بخورد]، بي‌ترديد خدا آمرزندة مهربان است (مائده/۳). [خدا] تنها مردار، خون، گوشت‏خوك و آن‌چه را كه نام غير خدا بر آن برده شده، بر شما حرام كرده است. هر كس بدون ستم و تجاوز [به خوردن آنها] ناگزير شود، بر او گناهى نيست. به‌راستي خدا آمرزندة مهربان است (بقره/۱۷۳). بر كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏اند، در آن‌چه خورده‏اند، گناهى نيست در صورتى كه تقوا پيشه كنند، ايمان بياورند و كارهاى شايسته كنند سپس تقوا پيشه كنند و ايمان بياورند آن‌گاه تقوا پيشه كنند و نيكوكاري نمايند. خدا نيكوكاران را دوست مى‏دارد (مائده/۹۳). بر نابينا، لنگ، بيمار، بر شما گناهی نیست كه از خانه‏هاى خودتان بخوريد يا خانه‏هاى پدران، خانه‏هاى مادران، خانه‏هاى برادران، خانه‏هاى خواهران، خانه‏هاى عموها، خانه‏هاى عمه‏ها، خانه‏هاى دايي‌ها، خانه‏هاى خاله‏هايتان، آن [خانه‏هايى] كه كليدهاي آن را در اختيار داريد، يا [خانه] دوستتان. بر شما گناهي نيست كه با هم يا پراكنده بخوريد … خدا آيات را اين‌گونه براى شما بيان مى‏كند، باشد كه بينديشيد (نور/۶۱). بر شما گناهى نيست كه به خانه‏هاى غيرمسكونى كه در آنها براى شما بهره‏اى است، داخل شويد. خدا آن‌چه را آشكار و آن‌چه را پنهان مى‏کنيد، مى‏داند (نور/۲۹). اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، هر گاه به وامى تا سررسيدى معيّن با يكديگر معامله كرديد، آن را بنويسيد. بايد نويسنده‏اى  ميان شما  با عدالت بنويسد … مگر آن‌كه داد و ستدى نقدى باشد كه آن را ميان خود ‏ مي‌گردانيد که در اين صورت‏، بر شما گناهى نيست كه آن را ننويسيد  (بقره/۲۸۲).

بر همسران پیامبر [در ترک حجاب]، نزد پدران، پسران، برادران، پسران برادران، پسران خواهران، زنان [همكيش] و بردگانشان گناهى نيست. از خدا پروا كنيد. به‌راستي خدا همواره بر هر چيزى گواه است (احزاب/۵۵). بر زنان از كار افتاده‏اى كه اميد زناشويى ندارند، گناهى نيست كه پوشش خود را كنار نهند بدون آن‌که زينتى را آشكار كنند. عفت ورزيدن براى آنها بهتر است. خدا شنواى دانا است (نور/۶۰).

بر شما حرام شده [ازدواج با] … دختران همسرانتان كه در دامان شما پرورش يافته‏اند و با آن همسران هم‌بستر شده‏ايد پس اگر با آنها هم‌بستر نشده‏ايد، بر شما گناهى نيست … مگر آن‌چه كه در گذشته انجام شده باشد. خدا آمرزندة مهربان است (نساء/۲۳). زنانى را كه از آنان بهره گرفته‌ايد، مهرشان را به عنوان فريضه‏اى به آنان بدهيد. در آن‌چه پس از تعيين مهر با يكديگر توافق كرده‌ايد، بر شما گناهى نيست. به‌راستي خدا داناى حكيم است (نساء/۲۴). اگر زنى از ناسازگارى يا روي‌گردانى شوهر خود بيم داشته باشد، بر آن دو گناهى نيست كه ميان خود به گونه‌اي، صلح كنند كه صلح، بهتر است (نساء/۱۲۸). طلاق [رجعى] دو بار است پس از آن يا به خوبى نگاه داشتن يا به نيكي رها كردن است. براى شما حلال نيست كه از آن‌چه به آنان داده‏ايد، چيزى پس بگیرید مگر آن‌كه بترسند كه حدود خدا را بر‌پا ندارند پس اگر بيم داشتيد كه آن دو، حدود خدا را برپا نمى‏دارند در آن‌چه [زن براى آزاد كردن خود] عوض ‌دهد، گناهى بر آن دو نيست. اين ‏حدود خدا است پس از آن تجاوز نكنيد. هر کس از حدود خدا تجاوز كند، آنان همان ستمكاران هستند. اگر [شوهر براى بار سوم] او را طلاق داد پس از آن، ديگر [آن زن] براى او حلال نيست تا با شوهرى غير از او ازدواج كند پس اگر [شوهر دوم] وى را طلاق داد، اگر آن دو [همسر سابق] پندارند كه حدود خدا را برپا مى‏دارند، بر آن دو گناهى نيست كه به يكديگر بازگردند. اين حدود خدا است كه آن را براى گروهی كه مى‏دانند، بيان مى‏كند (بقره/۲۲۹-۲۳۰). اگر زنان را تا هنگامی كه با آنان نزديكى نكرده و یا بر آنان مهرى معيّن نكرده‏ايد طلاق داديد، بر شما گناهى نيست. آنان را به طور پسنديده بهره‏مند كنيد. توانگر به اندازة توان خود و تنگدست به اندازة توان خود. حقي بر نيكوكاران است (بقره/۲۳۶). كسانى از شما كه مرگشان فرا مى‏رسد و همسرانى بر جاى مى‏گذارند، براى همسران خود هزينة زندگي تا يك سال را وصيّت كنند بدون ‌آن‌كه  آنان را بيرون كنند پس اگر بيرون بروند، در آن‌چه آنان به شايستگي دربارة خود انجام مي‌دهند، گناهى بر شما نيست (بقره/۲۴۰). كسانى از شما كه مى‏ميرند و همسرانى بر جاى مى‏گذارند، [همسران] چهار ماه و ده روز انتظار مى‏برند پس هر گاه عدّة خود را به پايان رساندند، در آ‌ن‌چه آنان به شايستگي دربارة خود انجام دهند، گناهى بر شما نيست. خدا به آن‌چه انجام مى‏دهيد، آگاه است. دربارة آن‌چه شما به طور سربسته [در عدّة وفات] از آن زنان خواستگارى كرده يا در دل‌های خود نهان كرديد، بر شما گناهى نيست (بقره/۲۳۴-۲۳۵).

اگر [پدر و مادر] بخواهند با رضايت و مشورت يكديگر كودك را از شير بگيرند، گناهى بر آن دو نيست و اگر خواستيد براى فرزندان خود دايه بگيريد، بر شما گناهى نيست، به شرط آن‌كه چيزى را كه پرداخت آن را به عهده گرفته‏ايد، به طور شايسته بپردازيد. از خدا پروا كنيد. بدانيد كه خدا به آن‌چه انجام مى‏دهيد، بينا است (بقره/۲۳۳). اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، چون زنان باايمان مهاجر نزد شما آمدند، آنان را بيازماييد، خدا به ايمان آنان داناتر است پس اگر آنان را باايمان تشخيص داديد، ديگر آنان را به سوى كافران برنگردانيد. نه آن زنان بر ايشان حلال هستند و نه آن مردان بر اين زنان حلال هستند. هر چه برای [اين زنان] هزینه كرده‏اند، به [شوهران] آنها بدهيد. در صورتى كه مهرشان را به آنان بدهيد، بر شما گناهى نيست كه با ايشان ازدواج كنيد (ممتحنه/۱۰).

اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، بردگان شما و كسانى از شما كه به بلوغ نرسيده‏اند، بايد سه هنگام از شما اجازه بگيرند: پيش از نماز صبح، نیمروز كه جامه‏هاى خود را بيرون مى‏آوريد و پس از نماز شامگاهان که سه هنگام، خلوت شما است. بر شما و بر آنان گناهى نيست كه غير از اين [سه هنگام]، گرد يكديگر بچرخيد. خدا آیات را اين‌گونه براى شما بيان مى‏كند. خدا داناى حكيم است (نور/۵۸).

بر نابینا، لنگ و بیمار گناهی [در ترک جهاد] نیست (فتح/۱۷). بر ضعیفان، بیماران و بر کسانی که چیزی نمی‌یابند [که برای جهاد] انفاق کنند، گناهی [در ترک جهاد] نیست آن‌گاه که برای خدا و فرستادة او خیرخواهی کنند. بر نیکوکاران راهی [برای سرزنش] نیست. خدا آمرزندة مهربان است (توبه/۹۱). چون در زمين سفر كرديد، اگر بيم داشتيد كساني كه كفر ورزيده‏اند به شما آزار برسانند، گناهى بر شما نيست كه نماز را كوتاه كنيد (نساء/۱۰۱). هر گاه در ميان آنان بودى و براي آنان نماز برپا داشتى پس بايد گروهى از آنان با تو [به نماز] ايستند و بايد سلاح‌های خود را برگيرند … اگر از باران در زحمت هستيد يا بيماريد، گناهى بر شما نيست كه سلاح‌هاي خود را بر زمين گذارید ولى احتیاط کنید (نساء/۱۰۲).

[در ایام حج] خدا را در روزهايى معيّن ياد كنيد پس هر كس شتاب كند، [و اعمال را] در دو روز [انجام دهد]، گناهى بر او نيست و هر كس تأخير كند [و اعمال را در سه روز انجام دهد]، گناهى بر او نيست. [اين] براى كسى است كه تقوا پیشه کند. از خدا پروا كنيد و بدانيد كه شما به سوى او محشور مي‌شويد (بقره/۲۰۳). بي‌ترديد صفا و مروه از شعائر خدا است. پس هر كس حج خانة [خدا] کند يا عمره گزارد، بر او گناهى نيست كه ميان آن دو، سعى به جاى آورد (بقره/۱۵۸). بر شما گناهى نيست كه [در حج] از فضل پروردگارتان بجوييد (بقره/۱۹۸). آنان (پسرخواندگانتان) را به [نام] پدرانشان بخوانيد كه اين نزد خدا عادلانه‏تر است. اگر پدرانشان را نمى‏شناسيد پس برادران دينى و موالى شما هستند. در آن‌چه به خطا مرتكب آن شده‏ايد، بر شما گناهى نيست ولى در آن‌چه دل‌هايتان عمد داشته است [گناه است]. خدا همواره آمرزندة مهربان است (احزاب/۵).

گناه- اقوام، چه بسيار پيامبرانى كه همراه او مردان خدايي بسياري جنگ كردند و در برابر آن‌چه در راه خدا به آنها رسيد، سستى نورزيدند و ناتوان و درمانده نشدند. خدا شكيبايان را دوست دارد. سخن آنان جز اين نبود كه گفتند: پروردگارا، گناهان ما و زياده‏روى ما در كارمان را بر ما ببخش. گام‌هاى ما را استوار گردان و ما را بر گروه كافران يارى ده پس خدا پاداش اين دنيا و پاداش نيك آخرت را به آنان داد (آل‌عمران/۱۴۶-۱۴۸).

پيامبران آنان (اقوام پيشين) گفتند: آيا دربارة خدا، پديدآورندة آسمان‌ها و زمين، ترديدى هست؟ شما را دعوت مى‏كند تا پاره‏اى از گناهانتان را بر شما بيامرزد و شما را تا زماني معيّن مهلت دهد (ابراهيم/۱۰).

[يكي از فرزندان آدم به ديگري گفت:] اگر دست خود را برای کشتن من بگشایی، من دست خود را نمی‌گشایم تا تو را بکشم. من از خدا، پروردگار جهانیان می‌ترسم. من مى‏خواهم تو گناه من و گناه خودت را به عهده بگیری تا از اهل آتش شوي. اين سزاى ستمكاران است‏ (مائده/۲۸-۲۹).

[نوح گفت:] خدا را بپرستيد. از او پروا كنيد و از من اطاعت كنيد تا برخى از گناهانتان را بر شما ببخشايد (نوح/۳-۴). چه بسيار نسل‌ها را كه پس از نوح هلاک کردیم و كافي است كه پروردگارت به گناهان بندگان خود آگاهِ بينا باشد (اسراء/۱۷).

[قوم ثمود]، صالح را تكذيب كردند و آن (مادّه ‏شتر) را پى كردند. پروردگارشان به سبب گناهشان، آنان را نابود کرد و آنان را با خاك يكسان كرد (شمس/۱۴).

آن زن که یوسف در خانة وی بود، خواست از او کام بگیرد …  [همسر آن زن گفت:] اى يوسف، از اين روى بگردان و تو اى زن، براى گناه خود آمرزش بخواه كه تو از خطاكاران بوده‏اى (يوسف/۲۳-۲۹). [برادران یوسف] گفتند: اى پدر، براى گناهان ما آمرزش بخواه كه ما خطاكار بوديم (یوسف/۹۷).

[موسي گفت: در نظر فرعونیان] بر من گناهی است و مى‏ترسم من را بكشند (شعراء/۱۴). [قارون] گفت: جز این نیست که این (ثروت) به سبب علمی که دارم به من داده شده است. آيا ندانست كه خدا نسل‌هايى را پيش از او نابود كرد كه نيرومندتر و مال‏اندوزتر از او بودند؟ از گناهان مجرمان پرسیده نمی‌شود (قصص/۷۸). هر يك از آنان [قوم نوح، قوم لوط، قوم شعيب، قوم عاد، ثمود، فرعون و قوم او، هامان و قارون] را به گناهش گرفتيم. از آنان كسانى بودند كه بر آنان بادى همراه با شن فرستاديم و از آنان كسانى بودند كه فريادی آنها را فرا گرفت. برخى از آنان را در زمين فرو برديم و بعضى از آنان را غرق كرديم. خدا بر آن نبود که به آنان ستم کند بلكه خودشان بر خود ستم مى‏كردند (عنكبوت/۴۰). هنگامی که از شما (بني‌اسرائيل) پيمان محكم گرفتيم كه خون همديگر را نريزيد و يكديگر را از سرزمين خود بيرون نكنيد سپس اقرار كرديد و خود گواه هستيد. همين شما هستيد كه يكديگر را مى‏كشيد و گروهى از خودتان را از ديارشان بيرون مى‏کنيد و به گناه و دشمني بر ضدّ آنان همدست مي‌شويد و اگر به اسارت نزد شما آيند با دادن فديه آنان را آزاد مى‏كنيد در حالي‌كه بيرون‌كردن آنان بر شما حرام شده است. آيا شما به برخی از كتاب ايمان مى‏آوريد و به برخی كفر مى‏ورزيد؟ پس جزاى هر كس از شما كه چنين كند، جز خوارى در زندگى دنيا نخواهد بود و روز رستاخيز، آنان به سخت‏ترين عذاب‌ها بازگردانده شوند (بقره/۸۴-۸۵).

هر كس از آن (قرآن) روى برتابد، روز قيامت بار گناهى بر دوش مى‏گيرد. در آن جاودانه است. روز قيامت بد بارى ‏خواهند داشت (طه/۱۰۰-۱۰۱).

ما به تو پيروزى بخشيديم، پيروزى آشكاري تا خدا گناه گذشته و اکنون و آيندة تو را بيامرزد و نعمت‏ خود را بر تو تمام گرداند و تو را به راهى راست، هدايت كند (فتح/۱-۲). صبر كن كه وعدة خدا حق است و براى گناه خود آمرزش بخواه و با ستایش پروردگارت، شامگاهان و بامدادان تسبيح بگوي (غافر/۵۵). بدان که هيچ معبودى جز خدا نيست و براى گناه خود و براى مردان و زنان باايمان آمرزش بخواه (محمّد/۱۹). بگو، اگر خدا را دوست داريد، از من پيروى كنيد تا خدا شما را دوست بدارد و گناهان شما را بر شما بيامرزد. خدا آمرزندة مهربان است (آل‌عمران/۳۱). در برابر فرمان پروردگارت شكيبايى كن و از آنان هیچ گناهكار يا ناسپاسی را اطاعت نكن (انسان/۲۴). از هر قسم خورندة فرومايه‏اى اطاعت نكن كه عيبجو است و براى خبرچينى گام برمى‏دارد. مانع خير و متجاوزِ گناه‌پيشه است … به‌زودي بر بينى او داغ مي‌نهيم (قلم/۱۰-۱۶). از كسانى كه به خود خيانت مى‏كنند، دفاع نكن. به‌راستي خدا هر كس را كه خيانتکار گناه‏پيشه باشد، دوست ندارد (نساء/۱۰۷). آيا كسانى را كه از نجوا منع شده بودند، نديدى كه به آن‌چه از آن منع شده، برمى‏گردند و با همديگر به گناه و تعدّى و سرپيچى از پيامبر، نجوا مى‏كنند و چون نزد تو آيند، تو را با آن‌چه خدا به آن سلام نگفته، سلام مى‏دهند و در دل‌هاى خود مى‏گويند: چرا خدا ما را به آن‌چه مى‏گوييم، عذاب نمى‏كند؟ جهنّم براى آنان كافى است در آن وارد می‌شوند. بد سرانجامى است (مجادله/۸). آيا آن كسى را كه [از جهاد] روى برتافت، ديدى؟ … آيا به آن‌چه در صحيفه‏هاى موسى و ابراهيم كه وفا کرد، [آمده] خبر نيافته است که هيچ بار بردارنده‏اى، بار [گناه] ديگرى را بر نمى‏دارد و برای انسان جز آن‌چه تلاش کرده، نیست (نجم/۳۳-۳۹)؟ بي‌گمان كسانى كه آن بهتان (داستان افك) را آوردند، دسته‏اى از شما بودند. آن را براى خود شرّ نپنداريد بلكه آن براى شما خير است. بر هر یک از آنان آن‌چه از گناه مرتكب شده، می‌باشد و كسي كه قسمت عمدة آن را بر عهده داشته، عذابى عظيم خواهد داشت (نور/۱۱). هنگامی كه زيد از آن زن کام گرفت [و او را طلاق داد]، او را به ازدواج تو درآورديم تا برای مومنان در ازدواج با همسران پسرخواندگانشان آن‌گاه که از آنان کام گرفته‌اند، گناهى نباشد و فرمان خدا انجام‌پذیر است. بر پيامبر در آن‌چه خدا براى او مقرّر کرده، گناهى نيست. سنّت ‏خدا است كه از قبل در ميان گذشتگان بوده است. فرمان خدا همواره به اندازه مقرّر شده است (احزاب/۳۷-۳۸). نوبت هر كدام از آن زن‌ها را كه مى‏خواهى به تأخير انداز و هر كدام را كه مى‏خواهى پيش خود جاى ده و بر تو گناهي نيست كه هر كدام را كه ترك كرده‏اى، طلب كنى. اين نزديكتر است براى اين‌كه چشمان آنها روشن گردد، دلتنگ نشوند و همگى‏  به آن‌چه به آنان داده‏اى، خشنود گردند (احزاب/۵۱).

از ميان مردم كسى است كه در زندگى اين دنيا سخن او تو را به تعجّب وامى‏دارد و خدا را بر آن‌چه در دل دارد، گواه مى‏گيرد، در حالي‌كه او سخت‏ترين دشمنان است. هنگامی که بازگردد، بکوشد تا در زمین فساد کند و کشت و نسل را نابود کند. خدا فسادکاران را دوست ندارد. چون به او گفته شود: از خدا پروا كن، خود بزرگ‌بيني او را به گناه مي‌كشاند پس جهنّم براى او كافي است و بد بسترى است (بقره/۲۰۴-۲۰۶).

آيا نديده‏اند كه پيش از آنان چه بسيار امّت‌ها را هلاك كرديم؟ در زمين به آنان امكاناتى داديم كه به شما آن امكانات را نداده‌ايم. [آب] آسمان را پى در پى بر آنان فرستاديم و نهرها از زير آنان جاري كرديم پس آنان را به سبب گناهانشان هلاك كرديم و پس از آنان نسل‌هاى ديگرى پديد آورديم (انعام/۶). آيا در زمين نگشته‌اند تا ببينند سرانجام كسانى كه پيش از آنها بوده، چگونه شد؟ آنان از ايشان در قدرت و آثار در روى زمين، نيرومندتر بودند، پس خدا آنان را به گناهانشان گرفت و در برابر خدا هیچ نگاه‌دارنده‌اي نداشتند. اين به آن سبب بود كه پيامبرانشان دلايل آشكاری برايشان مى‏آوردند ولى کفر می‌ورزیدند پس خدا آنها را گرفت. به‌راستي او نيرومند سخت‏كيفر است (غافر/۲۱-۲۲). [روش كافران] مانند روش فرعونيان و كسانى است كه پيش از آنان بودند، به آيات خدا كفر ورزيدند پس خدا آنها را به سبب گناهانشان گرفت. بي‌گمان خدا نيرومند سخت‏كيفر است. اين به آن سبب است كه خدا نعمتى را كه بر قومى ارزانى داشته، تغيير نمى‏دهد مگر آن‌كه آنان آن‌چه را در دل دارند، تغيير دهند. به‌راستی خدا شنواى دانا است. [روش كافران] چون روش فرعونيان و كسانى است كه پيش از آنان بودند. آيات پروردگار خود را تكذيب كردند پس ما آنان را به گناهانشان هلاك و فرعونيان را غرق كرديم و همة آنان ستمكار بودند (انفال/۵۲-۵۴). [روش كافران] مانند روش فرعونيان و كسانى است كه پيش از آنان بودند. آيات ما را تكذيب كردند پس خدا به سبب گناهانشان آنان را گرفت. خدا سخت‏كيفر است (آل‌عمران/۱۱). كسانى كه كافر شده‏اند، گمان نكنند اين‌كه به آنان مهلت مى‏دهيم، براى آنان بهتر است. ما فقط به ايشان مهلت مى‏دهيم تا بر گناه [خود] بيفزايند و عذابى خفّت‏آور خواهند داشت (آل‌عمران/۱۷۸).

آيا [سرنوشت پیشینیان] براى كسانى كه زمين را پس از ساكنان [پیشین] آن به ارث مى‏برند، روشن نشده است كه اگر بخواهیم آنان را به گناهانشان گرفتار می‌کنیم و بر دل‌هاي آنان مهر مى‏نهيم تا ديگر نشنوند (اعراف/۱۰۰).

در ميان آنان (اهل‌كتاب) به موجب آن‌چه خدا نازل كرده، داورى كن و از هوس‌هاي آنان پيروى نكن. از آنان برحذر باش. مبادا تو را در بخشى از آن‌چه خدا بر تو نازل كرده، به فتنه اندازند پس اگر پشت كردند، بدان كه خدا فقط مى‏خواهد آنان را به برخي از گناهانشان برساند. به‌راستي بسيارى از مردم نافرمان هستند (مائده/۴۹). بسيارى از آنان را مى‏بينى كه در گناه، تعدّى و حرام‌خوارى خود شتاب مى‏كنند. به‌راستي بد است آن‌چه انجام می‌دهند. چرا مردان ربّانی و دانشمندان، آنان را از سخنان گناه‌آلود و خوردن مال حرام نهی نمی‌کنند؟ به راستی بد است آن‌چه انجام می‌دهند (مائده/۶۲-۶۳). يهوديان و مسيحيان گفتند: ما پسران خدا و دوستان او هستيم. بگو، پس چرا شما را به گناهانتان عذاب مى‏كند بلكه شما نيز بشري هستيد از كسانى كه آفريده است. هر كس را بخواهد مى‏آمرزد و هر كس را بخواهد عذاب مى‏كند (مائده/۱۸). بنگر چگونه [اهل‌كتاب] بر خدا دروغ مى‏بندند و كافي است كه اين، گناهی آشكار باشد (نساء/۵۰).

برخی [از بادیه‌نشینان] هستند كه به گناهان خود اعتراف كرده و كار شايسته را با [كارى] ديگر كه بد است، آميخته‏اند. اميد است‏ خدا توبة آنان را بپذيرد. به‌راستي خدا آمرزندة مهربان است (توبه/۱۰۲).

[تنی چند از جنيّان گفتند:] اى قوم ما، به دعوت‏كنندة خدا پاسخ دهيد و به او ايمان آوريد تا [خدا] برخى از گناهانتان را بر شما ببخشايد و شما را از عذابى دردناك پناه دهد (احقاف/۳۱).

گناه- قيامت، هيچ باربردارنده‏اى بار [گناه] ديگرى را بر نمى‏دارد (اسراء/۱۵؛ زمر/۷). [آن روز] هيچ باربردارنده‏اى بار [گناه] ديگرى را برنمى‏دارد و اگر گرانبارى [ديگرى را] برای حمل بار خود بخواند، چيزى از آن برداشته نمى‏شود هر چند خويشاوند باشد … هر كس پاكي ورزد، تنها براى خود پاكی می‌ورزد (فاطر/۱۸). هيچ كس جز به زيان خود مرتكب نمي‌شود و هيچ باربردارى بار [گناه] ديگرى را برنمى‏دارد. آن‌گاه بازگشت ‏شما به سوى پروردگارتان خواهد بود پس شما را به آن‌چه در آن اختلاف مى‏كرديد، آگاه خواهد كرد (انعام/۱۶۴). كسانى كه کفر ورزیدند، به كسانى كه ايمان آورده‏اند، گفتند: راه ما را پيروى كنيد، ما خطاهاي شما را  به گردن مي‌گيريم ولي چيزى از خطاهاي آنها را به گردن نخواهند گرفت. بي‌شك آنان دروغگو هستند. به‌راستي بارهاى گران خودشان و بارهاى گران [ديگر] را با بارهاى گران خود بر دوش مي‌كشند. بي‌گمان روز قيامت از آن‌چه افترا مى‏بستند، پرسيده خواهند شد (عنكبوت/۱۲-۱۳). چون به آنان (كساني كه به آخرت ايمان ندارند) گفته شود: پروردگارتان چه چيز نازل كرده است، مى‏گويند: افسانه‏هاى پيشينيان تا روز قيامت بار گناهان خود را تمام بردارند و نيز بخشى از بار گناهان كسانى را كه ندانسته آنان را گمراه مى‏كنند. آگاه باشيد، بد است آن‌‌چه مى‏كشند (نحل/۲۴-۲۵).

كسانى كه ديدار خدا را تكذيب كردند، بي‌ترديد زيان كردند تا آن‌گاه كه رستاخيز ناگهان بر آنان فرا رسد، مى‏گويند: اى دريغ بر ما، بر آن‌چه دربارة آن كوتاهى كرديم. آنان بار گناهان خود را بر پشت‌هايشان به دوش مى‏كشند. بد است آن‌چه می‌کشند (انعام/۳۱).

در آن روز هيچ انس و جنى از گناهش پرسيده نشود … مجرمان به سیمایشان شناخته می‌شوند (رحمان/۳۹-۴۱). آن‌گاه كه از آن دختر زنده به‏گور پرسند، به كدامين گناه كشته شده است؟ … هر نفسی بداند چه حاضر كرده است (تكوير/۸-۱۴). هر بار گروهى در آن (جهنّم) افكنده شوند، نگاهبانان آن، از آنها مي‌پرسند آيا براي شما هشداردهنده‏اى نيامد؟ … پس به گناه خود اقرار مى‏كنند. مرگ بر اهل جهنّم باد (ملك/۸-۱۱). [آن روز كافران] مى‏گويند: پروردگارا، ما را دو بار ميراندي و دو بار ما را زنده كردي. به گناهان خود اقرار كرديم پس آيا راهی برای  بيرون‏شدن [از آتش] هست (غافر/۱۱)؟ [اصحاب دست چپ] در باد گرم، آب داغ و سايه‏اى از دود سیاه هستند. نه خنك و نه خوش است. بدون تردید اينان بودند كه پيش از اين خوشگذران بودند و بر گناه بزرگ پافشارى مى‏كردند. مى‏گفتند: آيا چون مُرديم و خاك و استخوان شديم، آیا ما زنده مى‏شويم و آیا پدران پیشین ما نيز [زنده می‌شوند] (واقعه/۴۲-۴۸)؟ بی‌گمان درخت زقّوم، خوراك گناه‌پيشه است. چون مس گداخته در شكم‌ها مى‌جوشد. همانند جوشش آب جوشان. او را بگيريد و به ميان دوزخش بكشانيد، آن‌گاه از عذاب آب جوشان بر سرش فرو ريزيد. بچش كه تو [به گمان خود] همان شكست‌ناپذير بزرگوار هستى. اين است همان چيزى كه دربارة آن ترديد مى‏كرديد (دخان/۴۳-۵۰). در آن روز واى بر تكذيب‏كنندگان، كساني كه روز جزا را تكذيب مي‌كنند و جز هر تجاوزپيشة گناهكارى آن را تكذيب نمي‌كند. چون آيات ما بر او خوانده شود، مي‌گويد: افسانه‏هاى پيشينيان است. نه چنين است، بلكه آن‌چه مرتكب مى‏شدند، زنگار بر دل‌هاي آنان بسته است. چنین نیست آنان در آن روز، از پروردگار خود سخت محجوب هستند، آن‌گاه به يقين آنان به جهنم وارد شوند سپس گفته شود: اين همان است كه آن را تکذیب می‌کردید (مطفّفين/۱۰-۱۷). واى بر هر دروغزن گناه‏پيشه. آيات خدا را كه بر او خوانده مى‏شود، مى‏شنود سپس به حال تكبّر، اصرار مي‌ورزد، گويى آن را نشنيده است‏ پس او را از عذابى دردناك بشارت ده. چون چيزى از آيات ما را بداند آن را به ريشخند مى‏گيرد. آنان عذابى خفّت‏آور خواهند داشت. پيشاپيش آنها جهنّم است. آن‌چه كسب كرده و آن دوستانى كه غير از خدا اختيار كرده‏اند، برای آنان هیچ سودی ندارد و عذابى بزرگ خواهند داشت (جاثيه/۷-۱۰).

[سبقت‌گیرندگان] در بهشت، [سخن] بيهوده‏ و گناه‏آلودی نمى‏شنوند مگر سخنی که سلام است و سلام (واقعه/۲۵-۲۶). [کسانی که ایمان آورده‌اند] در آنجا جامى از دست هم مى‏ربايند كه در آن نه بيهوده‌اي است و نه گناهی (طور/۲۳).

کفر، شرک، عصیان، ستم، نافرمانی، فحشا

لاَ يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَن صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ أَن تَعْتَدُواْ وَ تَعَاوَنُواْ عَلَى الْبرِّ وَ التَّقْوَى وَ لاَ تَعَاوَنُواْ عَلَى الإِثْمِ وَ الْعُدْوَانِ وَ اتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (مائده/۲) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا تَنَاجَيْتُمْ فَلَا تَتَنَاجَوْا بِالْإِثْمِ وَ الْعُدْوَانِ وَ مَعْصِيَتِ الرَّسُولِ وَ تَنَاجَوْا بِالْبِرِّ وَ التَّقْوَى وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (مجادله/۹) قُلْ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّيَ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَ مَا بَطَنَ وَ الإِثْمَ وَ الْبَغْيَ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ أَن تُشْرِكُواْ بِاللّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَ أَن تَقُولُواْ عَلَى اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ (اعراف/۳۳) وَ مَن يَكْسِبْ إِثْمًا فَإِنَّمَا يَكْسِبُهُ عَلَى نَفْسِهِ وَ كَانَ اللّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا (نساء/۱۱۱) وَ ذَرُواْ ظَاهِرَ الإِثْمِ وَ بَاطِنَهُ إِنَّ الَّذِينَ يَكْسِبُونَ الإِثْمَ سَيُجْزَوْنَ بِمَا كَانُواْ يَقْتَرِفُونَ  (انعام/۱۲۰) يَمْحَقُ اللّهُ الْرِّبَا وَ يُرْبِي الصَّدَقَاتِ وَ اللّهُ لاَ يُحِبُّ كُلَّ كَفَّارٍ أَثِيمٍ (بقره/۲۷۶)

إِنَّ اللّهَ لاَ يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَن يَشَاءُ وَ مَن يُشْرِكْ بِاللّهِ فَقَدِ افْتَرَى إِثْمًا عَظِيمًا (نساء/۴۸) وَ آتُواْ الْيَتَامَى أَمْوَالَهُمْ وَ لاَ تَتَبَدَّلُواْ الْخَبِيثَ بِالطَّيِّبِ وَ لاَ تَأْكُلُواْ أَمْوَالَهُمْ إِلَى أَمْوَالِكُمْ إِنَّهُ كَانَ حُوبًا كَبِيرًا  (نساء/۲) يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ قُلْ فِيهِمَا إِثْمٌ كَبِيرٌ وَ مَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُمَآ أَكْبَرُ مِن نَّفْعِهِمَا (بقره/۲۱۹) وَ مَن يَكْسِبْ خَطِيئَةً أَوْ إِثْمًا ثُمَّ يَرْمِ بِهِ بَرِيئًا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتَانًا وَ إِثْمًا مُّبِينًا (نساء/۱۱۲) وَ الَّذِينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانًا وَ إِثْمًا مُّبِينًا (احزاب/۵۸) وَ إِنْ أَرَدتُّمُ اسْتِبْدَالَ زَوْجٍ مَّكَانَ زَوْجٍ وَ آتَيْتُمْ إِحْدَاهُنَّ قِنطَارًا فَلاَ تَأْخُذُواْ مِنْهُ شَيْئًا أَتَأْخُذُونَهُ بُهْتَانًا وَ إِثْمًا مُّبِينًا (نساء/۲۰)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ (حجرات/۱۲) وَ لاَ تَكْتُمُواْ الشَّهَادَةَ وَ مَن يَكْتُمْهَا فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ وَ اللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ (بقره/۲۸۳) وَ لاَ تَأْكُلُواْ أَمْوَالَكُم بَيْنَكُم بِالْبَاطِلِ وَ تُدْلُواْ بِهَا إِلَى الْحُكَّامِ لِتَأْكُلُواْ فَرِيقًا مِّنْ أَمْوَالِ النَّاسِ بِالإِثْمِ وَ أَنتُمْ تَعْلَمُونَ  (بقره/۱۸۸) فَمَن بَدَّلَهُ (وصیة) بَعْدَ مَا سَمِعَهُ فَإِنَّمَا إِثْمُهُ عَلَى الَّذِينَ يُبَدِّلُونَهُ إِنَّ اللّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ* فَمَنْ خَافَ مِن مُّوصٍ جَنَفًا أَوْ إِثْمًا فَأَصْلَحَ بَيْنَهُمْ فَلاَ إِثْمَ عَلَيْهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (بقره/۱۸۱-۱۸۲) يِا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ شَهَادَةُ بَيْنِكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِينَ الْوَصِيَّةِ اثْنَانِ ذَوَا عَدْلٍ مِّنكُمْ أَوْ آخَرَانِ مِنْ غَيْرِكُمْ إِنْ أَنتُمْ ضَرَبْتُمْ فِي الأَرْضِ فَأَصَابَتْكُم مُّصِيبَةُ الْمَوْتِ تَحْبِسُونَهُمَا مِن بَعْدِ الصَّلاَةِ فَيُقْسِمَانِ بِاللّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ لاَ نَشْتَرِي بِهِ ثَمَنًا وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَى وَ لاَ نَكْتُمُ شَهَادَةَ اللّهِ إِنَّا إِذًا لَّمِنَ الآثِمِينَ* فَإِنْ عُثِرَ عَلَى أَنَّهُمَا اسْتَحَقَّا إِثْمًا فَآخَرَانِ يِقُومَانُ مَقَامَهُمَا مِنَ الَّذِينَ اسْتَحَقَّ عَلَيْهِمُ الأَوْلَيَانِ فَيُقْسِمَانِ بِاللّهِ لَشَهَادَتُنَا أَحَقُّ مِن شَهَادَتِهِمَا وَ مَا اعْتَدَيْنَا إِنَّا إِذًا لَّمِنَ الظَّالِمِينَ (مائده/۱۰۶-۱۰۷) [عباد الرحمن] الَّذِينَ لَا يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ وَ لَا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَ لَا يَزْنُونَ وَ مَن يَفْعَلْ ذَلِكَ يَلْقَ أَثَامًا* يُضَاعَفْ لَهُ الْعَذَابُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ يَخْلُدْ فِيهِ مُهَانًا* إِلَّا مَن تَابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُوْلَئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَ كَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا (فرقان/۶۸-۷۰) هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَى مَن تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ* تَنَزَّلُ عَلَى كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ* يُلْقُونَ السَّمْعَ وَ أَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ (شعراء/۲۲۱-۲۲۳)

[الله] غَافِرِ الذَّنبِ وَ قَابِلِ التَّوْبِ شَدِيدِ الْعِقَابِ ذِي الطَّوْلِ (غافر/۳) قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (زمر/۵۳) وَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الْأَرْضِ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ أَسَاؤُوا بِمَا عَمِلُوا وَ يَجْزِيَ الَّذِينَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى* الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ  (نجم/۳۱-۳۲) وَ تَوَكَّلْ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لَا يَمُوتُ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِهِ وَ كَفَى بِهِ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِيرًا (فرقان/۵۸)

[المتقین] الَّذِينَ إِذَا فَعَلُواْ فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُواْ أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُواْ اللّهَ فَاسْتَغْفَرُواْ لِذُنُوبِهِمْ وَ مَن يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللّهُ وَ لَمْ يُصِرُّواْ عَلَى مَا فَعَلُواْ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ (ال‌عمران/۱۳۵) الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ* الصَّابِرِينَ وَ الصَّادِقِينَ وَ الْقَانِتِينَ وَ الْمُنفِقِينَ وَ الْمُسْتَغْفِرِينَ بِالأَسْحَارِ (آل‌عمران/۱۶-۱۷) [اولوالالباب یقولون] رَّبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِيًا يُنَادِي لِلإِيمَانِ أَنْ آمِنُواْ بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَ كَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا وَ تَوَفَّنَا مَعَ الأبْرَارِ (آل‌عمران/۱۹۳)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى تِجَارَةٍ تُنجِيكُم مِّنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ* تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِكُمْ وَ أَنفُسِكُمْ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ* يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَيُدْخِلْكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَ مَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (صف/۱۰-۱۲) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ قُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا* يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ مَن يُطِعْ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيمًا (احزاب/۷۰-۷۱) إِن تَجْتَنِبُواْ كَبَآئِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَ نُدْخِلْكُم مُّدْخَلًا كَرِيمًا (نساء/۳۱) فَمَا أُوتِيتُم مِّن شَيْءٍ فَمَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ مَا عِندَ اللَّهِ خَيْرٌ وَ أَبْقَى لِلَّذِينَ آمَنُوا وَ عَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ* وَ الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَوَاحِشَ وَ إِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ (شوري/۳۶-۳۷)

الاثم- لاجناح، حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَ الْدَّمُ وَ لَحْمُ الْخِنْزِيرِ وَ مَا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللّهِ بِهِ وَ الْمُنْخَنِقَةُ وَ الْمَوْقُوذَةُ وَ الْمُتَرَدِّيَةُ وَ النَّطِيحَةُ وَ مَا أَكَلَ السَّبُعُ إِلاَّ مَا ذَكَّيْتُمْ وَ مَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَ أَن تَسْتَقْسِمُواْ بِالأَزْلاَمِ ذَلِكُمْ فِسْقٌ … فَمَنِ اضْطُرَّ فِي مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجَانِفٍ لِّإِثْمٍ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (مائده/۳) إِنَّمَا [الله] حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَ الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنزِيرِ وَ مَا أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اللّهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَ لاَ عَادٍ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (بقره/۱۷۳) لَيْسَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ جُنَاحٌ فِيمَا طَعِمُواْ إِذَا مَا اتَّقَواْ وَّ آمَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ ثُمَّ اتَّقَواْ وَّ آمَنُواْ ثُمَّ اتَّقَواْ وَّ أَحْسَنُواْ وَ اللّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ (مائده/۹۳) لَيْسَ عَلَى الْأَعْمَى حَرَجٌ وَ لَا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَ لَا عَلَى الْمَرِيضِ حَرَجٌ وَ لَا عَلَى أَنفُسِكُمْ أَن تَأْكُلُوا مِن بُيُوتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ آبَائِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أُمَّهَاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ إِخْوَانِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَخَوَاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَعْمَامِكُمْ أَوْ بُيُوتِ عَمَّاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَخْوَالِكُمْ أَوْ بُيُوتِ خَالَاتِكُمْ أَوْ مَا مَلَكْتُم مَّفَاتِحَهُ أَوْ صَدِيقِكُمْ لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَأْكُلُوا جَمِيعًا أَوْ أَشْتَاتًا ِّ… كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُون (نور/۶۱) لَّيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَدْخُلُوا بُيُوتًا غَيْرَ مَسْكُونَةٍ فِيهَا مَتَاعٌ لَّكُمْ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَ مَا تَكْتُمُونَ (نور/۲۹) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيْنٍ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَاكْتُبُوهُ وَ لْيَكْتُب بَّيْنَكُمْ كَاتِبٌ … إِلاَّ أَن تَكُونَ تِجَارَةً حَاضِرَةً تُدِيرُونَهَا بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَلاَّ تَكْتُبُوهَا   (بقره/۲۸۲)

لَّا جُنَاحَ عَلَيْهِنَّ (ازواج النبی) فِي آبَائِهِنَّ وَ لَا أَبْنَائِهِنَّ وَ لَا إِخْوَانِهِنَّ وَ لَا أَبْنَاء إِخْوَانِهِنَّ وَ لَا أَبْنَاء أَخَوَاتِهِنَّ وَ لَا نِسَائِهِنَّ وَ لَا مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ وَ اتَّقِينَ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدًا (احزاب/۵۵) وَ الْقَوَاعِدُ مِنَ النِّسَاء اللَّاتِي لَا يَرْجُونَ نِكَاحًا فَلَيْسَ عَلَيْهِنَّ جُنَاحٌ أَن يَضَعْنَ ثِيَابَهُنَّ غَيْرَ مُتَبَرِّجَاتٍ بِزِينَةٍ وَ أَن يَسْتَعْفِفْنَ خَيْرٌ لَّهُنَّ وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (نور/۶۰)

حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ … رَبَائِبُكُمُ اللاَّتِي فِي حُجُورِكُم مِّن نِّسَآئِكُمُ اللاَّتِي دَخَلْتُم بِهِنَّ فَإِن لَّمْ تَكُونُواْ دَخَلْتُم بِهِنَّ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ … إلاَّ مَا قَدْ سَلَفَ إِنَّ اللّهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِيمًا (نساء/۲۳) فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً وَ لاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا تَرَاضَيْتُم بِهِ مِن بَعْدِ الْفَرِيضَةِ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا (نساء/۲۴) وَ إِنِ امْرَأَةٌ خَافَتْ مِن بَعْلِهَا نُشُوزًا أَوْ إِعْرَاضًا فَلاَ جُنَاْحَ عَلَيْهِمَا أَن يُصْلِحَا بَيْنَهُمَا صُلْحًا وَ الصُّلْحُ خَيْرٌ وَ (نساء/۱۲۸) الطَّلاَقُ مَرَّتَانِ فَإِمْسَاكٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِيحٌ بِإِحْسَانٍ وَ لاَ يَحِلُّ لَكُمْ أَن تَأْخُذُواْ مِمَّا آتَيْتُمُوهُنَّ شَيْئًا إِلاَّ أَن يَخَافَا أَلاَّ يُقِيمَا حُدُودَ اللّهِ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ يُقِيمَا حُدُودَ اللّهِ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْهِمَا فِيمَا افْتَدَتْ بِهِ تِلْكَ حُدُودُ اللّهِ فَلاَ تَعْتَدُوهَا وَ مَن يَتَعَدَّ حُدُودَ اللّهِ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ* فَإِن طَلَّقَهَا فَلاَ تَحِلُّ لَهُ مِن بَعْدُ حَتَّىَ تَنكِحَ زَوْجًا غَيْرَهُ فَإِن طَلَّقَهَا فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْهِمَا أَن يَتَرَاجَعَا إِن ظَنَّا أَن يُقِيمَا حُدُودَ اللّهِ وَ تِلْكَ حُدُودُ اللّهِ يُبَيِّنُهَا لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (بقره/۲۲۹-۲۳۰) لاَّ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِن طَلَّقْتُمُ النِّسَاء مَا لَمْ تَمَسُّوهُنُّ أَوْ تَفْرِضُواْ لَهُنَّ فَرِيضَةً وَ مَتِّعُوهُنَّ عَلَى الْمُوسِعِ قَدَرُهُ وَ عَلَى الْمُقْتِرِ قَدْرُهُ مَتَاعًا بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُحْسِنِينَ (بقره/۲۳۶) وَ الَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنكُمْ وَ يَذَرُونَ أَزْوَاجًا وَصِيَّةً لِّأَزْوَاجِهِم مَّتَاعًا إِلَى الْحَوْلِ غَيْرَ إِخْرَاجٍ فَإِنْ خَرَجْنَ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِي مَا فَعَلْنَ فِيَ أَنفُسِهِنَّ مِن مَّعْرُوفٍ (بقره/۲۴۰) وَ الَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنكُمْ وَ يَذَرُونَ أَزْوَاجًا يَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَعَشْرًا فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا فَعَلْنَ فِي أَنفُسِهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَ اللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ* وَ لاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا عَرَّضْتُم بِهِ مِنْ خِطْبَةِ النِّسَاء أَوْ أَكْنَنتُمْ فِي أَنفُسِكُمْ (بقره/۲۳۴-۲۳۵)

فَإِنْ أَرَادَا فِصَالًا عَن تَرَاضٍ مِّنْهُمَا وَ تَشَاوُرٍ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْهِمَا وَ إِنْ أَرَدتُّمْ أَن تَسْتَرْضِعُواْ أَوْلاَدَكُمْ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِذَا سَلَّمْتُم مَّآ آتَيْتُم بِالْمَعْرُوفِ وَ اتَّقُواْ اللّهَ وَ اعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (بقره/۲۳۳) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا جَاءكُمُ الْمُؤْمِنَاتُ مُهَاجِرَاتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِهِنَّ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَاتٍ فَلَا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَى الْكُفَّارِ لَا هُنَّ حِلٌّ لَّهُمْ وَ لَا هُمْ يَحِلُّونَ لَهُنَّ وَ آتُوهُم مَّا أَنفَقُوا وَ لَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ أَن تَنكِحُوهُنَّ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ (ممتحنه/۱۰)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِيَسْتَأْذِنكُمُ الَّذِينَ مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ وَ الَّذِينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنكُمْ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ مِن قَبْلِ صَلَاةِ الْفَجْرِ وَ حِينَ تَضَعُونَ ثِيَابَكُم مِّنَ الظَّهِيرَةِ وَ مِن بَعْدِ صَلَاةِ الْعِشَاء ثَلَاثُ عَوْرَاتٍ لَّكُمْ لَيْسَ عَلَيْكُمْ وَ لَا عَلَيْهِمْ جُنَاحٌ بَعْدَهُنَّ طَوَّافُونَ عَلَيْكُم بَعْضُكُمْ عَلَى بَعْضٍ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (نور/۵۸)

لَيْسَ عَلَى الْأَعْمَى حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْمَرِيضِ حَرَجٌ (فتح/۱۷) لَّيْسَ عَلَى الضُّعَفَاء وَلاَ عَلَى الْمَرْضَى وَلاَ عَلَى الَّذِينَ لاَ يَجِدُونَ مَا يُنفِقُونَ حَرَجٌ إِذَا نَصَحُواْ لِلّهِ وَ رَسُولِهِ مَا عَلَى الْمُحْسِنِينَ مِن سَبِيلٍ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (توبه/۹۱) وَ إِذَا ضَرَبْتُمْ فِي الأَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَقْصُرُواْ مِنَ الصَّلاَةِ إِنْ خِفْتُمْ أَن يَفْتِنَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُواْ (نساء/۱۰۱) وَ إِذَا كُنتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاَةَ فَلْتَقُمْ طَآئِفَةٌ مِّنْهُم مَّعَكَ وَ لْيَأْخُذُواْ أَسْلِحَتَهُمْ … وَ لاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِن كَانَ بِكُمْ أَذًى مِّن مَّطَرٍ أَوْ كُنتُم مَّرْضَى أَن تَضَعُواْ أَسْلِحَتَكُمْ وَ خُذُواْ حِذْرَكُمْ (نساء/۱۰۲)

وَ اذْكُرُواْ اللّهَ فِي أَيَّامٍ مَّعْدُودَاتٍ فَمَن تَعَجَّلَ فِي يَوْمَيْنِ فَلاَ إِثْمَ عَلَيْهِ وَ مَن تَأَخَّرَ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ لِمَنِ اتَّقَى وَ اتَّقُواْ اللّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّكُمْ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (بقره/۲۰۳) إِنَّ الصَّفَا وَ الْمَرْوَةَ مِن شَعَآئِرِ اللّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْهِ أَن يَطَّوَّفَ بِهِمَا (بقره/۱۵۸) لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ [فی الحج] أَن تَبْتَغُواْ فَضْلًا مِّن رَّبِّكُمْ (بقره/۱۹۸) ادْعُوهُمْ (ادعیاءکم) لِآبَائِهِمْ هُوَ أَقْسَطُ عِندَ اللَّهِ فَإِن لَّمْ تَعْلَمُوا آبَاءهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ فِي الدِّينِ وَ مَوَالِيكُمْ وَ لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ فِيمَا أَخْطَأْتُم بِهِ وَلَكِن مَّا تَعَمَّدَتْ قُلُوبُكُمْ وَ كَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا (احزاب/۵)

الاثم- الاقوام، وَ كَأَيِّن مِّن نَّبِيٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ فَمَا وَهَنُواْ لِمَا أَصَابَهُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَ مَا ضَعُفُواْ وَ مَا اسْتَكَانُواْ وَ اللّهُ يُحِبُّ الصَّابِرِينَ* وَ مَا كَانَ قَوْلَهُمْ إِلاَّ أَن قَالُواْ ربَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَ إِسْرَافَنَا فِي أَمْرِنَا وَ ثَبِّتْ أَقْدَامَنَا و انصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ* فَآتَاهُمُ اللّهُ ثَوَابَ الدُّنْيَا وَ حُسْنَ ثَوَابِ الآخِرَةِ (آل‌عمران/۱۴۶-۱۴۸)

قَالَتْ رُسُلُهُمْ (اقوام الاولین) أَفِي اللّهِ شَكٌّ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ يَدْعُوكُمْ لِيَغْفِرَ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَ يُؤَخِّرَكُمْ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى (ابراهيم/۱۰)

[قال احد من ابنی آدم] لَئِن بَسَطتَ إِلَيَّ يَدَكَ لِتَقْتُلَنِي مَا أَنَاْ بِبَاسِطٍ يَدِيَ إِلَيْكَ لَأَقْتُلَكَ إِنِّي أَخَافُ اللّهَ رَبَّ الْعَالَمِينَ* إِنِّي أُرِيدُ أَن تَبُوءَ بِإِثْمِي وَ إِثْمِكَ فَتَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ وَ ذَلِكَ جَزَاء الظَّالِمِينَ (مائده/۲۸-۲۹)

[قال نوح] أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اتَّقُوهُ وَ أَطِيعُونِ* يَغْفِرْ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَ يُؤَخِّرْكُمْ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى إِنَّ أَجَلَ اللَّهِ إِذَا جَاء لَا يُؤَخَّرُ لَوْ كُنتُمْ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِيرًَا بَصِيرًا (اسراء/۱۷)

[قوم ثمود] فَكَذَّبُوهُ (صالح) فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا (شمس/۱۴)

وَ رَاوَدَتْهُ الَّتِي هُوَ فِي بَيْتِهَا عَن نَّفْسِهِ … [قال سیدها] يُوسُفُ أَعْرِضْ عَنْ هَذَا وَ اسْتَغْفِرِي لِذَنبِكِ إِنَّكِ كُنتِ مِنَ الْخَاطِئِينَ (يوسف/۲۳-۲۹) قَالُواْ (اخوة یوسف) يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ (یوسف/۹۷)

[قال موسی] لَهُمْ عَلَيَّ ذَنبٌ فَأَخَافُ أَن يَقْتُلُونِ (شعراء/۱۴) قَالَ [قارون] إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَى عِلْمٍ عِندِي أَوَلَمْ يَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَهْلَكَ مِن قَبْلِهِ مِنَ القُرُونِ مَنْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُ قُوَّةً وَأَكْثَرُ جَمْعًا وَلَا يُسْأَلُ عَن ذُنُوبِهِمُ الْمُجْرِمُونَ (قصص/۷۸) فَكُلًّا [قوم نوح، قوم لوط، قوم شعيب، قوم عاد، ثمود، فرعون و قوم او، هامان و قارون] أَخَذْنَا بِذَنبِهِ فَمِنْهُم مَّنْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِ حَاصِبًا وَ مِنْهُم مَّنْ أَخَذَتْهُ الصَّيْحَةُ وَ مِنْهُم مَّنْ خَسَفْنَا بِهِ الْأَرْضَ وَ مِنْهُم مَّنْ أَغْرَقْنَا وَ مَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (عنكبوت/۴۰) وَ إِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ (بنی‌اسرائیل) لاَ تَسْفِكُونَ دِمَاءكُمْ وَ لاَ تُخْرِجُونَ أَنفُسَكُم مِّن دِيَارِكُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَأَنتُمْ تَشْهَدُونَ* ثُمَّ أَنتُمْ هَؤُلاء تَقْتُلُونَ أَنفُسَكُمْ َتُخْرِجُونَ فَرِيقًا مِّنكُم مِّن دِيَارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَيْهِم بِالإِثْمِ وَ الْعُدْوَانِ وَ إِن يَأتُوكُمْ أُسَارَى تُفَادُوهُمْ وَ هُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيْكُمْ إِخْرَاجُهُمْ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَ تَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاء مَن يَفْعَلُ ذَلِكَ مِنكُمْ إِلاَّ خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ (بقره/۸۴-۸۵)

مَنْ أَعْرَضَ عَنْهُ (قرآن) فَإِنَّهُ يَحْمِلُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وِزْرًا* خَالِدِينَ فِيهِ وَ سَاء لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ حِمْلًا (طه/۱۰۰-۱۰۱)

إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُّبِينًا* لِيَغْفِرَ لَكَ اللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِن ذَنبِكَ وَ مَا تَأَخَّرَ وَ يُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَ يَهْدِيَكَ صِرَاطًا مُّسْتَقِيمًا (فتح/۱-۲) فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنبِكَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِبْكَارِ (غافر/۵۵) فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنبِكَ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ (محمّد/۱۹) قُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللّهُ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (آل‌عمران/۳۱) فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَ لَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ كَفُورًا (انسان/۲۴) وَ لَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِينٍ* هَمَّازٍ مَّشَّاء بِنَمِيمٍ* مَنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ … سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ (قلم/۱۰-۱۶) وَ لاَ تُجَادِلْ عَنِ الَّذِينَ يَخْتَانُونَ أَنفُسَهُمْ إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ مَن كَانَ خَوَّانًا أَثِيمًا (نساء/۱۰۷) أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ نُهُوا عَنِ النَّجْوَى ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا نُهُوا عَنْهُ وَ يَتَنَاجَوْنَ بِالْإِثْمِ وَ الْعُدْوَانِ وَ مَعْصِيَتِ الرَّسُولِ وَ إِذَا جَاؤُوكَ حَيَّوْكَ بِمَا لَمْ يُحَيِّكَ بِهِ اللَّهُ وَ يَقُولُونَ فِي أَنفُسِهِمْ لَوْلَا يُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِمَا نَقُولُ حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ يَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمَصِيرُ (مجادله/۸) أَفَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلَّى … أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَى* وَ إِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّى* أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى* وَ أَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى (نجم/۳۳-۳۹) إِنَّ الَّذِينَ جَاؤُوا بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِّنكُمْ لَا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَّكُم بَلْ هُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُم مَّا اكْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ وَ الَّذِي تَوَلَّى كِبْرَهُ مِنْهُمْ لَهُ عَذَابٌ عَظِيمٌ (نور/۱۱) فَلَمَّا قَضَى زَيْدٌ مِّنْهَا وَطَرًا زَوَّجْنَاكَهَا لِكَيْ لَا يَكُونَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ حَرَجٌ فِي أَزْوَاجِ أَدْعِيَائِهِمْ إِذَا قَضَوْا مِنْهُنَّ وَطَرًا وَ كَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا*مَّا كَانَ عَلَى النَّبِيِّ مِنْ حَرَجٍ فِيمَا فَرَضَ اللَّهُ لَهُ سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِن قَبْلُ وَ كَانَ أَمْرُ اللَّهِ قَدَرًا مَّقْدُورًا (احزاب/۳۷-۳۸) تُرْجِي مَن تَشَاء مِنْهُنَّ وَ تُؤْوِي إِلَيْكَ مَن تَشَاء وَ مَنِ ابْتَغَيْتَ مِمَّنْ عَزَلْتَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكَ ذَلِكَ أَدْنَى أَن تَقَرَّ أَعْيُنُهُنَّ وَ لَا يَحْزَنَّ وَ يَرْضَيْنَ بِمَا آتَيْتَهُنَّ كُلُّهُنَّ (احزاب/۵۱)

وَ مِنَ النَّاسِ مَن يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ يُشْهِدُ اللّهَ عَلَى مَا فِي قَلْبِهِ وَ هُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ* وَ إِذَا تَوَلَّى سَعَى فِي الأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيِهَا وَ يُهْلِكَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ وَ اللّهُ لاَ يُحِبُّ الفَسَادَ* وَ إِذَا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَ لَبِئْسَ الْمِهَادُ (بقره/۲۰۴-۲۰۶)

أَلَمْ يَرَوْاْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّن قَرْنٍ مَّكَّنَّاهُمْ فِي الأَرْضِ مَا لَمْ نُمَكِّن لَّكُمْ وَ أَرْسَلْنَا السَّمَاء عَلَيْهِم مِّدْرَارًا وَ جَعَلْنَا الأَنْهَارَ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ وَ أَنْشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ  (انعام/۶) أَوَ لَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ كَانُوا مِن قَبْلِهِمْ كَانُوا هُمْ أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَآثَارًا فِي الْأَرْضِ فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ وَمَا كَانَ لَهُم مِّنَ اللَّهِ مِن وَاقٍ* ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانَت تَّأْتِيهِمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَكَفَرُوا فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ إِنَّهُ قَوِيٌّ شَدِيدُ الْعِقَابِ (غافر/۲۱-۲۲) كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ كَفَرُواْ بِآيَاتِ اللّهِ فَأَخَذَهُمُ اللّهُ بِذُنُوبِهِمْ إِنَّ اللّهَ قَوِيٌّ شَدِيدُ الْعِقَابِ* ذَلِكَ بِأَنَّ اللّهَ لَمْ يَكُ مُغَيِّرًا نِّعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَى قَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ وَ أَنَّ اللّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ* كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ كَذَّبُواْ بآيَاتِ رَبِّهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ وَ أَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَونَ وَ كُلٌّ كَانُواْ ظَالِمِينَ (انفال/۵۲-۵۴) كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا فَأَخَذَهُمُ اللّهُ بِذُنُوبِهِمْ وَ اللّهُ شَدِيدُ الْعِقَابِ (آل‌عمران/۱۱) وَ لاَ يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِّأَنفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُواْ إِثْمًا وَ لَهْمُ عَذَابٌ مُّهِينٌ )آل‌عمران/۱۷۸)

أَوَلَمْ يَهْدِ لِلَّذِينَ يَرِثُونَ الأَرْضَ مِن بَعْدِ أَهْلِهَا أَن لَّوْ نَشَاء أَصَبْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ وَ نَطْبَعُ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لاَ يَسْمَعُونَ (اعراف/۱۰۰)

وَ أَنِ احْكُم بَيْنَهُم (اهل الکتاب) بِمَآ أَنزَلَ اللّهُ وَ لاَ تَتَّبِعْ أَهْوَاءهُمْ وَ احْذَرْهُمْ أَن يَفْتِنُوكَ عَن بَعْضِ مَا أَنزَلَ اللّهُ إِلَيْكَ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَاعْلَمْ أَنَّمَا يُرِيدُ اللّهُ أَن يُصِيبَهُم بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ وَ إِنَّ كَثِيرًا مِّنَ النَّاسِ لَفَاسِقُونَ (مائده/۴۹) وَ تَرَى كَثِيرًا مِّنْهُمْ يُسَارِعُونَ فِي الإِثْمِ وَ الْعُدْوَانِ وَ أَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ* لَوْلاَ يَنْهَاهُمُ الرَّبَّانِيُّونَ وَ الأَحْبَارُ عَن قَوْلِهِمُ الإِثْمَ وَ أَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ مَا كَانُواْ يَصْنَعُونَ (مائده/۶۲-۶۳) وَ قَالَتِ الْيَهُودُ وَ النَّصَارَى نَحْنُ أَبْنَاء اللّهِ وَ أَحِبَّاؤُهُ قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُم بِذُنُوبِكُم بَلْ أَنتُم بَشَرٌ مِّمَّنْ خَلَقَ يَغْفِرُ لِمَن يَشَاءُ وَ يُعَذِّبُ مَن يَشَاءُ (مائده/۱۸) انظُرْ كَيفَ يَفْتَرُونَ (اهل‌الکتاب) عَلَى اللّهِ الكَذِبَ وَ كَفَى بِهِ إِثْمًا مُّبِينًا (نساء/۵۰)

[من الاعراب] آخَرُونَ اعْتَرَفُواْ بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُواْ عَمَلًا صَالِحًا وَ آخَرَ سَيِّئًا عَسَى اللّهُ أَن يَتُوبَ عَلَيْهِمْ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (توبه/۱۰۲)

[قالوا نفر من الجن] يَا قَوْمَنَا أَجِيبُوا دَاعِيَ اللَّهِ وَ آمِنُوا بِهِ يَغْفِرْ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَ يُجِرْكُم مِّنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ (احقاف/۳۱)

الاثم- القیامة، وَ لاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى  (اسراء/۱۵؛ زمر/۷) [یومئذ] لَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى وَ إِن تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلَى حِمْلِهَا لَا يُحْمَلْ مِنْهُ شَيْءٌ وَ لَوْ كَانَ ذَا قُرْبَى … وَ مَن تَزَكَّى فَإِنَّمَا يَتَزَكَّى لِنَفْسِهِ (فاطر/۱۸) وَ لاَ تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلاَّ عَلَيْهَا وَ لاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى ثُمَّ إِلَى رَبِّكُم مَّرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ (انعام/۱۶۴) وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِيلَنَا وَ لْنَحْمِلْ خَطَايَاكُمْ وَ مَا هُم بِحَامِلِينَ مِنْ خَطَايَاهُم مِّن شَيْءٍ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ* وَ لَيَحْمِلُنَّ أَثْقَالَهُمْ وَ أَثْقَالًا مَّعَ أَثْقَالِهِمْ وَ لَيُسْأَلُنَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَمَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ (عنكبوت/۱۲-۱۳) وَ إِذَا قِيلَ لَهُم (الذین لایومنون بالاخرة) مَّاذَا أَنزَلَ رَبُّكُمْ قَالُواْ أَسَاطِيرُ الأَوَّلِينَ* لِيَحْمِلُواْ أَوْزَارَهُمْ كَامِلَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ مِنْ أَوْزَارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُم بِغَيْرِ عِلْمٍ أَلاَ سَاء مَا يَزِرُونَ (نحل/۲۴-۲۵)

قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِلِقَاء اللّهِ حَتَّى إِذَا جَاءتْهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً قَالُواْ يَا حَسْرَتَنَا عَلَى مَا فَرَّطْنَا فِيهَا وَ هُمْ يَحْمِلُونَ أَوْزَارَهُمْ عَلَى ظُهُورِهِمْ أَلاَ سَاء مَا يَزِرُونَ  (انعام/۳۱)

فَيَوْمَئِذٍ لَّا يُسْأَلُ عَن ذَنبِهِ إِنسٌ وَ لَا جَانٌّ … يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيمَاهُمْ (الرحمن/۳۹-۴۱) وَ إِذَا الْمَوْؤُودَةُ سُئِلَتْ* بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ … عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ (تكوير/۸-۱۴) كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا (جهنم) فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ … فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِيرِ (ملك/۸-۱۱) قَالُوا (الکافرون) رَبَّنَا أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَ أَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْنِ فَاعْتَرَفْنَا بِذُنُوبِنَا فَهَلْ إِلَى خُرُوجٍ مِّن سَبِيلٍ (غافر/۱۱) [اصحاب الشمال] فِي سَمُومٍ وَ حَمِيمٍ* وَ ظِلٍّ مِّن يَحْمُومٍ* لَّا بَارِدٍ وَ لَا كَرِيمٍ* إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُتْرَفِينَ* وَ كَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنثِ الْعَظِيمِ* وَ كَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَ كُنَّا تُرَابًا وَ عِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ* أَوَ آبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ (واقعه/۴۲-۴۸) إِنَّ شَجَرَةَ الزَّقُّومِ* طَعَامُ الْأَثِيمِ* كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ* كَغَلْيِ الْحَمِيمِ* خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَى سَوَاء الْجَحِيمِ* ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ* ذُقْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ* إِنَّ هَذَا مَا كُنتُم بِهِ تَمْتَرُونَ (دخان/۴۳-۵۰) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ* الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ* وَ مَا يُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ* إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ* كَلَّا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِم مَّا كَانُوا يَكْسِبُونَ* كَلَّا إِنَّهُمْ عَن رَّبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّمَحْجُوبُونَ* ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُوا الْجَحِيمِ* ثُمَّ يُقَالُ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ (مطفّفين/۱۰-۱۷)  وَيْلٌ لِّكُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ* يَسْمَعُ آيَاتِ اللَّهِ تُتْلَى عَلَيْهِ ثُمَّ يُصِرُّ مُسْتَكْبِرًا كَأَن لَّمْ يَسْمَعْهَا فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ* وَ إِذَا عَلِمَ مِنْ آيَاتِنَا شَيْئًا اتَّخَذَهَا هُزُوًا أُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ* مِن وَرَائِهِمْ جَهَنَّمُ وَ لَا يُغْنِي عَنْهُم مَّا كَسَبُوا شَيْئًا وَ لَا مَا اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ أَوْلِيَاء وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ  (جاثيه/۷-۱۰)

[السابقون] لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا (الجنة) لَغْوًا وَ لَا تَأْثِيمًا* إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا (واقعه/۲۵-۲۶) [الذین آمنوا] يَتَنَازَعُونَ فِيهَا كَأْسًا لَّا لَغْوٌ فِيهَا وَ لَا تَأْثِيمٌ (طور/۲۳)