چکیده: زنان باایمان باید روسری‌های خود را به گریبان خود بیندازند. خدا به موسی فرمود: دست خود را در گریبان خود ببر تا سپیدِ بی‌عیب بیرون آید.

به زنان باایمان بگو، دیدگان خود را فرو نهند و شرمگاه‌های خود را حفظ کنند و زینت‌هاى خود را آشکار نگردانند مگر آن‌چه که خود نمایان است. باید روسرى‌های خود را بر گریبان خود اندازند و زینت‌های خود را آشکار نکنند جز براى شوهران، پدران، پدران شوهران، پسران، پسران شوهران، برادران، پسران برادران، پسران خواهرانشان و زنان [همکیش] خود یا کنیزانشان یا خدمتکاران مرد که [از زن] بى‏ نیازند یا کودکانى که بر عورت‌هاى زنان آگاهی نیافته‌اند، آشکار نکنند (نور/۳۱).

[خدا به موسی فرمود:] دست ‏خود را در گریبانت ببر تا سپیدِ بی‌عیب بیرون بیاید و [براى رهایى] از این ترس، بازویت را به خود بچسبان. اینها دو برهان از جانب پروردگار تو است [که باید] به سوى فرعون و سران او [ببرى]. آنان گروهی نافرمان هستند (قصص/۳۲). دست خود را در گریبانت کن تا سپیدِ بى‏ عیب بیرون آید. [این] از نشانه‏ هاى نه‏ گانه ‏اى است که به سوى فرعون و قومش [ببرى] زیرا آنان گروهی نافرمان هستند (نمل/۱۲).

قُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَ يَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَ لْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُيُوبِهِنَّ وَ لَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِينَ غَيْرِ أُوْلِي الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاء (نور/۳۱)

[قال الله لموسی] اسْلُكْ يَدَكَ فِي جَيْبِكَ تَخْرُجْ بَيْضَاء مِنْ غَيْرِ سُوءٍ وَ اضْمُمْ إِلَيْكَ جَنَاحَكَ مِنَ الرَّهْبِ فَذَانِكَ بُرْهَانَانِ مِن رَّبِّكَ إِلَى فِرْعَوْنَ وَ مَلَئِهِ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ (قصص/۳۲) وَ أَدْخِلْ يَدَكَ فِي جَيْبِكَ تَخْرُجْ بَيْضَاء مِنْ غَيْرِ سُوءٍ فِي تِسْعِ آيَاتٍ إِلَى فِرْعَوْنَ وَ قَوْمِهِ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ (نمل/۱۲)