کینه

 

کینه، دشمنی نهفته در دل، این مفهوم از مادّه « غ ل ل» ۳ بار، «ب غ ض» ۵ بار آمده است.

چکیده: شیطان می‌خواهد با شراب و قمار میان شما کینه بیفکند. میان بسیاری از یهود و مسیحیانی که پیمان خود را فراموش کردند، تا روز قیامت دشمنی و کینه افکندیم. در بهشت هر کینه‌ای از دل‌های مومنان و متّقین برکنده می‌شود.

جز این نیست که شیطان می‌خواهد با شراب و قمار میان شما دشمنی و کینه شدید بیفکند و شما را از یاد خدا و نماز بازدارد. پس آیا شما باز می‌ایستید (مائده/۹۱)؟

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از غیر خودتان همرازی نگیرید. آنان از هیچ‌گونه آسیب‌رسانی به شما کوتاهی نمی‌کنند. دوست دارند شما در رنج باشید. بی‌گمان کینه شدید از گفتار آنان آشکار است. در حالی‌که آن‌چه سینه‌های آنان مخفی می‌کند، بزرگ‌تر است. به‌راستی ما آیات را برای شما بیان کردیم اگر تعقّل کنید (آل‌عمران/۱۱۸). برای شما در ابراهیم و کسانی که با او هستند، الگوی نیکویی است، آن‌گاه که به قوم خود گفتند: ما از شما و از آن‌چه غیر از خدا می‌پرستیدید، بیزار هستیم. به شما کفر می‌ورزیم. میان ما و میان شما برای همیشه دشمنی و کینه شدید پدید آمده است تا هنگامی که به خدای یگانه ایمان بیاورید (ممتحنه/۴).

آن‌چه از سوی پروردگارت به سوی تو نازل شده است بر طغیان و کفر بسیاری از یهود می‌افزاید. میان آنان تا روز قیامت دشمنی و کینه شدید می‌افکنیم. هر زمان آتش جنگی افروختند، خدا آن را فرو نشانید. آنان در زمین به فساد تلاش می‌کنند. خدا مفسدان را دوست ندارد (مائده/۶۴). از کسانی که گفتند: ما مسیحی هستیم، پیمانشان را گرفتیم ولی بخشی از آن‌چه را به آن تذکّر داده شده بودند، فراموش کردند پس ما هم میان آنان تا روز قیامت، دشمنی و کینه شدید افکندیم. به‌زودی خدا آنان را به آن‌چه انجام می‌دادند، آگاه می‌کند (مائده/۱۴). کسانی که بعد از آنان (مهاجران و انصار) آمدند، می‌گویند: پروردگارا، ما و آن برادرانمان را که در ایمان بر ما سبقت گرفتند ببخش و در قلب‌های ما نسبت به کسانی که ایمان آورده‌اند، کینه‌ای نگذار. پروردگارا، به‌راستی تو، رئوف مهربان هستی (حشر/۱۰).

کسانی که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند، هیچ کس را جز به انداره توانش تکلیف نمی‌کنیم، آنان اهل بهشت هستند و در آن جاودانه‌اند. هر کینه‌ای که در سینه‌های آنان است، برمی‌کَنیم. از زیر آنان نهرها جاری است و می‌گویند: سپاس خدایی را که ما را به این‌ها هدایت کرد. اگر خدا ما را هدایت نکرده بود، هدایت نمی‌یافتیم. بی‌گمان فرستادگان پروردگارمان حق را آوردند. به آنان ندا داده می‌شود که این همان بهشتی است که به سبب آن‌چه انجام می‌دادید، آن را ارث می‌برید (اعراف/۴۲-۴۳).

هر کینه‌ای که در سینه‌های آنان (متّقین) است برمی‌کَنیم. برادرانه بر تخت‌ها، روبه‌روی هم [می‌نشینند]. در آنجا رنجی به آنان نمی‌رسد و از آنجا بیرون رانده نمی‌شوند (حجر/۴۷-۴۸).

دشمنی، انتقام

الغِلّ

 

 

 

 

إِنَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَ الْبَغْضَاء فِي الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ وَ يَصُدَّكُمْ عَن ذِكْرِ اللّهِ وَ عَنِ الصَّلاَةِ فَهَلْ أَنتُم مُّنتَهُونَ (مائده/۹۱)

 

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ بِطَانَةً مِّن دُونِكُمْ لاَ يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا وَدُّواْ مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاء مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَ مَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الآيَاتِ إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ (آل‌عمران/۱۱۸) قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْرَاهِيمَ وَ الَّذِينَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَءاؤا مِنكُمْ وَ مِمَّا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ كَفَرْنَا بِكُمْ وَ بَدَا بَيْنَنَا وَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةُ وَ الْبَغْضَاء أَبَدًا حَتَّى تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُ (ممتحنه/۴)

 

 

 

وَ لَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ طُغْيَانًا وَ كُفْرًا وَ أَلْقَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَ الْبَغْضَاء إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ كُلَّمَا أَوْقَدُواْ نَارًا لِّلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللّهُ وَ يَسْعَوْنَ فِي الأَرْضِ فَسَادًا وَ اللّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ (مائده/۶۴) وَ مِنَ الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّا نَصَارَى أَخَذْنَا مِيثَاقَهُمْ فَنَسُواْ حَظًّا مِّمَّا ذُكِّرُواْ بِهِ فَأَغْرَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَ الْبَغْضَاء إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ سَوْفَ يُنَبِّئُهُمُ اللّهُ بِمَا كَانُواْ يَصْنَعُونَ  (مائده/۱۴)  وَ الَّذِينَ جَاؤُوا مِن بَعْدِهِمْ (المهاجرین و الانصار) يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَ لِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَ لَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ (حشر/۱۰)

 

 

 

وَ الَّذِينَ آمَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لاَ نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ* وَ نَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمُ الأَنْهَارُ وَ قَالُواْ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَذَا وَ مَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلا أَنْ هَدَانَا اللّهُ لَقَدْ جَاءتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ وَ نُودُواْ أَن تِلْكُمُ الْجَنَّةُ أُورِثْتُمُوهَا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ  (اعراف/۴۲-۴۳)

 

 

وَ نَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِم (المتّقین) مِّنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَى سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ* لاَ يَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَبٌ وَ مَا هُم مِّنْهَا بِمُخْرَجِينَ (حجر/۴۷-۴۸)