| کیفر، مجازات، این مفهوم از مادّه «ع ق ب» ۲۹ بار، «و ب ل» ۵ بار، «ن ک ر» ۴ بار و «ن ک ل» ۴ بار آمده است.
چکیده: خدا سخت‌کیفر، زودکیفر و صاحب کیفری دردناک است. کسانی که از فرمان پروردگار خود و پیامبران او سرپیچی کردند، به مجازاتی عبرت‌آموز عذاب شوند تا وبال عمل خود را بچشند. اگر کیفر کردید، همان‌گونه که کیفر شده‌اید، کیفر کنید ولی اگر صبر کنید، بهتر است. خدا سخت‌کیفر است (آل‌عمران/۱۱). از خدا پروا کنید. بی‌تردید خدا سخت‌کیفر است (مائده/۲؛ حشر/۷). از خدا پروا کنید و بدانید که به‌راستی خدا سخت‌کیفر است (بقره/۱۹۶). به‌راستی خدا نیرومند سخت‌کیفر است (غافر/۲۲؛ انفال/۵۲). [خدا] آمرزنده گناه، قبول‌کننده توبه، سخت‌کیفر و صاحب‌نعمت است (غافر/۳). بدانید به‌راستی خدا سخت‌کیفر است و به‌راستی خدا آمرزنده مهربان است (مائده/۹۸). هر کس با خدا دشمنی کند، خدا سخت‌کیفر است (حشر/۴). هر کس با خدا و فرستاده او دشمنی کند، بی‌تردید خدا سخت‌کیفر است (انفال/۱۳). هر کس نعمت خدا را پس از آن‌که برای او آمد، [به کفران] تبدیل کند، پس به‌راستی خدا سخت‌کیفر است (بقره/۲۱۱). از فتنه‌ای که تنها به کسانی از شما که ستم کرده‌اند نمی‌رسد، پروا کنید و بدانید که خدا سخت‌کیفر است (انفال/۲۵). بی‌گمان پروردگار تو زودکیفر است. به‌راستی او آمرزنده مهربان است (انعام/۱۶۵؛ اعراف/۱۶۷). به‌راستی پروردگار تو، صاحب آمرزش و صاحب کیفری دردناک است (فصّلت/۴۳). به‌راستی فرستادگان قبل از تو، مسخره شدند پس به کسانی که کفر ورزیدند، مهلت دادم سپس آنان را گرفتم پس چگونه بود کیفر من (رعد/۳۲)؟ قبل از آنان (کافران) قوم نوح، عاد، فرعون صاحب میخ‌ها، ثمود، قوم لوط و اصحاب ایکه آنها دسته‌های [مخالف] بودند. هیچ یک نبودند، جز این‌که فرستادگان را تکذیب کردند پس کیفر [بر آنان] محقّق شد (ص/۱۲-۱۴). پیش از اینان (کافران) قوم نوح و بعد از آنان، دسته‌های [مخالف] تکذیب کردند. هر امّتی قصد فرستاده خود کرد تا او را بگیرند و به باطل جدال کردند تا با آن، حق را پایمال کنند پس آنان را فرو گرفتم. کیفر من چگونه بود (غافر/۵)؟ [یاد کن] هنگامی را که شیطان اعمال کافران را برای آنان آراست و گفت: امروز کسی از مردم بر شما پیروز نخواهد شد و من پناه شما هستم پس هنگامی که دو گروه، همدیگر را دیدند، [شیطان] به عقب برگشت و گفت: من از شما بیزار هستم. من چیزی را می‌بینم که شما نمی‌بینید. من از خدا می‌ترسم. خدا سخت‌کیفر است (انفال/۴۸). اگر کیفر می‌کنید، همان‌گونه که کیفر شده‌اید، کیفر کنید. اگر صبر کنید، بدون تردید آن برای صبرکنندگان بهتر است (نحل/۱۲۶). هر کس مانند آن‌چه بر او کیفر رفته است، کیفر کند، سپس بر او ستم شود، بدون تردید خدا او را یاری خواهد کرد. به‌راستی خدا درگذرنده آمرزنده است (حج/۶۰). دست مرد و زن دزد را قطع کنید. جزایی است به سبب آن‌چه کسب کرده‌اند، مجازاتی عبرت‌آموز، از جانب خدا. خدا شکست‌ناپذیر حکیم است (مائده/۳۸). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، صید را در حالی‌که مُحرِم هستید، نکشید. هر کس از شما آن را به عمد بکشد پس جزای [او] مانند آن‌چه کشته است، از چهارپایان می‌باشد که باید دو نفر عادل از شما به [مانند بودن] آن، حکم کنند و باید به عنوان قربانی به کعبه برسد یا کفّاره [آن] طعام‌دادن به تهیدستان یا معادل آن، روزه بگیرد تا وبال کار خود را بچشد. خدا آن‌چه گذشته را عفو کرده است و هر کس باز گردد، خدا از او انتقام می‌گیرد. خدا شکست‌ناپذیر صاحب انتقام است (مائده/۹۵). کیفر- اقوام، چه بسیار شهرها که از فرمان پروردگار خود و فرستادگان او سر پیچیدند و از آنها حسابى سخت کشیدیم و آنان را به عذابى ناشناخته عذاب کردیم تا وبال کار خود را چشیدند و پایان کارشان زیان بود (طلاق/۸-۹). آیا خبر کسانی که پیش از این کفر ورزیدند و وبال خود را چشیدند و عذابی دردناک خواهند داشت، به شما نرسیده است؟ این به آن سبب است که پیامبران آنان دلایل روشن می‌آوردند پس گفتند: آیا بشری ما را هدایت می‌کند؟ پس کافر شدند و روی گرداندند (تغابن/۵- ۶). فرعون آن فرستاده را نافرمانی کرد. ما او را به وبال سخت گرفتیم (مزّمّل/۱۶). [فرعون] تکذیب کرد و سرپیچی نمود سپس پشت کرد و کوشش نمود. [گروهی را] جمع کرد و ندا داد. گفت: پروردگار بزرگتر شما من هستم پس خدا او را به مجازات عبرت‌آموز آخرت و دنیا برگرفت. به‌راستی در این عبرتی است برای هر کس که بترسد (نازعات/۲۱- ۲۶). کسانی از شما (بنی‌اسرائیل) را که در روز شنبه تجاوز کردند، شناختیم پس به آنان گفتیم: بوزینگانی طردشده باشید. ما آن را برای حاضران و آیندگان، مجازاتی عبرت‌آموز و برای متّقین، پندی قرار دادیم (بقره/۶۵- ۶۶). در راه خدا جنگ کن. تو جز عهده‌دار خود نیستی. مومنان را تشویق کن، باشد که خدا آسیب کسانی که کفر ورزیده‌اند را بازدارد. خدا است که قدرتش بیش‌تر و مجازات عبرت‌آموزش، شدیدتر است (نساء/۸۴). [کافران] از تو پیش از نیکی، بدی را با شتاب می‌خواهند در حالی‌که پیش از آنان مجازات‌های عبرت‌آموز گذشته است. به‌راستی پروردگارت بر مردم با وجود ستم آنان، صاحب آمرزش است. بدون تردید پروردگار تو سخت‌کیفر است (رعد/۶). بدون تردید کسانی هم که پیش از آنان (کافران) بودند، تکذیب کردند پس مجازات من چگونه بود (ملک/۱۸)؟ کسانی که پیش از آنان بودند، تکذیب کردند در حالی‌که اینان به یک‌دهم، آن‌چه به آنان داده بودیم، نرسیده‌اند. فرستادگان من را تکذیب کردند پس مجازات من چگونه بود (سبأ/۴۵)؟ اگر تو را تکذیب می‌کنند، بدون تردید کسانی هم که پیش از آنان بودند، تکذیب کردند در حالی‌که فرستادگان آنان، دلایل روشن، نوشته‌ها و کتاب روشنگر برای آنان آوردند، آن‌گاه کسانی که کفر ورزیدند را گرفتم پس مجازات من چگونه بود (فاطر/۲۵-۲۶)؟ اگر تو را تکذیب می‌کنند، البته پیش از آنان، قوم نوح، عاد، ثمود، قوم ابراهیم، قوم لوط و اصحاب مَدیَن تکذیب کردند و موسی نیز تکذیب شد پس کافران را مهلت دادم سپس آنان را گرفتم پس مجازات من چگونه بود (حج/۴۲-۴۴)؟ [مثل منافقان و یهودیان بنی‌نضیر] مانند کسانی که اندک زمانی قبل از آنها بودند، وبال کار خود را چشیدند. آنان عذابی دردناک دارند (حشر/۱۵). عذاب، جزا، شدیدالعقاب، سریع‌العقاب، جهنّم |
العقاب
وَ اللّهُ شَدِيدُ الْعِقَابِ (آل‌عمران/۱۱) وَ اتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (مائده/۲؛ حشر/۷) وَ اتَّقُواْ اللّهَ وَ اعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (بقره/۱۹۶) إِنَّ اللّهَ قَوِيٌّ شَدِيدُ الْعِقَابِ (انفال/۵۲) إِنَّهُ قَوِيٌّ شَدِيدُ الْعِقَابِ (غافر/۲۲) غَافِرِ الذَّنبِ وَ قَابِلِ التَّوْبِ شَدِيدِ الْعِقَابِ ذِي الطَّوْلِ (غافر/۳) اعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ وَ أَنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (مائده/۹۸) وَ مَن يُشَاقِّ اللَّهَ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (حشر/۴) وَ مَن يُشَاقِقِ اللّهَ وَ رَسُولَهُ فَإِنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (انفال/۱۳) وَ مَن يُبَدِّلْ نِعْمَةَ اللّهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءتْهُ فَإِنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (بقره/۲۱۱) وَ اتَّقُواْ فِتْنَةً لاَّ تُصِيبَنَّ الَّذِينَ ظَلَمُواْ مِنكُمْ خَآصَّةً وَ اعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (انفال/۲۵)
إِنَّ رَبَّكَ سَرِيعُ الْعِقَابِ وَ إِنَّهُ لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ (انعام/۱۶۵؛ اعراف/۱۶۷) إِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ وَ ذُو عِقَابٍ أَلِيمٍ (فصّلت/۴۳) وَ لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَمْلَيْتُ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَكَيْفَ كَانَ عِقَابِ (رعد/۳۲) كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ (الکافرین) قَوْمُ نُوحٍ وَ عَادٌ وَ فِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ* وَ ثَمُودُ وَ قَوْمُ لُوطٍ وَ أَصْحَابُ الأَيْكَةِ أُوْلَئِكَ الْأَحْزَابُ* إِن كُلٌّ إِلَّا كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَابِ (ص/۱۲-۱۴) كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَ الْأَحْزَابُ مِن بَعْدِهِمْ وَ هَمَّتْ كُلُّ أُمَّةٍ بِرَسُولِهِمْ لِيَأْخُذُوهُ وَ جَادَلُوا بِالْبَاطِلِ لِيُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ فَأَخَذْتُهُمْ فَكَيْفَ كَانَ عِقَابِ (غافر/۵)
وَ إِذْ زَيَّنَ لَهُمُ (الکافرین) الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ وَ قَالَ لاَ غَالِبَ لَكُمُ الْيَوْمَ مِنَ النَّاسِ وَ إِنِّي جَارٌ لَّكُمْ فَلَمَّا تَرَاءتِ الْفِئَتَانِ نَكَصَ عَلَى عَقِبَيْهِ وَ قَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِّنكُمْ إِنِّي أَرَى مَا لاَ تَرَوْنَ إِنِّيَ أَخَافُ اللّهَ وَ اللّهُ شَدِيدُ الْعِقَابِ (انفال/۴۸)
وَ إِنْ عَاقَبْتُمْ فَعَاقِبُواْ بِمِثْلِ مَا عُوقِبْتُم بِهِ وَ لَئِن صَبَرْتُمْ لَهُوَ خَيْرٌ لِّلصَّابِرينَ (نحل/۱۲۶) ذَلِكَ وَ مَنْ عَاقَبَ بِمِثْلِ مَا عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغِيَ عَلَيْهِ لَيَنصُرَنَّهُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ (حج/۶۰)
وَ السَّارِقُ وَ السَّارِقَةُ فَاقْطَعُواْ أَيْدِيَهُمَا جَزَاء بِمَا كَسَبَا نَكَالًا مِّنَ اللّهِ وَ اللّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (مائده/۳۸) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَقْتُلُواْ الصَّيْدَ وَ أَنتُمْ حُرُمٌ وَ مَن قَتَلَهُ مِنكُم مُّتَعَمِّدًا فَجَزَاء مِّثْلُ مَا قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ يَحْكُمُ بِهِ ذَوَا عَدْلٍ مِّنكُمْ هَدْيًا بَالِغَ الْكَعْبَةِ أَوْ كَفَّارَةٌ طَعَامُ مَسَاكِينَ أَو عَدْلُ ذَلِكَ صِيَامًا لِّيَذُوقَ وَبَالَ أَمْرِهِ عَفَا اللّهُ عَمَّا سَلَف وَمَنْ عَادَ فَيَنتَقِمُ اللّهُ مِنْهُ وَاللّهُ عَزِيزٌ ذُو انْتِقَامٍ (مائده/۹۵)
العقاب- الاقوام، وَكَأَيِّن مِّن قَرْيَةٍ عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّهَا وَرُسُلِهِ فَحَاسَبْنَاهَا حِسَابًا شَدِيدًا وَعَذَّبْنَاهَا عَذَابًا نُّكْرًا* فَذَاقَتْ وَبَالَ أَمْرِهَا وَكَانَ عَاقِبَةُ أَمْرِهَا خُسْرًا (طلاق/۸-۹) أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَبْلُ فَذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ* ذَلِكَ بِأَنَّهُ كَانَت تَّأْتِيهِمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالُوا أَبَشَرٌ يَهْدُونَنَا فَكَفَرُوا وَ تَوَلَّوا (تغابن/۵- ۶)
فَعَصَى فِرْعَوْنُ الرَّسُولَ فَأَخَذْنَاهُ أَخْذًا وَبِيلًا (مزّمّل/۱۶) فَكَذَّبَ (فرعون) وَ عَصَى* ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَى* فَحَشَرَ فَنَادَى* فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى* فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَ الْأُولَى* إِنَّ فِي ذَلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَن يَخْشَى (نازعات/۲۱- ۲۶) وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِينَ اعْتَدَواْ مِنكُمْ (بنی‌اسرائیل) فِي السَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ كُونُواْ قِرَدَةً خَاسِئِينَ* فَجَعَلْنَاهَا نَكَالًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهَا وَ مَا خَلْفَهَا وَ مَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِينَ (بقره/۶۵- ۶۶)
فَقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللّهِ لاَ تُكَلَّفُ إِلاَّ نَفْسَكَ وَ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ عَسَى اللّهُ أَن يَكُفَّ بَأْسَ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ اللّهُ أَشَدُّ بَأْسًا وَ أَشَدُّ تَنكِيلًا (نساء/۸۴)
وَ [الکافرون] يَسْتَعْجِلُونَكَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ وَ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِمُ الْمَثُلاَتُ وَ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ لِّلنَّاسِ عَلَى ظُلْمِهِمْ وَ إِنَّ رَبَّكَ لَشَدِيدُ الْعِقَابِ (رعد/۶) وَ لَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ (ملک/۱۸) وَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَ مَا بَلَغُوا مِعْشَارَ مَا آتَيْنَاهُمْ فَكَذَّبُوا رُسُلِي فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ (سبأ/۴۵) وَ إِن يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ جَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ وَ بِالزُّبُرِ وَ بِالْكِتَابِ الْمُنِيرِ* ثُمَّ أَخَذْتُ الَّذِينَ كَفَرُوا فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ (فاطر/۲۵-۲۶) وَ إِن يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَ عَادٌ وَ ثَمُودُ* وَ قَوْمُ إِبْرَاهِيمَ وَ قَوْمُ لُوطٍ* وَ أَصْحَابُ مَدْيَنَ وَ كُذِّبَ مُوسَى فَأَمْلَيْتُ لِلْكَافِرِينَ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ (حج/۴۲-۴۴)
[مثل المنافقین و بنی‌نضیر] كَمَثَلِ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ قَرِيبًا ذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (حشر/۱۵) |