کفر

 

کفر، پوشاندن، این مفهوم از مادّه «ک ف ر» ۵۰۵ بار آمده است.

چکیده: هر کس به خدا، فرشتگان او، کتاب‌ها و فرستادگان او کفر ورزد، گمراه شده است. هر کس به طاغوت کفر ورزد و به خدا ایمان آورد، به محکم‌ترین دستاویز چنگ زده است. حق از پروردگار شما است، هر کس بخواهد، ایمان بیاورد و هر کس بخواهد، کفر ورزد. بدترین جنبندگان نزد خدا کسانی هستند که کفر ورزیدند. بیشتر انسان‌ها کافر هستند. کفر نورزید که خدا کفر را برای بندگان خود نمی‌پسندد. اگر کفر ورزید، خدا بی‌نیاز است. هر کس کفر ورزد، کفرش بر ضدّ او است. چگونه به خدا کفر می‌ورزید، در حالی‌که مردگانی بودید شما را زنده کرد سپس شما را می‌میراند و باز شما را زنده می‌کند. آیا به باطل ایمان می‌آورید و به نعمت خدا کفر می‌ورزید؟ خدا کافران را هدایت نمی‌کند. او کافران را دوست ندارد. او رسواکننده کافران است. خدا در قلب‌های آنان وحشت می‌افکند و اعمال آنان را نابود می‌کند. اگر این نبود که مردم در گرایش به کفر هماهنگ شوند، خدا برای خانه‌های کافران سقف‌هایی از نقره و زر و زیورها قرار می‌داد. اگر از جانب خود رحمتی به انسان بچشانیم، سپس آن را از او سلب کنیم، کفر می‌ورزد. کافران برای پروردگار خود همتا قرار می‌دهند. بیشتر آنها تعقّل نمی‌کنند. از باطل پیروی می‌کنند. اولیای آنها طاغوت است و در راه طاغوت می‌جنگند. به باطل جدال می‌کنند تا حق را نابود کنند. بر ضدّ پروردگار خود، پشتیبان یکدیگر هستند ولی نمی‌توانند خدا را عاجز کنند. به خدا دروغ می‌بندند. زندگی دنیا، مکر آنان و آن‌چه انجام می‌دهند، برای آنان زینت داده شده است. کافران از هشدارهایی که داده می‌شوند، روی‌گردان هستند و مردم از راه خدا باز می‌دارند. کافران در گمراهی عمیقی افتاده‌اند و دچار فریب هستند. کفر کافران برای آنان جز دشمنی و زیان نمی‌افزاید. آنان آیات خدا و مومنان را به مسخره می‌گیرند. آنان مولایی ندارند و شیاطین بر آنان مسلّط می‌شوند. ابلیس از کافران بود. هر کس به آن‌چه خدا نازل کرده است حکم نکند، کافر است. هر کس بعد از ایمان کفر ورزد، نافرمان است. کافران سرپرستان و دوستان یکدیگر هستند. آنان برای شما دشمنی آشکار هستند. آنها را دوست و سرپرست خود نگیرید. پشتیبان آنها نباشید و از آنان اطاعت نکنید. اگر از کافران اطاعت کنید، شما را به عقب بازمی‌گردانند و زیانکار خواهید شد. اگر کافران بازایستند، آن‌چه گذشته است، بخشیده خواهد شد. توبه برای کسانی که در حال کفر می‌میرند، نیست. کافران بهره‌مند می‌شوند و می‌خورند همان‌گونه که چهارپایان می‌خورند. آنان در زندگی دنیا عذاب دارند و عذاب آخرت آنان دشوارتر است. کافران اهل آتش هستند و در آن جاودانه هستند و در برابر خدا نگاه‌دارنده‌ای ندارند. کسانی که در حال کفر مردند، لعنت خدا، فرشتگان و مردم همگی بر آنان است و در آن جاودانه هستند. فرشتگان جان کافران را که می‌گیرند بر پهلوها و پشت‌های آنان می‌زنند و می‌گویند: عذاب را بچشید. کافران در قیامت آرزو می‌کنند ای کاش مسلمان بودند و می‌گویند: ای کاش من خاک بودم. آنان بر ضدّ خود گواهی می‌دهند که کافر بودند. روز قیامت به یکدیگر کفر می‌ورزند. چهره‌های آنان روز قیامت تیره و سیاه است. بر دهان‌هایشان مُهر زده می‌شود. دستان آنان با ما سخن می‌گوید و پاهای آنان به آن‌چه به دست آورده‌اند، شهادت می‌دهند. عذاب آنان کاسته نمی‌شود و مهلت نمی‌یابند. هیچ فدیه‌ای از آنان پذیرفته نمی‌شود. خدا روزی بهشتیان را بر کافران حرام کرده است. مومنان در بهشت بر تخت‌ها تکیه زده می‌نگرند که آیا کافران به سبب آن‌چه انجام می‌دادند، جزا داده شده‌اند. خدا جهنّم را برای پذیرایی آنان آماده کرده است. جهنّم بر کافران احاطه دارد و در آن جاودانه هستند. خدا کسانی را که کفر ورزیدند، از آن‌چه انجام دادند، باخبر می‌کند. برای کافران گرزهای آهنین و جامه‌های آتشین است. برای آنها زنجیرها، غُل‌ها و آتش سوزان آماده کرده‌ایم. به سبب کفری که می‌ورزیدند، شرابی از آبی جوشان و عذابی دردناک و شدید دارند. برای آنان جامه‌هایی از آتش بریده می‌شود. از بالای سرشان آبی جوشان ریخته می‌شود که آن‌چه در شکم آنان است و پوست‌های آن، با آن گداخته می‌شود. می‌گویند: پروردگارا، ما را از آتش بیرون بیاور تا غیر از آن‌چه می‌کردیم، کار شایسته‌ای انجام دهیم. هر بار بخواهند از آتش خارج شوند، به آن بازگردانده می‌شوند. هرگز اموال و فرزندانشان چیزی از عذاب خدا را از آنان باز نمی‌دارد. آنان هیزم آتش هستند. عذاب کافران دفع‌کننده‌ای ندارد. هنگامی که کار از کار گذشت، شیطان می‌گوید: من به آن‌چه، من را شریک می‌گرفتید، کفر می‌ورزم. در آن روز معبودان، به عبادت مردم کفر می‌ورزند.

به‌راستی ما انسان را از نطفه‌ای آمیخته آفریدیم تا او را بیازماییم پس او را شنوا و بینا قرار دادیم. ما او را به راه، هدایت کردیم یا سپاس‌گزار است یا کفر‌پیشه (انسان/۲-۳). او کسی است که شما را آفرید پس بعضی از شما کافر و بعضی از شما مومن هستید. خدا به آن‌چه انجام می‌دهید، بینا است (تغابن/۲).

مرگ بر این انسان، چه کفرپیشه است؟ [خدا] او را از چه چیزی آفریده است؟ او را از نطفه‌ای آفرید پس آن را اندازه نهاد (عبس/۱۷-۱۹). او همان کسی است که شما را زنده می‌کند پس می‌میراند سپس [دوباره] زنده می‌کند. به‌راستی انسان سخت کفر‌پیشه است (حج/۶۶). برای او از بندگانش جزئی [مانند فرزند] قرار دادند. به‌راستی انسان کفرپیشه‌ای آشکار است (زخرف/۱۵). هرچه از او خواسته‌اید، به شما داده است و اگر [بخواهید] نعمت‌های‌ خدا را بشمارید، نمی‌توانید آن را به شماره درآورید. به‌راستی انسان بسیار ستم‌کننده کفر‌پیشه است (ابراهیم/۳۴). نعمت خدا را می‌شناسند سپس آن را انکار می‌کنند. بیشتر آنان کافر هستند (نحل/۸۳). به‌راستی ما آن (آب) را در میان آنان گردانیدیم تا متذکّر شوند. اما بیشتر مردم سرباز زدند و جز کفران نخواستند (فرقان/۵۰). خدا برای شما از خودتان همسرانی قرار داد و برای شما، از همسرانتان، پسران و نوادگانی قرار داد. شما را از پاکیزه‌ها روزی داد. آیا به باطل ایمان می‌آورید و به نعمت خدا کفر می‌ورزید و به غیر از خدا چیزهایی را می‌پرستید که مالک هیچ رزقی در آسمان‌ها و زمین نیستند و توانایی ندارند (نحل/۷۲-۷۳)؟ چگونه به خدا کفر می‌ورزید در حالی‌که مردگانی بودید پس شما را زنده کرد سپس شما را می‌میراند و باز زنده می‌کند سپس به سوی او بازگردانده می‌شوید (بقره/۲۸)؟

اگر از جانب خود رحمتی به انسان بچشانیم سپس آن را از او سلب کنیم، بی‌تردید او بسیار مأیوس می‌شود و کفر می‌ورزد (هود/۹). به‌راستی هنگامی که ما به انسان، رحمتی از جانب خود بچشانیم، به آن شاد می‌شود. اگر به سبب کاری که از پیش فرستاده است، به آنان بدی برسد، بی‌گمان انسان کفران می‌کند (شوری/۴۸). اگر بادی بفرستیم و آن (کشت خود) را زرد‌‎شده ببیند، به یقین، بعد از آن، پیوسته کفر می‌ورزد (روم/۵۱). هر چه نعمت دارید، از خدا است سپس هنگامی که زیانی به شما برسد، به سوی او ناله می‌کنید آن‌گاه چون آن آسیب را از شما برطرف کرد سپس گروهی از شما به پروردگار خود شرک می‌ورزند تا به آن‌چه خدا به آنان داده است، کفر ورزند پس برخوردار شوید، به‌زودی خواهید دانست (نحل/۵۳-۵۵). هنگامی که به انسان آسیبی برسد، پروردگار خود را در حالی‌که به سوی او بازگشت‌کننده است، می‌خواند سپس هنگامی که نعمتی از جانب خود به او بدهد، آن‌چه را پیش‌تر برای آن، او را می‌خواند، فراموش می‌کند و برای خدا همتایانی قرار می‌دهد تا از راه او گمراه کند. بگو، به کفر خود اندکی برخوردار شو. به‌راستی تو از اهل آتش هستی (زمر/۸). اگر پس از آسیبی که به انسان رسیده، رحمتی از جانب خود به او بچشانیم، بی‌گمان خواهد گفت: این از من است. گمان نمی‌کنم که آخرت برپا شود. اگر به سوی پروردگار خود بازگردانده شوم، بی‌گمان برای من نزد او نیکی خواهد بود پس بی‌تردید کسانی که کفر ورزیدند را از آن‌چه انجام دادند، باخبر می‌کنم و به آنان از عذابی سخت می‌چشانیم (فصّلت/۵۰). هنگامی که به مردم آسیبی برسد، پروردگار خود را در حالی‌که به سوی او توبه می‌کنند، می‌خوانند سپس هنگامی که از نزد خود رحمتی به آنان بچشاند، ناگاه گروهی از آنان به پروردگار خود شرک می‌ورزند تا به آ‌ن‌چه به آنان داده‌ایم، کفر ورزند. برخوردار شوید، به‌‌زودی خواهید دانست (روم/۳۳-۳۴). هنگامی که بر کشتی سوار شوند، خدا را در حالی‌که دین را برای او خالص کرده‌اند، می‌خوانند آن‌گاه که آنان را به سوی خشکی نجات داد، ناگاه آنان شرک می‌ورزند تا به آن‌چه به آنها داده‌ایم، کفر ورزند و برخوردار شوند. به‌زودی خواهند دانست (عنکبوت/۶۵-۶۶). هنگامی که آنان (سرنشینان کشتی) را موجی مانند سایه فرا گیرد، خدا را در حالی‌که دین را برای او خالص کرده‌اند، می‌خوانند پس هنگامی که آنان را به سوی دریا نجات داد، برخی از آنان میانه‌رو هستند و نشانه‌های ما را جز خائنِ کفرپیشه انکار نمی‌کند (لقمان/۳۲). هنگامی که در دریا زیانی به شما برسد، هر کس را جز او می‌خوانید، گم می‌شود، پس هنگامی که [خدا] شما را به سوی خشکی نجات داد، روی‌ می‌گردانید. انسان همواره کفرپیشه است (اسراء/۶۷). آیا ایمن شده‌اید که شما را بار دیگر به دریا بازگرداند و تندبادی شکننده بر شما بفرستد و شما را به سبب کفرتان غرق کند سپس برای خود در برابر ما پی‌گیری‌ کننده‌ای نیابید (اسراء/۶۹)؟

من را یاد کنید تا شما را یاد کنم و برای من سپاسگزاری کنید و کفر نورزید (بقره/۱۵۲). اگر کفر ورزید، بی‌گمان خدا از شما بی‌نیاز است و برای بندگان خود کفر را نمی‌پسندد. اگر سپاسگزاری کنید، آن را برای شما می‌پسندد. هیچ باربردارنده‌ای بار دیگری را برنمی‌دارد آن‌گاه بازگشت شما به سوی پروردگارتان است پس شما را از آن‌چه انجام می‌دادید، باخبر می‌کند. به‌راستی او به درون سینه‌ها آگاه است (زمر/۷). بدون تردید بدترین جنبندگان نزد خدا کسانی هستند که کفر ورزیدند پس آنان ایمان نمی‌آورند (انفال/۵۵).

ستایش خدایی را که آسمان‌ها و زمین را آفرید و تاریکی‌ها و نور را قرار داد سپس [با این همه] کسانی که کفر ورزیدند، برای پروردگار خود همتا قرار دادند (انعام/۱). غیر از خدا چیزی را می‎‌پرستند که نه به آنان سودی می‌دهد و نه زیانی می‌رساند و کافر همواره بر ضدّ پروردگار خود پشتیبان است (فرقان/۵۵). آسمان‌ها و زمین و آن‌چه میان آن دو است را جز به حق و تا سرآمدی معیّن نیافریدیم. کسانی که کفر ورزیدند از هشدارهایی که داده می‌شود، روی‌گردان هستند (احقاف/۳). ما آسمان و زمین و آن‌چه بین آن دو است را باطل نیافریدیم. این گمان کسانی است که کفر ورزیدند پس وای بر کسانی که کفر ورزیدند، از آن آتش (ص/۲۷). آیا کسانی که کفر ورزیدند، ندیدند که آسمان‌ها و زمین به هم پیوسته بود پس ما آن دو را شکافتیم و هر چیز زنده‌ای را از آب پدید آوردیم؟ پس آیا ایمان نمی‌آورند در زمین کوه‌هایى استوار نهادیم تا مبادا آنان را بجنباند و در آن راه‌هایى فراخ پدید آوردیم، باشد که آنان هدایت یابند. آسمان را سقفى محفوظ قرار دادیم و آنان از نشانه‏هاى آن اعراض مى‏ کنند (انبیاء/۳۰-۳۲). کلیدهاى آسمان و زمین از آن او است و کسانى که به نشانه‏ هاى خدا کفر ورزند، آنان خود، زیانکار هستند (زمر/۶۳).

کسانی که کفر ورزیدند در حال تکدیب هستند، در حالی‌که خدا از هر سو بر آنان احاطه دارد (بروج/۱۹-۲۰). کسانی که کفر ورزیدند، اولیای آنان طاغوت است که آنان را از نور به سوی تاریکی‌ها می‌برند. آنان اهل آتش هستند و در آن جاودانه‌اند (بقره/۲۵۷). کسانی که ایمان آورده‌اند، در راه خدا می‌جنگند و کسانی که کفر ورزیدند، در راه طاغوت می‌جنگند پس با یاران شیطان بجنگید به‌راستی نیرنگ شیطان ضعیف است (نساء/۷۶). کسانی که غیر از خدا اولیایی گرفتند، [می‌گویند:] ما آنها را جز برای این‌که ما را به خدا نزدیک کنند، نمی‌پرستیم. بی‌گمان خدا بین آنها در آن‌چه اختلاف می‌کنند، حکم می‌کند. به‌راستی خدا آن کسی را که دروغ‌پرداز کفرپیشه است، هدایت نمی‌کند (زمر/۳).

آیا ندانستی که شیاطین را بر کافران فرستادیم تا آنها را به شدّت تحریک کنند؟ پس بر [عذاب] آنان تعجیل نکن. ما برای آنان چنان‌که باید، روزشماری می‌کنیم (مریم/۸۳-۸۴). برای کسانی که کفر ورزیدند، زندگی دنیا زینت داده شده است و کسانی که ایمان آوردند را مسخره می‌کنند. کسانی که تقوا پیشه کرده‌اند، روز قیامت فوق آنان هستند. خدا هر کس را بخواهد، بی‌حساب روزی می‌دهد (بقره/۲۱۲). برای کسانی که کفر ورزیدند، مکرشان زینت یافته است و از راه بازداشته شده‌اند. هر کس را خدا گمراه کند، هدایتگری نخواهد داشت (رعد/۳۳). آیا کسی که مرده‌دل بود پس او را زنده کردیم و برای او نوری قرار دادیم تا با آن در میان مردم راه برود، مانند کسی است که در تاریکی‌ها است و از آن خارج‌شدنی نیست؟ این چنین برای کافران آن‌چه انجام می‎‌دادند، زینت یافته است (انعام/۱۲۲). کیست آن‌که سپاه شما باشد که در برابر رحمان یاری کند؟ کافران جز دچار فریب نیستند (ملک/۲۰). بدون تردید کسانی که کفر ورزیدند و از راه بازداشتند، به گمراهی دوری افتاده‌اند (نساء/۱۶۷).

کسانی که کفر ورزیدند، گمان نکنند که پیشی گرفته‌اند. بی‌گمان آنان نمی‌توانند [خدا را] عاجز کنند (انفال/۵۹). او کسی است که شما را در زمین جانشین قرار داد پس هر کس کفر ورزد، کفرش بر ضدّ او است و کافران را کفرشان جز دشمنی نزد پروردگارشان نمی‌افزاید. کافران را کفرشان جز زیان نمی‌افزاید (فاطر/۳۹). هر کس کفر ورزد، کفرش بر ضدّ او است و هر که کار شایسته انجام دهد، به سود خود آماده کرده‌ تا کسانی را که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته انجام دادند، از فضل خود پاداش دهد، بی‌گمان او کافران را دوست ندارد (روم/۴۴-۴۵). خدا ربا را می‌کاهد و نابود می‌کند و صدقات را می‌افزاید. خدا هیچ کفران‌پیشه گناهکاری را دوست ندارد (بقره/۲۷۶). به‌راستی خدا از کسانی که ایمان آوردند، دفاع می‌کند. خدا هیچ خیانت‌کار کفر‌پیشه‌ای را دوست ندارد (حج/۳۸). هر کس دشمن خدا، فرستادگان او، جبرئیل و میکائیل باشد، به‌راستی خدا دشمن کافران است (بقره/۹۸). اگر نه آن بود که مردم [در کفر] یک امت گردند، بدون تردید برای خانه‌های آنان که به رحمان کفر ورزیدند، سقف‌هایی از نقره قرار می‌دادیم و نردبان‌هایی که از آن بالا روند و برای خانه‌های آنان درها و تخت‌هایی که بر آن تکیه زنند و زر و زیورهایی [می‌نهادیم]. اینها جز کالای زندگی دنیا نیست و آخرت نزد پروردگار تو برای متّقین بهتر است (زخرف/۳۳-۳۵). چه بسا کسانی که کفر ورزیدند، آرزو کنند که ای کاش مسلمان بودند. آنان را واگذار تا بخورند و بهره گیرند و آرزوها، آنان را سرگرم کند. به‌زودی خواهند دانست (حجر/۲-۳).

به‌راستی که ریخت و پاش‌کنندگان، برادران شیطان هستند. شیطان همواره نسبت به پروردگار خود کفرپیشه بوده است (اسراء/۲۷).

کفر- مَثَل، مَثَل [فرا خواندن] کسانی که کفر ورزیدند، مانند مَثَل کسی است که بر حیوانی که جز صدایی و ندایی نمی‌شنود، بانگ زند. کران، لالان و کوران هستند پس آنان تعقّل نمی‌کنند (بقره/۱۷۱). دعوت حق، از آنِ خدا است. آن کسانی که به غیر از خدا می‌خوانند، هیچ پاسخی به آنان نمی‌دهند جز مانند کسی که دو دست خود را به سوی آب باز کرده است که آب به دهانش برسد، اما نمی‌رسد. دعوت کافران جز در گمراهی نیست (رعد/۱۴). مَثَل کسانی که به پروردگار خود کفر ورزیدند، اعمال آنان مانند خاکستری است که در روز طوفانی باد شدیدی بر آن بوزد که به چیزی از آن‌چه کسب کرده‌اند دست نیابند. این همان گمراهی دور است (ابراهیم/۱۸). کسانی که کفر ورزیدند، اعمالشان مانند سرابی در بیابانی هموار است که تشنه، آن را آب می‌پندارد تا چون به آن می‌رسد، آن را چیزی نمی‌یابد. خدا را نزد آن می‌یابد و جزای او را به تمام می‌دهد. خدا در حسابرسی سریع است یا مانند تاریکی‌هایی در دریای عمیق و پهناور است که موجی آن را می‌پوشاند و روی آن موجی دیگر است و بالای آن ابری است. تاریکی‌هایی است که بر روی یکدیگر قرار گرفته است. هنگامی که دست خود را بیرون آورد، ممکن نیست آن را ببینند. هر کس را خدا برای او نوری قرار نداده او هیچ نوری نخواهد داشت (نور/۳۹-۴۰). مَثَل آن‌چه [کافران] در این زندگی دنیا هزینه می‌کنند، مانند مَثَل بادی است که در آن سرمای سختی است که به کشتزارِ کسانی که به خود ستم کرده‌اند، بوزد و آن را تباه کند. خدا به آنان ستم نکرده است ولی خود بر خویشتن ستم کرده‌اند (آل‌عمران/۱۱۷). [مَثَل بیماردلان] مانند رگباری از آسمان است که در آن تاریکی‌ها و رعد و برقی است. از صاعقه‌ها و بیم مرگ انگشتان خود را در گوش‌هایشان می‌کنند. خدا بر کافران احاطه دارد. نزدیک است برق چشمان آنان را برباید. هر بار که برای آنان روشن کند، در آن راه بروند و چون بر آنان تاریک کند، بازایستند. اگر خدا می‌خواست شنوایی و چشم‌های آنان را می‌گرفت. بی‌گمان خدا بر چیزی توانا است (بقره/۱۷-۲۰). خدا برای کسانی که کفر ورزیدند، زن نوح و زن لوط را مثل زده است که آن دو زن، در ازدواج دو بنده از بندگان شایسته ما بودند پس به آن دو خیانت کردند پس آن دو، نتوانستند در برابر خدا کاری انجام دهند و گفته شد: با داخل‌شوندگان داخل آتش شوید (تحریم/۱۰).

به‌راستی خدا ابایی ندارد که به پشه‌ای یا فوق آن مَثَل بزند اما کسانی که ایمان آوردند، می‌دانند که آن حق، و از جانب پروردگارشان است و اما کسانی که کفر ورزیدند می‌گویند: خدا از این مثل چه اراده کرده است؟ بسیاری را با آن گمراه می‌کند و بسیاری را با آن هدایت می‌کند و جز  فاسقان با آن گمراه نمی‌شوند (بقره/۲۶). ما نگهبانان آتش را جز فرشتگانی قرار ندادیم و تعداد آنان را جز آزمایشی برای کسانی که کفر ورزیدند، قرار ندادیم … تا کسانی که در قلب‌های آنان مرض است و کافران بگویند: خدا از این مَثَل چه اراده کرده است؟ این‌گونه خدا هر کس را بخواهد، گمراه می‌کند و هر کس را بخواهد، هدایت می‌کند (مدثّر/۳۱).

کفر- فرستادگان، هر کس به خدا، فرشتگان او، کتاب‌های او، فرستادگان او و روز بازپسین کفر ورزد، به‌راستی دچار گمراهی دوری شده است (نساء/۱۳۶).

ما پیامبران را جز بشارت‌دهنده و بیم‌رسان نمی‌فرستیم. کسانی که کفر ورزیدند، به باطل جدال می‌کنند تا با آن، حق را نابود کنند. آیات من و آن‌چه را به آن بیم داده شده‌اند، به ریشخند گرفتند (کهف/۵۶). کسانی که به خدا و فرستادگان او کفر می‌ورزند و می‌خواهند بین خدا و فرستادگان او جدایی اندازند و می‌گویند: به برخی ایمان داریم و برخی کفر می‌ورزیم و می‌خواهند بین این دو راهی بگیرند. آنان حقّاً کافر هستند و برای کافران عذابی خفّت‌آور آماده کرده‌‎ایم (نساء/۱۵۰-۱۵۱).

در هیچ شهری هشداردهنده‌ای نفرستادیم جز آن‌که خوشگذرانان آنان گفتند: بی‌گمان ما به آن‌چه به آن فرستاده شده‌اید، کافر هستیم (سبأ/۳۴). آیا خبر کسانی که از قبل کفر ورزیدند پس سرانجام کار خود را چشیدند و عذابی دردناک دارند، به شما نرسیده است؟ این [عذاب] به آن سبب است که فرستادگانشان دلایل روشن برای آنها آوردند ولی [آنان] گفتند: آیا بشری ما را هدایت می‌کند؟ پس کفر ورزیدند و روی گرداندند. خدا [از ایمان آنان] بی‌نیازی نمود. خدا بی‌نیاز ستوده است (تغابن/۵-۶). آیا خبر کسانی که پیش از شما بودند، قوم نوح، عاد، ثمود، و کسانی که بعد از آنان بودند و جز خدا کسی آنان را  نمی‌شناسد، به شما نرسیده است؟ پیامبرانشان دلایل روشن برای آنان آوردند پس دست‌های خود را بر دهان‌هایشان گرفتند و گفتند: ما به آن‌چه، شما با آن فرستاده شده‎‌اید، کفر می‌ورزیم. ما از آن‌چه، ما را به آن می‌خوانید، سخت در شک هستیم … کسانی که کفر ورزیدند، به پیامبران خود گفتند: شما را از سرزمین خود بیرون می‌کنیم یا به آیین ما بازگردید پس پروردگارشان به آنان وحی کرد که به یقین ستمکاران را هلاک خواهیم کرد (ابراهیم/۹-۱۳). چون پیامبران آنان دلایل آشکار برایشان آوردند به آن چه از دانش که نزدشان بود خوشحال شدند و آن‌چه به ریشخند مى ‏گرفتند آنان را فروگرفت. هنگامی که عذاب سخت ما را دیدند، گفتند: به خدای یگانه ایمان آوردیم و به آن‌چه با او شریک می‌کردیم، کفر می‌ورزیم. ولی هنگامی که عذاب سخت ما را دیدند، دیگر ایمانشان برای آنان سودی نداشت. این سنّت خدا است که درباره بندگان او گذشته است. آنجا است که کافران زیان کردند (غافر/۸۳-۸۵). پیش از آنان، قوم نوح، عاد و فرعونِ صاحبِ میخ‌ها، تکذیب کردند. ثمود، قوم لوط و اصحاب ایکه [نیز تکذیب کردند.] اینان گروه‌های [مخالف] بودند. هیچ کس از اینان نبودند مگر این‌که فرستادگان را تکذیب کردند پس کیفر من محقّق شد. اینان جز یک فریاد را انتظار نمى ‏برند که آن را هیچ بازگشتی نیست (ص/۱۲-۱۵). آیا در زمین نگشته‌اند تا ببینند عاقبت کسانی که پیش از آنان بودند، چگونه شد؟ آنان از نظر قوّت و آثاری که در زمین داشتند، از اینان نیرومندتر بودند ولی خدا آنها را به گناهانشان گرفت و در برابر خدا هیچ نگاهدارنده‌ای نداشتند. این به سبب آن بود که فرستادگانشان دلایل روشن برای آنان می‌آوردند ولی آنها کفر می‌ورزیدند پس خدا آنان را گرفت. به‌راستی او قوی سخت‌کیفر است (غافر/۲۱-۲۲).

بی‌گمان فرستادگانِ قبل از تو نیز ریشخند شدند پس به کسانی که کفر ورزیدند، مهلت دادم سپس آنان را گرفتم پس [بنگر] عقوبت من چگونه بود (رعد/۳۲). اگر تو را تکذیب کردند، کسانی که قبل از آنان بودند هم تکذیب کردند. پیامبرانشان نشانه‌های روشن، نوشته‌ها و کتاب روشنگر برای آنان آوردند آن‌گاه کسانی را که کفر ورزیدند، گرفتم پس [بنگر] عقوبت من چگونه بود (فاطر/۲۵-۲۶). پیش از اینان، قوم نوح، اصحاب رس، ثمود، عاد، فرعون، برادران لوط، اصحاب اَیکه و قوم تُبَّع تکذیب کردند. همگى فرستادگان را به تکذیب کردند و تهدید [من] محقّق شد (ق/۱۲-۱۴). این شهرها است که از خبرهای آن، بر تو حکایت می‌کنیم. به راستی پیامبرانشان دلایل روشن برای آنان آوردند ولی آنها بر آن نبودند که به آن‌چه از قبل تکذیب کرده بودند، ایمان بیاورند. این‌گونه خدا بر قلب‌های کافران مُهر می‌نهد ما بیشتر آنان را پای‌بند عهدی نیافتیم. به یقین بیشتر آنان را نافرمان یافتیم (اعراف/۱۰۱-۱۰۲). این چنین پیش از تو در هیچ شهری هشدار دهنده‌ای نفرستادیم مگر این‌که خوش‌گذرانان آنان گفتند: ما پدران خود را بر آیینی یافتیم و به آثار آنان اقتدا می‌کنیم. [پیامبر آنان] گفت: حتی اگر برای شما چیزی بیاورم که از آن‌چه پدران خود را بر آن یافته‌اید، هدایت‌کننده‌تر باشد؟ گفتند: ما به آن‌چه به آن فرستاده شده‌اید، کافر هستیم. پس از آنان انتقام گرفتیم پس بنگر عاقبت تکذیب‌کنندگان چگونه شد (زخرف/۲۳-۲۵). چه بسیار نسل‌ها را پیش از آنان نابود کردیم که اثاث و ظاهرى نیکوتر داشتند (مریم/۷۴). کسانی که پیش از آنان (کافران) بودند [پیامبران] را تکذیب کردند. آنان به ده یک آن‌چه به آنان داده‌ایم، نرسیده‌اند (سبأ/۴۵). پیش از آنان قوم نوح و بعد از آنان دسته‌های [مخالف] تکذیب کردند. هر امّتی قصدِ فرستاده خود کردند تا او را بگیرند. به باطل جدال کردند تا با آن، حق را پایمال کنند پس آنان را گرفتم پس [بنگر] عقوبت من چگونه بود. این‌گونه سخن پروردگارت بر کسانی که کفر ورزیدند، تحقّق یافت که آنان اهل آتش هستند (غافر/۵-۶). اگر تو را تکذیب می‌کنند، پیش از اینان قوم نوح، عاد، ثمود، قوم ابراهیم، قوم لوط و اصحاب مدین تکذیب کردند و موسی نیز تکذیب شد پس کافران را مهلت دادم سپس آنان را گرفتم پس [بنگر] عقوبت من چگونه بود (حج/۴۲-۴۴). آیا کافرانِ شما بهتر از اینان هستند یا برای شما در نوشته‌های آسمانی، امان‌نامه‌ای است (قمر/۴۳)؟ اگر خدا می‌خواست، کسانی که بعد از پیامبران بودند، بعد از آن که نشانه‌های روشن برایشان آمد، جنگ نمی‌کردند ولی اختلاف کردند پس برخی از آنها ایمان آوردند و برخی از آنان کفر ورزیدند. اگر خدا می‌خواست، جنگ نمی‌کردند ولی خدا آن‌چه را می‌خواهد، انجام می‌دهد (بقره/۲۵۳).

کفر- آخرت، آیا [مردم] با خود نیندیشیده‌اند که خدا آسمان‌ها و زمین و آن‌چه میان آن دو است را جز به حق و تا سرآمدی معیّن نیافریده است؟ به یقین بسیاری از مردم به لقای پروردگار خود کفر می‌ورزند (روم/۸). [ستمکاران] کسانی هستند که از راه خدا باز می‌دارند و آن را کج می‌خواهند. آنها به آخرت کافر هستند (اعراف/۴۵؛ هود/۱۹). اگر بگویی شما پس از مرگ زنده می‌شوید، بی‌گمان کسانی که کفر ورزیدند، خواهند گفت: این جز سحری آشکار نیست (هود/۷). کسانی که کفر ورزیدند، گفتند: آیا وقتی ما و پدرانمان خاک شدیم، بیرون آورده می‌شویم، به‌راستی به ما و پدرانمان نیز همین وعده داده شده بود. این جز افسانه‌های پیشنیان نیست (نمل/۶۷-۶۸)؟ کسانی که کفر ورزیدند، گفتند: آیا مردی را به شما نشان دهیم که به شما خبر می‌دهد که چون کاملاً متلاشی شدید، شما آفرینشی جدید خواهید یافت (سبأ/۷)؟ از این که هشدار دهنده‌ای از خودشان به سویشان آمد، تعجّب کردند پس کافران گفتند: این چیز عجیبی است. آیا وقتی مردیم و خاک شدیم، [زنده می‌شویم؟] این بازگشتی بعید است. بی‌گمان ما می‌دانیم که زمین از [اجساد] آنان چه می‌کاهد. نزد ما کتابی است که محفوظ است بلکه هنگامی که حق برای آنان آمد، تکذیب کردند پس آنان در کاری سر در گم هستند … مگر از آفرینش نخستین به تنگ آمدیم بلکه آنها از خلق جدید در شک هستند (ق/۲-۱۵). کسانی که کفر ورزیدند، پنداشتند که هرگز برانگیخته نمی‌شوند. بگو، آری، به پروردگارم سوگند که برانگیخته خواهید شد سپس به آن‌چه انجام داده‌اید، خبر داده می‌شوید. این بر خدا آسان است (تغابن/۷). گفتند: آیا هنگامی که در زمین ناپدید شدیم، در آفرینش تازه‌ای خواهیم بود؟ بلکه آنان به لقای پرودگار خود کافر هستند. بگو، فرشته مرگی که بر شما گمارده شده، جان شما را می‌گیرد آن‌گاه به سوی پروردگار خود بازگردانیده می‌شوید (سجده/۱۰-۱۱). کسانی که کافر شدند، گفتند: رستاخیز برای ما نخواهد آمد. بگو، آری، سوگند به پروردگارم که دانای غیب است، بی‌گمان برای شما خواهد آمد (سبأ/۳). اگر تعجّب می‌کنی، سخن آنان عجیب است که [گفتند:] آیا وقتی خاک شدیم، در آفرینش تازه‌ای در می‌آییم؟ آنان کسانی هستند که به پروردگار خود کفر ورزیدند. آنها در گردن‌هایشان زنجیرها است. آنان اهل آتش هستند و در آن جاودانه‌اند (رعد/۵). [تکذیب‌کنندگان] با سخت‌ترین سوگندهایشان، سوگند یاد کردند که هر کس بمیرد، خدا او را زنده نمی‌کند. آری، این وعده حقی بر عهده او است ولی بیشتر مردم نمی‌دانند تا آن‌چه را درباره آن اختلاف می‌کنند، برای آنان بیان کند و تا کسانی که کفر ورزیدند بدانند که خود دروغگو بوده‌اند (نحل/۳۸-۳۹). اگر عذاب را تا چندی از آنان به تأخیر افکنیم، خواهند گفت: چه چیزی مانع آن می‌شود؟ آگاه باش روزی که [عذاب] به آنها برسد، از آنان بازگردانده نمی‌‌شود و آن‌چه مسخره‌اش می‌کردند، آنان را فرا می‌گیرد (هود/۸). [کافران] می‌گویند: این وعده چه موقع خواهد بود اگر راست می‌گویید. جز یک فریاد را انتظار نخواهند کشید که هنگامى که سرگرم جدال هستند، آنان را فرا می‌گیرد، آن‌گاه نه توانایى وصیتى دارند و نه مى ‏توانند به سوى کسان خود برگردند. در صور دمیده خواهد شد پس به ناگاه از گورهاى خود شتابان به سوى پروردگار خود مى ‏آیند، مى‏ گویند: اى واى بر ما، چه کسى ما را از آرامگاهمان برانگیخت؟ این همان وعده رحمان است و فرستادگان راست مى‏ گفتند. یک فریاد است و بس و به ناگاه همه در پیشگاه ما حاضر آیند (یس/۴۸-۵۳).

کفر- توبه و آمرزش، توبه برای کسانی نیست که بدی‌ها انجام می‌دهند تا چون مرگ یکی از آنان فرا رسد، گوید: اکنون توبه کردم و نه برای کسانی که در حال کفر می‌میرند. آنان برایشان عذابی دردناک آماده کرده‌ایم (نساء/۱۸). به‌راستی کسانی که بعد از ایمانشان کفر ورزیدند سپس بر کفر خود افزودند، هرگز توبه آنان پذیرفته نمی‌شود. آنان خود گمراه هستند. به‌راستی کسانی که کفر ورزیدند و در حال کفر مردند، اگر زمین پر از طلا باشد و آن را فدیه دهند، هرگز از هیچ یک از آنان پذیرفته نمی‌شود. آنان عذابی دردناک دارند و هیچ یاوری ندارند (آل‌عمران/۹۰-۹۱). به‌راستی کسانی که ایمان آوردند سپس کفر ورزیدند و باز ایمان آوردند سپس کفر ورزیدند آن‌گاه بر کفر خود افزودند، خدا بر آن نیست که آنان را ببخشد و آنان را به راهی هدایت کند (نساء/۱۳۷). چگونه خدا قومی را که بعد از ایمانشان کفر ورزیدند، هدایت می‌کند در حالی‌که شهادت دادند که این فرستاده حق است و برای آنان نشانه‌‎های روشن آمد. خدا قوم ستمکار را هدایت نمی‌کند. سزای آنان این است که لعنت خدا، فرشتگان و مردم، همگی بر آنان است. در آن جاودانه هستند. نه عذاب از آنان کاسته می‌شود و نه مهلت می‌یابند مگر کسانی که بعد از آن، توبه کردند و اصلاح نمودند. خدا آمرزنده مهربان است (آل‌عمران/۸۶-۸۹).

کفر- عذاب، کسانی که کفر ورزیدند، هرگز نپندارند این مهلتی که به آنان می‌دهیم، برای آنها بهتر است. فقط آنان را مهلت می‌دهید تا گناه خود را افزون کنند. آنان عذابی خفّت‌آور دارند (آل‌عمران/۱۷۸). کسانی که کفر ورزیدند، به سبب کفری که ورزیدند، شرابی از آبی جوشان و عذابی دردناک دارند (یونس/۴). کسانی که کفر ورزیدند، عذابی شدید خواهند داشت (فاطر/۷). بی‌تردید کسانی که کفر ورزیدند را عذابی شدید می‌چشانیم. بی‌گمان آنان را به بدتر از آن‌چه می‌کردند، جزا می‌دهیم. این سزاى دشمنان خدا است، همان آتش که در آن منزل همیشگى دارند. [این] جزا به کیفر آن است که نشانه ‏هاى ما را انکار مى ‏کردند (فصّلت/۲۷-۲۸). کافران عذابی شدید دارند (شوری/۲۶). برای آنان (کافران) در زندگی دنیا عذابی است و عذاب آخرت دشوارتر است. آنان در برابر خدا نگه‌دارنده‌ای ندارند (رعد/۳۴). کسانی که کفر ورزیدند، هلاکت بر آنان باد. [خدا] اعمال آنان را نابود کرد. این به سبب آن است که آنان آن‌چه را خدا نازل کرده را خوش نداشتند پس اعمال آنان را نابود کرد (محمّد/۸-۹). به‌راستی کسانی که کفر ورزیدند و در حالی‌که کافر بودند، مردند، لعنت خدا، فرشتگان و مردم، همگی بر آنان است. در آن جاودانه هستند. عذاب آنان کاسته نمی‌شود و آنها مهلت نمی‌یابند (بقره/۱۶۱-۱۶۲). به‌یقین خدا کافران را لعنت کرده و برای آنان آتشی افروخته، آماده کرده است که همیشه در آن، جاودانه هستند. نه سرپرستی می‌یابند و نه یاوری (احزاب/۶۴-۶۵). خدا به مردان و زنان منافق و کافران، آتش جهنّم را وعده داده است. در آن جاودانه خواهند بود. همین برای آنان کافی است. خدا آنان را لعنت کرده و آنها عذابی دائم دارند (توبه/۶۸). به‌راستی کسانی که کفر ورزیدند، هرگز اموال و اولادشان چیزی از [عذاب] خدا را از آنان باز نمی‌دارد. آنان خود هیزم آتش هستند (آل‌عمران/۱۰). به یقین کسانی که کفر ورزیدند، هرگز اموال و اولادشان چیزی از [عذاب] خدا را از آنها باز نمی‌دارد. آنان اهل آتش هستند و در آن جاودانه‌اند (آل‌عمران/۱۱۶). سرانجام کافران آتش است (رعد/۳۵). گمان نکنید که کسانی که کفر ورزیدند، عاجزکننده [ما] در زمین هستند، جایگاه آنان آتش است و بد سرانجامی دارند (نور/۵۷). کسانی که کفر ورزیدند، بهره‌مند می‌شوند و می‌خورند، همان‌گونه که چهارپایان می‌خورند. آتش جایگاه آنان است (محمّد/۱۲). کسانی که کفر ورزیدند، آتش جهنّم برای آنها است. نه بر آنان حکم شود تا بمیرند و نه عذاب آن از ایشان کاسته شود. این‌چنین هر کفرپیشه‌ای را جزا می‌دهیم (فاطر/۳۶). بی‌گمان کسانی که کفر ورزیدند و ستم کردند، خدا بر آن نیست که آنان را بیامرزد و نه این‌که آنان را به راهی هدایت کند مگر به راه جهنّم. در آن برای همیشه جاودانه‌ هستند. این بر خدا آسان است (نساء/۱۶۸-۱۶۹). به‌راستی کسانی که کفر ورزیدند، از اهل‌کتاب و مشرکان در آتش جهنّم هستند. در آن جاودانه‌اند. آنان همان بدترین آفریدگان هستند (بیّنه/۶). کسانی که کفر ورزیدند، پیوسته به سزای آن‌چه کرده‌اند، مصیبت کوبنده‌ای به آنان می‌رسد یا نزدیک خانه هایشان فرود می‌آید تا وعده خدا فرا رسد. به‌راستی خدا وعده را خلاف نمی‌کند (رعد/۳۱).

برای کسانی که به پروردگار خود کفر ورزیدند، عذاب جهنّم است و بد سرانجامی است. هنگامی که در آن افکنده شوند در حالی‌که فوران می‌کند، از آن خروش سهمگینی می‌شنوند (ملک/۶-۷). کسانی که به باطل ایمان آوردند و به خدا کفر ورزیدند، آنان خود زیان‌کار هستند (عنکبوت/۵۲). به‌زودی در قلب‌های کسانی که کفر ورزیدند، وحشت خواهیم افکند زیرا آنان چیزی را که خدا دلیلی بر آن نازل نکرده را با خدا شریک نمودند. جایگاه آنها آتش است و بد است جایگاه ستمکاران (آل‌عمران/۱۵۱). هر کس با خدا معبودی دیگر بخواند که هیچ برهانی برای آن ندارد، حساب او فقط نزد پروردگارش خواهد بود. بی‌گمان کافران رستگار نمی‌شوند (مومنون/۱۱۷). آیا به  کسانی که نعمت خدا را به کفر تبدیل کردند و قوم خود را به سرای هلاکت درآوردند، ننگریسته‌ای؟ جهنّم است که وارد آن می‌شوند. چه بد قرارگاهی است. برای خدا همانندهایی قرار دادند تا از راه او گمراه کنند. بگو، برخوردار شوید که بازگشت شما به سوی آتش است (ابراهیم/۲۸-۳۰). هر کس به خدا و فرستاده او ایمان نیاورد، بی‌گمان ما برای کافران آتشِ سوزان آماده کرده‌ایم (فتح/۱۳). بی‌گمان کسانی که با خدا و فرستاده او دشمنی می‌کنند، خوار و ذلیل می‌شوند همان‌گونه که کسانی که قبل از آنان بودند، خوار شدند. به‌راستی نشانه‌های روشن نازل کردیم و کافران عذابی خوارکننده دارند. روزی که خدا همه آنان را برمی‌انگیزد پس به آن‌چه انجام داده‌اند، آگاهشان می‌کند. خدا [کارهای] آنان برشمرده است در حالی‌که آنان، آن را فراموش کرده‌اند. خدا به هر چیزی شاهد است (مجادله/۵-۶). هر کس بعد از ایمانش، به خدا کفر ورزد، [عذاب سختی دارد] جز کسی که مجبور شود در حالی‌که قلب او به ایمان اطمینان دارد ولی کسی که سینه خود را به کفر بگشاید، خشمی از خدا بر آنان است. آنان عذابی عظیم دارند. این به سبب آن است که آنان زندگی دنیا را بر آخرت ترجیح دادند. خدا گروه کافران را هدایت نمی‌کند. آنان هستند که خدا بر قلب‌ها و شنوایی و دیدگان آنان مُهر نهاده است. آنان همان غافلان هستند. شکی نیست که آنان قطعاً در آخرت زیان‌کار خواهند بود (نحل/۱۰۶-۱۰۹).

کسانی که به آیات خدا و لقای او کفر ورزیدند، آنان از رحمت من ناامید هستند. برای آنان عذابی دردناک خواهد بود (عنکبوت/۲۳). کسانی که کفر ورزیدند و آیات ما و لقای آخرت را تکذیب کردند، آنان در عذاب احضارشدگان هستند (روم/۱۶). بگو، آیا شما را به آنان که در اعمال، زیان‌کارترین هستند، آگاه کنم؟ کسانی که سعی آنان در زندگی دنیا به هدر رفته و خودشان می‌پندارند که کار نیک انجام می‌دهند. آنان کسانی هستند که به آیات پروردگارشان و دیدار او کفر ورزیدند پس اعمال آنان تباه شد. روز قیامت برای آنان وزنی برپا نمی‌کنیم. جزای آنان جهنّم است، به سبب آن که کفر ورزیدند و آیات من و فرستادگان من را ریشخند کردند (کهف/۱۰۳-۱۰۶). هر کس را خدا هدایت کند، او هدایت‌یافته است و هر کس را گمراه کند، غیر از او برایشان، اولیایی نخواهی یافت. روز قیامت آنان را به رو افتاده، کور، لال و کر محشور می‌کنیم. جایگاه آنان جهنّم است. هرگاه که آتشِ آن فرونشیند، شراره‌ای تازه برای آنها می‌افزاییم. این جزای آنان است، به سبب این‌که به آیات ما کفر ورزیدند و گفتند: آیا وقتی ما استخوان و خاک شدیم، باز در آفرینشی جدید برانگیخته می‌شویم؟ آیا ندانسته‌ای خدایی که آسمان‌ها و زمین را آفرید، قادر است همانند آنان را بیافریند و برای آنها سرآمدی معیّن کرده است که شکی در آن نیست ولی ستمکاران جز کفر نخواستند (اسراء/۹۷-۹۹)؟ کسانی که کفر ورزیدند و آیات ما را تکذیب کردند، آنان اهل آتش هستند (مائده/۱۰، ۸۶؛ حدید/۱۹). کسانی که کفر ورزیدند و آیات ما را تکذیب کردند، آنان اهل آتش هستند و در آن جاودانه‌اند‌ (بقره/۳۹). کسانى که کفر ورزیده و آیات ما را تکذیب کرده‏اند، آنان اهل آتش هستند. در آن جاودانه‌اند‌ و چه بد سرانجامى است (تغابن/۱۰). کسانی که به آیات ما کفر ورزیدند، اهل شقاوت هستند. بر آنان آتشی سرپوشیده است (بلد/۱۹-۲۰). کسانی که به آیات ما کفر ورزیدند، به‌زودی آنان را به آتشی در می‌آوریم که هر بار پوست آنان، بریان شود، پوست‌های دیگری غیر از آن جایگزین می‌کنیم تا عذاب را بچشند. به‌راستی خدا شکست‌ناپذیر حکیم است (نساء/۵۶). به‌راستی کسانی که به آیات خدا کفر ورزیدند، عذابی شدید دارند. خدا شکست‌ناپذیر صاحب انتقام است (آل‌عمران/۴). کسانی که کفر ورزیدند و آیات ما را تکذیب کردند، پس آنان عذابی خفّت‌آور دارند (حج/۵۷). کسانی که به آیات پروردگار خود کفر ورزیدند، عذابی از شکنجه دردناک دارند (جاثیه/۱۱). به یقین کسانی که به آیات خدا کفر می‌ورزند و پیامبران را به ناحق می‌کشند و مردمی را که به قسط فرمان می‌دهند می‌کشند، آنان را به عذابی دردناک بشارت بده. آنها کسانی هستند که در دنیا و آخرت اعمالشان به هدر رفته و برای آنان هیچ یاوری نخواهد بود (آل‌عمران/۲۱-۲۲). کسانى که کتاب و آن‌چه را که فرستادگان خود را به آن فرستاده‌ایم، تکذیب کرده ‏اند، به‌زودى خواهند دانست. هنگامى که غل‌ها در گردن‌هایشان است و با زنجیرها کشانیده مى‏ شوند. در میان آب جوشان، سپس در آتش سوزانده مى‏ شوند. آن‌گاه به آنان گفته مى‏ شود: آن‌چه را در برابر خدا شریک قرار می‌دادید، کجا هستند؟ مى‏ گویند: از ما گم شدند بلکه ما از قبل، چیزى را نمى‏ خواندیم. این‌گونه خدا کافران را گمراه می‌کند. این به سبب آن است که در زمین به ناحق شادمانی مى ‏کردید و این به سبب آن است که سرمستی می‌کردید. از درهاى دوزخ داخل شوید. در آن جاودانه هستید. بد است جایگاه متکبّران (غافر/۷۰-۷۶).

بی‌گمان کسانی که کفر ورزیدند و [مردم را] از راه خدا بازداشتند و بعد از آن‌که هدایت برای آنان روشن شد، با پیامبر ستیزه کردند، هرگز به خدا هیچ زیانی نمی‌رسانند. به‌زودی اعمال آنان را تباه می‌کند (محمّد/۳۲). بی‌تردید کسانی که کفر ورزیدند و از راه خدا بازداشتند سپس در حالی‌که کافر بودند، مردند، خدا هرگز آنان را نمی‌آمرزد (محمّد/۳۴). کسانی که کفر ورزیدند و [مردم را] از راه خدا باز داشتند، به سزای آن‌که فساد می‌کردند، عذابی بر عذابشان می‌افزاییم (نحل/۸۸). به‌راستی کسانی که کفر ورزیدند، اموال خود را هزینه می‌‌کنند تا از راه خدا بازدارند، باز هم هزینه‌ خواهند کرد سپس برای آنان حسرتی خواهد گشت سپس مغلوب می‌شوند. کسانی که کفر ورزیدند، به سوی جهنّم گرد آورده خواهند شد تا خدا پلید را از پاک جدا سازد و خبیث‌ها را روی هم گذارد و همه آنان را انباشته کند پس آنان را در جهنّم قرار دهد. آنان خود زیان‌کار هستند (انفال/۳۶-۳۷). کسانی که کفر ورزیدند و [مردم را] از راه خدا باز داشتند، [خدا] اعمال آنان را تباه کرد. کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند و به آن‌چه بر محمّد نازل شده، ایمان آوردند که آن حق و از جانب پروردگارشان است، بدی‌هایشان را از آنان می‌پوشاند و کار و بارشان را اصلاح می‌کند. این به سبب است که کسانی که کفر ورزیدند، باطل را پیروی کردند و کسانی که ایمان آوردند، آن حق را که از جانب پروردگارشان است، پیروی کردند. خدا این‌چنین برای مردم وصف حالشان را می‌آورد (محمّد/۱-۳). بی‌گمان کسانی که کفر ورزیدند و از راه خدا و مسجدالحرام که آن را برای مردم، چه مسافر و چه مقیم یکسان قرار دادیم، باز می‌‌دارند، [عذاب دارند]. هر کس بخواهد در این سرزمین به ستم، کج‌روی کند، او را عذابی دردناک می‌چشانیم (حج/۲۵).

پیش از آنان (منکران)، کسانی مکر کردند ولی همه مکر از آنِ خدا است. [او] می‌داند هر کسی چه کسب می‌کند و کافران به‌زودی خواهند دانست که عاقبت سرای [آخرت] از آنِ کیست (رعد/۴۲).

به‌راستی خدا کسی را که متکبّر فخرفروش است، دوست ندارد. همان کسانی که بخل می‌ورزند و مردم را به بخل امر می‌کنند و آن‌چه را خدا از فضل خود به آنان داده است، کتمان می‌کنند. برای کافران عذابی خفت‌بار آماده کرده‌ایم (نساء/۳۶-۳۷). کیست ستمکارتر از آن که بر خدا دروغ بندد یا حق را هنگامی که به سوی او آمد، تکذیب کند؟ آیا برای کافران در جهنّم جایگاهی نیست (عنکبوت/۶۸)؟ کیست ستمکارتر از آن کسی است که بر خدا دروغ بندد و [سخن] راست را چون به سوی او آمد، تکذیب کند؟ آیا برای کافران در جهنّم جایگاهی نیست (زمر/۳۲)؟ پس کیست‏ ستمکارتر از آن که بر خدا دروغ بندد یا آیات او را تکذیب کند؟ اینان کسانى هستند که نصیبشان از آن‌چه مقرّر شده، به ایشان خواهد رسید تا آن‌گاه که فرستادگان ما به سوی آنان بیایند که جانشان را بگیرند، مى‏ گویند: آن‌چه غیر از خدا مى ‏خواندید، کجا هستند؟ مى‏ گویند: از ما گم شدند. بر ضدّ خود گواهى مى‏ دهند که به‌راستی آنان کافر بودند. مى ‏فرماید: در میان امّت‌هایى از جن و انس که پیش از شما بوده ‏اند، داخل آتش شوید … پس به سزاى آن‌چه به دست مى‏ آوردید، عذاب را بچشید (اعراف/۳۷-۳۹). اگر کفر ورزید، چگونه از روزی که کودکان را پیر می‌کند، خود را حفظ می‌کنید (مزّمّل/۱۷). وای بر کسانی که کفر ورزیدند، از روزشان که وعده داده می‌شوند (ذاریات/۶۰). کاش کسانی که کفر ورزیدند، می‌دانستند زمانی را که نه می‌توانند آتش را از چهره‌ و پشت‌های خود باز دارند و نه یاری شوند بلکه [قیامت] ناگهان بر آنان فرا می‌رسد و مبهوتشان می‌کند که نه می‌توانند آن را برگردانند و نه به آنان مهلت داده می‌شود (انبیاء/۳۹-۴۰).

ای کاش می‌دیدی، هنگامی که فرشتگان جانِ کسانی که کفر ورزیدند را می‌گیرند، بر چهره‌ها و پشت‌های آنان می‌زنند و [می‌گویند:] عذاب سوزان را بچشید. این به سبب آن است که با دستان خود پیش فرستادید. خدا نسبت به بندگان خود ستمکار نیست (انفال/۵۰-۵۱). ای کاش می‌دیدی، آن‌گاه را که [کافران] وحشت‌زده‌اند پس گریزی نیست و از مکانی نزدیک گرفته می‌شوند. می‌گویند: به آن (قرآن) ایمان آوردیم ولی چگونه از مکانی دور، دستیابی [به ایمان] میسّر است در حالی‌که پیش از این به آن، کفر می‌ورزیدند و از جایی دور به غیب [تیر] می‌افکندند. میان آنان و میان آن‌چه آرزو دارند، جدایی می‌افتد، همان‌‌گونه که از قبل با امثال آنان چنین ‌شد. به‌راستی آنان سخت در تردید بودند (سبأ/۵۱-۵۴). ای کاش، هنگامی که بر آتش نگاه داشته می‌شوند، می‌دیدی که می‌گویند: ای کاش بازگردانده می‌شدیم و آیات پروردگار خود را تکذیب نمی‌کردیم و از مومنان می‌شدیم. [چنین نیست،] بلکه آن‌چه را پیش از این نهان مى ‏داشتند، براى آنان آشکار شده است و اگر هم بازگردانده شوند، بی‌تردید به آن‌چه از آن منع شده بودند، برمى ‏گردند. بی‌گمان آنان دروغگو هستند. گفتند: جز زندگى دنیاى ما، [زندگى دیگرى] نیست و ما برانگیخته نخواهیم شد. اگر می‌دیدی هنگامى که در برابر پروردگارشان بازداشته مى‏ شوند، می‌فرماید: آیا این حق نیست؟ مى‏ گویند: آری. سوگند به پروردگارمان [که حق است.] مى‏ فرماید: پس به سبب آن‌که کفر مى ‏ورزیدید، عذاب را بچشید (انعام/۲۷-۳۰).

آن روز فرمانروایی به حق، از آنِ رحمان است. روزی است که بر کافران بسی دشوار خواهد بود (فرقان/۲۶). آن روز، روز سختی است و بر کافران آسان نیست (مدثّر/۹-۱۰). با چشمانی فروافتاده از گورها بیرون می‌آیند، گویی ملخ‌های پراکنده هستند. به سوی آن دعوت‌کننده شتابانند. کافران می‌گویند: امروز، روز سختی است (قمر/۷-۸). روزی که از قبرها شتابان خارج می‌شوند، گویی به سوی نشانه‌ها می‌دوند در حالی‌که دیدگان آنان فرو افتاده، ذلّت آنان را فرو می‌گیرد. این همان روزی است که وعده داده می‌شدند (معارج/۴۳-۴۴). چهره‎‌هایی در آن روز بر آنها غبار نشسته است. تیرگی و سیاهی آنها را می‌پوشاند. آنان همان کافران بدکار هستند (عبس/۴۰-۴۲). روزی که چهره‌هایی سفید و چهره‌هایی سیاه شود پس به کسانی که چهره‌هایشان سیاه است، [گفته شود:] آیا بعد از ایمانتان کفر ورزیدید؟ پس به سبب آن‌که کفر می‌ورزیدید، عذاب را بچشید (آل‌عمران/۱۰۶). چون آن (رستاخیز) را نزدیک ببینند، چهره‌های کسانی که کفر ورزیدند، درهم شود و گفته می‎‌شود: این همان چیزی است که آن را درخواست می‌کردید (ملک/۲۷). وعده حق نزدیک است ناگاه چشمان کسانی که کفر ورزیدند، خیره می‌شود [و می‌گویند:] ای وای بر ما که از این غافل بودیم بلکه ما ستمکار بوده‌ایم. در حقیقت ‏شما و آن‌چه غیر از خدا مى‏ پرستید، هیزم دوزخ هستید. شما در آن وارد خواهید شد. اگر اینها خدایانى بودند، در آن وارد نمى‏ شدند و حال آن‌که همگی در آن ماندگارند. براى آنها در آنجا ناله‏ اى دردناک است و در آنجا نمى‏ شنوند (انبیاء/۹۷-۱۰۰). بی‌گمان ما شما را از عذابی نزدیک بیم دادیم، روزی که انسان آن‌چه را پیش فرستاده می‌نگرد و کافر می‌گوید: ای کاش من خاک بودم (نبأ/۴۰). آن روز کسانی که کفر ورزیدند و پیامبر را نافرمانی کردند، آرزو می‌کنند که کاش با خاک یکسان می‌شدند. هیچ سخنی را نمی‌توانند از خدا پوشیده دارند (نساء/۴۲). روزی که از هر امّتی شاهدی برانگیزیم آن‌گاه به کسانی که کفر ورزیدند، اجازه داده نمی‌شود و آنان نمی‌توانند [خدا را] خشنود کنند (نحل/۸۴). ای کسانی که کفر ورزیدید، امروز عذر نخواهید. جز این نیست که به آن‌چه انجام می‌دادید، جزا داده می‌شوید (تحریم/۷).

آیا کسانی که کفر ورزیدند، پنداشتند که می‌توانند به غیر از من، بندگانم را اولیا بگیرند؟ ما جهنّم را برای پذیرایی کافران آماده کرده‌ایم (کهف/۱۰۲). بی‎‌تردید ما برای کافران زنجیرها، غل‌ها و شعله‌های سوزان آماده کرده‌ایم (انسان/۴). آن روز جهنّم را چنان که باید بر کافران عرضه می‌کنیم. همان کسانی که چشمانشان از یاد من، در پرده بود و نمی‌توانستند بشنوند (کهف/۱۰۰-۱۰۱). آن روز کسانی که کفر ورزیدند، بر آتش عرضه می‌شوند، [به آنان گفته می‌شود:] آیا این حق نیست؟ می‌گویند: آری، به پروردگارمان سوگند [که حق است.] می‌گوید: پس به سبب آن‌که کفر می‌ورزیدید، عذاب را بچشید (احقاف/۳۴). آن روز که کسانی کفر ورزیدند، بر آتش عرضه می‌شوند، [به آنان گفته می‌شود:] نعمت‌های پاک خود را در زندگی دنیای خود صرف کردید و از آن بهره‌مند شدید پس امروز به سبب آن‌که در زمین به ناحق استکبار می‌ورزیدید و به سبب آن‌که نافرمانی می‌کردید، به عذابی خفت‌آور جزا داده می‌شدید (احقاف/۲۰). روز قیامت آنان را رسوا می‌کند و می‌گوید: کجا هستند آن شریکان من، کسانی که درباره آنان ستیزه می‌کردید؟ کسانی که به آنان علم داده شده‌، می‌گویند: به‌یقین امروز، رسوایی و بدی برای کافران است. همان کسانی که فرشتگان جانشان را در حالی‌که ستمکار به خود هستند، می‌گیرند پس تسلیم می‌شوند و می‌گویند: ما هیچ بدی نمی‌کردیم. آری خدا به آن‌چه می‌کردید، دانا است پس از درهای دوزخ وارد شوید. در آن جاودانه هستند. چه بد است جایگاه متکبّران (نحل/۲۷-۲۹).

[در آن روز گفته ‌می‌شود:] ای گروه جن و انس، آیا فرستادگانی از خودتان به سوی شما نیامدند تا آیات من را بر شما حکایت کنند و شما را از دیدار این روزتان بیم دهند؟ می‌گویند: بر ضدّ خود شهادت می‌دهیم. زندگی دنیا آنان را فریب داد و بر ضدّ خود شهادت دادند که خودشان کافر بوده‌اند (انعام/۱۳۰). [آن روز] کسانی که کفر ورزیدند، دسته‌دسته به سوی جهنّم سوق داده می‌شوند تا چون به آن برسند، درهای آن گشوده می‌شود و نگهبانان جهنّم به آنان می‌گویند: آیا فرستادگانی از خودتان به سوی شما نیامدند تا آیات پروردگارتان را برای شما تلاوت کنند و شما را به دیدار این روزتان هشدار دهند؟ می‌گویند: آری، ولی کلمه عذاب، بر کافران محقّق شده است. گفته ‌شود: از درهای جهنّم داخل شوید. در آن جاودانه هستید پس بد است جایگاه متکبّران (زمر/۷۱-۷۲). کسانی که در آتش هستند، به نگهبانان جهنّم می‌گویند: پروردگار خود را بخوانید تا یک روز از این عذاب را به ما تخفیف دهد. می‌گویند: آیا فرستادگان شما دلایل روشن برای شما نیاوردند؟ می‌گویند: آری، می‎‌گویند: پس بخوانید که خواندن کافران جز در گمراهی نیست (غافر/۴۹-۵۰). [آن روز به دو فرشته سوق‌دهنده و شاهد گفته می‌شود:] هر کفرپیشه ستیزه‌گر، منع‌کننده خیر و متجاوز شکّاک را به جهنّم بیفکنید. آن کسی که با خدا، معبود دیگری قرار داد. او را در عذاب شدید، بیفکنید (ق/۲۴-۲۶). به‌راستی کسانی که کفر ورزیدند، اگر همه آن‌چه در زمین است و همانند آن، برای آنان باشد و همه را برای نجات خود از عذاب روز قیامت، فدیه دهند، از آنان پذیرفته نیست و عذابی دردناک دارند. می‌خواهند از آتش خارج شوند در حالی‌که از آن خارج‌شدنی نیستند. آنان عذابی پایدار دارند (مائده/۳۶-۳۷). آنان در آنجا با فریاد، کمک می‌خواهند که پروردگارا، ما را بیرون بیاور تا غیر از آن‌چه می‌کردیم، کار شایسته‌‌ای انجام دهیم. [گفته می‌شود:] آیا شما را چندان عمر ندادیم که هر کس بخواهد متذّکر شود، در آن متذکّر شود؟ برای شما هشدار دهنده آمد پس بچشید که برای ستمکاران یاوری نیست (فاطر/۳۷). امروز نه از شما (منافقان) و نه از کسانی که کفر ورزیدند، جایگزینی گرفته نمی‌شود. جایگاه شما آتش است. او مولای شما است و بد سرانجامی است (حدید/۱۵). به کسانی که کفر ورزیدند، [گفته می‌شود:] مگر آیات من بر شما تلاوت نمی‌شد پس استکبار ورزیدید و قومی مجرم بودید؟ چون گفته می‌شد، وعده خدا حق است و شکى در رستاخیز نیست، می‌گفتید: ما نمى ‏دانیم رستاخیز چیست. جز گمان، نمى‏ پنداریم و ما یقین نداریم. بدی‌هاى آن‌‎چه کرده‏ اند، بر آنان آشکار مى‏ شود و آن‌چه را که به آن ریشخند مى‏ کردند، آنان را فرا مى‏ گیرد. گفته می‌شود: همان‏گونه که دیدار امروزتان را فراموش کردید، امروز شما را فراموش خواهیم کرد. جایگاهتان آتش است و براى شما یاورانى نخواهد بود. این به آن سبب است که شما آیات خدا را به ریشخند می‌گرفتید و زندگى دنیا شما را فریب داد پس امروز نه از آن [آتش]، بیرون آورده مى ‏شوند و نه از آنان خواسته شود که خدا را خشنود کنند (جاثیه/۳۱-۳۵). روزی که چهره‌های آنان در آتش دگرگون می‌شود، می‌گویند: ای کاش خدا را اطاعت می‌‌کردیم و پیامبر را اطاعت می‌کردیم. می‌گویند: پروردگارا، ما سران و بزرگان خود را اطاعت کردیم پس [آنان] ما را از راه، گمراه کردند. پروردگارا، آنان را دوچندان عذاب بده و لعنتشان کن، لعنتی بزرگ (احزاب/۶۶-۶۸). کسانی که کفر ورزیدند، می‌گویند: پروردگارا، آن دو گروه از جن و انس که ما را گمراه کردند، به ما نشان بده تا آنان را زیر قدم‌هایمان قرار دهیم تا از پست‌ترین‌ها شوند (فصّلت/۲۹). ای کاش این ستمکاران را هنگامی که نزد پروردگارشان بازداشته شده‌اند، ببینی که سخن را به یکدیگر برمی‌گردانند. کسانی که ضعیف شمرده شده‌اند، به کسانی که استکبار ورزیدند، می‌گویند: اگر شما نبودید، ما مومن بودیم. کسانی که استکبار ورزیدند، به ضعیف‌ شمرده‌شدگان می‌گویند: آیا ما بودیم که شما را از هدایت پس از آن‌که به سوی شما آمد، بازداشتیم؟ بلکه خودتان مجرم بودید. کسانی که ضعیف شمرده شده‌اند، به کسانی که استکبار ورزیدند، می‌گویند: بلکه نیرنگ شب و روز [شما بود] آن‌گاه که به ما فرمان می‌دادید که به خدا کفر ورزیم و برای او همتایانی قرار دهیم. هنگامی که عذاب را ببینند، پشیمانیِ خود را پنهان می‌کنند. در گردن‌های کسانی که کفر ورزیدند، غلّ‌ها می‌نهیم. آیا جز به سبب آن‎‌چه انجام می‌داده‌اند، جزا می‌بینند (سبأ/۳۱-۳۳)؟ [آن روز] کسانی که کفر ورزیدند، ندا داده می‌شوند که خشم خدا، از خشم شما با خودتان، بزرگ‌تر است آن‌گاه که به ایمان دعوت می‌شدید پس کفر می‌ورزیدید. می‌گویند: پروردگارا، ما را دو بار میراندی و دو بار زنده کردی پس ما به گناهان خود اعتراف کردیم. آیا برای خارج شدن راهی هست؟ این [کیفر] به آن سبب است که چون خدا به تنهایی خوانده می‌شد، کفر می‌ورزیدید و چون به او شرک آورده می‌شد، ایمان می‌آوردید پس حکم، برای خدای والا مرتبه بزرگ است (غافر/۱۰-۱۲). دو گروه (مومنان و کافران) ستیزه‌گر هستند که درباره پروردگارشان ستیزه می‌کنند پس کسانی که کفر ورزیدند، جامه‌هایی از آتش، برای آنان بریده شده است و از بالای سرشان، آب جوشان ریخته می‌شود که آن‌چه در شکم آنها است و پوست‌های آنان، با آن گداخته می‌شود. برای آنان، گرزهای آهنین است. هر بار بخواهند از شدّت اندوه از آن خارج شوند، به آن بازگردانده می‌شوند. [گفته می‌شود:] عذاب آتش سوزان را بچشید (حج/۱۹-۲۲).

اى فرزندان آدم، آیا من با شما عهد نکرده بودم که شیطان را نپرستید زیرا او دشمن آشکار شما است و این‌که من را بپرستید، این است راه راست؟ [او] گروه زیادی از شما را گمراه کرد. آیا تعقل نمى‏ کردید؟ این است جهنّمى که وعده داده مى‏ شدید. به سبب آن‌که کفر مى‏ ورزیدید، امروز در آن بسوزید. امروز بر دهان‌هاى آنان مهر مى ‏نهیم و دستانشان با ما سخن مى‏ گویند و پاهای آنان به آن‌چه کسب کرده‌اند، شهادت مى‏ دهند. اگر بخواهیم، به‌یقین چشمان آنان را محو می‌کنیم پس در راه، پیشی می‌جویند ولى چگونه مى‏ توانند ببینند. اگر بخواهیم آنان را در جاى خود مسخ مى‏ کنیم که نه بتوانند بروند و نه برگردند (یس/۶۰-۶۷).

اهل دوزخ، اهل بهشت را ندا می‌دهند که از آب یا از آن‌چه خدا روزی شما کرده، بر ما فرو ریزید. می‌گویند: بی‌گمان خدا آن دو را بر کافران حرام کرده است. همان کسانی که دین خود را به سرگرمى و بازى گرفتند و زندگى دنیا آنان را مغرور کرد پس همان گونه که آنان دیدار امروز خود را از یاد بردند و آیات ما را انکار مى ‏کردند ما [هم] امروز آنان را از یاد مى‏ بریم (اعراف/۵۰-۵۱). امروز کسانی که ایمان آورده‌اند، به کافران می‌خندند. بر تخت‌ها [تکیه زده،] می‌نگرند که آیا کافران به آن‌چه انجام ‌دادند، سزا داده شدند (مطفّفین/۳۴-۳۶)؟

کفر- اقوام، هیچ بشری را نسزد که خدا به او کتاب، حکم و نبوّت بدهد سپس به مردم بگوید: به جای خدا بندگان من باشید ولی [باید بگوید:] شما به سبب این‌که کتاب تعلیم می‌دادید و به سبب این که درس می‌خواندید، ربّانی باشید. به شما امر نمی‌کند که فرشتگان و پیامبران را به ربوبیّت بگیرید. آیا شما را بعد از این‌که تسلیم شده‌اید، به کفر فرمان می‌دهد (آل‌عمران/۷۹-۸۰)؟ چه بسیار پیامبرانی که مردان ربّانی بسیاری در کنار آنان جنگ کردند … سخن آنان جز این نبود که گفتند: پروردگارا، گناهان ما و زیاده‌روی ما در کارمان را بر ما ببخش و قدم‌‌های ما را استوار بدار و ما را بر گروه کافران پیروز گردان پس خدا پاداش دنیا و پاداش نیک آخرت را به آنان داد. خدا نیکوکاران را دوست دارد (آل‌عمران/۱۴۶-۱۴۸).

آیا [کافران] در زمین نگردیده‌اند تا ببینند فرجام کسانی که قبل از آنان بودند، چگونه شد؟ خدا آنان را زیرورو کرد و برای کافران نظایر آن خواهد بود. این به سبب آن است که خدا سرپرست کسانی است که ایمان آورده‌اند و بی‌گمان کافران سرپرستی ندارند (محمّد/۱۰-۱۱).

به فرشتگان گفتیم: برای آدم سجده کنید پس سجده کردند جز ابلیس که ابا کرد و استکبار ورزید و از کافران بود (بقره/۳۴). همه فرشتگان سجده کردند جز ابلیس که استکبار ورزید و از کافران بود (ص/۷۳-۷۴).

سران قوم نوح که کافر بودند، گفتند: ما تو را جز بشری همانند خود نمی‌بینیم و نمی‌بینیم جز فرومایگان ما آن هم نسنجیده،  کسی تو را پیروی کرده باشد. نمی‌بینیم که شما را بر ما برتری باشد، بلکه شما را دروغگو می‌دانیم (هود/۲۷). سران قوم نوح که کفر ورزیده بودند، گفتند: این جز بشری مانند شما نیست. می‌خواهد بر شما برتری بجوید. اگر خدا می‌خواست فرشتگانی نازل می‌کرد. در میان پدران گذشته خود چنین چیزی نشنیدیم. او جز مردی دیوانه نیست. پس تا چندی درباره او منتظر بمانید (مومنون/۲۴-۲۵). نوح گفت: پروردگارا، هیچ‌کس از کافران را بر روی زمین باقی نگذار. بی‌گمان اگر تو آنان را باقی بگذاری، بندگان تو را گمراه می‌کنند و جز پلیدکار کفرپیشه نمی‌زایند (نوح/۲۶-۲۷). آن (کشتی) آنان (نوح و یاران او) را در میان آب مانند کوه‌ها می‌برد. نوح پسر خود را که در کناری بود، صدا زد که ای پسرک من، با من سوار شو و با کافران نباش (هود/۴۲). او (نوح)، را بر تخته‌ها و میخ‌ها حمل کردیم و [کشتی] زیر نظر ما می‌رفت. جزای کسانی است که (به او) کافر شدند (قمر/۱۳-۱۴).

سران قومِ پس از نوح که کفر ورزیده بودند و دیدار آخرت را تکذیب کردند و آنان را در زندگی دنیا مرفه کرده بودیم، گفتند: این جز بشری مانند شما نیست. از آن‌چه می‌خورید، می‌خورد و از آن‌چه می‌نوشید، می‌نوشد. اگر از بشری مانند خودتان اطاعت کنید، در آن صورت زیانکار خواهید بود. آیا به شما وعده می‌دهد که وقتی مردید و خاک و استخوان شدید، باز شما بیرون آورده می‌شوید. دور است، دور، آن‌چه وعده داده می‌شوید. جز همین زندگی دنیای ما چیزی نیست. [گروهی] می‌میریم و [گروهی] حیات می‌‌‍‍‌‌یابیم. ما برانگیخته نخواهیم شد. او جز مردی که بر خدا دروغ می‌بندد، نیست. ما به او ایمان نداریم (مومنون/۳۳-۳۸). پیش از آنان (کافران)، قوم نوح نیز تکذیب کردند. بنده ما را تکذیب کردند و گفتند: دیوانه‌ای است و [از رسالت خود] بازداشته شد (قمر/۹).

سران قوم هود که کفر ورزیده بودند، گفتند: به‌راستی ما تو را در سفاهت می‌بینیم. بی‌گمان تو را از دروغگویان می‌پنداریم (اعراف/۶۶). در این دنیا و روز قیامت لعنتی به دنبال دارند. آگاه باشید که عادیان به پروردگار خود کفر ورزیدند. آگاه باشید که مرگ بر عاد، قوم هود (هود/۶۰).

کسانی [از قوم صالح] که استکبار ورزیده بودند، گفتند: ما به آن‌چه به آن ایمان آورده‌اید، کافر هستیم (اعراف/۷۶). آن ناقه را پی کردند. از فرمان پروردگار خود سرپیچی کردند و گفتند: ای صالح، اگر از فرستادگان هستی، ‌آن‌چه را به ما وعده می‌دهی ‌برایمان بیاور. پس زمین لرزه آنان را فرا گرفت و در خانه‌های خود در جای مردند (اعراف/۷۷-۷۸). کسانی [از قوم صالح را] که ستم کردند، صیحه فرا گرفت و در خانه‌های خود بر جای مردند. گویی هیچ‌گاه در آن جا نبودند. آگاه باشید که ثمودیان به پروردگار خود کفر ورزیدند. آگاه باشید که مرگ بر ثمود (هود/۶۷-۶۸).

آیا ندیدی آن کس را که چون خدا به او فرمانروایی داد با ابراهیم درباره پروردگارش محاجّه می‌کرد؟ هنگامی که ابراهیم گفت: پروردگار من آن کسی است که زنده می‌کند و می‌میراند. گفت: من هم زنده می‌کنم و می‌میرانم. ابراهیم گفت: خدا خورشید را از مشرق برمی‌آورد، تو آن را از مغرب برآور پس آن که کفر ورزیده بود، مبهوت شد. خدا قوم ستمکار را هدایت نمی‌کند (بقره/۲۵۸). [ابراهیم] گفت: شما فقط به سبب دوستی میان خودتان در زندگی دنیا به غیر از خدا بت‌هایی را [به پرستش] گرفته‌اید سپس روز قیامت به یکدیگر کفر می‌ورزید و همدیگر را لعنت می‌کنید. جایگاه شما آتش است و برای شما هیچ یاوری نخواهد بود (عنکبوت/۲۵). ابراهیم گفت: پروردگارا، این مکان را شهری امن قرار بده و اهل آن، هر کس از آنان را که به خدا و روز بازپسین ایمان آورد، از محصولات روزی بده. فرمود: هر کس کفر ورزد، اندکی او را برخوردار می‌کنم سپس او را به سوی عذاب آتش می‌کشانم و بد سرنوشتی است (بقره/۱۲۶).

[یعقوب گفت:] ای پسران من، بروید و از یوسف و برادر او جست‌وجو کنید و از رحمت خدا ناامید نشوید. به‌راستی از رحمت خدا جز گروه کافران ناامید نمی‌شوند (یوسف/۸۷).

[یوسف گفت:] من آیین قومی را که به خدا ایمان ندارند و آنان به آخرت کافر هستند را ترک کرده‌ام و از آیین پدران خود، ابراهیم، اسحاق و یعقوب پیروی کرده‌ام (یوسف/۳۷-۳۸).

سران کسانی که از قوم شعیب که کفر ورزیدند، گفتند: اگر شعیب را پیروی کنید، زیانکار خواهید شد (اعراف/۹۰). شعیب از آنان روی گرداند و گفت: ای قوم من، به یقین رسالت‌های پروردگار خود را به شما رساندم و شما را نصیحت کردم. پس چگونه بر قوم کافر تأسف بخورم (اعراف/۹۳).

[فرعون به موسی گفت:] کار خود را کردی [و کسی را کشتی] در حالی‌که تو از کافران بودی (شعراء/۱۹). وقتی [موسی] از جانب ما حق را برای آنان (فرعون، هامان و قارون) آورد، گفتند: پسران کسانی را که با او ایمان آورده‌اند، بکشید و زنانشان را زنده بگذارید. ولی نیرنگ کافران جز در گمراهی نیست (غافر/۲۵). [موسی به قوم خود گفت:] پروردگارتان اعلام کرد که اگر شکر کنید شما را افزون خواهم کرد و اگر کفر ورزید، بدون تردید عذاب من شدید است. موسی گفت: اگر شما و هر کس در زمین است همگی کفر ورزید، به‌یقین خدا بی‌نیاز ستوده است (ابراهیم/۷-۸). [قوم موسی گفتند: پروردگارا،] ما را به رحمت خود از گروه کافران نجات بده (یونس/۸۶).

خدا از بنی‌اسرائیل پیمان گرفت و از آنان دوازده سرکرده برانگیختیم. خدا فرمود: به‌راستی من با شما هستم اگر نماز برپا دارید، زکات بدهید، به فرستادگان من ایمان بیاورید، آنان را یاری کنید و به خدا قرض نیکویی بدهید، بدی‌هایتان را از شما می‌پوشانم و شما را به باغ‌هایی که از زیر آن نهرها جاری است، داخل می‌کنم پس هر کس از شما بعد از این کفر ورزد، بدون تردید راه راست را گم کرده است (مائده/۱۲). از شما پیمان گرفتیم و بالای شما طور را برافراشتیم و [گفتیم:] آن‌چه به شما داده‌ایم را به قوّت بگیرید و بشنوید. گفتند: شنیدیم و نافرمانی کردیم. به سبب کفرشان، [مهر] گوساله به قلب‌های آنان نوشانیده شد. بگو، اگر مومن هستید، بد است آن‌چه ایمانتان شما را به آن امر می‌کند (بقره/۹۳). [مُهر] خواری و ناداری بر آنان زده شد و به خشمی از خدا گرفتار شدند. این به سبب آن بود که آنان به آیات خدا کفر می‌ورزیدند و پیامبران را به ناحق می‌کشتند. این به سبب آن بود که نافرمانی می‌کردند و پیوسته تجاوز می‌کردند (بقره/۶۱). گفتند: دل‌های ما در غلاف است بلکه خدا آنان را به سبب کفرشان لعنت کرد پس اندک ایمان می‌آورند ( بقره/۸۸). همین شما (بنی‌اسرائیل) هستید که یکدیگر را می‌کشید و گروهی از خودتان را از دیارشان بیرون می‌رانید و به گناه و تجاوز بر ضدّ آنان یکدیگر را پشتیبانی می‌کردید و اگر به اسارت نزد شما بیایند، آنان را با فدیه آزاد می‌کنید در حالی‌که بیرون کردن آنان بر شما حرام شده است. آیا به بخشی از کتاب ایمان می‌آورید و به بخشی کفر می‌ورزید؟ پس جزای هر کس از شما که چنین کند، جز خواری در زندگی دنیا نخواهد بود و روز رستاخیز آنان را به سخت‌ترین عذاب‌ها بازگردانده می‌شوند. خدا از آن‌چه انجام می‌دهید، غافل نیست (بقره/۸۵). به بنی‌اسرائیل در کتاب اعلام کردیم که دو بار در زمین فساد می‌کنید و به طغیان بزرگی دست می‌زنید … ما جهنّم را برای کافران زندان قرار داده‌ایم (اسراء/۴-۸).

[بنده ما که به او علم و رحمت داده بودیم، به موسی گفت:] آن نوجوان [که او را کشتم،] پدر و مادرش مومن بودند پس ترسیدیم که آن دو را به طغیان و کفر بکشاند (کهف/۸۰).

[مرد مومنی از آل فرعون به قوم خود گفت:] مرا می‌خوانید تا به خدا کفر ورزم و چیزی را که به آن علمی ندارم با او شریک گردانم در حالی‌که من شما را به سوی آن شکست‌ناپذیر آمرزنده دعوت می‌کنم. شکی نیست که آن‌چه من را به آن دعوت می‌کنید، نه در دنیا دعوتی دارد، نه در آخرت (غافر/۴۲-۴۳).

کسانی که دیروز موقعیت او (قارون) را آرزو می‌کردند، صبح می‌گفتند: گویی خدا روزی را برای هر کس از بندگان خود که بخواهد، گسترده یا تنگ می‌کند اگر خدا بر ما منّت ننهاده بود، ما را [نیز به زمین] فرو برده بود. وای گویی کافران هرگز رستگار نمی‌شوند (قصص/۸۲).

هنگامی که [سلیمان] آن (تخت ملکه) را نزد خود حاضر دید، گفت: این از فضل پروردگار من است تا من را بیازماید که آیا سپاس می‌گزارم یا کفر می‌ورزم. هر کس سپاس گزارد، فقط به سود خود سپاس گزارده است و هر کس کفر ورزد، بی‌گمان پروردگار من بی‌نیاز کریم است (نمل/۴۰). آن‌چه به غیر از خدا می‌پرستید، او (ملکه سبأ) را [از ایمان به خدا] بازداشته بود. به‌یقین او از گروه کافران بود (نمل/۴۳).

[یهود] از آن‌چه شیاطین بر ضدّ فرمانروایی سلیمان می‌خواندند، پیروی ‌کردند در حالی‌که سلیمان کفر نورزید ولی شیاطین کفر ورزیدند و به مردم سحر آموختند و از آن‌چه بر دو فرشته هاورت و ماروت در بابل نازل شده بود، پیروی کردند در حالی‌که [آن دو] به کسی [سحر] نمی‌آموختند مگر این‌که می‌گفتند: ما فقط [وسیله] امتحان هستیم پس کافر نشوید ولى آنان از آن دو چیزهایى مى ‏آموختند که با آن میان مرد و همسرش جدایى می‌افکندند در حالی‌که بدون اذن خدا نمى‏ توانستند با آن به کسی زیان برسانند. چیزى مى ‏آموختند که برای آنان زیان داشت و سودى به ایشان نمى ‏رسانید (بقره/۱۰۲).

هنگامی که [طالوت و سپاهیان او] با جالوت و سپاه او روبه‌رو شدند، گفتند: پروردگارا، بر ما شکیبایی فرو ریز. قدم‌های ما را استوار ساز و ما را بر قوم کافران پیروز گردان. پس به اذن خدا آنان را شکست دادند و داوود، جالوت را کُشت (بقره/۲۵۰-۲۵۱).

خدا فرمود: ای عیسی پسر مریم، نعمت من را بر خود و مادرت به یاد آور، آن‌گاه که تو را با روح‌القدس تأیید کردم که در گهواره و میانسالی با مردم سخن می‌گفتی، آن‌گاه که به تو کتاب، حکمت، تورات و انجیل آموختم. آن‌گاه که به اذن من از گل، شکل پرنده‌ای می‌ساختی پس در آن می‌دمیدی پس به اذن من پرنده‌ای می‌شد و به اذن من نابینای مادرزاد و پیس را شفا می‌دادی و آن‌گاه که به اذن من مردگان را [زنده از قبر،] خارج می‌کردی و آن‌گاه که [آسیب] بنی‌اسرائیل را از تو بازداشتم، آن‌گاه که برای  آنان نشانه‌های روشنی آوردی پس کسانی که کفر ورزیدند، گفتند: این جز سحری آشکار نیست (مائده/۱۱۰). عیسی، پسر مریم گفت: خدایا، ای پروردگار ما، از آسمان مائده‌ای برای ما بفرست … خدا فرمود: من آن را برای شما نازل می‌کنم، پس هر کس از شما بعد از آن  کفر ورزد، بدون تردید او را چنان عذابی کنم که هیچ یک از جهانیان را عذاب نکرده باشم (مائده/۱۱۴-۱۱۵). هنگامی که عیسی از آنان (بنی‌اسرائیل) احساس کفر کرد، گفت: یاران من به سوی خدا چه کسانی هستند؟ حواریون گفتند: ما یاران خدا هستیم. به خدا ایمان آوردیم و شاهد باش که ما تسلیم هستیم (آل‌عمران/۵۲). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، یاران خدا باشید همان گونه که عیسی، پسر مریم به حواریون گفت: چه کسانی یاران من به سوی خدا هستند؟ حواریون گفتند: ما یاران خدا هستیم پس گروهی از بنی‌اسرائیل ایمان آوردند و گروهی کفر ورزیدند پس کسانی را که ایمان آورده بودند، بر دشمن آنان یاری دادیم تا پیروز شدند (صف/۱۴). کسانی از فرزندان اسرائیل کسانی که کفر ورزیدند، به زبان داوود و عیسی، پسر مریم لعنت شدند. این به سبب آن بود که عصیان ورزیدند و تجاوز می‌کردند. آنان یکدیگر را از اعمال بدی که انجام می‌دادند، باز نمی‌داشتند. به‌راستی آن‌چه می‌کردند، بد بود (مائده/۷۸-۷۹). کسانی که گفتند، خدا همان مسیح، پسر مریم است، به‌راستی کفر ورزیدند. بگو، اگر خدا اراده کند که مسیح، پسر مریم، مادرش و هر کس را در زمین است، همه را هلاک کند، چه کسی در برابر خدا اختیار چیزی را دارد (مائده/۱۷)؟ کسانی که گفتند: خدا همان مسیح، پسر مریم است، بدون تردید کافر شدند در حالی‌که مسیح گفت: ای بنی‌اسرائیل، پروردگار من و پروردگار خودتان را بپرستید. به‌راستی هر کس به خدا شرک ورزد، بی‌گمان خدا بهشت را بر او حرام کردهاست. جایگاه او آتش است و برای ستمکاران یاورانی نیست. بی‌تردید کسانی که گفتند: خدا سومین از سه است، کافر شدند در حالی‌که هیچ معبودی جز خدای یگانه نیست. اگر از آن‌چه می‌گویند دست برندارند، به کسانی از آنان که کفر ورزیدند، عذابی دردناک می‌رسد، چرا به سوی خدا توبه نمی‌کنند و از او آمرزش نمی‌خواهند؟ خدا آمرزنده مهربان است (مائده/۷۲-۷۴). یهود گفتند: عُزیر، پسر خدا است. مسیحیان گفتند: مسیح، پسر خدا است. این سخن آنان بر دهان‌هایشان است. به سخن کسانی که پیش از این کفر ورزیدند، شباهت دارد. خدا آنان را بکشد، به کجا منحرف می‌شوند؟ علما و راهبان خود و مسیح، پسر مریم را غیر از خدا، به ربوبیت گرفتند در حالی‌که فرمان نیافته بودند جز این که معبودِ یگانه را که معبودی جز او نیست، بپرستند. او منزّه است از آن‌‌چه با وی شریک می‌کنند. می‌خواهند نور خدا را با دهان‌های خود خاموش کنند ولی خدا نمی‌گذارد تا این‌که نور خود را کامل کند، هر چند کافران خوش ندارند (توبه/۳۰-۳۲). خدا فرمود: ای عیسی، من تو را برمی‌گیرم و به سوی خود بالا می‌برم و تو را از کسانی که کفر ورزیدند، پاک می‌گردانم و کسانی که تو را پیروی کردند تا روز قیامت فوق کسانی که کفر ورزیدند، قرار می‌دهم سپس بازگشت شما به سوی من است پس در آن‌چه در آن اختلاف داشتید، بین شما حکم می‌کنم امّا کسانی را که کفر ورزیدند، آنان را در دنیا و آخرت به عذابی شدید، عذاب می‌کنم و هیچ یاوری نخواهند داشت (آل‌عمران/۵۵-۵۶). به سبب پیمان‌شکنی آنان (بنی‌اسرائیل) و کفرشان به آیات خدا و کشتن آنها پیامبران را به ناحق و سخن آنان که قلب‌های ما در غلاف است، بلکه به سبب کفرشان، خدا بر [دل‌هایشان] مهر زد پس جز اندکی ایمان نمی‌آورند. به سبب کفر آنان و سخنشان، آن تهمت بزرگی که به مریم زدند و سخن آنان که ما مسیح، عیسی پسر مریم، فرستاده خدا را کشتیم … و به سبب بازداشتن بسیار آنان از راه خدا و به سبب ربا گرفتن آنان که از آن نهی شده بودند و خوردن اموال مردم به باطل. ما برای کافران از آنان عذابی دردناک آماده کرده‌ایم (نساء/۱۵۵-۱۶۱). از میان آنان گروه‌هایی اختلاف کردند پس وای بر کسانی که کفر ورزیدند، از مشاهده روزی عظیم. روزی که نزد ما آیند، چه شنوا و چه بینا می‌شوند. ولی ستمکاران امروز در گمراهی آشکاری هستند (مریم/۳۷-۳۸).

خدا شهری را مَثَل زده که امن و امان بود. روزیِ آن از هر سو فراوان می‌رسید. امّا  به نعمت‌های خدا کفر ورزیدند پس خدا هم به سزای آن‌چه انجام می‌دادند، طعم گرسنگی و هراس را به آنها چشانید (نحل/۱۱۲). به‌راستی برای سبأ در محلِّ سکونت آنان نشانه‌ای بود. دو باغ از راست و چپ. [گفتیم:] از روزیِ پروردگارتان بخورید و او را سپاس گزارید که شهری است پاک و پروردگاری آمرزنده، ولی روی گرداندند پس بر آنها سیل عَرِم را فرستادیم و دو باغ آنان را به دو باغ با میوه‌های تلخ و شورگز و اندکی از [درخت] کُنار تبدیل کردیم. این جزای آنان بود به سبب این که کفر ورزیدند. آیا جز کفرپیشگان را جزا می‌دهیم (سبأ/۱۵-۱۷)؟

بی‌گمان به لقمان حکمت دادیم که خدا را سپاس گزار. هر کس سپاس گزارد، تنها به سود خود سپاس می‌گزارد و هر کس کفر ورزد، به‌راستی خدا بی‌نیاز ستوده است (لقمان/۱۲).

دوست مرد باغدار در حالی‌که با او گفت‌وگو می‌کرد، گفت: آیا به کسی که تو را از خاک و سپس از نطفه آفرید، آن‌گاه تو را به صورت مردی سامان داد، کفر می‌ورزی (کهف/۳۷)؟

کفر- قرآن و پیامبر، بی‌گمان ما در این قرآن برای مردم از هر مَثَلی گوناگون بیان کردیم امّا بیشتر مردم سر باز زدند و جز کفر نخواستند (اسراء/۸۹). بی‌گمان آن (قرآن) برای کافران حسرتی است (حاقّه/۵۰). سوگند به قرآن پراندرز، ولی کسانی که کفر ورزیدند، در سرکشی و ستیزه هستند. چه بسیار نسل‌هایی را که قبل از آنان هلاک کردیم که [ما را] ندا دادند ولی دیگر وقت گریز و نجات نبود (ص/۱-۳). به‌راستی به سوی تو نشانه‌های روشنگری نازل کردیم و جز نافرمانان به آن کفر نمی‌ورزند (بقره/۹۹).

این [سخن] جز یادآوری و قرآنی روشن نیست تا آن را که [دل او] زنده است، بیم دهد و سخنِ [عذاب] بر کافران محقّق گردد (یس/۶۹-۷۰). کتابی است که آن را به سوی تو نازل کردیم تا مردم را به اذن پروردگارشان از تاریکی‌ها به سوی نور بیرون آوری، به راه آن شکست‌ناپذیر ستوده. خدایی که آن‌چه در آسمان‌ها و آن‌چه در زمین است، از آنِ او است. وای بر کافران از عذابی شدید. همان کسانی که زندگی دنیا را بر آخرت ترجیح می‌دهند و از راه خدا باز می‌دارند و آن را کج می‌خواهند. آنان در گمراهی آشکاری هستند (ابراهیم/۱-۳). بگو، حق از پروردگار شما است پس هر کس بخواهد، ایمان آورد و هر کس بخواهد، کفر ورزد. ما برای ستمکاران آتشی آماده کرده‌ایم که سرا پرده‌های آنان را احاطه کند و اگر فریادرسی خواهند، با آبی مانند فلز گداخته که چهره‌ها را بریان می‌کند، فریادرسی می‌شوند. بد نوشیدنی و بد جایگاهی است (کهف/۲۹). این‌گونه تو را در میان امّتی فرستادیم که پیش از آن، امّت‌هایی گذشتند تا آن‌چه را به تو وحی کردیم، بر آنان تلاوت کنی، در حالی‌که آنان به رحمان کفر می‌ورزند. بگو، او پروردگار من است. جز او معبودی نیست و به او توکّل کرده‌ام و بازگشت من به سوی او است (رعد/۳۰). ای پیامبر، آن‌چه از جانب پروردگارت بر تو نازل شده است را، ابلاغ کن. اگر چنین نکنی، رسالت خود را ابلاغ نکرده‌ای. خدا تو را از مردم نگاه می‌دارد. به‌راستی خدا گروه کافران را هدایت نمی‌کند (مائده/۶۷).

ای مردم، این پیامبر از سوی پروردگارتان حق را برای شما آورده است پس ایمان بیاورید که برای شما بهتر است. اگر کفر ورزید، آن‌چه در آسمان‌ها و زمین است، از آنِ خدا است. خدا دانای حکیم است (نساء/۱۷۰). از بهترین آن‌چه از جانب پروردگارتان به سوی شما نازل شده، پیروی کنید پیش از آن‌که ناگهان عذاب به سوی شما بیاید در حالی‌که درنمی‌یابید … یا چون عذاب را ببیند، بگوید: ای کاش برای من بازگشتی بود تا از نیکوکاران می‌شدم. [گفته می‌شود:] آری، به‌راستی آیات من برای تو آمد پس آن را تکذیب کردی و استکبار ورزیدی و از کافران شدی (زمر/۵۵-۵۹). کسانی که دین خود را به بازی و سرگرمی گرفته‌اند و دنیا آنان را فریب داده است، رها کن. با این (قرآن) پند بده. مبادا کسی به سبب کاری که کرده است، گرفتار شود که او را جز خدا یاور و شفیعی نباشد و هر گونه عوضی بدهد، از او نگیرند. آنان کسانی هستند که به سبب آن‌چه کسب کرده‌اند، گرفتار شده‌اند. آنها به سبب آن‌که کفر ورزیدند، شرابی از آبِ جوشان و عذابی دردناک دارند (انعام/۷۰).

بگو، به من خبر دهید، آن‎‌چه غیر از خدا می‌خوانید، به من نشان دهید چه چیزی از زمین را آفریده‌اند یا در [خلقت] آسمان‌ها مشارکتی داشته‌اند؟ اگر راست می‌گویید، کتابی که پیش از این (قرآن) است یا اثری علمی برای من بیاورید (احقاف/۴). بگو، به من خبر دهید از شریکانتان که غیر از خدا می‌خوانید، به من نشان دهید چه چیزی از زمین را آفریده‌اند یا آنان را در آسمان‌ها مشارکتی است؟ یا به آنان کتابی داده‌ایم که آنان دلیلی از آن برخود دارند؟ بلکه ستمکاران یکدیگر را جز فریب وعده نمی‌دهند (فاطر/۴۰). بگو، به من خبر دهید اگر [قرآن] از نزد خدا باشد و شما به آن کفر ورزید و شاهدی از بنی‌اسرائیل بر همانندی آن شهادت دهد پس ایمان بیاورد و شما استکبار ورزید، [آیا شما ستمکار نیستید]؟ بی‌گمان خدا گروه ستمکاران را هدایت نمی‌کند (احقاف/۱۰). بگو، به من خبر دهید، اگر [قرآن] از نزد خدا باشد و شما به آن کفر ورزید، چه کسی گمراه‌تر از آن است که در مخالفتِ دوری است؟ به‌زودی نشانه‌های خود را در اطراف [جهان] و در جان‌هایشان به آنان نشان می‌دهیم تا برای آنان روشن گردد که او حق است. آیا کافی نیست که پروردگار تو بر همه چیز شاهد است. آگاه باش که آنان از دیدار پروردگار خود در تردید هستند. آگاه باش که او به هر چیزی احاطه دارد (فصّلت/۵۲-۵۴). از مردم نترسید و از من بترسید و آیات من را به بهای ناچیز نفروشید. هر کس با آن‌چه خدا نازل کرده است، حکم نکند پس آنان همان کافران هستند (مائده/۴۴).

[پیامبر‏ و مومنان گفتند: پروردگارا،] تو مولای ما هستى‏ پس ما را بر گروه کافران پیروز کن‏ (بقره/۲۸۶).

هنگامی که به آنان (کافران) گفته شود: به سوی آن‌چه خدا نازل کرده و به سوی این پیامبر بیایید، می‌گویند: آن‌چه پدران خود را بر آن یافتیم، برای ما کافی است. آیا هر چند پدران آنان چیزی نمی‌دانستند و هدایت‌‌یافته بودند (مائده/۱۰۴). کسانی که کفر ورزیدند، درباره حق، وقتی به سوی آنان آمد، گفتند: این جز سحری آشکار نیست. ما هیچ کتابی به آنان نداده بودیم که آن را بخوانند و قبل از تو نیز هشدار دهنده‌ای به سوی آنان نفرستاده بودیم (سبأ/۴۳-۴۴). کسانی که کفر ورزیدند، گفتند: این (کتاب) جز دروغی که آن را بربافته و گروهی دیگر او را بر آن یاری کرده‌اند، نیست. به‌یقین ستم و دروغی ناروا آوردند. گفتند: افسانه‌های پیشینیان است که برای او نوشته‌اند و هر صبح و شام بر او خوانده می‌شود (فرقان/۴-۵). کسانی که کفر ورزیدند، هنگامی که این ذکر را شنیدند، نزدیک بود با چشمانشان تو را نابود کنند و می‌گویند: بی‌گمان او دیوانه است (قلم/۵۱). کسانی که کفر ورزیدند، می‌گویند: این جز افسانه‌های پیشینیان نیست. آنان [مردم را] از آن باز می‌دارند و [خود نیز] از آن دور می‌شوند ولی جز خویشتن را هلاک نمی‌کنند در حالی‌که نمی‌دانند (انعام/۲۵-۲۶). هنگامی که آیات روشنگر ما بر آنان خوانده شود، کسانی که به حق، چون برای آنان آمد، کفر ورزیدند، می‌گویند: این سحری آشکار است یا مى ‏گویند آن [کتاب] را بربافته است. بگو، اگر آن را بربافته باشم، در برابر خدا اختیار چیزى را براى من ندارید. او به آن‌چه در آن فرو مى‏ روید، آگاه‌‏تر است. گواه بودن او میان من و شما کافی است. او آمرزنده مهربان است (احقاف/۷-۸). اگر نوشته‌ای بر کاغذی بر تو نازل می‌کردیم و آنان با دستان خود آن را لمس می‌کردند، بی‌تردید کسانی که کفر ورزیدند، می‌گفتند: به‌راستی این، جز سحری آشکار نیست (انعام/۷). هنگامی که آیات ما بر آنان تلاوت شود، می‌گویند: شنیدیم. اگر می‌خواستیم ما نیز مثل آن را می‌گفتیم. این جز افسانه‌های پیشینیان نیست (انفال/۳۱). هنگامی که آیات روشن ما برای آنان تلاوت شود، در چهره کسانی که کفر ورزیدند، انکار را خواهی دید. نزدیک است بر کسانی که آیات ما را بر آنان تلاوت می‌کنند، حمله کنند. بگو، آیا شما را به بدتر از این خبر دهم؟ آتش است که خدا آن را به کسانی که کفر ورزیدند، وعده داده و بد سرانجامی است (حج/۷۲). هنگامی که آیه‌ای برایشان بیاوری، آنان که کافر شدند، بی‌گمان می‌گویند: شما جز بر باطل نیستید. این‌چنین خدا بر قلب‌های آنان که نمی‌دانند، مهر می‌زند (روم/۵۸-۵۹). اینان (کافران) و پدرانشان را برخوردار کردیم تا هنگامی که حق و فرستاده روشنگر به سوی آنان آمد. چون حق به سوی آنان آمد، گفتند: این سحر است و ما به آن کافر هستیم. گفتند: چرا این قرآن بر مردی بزرگ از آن دو شهر نازل نشده است؟ آیا آنان هستند که رحمت پروردگار تو را تقسیم مى ‏کنند؟ ما معیشت آنان را در زندگى دنیا میانشان تقسیم کرده ‏ایم. برخى از آنان را به درجاتی بر برخی دیگر برتری داده ‏ایم تا همدیگر را در خدمت گیرند (زخرف/۲۹-۳۲). کسانی که کفر ورزیدند، گفتند: چرا قرآن یک جا بر او نازل نشده است؟ این‌گونه است تا دل تو را به وسیله آن استوار گردانیم و آن را به تدریج بر تو می‌خوانیم (فرقان/۳۲). کسانی که کفر ورزیدند، گفتند: به این قرآن گوش ندهید و در [تلاوتِ] آن، سخن لغو بیفکنید، باشد که پیروز شوید (فصّلت/۲۶). هنگامی که آیات روشن ما بر آنان تلاوت شود، کسانی که کفر وریدند، به کسانی که ایمان آوردند، می‌گویند: کدام یک از [ما] دو گروه، جایگاهش بهتر و محفلش نیکوتر است (مریم/۷۳)؟ کسانی که کفر ورزیدند، درباره کسانی که ایمان آوردند، گفتند: اگر [این قرآن] چیز خوبی بود، بر ما سبقت نمی‌گرفتند. چون به وسیله آن هدایت نیافته‌اند، خواهند گفت: این سحری قدیمی است (احقاف/۱۱). گفتند: خدایا، اگر این (کتاب)، همان حق و از نزد تو است پس بر ما از آسمان سنگی ببار یا برای ما عذابی دردناک بیاور. خدا بر آن نیست که آنان را در حالی‌که تو در میانشان هستی، عذاب کند و تا آنها استغفار می‌کنند، خدا عذاب‌کننده آنان نخواهد بود (انفال/۳۲-۳۳).

آیات ما را جز کافران انکار نمی‌کنند (عنکبوت/۴۷). کسانی که کفر ورزیدند، گفتند: هرگز نه به این قرآن و نه به آن که پیش از آن است، ایمان نخواهیم آورد (سبأ/۳۱). در آیات خدا جز کسانی که کفر ورزیدند، مجادله نمی‌کنند پس رفت و آمد آنان در شهرها تو را فریب ندهد (غافر/۴). به آن (قرآن) کفر ورزیدند پس به‌زودی خواهند دانست (صافّات/۱۷۰). اگر اینان به آن (کتاب و حکم و نبوّت) کفر ورزند، به یقین قومی را بر آنان گماشته‌ایم که به آن کافر نباشند (انعام/۸۹). چون بر آنان قرآن خوانده مى ‏شود، سجده نمی‌کنند بلکه کسانی که کفر ورزیدند، تکذیب می‌کنند. خدا به آن‌چه پنهان می‌کنند، داناتر است پس آنان را به عذابی دردناک بشارت بده جز کسانی که ایمان آوردند و اعمال شایسته انجام دادند که آنان را پاداشی بدون منّت است (انشقاق/۲۱-۲۵). اگر در آن‌چه بر بنده خود نازل کردیم، در شک هستید، اگر راست می‌گویید، سوره‌ای مانند آن بیاورید و شاهدان خود را غیر از خدا فرا خوانید، پس اگر نکردید و هرگز نخواهید کرد، از آتشی که هیزمِ آن مردم و سنگ‌ها است و برای کافران آماده شده است، بترسید (بقره/۲۳-۲۴). کسانی که کفر ورزیدند، همواره از آن (قرآن) در تردید هستند تا به ناگاه، قیامت بر آنان برسد یا عذاب روزی عقیم، بر آنان بیاید (حج/۵۵). بی‌گمان کسانی که به ذکر (قرآن) وقتی برای آنان آمد، کفر ورزیدند، [بر ما پوشیده نیستند] (فصّلت/۴۱).

[یاد کن] هنگامی که از پیامبران پیمان گرفتیم و از تو و از نوح، ابراهیم، موسی و عیسی، پسر مریم و از همه آنان پیمانی استوار گرفتیم تا [خدا] صادقان را از صدقشان بپرسد و برای کافران عذابی دردناک آماده کرده‌ است (احزاب/۷-۸). بگو، خدا و فرستاده را اطاعت کنید پس اگر روی‌گرداندند پس به‌یقین خدا کافران را دوست ندارد (آل‌عمران/۳۲). بگو، اى نادانان (کافران)، آیا به من فرمان می‌دهید که جز خدا را بپرستم (زمر/۶۴)؟ بگو، ای کافران، آن‌چه می‌پرستید، من نمی‌پرستم. آن‌چه را من می‌پرستم، شما نمی‌پرستید. آن‌چه شما می‌پرستید، من نمی‌پرستم و آن‌چه را من می‌پرستم، شما نمی‌پرستید. دین شما برای شما است و دین من برای من است (کافرون/۱-۶).

بی‌گمان بدترین جنبندگان نزد خدا کسانی هستند که کفر ورزیدند پس آنان ایمان نمی‌آورند. همان کسانی که از ایشان پیمان گرفتى ولى هر بار پیمان خود را مى‏ شکنند و پروا نمى‏ کنند (انفال/۵۵-۵۶). به راستی کسانى که کفر ورزیدند، چه آنان را بیم دهى، چه آنان را بیم ندهى، برایشان یکسان است، آنها ایمان نمی‌آورند. خدا بر قلب‌ها و بر شنوایى‌شان مُهر نهاده و بر دیدگانشان پرده ‏اى است و آنان عذابى بزرگ دارند (بقره/۶-۷). کسانی که کفر ورزیدند، می‌گویند: تو فرستاده نیستی. بگو، شهادتِ خدا و آن‌ کسی که علم کتاب نزد او است، میان من و میان شما کافی است (رعد/۴۳). آیا برای مردم شگفت‌آور است که بر مردی از خود آنان وحی کردیم که مردم را هشدار بده و کسانی را که ایمان آورده‌اند، بشارت بده که برای آنان نزد پروردگارشان جایگاهی راستین است؟ کافران گفتند: به‌راستی این ساحری آشکار است (یونس/۲). از این‌که بیم‌دهنده‌ای از خودشان برای آنان آمده بود، تعجّب کردند. کسانی که کفر ورزیدند گفتند: این ساحری دروغگو است. آیا او همه معبودان را یک معبود قرار داده است. این چیز عجیبی است (ص/۴-۵). آیا می‌گویند: شاعری است که ما منتظر مرگ او هستیم؟آیا می‌خواهند نیرنگی بزنند؟ پس کسانی که کفر ورزیدند، خود نیرنگ خورده‌اند (طور/۳۰-۴۲). کسانی که کفر ورزیدند، چون تو را ببینند، جز به ریشخندت نگیرند. [می‌گویند:] آیا این همان کسی است که معبودانتان را [به بدی] یاد می‌کند؟ در حالی‌که آنان خود به ذکر رحمان کافر هستند (انبیاء/۳۶). کسانى که کافر شده ‏اند، مى‏گویند: چرا از جانب پروردگارش نشانه‌ای بر او نازل نشده است؟ بگو، بی‌گمان ‏خدا است که هر کس را بخواهد، گمراه می‌کند و هر کس را که بازگردد، به سوى خود هدایت می‌کند (رعد/۲۷). کسانی که کفر ورزیدند، می‌گویند: چرا نشانه‌ای از پروردگارش بر او نازل نمی‌شود؟ تو فقط هشدار دهنده‌ای و برای هر قومی هدایت‌کننده‌ای است (رعد/۷). گفتند: چرا فرشته‏ اى بر او نازل نشده است؟ اگر فرشته ‏اى نازل می‌کردیم، بی‌گمان کار پایان می‌یافت سپس مهلت نمى ‏یافتند. اگر او را فرشته ‏اى قرار مى ‏دادیم، بدون تردید وى را به صورت مردى می‌آوردیم و آن‌چه را که [بر خود] مشتبه می‌کنند، بر آنان مشتبه مى ‏کردیم (انعام/۸-۹). گفتند: این چه فرستاده‌ای است که غذا مى‏خورد و در بازارها راه مى‏ رود؟ چرا فرشته ‏اى به سوى او نازل نشده تا همراه وى، بیم‌دهنده باشد یا گنجى به سوی او افکنده نشده یا باغى ندارد که از آن بخورد؟ ستمکاران گفتند: جز مردى سحر‏شده را پیروی نمى‏ کنید. بنگر چگونه براى تو مَثَل‌ها زدند پس گمراه شدند و نمى ‏توانند راهى بیابند … بلکه رستاخیز را تکذیب کردند. براى هر کس که رستاخیز را تکذیب کند، آتش سوزان آماده کرده ‏ایم. چون [دوزخ] از فاصله‏ اى دور آنان را ببیند، فریادِ خشم و خروشى از آن مى ‏شنوند. چون آنان را که با زنجیر به هم بسته‌اند، در جایی تنگ از آن بیندازند، آنجا است که هلاک را مى ‏خواهند. امروز یک بار هلاک [خود] را نخواهید و بسیار هلاک [خود] را بخواهید (فرقان/۷-۱۴). گفتند: هرگز به تو ایمان نخواهیم آورد تا از زمین چشمه‌ای برای ما بجوشانی یا برای تو، باغی از درختان خرما و انگور باشد که میان آن نهرها روان کنی یا چنان‌که می‌پنداری، آسمان را پاره‌پاره بر ما بیفکنی یا خدا و فرشتگان را در برابر ما بیاورى یا براى تو خانه ‏اى از طلا باشد یا به آسمان بالا بروى و البته به بالا رفتن تو هم ایمان نمی‌آوریم تا بر ما کتابى نازل کنى که آن را بخوانیم. بگو، منزّه است پروردگار من، آیا [من] جز بشرى فرستاده هستم (اسراء/۹۰-۹۳). بزرگانشان به راه افتادند [و گفتند:] بروید و بر معبودان خود، ایستادگى نمایید. این چیزی است که [از شما] خواسته می‌شود. این را در آیین اخیر نشنیده‏ ایم. این، جز دروغ‌‏بافى نیست. آیا از میان ما، ذکر (قرآن) بر او نازل شده است؟ بلکه آنان از ذکر من در شک هستند بلکه هنوز عذاب من را نچشیده ‏اند. آیا گنجینه ‏هاى رحمتِ پروردگارِ شکست‎‌ناپذیرِ بسیار بخشنده تو، نزد آنان است؟ یا فرمانروایى آسمان‌ها و زمین و آن‌چه میان آن دو است، از آنِ ایشان است؟ پس  [اگر چنین است] با اسباب بالا بروند. در آن‌جا سپاهی شکست‌خورده از گروه‌های [کافران] هستند (ص/۶-۱۱). اگر نشانه‌ای ببینند، روی می‌گردانند و می‌گویند: سحری همیشگی است. تکذیب کردند و هوس‌های خود را پیروی نمودند ولی هر امری [به جای خود] قرار می‌گیرد. به‌راستی از خبرها آن‌چه در آن مایه بازایستادن [از کفر] است، به آنان رسید. حکمتی رسا است ولی بیم‌دهندگان چه سودی می‌توانند برسانند (قمر/۲-۵)؟ چون حق از نزد ما برای آنان آمد، گفتند: چرا نظیر آن‌چه به موسى داده شد، به او داده نشده است؟ آیا به آن‌چه پیش از این، به موسى داده شد، کفر نورزیدند؟ گفتند: دو ساحرند که پشتیبان همدیگر هستند و گفتند: ما به همه کافر هستیم. بگو پس اگر راست مى‏گویید، کتابى از جانب خدا بیاورید که از این دو هدایت کننده ‏تر باشد تا آن را پیروی کنم پس اگر تو را اجابت نکردند، بدان که فقط هوس‌هاى خود را پیروى مى ‏کنند و کیست گمراه ‏تر از آن‌که بدون هدایتی از خدا، از هوس خود پیروى کند؟ بى‏ تردید خدا گروه ستمکار را هدایت نمى ‏کند. به‌راستى این گفتار (قرآن) را براى آنان پیوسته کردیم شاید آنان متذکر شوند (قصص/۴۸-۵۱). آیا می‌خواهید از فرستاده خود، همان را بخواهید که پیش از آن، از موسی خواسته شد؟ هر کس کفر را با ایمان عوض کند، بی‌تردید راه راست را گم کرده است (بقره/۱۰۸). آیا کسی که از جانب پروردگار خود بر دلیلی روشن است و شاهدی از وی، او را پیروی می‌کند و پیش از او کتاب موسی، امام و رحمتی بود، [دروغ می‌بافد؟] اینان هستند که به آن (قرآن) ایمان می‌آورند. هر کس از گروه‌ها به آن کفر ورزد، آتش وعده‌گاه او است پس در آن تردید نکن که آن حق و از نزد پروردگار تو است ولی بیشتر مردم ایمان نمی‌آورند (هود/۱۷). می‌گویند: ما گروهی انتقام‌گیرنده هستیم. به‌زودی این جمع شکست می‌خورند و پشت کرده می‌گریزند بلکه وعده‌گاه آنان رستاخیز است و رستاخیز سخت‌تر و تلخ‌تر است (قمر/۴۴-۴۶). کسانی که کفر ورزیدند، برای تو مکر کردند تا تو را دربند کشند یا بکُشند یا بیرونت کنند و مکر می‌کردند، خدا هم مکر می‌کرد و خدا بهترین مکرکنندگان است (انفال/۳۰). بی‌گمان آنان (کافران) پیوسته نیرنگ می‌کنند و من نیز چنان‌که باید، نیرنگ می‌کنم پس کافران را مهلت بده و به آنان اندکی مهلت ده (طارق/۱۵-۱۷). آیا ندیدند که ما [برای آنان] حرمی امن قرار دادیم در حالی‌که مردم از پیرامون آنان ربوده می‌شوند؟ آیا به باطل ایمان می‌آورند و به نعمت خدا کفر می‌ورزند (عنکبوت/۶۷). چرا خدا آنان را عذاب نکند در حالی‌که آنان [مردم را] از مسجدالحرام باز می‌دارند در صورتی که سرپرست آن نبوده‌اند. سرپرست آن، جز متّقین نمی‌باشند ولی بیشتر آنها نمی‌دانند. نماز آنان در کنار خانه [خدا] جز سوت‌کشیدن و کف‌زدن نبود پس به سزای آن‌که کفر می‌ورزیدید، عذاب را بچشید (انفال/۳۴-۳۵).

تو امید نداشتی که این کتاب بر تو القا شود جز رحمتی از پروردگارت پس هیچ‌گاه پشتیبان کافران نباش. مبادا تو را از آیات خدا بعد از آن‌که بر تو نازل شده است، بازدارند و به سوی پروردگارت دعوت کن و هرگز از مشرکان نباش  (قصص/۸۶-۸۷). برای حکم پروردگارت صبر کن و از آنان هیچ گناهکار یا کفرپیشه‌ای را اطاعت نکن (انسان/۲۴). ای پیامبر، از خدا پروا کن و کافران و منافقان را اطاعت نکن (احزاب/۱). کافران و منافقان را اطاعت نکن و از آزار آنان بگذر و بر خدا توکل کن و کارسازىِ خدا، کفایت مى‏ کند (احزاب/۴۸).

وای بر مشرکان. همان کسانی که زکات نمی‌دهند و به آخرت کافر هستند … بگو، آیا شما به کسی که زمین را در دو روز آفرید، کفر می‌ورزید و برای او همتایانی قرار می‌دهید؟ او پروردگار جهانیان است … پس اگر روی‌گرداندند، بگو، شما را از صاعقه‌ای همانند صاعقه عاد و ثمود هشدار دادم (فصّلت/۶-۱۳). [این آیات] بیزاری است از جانب خدا و فرستاده او، به سوی کسانی از مشرکان، که با آنان پیمان بسته‌اید پس چهار ماه در این سرزمین بگردید و بدانید که شما نمی‌توانید خدا را عاجز کنید. به‌راستی خدا رسواکننده کافران است. [این] اعلانی است از خدا و فرستاده او به مردم، در روز حج اکبر که خدا و فرستاده او از مشرکان بیزار هستند پس اگر توبه کنید، آن برای شما بهتر است. اگر روی گرداندید پس بدانید که شما نمی‌توانید خدا را عاجز کنید. کسانی که کفر ورزیدند را به عذابی دردناک مژده بده (توبه/۱-۳). مشرکان را نسزد که مساجد خدا را آباد کنند در حالی‌که به کفر خود شهادت می‌دهند. آنان اعمالشان تباه شده است و در آتش جاودان هستند (توبه/۱۷). خدا هیچ بحیره، سائبه، وصیله و حامی قرار نداده است ولی کسانی که کفر ورزیدند، بر خدا دروغ می‌بندند. بیشتر آنها تعقّل نمی‌کنند (مائده/۱۰۳).

هر کس کفر ورزد، کفر او، تو را غمگین نکند. بازگشت آنان به سوی ما است پس آنان را به آن‌چه کرده‌اند، آگاه خواهیم کرد. بی‌تردید خدا به راز سینه‌ها آگاه است. آنان را اندکی برخوردار می‌کنیم سپس آنان را به عذابی شدید گرفتار می‎‌کنیم. اگر از آنان بپرسی چه کسی آسمان‌ها و زمین را آفریده؟ بی‌گمان خواهند گفت: خدا. بگو، سپاس از آنِ خدا است بلکه بیشتر آنان نمی‌دانند (لقمان/۲۳-۲۵). ای‌ پیامبر، کسانی که در کفر شتاب می‌کنند، تو را غمگین نکنند، چه از کسانی که با دهان‌های خود گفتند: ایمان آوردیم ولی قلب‌های آنان، ایمان نیاورده بود و چه از کسانی که یهودی شدند. براى تکذیب [به سخنان تو] گوش مى‏ سپارند و براى گروهى دیگر که نزد تو نیامده ‏اند، خبرچینى مى ‏کنند. کلمات را پس از جای گرفتن از جایگاه‌هاى خود، دگرگون مى‏ کنند. مى‏ گویند: اگر این (حکم) به شما داده شد، آن را بپذیرید و اگر آن به شما داده نشد پس دورى کنید. هر کس را خدا بخواهد به فتنه افکند، هرگز در برابر خدا براى او از دست تو چیزى بر نمى‏ آید. اینان کسانی هستند که خدا نخواسته قلب‌هایشان را پاک گرداند. در دنیا براى آنان رسوایى است و در آخرت عذابى بزرگ خواهد بود (مائده/۴۱). کسانی که در کفر شتاب می‌کنند، تو را غمگین نکنند که آنان هرگز به خدا ضرری نمی‌رسانند. خدا می‌خواهد که برای آنان در آخرت بهره‌ای قرار ندهد. آنان عذابی عظیم دارند. به‌یقین کسانی که کفر را به ایمان خریدند، هرگز به خدا ضرری نمی‌رسانند. آنها عذابی دردناک دارند (آل‌عمران/۱۷۶-۱۷۷). رفت و آمد کافران در شهرها تو را فریب ندهد. این بهره‌ای ناچیز است سپس جایگاه آنان جهنّم است و بد قرارگاهی است (آل‌عمران/۱۹۶-۱۹۷). تذکر ده که تو تنها تذکردهنده‏ هستی. تو بر آنان (مردم) چیره نیستی مگر آن کس که پشت کند و کفر ورزد پس خدا او را به عذابی بزرگ، عذاب می‌کند. بی‌گمان بازگشت آنان به سوی ما است آن‌گاه حساب آنان با ما است (غاشیه/۲۱-۲۶). بگو، به من خبر دهید، اگر خدا من و کسانی که با من هستند را هلاک کند یا به ما رحم کند، چه کسی کافران را از عذاب دردناک پناه می‌دهد (ملک/۲۸). بگو، به‌راستی کسانی که به خدا دروغ می‌بندند، رستگار نمی‌شوند. بهره‌ای اندک در دنیا دارند سپس بازگشت آنان به سوی ما است سپس به سبب این‌که کفر ورزیدند، عذاب شدید را به آنان می‌چشانیم (یونس/۶۹-۷۰). اگر روی برگرداندند، بگو، شما را از صاعقه‌ای مانند صاعقه عاد و ثمود، هشدار دادم آن‌گاه فرستادگان از پیش رو و از پشت سرشان بر آنان آمدند و [گفتند:] جز خدا را نپرستید. گفتند: اگر پروردگار ما می‌خواست، فرشتگانی می‌فرستاد پس ما به آن‌چه شما به آن فرستاده شده‌اید، کافر هستیم (فصّلت/۱۳-۱۴). [روش کافران] مانند روش فرعونیان و کسانی که پیش از آنان بودند، است که به آیات خدا کفر ورزیدند پس خدا آنان را به سبب گناهانشان گرفت. بی‌گمان خدا نیرومند سخت‌کیفر است (انفال/۵۲). [کافران] به روش فرعونیان و کسانى که پیش از آنان بودند، آیات ما را دروغ شمردند پس خداوند به سبب گناهانشان، آنان را گرفت و خدا سخت‏ کیفر است (آل‌عمران/۱۱).

گفتند: پروردگارا، بهره ما را پیش از روز حساب، به شتاب، به ما بده. بر آن‌چه مى ‏گویند، صبر کن (ص/۱۶-۱۷). می‌گویند: این پیروزی چه موقع خواهد بود، اگر راست می‌گویید؟ بگو، روز فتح، کسانی که کفر ورزیدند، ایمانشان سودی نمی‌دهد و آنان مهلت داده نمی‌شوند پس از آنان روی بگردان و منتظر باش که آنان نیز در انتظار هستند (سجده/۲۸-۳۰). سؤال‌کننده‌ای از عذاب واقع‌شونده پرسید که برای کافران است و دفع‌کننده‌ای ندارد و از سوی خدای صاحب درجات است (معارج/۱-۳). از تو با عجله عذاب را می‌خواهند در حالی‌که به یقین جهنّم بر کافران احاطه دارد. آن روز که عذاب از بالای سرشان و از زیر پاهایشان آنان را فرا می‌گیرد، می‌فرماید: بچشید آن‌چه را عمل می‌کردید (عنکبوت/۵۴-۵۵). به کسانی که کفر ورزیدند، بگو، به‌زودی مغلوب می‌گردید و به سوی جهنّم محشور می‌شوید. بد جایگاهی است (آل‌عمران/۱۲).

کسانی که کفر ورزیدند را چه شده که گروه‌گروه به سوی تو از راست و از چپ می‌شتابند؟ آیا هر کسی از آنان طمع دارد که داخل بهشتِ پرنعمت شود؟ چنین نیست. بی‌تردید ما آنان را از آن‌چه می‌دانند، آفریده‌ایم. به پروردگارِ مشرق‌ها و مغرب‌ها که ما توانا هستیم که به جای آنان بهتر از ایشان را بیاوریم و نمی‌توانند بر ما پیشی بگیرند. آنان را رها کن تا در باطل فرو روند و بازی کنند تا آن روزشان را که وعده داده می‌شوند، ببینند (معارج/۳۶-۴۲). از آنان روی برتاب [و منتظر باش] روزی را که دعوت‌کننده به سوی امری سخت و دشوار دعوت می‌کند (قمر/۶).

آیا دیدی آن‌ کسی که را که به آیات ما کفر ورزید و گفت: بی‌تردید به من مال و فرزند داده می‌شود؟ آیا از غیب خبریافته یا از نزد رحمان پیمانی گرفته است؟ چنین نیست. آن‌چه می‌گوید را خواهیم نوشت و عذاب او را پیوسته می‌افزاییم و آن‌چه می‌گوید (مال و فرزند)،، از او به ارث می‌بریم و تنها به سوی ما خواهد آمد (مریم/۷۷-۸۰).

کفر- مومنان، در میان شما فرستاده ‏اى از خودتان فرستادیم که آیات ما را بر شما مى‏ خواند و شما را پاک مى‏ گرداند و به شما کتاب و حکمت مى ‏آموزد و آن‌چه را نمى‏ دانستید، به شما یاد مى ‏دهد پس من را یاد کنید تا شما را یاد کنم و برای من سپاسگزاری کنید و کفر نورزید (بقره/۱۵۱-۱۵۲). خدا ایمان را برای شما دوست‌داشتنی کرد و آن را در قلب‌های شما آراست و کفر، نافرمانی و سرکشی را برای شما ناخوشایند گردانید. آنان همان رشدیافتگان هستند. [این] فضل و نعمتی از خدا است. خدا دانای حکیم است (حجرات/۷-۸). خدا به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، وعده داده که بی‌گمان آنان را در زمین جانشین گرداند، چنان‌که کسانی را که قبل از آنان بودند، جانشین کرد و دینشان را که برای آنان پسندیده بود، برای آنها استقرار بخشد و بی‌گمان ترسشان را به ایمنی مبدّل خواهد کرد، در حالی‌که آنان من را عبادت می‌کنند و چیزی را با من شریک نمی‌کنند. هر کس بعد از این کفر ورزد، آنان همان نافرمانان هستند (نور/۵۵). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، هر کس از شما از دین خود برگردد، خدا به‌زودی گروهی را می‌آورد که آنها را دوست دارد و آنان نیز او را دوست دارند. با مومنان متواضع و با کافران سخت‌گیر هستند. در راه خدا جهاد می‌کنند و از ملامت هیچ ملامت‌گری نمی‌ترسند. این فضل خدا است که به هر کس بخواهد، می‌دهد. خدا وسعت‌بخش دانا است (مائده/۵۴).

خدا را در حالی‌که برای او دین را خالص کرده‌اید، بخوانید هر چند کافران خوش نداشته باشند (غافر/۱۴).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، اگر از کسانی که کفر ورزیدند اطاعت کنید، شما را به گذشته‌تان بازمی‌گردانند، آن‌گاه زیانکار خواهید شد. آرى، خدا مولاى شما است. او بهترین یارى‏ دهندگان است (آل‌عمران/۱۴۹-۱۵۰). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، اگر از گروهی از کسانی که کتاب داده شده‌اند اطاعت کنید، شما را بعد از ایمانتان به کفر باز می‌گردانند. چگونه کفر می‌ورزید، در حالی‌که آیات خدا بر شما تلاوت می‌شود و فرستاده او در میان شما است. هر کس به خدا تمسّک جوید پس به راه راست هدایت شده است (آل‌عمران/۱۰۰-۱۰۱). مومنان نباید کافران را به جای مومنان دوست بگیرند. هر کس چنین کند، از خدا بر چیزی نیست جز این‌که از آنان، به نوعی تقیّه کنید. خدا شما را از خود برحذر می‌دارد و بازگشت به سوی خدا است (آل‌عمران/۲۸). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، کافران را به جای مومنان، اولیا نگیرید. آیا می‌خواهید بر ضدِّ خود، حجّتی روشن برای خدا قرار دهید (نساء/۱۴۴)؟ ای کسانی که ایمان آورده‌اید، کسانی که دین شما را به ریشخند و بازی می‌گیرند، چه از کسانی که قبل از شما کتاب داده شده‌اند و چه از کافران، اولیا نگیرید. از خدا پروا کنید، اگر مومن هستید. هنگامی که به نماز ندا دهید، آن را به ریشخند و بازی می‌گیرند. این به سبب آن است که آنان گروهی هستند که تعقّل نمی‌کنند (مائده/۵۷-۵۸). کسانی که کافران را به جای مومنان اولیاء می‌گیرند، آیا عزّت را نزد آنان می‌جویند؟ بی‌تردید عزّت همه از آنِ خدا است (نساء/۱۳۹). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، اگر پدرانتان و برادرانتان کفر را بر ایمان ترجیح دادند، آنان را اولیا نگیرید. هر کس از شما آنان را اولیا بگیرد پس آنان خود، ستمکار هستند (توبه/۲۳). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، گروهی را که خدا بر آنان خشم گرفته است، اولیا نگیرید. آنها از آخرت ناامید هستند همان‌گونه که کافران از اهل قبور ناامید هستند (ممتحنه/۱۳). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، اگر برای جهاد در راه من و برای طلب رضایت من بیرون آمده‌اید، دشمن من و دشمن خودتان را اولیا نگیرید. نسبت به آنان دوستی می‌کنید در حالی‌که به آن‌چه از حق برای شما آمد، کفر ورزیدند و به سبب این‌که شما به خدا، پروردگارتان ایمان آورده‌اید، این فرستاده و شما را بیرون می‌کنند. با آنها پنهانی دوستی می‌کنید در حالی‌که من به آن‌چه مخفی می‌کنید و به آن‌چه آشکار می‌کنید، داناتر هستم. هر کس از شما چنین کند، بی‌گمان راه راست را گم کرده است. اگر بر شما دست یابند، دشمنانی برای شما می‌شوند و بر شما، به بدی دست و زبان خود را می‌گشایند و دوست دارند که شما کفر ورزید (ممتحنه/۱-۲). بی‌گمان کسانی که ایمان آورده و هجرت کردند و با اموال و جان‌های خود در راه خدا جهاد کردند و کسانی که [به آنان] جای داده و یاری کرده‌اند، آنان اولیای یکدیگر هستند و کسانی که ایمان آوردند و هجرت نکردند، هیچ‌گونه ولایتی از آنان، بر شما نیست تا این‌که هجرت کنند و اگر در دین از شما یاری خواستند، یاری آنها بر شما است مگر این‌که بر زیانِ قومی باشد که میان شما و میان آنان پیمانی برقرار است. خدا به آن‌چه می‌کنید، بینا است. کسانی که کفر ورزیدند، اولیا یکدیگر هستند. اگر چنین نکنید، در زمین فتنه و فساد بزرگی پدید خواهد آمد (انفال/۷۲-۷۳).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، نگویید: راعنا (نزد یهود دشنام است)، بگویید: اُنظرنا (در کار ما بنگر)، بشنوید. برای کافران عذابی دردناک است (بقره/۱۰۴). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از چیزهایی که اگر برای شما آشکار شود، شما را اندوهگین می‌کند، نپرسید. اگر هنگام نازل شدن قرآن، از آن بپرسید، برای شما روشن خواهد شد. خدا از آن درگذشت. خدا آمرزنده بردبار است. قبل از شما نیز گروهی از این‌ [گونه] پرسش‌ها کردند سپس به آن کافر شدند (مائده/۱۰۱-۱۰۲). خدا در این کتاب بر شما نازل کرد که چون شنیدید به آیات خدا کفر ورزیده می‌شود و آنها را ریشخند کنند، پس با آنان ننشینید تا به سخنی دیگر بپردازند که در این صورت شما نیز مانند آنان خواهید شد (نساء/۱۴۰). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، پیش از آن‌که روزی بیاید که در آن نه داد و ستدی باشد، نه دوستی و نه شفاعتی، از آن‌چه روزی شما کرده‌ایم، انفاق کنید. کافران خود ستمکار هستند (بقره/۲۵۴). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، صدقات خود را با منّت و آزار باطل نکنید مانند کسی که مال خود را برای نشان دادن به مردم انفاق می‌کند و به خدا و روز بازپسین ایمان ندارد پس مَثَل او، مانند مَثَل سنگ صافی است که بر آن خاکی باشد پس رگباری بر آن ببارد و آن سنگ را صاف، بر جای گذارد. [آنان] از آن‌چه به دست آورده‌اند، بهره‌ای نمی‌برند. خدا گروه کافران را هدایت نمی‌کند (بقره/۲۶۴). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، ربا را چند برابر نخورید. از خدا پروا کنید، باشد که رستگار شوید. از آتشی که برای کافران آماده شده، پروا کنید (آل‌عمران/۱۳۰-۱۳۱). برای خدا، حجّ آن خانه برای مردم است. هر کس بتواند به آن راه یابد. هر کس کفر ورزد [حج را ترک کند] پس خدا از جهانیان بی‌نیاز است (آل‌عمران/۹۷). چون در زمین سفر کردید، اگر بیم داشتید کسانی که کفر ورزیده ‏اند به شما آسیب برسانند، گناهى بر شما نیست که نماز را کوتاه کنید. بی‌گمان کافران پیوسته براى شما دشمنى آشکار هستند. هر گاه در میان آنان (مومنان) بودى و برایشان نماز برپا داشتى پس باید گروهى از آنان با تو [به نماز] ایستند و باید سلاح‌های خود را برگیرند. چون به سجده رفتند [و نماز را تمام کردند،] باید پشتِ ‏سر شما قرار گیرند و گروه دیگرى که نماز نخوانده ‏اند، بیایند و با تو نماز گزارند. باید احتیاط کنند و سلاح‌هاى خود را برگیرند. کافران آرزو دارند که شما از سلاح‌ها و ساز و برگ خود، غافل شوید تا یکباره بر شما بتازند. اگر از باران در زحمت هستید یا بیمارید، گناهى بر شما نیست که سلاح‌های خود را بر زمین نهید ولى احتیاط کنید. بى‌گمان خدا براى کافران، عذاب خفّت‏ آورى آماده کرده است (نساء/۱۰۱-۱۰۲). بر شما حرام شده است مردار، خون، گوشت خوک، آن‌چه [هنگام ذبح] نام غیر خدا بر آن برده شده، حیوان خفه شده، حیوان با ضربه زدن مرده، از بلندى افتاده و مرده و با ضرب شاخ مرده، آن‌چه درندگان از آن خورده باشند مگر آن‌چه را به موقع سر ببرید و آن‌چه براى بتان ذبح شده و آن‌چه را به وسیله تیرهاى قرعه قسمت کنید، اینها نافرمانى است. امروز کسانى که کفر ورزیدند، از دین شما ناامید شدند پس از آنان نترسید و از من بترسید. امروز دین شما را برایتان کامل و نعمت‏ خود را بر شما تمام گردانیدم و اسلام را براى شما [به عنوان] آیینى برگزیدم (مائده/۳). امروز چیزهای پاک بر شما حلال شد. طعام کسانی که به آنان کتاب دادیم، برای شما حلال شد و طعام شما، برای آنان حلال شد. زنان پاکدامن از مومنان و زنان پاکدامن از کسانی که قبل از شما کتاب به آنان داده شده است، بر شما حلال شد، به شرط آن‌که مهرشان را بپردازید در حالی‌که پاکدامن باشید، نه زناکار و آن‌که زنان را پنهانی دوست خود بگیرید. هر کس به ایمان کفر ورزد، بی‌گمان عمل او تباه شده است و او در آخرت از زیانکاران است (مائده/۵). کسانی که زنان خود را ظهار می‌کنند سپس از آن‌چه گفته‌اند، باز می‌گردند، باید پیش از آن که آمیزش کنند، برده‌ای آزاد کنند. این است آن‌چه به آن پند داده می‌شوید. خدا به آن‌چه انجام می‌دهید، بینا است. هر کس [برده‌ای] نیافت، باید پیش از آمیزش، دو ماه پی‌درپی روزه بگیرد پس هر کس نتوانست، شصت مسکین را طعام دهد، این برای آن است که به خدا و فرستاده او ایمان بیاورید. این حدود خدا است. کافران عذاب دردناکی دارند (مجادله/۳-۴). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، هنگامی که زنان باایمان، هجرت‌کنان نزد شما آمدند، آنان را بیازمایید. خدا به ایمان آنان داناتر است، پس اگر آنان را مومن دانستید، آنها را به سوی کافران باز نگردانید. نه این زنان برای آنان حلال هستند و نه آن کافران برای این زنان حلال هستند. هر چه آنان (کافران) هزینه کرده‌اند، به آنها بدهید. اگر مهریه آنان را بپردازید، بر شما تنگنایی نیست که با آنان ازدواج کنید. به پیوندهای خود با زنان کافر پایبند نباشید و آن‌چه را هزینه کرده‌اید، [از کافران] بخواهید و آنان نیز هر چه هزینه کرده‌اند، از شما بخواهند. این حکم خدا است که میان شما حکم می‌کند. خدا دانای حکیم است. اگر کسی از همسران شما به سوی کافران رفت و سپس غنیمتی به دست آوردید پس به کسانی که همسرانشان رفته‌اند، مثل آن‌چه هزینه کرده‌اند، بدهید. از خدایی که شما به او ایمان دارید، پروا کنید (ممتحنه/۱۰-‍۱۱).

آن‌گاه که کسانی که کفر ورزیدند، در قلب‌های خود تعصّب ورزیدند، تعصّب جاهلی پس خدا آرامش خود را بر فرستاده خود و بر مومنان نازل کرد و کلمه تقوا را ملازم آنان کرد که آنها به آن سزاوارتر و اهلِ آن بودند. خدا بر هر چیزی دانا است (فتح/۲۶). اگر او (پیامبر) را یاری نکنید، بی‌گمان خدا [او] را یاری کرده است آن‌هنگام که کسانی که کفر ورزیدند، او را بیرون راندند در حالی‌که او نفرِ دوم از دو نفر بود آن‌گاه که آن دو، در غار بودند، هنگامی که به همراه خود می‌گفت: اندوهگین نباش که خدا با ما است پس خدا آرامش خود را بر او نازل کرد و او را با سپاهیانی که آنها را نمی‌دیدید، تأیید کرد و کلمه کسانی که کفر ورزیدند را پست‌ترین  قرار داد (توبه/۴۰).

محمّد فرستاده خدا است و کسانی که با او هستند، بر کافران سخت‌گیر و با همدیگر مهربان هستند … این مثل آنان در تورات است و مَثَلِ آنان در انجیل، مانند کشته‌ای است که جوانه خود را برآورد و محکم گرداند تا قوّت گیرد و برساقه‌های خود بایستد که کشاورزان را به شگفت آورد تا با آنها کافران را به خشم آورد (فتح/۲۹). به‌راستی برای شما در ابراهیم و کسانی که با او هستند، الگویی نیکو است آن‌گاه که به قوم خود گفتند: ما از شما و از آن‌چه به غیر از خدا می‌پرستید، بیزار هستیم و به شما کفر می‌ورزیم … پروردگارا، ما را وسیله آزمایش برای کسانی که کفر ورزیدند، قرار نده. ما را بیامرز. پروردگارا، بی‌گمان تو خود، شکست‌ناپذیر حکیم هستی (ممتحنه/۴-۵).

کسانی که کفر ورزیدند، به کسانی که ایمان آوردند، گفتند: راه ما را پیروی کنید. ما خطاهای شما را بر عهده می‌گیریم در حالی‌که آنان چیزی از خطاهای آنان را به عهده نخواهند گرفت. به‌راستی آنان دروغگو هستند. بی‌تردید بارهای سنگین خود و بارهای سنگینی را با بارهایشان بر دوش می‌کشند. به‌یقین روز قیامت از آن‌چه دروغ می‌بستند، بازخواست خواهند شد (عنکبوت/۱۲-۱۳). چون سوره‏ اى نازل شود، از میان آنان (کافران) کسى است که مى‏ گوید: این [سوره] ایمان کدام یک از شما را افزود اما کسانى که ایمان آورده‏ اند، بر ایمانشان مى ‏افزاید و آنان شادمانى مى‏ کنند (توبه/۱۲۴). هنگامی که گفته شود: از آن‌چه خدا روزی شما کرده است، انفاق کنید، کسانی که کفر ورزیدند به کسانی که ایمان آورده‌اند، می‌گویند: آیا کسی را طعام دهیم که اگر خدا می‌خواست او را طعام می‌داد؟ شما جز در گمراهی آشکاری نیستید. (یس/۴۷).

کفر- جنگ، از کافران اطاعت نکن و با آن (قرآن)، با آنان جهاد کن، جهادی بزرگ (فرقان/۵۲). ای پیامبر، با کافران و منافقان جهاد کن و بر آنان سخت بگیر. جایگاه آنان جهنّم است و بد سرانجامی است (تحریم/۹). در راه خدا جنگ کن که تو جز بر خودت مکلف نیستی و مومنان را تشویق کن. امید است خدا سختی کسانی که کفر ورزیدند را باز دارد. خدا است که قدرت او بیشتر و کیفرش سخت‌تر است (نساء/۸۴). ای پیامبر، مومنان را بر جنگ تشویق کن. اگر از شما بیست نفر صابر باشند، بر دویست نفر غالب می‌شوند و اگر از شما صد نفر باشند، بر هزار نفر از کسانی که کفر ورزیدند، غالب می‌شوند زیرا آنان گروهی هستند که نمی‌فهمند (انفال/۶۵). ای پیامبر، با کافران و منافقان جهاد کن و بر آنان سخت بگیر. جایگاه آنان جهنّم است و بد سرانجامى است. به خدا سوگند مى ‏خورند که [سخن ناروا] نگفته ‏اند در حالى‌که بی‌تردید سخن کفرآمیز گفته‌اند و پس از اسلام آوردنشان، کفر ورزیده ‏اند و بر آن‌چه موفق به انجام آن نشدند، همّت گماشتند و به عیب‌جویى برنخاستند مگر [بعد از] آن‌که خدا و فرستاده او، از فضل خود آنان را بى ‏نیاز کردند پس اگر توبه کنند، براى آنان بهتر است و اگر روى برتابند، خدا آنان را در دنیا و آخرت به عذابى دردناک، عذاب مى ‏کند و در روى زمین سرپرست و یاورى نخواهند داشت.  از آنان کسانى هستند که با خدا عهد کرده ‏اند که اگر از فضل خود به ما بدهد، بی‌تردید صدقه خواهیم داد و از شایستگان خواهیم شد (توبه/۷۳-۷۵). به کسانی که کفر ورزیدند، بگو، اگر بازایستند، آن‌چه گذشته است، برای آنان بخشیده خواهد شد و اگر بازگردند، سنّتِ [خدا] درباره پیشینیان گذشته است. با آنان بجنگید تا دیگر فتنه‌ای نباشد و دین یکسره از آنِ خدا گردد پس اگر بازایستند، به‌یقین خدا به آن‌چه انجام می‌دهند، بینا است. اگر روی گرداندند پس بدانید که خدا مولای شما است. چه خوب مولا و چه خوب یاوری است (انفال/۳۸-۴۰). از تو درباره جنگ در ماه حرام می‌پرسند، بگو، جنگ در آن [گناه] بزرگی است و بازداشتن از راه خدا و کفر ورزیدن به او و [بازداشتن از] مسجدالحرام و بیرون راندنِ اهلِ آن از آن‌جا، نزد خدا [بزرگتر] است و فتنه از کشتار بزرگ‌تر است. آنها پیوسته با شما می‌جنگند تا اگر بتوانند شما را از دینتان بازگردانند. هر کس از شما از دین خود برگردد و کافر بمیرد، آنان اعمالشان در دنیا و آخرت تباه شده است. آنها اهل آتش هستند و همیشه در آن خواهند بود (بقره/۲۱۷). جز این نیست که جابه‌جا کردن ماه‌های حرام، فزونی در کفر است. کسانی که کفر ورزیدند، با آن گمراه می‌شوند. سالی آن را حلال می‌شمارند و سالی حرام می‌دانند تا با عدّه ماه‌هایی که خدا حرام کرده است، مطابق گردانند پس ماهی را که خدا حرام کرده، حلال می‌کنند. بدی اعمالشان، برای آنان آراسته شده است. خدا قوم کافر را هدایت نمی‌کند (توبه/۳۷).

از آنان کسى است که مى ‏گوید: به من اجازه ده [تا به جنگ نروم]  و به فتنه‏ ام نینداز. آگاه باش که آنان به فتنه افتاده‏ اند و بى‏ تردید جهنم بر کافران احاطه دارد (توبه/۴۹). تا ابد بر هیچ یک از آنان [کسانی که در خانه نشستند و از همراهی رسول خدا تخلّف ورزیدند] که بمیرد، نماز نخوان و بر قبر او نایست چرا که آنان به خدا و رسول او کفر ورزیدند و در حالی‌که نافرمان بودند، مردند. اموال و فرزندان آنان تو را به تعجّب نیندازد جز این نیست که خدا می‌خواهد آنان را در این دنیا با این‌ها عذاب کند و در حالی‌که کافر هستند، جانشان بیرون رود (توبه/۸۴-۸۵).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، با کافرانی که مجاور شما هستند، بجنگید، باید در شما شدّت را بیابند. بدانید که خدا با متّقین است (توبه/۱۲۳). اگر سوگندهای خود را پس از پیمانشان شکستند و شما را در دینتان طعنه زدند پس با پیشوایان کفر بجنگید چرا که برای آنان، هیچ پیمانی نیست، باشد که باز ایستند (توبه/۱۲). آنان (کسانی که با شما می‌جنگند) را هر کجا یافتید، بکشید و از جایی که شما را بیرون کردند، بیرونشان کنید. فتنه از قتل، بدتر است. با آنان در کنار مسجدالحرام جنگ نکنید مگر این‌که در آن‌جا با شما بجنگند پس اگر با شما جنگیدند، آنان را بکشید. این جزای کافران است. اگر دست‌ برداشتند، به‌راستی خدا آمرزنده مهربان است. با آنان بجنگید تا دیگر فتنه ‏اى نباشد و دین برای خدا شود پس اگر دست برداشتند، تجاوز جز بر ستمکاران روا نیست (بقره/۱۹۱-۱۹۳). هنگامی که با کسانی که کفر ورزیدند، روبه‌رو شدید، گردن‌ها را بزنید تا چون آنان را از پای درآورید، بندها را محکم کنید آن‌گاه یا با منّت یا به فدیه [آنان را آزاد کنید] تا جنگ، بارهای خود را فرو نهد. این [فرمان خدا است]. اگر خدا می‌خواست از آنان انتقام می‌گرفت ولی [خواست] تا شما را به یکدیگر بیازماید (محمّد/۴). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، چون با انبوه کسانی که کفر ورزیدند، روبه‌رو شدید، به آنان پشت نکنید. هر کس آن روز به آنان پشت کند مگر، برای جنگی [مجدد] یا پیوستن به گروهی باشد، بی‌گمان به خشمی از خدا گرفتار خواهد شد. جایگاه او جهنّم است و بد بازگشتگاهی است. شما آنان را نکشتید بلکه خدا آنان را کشت، وقتی [تیر] انداختی، تو نبودی که انداختی لیکن خدا انداخت و تا مومنان را با آزمایشی نیکو، از جانب خود بیازماید. به‌راستی خدا شنوای دانا است. چنین بود و به یقین خدا سست‌کننده نیرنگ کافران است (انفال/۱۵-۱۸). سست نشوید و [کافران را] به سازش نخوانید در حالی‌که شما برتر هستید. خدا با شما است و هرگز اعمال شما را نمی‌کاهد (محمّد/۳۵). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، مانند کسانی نباشید که کفر ورزیدند و در مورد برادران خود که به سفر یا جنگ رفتند، گفتند: اگر نزد ما بودند، نمی‌مردند و کشته نمی‌شدند تا خدا این را حسرتی در قلب‌های آنان قرار دهد (آل‌عمران/۱۵۶). ما این روزها (شکست و پیروزی) را بین مردم می‌گردانیم تا خدا کسانی را که ایمان آورده‌اند، معلوم دارد و از شما شاهدانی بگیرد. خدا ستمکاران را دوست ندارد و تا خدا کسانی را که ایمان آورده‌اند، خالص گرداند و کافران را از میان بردارد (آل‌عمران/۱۴۰-۱۴۱).

به‌راستی برای شما در دو گروهی که در [بدر]، با هم روبه‌رو شدند، نشانه‌ای بود. گروهی در راه خدا می‌جنگیدند و گروه دیگر کافر بودند که آنان (مومنان) را به چشم، دو برابر خود می‌دیدند خدا هر که را بخواهد به یارى خود تایید مى ‏کند. به یقین در این براى صاحبان بینش عبرتى است (آل‌عمران/۱۳). به‌راستی خدا شما را در بدر یاری داد در حالی‌که ناتوان بودید پس از خدا پروا کنید، باشد که شکر گزارید آن‌گاه که به مومنان می‌گفتی: آیا برای شما کافی نیست که پروردگارتان شما را با سه هزار تن از فرشتگان فرستاده‌شده یاری کند؟ آری، اگر صبر کنید و تقوا پیشه کنید و [دشمنان] با همین خشم و سرعت بر شما بتازند، پروردگارتان شما را با پنج‌هزار از فرشتگان ِنشان‌دار یاری خواهد کرد. خدا آن را جز بشارتی برای شما قرار نداد تا قلب‌هایتان به آن مطمئن گردد. پیروزی جز از جانب خدای شکست‌ناپذیر حکیم نیست تا بخشی از کسانی که کفر ورزیدند را براندازد یا آنان را سرکوب کند تا ناامید باز گردند (آل‌عمران/۱۲۳-۱۲۷). خدا به شما وعده می‌داد که یکی از دو گروه از آنِ شما باشد. شما دوست داشتید گروهِ بی‌سلاح برای شما باشد. خدا می‌خواست با کلمات خود، حق را محقّق سازد و ریشه کافران را قطع کند تا حق، محقّق گردد و باطل نابود شود هر چند مجرمان خوش نداشته باشند (انفال/۷-۸). به منافقان گفته شد: بیایید در راه خدا بجنگید یا دفاع کنید. گفتند: اگر جنگیدن مى ‏دانستیم، قطعا از شما پیروى مى‏ کردیم در آن روز به کفر نزدیک‌تر بودند تا به ایمان. به زبان‎‌هایشان چیزی می‌گویند که در قلب‌هایشان نیست. خدا به آن‌چه پنهان می‌کنند، داناتر است (آل‌عمران/۱۶۷). آن‌گاه که پروردگارت به فرشتگان وحی می‌کرد که من با شما هستم پس کسانی را که ایمان آورده‌اند، ثابت‌قدم بدارید. به‌زودی در قلب‌های کسانی که کفر ورزیدند، هراس خواهم افکند پس فراز گردن‌ها را بزنید و از آنان همه سر انگشتان را بزنید. این به سبب آن است که آنان با خدا و فرستاده او مخالفت کردند. هر کس با خدا و فرستاده او مخالفت کند، بی‌تردید خدا سخت‌کیفر است. این‌ها [عذاب دنیا] است ، پس آن را بچشید و برای کافران عذاب آتش است (انفال/۱۲-۱۴). خدا [در جنگ احزاب] کسانی را که کفر ورزیده ‏اند، بدون ‏آن‌که به خیری رسیده باشند، به خشمشان برگرداند. خدا جنگ را از مومنان برداشت. خدا همواره نیرومند شکست‏ناپذیر است. کسانى از اهل‎‌کتاب را که با آنان [کافران] هم‌پشتى کرده بودند، از دژهایشان به زیر آورد و در دل‌های آنان هراس افکند. گروهى را مى‏ کشتید و گروهى را اسیر مى‏ کردید (احزاب/۲۵-۲۶). آیا ندیدی کسانی را که نفاق ورزیدند، به برادران اهل‌کتابِ خود که کفر ورزیده بودند، می‌گفتند: اگر شما اخراج شدید، ما هم با شما بیرون خواهیم آمد و درباره شما از هیچ کسی اطاعت نخواهیم کرد. اگر با شما جنگیدند، بی‌گمان شما را یاری می‌دهیم. خدا شهادت می‌دهد که بی‌تردید آنان دروغگو هستند (حشر/۱۱). [مثل منافقان و یهودیان] همچون مَثَل شیطان است آن‌گاه که به انسان گفت: کافر شو پس هنگامی که انسان کفر ورزید، [شیطان] گفت: بی‌گمان من از تو بیزار هستم. من از خدا پروردگار جهانیان می‌ترسم (حشر/۱۶).

اگر کسانی که کفر ورزیدند، [در حدیبیه] با شما جنگ می‌کردند، بی‌گمان پشت کرده، می‌گریختند سپس سرپرست و یاوری نمی‌یافتند. سنّت خدا پیش از این گذشته است و در سنّت خدا است که هرگز تغییرى نخواهى یافت (فتح/۲۲-۲۳). او است که درون مکّه پس از آن‌که شما را بر آنان (کافران) پیروز گردانید، دستِ آنان را از شما و دستِ شما را از آنان، کوتاه کرد. خدا به آن‌چه می‌کنید، بینا است. آنان کسانی بودند که کفر ورزیدند و شما را از مسجدالحرام بازداشتند و نگذاشتند که قربانی‌هایی که نگاه داشته بودید، به محلّ خود برسد. اگر مردان مومن و زنان مومنی که آنان را نمی‌شناختید، [در میان کافران] نبودند که [ممکن بود] آنان را زیر پا گذارید و ندانسته به شما ننگی از آنان بماند، [فرمان حمله به مکّه می‌دادیم] تا خدا هر کس را بخواهد در رحمت خود داخل کند. اگر [مومن و کافر] از هم جدا می‌شدند، بی‌گمان کسانی از آنان که کافر شدند را به عذابی دردناک، عذاب می‌کردیم (فتح/۲۴-۲۵). خدا [در حنین] آرامش خود را بر فرستاده‌اش و بر مومنان نازل کرد و سپاهیانی نازل کرد که آن را نمی‌دیدید و کسانی که کفر ورزیدند را عذاب کرد. این جزای کافران است (توبه/۲۶).

مردم مدینه و بادیه‌نشینان اطراف آن را نرسد که از فرستاده خدا تخلّف کنند و جان خود را از جان او عزیزتر بدانند. این به سبب آن است که هیچ تشنگی، رنجی و گرسنگی در راه خدا به آنان نرسد و در هیچ مکانی که کافران را به خشم می‌آورد، قدم نمی‌گذارند و از دشمن به هیچ چیز نمی‌رسند مگر این‌که به سبب آن، عمل شایسته‌ای برای آنان نوشته می‌شود. به‌راستی خدا پاداش نیکوکاران را ضایع نمی‌کند (توبه/۱۲۰). عذرآوران بادیه‌نشین آمدند تا به آنان اجازه [ترک جهاد] داده شود. کسانی که به خدا و فرستاده او دروغ گفتند نیز [در خانه] نشستند. به‌زودی به کسانی از آنان که کفر ورزیدند، عذابی دردناک می‌رسد (توبه/۹۰). بادیه‌نشینان در کفر و نفاق، سخت‌تر هستند و سزاوارتر هستند که حدود آن‌چه خدا بر پیامبرش نازل کرده است را ندانند. خدا دانای حکیم است (توبه/۹۷).

کفر- منافقان و بیماردلان، هنگامی که منافقان نزد تو می‌آیند، می‌گویند: شهادت می‌دهیم که بی‌گمان تو فرستاده خدا هستی و خدا می‌داند که تو فرستاده او هستی و خدا شهادت می‌دهد که بی‌تردید منافقان سخت دروغگو هستند. سوگندهای خود را سپری می‎‌کردند و از راه خدا بازداشتند. به‌راستی بد است آن‌چه انجام می‌دادند. این به آن سبب است که آنان ایمان آوردند سپس کفر ورزیدند پس بر قلب‌هایشان مُهر نهاده شد و آنان نمی‌فهمند (منافقون/۱-۳). چیزی مانع پذیرفتن انفاق‌های آنان نشد جز این‎‌که آنان به خدا و به فرستاده او کفر ورزیدند و جز با کسالت نماز نمی‌گذارند و جز با کراهت انفاق نمی‌کنند پس اموال و فرزندان آنان تو را به تعجّب نیندازد. جز این نیست که خدا می‌خواهد در زندگی دنیا با اینها، آنان را عذاب کند و جانشان در حال کفر بیرون رود (توبه/۵۴-۵۵). کسانی هستند که مسجدی برای زیان رساندن، کفر، تفرقه میان مومنان و کمینگاهی برای کسانی که با خدا و فرستاده او از قبل در جنگ بودند، اختیار کردند و سوگند می‌خورند که جز نیکی قصدی نداشتیم و خدا گواهی می‌دهد که آنها به‌یقین دروغگو هستند (توبه/۱۰۷). برای آنان (منافقان) آمرزش بخواهی یا آمرزش نخواهی، اگر هفتاد بار هم برایشان آمرزش بخواهی، خدا هرگز آنان را نمی‌بخشد. این به سبب آن است که آنان به خدا و فرستاده او کفر ورزیدند. خدا قوم نافرمان را هدایت نمی‌کند (توبه/۸۰). اگر از آنان (منافقان) بپرسی [چرا ریشخند می‌کردید،] بی‌گمان خواهند گفت: ما فقط شوخی و بازی می‌کردیم. بگو، آیا خدا، آیات او و پیامبرش را ریشخند می‌کردید؟ عذر نیاورید، شما به‌راستی بعد از ایمانتان کفر ورزیدید. اگر از گروهی از شما بگذریم، گروهی دیگر را عذاب می‌کنیم چرا که آنان مجرم بودند (توبه/۶۵-۶۶).

چرا در مورد منافقان دو دسته شده‌اید؟ … آنان دوست دارند همان‌گونه که کفر ورزیدند، شما نیز کفر ورزید تا با هم یکسان باشید پس از آنان اولیایی نگیرید تا در راه خدا مهاجرت کنند پس اگر روی برتابند، هر کجا آنان را یافتید، بگیرید، بکشید و از آنها سرپرست و یاوری نگیرید مگر کسانی که به گروهی می‌پیوندند که میان شما و آنان پیمانی هست یا در حالی نزد شما بیایند که دل‌هایشان از جنگ با شما یا با قوم خود به تنگ آمده باشد. اگر خدا مى‏ خواست قطعا آنان را بر شما مسلّط مى ‏کرد و با شما مى‏ جنگیدند پس اگر از شما کناره ‏گیرى کردند و با شما نجنگیدند و به شما پیشنهاد صلح دادند، خدا براى شما راهى [برای تجاوز] بر آنان قرار نداده است (نساء/۸۸-۹۰). به‌راستی خدا همه منافقان و کافران را در جهنّم جمع خواهد کرد. همان کسانی که در انتظار [گرفتاری] شما هستند، پس اگر برای شما از جانب خدا فتحی بود، می‌گویند: آیا ما با شما نبودیم؟ و اگر برای کافران نصیبی بود، [به آنان] می‌گویند: آیا ما بر شما مراقب نبودیم و شما را از مومنان باز نداشتیم؟ پس خدا روز قیامت میان شما حکم می‌کند. خدا هرگز برای کافران راهی [برای تسلّط] بر مومنان قرار نداده است (نساء/۱۴۰-۱۴۱).

کسانی که در قلب‌هایشان مرض است، پلیدی بر پلیدی آنها افزود و در حال کفر مردند (توبه/۱۲۵).

کفر- اهل‌کتاب، به‌راستی ما به کسانی که قبل از شما، به آنان کتاب دادیم و به شما سفارش کردیم که تنها از خدا پروا کنید و اگر کفر ورزید، آن‌چه در آسمان‌ها و آن‌چه در زمین است، از آنِ خدا است. خدا همواره بی‌نیاز ستوده است (نساء/۱۳۱). به آن‎‌چه نازل کردم که تصدیق‌کننده آن‌چه با شما است، ایمان آورید و نخستین کافر به آن نباشید. آیات من را به بهای ناچیز نفروشید و تنها از من بترسید (بقره/۴۱). کسانی که به آنان کتاب داده‌ایم، آن را چنان‌که باید می‌خوانند. اینان به آن (قرآن) ایمان دارند. کسانی که به آن کفر می‌ورزند، آنان زیان‌کار هستند (بقره/۱۲۱). هنگامی که از نزد خدا، کتابی برای آنان آمد که آن‌چه با آنان بود را تصدیق می‌کرد و از قبل بر کسانی که کفر ورزیدند، پیروزی می‌جستند، پس هنگامی که آن‌چه را می‌شناختند برایشان آمد، به آن کفر ورزیدند پس لعنت خدا بر کافران (بقره/۸۹).

خود را به بد بهایى فروختند که به آن‌چه خدا نازل کرده بود، از روی ستم و بدخواهی کفر ورزیدند که چرا خدا از فضل خود، بر هر کس از بندگانش که بخواهد، فرو مى‏ فرستد پس به خشمى بر خشمی دیگر گرفتار آمدند و براى کافران عذابى خفّت ‏آور است. چون به آنان گفته شود: به آن‌چه خدا نازل کرده، ایمان آورید، مى‏ گویند: ما به آن‌چه بر ما نازل شده، ایمان مى‏ آوریم و غیر آن را با آن‌که حق و تصدیق‌کننده همان چیزى است که با آنان است، کفر می‌ورزند. بگو، اگر مومن بودید پس چرا پیش از این، پیامبران خدا را مى ‏کشتید (بقره/۹۰-۹۱)؟ بسیاری از اهل‌کتاب، بعد از آن‌که حق برایشان روشن شد به سبب حسدی که در درونشان بود، دوست داشتند شما را بعد از ایمانتان، به کفر بازگردانند پس عفو کنید و چشم‌پوشی کنید تا خدا فرمان خود را بیاورد که خدا بر همه چیز توانمند است (بقره/۱۰۹). کسانی که به آنان کتاب داده شد، در آن اختلاف نکردند مگر پس از آن‌که علم برای آنان آمد، آن هم به سبب حسدی که بین آنان بود. هر کس به آیات خدا کفر ورزد پس به‌راستی خدا در حسابرسی سریع است (آل‌عمران/۱۹). می‌خواهند نور خدا را با دهان‌های خود خاموش کنند در حالی‌که خدا تمام‌کننده نور خود است هر چند کافران خوش نداشته باشند (صف/۸).

آیا کسانی که بهره‌ای از کتاب به آنان داده شده‌ را ندیدی که به جبت و طاغوت ایمان می‌آورند و درباره کسانی که کفر ورزیدند، می‌گویند: اینان از کسانی که ایمان آوردند، هدایت‌یافته‌تر هستند (نساء/۵۱)؟ آیا ندیدی کسانی را که می‌پندارند به آن‌چه به سوی تو نازل شده و آن‌چه قبل از تو نازل شده، ایمان دارند امّا می‌خواهند داوری را نزد طاغوت ببرند در حالی‌که دستور یافته‌اند، به آن کفر ورزند؟ شیطان می‌خواهد آنان را به گمراهی دوری بیندازد (نساء/۶۰). کسانی از اهل‌کتاب که کفر ورزیدند و مشرکان دوست ندارند که از پروردگارتان خیری بر شما نازل شود و خدا هر کس را بخواهد، به رحمت خود اختصاص می‌دهد. خدا صاحب فضل عظیم است (بقره/۱۰۵). کسانی از اهل‌کتاب که کفر ورزیدند و مشرکان، دست بردار نبودند تا این‌که دلیل روشنی برایشان بیاید، فرستاده‌ای از جانب خدا که صحیفه‌های پاکی را بر آنان بخواند که در آن نوشته‌های استواری است [امّا باز ایمان نمی‌آورند] (بیّنه/۱-۳). بگو، ای اهل‌کتاب، چرا به آیات خدا کفر می‌ورزید در حالی‌که خدا بر آن‌چه انجام می‌دهید، شاهد است (آل‌عمران/۹۸)؟ ای اهل‌کتاب، چرا به آیات خدا کفر می‌ورزید در حالی‌که خود شهادت می‌دهید (آل‌عمران/۷۰)؟ بگو، ای اهل‌کتاب، تا هنگامی که تورات و انجیل و آن‌چه از پروردگارتان به سوی شما نازل شده است را برپا نکنید، بر چیزی نیستید. آن‌چه از جانب پروردگارت به سوی تو نازل شده است، بر طغیان و کفر بسیاری از آنان می‌افزاید پس بر گروه کافر اندوه نخور (مائده/۶۸).

هنگامی که [اهل‌کتاب] نزد شما بیایند، می‌گویند: ایمان آوردیم در حالی‌که با کفر وارد شده‌اند و با آن بیرون رفته‌اند. خدا به آن‌چه کتمان می‌کنند، آگاه‌تر است (مائده/۶۱). گروهی از اهل‌کتاب گفتند: آغازِ روز، به آن‌چه بر کسانی که ایمان آورده‌اند نازل شده، ایمان آورید و در آخر آن کفر ورزید باشد که آنان باز گردند (آل‌عمران/۷۲). از یهود کسانی هستند که کلمات را از جاهای خود تغییر می‌دهند تا زبانشان را بگردانند و در دین طعنه زنند. می‌گویند: شنیدیم و نافرمانی کردیم. بشنو که هرگز نشنوی. [از روی مسخره می‌گویند:] راعنا. اگر آنان می‌گفتند: شنیدیم و اطاعت کردیم و بشنو و به ما بنگر، بی‌تردید برای آنان بهتر و استوارتر بود ولی خدا آنان را به سبب کفرشان لعنت کرد پس جز اندکی، ایمان نمی‌آورند (نساء/۴۶). بسیاری از آنان (بنی‌اسرائیل) را می‌بینی که با کسانی که کفر ورزیدند، دوستی می‌کنند. به‌راستی زشت است آن‌چه برای خودشان پیش فرستادند تا این‌که خدا بر آنان خشم گرفت. آنان در عذاب جاودانه هستند. اگر به خدا و پیامبر و آن‌چه به سوی او نازل شده، ایمان می‌آوردند، آنان را اولیا نمی‌گرفتند ولی بسیاری از آنان نافرمان هستند (مائده/۸۰-۸۱).

[اهل‌کتاب نافرمان] هر جا یافته شوند، مُهر خواری بر آنان زده شده است مگر به امانی از خدا و امانی از مردم. [آنان] به خشمی از خدا گرفتار شدند. مُهر درماندگی بر آنان زده شده است. این به سبب آن است که آنان به آیات خدا کفر می‌ورزیدند و پیامبران را به ناحق می‌کشتند و به سبب آن است که نافرمانی کردند و تعدّی می‌نمودند (آل‌عمران/۱۱۲). یهود گفتند: دست خدا بسته است. دستان خودشان بسته باد. به سبب آن‌چه گفتند: لعنت شده‌اند بلکه دو دست او باز است. هرگونه بخواهد، انفاق می‌کند. بی‌گمان آن‌چه از جانب پروردگارت بر تو نازل شده است، بر طغیان و کفر بسیاری از آنان می‌افزاید تا روز قیامت میان آنان دشمنی و کینه افکندیم هرگاه آتشی برای جنگ افروختند، خدا آن را خاموش کرد. آنها در زمین به فساد می‌کوشند. خدا فسادکاران را دوست ندارد (مائده/۶۴).

او کسی است که کسانى از اهل‌کتاب را که کفر ورزیدند، در نخستین اخراجِ دسته‌جمعی، از دیارشان بیرون کرد. گمان نمى‏کردید که بیرون بروند و خودشان گمان می‌کردند که دژهایشان در برابر خدا، مانع آنها خواهد بود پس خدا از آنجایى که تصور نمى‏ کردند، بر آنان درآمد و در قلب‌هایشان بیم افکند که به دست ‏خود و دست مومنان، خانه ‏هاى خود را خراب مى‏ کردند پس اى صاحبان بصیرت، عبرت بگیرید. اگر خدا این جلای وطن را بر آنان مقرّر نکرده بود، بی‌تردید آنان را در دنیا عذاب می‌کرد. آنان در آخرت عذاب آتش دارند. این برای آن بود که آنها با خدا و فرستاده او ستیزه کردند. هر کس با خدا ستیزه کند، خدا سخت‌کیفر است (حشر/۲-۴).

کفر کفر به غیر خدا، در دین هیچ اکراهی نیست. راه از بیراه روشن شده است پس هر کس به طاغوت کفر ورزد و به خدا ایمان آورد، به محکم‌ترین دستاویز چنگ زده است که برای آن گسستنی نیست. خدا شنوای دانا است (بقره/۲۵۶).

هر کس کار شایسته کند در حالی‌که مومن باشد، سعی او کفران نخواهد شد و ما برای او می‌نویسیم (انبیاء/۹۴). [اهل‌کتاب باایمان] هر خیری انجام دهند، هرگز کفران نبینند. خدا به متّقین آگاه است (آل‌عمران/۱۱۵).

به غیر خدا معبودانی را گرفته‌اند تا سبب عزّت، برای آنان باشند. چنین نیست. به‌زودی [آن معبودان] به پرستش آنها کفر می‌ورزند و بر ضدّ آنان خواهند بود (مریم/۸۱-۸۲). اگر آنان (کسانی که غیر از خدا می‌خوانید) را فرا خوانید، صدای شما را نمی‌شنوند و اگر می‌شنیدند، شما را اجابت نمی‌کردند. روز قیامت به شرک شما کفر می‌ورزند و هیچ‌کس مانند [خدای] آگاه به تو خبر نمی‌دهد (فاطر/۱۴). هنگامی که مردم محشور می‌شوند، [معبودانشان] دشمنان آنان می‌شوند و به عبادت آنان کفر می‌ورزند (احقاف/۶). [روز قیامت] برای آنان (مجرمان) از شریکانشان، شفیعانی نخواهد بود و آنان به شریکان خود کفر می‌ورزند (روم/۱۳).

هنگامی که کار از کار گذشت، شیطان می‌گوید: … من به آن‌چه از قبل، من را شریک می‌گرفتید، کفر می‌ورزم. به‌راستی ستمکاران در عذابی دردناک هستند (ابراهیم/۲۲).

پوشاندن گناه، شرک، ستم، نفاق

الكفر

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَّبْتَلِيهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِيعًا بَصِيرًا* إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَ إِمَّا كَفُورًا (انسان/۲-۳) هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ فَمِنكُمْ كَافِرٌ وَ مِنكُم مُّؤْمِنٌ وَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (تغابن/۲)

 

قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ* مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ* مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ (عبس/۱۷-۱۹) وَ هُوَ الَّذِي أَحْيَاكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ إِنَّ الْإِنسَانَ لَكَفُورٌ (حج/۶۶) وَجَعَلُوا لَهُ مِنْ عِبَادِهِ جُزْءًا إِنَّ الْإِنسَانَ لَكَفُورٌ مُّبِينٌ (زخرف/۱۵) وَ آتَاكُم مِّن كُلِّ مَا سَأَلْتُمُوهُ وَ إِن تَعُدُّواْ نِعْمَتَ اللّهِ لاَ تُحْصُوهَا إِنَّ الإِنسَانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ (ابراهیم/۳۴) يَعْرِفُونَ نِعْمَتَ اللّهِ ثُمَّ يُنكِرُونَهَا وَ أَكْثَرُهُمُ الْكَافِرُونَ (نحل/۸۳) وَ لَقَدْ صَرَّفْنَاهُ (الماء) بَيْنَهُمْ لِيَذَّكَّرُوا فَأَبَى أَكْثَرُ النَّاسِ إِلَّا كُفُورًا (فرقان/۵۰) وَ اللّهُ جَعَلَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَ جَعَلَ لَكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم بَنِينَ وَ حَفَدَةً وَ رَزَقَكُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ أَفَبِالْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَ بِنِعْمَتِ اللّهِ هُمْ يَكْفُرُونَ* وَ يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ يَمْلِكُ لَهُمْ رِزْقًا مِّنَ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ شَيْئًا وَ لاَ يَسْتَطِيعُونَ (نحل/۷۲-۷۳) كَيْفَ تَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ كُنتُمْ أَمْوَاتًا فَأَحْيَاكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (بقره/۲۸)

 

 

 

 

 

وَ لَئِنْ أَذَقْنَا الإِنْسَانَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْنَاهَا مِنْهُ إِنَّهُ لَيَؤُوسٌ كَفُورٌ (هود/۹) وَ إِنَّا إِذَا أَذَقْنَا الْإِنسَانَ مِنَّا رَحْمَةً فَرِحَ بِهَا وَ إِن تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ فَإِنَّ الْإِنسَانَ كَفُورٌ (شوری/۴۸) وَ لَئِنْ أَرْسَلْنَا رِيحًا فَرَأَوْهُ مُصْفَرًّا لَّظَلُّوا مِن بَعْدِهِ يَكْفُرُونَ (روم/۵۱) وَ مَا بِكُم مِّن نِّعْمَةٍ فَمِنَ اللّهِ ثُمَّ إِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فَإِلَيْهِ تَجْأَرُونَ* ثُمَّ إِذَا كَشَفَ الضُّرَّ عَنكُمْ إِذَا فَرِيقٌ مِّنكُم بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُونَ* لِيَكْفُرُواْ بِمَا آتَيْنَاهُمْ فَتَمَتَّعُواْ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ (نحل/۵۳-۵۵) وَ إِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنِيبًا إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِّنْهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدْعُو إِلَيْهِ مِن قَبْلُ وَ جَعَلَ لِلَّهِ أَندَادًا لِّيُضِلَّ عَن سَبِيلِهِ قُلْ تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِيلًا إِنَّكَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ (زمر/۸) وَ لَئِنْ أَذَقْنَاهُ رَحْمَةً مِّنَّا مِن بَعْدِ ضَرَّاء مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ هَذَا لِي وَ مَا أَظُنُّ السَّاعَةَ قَائِمَةً وَ لَئِن رُّجِعْتُ إِلَى رَبِّي إِنَّ لِي عِندَهُ لَلْحُسْنَى فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِمَا عَمِلُوا وَ لَنُذِيقَنَّهُم مِّنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ (فصّلت/۵۰) وَإِذَا مَسَّ النَّاسَ ضُرٌّ دَعَوْا رَبَّهُم مُّنِيبِينَ إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا أَذَاقَهُم مِّنْهُ رَحْمَةً إِذَا فَرِيقٌ مِّنْهُم بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُونَ* لِيَكْفُرُوا بِمَا آتَيْنَاهُمْ فَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ (روم/۳۳-۳۴) فَإِذَا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ يُشْرِكُونَ* لِيَكْفُرُوا بِمَا آتَيْنَاهُمْ وَ لِيَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (عنکبوت/۶۵-۶۶) وَ إِذَا غَشِيَهُم مَّوْجٌ كَالظُّلَلِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ فَمِنْهُم مُّقْتَصِدٌ وَ مَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا كُلُّ خَتَّارٍ كَفُورٍ(لقمان/۳۲) وَ إِذَا مَسَّكُمُ الْضُّرُّ فِي الْبَحْرِ ضَلَّ مَن تَدْعُونَ إِلاَّ إِيَّاهُ فَلَمَّا نَجَّاكُمْ إِلَى الْبَرِّ أَعْرَضْتُمْ وَ كَانَ الإِنْسَانُ كَفُورًا (اسراء/۶۷) أَمْ أَمِنتُمْ أَن يُعِيدَكُمْ فِيهِ تَارَةً أُخْرَى فَيُرْسِلَ عَلَيْكُمْ قَاصِفا مِّنَ الرِّيحِ فَيُغْرِقَكُم بِمَا كَفَرْتُمْ ثُمَّ لاَ تَجِدُواْ لَكُمْ عَلَيْنَا بِهِ تَبِيعًا (اسراء/۶۹)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَ اشْكُرُواْ لِي وَ لاَ تَكْفُرُونِ (بقره/۱۵۲) إِن تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنكُمْ وَ لَا يَرْضَى لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ وَ إِن تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ وَ لَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى ثُمَّ إِلَى رَبِّكُم مَّرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ  (زمر/۷) إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِندَ اللّهِ الَّذِينَ كَفَرُواْ فَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ  (انفال/۵۵)

 

 

الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ وَ جَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورَ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِم يَعْدِلُونَ (انعام/۱) وَ يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنفَعُهُمْ وَ لَا يَضُرُّهُمْ وَ كَانَ الْكَافِرُ عَلَى رَبِّهِ ظَهِيرًا (فرقان/۵۵) مَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ مَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَ أَجَلٍ مُّسَمًّى وَ الَّذِينَ كَفَرُوا عَمَّا أُنذِرُوا مُعْرِضُونَ (احقاف/۳) وَ مَا خَلَقْنَا السَّمَاء وَ الْأَرْضَ وَ مَا بَيْنَهُمَا بَاطِلًا ذَلِكَ ظَنُّ الَّذِينَ كَفَرُوا فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِنَ النَّارِ(ص/۲۷) أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَ جَعَلْنَا مِنَ الْمَاء كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ أَفَلَا يُؤْمِنُونَ* وَ جَعَلْنَا فِي الْأَرْضِ رَوَاسِيَ أَن تَمِيدَ بِهِمْ وَ جَعَلْنَا فِيهَا فِجَاجًا سُبُلًا لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ* وَ جَعَلْنَا السَّمَاء سَقْفًا مَّحْفُوظًا وَ هُمْ عَنْ آيَاتِهَا مُعْرِضُونَ  (انبیاء/۳۰-۳۲) لَهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (زمر/۶۳)

 

 

 

 

بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي تَكْذِيبٍ* وَ اللَّهُ مِن وَرَائِهِم مُّحِيطٌ (بروج/۱۹-۲۰) وَ الَّذِينَ كَفَرُواْ أَوْلِيَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (بقره/۲۵۷) الَّذِينَ آمَنُواْ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَ الَّذِينَ كَفَرُواْ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُواْ أَوْلِيَاء الشَّيْطَانِ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفًا  (نساء/۷۶) وَ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاء مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ (زمر/۳)

 

 

 

أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا* فَلَا تَعْجَلْ عَلَيْهِمْ إِنَّمَا نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا (مریم/۸۳-۸۴) زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَ يَسْخَرُونَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُواْ وَ الَّذِينَ اتَّقَواْ فَوْقَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ اللّهُ يَرْزُقُ مَن يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ (بقره/۲۱۲) زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ مَكْرُهُمْ وَ صُدُّواْ عَنِ السَّبِيلِ وَ مَن يُضْلِلِ اللّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ (رعد/۳۳) أَوَ مَن كَانَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فِي الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بِخَارِجٍ مِّنْهَا كَذَلِكَ زُيِّنَ لِلْكَافِرِينَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ (انعام/۱۲۲) أَمَّنْ هَذَا الَّذِي هُوَ جُندٌ لَّكُمْ يَنصُرُكُم مِّن دُونِ الرَّحْمَنِ إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ (ملک/۲۰) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ صَدُّواْ عَن سَبِيلِ اللّهِ قَدْ ضَلُّواْ ضَلاَلًا بَعِيدًا (نساء/۱۶۷)

 

 

 

وَ لاَ يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ سَبَقُواْ إِنَّهُمْ لاَ يُعْجِزُونَ (انفال/۵۹) هُوَ الَّذِي جَعَلَكُمْ خَلَائِفَ فِي الْأَرْضِ فَمَن كَفَرَ فَعَلَيْهِ كُفْرُهُ وَ لَا يَزِيدُ الْكَافِرِينَ كُفْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ إِلَّا مَقْتًا وَ لَا يَزِيدُ الْكَافِرِينَ كُفْرُهُمْ إِلَّا خَسَارًا  (فاطر/۳۹) مَن كَفَرَ فَعَلَيْهِ كُفْرُهُ وَ مَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِأَنفُسِهِمْ يَمْهَدُونَ* لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِن فَضْلِهِ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْكَافِرِينَ (روم/۴۴-۴۵) يَمْحَقُ اللّهُ الْرِّبَا وَ يُرْبِي الصَّدَقَاتِ وَ اللّهُ لاَ يُحِبُّ كُلَّ كَفَّارٍ أَثِيمٍ (بقره/۲۷۶) إِنَّ اللَّهَ يُدَافِعُ عَنِ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ خَوَّانٍ كَفُورٍ  (حج/۳۸) مَن كَانَ عَدُوًّا لِّلّهِ وَ مَلآئِكَتِهِ وَ رُسُلِهِ وَ جِبْرِيلَ وَ مِيكَالَ فَإِنَّ اللّهَ عَدُوٌّ لِّلْكَافِرِينَ (بقره/۹۸) وَ لَوْلَا أَن يَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَجَعَلْنَا لِمَن يَكْفُرُ بِالرَّحْمَنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفًا مِّن فَضَّةٍ وَ مَعَارِجَ عَلَيْهَا يَظْهَرُونَ* وَ لِبُيُوتِهِمْ أَبْوَابًا وَ سُرُرًا عَلَيْهَا يَتَّكِؤُونَ* وَ زُخْرُفًا وَ إِن كُلُّ ذَلِكَ لَمَّا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةُ عِندَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِينَ (زخرف/۳۳-۳۵) رُّبَمَا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْ كَانُواْ مُسْلِمِينَ* ذَرْهُمْ يَأْكُلُواْ وَ يَتَمَتَّعُواْ وَيُلْهِهِمُ الأَمَلُ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (حجر/۲-۳)

 

 

 

 

 

 

إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ كَانُواْ إِخْوَانَ الشَّيَاطِينِ وَ كَانَ الشَّيْطَانُ لِرَبِّهِ كَفُورًا (اسراء/۲۷)

الکفر-  المثل، وَ مَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُواْ كَمَثَلِ الَّذِي يَنْعِقُ بِمَا لاَ يَسْمَعُ إِلاَّ دُعَاء وَ نِدَاء صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لاَ يَعْقِلُونَ  (بقره/۱۷۱) لَهُ (الله) دَعْوَةُ الْحَقِّ وَالَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِهِ لاَ يَسْتَجِيبُونَ لَهُم بِشَيْءٍ إِلاَّ كَبَاسِطِ كَفَّيْهِ إِلَى الْمَاء لِيَبْلُغَ فَاهُ وَ مَا هُوَ بِبَالِغِهِ وَ مَا دُعَاء الْكَافِرِينَ إِلاَّ فِي ضَلاَلٍ (رعد/۱۴) مَّثَلُ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمْ أَعْمَالُهُمْ كَرَمَادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّيحُ فِي يَوْمٍ عَاصِفٍ لاَّ يَقْدِرُونَ مِمَّا كَسَبُواْ عَلَى شَيْءٍ ذَلِكَ هُوَ الضَّلاَلُ الْبَعِيدُ (ابراهیم/۱۸) وَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَعْمَالُهُمْ كَسَرَابٍ بِقِيعَةٍ يَحْسَبُهُ الظَّمْآنُ مَاء حَتَّى إِذَا جَاءهُ لَمْ يَجِدْهُ شَيْئًا وَ وَجَدَ اللَّهَ عِندَهُ فَوَفَّاهُ حِسَابَهُ وَ اللَّهُ سَرِيعُ الْحِسَابِ* أَوْ كَظُلُمَاتٍ فِي بَحْرٍ لُّجِّيٍّ يَغْشَاهُ مَوْجٌ مِّن فَوْقِهِ مَوْجٌ مِّن فَوْقِهِ سَحَابٌ ظُلُمَاتٌ بَعْضُهَا فَوْقَ بَعْضٍ إِذَا أَخْرَجَ يَدَهُ لَمْ يَكَدْ يَرَاهَا وَ مَن لَّمْ يَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ نُورًا فَمَا لَهُ مِن نُّورٍ(نور/۳۹-۴۰) مَثَلُ مَا  يُنفِقُونَ (الکافرون) فِي هِذِهِ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا كَمَثَلِ رِيحٍ فِيهَا صِرٌّ أَصَابَتْ حَرْثَ قَوْمٍ ظَلَمُواْ أَنفُسَهُمْ فَأَهْلَكَتْهُ وَ مَا ظَلَمَهُمُ اللّهُ وَلَكِنْ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (آل‌عمران/۱۱۷) أَوْ  [مثل الذین فی قلوبهم مرض] كَصَيِّبٍ مِّنَ السَّمَاءِ فِيهِ ظُلُمَاتٌ وَ رَعْدٌ وَ بَرْقٌ يَجْعَلُونَ أَصْابِعَهُمْ فِي آذَانِهِم مِّنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ و اللّهُ مُحِيطٌ بِالْكافِرِينَ* يَكَادُ الْبَرْقُ يَخْطَفُ أَبْصَارَهُمْ كُلَّمَا أَضَاء لَهُم مَّشَوْاْ فِيهِ وَ إِذَا أَظْلَمَ عَلَيْهِمْ قَامُواْ وَ لَوْ شَاء اللّهُ لَذَهَبَ بِسَمْعِهِمْ وَ أَبْصَارِهِمْ إِنَّ اللَّه عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (بقره/۱۷-۲۰) ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِّلَّذِينَ كَفَرُوا اِمْرَأَةَ نُوحٍ وَ اِمْرَأَةَ لُوطٍ كَانَتَا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَيْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ يُغْنِيَا عَنْهُمَا مِنَ اللَّهِ شَيْئًا وَ قِيلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِينَ (تحریم/۱۰)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

إِنَّ اللَّهَ لاَ يَسْتَحْيِي أَن يَضْرِبَ مَثَلًا مَّا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُواْ فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ وَ أَمَّا الَّذِينَ كَفَرُواْ فَيَقُولُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا يُضِلُّ بِهِ كَثِيرًا وَ يَهْدِي بِهِ كَثِيرًا وَ مَا يُضِلُّ بِهِ إِلاَّ الْفَاسِقِينَ (بقره/۲۶) وَ مَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً وَ مَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا … لِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَ الْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا كَذَلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاءُ وَ يَهْدِي مَن يَشَاءُ  (مدثّر/۳۱)

 

 

الکفر- المرسلین، وَ مَن يَكْفُرْ بِاللّهِ وَ مَلاَئِكَتِهِ وَ كُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ وَ الْيَوْمِ الآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلاَلًا بَعِيدًا (نساء/۱۳۶)

 

وَ مَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَ مُنذِرِينَ وَ يُجَادِلُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالْبَاطِلِ لِيُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ وَ اتَّخَذُوا آيَاتِي وَ مَا أُنذِرُوا هُزُوًا (کهف/۵۶) إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِاللّهِ وَ رُسُلِهِ وَ يُرِيدُونَ أَن يُفَرِّقُواْ بَيْنَ اللّهِ وَ رُسُلِهِ وَ يقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَ يُرِيدُونَ أَن يَتَّخِذُواْ بَيْنَ ذَلِكَ سَبِيلًا* أُوْلَئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ حَقًّا وَ أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا (نساء/۱۵۰-۱۵۱)

 

 

وَ مَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ كَافِرُونَ (سبأ/۳۴) أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَبْلُ فَذَاقُوا وَ بَالَ أَمْرِهِمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ* ذَلِكَ بِأَنَّهُ كَانَت تَّأْتِيهِمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالُوا أَبَشَرٌ يَهْدُونَنَا فَكَفَرُوا وَ تَوَلَّوا وَّ اسْتَغْنَى اللَّهُ وَ اللَّهُ غَنِيٌّ حَمِيدٌ (تغابن/۵-۶) أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ قَوْمِ نُوحٍ وَ عَادٍ وَ ثَمُودَ وَ الَّذِينَ مِن بَعْدِهِمْ لاَ يَعْلَمُهُمْ إِلاَّ اللّهُ جَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَرَدُّواْ أَيْدِيَهُمْ فِي أَفْوَاهِهِمْ وَ قَالُواْ إِنَّا كَفَرْنَا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ وَ إِنَّا لَفِي شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَنَا إِلَيْهِ مُرِيبٍ … وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُواْ لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّكُم مِّنْ أَرْضِنَآ أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَا فَأَوْحَى إِلَيْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِكَنَّ الظَّالِمِينَ (ابراهیم/۹-۱۳) فَلَمَّا جَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَرِحُوا بِمَا عِندَهُم مِّنَ الْعِلْمِ وَ حَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون* فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا قَالُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَ كَفَرْنَا بِمَا كُنَّا بِهِ مُشْرِكِينَ* فَلَمْ يَكُ يَنفَعُهُمْ إِيمَانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا سُنَّتَ اللَّهِ الَّتِي قَدْ خَلَتْ فِي عِبَادِهِ وَ خَسِرَ هُنَالِكَ الْكَافِرُونَ (غافر/۸۳-۸۵) كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَ عَادٌ وَ فِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ* وَ ثَمُودُ وَ قَوْمُ لُوطٍ وَ أَصْحَابُ الأَيْكَةِ أُوْلَئِكَ الْأَحْزَابُ* إِن كُلٌّ إِلَّا كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَابِ* وَ مَا يَنظُرُ هَؤُلَاء إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً مَّا لَهَا مِن فَوَاقٍ  (ص/۱۲-۱۵) أَوَ لَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ كَانُوا مِن قَبْلِهِمْ كَانُوا هُمْ أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَ آثَارًا فِي الْأَرْضِ فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ وَ مَا كَانَ لَهُم مِّنَ اللَّهِ مِن وَاقٍ* ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانَت تَّأْتِيهِمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَكَفَرُوا فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ إِنَّهُ قَوِيٌّ شَدِيدُ الْعِقَابِ  (غافر/۲۱-۲۲)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

وَ لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَمْلَيْتُ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَكَيْفَ كَانَ عِقَابِ (رعد/۳۲) وَ إِن يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ جَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ وَ بِالزُّبُرِ وَ بِالْكِتَابِ الْمُنِيرِ* ثُمَّ أَخَذْتُ الَّذِينَ كَفَرُوا فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ (فاطر/۲۵-۲۶) كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَ أَصْحَابُ الرَّسِّ وَ ثَمُودُ* وَ عَادٌ وَ فِرْعَوْنُ وَ إِخْوَانُ لُوطٍ* وَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ وَ قَوْمُ تُبَّعٍ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِيدِ  (ق/۱۲-۱۴) تِلْكَ الْقُرَى نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنبَآئِهَا وَ لَقَدْ جَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا كَانُواْ لِيُؤْمِنُواْ بِمَا كَذَّبُواْ مِن قَبْلُ كَذَلِكَ يَطْبَعُ اللّهُ عَلَىَ قُلُوبِ الْكَافِرِينَ* وَ مَا وَجَدْنَا لأَكْثَرِهِم مِّنْ عَهْدٍ وَ إِن وَجَدْنَا أَكْثَرَهُمْ لَفَاسِقِينَ (اعراف/۱۰۱-۱۰۲) وَ كَذَلِكَ مَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءنَا عَلَى أُمَّةٍ وَ إِنَّا عَلَى آثَارِهِم مُّقْتَدُونَ* قَالَ (رسولهم) أَوَلَوْ جِئْتُكُم بِأَهْدَى مِمَّا وَجَدتُّمْ عَلَيْهِ آبَاءكُمْ قَالُوا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ كَافِرُونَ* فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ (زخرف/۲۳-۲۵) وَ كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هُمْ أَحْسَنُ أَثَاثًا وَرِئْيًا (مريم/۷۴) وَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ  (الکافرین) وَ مَا بَلَغُوا مِعْشَارَ مَا آتَيْنَاهُمْ (سبأ/۴۵) كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ (الکافرین) قَوْمُ نُوحٍ وَ الْأَحْزَابُ مِن بَعْدِهِمْ وَ هَمَّتْ كُلُّ أُمَّةٍ بِرَسُولِهِمْ لِيَأْخُذُوهُ وَ جَادَلُوا بِالْبَاطِلِ لِيُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ فَأَخَذْتُهُمْ فَكَيْفَ كَانَ عِقَابِ* وَ كَذَلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّهُمْ أَصْحَابُ النَّارِ (غافر/۵-۶) وَ إِن يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَ عَادٌ وَ ثَمُودُ* وَ قَوْمُ إِبْرَاهِيمَ وَ قَوْمُ لُوطٍ* وَ أَصْحَابُ مَدْيَنَ وَ كُذِّبَ مُوسَى فَأَمْلَيْتُ لِلْكَافِرِينَ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ (حج/۴۲-۴۴) أَكُفَّارُكُمْ خَيْرٌ مِّنْ أُوْلَئِكُمْ أَمْ لَكُم بَرَاءةٌ فِي الزُّبُرِ (قمر/۴۳) وَ لَوْ شَاء اللّهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذِينَ مِن بَعْدِهِم (الرسل) مِّن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَلَكِنِ اخْتَلَفُواْ فَمِنْهُم مَّنْ آمَنَ وَ مِنْهُم مَّن كَفَرَ وَ لَوْ شَاء اللّهُ مَا اقْتَتَلُواْ وَلَكِنَّ اللّهَ يَفْعَلُ مَا يُرِيدُ (بقره/۲۵۳)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

الکفر-  الآخرت، أَوَلَمْ يَتَفَكَّرُوا فِي أَنفُسِهِمْ مَا خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ مَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَ أَجَلٍ مُّسَمًّى وَ إِنَّ كَثِيرًا مِّنَ النَّاسِ بِلِقَاء رَبِّهِمْ لَكَافِرُونَ (روم/۸) [الظّالمون] الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَ يَبْغُونَهَا عِوَجًا وَ هُم بِالآخِرَةِ كَافِرُونَ (اعراف/۴۵) الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَ يَبْغُونَهَا عِوَجًا وَ هُم بِالآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ (هود/۱۹) وَ لَئِن قُلْتَ إِنَّكُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِنْ هَذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ (هود/۷) وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَئِذَا كُنَّا تُرَابًا وَ آبَاؤُنَا أَئِنَّا لَمُخْرَجُونَ* لَقَدْ وُعِدْنَا هَذَا نَحْنُ وَ آبَاؤُنَا مِن قَبْلُ إِنْ هَذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ  (نمل/۶۷-۶۸) وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا هَلْ نَدُلُّكُمْ عَلَى رَجُلٍ يُنَبِّئُكُمْ إِذَا مُزِّقْتُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّكُمْ لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ (سبأ/۷) بَلْ عَجِبُوا أَن جَاءهُمْ مُنذِرٌ مِّنْهُمْ فَقَالَ الْكَافِرُونَ هَذَا شَيْءٌ عَجِيبٌ* أَئِذَا مِتْنَا وَ كُنَّا تُرَابًا ذَلِكَ رَجْعٌ بَعِيدٌ* قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ وَ عِندَنَا كِتَابٌ حَفِيظٌ* بَلْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءهُمْ فَهُمْ فِي أَمْرٍ مَّرِيجٍ … أَفَعَيِينَا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ بَلْ هُمْ فِي لَبْسٍ مِّنْ خَلْقٍ جَدِيدٍ (ق/۲-۱۵) زَعَمَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَن لَّن يُبْعَثُوا قُلْ بَلَى وَ رَبِّي لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِمَا عَمِلْتُمْ وَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (تغابن/۷) وَ قَالُوا أَئِذَا ضَلَلْنَا فِي الْأَرْضِ أَئِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ بَلْ هُم بِلِقَاء رَبِّهِمْ كَافِرُونَ* قُلْ يَتَوَفَّاكُم مَّلَكُ الْمَوْتِ الَّذِي وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ (سجده/۱۰-۱۱) وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَا تَأْتِينَا السَّاعَةُ قُلْ بَلَى وَ رَبِّي لَتَأْتِيَنَّكُمْ عَالِمِ الْغَيْبِ (سبأ/۳) وَ إِن تَعْجَبْ فَعَجَبٌ قَوْلُهُمْ أَئِذَا كُنَّا تُرَابًا أَئِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ أُوْلَئِكَ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمْ وَ أُوْلَئِكَ الأَغْلاَلُ فِي أَعْنَاقِهِمْ وَ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدونَ (رعد/۵) [المکذّبون] وَ أَقْسَمُواْ بِاللّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لاَ يَبْعَثُ اللّهُ مَن يَمُوتُ بَلَى وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا وَلكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ* لِيُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي يَخْتَلِفُونَ فِيهِ وَ لِيَعْلَمَ الَّذِينَ كَفَرُواْ أَنَّهُمْ كَانُواْ كَاذِبِينَ (نحل/۳۸-۳۹) وَ لَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِلَى أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ لَّيَقُولُنَّ مَا يَحْبِسُهُ أَلاَ يَوْمَ يَأْتِيهِمْ لَيْسَ مَصْرُوفًا عَنْهُمْ وَ حَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (هود/۸) وَ يَقُولُونَ (الکافرون) مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ* مَا يَنظُرُونَ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَ هُمْ يَخِصِّمُونَ* فَلَا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةً وَ لَا إِلَى أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ* وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ الْأَجْدَاثِ إِلَى رَبِّهِمْ يَنسِلُونَ* قَالُوا يَا وَيْلَنَا مَن بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَا هَذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمَنُ وَ صَدَقَ الْمُرْسَلُونَ* إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ (یس/۴۸-۵۳)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

الکفر- توبة و الآمرزش، وَ لَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ حَتَّى إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّي تُبْتُ الآنَ وَ لاَ الَّذِينَ يَمُوتُونَ وَ هُمْ كُفَّارٌ أُوْلَئِكَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (نساء/۱۸) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بَعْدَ إِيمَانِهِمْ ثُمَّ ازْدَادُواْ كُفْرًا لَّن تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَ أُوْلَئِكَ هُمُ الضَّآلُّونَ* إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ مَاتُواْ وَ هُمْ كُفَّارٌ فَلَن يُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِم مِّلْءُ الأرْضِ ذَهَبًا وَ لَوِ افْتَدَى بِهِ أُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ وَ مَا لَهُم مِّن نَّاصِرِينَ (آل‌عمران/۹۰-۹۱) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ ثُمَّ كَفَرُواْ ثُمَّ آمَنُواْ ثُمَّ كَفَرُواْ ثُمَّ ازْدَادُواْ كُفْرًا لَّمْ يَكُنِ اللّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَ لاَ لِيَهْدِيَهُمْ سَبِيلًا (نساء/۱۳۷) كَيْفَ يَهْدِي اللّهُ قَوْمًا كَفَرُواْ بَعْدَ إِيمَانِهِمْ وَ شَهِدُواْ أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَ جَاءهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَ اللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ* أُوْلَئِكَ جَزَآؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللّهِ وَ الْمَلآئِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ* خَالِدِينَ فِيهَا لاَ يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَ لاَ هُمْ يُنظَرُونَ* إِلاَّ الَّذِينَ تَابُواْ مِن بَعْدِ ذَلِكَ وَ أَصْلَحُواْ فَإِنَّ الله غَفُورٌ رَّحِيمٌ (آل‌عمران/۸۶-۸۹)

 

 

 

 

الکفر- العذاب، وَ لاَ يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِّأَنفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُواْ إِثْمًا وَ لَهْمُ عَذَابٌ مُّهِينٌ (آل‌عمران/۱۷۸) وَ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِيمٍ وَ عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُواْ يَكْفُرُونَ (یونس/۴) الَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ (فاطر/۷) فَلَنُذِيقَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا عَذَابًا شَدِيدًا وَ لَنَجْزِيَنَّهُمْ أَسْوَأَ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ* ذَلِكَ جَزَاء أَعْدَاء اللَّهِ النَّارُ لَهُمْ فِيهَا دَارُ الْخُلْدِ جَزَاء بِمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ  (فصّلت/۲۷-۲۸) وَ الْكَافِرُونَ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ (شوری/۲۶) لَّهُمْ (الکافرین) عَذَابٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ لَعَذَابُ الآخِرَةِ أَشَقُّ وَ مَا لَهُم مِّنَ اللّهِ مِن وَاقٍ (رعد/۳۴) وَ الَّذِينَ كَفَرُوا فَتَعْسًا لَّهُمْ وَ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ* ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَرِهُوا مَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ  (محمّد/۸-۹) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ مَاتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ أُولَئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللّهِ وَ الْمَلآئِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ* خَالِدِينَ فِيهَا لاَ يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَ لاَ هُمْ يُنظَرُونَ (بقره/۱۶۱-۱۶۲) إِنَّ اللَّهَ لَعَنَ الْكَافِرِينَ وَ أَعَدَّ لَهُمْ سَعِيرًا* خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا لَّا يَجِدُونَ وَلِيًّا وَ لَا نَصِيرًا (احزاب/۶۴-۶۵) وَعَدَ الله الْمُنَافِقِينَ وَ الْمُنَافِقَاتِ وَ الْكُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا هِيَ حَسْبُهُمْ وَ لَعَنَهُمُ اللّهُ وَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّقِيمٌ (توبه/۶۸) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَن تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَ لاَ أَوْلاَدُهُم مِّنَ اللّهِ شَيْئًا وَ أُولَئِكَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ (آل‌عمران/۱۰) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَن تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَ لاَ أَوْلاَدُهُم مِّنَ اللّهِ شَيْئًا وَ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (آل‌عمران/۱۱۶) وَّ عُقْبَى الْكَافِرِينَ النَّارُ (رعد/۳۵) لَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَ مَأْوَاهُمُ النَّارُ وَ لَبِئْسَ الْمَصِيرُ (نور/۵۷) وَ الَّذِينَ كَفَرُوا يَتَمَتَّعُونَ وَ يَأْكُلُونَ كَمَا تَأْكُلُ الْأَنْعَامُ وَ النَّارُ مَثْوًى لَّهُمْ (محمّد/۱۲) وَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ نَارُ جَهَنَّمَ لَا يُقْضَى عَلَيْهِمْ فَيَمُوتُوا وَ لَا يُخَفَّفُ عَنْهُم مِّنْ عَذَابِهَا كَذَلِكَ نَجْزِي كُلَّ كَفُورٍ  (فاطر/۳۶) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَظَلَمُواْ لَمْ يَكُنِ اللّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَ لاَ لِيَهْدِيَهُمْ طَرِيقًا* إِلاَّ طَرِيقَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا وَ كَانَ ذَلِكَ عَلَى اللّهِ يَسِيرًا (نساء/۱۶۸-۱۶۹) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَ الْمُشْرِكِينَ فِي نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أُوْلَئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِيَّةِ (بیّنه/۶) وَ لاَ يَزَالُ الَّذِينَ كَفَرُواْ تُصِيبُهُم بِمَا صَنَعُواْ قَارِعَةٌ أَوْ تَحُلُّ قَرِيبًا مِّن دَارِهِمْ حَتَّى يَأْتِيَ وَعْدُ اللّهِ إِنَّ اللّهَ لاَ يُخْلِفُ الْمِيعَادَ (رعد/۳۱)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

وَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ* إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقًا وَ هِيَ تَفُورُ  (ملک/۶-۷) وَ الَّذِينَ آمَنُوا بِالْبَاطِلِ وَ كَفَرُوا بِاللَّهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (عنکبوت/۵۲) سَنُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُواْ الرُّعْبَ بِمَا أَشْرَكُواْ بِاللّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَ مَأْوَاهُمُ النَّارُ وَبِئْسَ مَثْوَى الظَّالِمِينَ  (آل‌عمران/۱۵۱) وَ مَن يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِندَ رَبِّهِ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ (مومنون/۱۱۷) أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُواْ نِعْمَةَ اللّهِ كُفْرًا وَ أَحَلُّواْ قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ* جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَهَا وَ بِئْسَ الْقَرَارُ* وَ جَعَلُواْ لِلّهِ أَندَادًا لِّيُضِلُّواْ عَن سَبِيلِهِ قُلْ تَمَتَّعُواْ فَإِنَّ مَصِيرَكُمْ إِلَى النَّارِ (ابراهیم/۲۸-۳۰) وَ مَن لَّمْ يُؤْمِن بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ فَإِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ سَعِيرًا (فتح/۱۳) إِنَّ الَّذِينَ يُحَادُّونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ كُبِتُوا كَمَا كُبِتَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَ قَدْ أَنزَلْنَا آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَ لِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ مُّهِينٌ* يَوْمَ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُوا أَحْصَاهُ اللَّهُ وَ نَسُوهُ وَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (مجادله/۵-۶) مَن كَفَرَ بِاللّهِ مِن بَعْدِ إيمَانِهِ إِلاَّ مَنْ أُكْرِهَ وَ قَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالإِيمَانِ وَلَكِن مَّن شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْرًا فَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ مِّنَ اللّهِ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ* ذَلِكَ بِأَنَّهُمُ اسْتَحَبُّواْ الْحَيَاةَ الْدُّنْيَا عَلَى الآخِرَةِ وَ أَنَّ اللّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ* أُولَئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَ سَمْعِهِمْ وَ أَبْصَارِهِمْ وَ أُولَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ* لاَ جَرَمَ أَنَّهُمْ فِي الآخِرَةِ هُمُ الْخَاسِرونَ (نحل/۱۰۶-۱۰۹)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

وَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَ لِقَائِهِ أُوْلَئِكَ يَئِسُوا مِن رَّحْمَتِي وَ أُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (عنکبوت/۲۳) وَ أَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَ لِقَاء الْآخِرَةِ فَأُوْلَئِكَ فِي الْعَذَابِ مُحْضَرُونَ (روم/۱۶) قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمَالًا* الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا* أُولَئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ وَ لِقَائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَلَا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَزْنًا* ذَلِكَ جَزَاؤُهُمْ جَهَنَّمُ بِمَا كَفَرُوا وَ اتَّخَذُوا آيَاتِي وَ رُسُلِي هُزُوًا  (کهف/۱۰۳-۱۰۶) وَ مَن يَهْدِ اللّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَ مَن يُضْلِلْ فَلَن تَجِدَ لَهُمْ أَوْلِيَاء مِن دُونِهِ وَ نَحْشُرُهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَلَى وُجُوهِهِمْ عُمْيًا وَ بُكْمًا وَ صُمًّا مَّأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ كُلَّمَا خَبَتْ زِدْنَاهُمْ سَعِيرًا* ذَلِكَ جَزَآؤُهُم بِأَنَّهُمْ كَفَرُواْ بِآيَاتِنَا وَ قَالُواْ أَئِذَا كُنَّا عِظَامًا وَ رُفَاتًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِيدًا* أَوَلَمْ يَرَوْاْ أَنَّ اللّهَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ قَادِرٌ عَلَى أَن يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ وَ جَعَلَ لَهُمْ أَجَلًا لاَّ رَيْبَ فِيهِ فَأَبَى الظَّالِمُونَ إَلاَّ كُفُورًا (اسراء/۹۷-۹۹) وَ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ (مائده/۱۰، ۸۶؛ حدید/۱۹)  وَ الَّذِينَ كَفَرواْ وَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا أُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (بقره/۳۹) وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ خَالِدِينَ فِيهَا وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (تغابن/۱۰) وَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ* عَلَيْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌ (بلد/۱۹-۲۰) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِآيَاتِنَا سَوْفَ نُصْلِيهِمْ نَارًا كُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْنَاهُمْ جُلُودًا غَيْرَهَا لِيَذُوقُواْ الْعَذَابَ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَزِيزًا حَكِيمًا  (نساء/۵۶) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِآيَاتِ اللّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ وَ اللّهُ عَزِيزٌ ذُو انتِقَامٍ (آل‌عمران/۴) وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا فَأُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ (حج/۵۷) وَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ لَهُمْ عَذَابٌ مَّن رِّجْزٍ أَلِيمٌ (جاثیه/۱۱) إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللّهِ وَ يَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَ يَقْتُلُونَ الِّذِينَ يَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ* أُولَئِكَ الَّذِينَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَ الآخِرَةِ وَ مَا لَهُم مِّن نَّاصِرِينَ (آل‌عمران/۲۱-۲۲) الَّذِينَ كَذَّبُوا بِالْكِتَابِ وَ بِمَا أَرْسَلْنَا بِهِ رُسُلَنَا فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ* إِذِ الْأَغْلَالُ فِي أَعْنَاقِهِمْ وَ السَّلَاسِلُ يُسْحَبُونَ* فِي الْحَمِيمِ ثُمَّ فِي النَّارِ يُسْجَرُونَ* ثُمَّ قِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تُشْرِكُونَ* مِن دُونِ اللَّهِ قَالُوا ضَلُّوا عَنَّا بَل لَّمْ نَكُن نَّدْعُو مِن قَبْلُ شَيْئًا كَذَلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ الْكَافِرِينَ* ذَلِكُم بِمَا كُنتُمْ تَفْرَحُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ بِمَا كُنتُمْ تَمْرَحُونَ* ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ (غافر/۷۰-۷۶)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَ شَاقُّوا الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الهُدَى لَن يَضُرُّوا اللَّهَ شَيْئًا وَ سَيُحْبِطُ أَعْمَالَهُمْ (محمّد/۳۲) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ مَاتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ فَلَن يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ (محمّد/۳۴) الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ صَدُّواْ عَن سَبِيلِ اللّهِ زِدْنَاهُمْ عَذَابًا فَوْقَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُواْ يُفْسِدُونَ (نحل/۸۸) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِيَصُدُّواْ عَن سَبِيلِ اللّهِ فَسَيُنفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُونَ وَ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِلَى جَهَنَّمَ يُحْشَرُونَ* لِيَمِيزَ اللّهُ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَ يَجْعَلَ الْخَبِيثَ بَعْضَهُ عَلَىَ بَعْضٍ فَيَرْكُمَهُ جَمِيعًا فَيَجْعَلَهُ فِي جَهَنَّمَ أُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (انفال/۳۶-۳۷) الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّهِ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ* وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَ آمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ هُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ كَفَّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَ أَصْلَحَ بَالَهُمْ* ذَلِكَ بِأَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا اتَّبَعُوا الْبَاطِلَ وَ أَنَّ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّبَعُوا الْحَقَّ مِن رَّبِّهِمْ كَذَلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ لِلنَّاسِ أَمْثَالَهُمْ (محمّد/۱-۳) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ الَّذِي جَعَلْنَاهُ لِلنَّاسِ سَوَاء الْعَاكِفُ فِيهِ وَ الْبَادِ وَ مَن يُرِدْ فِيهِ بِإِلْحَادٍ بِظُلْمٍ نُذِقْهُ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ (حج/۲۵)

 

 

 

 

 

 

وَ قَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَلِلّهِ الْمَكْرُ جَمِيعًا يَعْلَمُ مَا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ وَ سَيَعْلَمُ الْكُفَّارُ لِمَنْ عُقْبَى الدَّارِ (رعد/۴۲)

 

إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ مَن كَانَ مُخْتَالًا فَخُورًا* الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَ يَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَ يَكْتُمُونَ مَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَ أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا (نساء/۳۶-۳۷) وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءهُ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْكَافِرِينَ (عنکبوت/۶۸) فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَذَبَ عَلَى اللَّهِ وَ كَذَّبَ بِالصِّدْقِ إِذْ جَاءهُ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْكَافِرِينَ (زمر/۳۲) فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ أُوْلَئِكَ يَنَالُهُمْ نَصِيبُهُم مِّنَ الْكِتَابِ حَتَّى إِذَا جَاءتْهُمْ رُسُلُنَا يَتَوَفَّوْنَهُمْ قَالُواْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ قَالُواْ ضَلُّواْ عَنَّا وَ شَهِدُواْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُواْ كَافِرِينَ* قَالَ ادْخُلُواْ فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِكُم مِّن الْجِنِّ وَ الإِنسِ فِي النَّارِ … فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْسِبُونَ (اعراف/۳۷-۳۹) فَكَيْفَ تَتَّقُونَ إِن كَفَرْتُمْ يَوْمًا يَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِيبًا (مزّمّل/۱۷) فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (ذاریات/۶۰)

 

 

 

 

 

 

 

 

لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُوا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَ لَا عَن ظُهُورِهِمْ وَ لَا هُمْ يُنصَرُونَ* بَلْ [القیامة] تَأْتِيهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ رَدَّهَا وَ لَا هُمْ يُنظَرُونَ  (انبیاء/۳۹-۴۰) وَ لَوْ تَرَى إِذْ يَتَوَفَّى الَّذِينَ كَفَرُواْ الْمَلآئِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَ أَدْبَارَهُمْ وَ ذُوقُواْ عَذَابَ الْحَرِيقِ* ذَلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَ أَنَّ اللّهَ لَيْسَ بِظَلاَّمٍ لِّلْعَبِيدِ (انفال/۵۰-۵۱) وَ لَوْ تَرَى إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَ أُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ* وَ قَالُوا آمَنَّا بِهِ (القرآن) وَ أَنَّى لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَكَانٍ بَعِيدٍ* وَ قَدْ كَفَرُوا بِهِ مِن قَبْلُ وَ يَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ* وَ حِيلَ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِم مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا فِي شَكٍّ مُّرِيبٍ (سبأ/۵۱-۵۴) وَ لَوْ تَرَىَ إِذْ وُقِفُواْ عَلَى النَّارِ فَقَالُواْ يَا لَيْتَنَا نُرَدُّ وَ لاَ نُكَذِّبَ بِآيَاتِ رَبِّنَا وَ نَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ* بَلْ بَدَا لَهُم مَّا كَانُواْ يُخْفُونَ مِن قَبْلُ وَ لَوْ رُدُّواْ لَعَادُواْ لِمَا نُهُواْ عَنْهُ وَ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ* وَ قَالُواْ إِنْ هِيَ إِلاَّ حَيَاتُنَا الدُّنْيَا وَ مَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ* وَ لَوْ تَرَى إِذْ وُقِفُواْ عَلَى رَبِّهِمْ قَالَ أَلَيْسَ هَذَا بِالْحَقِّ قَالُواْ بَلَى وَ رَبِّنَا قَالَ فَذُوقُواْ العَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ (انعام/۲۷-۳۰)

 

 

 

 

 

الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ لِلرَّحْمَنِ وَكَانَ يَوْمًا عَلَى الْكَافِرِينَ عَسِيرًا (فرقان/۲۶) فَذَلِكَ يَوْمَئِذٍ يَوْمٌ عَسِيرٌ* عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍ (مدثّر/۹-۱۰) خُشَّعًا أَبْصَارُهُمْ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُّنتَشِرٌ* مُّهْطِعِينَ إِلَى الدَّاعِ يَقُولُ الْكَافِرُونَ هَذَا يَوْمٌ عَسِرٌ (قمر/۷-۸)  يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَى نُصُبٍ يُوفِضُونَ * خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذَلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ (معارج/۴۳-۴۴) وَ وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ* تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ* أُوْلَئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ (عبس/۴۰-۴۲) يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَ تَسْوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا الَّذِينَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَكْفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ (آل‌عمران/۱۰۶) فَلَمَّا رَأَوْهُ  [القیامة] زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ قِيلَ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ (ملک/۲۷) وَ اقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذَا هِيَ شَاخِصَةٌ أَبْصَارُ الَّذِينَ كَفَرُوا يَا وَيْلَنَا قَدْ كُنَّا فِي غَفْلَةٍ مِّنْ هَذَا بَلْ كُنَّا ظَالِمِينَ* إِنَّكُمْ وَ مَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنتُمْ لَهَا وَارِدُونَ* لَوْ كَانَ هَؤُلَاء آلِهَةً مَّا وَرَدُوهَا وَ كُلٌّ فِيهَا خَالِدُونَ* لَهُمْ فِيهَا زَفِيرٌ وَ هُمْ فِيهَا لَا يَسْمَعُونَ (انبیاء/۹۷-۱۰۰) إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَابًا  (نبأ/۴۰) يَوْمَئِذٍ يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ عَصَوُاْ الرَّسُولَ لَوْ تُسَوَّى بِهِمُ الأَرْضُ وَ لاَ يَكْتُمُونَ اللّهَ حَدِيثًا (نساء/۴۲) وَ يَوْمَ نَبْعَثُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا ثُمَّ لاَ يُؤْذَنُ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ وَ لاَ هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ (نحل/۸۴) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ كَفَرُوا لَا تَعْتَذِرُوا الْيَوْمَ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (تحریم/۷)

 

 

 

 

 

 

 

 

أَفَحَسِبَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَن يَتَّخِذُوا عِبَادِي مِن دُونِي أَوْلِيَاء إِنَّا أَعْتَدْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَافِرِينَ نُزُلًا  (کهف/۱۰۲) إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ سَلَاسِلَا وَ أَغْلَالًا وَسَعِيرًا (انسان/۴) وَ عَرَضْنَا جَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ لِّلْكَافِرِينَ عَرْضًا* الَّذِينَ كَانَتْ أَعْيُنُهُمْ فِي غِطَاء عَن ذِكْرِي وَ كَانُوا لَا يَسْتَطِيعُونَ سَمْعًا (کهف/۱۰۰-۱۰۱) وَ يَوْمَ يُعْرَضُ الَّذِينَ كَفَرُوا عَلَى النَّارِ أَلَيْسَ هَذَا بِالْحَقِّ قَالُوا بَلَى و َرَبِّنَا قَالَ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ (احقاف/۳۴) وَ يَوْمَ يُعْرَضُ الَّذِينَ كَفَرُوا عَلَى النَّارِ [قیل لهم] أَذْهَبْتُمْ طَيِّبَاتِكُمْ فِي حَيَاتِكُمُ الدُّنْيَا وَ اسْتَمْتَعْتُم بِهَا فَالْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا كُنتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ بِمَا كُنتُمْ تَفْسُقُونَ (احقاف/۲۰) يَوْمَ الْقِيَامَةِ يُخْزِيهِمْ وَ يَقُولُ أَيْنَ شُرَكَآئِيَ الَّذِينَ كُنتُمْ تُشَاقُّونَ فِيهِمْ قَالَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْعِلْمَ إِنَّ الْخِزْيَ الْيَوْمَ وَ الْسُّوءَ عَلَى الْكَافِرِينَ* الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ ظَالِمِي أَنفُسِهِمْ فَأَلْقَوُاْ السَّلَمَ مَا كُنَّا نَعْمَلُ مِن سُوءٍ بَلَى إِنَّ اللّهَ عَلِيمٌ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ* فَادْخُلُواْ أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا فَلَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ (نحل/۲۷-۲۹)

 

 

 

 

 

 

[یومئذ قیل] يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الإِنسِ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي وَ يُنذِرُونَكُمْ لِقَاء يَوْمِكُمْ هَذَا قَالُواْ شَهِدْنَا عَلَى أَنفُسِنَا وَ غَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَ شَهِدُواْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُواْ كَافِرِينَ (انعام/۱۳۰) [الیوم] وَ سِيقَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ زُمَرًا حَتَّى إِذَا جَاؤُوهَا فُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَ قَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَتْلُونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِ رَبِّكُمْ وَ يُنذِرُونَكُمْ لِقَاء يَوْمِكُمْ هَذَا قَالُوا بَلَى وَلَكِنْ حَقَّتْ كَلِمَةُ الْعَذَابِ عَلَى الْكَافِرِينَ* قِيلَ ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ (زمر/۷۱-۷۲) وَ قَالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْمًا مِّنَ الْعَذَابِ* قَالُوا أَوَلَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُسُلُكُم بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا بَلَى قَالُوا فَادْعُوا وَ مَا دُعَاء الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ (غافر/۴۹-۵۰) أَلْقِيَا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ* مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُّرِيبٍ* الَّذِي جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَأَلْقِيَاهُ فِي الْعَذَابِ الشَّدِيدِ (ق/۲۴-۲۶) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْ أَنَّ لَهُم مَّا فِي الأَرْضِ جَمِيعًا وَ مِثْلَهُ مَعَهُ لِيَفْتَدُواْ بِهِ مِنْ عَذَابِ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَا تُقُبِّلَ مِنْهُمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ* يُرِيدُونَ أَن يَخْرُجُواْ مِنَ النَّارِ وَ مَا هُم بِخَارِجِينَ مِنْهَا وَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّقِيمٌ (مائده/۳۶-۳۷) وَ هُمْ يَصْطَرِخُونَ فِيهَا رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ أَوَلَمْ نُعَمِّرْكُم مَّا يَتَذَكَّرُ فِيهِ مَن تَذَكَّرَ وَ جَاءكُمُ النَّذِيرُ فَذُوقُوا فَمَا لِلظَّالِمِينَ مِن نَّصِيرٍ (فاطر/۳۷) فَالْيَوْمَ لَا يُؤْخَذُ مِنكُمْ فِدْيَةٌ وَ لَا مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا مَأْوَاكُمُ النَّارُ هِيَ مَوْلَاكُمْ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (حدید/۱۵)  وَ أَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا أَفَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَاسْتَكْبَرْتُمْ وَ كُنتُمْ قَوْمًا مُّجْرِمِينَ* وَ إِذَا قِيلَ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ السَّاعَةُ لَا رَيْبَ فِيهَا قُلْتُم مَّا نَدْرِي مَا السَّاعَةُ إِن نَّظُنُّ إِلَّا ظَنًّا وَ مَا نَحْنُ بِمُسْتَيْقِنِينَ* وَ بَدَا لَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا عَمِلُوا وَ حَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون* وَ قِيلَ الْيَوْمَ نَنسَاكُمْ كَمَا نَسِيتُمْ لِقَاء يَوْمِكُمْ هَذَا وَ مَأْوَاكُمْ النَّارُ وَ مَا لَكُم مِّن نَّاصِرِينَ* ذَلِكُم بِأَنَّكُمُ اتَّخَذْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ هُزُوًا وَ غَرَّتْكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فَالْيَوْمَ لَا يُخْرَجُونَ مِنْهَا وَ لَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ (جاثیه/۳۱-۳۵) يَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ يَقُولُونَ يَا لَيْتَنَا أَطَعْنَا اللَّهَ وَ أَطَعْنَا الرَّسُولَا* وَ قَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَ كُبَرَاءنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلَا* رَبَّنَا آتِهِمْ ضِعْفَيْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَ الْعَنْهُمْ لَعْنًا كَبِيرًا (احزاب/۶۶-۶۸) وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا رَبَّنَا أَرِنَا الَّذَيْنِ أَضَلَّانَا مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنسِ نَجْعَلْهُمَا تَحْتَ أَقْدَامِنَا لِيَكُونَا مِنَ الْأَسْفَلِينَ (فصّلت/۲۹) وَ لَوْ تَرَى إِذِ الظَّالِمُونَ مَوْقُوفُونَ عِندَ رَبِّهِمْ يَرْجِعُ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ الْقَوْلَ يَقُولُ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا لَوْلَا أَنتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِينَ* قَالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا لِلَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا أَنَحْنُ صَدَدْنَاكُمْ عَنِ الْهُدَى بَعْدَ إِذْ جَاءكُم بَلْ كُنتُم مُّجْرِمِينَ* وَ قَالَ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا بَلْ مَكْرُ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ إِذْ تَأْمُرُونَنَا أَن نَّكْفُرَ بِاللَّهِ وَ نَجْعَلَ لَهُ أَندَادًا وَ أَسَرُّوا النَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ وَ جَعَلْنَا الْأَغْلَالَ فِي أَعْنَاقِ الَّذِينَ كَفَرُوا هَلْ يُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (سبأ/۳۱-۳۳) [الیوم] إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنَادَوْنَ لَمَقْتُ اللَّهِ أَكْبَرُ مِن مَّقْتِكُمْ أَنفُسَكُمْ إِذْ تُدْعَوْنَ إِلَى الْإِيمَانِ فَتَكْفُرُونَ* قَالُوا رَبَّنَا أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَ أَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْنِ فَاعْتَرَفْنَا بِذُنُوبِنَا فَهَلْ إِلَى خُرُوجٍ مِّن سَبِيلٍ* ذَلِكُم بِأَنَّهُ إِذَا دُعِيَ اللَّهُ وَحْدَهُ كَفَرْتُمْ وَ إِن يُشْرَكْ بِهِ تُؤْمِنُوا فَالْحُكْمُ لِلَّهِ الْعَلِيِّ الْكَبِيرِ (غافر/۱۰-۱۲) هَذَانِ خَصْمَانِ (المومنون و الکافرون) اخْتَصَمُوا فِي رَبِّهِمْ فَالَّذِينَ كَفَرُوا قُطِّعَتْ لَهُمْ ثِيَابٌ مِّن نَّارٍ يُصَبُّ مِن فَوْقِ رُؤُوسِهِمُ الْحَمِيمُ* يُصْهَرُ بِهِ مَا فِي بُطُونِهِمْ وَ الْجُلُودُ* وَ لَهُم مَّقَامِعُ مِنْ حَدِيدٍ* كُلَّمَا أَرَادُوا أَن يَخْرُجُوا مِنْهَا مِنْ غَمٍّ أُعِيدُوا فِيهَا وَ [قیل] ذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِيقِ (حج/۱۹-۲۲)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ* وَ أَنْ اعْبُدُونِي هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ* وَ لَقَدْ أَضَلَّ مِنكُمْ جِبِلًّا كَثِيرًا أَفَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ* هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ* اصْلَوْهَا الْيَوْمَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ* الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَى أَفْوَاهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَا أَيْدِيهِمْ وَ تَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ* وَ لَوْ نَشَاء لَطَمَسْنَا عَلَى أَعْيُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَأَنَّى يُبْصِرُونَ* وَ لَوْ نَشَاء لَمَسَخْنَاهُمْ عَلَى مَكَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوا مُضِيًّا وَ لَا يَرْجِعُونَ (یس/۶۰-۶۷)

 

 

وَ نَادَى أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُواْ عَلَيْنَا مِنَ الْمَاء أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ* الَّذِينَ اتَّخَذُواْ دِينَهُمْ لَهْوًا وَ لَعِبًا وَ غَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فَالْيَوْمَ نَنسَاهُمْ كَمَا نَسُواْ لِقَاء يَوْمِهِمْ هَذَا وَ مَا كَانُواْ بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ (اعراف/۵۰-۵۱) فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُواْ مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ* عَلَى الْأَرَائِكِ يَنظُرُونَ* هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ (مطفّفین/۳۴-۳۶)

 

الکفر- الاقوام،  مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُؤْتِيَهُ اللّهُ الْكِتَابَ وَ الْحُكْمَ وَ النُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُواْ عِبَادًا لِّي مِن دُونِ اللّهِ وَلَكِن كُونُواْ رَبَّانِيِّينَ بِمَا كُنتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتَابَ وَ بِمَا كُنتُمْ تَدْرُسُونَ* وَ لاَ يَأْمُرَكُمْ أَن تَتَّخِذُواْ الْمَلاَئِكَةَ وَ النِّبِيِّيْنَ أَرْبَابًا أَيَأْمُرُكُم بِالْكُفْرِ بَعْدَ إِذْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ (آل‌عمران/۷۹-۸۰) وَ كَأَيِّن مِّن نَّبِيٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ … وَ مَا كَانَ قَوْلَهُمْ إِلاَّ أَن قَالُواْ ربَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَ إِسْرَافَنَا فِي أَمْرِنَا وَ ثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَ انصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ* فَآتَاهُمُ اللّهُ ثَوَابَ الدُّنْيَا وَ حُسْنَ ثَوَابِ الآخِرَةِ وَ اللّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ (آل‌عمران/۱۴۶-۱۴۸)

 

 

 

أَفَلَمْ يَسِيرُوا (الکافرون) فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ دَمَّرَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ لِلْكَافِرِينَ أَمْثَالُهَا* ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَ أَنَّ الْكَافِرِينَ لَا مَوْلَى لَهُمْ (محمّد/۱۰-۱۱)

وَ إِذْ قُلْنَا لِلْمَلاَئِكَةِ اسْجُدُواْ لآدَمَ فَسَجَدُواْ إِلاَّ إِبْلِيسَ أَبَى وَ اسْتَكْبَرَ وَ كَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ (بقره/۳۴) فَسَجَدَ الْمَلَائِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ* إِلَّا إِبْلِيسَ اسْتَكْبَرَ وَ كَانَ مِنْ الْكَافِرِينَ (ص/۷۳-۷۴)

 

فَقَالَ الْمَلأُ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قِوْمِهِ مَا نَرَاكَ إِلاَّ بَشَرًا مِّثْلَنَا وَ مَا نَرَاكَ اتَّبَعَكَ إِلاَّ الَّذِينَ هُمْ أَرَاذِلُنَا بَادِيَ الرَّأْيِ وَ مَا نَرَى لَكُمْ عَلَيْنَا مِن فَضْلٍ بَلْ نَظُنُّكُمْ كَاذِبِينَ (هود/۲۷) فَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَوْمِهِ مَا هَذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يُرِيدُ أَن يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ وَ لَوْ شَاء اللَّهُ لَأَنزَلَ مَلَائِكَةً مَّا سَمِعْنَا بِهَذَا فِي آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ* إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ بِهِ جِنَّةٌ فَتَرَبَّصُوا بِهِ حَتَّى حِينٍ (مومنون/۲۴-۲۵) وَ قَالَ نُوحٌ رَّبِّ لَا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكَافِرِينَ دَيَّارًا* إِنَّكَ إِن تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبَادَكَ وَ لَا يَلِدُوا إِلَّا فَاجِرًا كَفَّارًا (نوح/۲۶-۲۷) وَ هِيَ (الفلک) تَجْرِي بِهِمْ (نوح و الذین امنوا) فِي مَوْجٍ كَالْجِبَالِ وَ نَادَى نُوحٌ ابْنَهُ وَ كَانَ فِي مَعْزِلٍ يَا بُنَيَّ ارْكَب مَّعَنَا وَ لاَ تَكُن مَّعَ الْكَافِرِينَ (هود/۴۲) وَ حَمَلْنَاهُ (نوح) عَلَى ذَاتِ أَلْوَاحٍ وَ دُسُرٍ* تَجْرِي بِأَعْيُنِنَا جَزَاء لِّمَن كَانَ كُفِرَ (قمر/۱۳-۱۴)

 

 

 

وَ قَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِلِقَاء الْآخِرَةِ وَ أَتْرَفْنَاهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا مَا هَذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يَأْكُلُ مِمَّا تَأْكُلُونَ مِنْهُ وَ يَشْرَبُ مِمَّا تَشْرَبُونَ* وَ لَئِنْ أَطَعْتُم بَشَرًا مِثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذًا لَّخَاسِرُونَ* أَيَعِدُكُمْ أَنَّكُمْ إِذَا مِتُّمْ وَ كُنتُمْ تُرَابًا وَ عِظَامًا أَنَّكُم مُّخْرَجُونَ* هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ* إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا نَمُوتُ وَ نَحْيَا وَ مَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ* إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا وَ مَا نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِينَ* قَالَ رَبِّ انصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ (مومنون/۳۳-۳۸) كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ (الکافرین) قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا وَ قَالُوا مَجْنُونٌ وَ ازْدُجِرَ (قمر/۹)

 

 

 

قَالَ الْمَلأُ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَوْمِهِ إِنَّا لَنَرَاكَ فِي سَفَاهَةٍ وِ إِنَّا لَنَظُنُّكَ مِنَ الْكَاذِبِينَ (اعراف/۶۶) وَ أُتْبِعُواْ فِي هَذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَلا إِنَّ عَادًا كَفَرُواْ رَبَّهُمْ أَلاَ بُعْدًا لِّعَادٍ قَوْمِ هُودٍ  (هود/۶۰)

 

قَالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُواْ [من قوم صالح]  إِنَّا بِالَّذِيَ آمَنتُمْ بِهِ كَافِرُونَ (اعراف/۷۶) فَعَقَرُواْ النَّاقَةَ وَ عَتَوْاْ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ وَ قَالُواْ يَا صَالِحُ ائْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الْمُرْسَلِينَ* فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُواْ فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ  (اعراف/۷۷-۷۸) وَ أَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُواْ الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُواْ فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ* كَأَن لَّمْ يَغْنَوْاْ فِيهَا أَلاَ إِنَّ ثَمُودَ كَفرُواْ رَبَّهُمْ أَلاَ بُعْدًا لِّثَمُودَ (هود/۶۷-۶۸)

 

 

 

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِي حَآجَّ إِبْرَاهِيمَ فِي رِبِّهِ أَنْ آتَاهُ اللّهُ الْمُلْكَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّيَ الَّذِي يُحْيِي وَ يُمِيتُ قَالَ أَنَا أُحْيِي وَ أُمِيتُ قَالَ إِبْرَاهِيمُ فَإِنَّ اللّهَ يَأْتِي بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ وَ اللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (بقره/۲۵۸) وَ قَالَ [ابراهیم] إِنَّمَا اتَّخَذْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا مَّوَدَّةَ بَيْنِكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُ بَعْضُكُم بِبَعْضٍ وَيَلْعَنُ بَعْضُكُم بَعْضًا وَ مَأْوَاكُمُ النَّارُ وَ مَا لَكُم مِّن نَّاصِرِينَ (عنکبوت/۲۵) وَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَذَا بَلَدًا آمِنًا وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُم بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ الآخِرِ قَالَ وَ مَن كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلًا ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلَى عَذَابِ النَّارِ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (بقره/۱۲۶)

 

 

 

[قال یعقوب] يَا بَنِيَّ اذْهَبُواْ فَتَحَسَّسُواْ مِن يُوسُفَ وَ أَخِيهِ وَ لاَ تَيْأَسُواْ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِنَّهُ لاَ يَيْأَسُ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ (یوسف/۸۷)

 

[قال یوسف] إِنِّي تَرَكْتُ مِلَّةَ قَوْمٍ لاَّ يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ هُم بِالآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ* وَ اتَّبَعْتُ مِلَّةَ آبَآئِي إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ (یوسف/۳۷-۳۸)

 

وَ قَالَ الْمَلأُ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَوْمِهِ لَئِنِ اتَّبَعْتُمْ شُعَيْبًا إِنَّكُمْ إِذًا لَّخَاسِرُونَ (اعراف/۹۰) فَتَوَلَّى عَنْهُمْ وَ قَالَ يَا قَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ رِسَالاَتِ رَبِّي وَ نَصَحْتُ لَكُمْ فَكَيْفَ آسَى عَلَى قَوْمٍ كَافِرِينَ  (اعراف/۹۳)

 

[قال فرعون لموسی] وَ فَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَ أَنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ (شعراء/۱۹) فَلَمَّا [موسی] جَاءهُم [فرعون و هامان و قارون] بِالْحَقِّ مِنْ عِندِنَا قَالُوا اقْتُلُوا أَبْنَاء الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ وَ اسْتَحْيُوا نِسَاءهُمْ وَ مَا كَيْدُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ  (غافر/۲۵) [قال موسی لقومه] وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ وَ لَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ*  وَ قَالَ مُوسَى إِن تَكْفُرُواْ أَنتُمْ وَ مَن فِي الأَرْضِ جَمِيعًا فَإِنَّ اللّهَ لَغَنِيٌّ حَمِيدٌ (ابراهیم/۷-۸) [قوم موسی قالوا ربّنا] وَ نَجِّنَا بِرَحْمَتِكَ مِنَ الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ (یونس/۸۶)

 

 

وَ لَقَدْ أَخَذَ اللّهُ مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَ بَعَثْنَا مِنهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ نَقِيبًا وَ قَالَ اللّهُ إِنِّي مَعَكُمْ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلاَةَ وَآتَيْتُمُ الزَّكَاةَ وَ آمَنتُم بِرُسُلِي وَ عَزَّرْتُمُوهُمْ وَ أَقْرَضْتُمُ اللّهَ قَرْضًا حَسَنًا لَّأُكَفِّرَنَّ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَ لأُدْخِلَنَّكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ فَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ مِنكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاء السَّبِيلِ (مائده/۱۲) وَ إِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ وَ رَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُواْ مَا آتَيْنَاكُم بِقُوَّةٍ وَ اسْمَعُواْ قَالُواْ سَمِعْنَا وَ عَصَيْنَا وَ أُشْرِبُواْ فِي قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِكُفْرِهِمْ قُلْ بِئْسَمَا يَأْمُرُكُمْ بِهِ إِيمَانُكُمْ إِن كُنتُمْ مُّؤْمِنِينَ (بقره/۹۳) وَ ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ وَبَآؤُوْاْ بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُواْ يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَ يَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ الْحَقِّ ذَلِكَ بِمَا عَصَواْ وَّ كَانُواْ يَعْتَدُونَ (بقره/۶۱) وَ قَالُواْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ بَل لَّعَنَهُمُ اللَّه بِكُفْرِهِمْ فَقَلِيلًا مَّا يُؤْمِنُونَ (بقره/۸۸) ثُمَّ أَنتُمْ (بنی‌اسرائیل) هَؤُلاء تَقْتُلُونَ أَنفُسَكُمْ وَ تُخْرِجُونَ فَرِيقًا مِّنكُم مِّن دِيَارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَيْهِم بِالإِثْمِ وَ الْعُدْوَانِ وَ إِن يَأتُوكُمْ أُسَارَى تُفَادُوهُمْ وَ هُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيْكُمْ إِخْرَاجُهُمْ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَ تَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاء مَن يَفْعَلُ ذَلِكَ مِنكُمْ إِلاَّ خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ وَ مَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (بقره/۸۵) وَ قَضَيْنَا إِلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ فِي الْكِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِي الأَرْضِ مَرَّتَيْنِ وَ لَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِيرًا… وَ جَعَلْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَافِرِينَ حَصِيرًا (اسراء/۴-۸)

 

 

 

 

 

 

 

[قال لموسی عبدنا آتيناه رحمة و علما] وَ أَمَّا الْغُلَامُ فَكَانَ أَبَوَاهُ مُؤْمِنَيْنِ فَخَشِينَا أَن يُرْهِقَهُمَا طُغْيَانًا وَ كُفْرًا (کهف/۸۰)

 

[قال رجل مومن من آل فرعون لقومه] تَدْعُونَنِي لِأَكْفُرَ بِاللَّهِ وَ أُشْرِكَ بِهِ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ وَ أَنَا أَدْعُوكُمْ إِلَى الْعَزِيزِ الْغَفَّارِ* لَا جَرَمَ أَنَّمَا تَدْعُونَنِي إِلَيْهِ لَيْسَ لَهُ دَعْوَةٌ فِي الدُّنْيَا وَ لَا فِي الْآخِرَةِ (غافر/۴۲-۴۳)

 

وَ أَصْبَحَ الَّذِينَ تَمَنَّوْا مَكَانَهُ (قارون) بِالْأَمْسِ يَقُولُونَ وَيْكَأَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ يَقْدِرُ لَوْلَا أَن مَّنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا لَخَسَفَ بِنَا وَيْكَأَنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ (قصص/۸۲)

 

فَلَمَّا [سلیمان] رَآهُ (عرش) مُسْتَقِرًّا عِندَهُ قَالَ هَذَا مِن فَضْلِ رَبِّي لِيَبْلُوَنِي أَأَشْكُرُ أَمْ أَكْفُرُ وَ مَن شَكَرَ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَ مَن كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ (نمل/۴۰) وَ صَدَّهَا (امرأة تملک سبأ) مَا كَانَت تَّعْبُدُ مِن دُونِ اللَّهِ إِنَّهَا كَانَتْ مِن قَوْمٍ كَافِرِينَ (نمل/۴۳)

 

وَ اتَّبَعُواْ (الیهود) مَا تَتْلُواْ الشَّيَاطِينُ عَلَى مُلْكِ سُلَيْمَانَ وَ مَا كَفَرَ سُلَيْمَانُ وَلَكِنَّ الشَّيْاطِينَ كَفَرُواْ يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَ مَا أُنزِلَ عَلَى الْمَلَكَيْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَ مَارُوتَ وَ مَا يُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّى يَقُولاَ إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلاَ تَكْفُرْ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا يُفَرِّقُونَ بِهِ بَيْنَ الْمَرْءِ وَزَوْجِهِ وَ مَا هُم بِضَآرِّينَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَ يَتَعَلَّمُونَ مَا يَضُرُّهُمْ وَ لاَ يَنفَعُهُمْ (بقره/۱۰۲)

 

 

وَ لَمَّا بَرَزُواْ (طالوت و جنوده) لِجَالُوتَ وَ جُنُودِهِ قَالُواْ رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَ ثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَ انصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ* فَهَزَمُوهُم بِإِذْنِ اللّهِ وَ قَتَلَ دَاوُودُ جَالُوتَ (بقره/۲۵۰-۲۵۱)

 

إِذْ قَالَ اللّهُ يَا عِيسى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَ عَلَى وَالِدَتِكَ إِذْ أَيَّدتُّكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا وَ إِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتَابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ التَّوْرَاةَ وَ الإِنجِيلَ وَ إِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِي وَ تُبْرِئُ الأَكْمَهَ وَ الأَبْرَصَ بِإِذْنِي وَ إِذْ تُخْرِجُ الْمَوتَى بِإِذْنِي وَ إِذْ كَفَفْتُ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَنكَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ إِنْ هَذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ (مائده/۱۱۰) قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنزِلْ عَلَيْنَا مَآئِدَةً مِّنَ السَّمَاءِ … قَالَ اللّهُ إِنِّي مُنَزِّلُهَا عَلَيْكُمْ فَمَن يَكْفُرْ بَعْدُ مِنكُمْ فَإِنِّي أُعَذِّبُهُ عَذَابًا لاَّ أُعَذِّبُهُ أَحَدًا مِّنَ الْعَالَمِينَ (مائده/۱۱۴-۱۱۵) فَلَمَّا أَحَسَّ عِيسَى مِنْهُمُ (بنی‌اسرائیل) الْكُفْرَ قَالَ مَنْ أَنصَارِي إِلَى اللّهِ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنصَارُ اللّهِ آمَنَّا بِاللّهِ وَ اشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ (آل‌عمران/۵۲) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا كُونوا أَنصَارَ اللَّهِ كَمَا قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوَارِيِّينَ مَنْ أَنصَارِي إِلَى اللَّهِ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنصَارُ اللَّهِ فَآَمَنَت طَّائِفَةٌ مِّن بَنِي إِسْرَائِيلَ وَ كَفَرَت طَّائِفَةٌ فَأَيَّدْنَا الَّذِينَ آَمَنُوا عَلَى عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظَاهِرِينَ (صف/۱۴) لُعِنَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَى لِسَانِ دَاوُودَ وَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ذَلِكَ بِمَا عَصَوا وَّ كَانُواْ يَعْتَدُونَ* كَانُواْ لاَ يَتَنَاهَوْنَ عَن مُّنكَرٍ فَعَلُوهُ لَبِئْسَ مَا كَانُواْ يَفْعَلُونَ (مائده/۷۸-۷۹) لَّقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَآلُواْ إِنَّ اللّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ قُلْ فَمَن يَمْلِكُ مِنَ اللّهِ شَيْئًا إِنْ أَرَادَ أَن يُهْلِكَ الْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَ أُمَّهُ وَ مَن فِي الأَرْضِ جَمِيعًا (مائده/۱۷) لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ وَ قَالَ الْمَسِيحُ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اعْبُدُواْ اللّهَ رَبِّي وَ رَبَّكُمْ إِنَّهُ مَن يُشْرِكْ بِاللّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللّهُ عَلَيهِ الْجَنَّةَ وَ مَأْوَاهُ النَّارُ وَ مَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ* لَّقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ ثَالِثُ ثَلاَثَةٍ وَ مَا مِنْ إِلَهٍ إِلاَّ إِلَهٌ وَاحِدٌ وَ إِن لَّمْ يَنتَهُواْ عَمَّا يَقُولُونَ لَيَمَسَّنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ* أَفَلاَ يَتُوبُونَ إِلَى اللّهِ وَ يَسْتَغْفِرُونَهُ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (مائده/۷۲-۷۴) وَ قَالَتِ الْيَهُودُ عُزَيْرٌ ابْنُ اللّهِ وَ قَالَتْ النَّصَارَى الْمَسِيحُ ابْنُ اللّهِ ذَلِكَ قَوْلُهُم بِأَفْوَاهِهِمْ يُضَاهِؤُونَ قَوْلَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَبْلُ قَاتَلَهُمُ اللّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ* اتَّخَذُواْ أَحْبَارَهُمْ وَ رُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللّهِ وَ الْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَ مَا أُمِرُواْ إِلاَّ لِيَعْبُدُواْ إِلَهًا وَاحِدًا لاَّ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ سُبْحَانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ* يُرِيدُونَ أَن يُطْفِؤُواْ نُورَ اللّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَ يَأْبَى اللّهُ إِلاَّ أَن يُتِمَّ نُورَهُ وَ لَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ (توبه/۳۰-۳۲) إِذْ قَالَ اللّهُ يَا عِيسَى إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَ رَافِعُكَ إِلَيَّ وَ مُطَهِّرُكَ مِنَ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ جَاعِلُ الَّذِينَ اتَّبَعُوكَ فَوْقَ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ ثُمَّ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأَحْكُمُ بَيْنَكُمْ فِيمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ* فَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُواْ فَأُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا فِي الدُّنْيَا وَ الآخِرَةِ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِينَ (آل‌عمران/۵۵-۵۶) فَبِمَا نَقْضِهِم (بنی‌اسرائیل) مِّيثَاقَهُمْ وَ كُفْرِهِم بَآيَاتِ اللّهِ وَ قَتْلِهِمُ الأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقًّ وَ قَوْلِهِمْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ بَلْ طَبَعَ اللّهُ عَلَيْهَا بِكُفْرِهِمْ فَلاَ يُؤْمِنُونَ إِلاَّ قَلِيلًا* وَ بِكُفْرِهِمْ وَ قَوْلِهِمْ عَلَى مَرْيَمَ بُهْتَانًا عَظِيمًا* وَ قَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللّهِ … وَ بِصَدِّهِمْ عَن سَبِيلِ اللّهِ كَثِيرًا* وَ أَخْذِهِمُ الرِّبَا وَ قَدْ نُهُواْ عَنْهُ وَ أَكْلِهِمْ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَ أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (نساء/۱۵۵-۱۶۱) فَاخْتَلَفَ الْأَحْزَابُ مِن بَيْنِهِمْ فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن مَّشْهَدِ يَوْمٍ عَظِيمٍ* أَسْمِعْ بِهِمْ وَ أَبْصِرْ يَوْمَ يَأْتُونَنَا لَكِنِ الظَّالِمُونَ الْيَوْمَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (مریم/۳۷-۳۸)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

وَ ضَرَبَ اللّهُ مَثَلًا قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مُّطْمَئِنَّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِّن كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللّهِ فَأَذَاقَهَا اللّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَ الْخَوْفِ بِمَا كَانُواْ يَصْنَعُونَ (نحل/۱۱۲)  لَقَدْ كَانَ لِسَبَإٍ فِي مَسْكَنِهِمْ آيَةٌ جَنَّتَانِ عَن يَمِينٍ وَ شِمَالٍ كُلُوا مِن رِّزْقِ رَبِّكُمْ وَ اشْكُرُوا لَهُ بَلْدَةٌ طَيِّبَةٌ وَ رَبٌّ غَفُورٌ* فَأَعْرَضُوا فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ سَيْلَ الْعَرِمِ وَ بَدَّلْنَاهُم بِجَنَّتَيْهِمْ جَنَّتَيْنِ ذَوَاتَى أُكُلٍ خَمْطٍ وَأَثْلٍ وَ شَيْءٍ مِّن سِدْرٍ قَلِيلٍ* ذَلِكَ جَزَيْنَاهُم بِمَا كَفَرُوا وَ هَلْ نُجَازِي إِلَّا الْكَفُورَ (سبأ/۱۵-۱۷)

 

 

 

وَ لَقَدْ آتَيْنَا لُقْمَانَ الْحِكْمَةَ أَنِ اشْكُرْ لِلَّهِ وَمَن يَشْكُرْ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَ مَن كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ (لقمان/۱۲)

قَالَ لَهُ (رجل له جنتین) صَاحِبُهُ وَ هُوَ يُحَاوِرُهُ أَكَفَرْتَ بِالَّذِي خَلَقَكَ مِن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ سَوَّاكَ رَجُلًا (کهف/۳۷)

 

الکفر- القرآن و النّبی، وَ لَقَدْ صَرَّفْنَا لِلنَّاسِ فِي هَذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ فَأَبَى أَكْثَرُ النَّاسِ إِلاَّ كُفُورًا (اسراء/۸۹) وَ إِنَّهُ (قرآن) لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ (حاقّه/۵۰) ص وَ الْقُرْآنِ ذِي الذِّكْرِ* بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي عِزَّةٍ وَ شِقَاقٍ* كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّن قَرْنٍ فَنَادَوْا وَ لَاتَ حِينَ مَنَاصٍ (ص/۱-۳) وَ لَقَدْ أَنزَلْنَآ إِلَيْكَ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَ مَا يَكْفُرُ بِهَا إِلاَّ الْفَاسِقُونَ (بقره/۹۹)

 

 

إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ وَ قُرْآنٌ مُّبِينٌ* لِيُنذِرَ مَن كَانَ حَيًّا وَ يَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْكَافِرِينَ (یس/۶۹-۷۰) الَر كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ* اللّهِ الَّذِي لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الأَرْضِ وَ وَيْلٌ لِّلْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ شَدِيدٍ* الَّذِينَ يَسْتَحِبُّونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الآخِرَةِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَ يَبْغُونَهَا عِوَجًا أُوْلَئِكَ فِي ضَلاَلٍ بَعِيدٍ (ابراهیم/۱-۳) وَ قُلِ الْحَقُّ مِن رَّبِّكُمْ فَمَن شَاء فَلْيُؤْمِن وَ مَن شَاء فَلْيَكْفُرْ إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا وَ إِن يَسْتَغِيثُوا يُغَاثُوا بِمَاء كَالْمُهْلِ يَشْوِي الْوُجُوهَ بِئْسَ الشَّرَابُ وَ سَاءتْ مُرْتَفَقًا (کهف/۲۹) كَذَلِكَ أَرْسَلْنَاكَ فِي أُمَّةٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهَا أُمَمٌ لِّتَتْلُوَ عَلَيْهِمُ الَّذِيَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَ هُمْ يَكْفُرُونَ بِالرَّحْمَنِ قُلْ هُوَ رَبِّي لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ إِلَيْهِ مَتَابِ (رعد/۳۰) يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَ إِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَ اللّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ (مائده/۶۷)

 

 

 

 

 

يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءكُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِن رَّبِّكُمْ فَآمِنُواْ خَيْرًا لَّكُمْ وَ إِن تَكْفُرُواْ فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ وَ كَانَ اللّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا (نساء/۱۷۰) وَ اتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ العَذَابُ بَغْتَةً وَ أَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ … أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ* بَلَى قَدْ جَاءتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَ اسْتَكْبَرْتَ وَ كُنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ (زمر/۵۵-۵۹) وَ ذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُواْ دِينَهُمْ لَعِبًا وَ لَهْوًا وَ غَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَ ذَكِّرْ بِهِ (القرآن) أَن تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللّهِ وَلِيٌّ وَ لاَ شَفِيعٌ وَ إِن تَعْدِلْ كُلَّ عَدْلٍ لاَّ يُؤْخَذْ مِنْهَا أُوْلَئِكَ الَّذِينَ أُبْسِلُواْ بِمَا كَسَبُواْ لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِيمٍ وَ عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُواْ يَكْفُرُونَ (انعام/۷۰)

 

 

 

 

قُلْ أَرَأَيْتُم مَّا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَرُونِي مَاذَا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ أَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِي السَّمَاوَاتِ اِئْتُونِي بِكِتَابٍ مِّن قَبْلِ هَذَا (قرآن) أَوْ أَثَارَةٍ مِّنْ عِلْمٍ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (احقاف/۴) قُلْ أَرَأَيْتُمْ شُرَكَاءكُمُ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَرُونِي مَاذَا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ أَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِي السَّمَاوَاتِ أَمْ آتَيْنَاهُمْ كِتَابًا فَهُمْ عَلَى بَيِّنَةٍ مِّنْهُ بَلْ إِن يَعِدُ الظَّالِمُونَ بَعْضُهُم بَعْضًا إِلَّا غُرُورًا (فاطر/۴۰) قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِن كَانَ [قرآن] مِنْ عِندِ اللَّهِ وَ كَفَرْتُم بِهِ وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِّن بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَى مِثْلِهِ فَآمَنَ وَ اسْتَكْبَرْتُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ  (احقاف/۱۰) قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِن كَانَ [قرآن] مِنْ عِندِ اللَّهِ ثُمَّ كَفَرْتُم بِهِ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ هُوَ فِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ* سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَ فِي أَنفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ* أَلَا إِنَّهُمْ فِي مِرْيَةٍ مِّن لِّقَاء رَبِّهِمْ أَلَا إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُّحِيطٌ (فصّلت/۵۲-۵۴) فَلاَ تَخْشَوُاْ النَّاسَ وَ اخْشَوْنِ وَ لاَ تَشْتَرُواْ بِآيَاتِي ثَمَنًا قَلِيلًا وَ مَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللّهُ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ (مائده/۴۴)

 

 

 

 

 

 

[قال الرسول والمومنون ربّنا] أَنتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ (بقره/۲۸۶)

وَ إِذَا قِيلَ لَهُمْ (الکافرین) تَعَالَوْاْ إِلَى مَا أَنزَلَ اللّهُ وَ إِلَى الرَّسُولِ قَالُواْ حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءنَا أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ شَيْئًا وَ لاَ يَهْتَدُونَ (مائده/۱۰۴) وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءهُمْ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ* وَ مَا آتَيْنَاهُم مِّن كُتُبٍ يَدْرُسُونَهَا وَ مَا أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمْ قَبْلَكَ مِن نَّذِيرٍ (سبأ/۴۳-۴۴) وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَذَا (کتاب) إِلَّا إِفْكٌ افْتَرَاهُ وَ أَعَانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ آخَرُونَ فَقَدْ جَاؤُوا ظُلْمًا وَ زُورًا* وَ قَالُوا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ اكْتَتَبَهَا فَهِيَ تُمْلَى عَلَيْهِ بُكْرَةً وَ أَصِيلًا (فرقان/۴-۵) وَ إِن يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَ يَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ (قلم/۵۱) يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِنْ هَذَآ إِلاَّ أَسَاطِيرُ الأَوَّلِينَ* وَ هُمْ يَنْهَوْنَ عَنْهُ وَ يَنْأَوْنَ عَنْهُ وَ إِن يُهْلِكُونَ إِلاَّ أَنفُسَهُمْ وَ مَا يَشْعُرُونَ (انعام/۲۵-۲۶) وَ إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءهُمْ هَذَا سِحْرٌ مُّبِينٌ* أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ إِنِ افْتَرَيْتُهُ فَلَا تَمْلِكُونَ لِي مِنَ اللَّهِ شَيْئًا هُوَ أَعْلَمُ بِمَا تُفِيضُونَ فِيهِ كَفَى بِهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ وَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (احقاف/۷-۸) وَ لَوْ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ كِتَابًا فِي قِرْطَاسٍ فَلَمَسُوهُ بِأَيْدِيهِمْ لَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِنْ هَذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ (انعام/۷) وَ إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا قَالُواْ قَدْ سَمِعْنَا لَوْ نَشَاء لَقُلْنَا مِثْلَ هَذَا إِنْ هَذَا إِلاَّ أَسَاطِيرُ الأوَّلِينَ (انفال/۳۱) وَ إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ تَعْرِفُ فِي وُجُوهِ الَّذِينَ كَفَرُوا الْمُنكَرَ يَكَادُونَ يَسْطُونَ بِالَّذِينَ يَتْلُونَ عَلَيْهِمْ آيَاتِنَا قُلْ أَفَأُنَبِّئُكُم بِشَرٍّ مِّن ذَلِكُمُ النَّارُ وَعَدَهَا اللَّهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (حج/۷۲) وَ لَئِن جِئْتَهُم بِآيَةٍ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ أَنتُمْ إِلَّا مُبْطِلُونَ* كَذَلِكَ يَطْبَعُ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ (روم/۵۸-۵۹) بَلْ مَتَّعْتُ هَؤُلَاء (الکافرون) وَ آبَاءهُمْ حَتَّى جَاءهُمُ الْحَقُّ وَ رَسُولٌ مُّبِينٌ* وَ لَمَّا جَاءهُمُ الْحَقُّ قَالُوا هَذَا سِحْرٌ وَ إِنَّا بِهِ كَافِرُونَ* وَ قَالُوا لَوْلَا نُزِّلَ هَذَا الْقُرْآنُ عَلَى رَجُلٍ مِّنَ الْقَرْيَتَيْنِ عَظِيمٍ* أَهُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَةَ رَبِّكَ نَحْنُ قَسَمْنَا بَيْنَهُم مَّعِيشَتَهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ رَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِيَتَّخِذَ بَعْضُهُم بَعْضًا سُخْرِيًّا (زخرف/۲۹-۳۲) وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَيْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً وَاحِدَةً كَذَلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤَادَكَ وَ رَتَّلْنَاهُ تَرْتِيلًا (فرقان/۳۲) وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَا تَسْمَعُوا لِهَذَا الْقُرْآنِ وَ الْغَوْا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَغْلِبُونَ  (فصّلت/۲۶) وَ إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَيُّ الْفَرِيقَيْنِ خَيْرٌ مَّقَامًا وَ أَحْسَنُ نَدِيًّا (مریم/۷۳) وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا لَوْ كَانَ خَيْرًا مَّا سَبَقُونَا إِلَيْهِ وَ إِذْ لَمْ يَهْتَدُوا بِهِ فَسَيَقُولُونَ هَذَا إِفْكٌ قَدِيمٌ (احقاف/۱۱) وَ إِذْ قَالُواْ اللَّهُمَّ إِن كَانَ هَذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِندِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِّنَ السَّمَاءِ أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ* وَمَا كَانَ اللّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ أَنتَ فِيهِمْ وَ مَا كَانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ (انفال/۳۲-۳۳)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

وَ مَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا الْكَافِرُونَ (عنکبوت/۴۷) وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَن نُّؤْمِنَ بِهَذَا الْقُرْآنِ وَ لَا بِالَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ (سبأ/۳۱) مَا يُجَادِلُ فِي آيَاتِ اللَّهِ إِلَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَلَا يَغْرُرْكَ تَقَلُّبُهُمْ فِي الْبِلَادِ (غافر/۴) فَكَفَرُوا بِهِ (قرآن) فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (صافّات/۱۷۰) فَإِن يَكْفُرْ بِهَا [الكتاب و الحكم و النبوّة] هَؤُلاء فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُواْ بِهَا بِكَافِرِينَ (انعام/۸۹) وَ إِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لَا يَسْجُدُونَ* بَلِ الَّذِينَ كَفَرُواْ يُكَذِّبُونَ* وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ* فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ* إِلَّا الَّذِينَ آمَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (انشقاق/۲۱-۲۵) وَ إِن كُنتُمْ فِي رَيْبٍ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا فَأْتُواْ بِسُورَةٍ مِّن مِّثْلِهِ وَ ادْعُواْ شُهَدَاءكُم مِّن دُونِ اللّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ* فَإِن لَّمْ تَفْعَلُواْ وَلَن تَفْعَلُواْ فَاتَّقُواْ النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجَارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ (بقره/۲۳-۲۴) وَ لَا يَزَالُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً أَوْ يَأْتِيَهُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَقِيمٍ (حج/۵۵) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالذِّكْرِ (قرآن) لَمَّا جَاءهُمْ (فصّلت/۴۱)

 

 

 

 

 

وَ إِذْ أَخَذْنَا مِنَ النَّبِيِّينَ مِيثَاقَهُمْ وَ مِنكَ وَ مِن نُّوحٍ وَ إِبْرَاهِيمَ وَ مُوسَى وَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَ أَخَذْنَا مِنْهُم مِّيثَاقًا غَلِيظًا* لِيَسْأَلَ الصَّادِقِينَ عَن صِدْقِهِمْ وَ أَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا أَلِيمًا (احزاب/۷-۸) قُلْ أَطِيعُواْ اللّهَ وَ الرَّسُولَ فإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ الْكَافِرِينَ (آل‌عمران/۳۲) قُلْ أَفَغَيْرَ اللَّهِ تَأْمُرُونِّي أَعْبُدُ أَيُّهَا الْجَاهِلُونَ (زمر/۶۴) قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ* لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ* وَ لَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ* وَ لَا أَنَا عَابِدٌ مَّا عَبَدتُّمْ* وَ لَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ* لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ (کافرون/۱-۶)

 

 

إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِندَ اللّهِ الَّذِينَ كَفَرُواْ فَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ* الَّذِينَ عَاهَدتَّ مِنْهُمْ ثُمَّ يَنقُضُونَ عَهْدَهُمْ فِي كُلِّ مَرَّةٍ وَ هُمْ لاَ يَتَّقُونَ (انفال/۵۵-۵۶) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ* خَتَمَ اللّهُ عَلَى قُلُوبِهمْ وَ عَلَى سَمْعِهِمْ وَ عَلَى أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عظِيمٌ (بقره/۶-۷) وَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَسْتَ مُرْسَلًا قُلْ كَفَى بِاللّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ وَ مَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ (رعد/۴۳) أَكَانَ لِلنَّاسِ عَجَبًا أَنْ أَوْحَيْنَا إِلَى رَجُلٍ مِّنْهُمْ أَنْ أَنذِرِ النَّاسَ وَ بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُواْ أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِندَ رَبِّهِمْ قَالَ الْكَافِرُونَ إِنَّ هَذَا لَسَاحِرٌ مُّبِينٌ (یونس/۲) وَ عَجِبُوا أَن جَاءهُم مُّنذِرٌ مِّنْهُمْ وَ قَالَ الْكَافِرُونَ هَذَا سَاحِرٌ كَذَّابٌ* أَجَعَلَ الْآلِهَةَ إِلَهًا وَاحِدًا إِنَّ هَذَا لَشَيْءٌ عُجَابٌ (ص/۴-۵) أَمْ يَقُولُونَ شَاعِرٌ نَّتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ (طور/۳۰-۴۲) وَ إِذَا رَآكَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِن يَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُوًا أَهَذَا الَّذِي يَذْكُرُ آلِهَتَكُمْ وَ هُم بِذِكْرِ الرَّحْمَنِ هُمْ كَافِرُونَ (انبیاء/۳۶) وَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْلاَ أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ إِنَّ اللّهَ يُضِلُّ مَن يَشَاءُ وَ يَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ أَنَابَ  (رعد/۲۷) وَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْلآ أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ (رعد/۷) وَ قَالُواْ لَوْلا أُنزِلَ عَلَيْهِ مَلَكٌ وَ لَوْ أَنزَلْنَا مَلَكًا لَّقُضِيَ الأمْرُ ثُمَّ لاَ يُنظَرُونَ* وَ لَوْ جَعَلْنَاهُ مَلَكًا لَّجَعَلْنَاهُ رَجُلًا وَ لَلَبَسْنَا عَلَيْهِم مَّا يَلْبِسُونَ (انعام/۸-۹) قَالُوا مَالِ هَذَا الرَّسُولِ يَأْكُلُ الطَّعَامَ وَ يَمْشِي فِي الْأَسْوَاقِ لَوْلَا أُنزِلَ إِلَيْهِ مَلَكٌ فَيَكُونَ مَعَهُ نَذِيرًا* أَوْ يُلْقَى إِلَيْهِ كَنزٌ أَوْ تَكُونُ لَهُ جَنَّةٌ يَأْكُلُ مِنْهَا وَ قَالَ الظَّالِمُونَ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا  مَّسْحُورًا* انظُرْ كَيْفَ ضَرَبُوا لَكَ الْأَمْثَالَ فَضَلُّوا فَلَا يَسْتَطِيعُونَ سَبِيلًا … بَلْ كَذَّبُوا بِالسَّاعَةِ وَ أَعْتَدْنَا لِمَن كَذَّبَ بِالسَّاعَةِ سَعِيرًا* إِذَا رَأَتْهُم مِّن مَّكَانٍ بَعِيدٍ سَمِعُوا لَهَا تَغَيُّظًا وَ زَفِيرًا* وَ إِذَا أُلْقُوا مِنْهَا مَكَانًا ضَيِّقًا مُقَرَّنِينَ دَعَوْا هُنَالِكَ ثُبُورًا* لَا تَدْعُوا الْيَوْمَ ثُبُورًا وَاحِدًا وَ ادْعُوا ثُبُورًا كَثِيرًا  (فرقان/۷-۱۴) وَ قَالُواْ لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتَّى تَفْجُرَ لَنَا مِنَ الأَرْضِ يَنبُوعًا* أَوْ تَكُونَ لَكَ جَنَّةٌ مِّن نَّخِيلٍ وَ عِنَبٍ فَتُفَجِّرَ الأَنْهَارَ خِلالَهَا تَفْجِيرًا* أَوْ تُسْقِطَ السَّمَاء كَمَا زَعَمْتَ عَلَيْنَا كِسَفًا أَوْ تَأْتِيَ بِاللّهِ وَ الْمَلآئِكَةِ قَبِيلًا* أَوْ يَكُونَ لَكَ بَيْتٌ مِّن زُخْرُفٍ أَوْ تَرْقَى فِي السَّمَاء وَ لَن نُّؤْمِنَ لِرُقِيِّكَ حَتَّى تُنَزِّلَ عَلَيْنَا كِتَابًا نَّقْرَؤُهُ قُلْ سُبْحَانَ رَبِّي هَلْ كُنتُ إَلاَّ بَشَرًا رَّسُولًا (اسراء/۹۰-۹۳)  وَ انطَلَقَ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُوا وَ اصْبِرُوا عَلَى آلِهَتِكُمْ إِنَّ هَذَا لَشَيْءٌ يُرَادُ* مَا سَمِعْنَا بِهَذَا فِي الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ إِنْ هَذَا إِلَّا اخْتِلَاقٌ* أَأُنزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ(قرآن) مِن بَيْنِنَا بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِّن ذِكْرِي (قرآن) بَلْ لَمَّا يَذُوقُوا عَذَابِ* أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِيزِ الْوَهَّابِ* أَمْ لَهُم مُّلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا فَلْيَرْتَقُوا فِي الْأَسْبَابِ* جُندٌ مَّا هُنَالِكَ مَهْزُومٌ مِّنَ الْأَحْزَابِ (ص/۶-۱۱) وَ إِن يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَ يَقُولُوا سِحْرٌ مُّسْتَمِرٌّ* وَ كَذَّبُوا وَ اتَّبَعُوا أَهْوَاءهُمْ وَ كُلُّ أَمْرٍ مُّسْتَقِرٌّ* وَ لَقَدْ جَاءهُم مِّنَ الْأَنبَاء مَا فِيهِ مُزْدَجَرٌ* حِكْمَةٌ بَالِغَةٌ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ  (قمر/۲-۵) فَلَمَّا جَاءهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِندِنَا قَالُوا لَوْلَا أُوتِيَ مِثْلَ مَا أُوتِيَ مُوسَى أَوَلَمْ يَكْفُرُوا بِمَا أُوتِيَ مُوسَى مِن قَبْلُ قَالُوا سِحْرَانِ تَظَاهَرَا وَ قَالُوا إِنَّا بِكُلٍّ كَافِرُونَ* قُلْ فَأْتُوا بِكِتَابٍ مِّنْ عِندِ اللَّهِ هُوَ أَهْدَى مِنْهُمَا أَتَّبِعْهُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ* فَإِن لَّمْ يَسْتَجِيبُوا لَكَ فَاعْلَمْ أَنَّمَا يَتَّبِعُونَ أَهْوَاءهُمْ وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّنِ اتَّبَعَ هَوَاهُ بِغَيْرِ هُدًى مِّنَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ* وَ لَقَدْ وَصَّلْنَا لَهُمُ الْقَوْلَ (قرآن) لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (قصص/۴۸-۵۱) أَمْ تُرِيدُونَ أَن تَسْأَلُواْ رَسُولَكُمْ كَمَا سُئِلَ مُوسَى مِن قَبْلُ وَ مَن يَتَبَدَّلِ الْكُفْرَ بِالإِيمَانِ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاء السَّبِيلِ (بقره/۱۰۸) أَفَمَن كَانَ عَلَى بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ وَ يَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ وَ مِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَى إَمَامًا وَ رَحْمَةً أُوْلَئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ مَن يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ فَلاَ تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يُؤْمِنُونَ (هود/۱۷) أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌ مُّنتَصِرٌ* سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَ يُوَلُّونَ الدُّبُرَ* بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَ السَّاعَةُ أَدْهَى وَ أَمَرُّ (قمر/۴۴-۴۶) وَ إِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُواْ لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ وَ يَمْكُرُونَ وَيَمْكُرُ اللّهُ وَ اللّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ (انفال/۳۰) إِنَّهُمْ (الکافرین) يَكِيدُونَ كَيْدًا* وَ أَكِيدُ كَيْدًا* فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا (طارق/۱۵-۱۷) أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا جَعَلْنَا حَرَمًا آمِنًا وَ يُتَخَطَّفُ النَّاسُ مِنْ حَوْلِهِمْ أَفَبِالْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَ بِنِعْمَةِ اللَّهِ يَكْفُرُونَ (عنکبوت/۶۷) وَ مَا لَهُمْ أَلاَّ يُعَذِّبَهُمُ اللّهُ وَ هُمْ يَصُدُّونَ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ مَا كَانُواْ أَوْلِيَاءهُ إِنْ أَوْلِيَآؤُهُ إِلاَّ الْمُتَّقُونَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ* وَ مَا كَانَ صَلاَتُهُمْ عِندَ الْبَيْتِ إِلاَّ مُكَاء وَ تَصْدِيَةً فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ (انفال/۳۴-۳۵)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

وَ مَا كُنتَ تَرْجُو أَن يُلْقَى إِلَيْكَ الْكِتَابُ إِلَّا رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ ظَهِيرًا لِّلْكَافِرِينَ* وَ لَا يَصُدُّنَّكَ عَنْ آيَاتِ اللَّهِ بَعْدَ إِذْ أُنزِلَتْ إِلَيْكَ وَ ادْعُ إِلَى رَبِّكَ وَ لَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (قصص/۸۶-۸۷) فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَ لَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ كَفُورًا (انسان/۲۴) يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ اتَّقِ اللَّهَ وَ لَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ و المنافقین (احزاب/۱) وَ لَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَ الْمُنَافِقِينَ وَ دَعْ أَذَاهُمْ وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَ كَفَى بِاللَّهِ وَكِيلًا (احزاب/۴۸)

 

وَيْلٌ لِّلْمُشْرِكِينَ*  الَّذِينَ لَا يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَ هُم بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ … قُلْ أَئِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ بِالَّذِي خَلَقَ الْأَرْضَ فِي يَوْمَيْنِ وَ تَجْعَلُونَ لَهُ أَندَادًا ذَلِكَ رَبُّ الْعَالَمِينَ … فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنذَرْتُكُمْ صَاعِقَةً مِّثْلَ صَاعِقَةِ عَادٍ وَ ثَمُودَ (فصّلت/۶-۱۳) [هذا الایات] بَرَاءةٌ مِّنَ اللّهِ وَ رَسُولِهِ إِلَى الَّذِينَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِينَ* فَسِيحُواْ فِي الأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَ اعْلَمُواْ أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللّهِ وَ أَنَّ اللّهَ مُخْزِي الْكَافِرِينَ* وَ أَذَانٌ مِّنَ اللّهِ وَ رَسُولِهِ إِلَى النَّاسِ يَوْمَ الْحَجِّ الأَكْبَرِ أَنَّ اللّهَ بَرِيءٌ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ وَ رَسُولُهُ فَإِن تُبْتُمْ فَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ وَ إِن تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُواْ أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللّهِ وَبَشِّرِ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ  (توبه/۱-۳) مَا كَانَ لِلْمُشْرِكِينَ أَن يَعْمُرُواْ مَسَاجِدَ الله شَاهِدِينَ عَلَى أَنفُسِهِمْ بِالْكُفْرِ أُوْلَئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ وَ فِي النَّارِ هُمْ خَالِدُونَ (توبه/۱۷) مَا جَعَلَ اللّهُ مِن بَحِيرَةٍ وَ لاَ سَآئِبَةٍ وَ لاَ وَصِيلَةٍ وَ لاَ حَامٍ وَلَكِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ يَفْتَرُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ وَ أَكْثَرُهُمْ لاَ يَعْقِلُونَ  (مائده/۱۰۳)

 

 

 

وَ مَن كَفَرَ فَلَا يَحْزُنكَ كُفْرُهُ إِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ فَنُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُوا إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ* نُمَتِّعُهُمْ قَلِيلًا ثُمَّ نَضْطَرُّهُمْ إِلَى عَذَابٍ غَلِيظٍ* وَ لَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (لقمان/۲۳-۲۵) يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ لاَ يَحْزُنكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قَالُواْ آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَ لَمْ تُؤْمِن قُلُوبُهُمْ وَ مِنَ الَّذِينَ هِادُواْ سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِينَ لَمْ يَأْتُوكَ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِن بَعْدِ مَوَاضِعِهِ يَقُولُونَ إِنْ أُوتِيتُمْ هَذَا فَخُذُوهُ وَ إِن لَّمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُواْ وَ مَن يُرِدِ اللّهُ فِتْنَتَهُ فَلَن تَمْلِكَ لَهُ مِنَ اللّهِ شَيْئًا أُوْلَئِكَ الَّذِينَ لَمْ يُرِدِ اللّهُ أَن يُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَ لَهُمْ فِي الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ  (مائده/۴۱) وَ لاَ يَحْزُنكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لَن يَضُرُّواْ اللّهَ شَيْئًا يُرِيدُ اللّهُ أَلاَّ يَجْعَلَ لَهُمْ حَظًّا فِي الآخِرَةِ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ* إِنَّ الَّذِينَ اشْتَرَوُاْ الْكُفْرَ بِالإِيمَانِ لَن يَضُرُّواْ اللّهَ شَيْئًا وَ لهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (آل‌عمران/۱۷۶-۱۷۷) لاَ يَغُرَّنَّكَ تَقَلُّبُ الَّذِينَ كَفَرُواْ فِي الْبِلاَدِ* مَتَاعٌ قَلِيلٌ ثُمَّ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمِهَادُ (آل‌عمران/۱۹۶-۱۹۷) فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَكِّرٌ* لَّسْتَ عَلَيْهِم بِمُصَيْطِرٍ* إِلَّا مَن تَوَلَّى وَ كَفَرَ* فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ* إِنَّ إِلَيْنَا إِيَابَهُمْ* ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُمْ (غاشیه/۲۱-۲۶) قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِيَ اللَّهُ وَ مَن مَّعِيَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَن يُجِيرُ الْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ (ملک/۲۸) قُلْ إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ لاَ يُفْلِحُونَ* مَتَاعٌ فِي الدُّنْيَا ثُمَّ إِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ نُذِيقُهُمُ الْعَذَابَ الشَّدِيدَ بِمَا كَانُواْ يَكْفُرُونَ (یونس/۶۹-۷۰) فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنذَرْتُكُمْ صَاعِقَةً مِّثْلَ صَاعِقَةِ عَادٍ وَ ثَمُودَ* إِذْ جَاءتْهُمُ الرُّسُلُ مِن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ قَالُوا لَوْ شَاء رَبُّنَا لَأَنزَلَ مَلَائِكَةً فَإِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُمْ بِهِ كَافِرُونَ (فصّلت/۱۳-۱۴) [دأب الکافرین] كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ كَفَرُواْ بِآيَاتِ اللّهِ فَأَخَذَهُمُ اللّهُ بِذُنُوبِهِمْ إِنَّ اللّهَ قَوِيٌّ شَدِيدُ الْعِقَابِ (انفال/۵۲) كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا فَأَخَذَهُمُ اللّهُ بِذُنُوبِهِمْ وَ اللّهُ شَدِيدُ الْعِقَابِ (آل‌عمران/۱۱)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

وَ قَالُوا رَبَّنَا عَجِّل لَّنَا قِطَّنَا قَبْلَ يَوْمِ الْحِسَابِ* اصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ (ص/۱۶-۱۷) وَ يَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْفَتْحُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ* قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمَانُهُمْ وَ لَا هُمْ يُنظَرُونَ* فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ انتَظِرْ إِنَّهُم مُّنتَظِرُونَ (سجده/۲۸-۳۰) سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ* لِّلْكَافِرينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ* مِّنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ (معارج/۱-۳) يَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ* يَوْمَ يَغْشَاهُمُ الْعَذَابُ مِن فَوْقِهِمْ وَ مِن تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ وَ يَقُولُ ذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (عنکبوت/۵۴-۵۵) قُل لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ سَتُغْلَبُونَ وَ تُحْشَرُونَ إِلَى جَهَنَّمَ وَ بِئْسَ الْمِهَادُ (آل‌عمران/۱۲)

 

 

 

 

فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ* عَنِ الْيَمِينِ وَ عَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ* أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ* كَلَّا إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ* فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَ الْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ* عَلَى أَن نُّبَدِّلَ خَيْرًا مِّنْهُمْ وَ مَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ* فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَ يَلْعَبُوا حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (معارج/۳۶-۴۲) فَتَوَلَّ عَنْهُمْ يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ إِلَى شَيْءٍ نُّكُرٍ (قمر/۶)

 

 

أَفَرَأَيْتَ الَّذِي كَفَرَ بِآيَاتِنَا وَ قَالَ لَأُوتَيَنَّ مَالًا وَ وَلَدًا* أَاطَّلَعَ الْغَيْبَ أَمِ اتَّخَذَ عِندَ الرَّحْمَنِ عَهْدًا* كَلَّا سَنَكْتُبُ مَا يَقُولُ وَ نَمُدُّ لَهُ مِنَ الْعَذَابِ مَدًّا* وَ نَرِثُهُ مَا يَقُولُ وَ يَأْتِينَا فَرْدًا (مریم/۷۷-۸۰)

 

الکفر- المومنان، أَرْسَلْنَا فِيكُمْ رَسُولًا مِّنكُمْ يَتْلُو عَلَيْكُمْ آيَاتِنَا وَ يُزَكِّيكُمْ وَ يُعَلِّمُكُمُ الْكِتَابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ يُعَلِّمُكُم مَّا لَمْ تَكُونُواْ تَعْلَمُونَ* فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَ اشْكُرُواْ لِي وَ لاَ تَكْفُرُونِ (بقره/۱۵۱-۱۵۲) وَلَكِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمَانَ وَ زَيَّنَهُ فِي قُلُوبِكُمْ وَ كَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْيَانَ أُوْلَئِكَ هُمُ الرَّاشِدُونَ* فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَ نِعْمَةً وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (حجرات/۷-۸) وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَ لَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا وَ مَن كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ (نور/۵۵) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَ لاَ يَخَافُونَ لَوْمَةَ لآئِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَ اللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (مائده/۵۴)

 

 

 

 

 

فَادْعُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ وَ لَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ (غافر/۱۴)

 

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوَاْ إِن تُطِيعُواْ الَّذِينَ كَفَرُواْ يَرُدُّوكُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ فَتَنقَلِبُواْ خَاسِرِينَ*  بَلِ اللّهُ مَوْلاَكُمْ وَ هُوَ خَيْرُ النَّاصِرِينَ (آل‌عمران/۱۴۹-۱۵۰) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوَاْ إِن تُطِيعُواْ فَرِيقًا مِّنَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ يَرُدُّوكُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ كَافِرِينَ* وَ كَيْفَ تَكْفُرُونَ وَ أَنتُمْ تُتْلَى عَلَيْكُمْ آيَاتُ اللّهِ وَ فِيكُمْ رَسُولُهُ وَ مَن يَعْتَصِم بِاللّهِ فَقَدْ هُدِيَ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (آل‌عمران/۱۰۰-۱۰۱) لاَّ يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاء مِن دُوْنِ الْمُؤْمِنِينَ وَ مَن يَفْعَلْ ذَلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللّهِ فِي شَيْءٍ إِلاَّ أَن تَتَّقُواْ مِنْهُمْ تُقَاةً وَ يُحَذِّرُكُمُ اللّهُ نَفْسَهُ وَ إِلَى اللّهِ الْمَصِيرُ (آل‌عمران/۲۸) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاء مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَتُرِيدُونَ أَن تَجْعَلُواْ لِلّهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَانًا مُّبِينًا (نساء/۱۴۴) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ الَّذِينَ اتَّخَذُواْ دِينَكُمْ هُزُوًا وَ لَعِبًا مِّنَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ وَالْكُفَّارَ أَوْلِيَاء وَ اتَّقُواْ اللّهَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ* وَ إِذَا نَادَيْتُمْ إِلَى الصَّلاَةِ اتَّخَذُوهَا هُزُوًا وَ لَعِبًا ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ يَعْقِلُونَ (مائده/۵۷-۵۸) الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاء مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَيَبْتَغُونَ عِندَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ العِزَّةَ لِلّهِ جَمِيعًا (نساء/۱۳۹) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ آبَاءكُمْ وَ إِخْوَانَكُمْ أَوْلِيَاء إَنِ اسْتَحَبُّواْ الْكُفْرَ عَلَى الإِيمَانِ وَ مَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ (توبه/۲۳) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ قَدْ يَئِسُوا مِنَ الْآخِرَةِ كَمَا يَئِسَ الْكُفَّارُ مِنْ أَصْحَابِ الْقُبُورِ (ممتحنه/۱۳) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَ عَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاء تُلْقُونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَ قَدْ كَفَرُوا بِمَا جَاءكُم مِّنَ الْحَقِّ يُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَ إِيَّاكُمْ أَن تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّكُمْ إِن كُنتُمْ خَرَجْتُمْ جِهَادًا فِي سَبِيلِي وَ ابْتِغَاء مَرْضَاتِي تُسِرُّونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَ أَنَا أَعْلَمُ بِمَا أَخْفَيْتُمْ وَ مَا أَعْلَنتُمْ وَ مَن يَفْعَلْهُ مِنكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاء السَّبِيلِ*إِن يَثْقَفُوكُمْ يَكُونُوا لَكُمْ أَعْدَاء وَ يَبْسُطُوا إِلَيْكُمْ أَيْدِيَهُمْ وَ أَلْسِنَتَهُم بِالسُّوءِ وَ وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ (ممتحنه/۱-۲) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَ هَاجَرُواْ وَ جَاهَدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَ أَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَ الَّذِينَ آوَواْ وَّ نَصَرُواْ أُوْلَئِكَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ وَ الَّذِينَ آمَنُواْ وَ لَمْ يُهَاجِرُواْ مَا لَكُم مِّن وَلاَيَتِهِم مِّن شَيْءٍ حَتَّى يُهَاجِرُواْ وَ إِنِ اسْتَنصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ إِلاَّ عَلَى قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُم مِّيثَاقٌ وَ اللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ* وَ الَّذينَ كَفَرُواْ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ إِلاَّ تَفْعَلُوهُ تَكُن فِتْنَةٌ فِي الأَرْضِ وَ فَسَادٌ كَبِيرٌ (انفال/۷۲-۷۳)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَقُولُواْ رَاعِنَا وَ قُولُواْ انظُرْنَا وَ اسْمَعُوا ْوَ لِلكَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ (بقره/۱۰۴) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَسْأَلُواْ عَنْ أَشْيَاء إِن تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ وَ إِن تَسْأَلُواْ عَنْهَا حِينَ يُنَزَّلُ الْقُرْآنُ تُبْدَ لَكُمْ عَفَا اللّهُ عَنْهَا وَ اللّهُ غَفُورٌ حَلِيمٌ* قَدْ سَأَلَهَا قَوْمٌ مِّن قَبْلِكُمْ ثُمَّ أَصْبَحُواْ بِهَا كَافِرِينَ (مائده/۱۰۱-۱۰۲) وَ  قَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آيَاتِ اللّهِ يُكَفَرُ بِهَا وَ يُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلاَ تَقْعُدُواْ مَعَهُمْ حَتَّى يَخُوضُواْ فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ إِنَّكُمْ إِذًا مِّثْلُهُمْ (نساء/۱۴۰) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لاَّ بَيْعٌ فِيهِ وَ لاَ خُلَّةٌ وَ لاَ شَفَاعَةٌ وَ الْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ (بقره/۲۵۴) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تُبْطِلُواْ صَدَقَاتِكُم بِالْمَنِّ وَ الأذَى كَالَّذِي يُنفِقُ مَالَهُ رِئَاء النَّاسِ وَ لاَ يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ الآخِرِ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَيْهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ فَتَرَكَهُ صَلْدًا لاَّ يَقْدِرُونَ عَلَى شَيْءٍ مِّمَّا كَسَبُواْ وَ اللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ (بقره/۲۶۴) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَأْكُلُواْ الرِّبَا أَضْعَافًا مُّضَاعَفَةً وَ اتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ* وَ اتَّقُواْ النَّارَ الَّتِي أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ (آل‌عمران/۱۳۰-۱۳۱) وَ لِلّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا وَ مَن كَفَرَ فَإِنَّ الله غَنِيٌّ عَنِ الْعَالَمِينَ  (آل‌عمران/۹۷) وَ إِذَا ضَرَبْتُمْ فِي الأَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَقْصُرُواْ مِنَ الصَّلاَةِ إِنْ خِفْتُمْ أَن يَفْتِنَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِنَّ الْكَافِرِينَ كَانُواْ لَكُمْ عَدُوًّا مُّبِينًا* وَ إِذَا كُنتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاَةَ فَلْتَقُمْ طَآئِفَةٌ مِّنْهُم مَّعَكَ وَ لْيَأْخُذُواْ أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذَا سَجَدُواْ فَلْيَكُونُواْ مِن وَرَآئِكُمْ وَ لْتَأْتِ طَآئِفَةٌ أُخْرَى لَمْ يُصَلُّواْ فَلْيُصَلُّواْ مَعَكَ وَ لْيَأْخُذُواْ حِذْرَهُمْ وَ أَسْلِحَتَهُمْ وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَ أَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُم مَّيْلَةً وَاحِدَةً وَ لاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِن كَانَ بِكُمْ أَذًى مِّن مَّطَرٍ أَوْ كُنتُم مَّرْضَى أَن تَضَعُواْ أَسْلِحَتَكُمْ وَ خُذُواْ حِذْرَكُمْ إِنَّ اللّهَ أَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا (نساء/۱۰۱-۱۰۲) حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَ الْدَّمُ وَ لَحْمُ الْخِنْزِيرِ وَ مَا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللّهِ بِهِ وَ الْمُنْخَنِقَةُ وَ الْمَوْقُوذَةُ وَ الْمُتَرَدِّيَةُ وَ النَّطِيحَةُ وَ مَا أَكَلَ السَّبُعُ إِلاَّ مَا ذَكَّيْتُمْ وَ مَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَ أَن تَسْتَقْسِمُواْ بِالأَزْلاَمِ ذَلِكُمْ فِسْقٌ الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن دِينِكُمْ فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِينًا (مائده/۳) الْيَوْمَ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّبَاتُ وَ طَعَامُ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ حِلٌّ لَّكُمْ وَ طَعَامُكُمْ حِلُّ لَّهُمْ وَ الْمُحْصَنَاتُ مِنَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ الْمُحْصَنَاتُ مِنَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ وَ لاَ مُتَّخِذِي أَخْدَانٍ وَ مَن يَكْفُرْ بِالإِيمَانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَ هُوَ فِي الآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ (مائده/۵) وَ الَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِن نِّسَائِهِمْ ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا قَالُوا فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مِّن قَبْلِ أَن يَتَمَاسَّا ذَلِكُمْ تُوعَظُونَ بِهِ وَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ* فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ مِن قَبْلِ أَن يَتَمَاسَّا فَمَن لَّمْ يَسْتَطِعْ فَإِطْعَامُ سِتِّينَ مِسْكِينًا ذَلِكَ لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ وَ لِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ (مجادله/۳-۴) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا جَاءكُمُ الْمُؤْمِنَاتُ مُهَاجِرَاتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِهِنَّ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَاتٍ فَلَا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَى الْكُفَّارِ لَا هُنَّ حِلٌّ لَّهُمْ وَ لَا هُمْ يَحِلُّونَ لَهُنَّ وَ آتُوهُم مَّا أَنفَقُوا وَ لَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ أَن تَنكِحُوهُنَّ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَ لَا تُمْسِكُوا بِعِصَمِ الْكَوَافِرِ وَ اسْأَلُوا مَا أَنفَقْتُمْ وَ لْيَسْأَلُوا مَا أَنفَقُوا ذَلِكُمْ حُكْمُ اللَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ* وَ إِن فَاتَكُمْ شَيْءٌ مِّنْ أَزْوَاجِكُمْ إِلَى الْكُفَّارِ فَعَاقَبْتُمْ فَآتُوا الَّذِينَ ذَهَبَتْ أَزْوَاجُهُم مِّثْلَ مَا أَنفَقُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي أَنتُم بِهِ مُؤْمِنُونَ (ممتحنه/۱۰-‍۱۱)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

إِذْ جَعَلَ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ الْجَاهِلِيَّةِ فَأَنزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَ أَلْزَمَهُمْ كَلِمَةَ التَّقْوَى وَ كَانُوا أَحَقَّ بِهَا وَ أَهْلَهَا وَ كَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا (فتح/۲۶) إِلاَّ تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُواْ ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لاَ تَحْزَنْ إِنَّ اللّهَ مَعَنَا فَأَنزَلَ اللّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَ أَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَ جَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُواْ السُّفْلَى (توبه/۴۰)

 

 

 

مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَ الَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاء عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاء بَيْنَهُمْ … ذَلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَ مَثَلُهُمْ فِي الْإِنجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ (فتح/۲۹) قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْرَاهِيمَ وَ الَّذِينَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَءاؤا مِنكُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ كَفَرْنَا بِكُمْ … رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا وَ اغْفِرْ لَنَا رَبَّنَا إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ  (ممتحنه/۴-۵)

 

 

 

 

وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِيلَنَا وَ لْنَحْمِلْ خَطَايَاكُمْ وَ مَا هُم بِحَامِلِينَ مِنْ خَطَايَاهُم مِّن شَيْءٍ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ* وَ لَيَحْمِلُنَّ أَثْقَالَهُمْ وَ أَثْقَالًا مَّعَ أَثْقَالِهِمْ وَ لَيُسْأَلُنَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَمَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ (عنکبوت/۱۲-۱۳) وَ إِذَا مَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُم (الکافرون) مَّن يَقُولُ أَيُّكُمْ زَادَتْهُ هَذِهِ إِيمَانًا فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُواْ فَزَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَ هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ (توبه/۱۲۴) وَ إِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمْ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ يَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (یس/۴۷)

 

 

 

 

الکفر- القتال، فَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَ جَاهِدْهُم بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا  (فرقان/۵۲) يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنَافِقِينَ وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (تحریم/۹) فَقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللّهِ لاَ تُكَلَّفُ إِلاَّ نَفْسَكَ وَ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ عَسَى اللّهُ أَن يَكُفَّ بَأْسَ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ اللّهُ أَشَدُّ بَأْسًا وَ أَشَدُّ تَنكِيلًا (نساء/۸۴) يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى الْقِتَالِ إِن يَكُن مِّنكُمْ عِشْرُونَ صَابِرُونَ يَغْلِبُواْ مِئَتَيْنِ وَ إِن يَكُن مِّنكُم مِّئَةٌ يَغْلِبُواْ أَلْفًا مِّنَ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ يَفْقَهُونَ (انفال/۶۵) يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنَافِقِينَ وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ* يَحْلِفُونَ بِاللّهِ مَا قَالُواْ وَ لَقَدْ قَالُواْ كَلِمَةَ الْكُفْرِ وَ كَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ وَ هَمُّواْ بِمَا لَمْ يَنَالُواْ وَ مَا نَقَمُواْ إِلاَّ أَنْ أَغْنَاهُمُ اللّهُ وَ رَسُولُهُ مِن فَضْلِهِ فَإِن يَتُوبُواْ يَكُ خَيْرًا لَّهُمْ وَ إِن يَتَوَلَّوْا يُعَذِّبْهُمُ اللّهُ عَذَابًا أَلِيمًا فِي الدُّنْيَا وَ الآخِرَةِ وَ مَا لَهُمْ فِي الأَرْضِ مِن وَلِيٍّ وَ لاَ نَصِيرٍ* وَ مِنْهُم مَّنْ عَاهَدَ اللّهَ لَئِنْ آتَانَا مِن فَضْلِهِ لَنَصَّدَّقَنَّ وَ لَنَكُونَنَّ مِنَ الصَّالِحِينَ (توبه/۷۳-۷۵) قُل لِلَّذِينَ كَفَرُواْ إِن يَنتَهُواْ يُغَفَرْ لَهُم مَّا قَدْ سَلَفَ وَ إِنْ يَعُودُواْ فَقَدْ مَضَتْ سُنَّةُ الأَوَّلِينِ* وَ قَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَكُونَ فِتْنَةٌ وَ يَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلّه فَإِنِ انتَهَوْاْ فَإِنَّ اللّهَ بِمَا يَعْمَلُونَ بَصِيرٌ* وَ إِن تَوَلَّوْاْ فَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَوْلاَكُمْ نِعْمَ الْمَوْلَى وَ نِعْمَ النَّصِيرُ  (انفال/۳۸-۴۰) يَسْأَلُونَكَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرَامِ قِتَالٍ فِيهِ قُلْ قِتَالٌ فِيهِ كَبِيرٌ وَ صَدٌّ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَ كُفْرٌ بِهِ وَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ إِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِندَ اللّهِ وَ الْفِتْنَةُ أَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ وَ لاَ يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّىَ يَرُدُّوكُمْ عَن دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُواْ وَ مَن يَرْتَدِدْ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَيَمُتْ وَ هُوَ كَافِرٌ فَأُوْلَئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَ الآخِرَةِ وَ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (بقره/۲۱۷) إِنَّمَا النَّسِيءُ زِيَادَةٌ فِي الْكُفْرِ يُضَلُّ بِهِ الَّذِينَ كَفَرُواْ يُحِلِّونَهُ عَامًا وَ يُحَرِّمُونَهُ عَامًا لِّيُوَاطِؤُواْ عِدَّةَ مَا حَرَّمَ اللّهُ فَيُحِلُّواْ مَا حَرَّمَ اللّهُ زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ وَ اللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ (توبه/۳۷)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

وَ مِنْهُم مَّن يَقُولُ ائْذَن لِّي وَ لاَ تَفْتِنِّي أَلاَ فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُواْ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ  (توبه/۴۹) وَ لاَ تُصَلِّ عَلَى أَحَدٍ مِّنْهُم مَّاتَ أَبَدًا وَ لاَ تَقُمْ عَلَىَ قَبْرِهِ إِنَّهُمْ كَفَرُواْ بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ مَاتُواْ وَ هُمْ فَاسِقُونَ* وَ لاَ تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَ أَوْلاَدُهُمْ إِنَّمَا يُرِيدُ اللّهُ أَن يُعَذِّبَهُم بِهَا فِي الدُّنْيَا وَ تَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَ هُمْ كَافِرُونَ  (توبه/۸۴-۸۵)

 

 

 

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ قَاتِلُواْ الَّذِينَ يَلُونَكُم مِّنَ الْكُفَّارِ وَ لْيَجِدُواْ فِيكُمْ غِلْظَةً وَ اعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ (توبه/۱۲۳) وَ إِن نَّكَثُواْ أَيْمَانَهُم مِّن بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَ طَعَنُواْ فِي دِينِكُمْ فَقَاتِلُواْ أَئِمَّةَ الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لاَ أَيْمَانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَنتَهُونَ (توبه/۱۲) وَ اقْتُلُوهُمْ (الذین یقاتلوکم)  حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَ أَخْرِجُوهُم مِّنْ حَيْثُ أَخْرَجُوكُمْ وَ الْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ وَ لاَ تُقَاتِلُوهُمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ حَتَّى يُقَاتِلُوكُمْ فِيهِ فَإِن قَاتَلُوكُمْ فَاقْتُلُوهُمْ كَذَلِكَ جَزَاء الْكَافِرِينَ* فَإِنِ انتَهَوْاْ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ* وَ قَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَكُونَ فِتْنَةٌ وَ يَكُونَ الدِّينُ لِلّهِ فَإِنِ انتَهَواْ فَلاَ عُدْوَانَ إِلاَّ عَلَى الظَّالِمِينَ (بقره/۱۹۱-۱۹۳) فَإِذا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّى إِذَا أَثْخَنتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَ إِمَّا فِدَاء حَتَّى تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا ذَلِكَ وَ لَوْ يَشَاءُ اللَّهُ لَانتَصَرَ مِنْهُمْ وَلَكِن لِّيَبْلُوَ بَعْضَكُم بِبَعْضٍ (محمّد/۴) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُواْ زَحْفًا فَلاَ تُوَلُّوهُمُ الأَدْبَارَ* وَ مَن يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلاَّ مُتَحَرِّفًا لِّقِتَالٍ أَوْ مُتَحَيِّزًا إِلَى فِئَةٍ فَقَدْ بَاء بِغَضَبٍ مِّنَ اللّهِ وَ مَأْوَاهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ* فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَكِنَّ اللّهَ قَتَلَهُمْ وَ مَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَكِنَّ اللّهَ رَمَى وَ لِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْهُ بَلاء حَسَنًا إِنَّ اللّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ* ذَلِكُمْ وَأَنَّ اللّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكَافِرِينَ (انفال/۱۵-۱۸) فَلَا تَهِنُوا وَ تَدْعُوا إِلَى السَّلْمِ وَ أَنتُمُ الْأَعْلَوْنَ وَ اللَّهُ مَعَكُمْ وَ لَن يَتِرَكُمْ أَعْمَالَكُمْ (محمّد/۳۵) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَكُونُواْ كَالَّذِينَ كَفَرُواْ وَ قَالُواْ لإِخْوَانِهِمْ إِذَا ضَرَبُواْ فِي الأَرْضِ أَوْ كَانُواْ غُزًّى لَّوْ كَانُواْ عِندَنَا مَا مَاتُواْ وَ مَا قُتِلُواْ لِيَجْعَلَ اللّهُ ذَلِكَ حَسْرَةً فِي قُلُوبِهِمْ (آل‌عمران/۱۵۶) وَ تِلْكَ الأيَّامُ نُدَاوِلُهَا بَيْنَ النَّاسِ وَ لِيَعْلَمَ اللّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ وَ يَتَّخِذَ مِنكُمْ شُهَدَاء وَ اللّهُ لاَ يُحِبُّ الظَّالِمِينَ* وَ لِيُمَحِّصَ اللّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ وَ يَمْحَقَ الْكَافِرِينَ (آل‌عمران/۱۴۰-۱۴۱)

 

 

 

 

 

 

 

 

قَدْ كَانَ لَكُمْ آيَةٌ فِي فِئَتَيْنِ الْتَقَتَا فِئَةٌ تُقَاتِلُ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَ أُخْرَى كَافِرَةٌ يَرَوْنَهُم (المومنین) مِّثْلَيْهِمْ رَأْيَ الْعَيْنِ وَ اللّهُ يُؤَيِّدُ بِنَصْرِهِ مَن يَشَاءُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَعِبْرَةً لَّأُوْلِي الأَبْصَارِ (آل‌عمران/۱۳) وَ لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللّهُ بِبَدْرٍ وَ أَنتُمْ أَذِلَّةٌ فَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ* إِذْ تَقُولُ لِلْمُؤْمِنِينَ أَلَن يَكْفِيكُمْ أَن يُمِدَّكُمْ رَبُّكُم بِثَلاَثَةِ آلاَفٍ مِّنَ الْمَلآئِكَةِ مُنزَلِينَ* بَلَى إِن تَصْبِرُواْ وَ تَتَّقُواْ وَ يَأْتُوكُم مِّن فَوْرِهِمْ هَذَا يُمْدِدْكُمْ رَبُّكُم بِخَمْسَةِ آلافٍ مِّنَ الْمَلآئِكَةِ مُسَوِّمِينَ* وَ مَا جَعَلَهُ اللّهُ إِلاَّ بُشْرَى لَكُمْ وَ لِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُكُم بِهِ وَ مَا النَّصْرُ إِلاَّ مِنْ عِندِ اللّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ* لِيَقْطَعَ طَرَفًا مِّنَ الَّذِينَ كَفَرُواْ أَوْ يَكْبِتَهُمْ فَيَنقَلِبُواْ خَآئِبِينَ (آل‌عمران/۱۲۳-۱۲۷) وَ إِذْ يَعِدُكُمُ اللّهُ إِحْدَى الطَّائِفَتِيْنِ أَنَّهَا لَكُمْ وَ تَوَدُّونَ أَنَّ غَيْرَ ذَاتِ الشَّوْكَةِ تَكُونُ لَكُمْ وَ يُرِيدُ اللّهُ أَن يُحِقَّ الحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَ يَقْطَعَ دَابِرَ الْكَافِرِينَ* لِيُحِقَّ الْحَقَّ وَ يُبْطِلَ الْبَاطِلَ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ  (انفال/۷-۸) وَ قِيلَ لَهُمْ (الذین نافقوا) تَعَالَوْاْ قَاتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَوِ ادْفَعُواْ قَالُواْ لَوْ نَعْلَمُ قِتَالًا لاَّتَّبَعْنَاكُمْ هُمْ لِلْكُفْرِ يَوْمَئِذٍ أَقْرَبُ مِنْهُمْ لِلإِيمَانِ يَقُولُونَ بِأَفْوَاهِهِم مَّا لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ وَاللّهُ أَعْلَمُ بِمَا يَكْتُمُونَ (آل‌عمران/۱۶۷) إِذْ يُوحِي رَبُّكَ إِلَى الْمَلآئِكَةِ أَنِّي مَعَكُمْ فَثَبِّتُواْ الَّذِينَ آمَنُواْ سَأُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُواْ الرَّعْبَ فَاضْرِبُواْ فَوْقَ الأَعْنَاقِ وَ اضْرِبُواْ مِنْهُمْ كُلَّ بَنَانٍ* ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ شَآقُّواْ اللّهَ وَ رَسُولَهُ وَمَن يُشَاقِقِ اللّهَ وَ رَسُولَهُ فَإِنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ* ذَلِكُمْ فَذُوقُوهُ وَ أَنَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابَ النَّارِ (انفال/۱۲-۱۴) وَ رَدَّ اللَّهُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِغَيْظِهِمْ لَمْ يَنَالُوا خَيْرًا وَ كَفَى اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ الْقِتَالَ وَ كَانَ اللَّهُ قَوِيًّا عَزِيزًا* وَ أَنزَلَ الَّذِينَ ظَاهَرُوهُم مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِن صَيَاصِيهِمْ وَ قَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ فَرِيقًا تَقْتُلُونَ وَ تَأْسِرُونَ فَرِيقًا (احزاب/۲۵-۲۶) أَلَمْ تَر إِلَى الَّذِينَ نَافَقُوا يَقُولُونَ لِإِخْوَانِهِمُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَكُمْ وَ لَا نُطِيعُ فِيكُمْ أَحَدًا أَبَدًا وَ إِن قُوتِلْتُمْ لَنَنصُرَنَّكُمْ وَ اللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (حشر/۱۱) [مثل المنافقین و الیهود] كَمَثَلِ الشَّيْطَانِ إِذْ قَالَ لِلْإِنسَانِ اكْفُرْ فَلَمَّا كَفَرَ قَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِّنكَ إِنِّي أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِينَ  (حشر/۱۶)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

وَ لَوْ قَاتَلَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوَلَّوُا الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يَجِدُونَ وَلِيًّا وَ لَا نَصِيرًا* سُنَّةَ اللَّهِ الَّتِي قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلُ وَ لَن تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلًا (فتح/۲۲-۲۳) وَ هُوَ الَّذِي كَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنكُمْ وَ أَيْدِيَكُمْ عَنْهُم بِبَطْنِ مَكَّةَ مِن بَعْدِ أَنْ أَظْفَرَكُمْ عَلَيْهِمْ وَ كَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرًا* هُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ الْهَدْيَ مَعْكُوفًا أَن يَبْلُغَ مَحِلَّهُ وَ لَوْلَا رِجَالٌ مُّؤْمِنُونَ وَ نِسَاء مُّؤْمِنَاتٌ لَّمْ تَعْلَمُوهُمْ أَن تَطَؤُوهُمْ فَتُصِيبَكُم مِّنْهُم مَّعَرَّةٌ بِغَيْرِ عِلْمٍ لِيُدْخِلَ اللَّهُ فِي رَحْمَتِهِ مَن يَشَاءُ لَوْ تَزَيَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا  (فتح/۲۴-۲۵) ثُمَّ أَنَزلَ اللّهُ سَكِينَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَ أَنزَلَ جُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا وَ عذَّبَ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ ذَلِكَ جَزَاء الْكَافِرِينَ (توبه/۲۶)

 

 

 

 

 

مَا كَانَ لِأَهْلِ الْمَدِينَةِ وَ مَنْ حَوْلَهُم مِّنَ الأَعْرَابِ أَن يَتَخَلَّفُواْ عَن رَّسُولِ اللّهِ وَ لاَ يَرْغَبُواْ بِأَنفُسِهِمْ عَن نَّفْسِهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ لاَ يُصِيبُهُمْ ظَمَأٌ وَ لاَ نَصَبٌ وَ لاَ مَخْمَصَةٌ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَ لاَ يَطَؤُونَ مَوْطِئًا يَغِيظُ الْكُفَّارَ وَ لاَ يَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَّيْلًا إِلاَّ كُتِبَ لَهُم بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ إِنَّ اللّهَ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ (توبه/۱۲۰) وَ جَاء الْمُعَذِّرُونَ مِنَ الأَعْرَابِ لِيُؤْذَنَ لَهُمْ وَ قَعَدَ الَّذِينَ كَذَبُواْ اللّهَ وَ رَسُولَهُ سَيُصِيبُ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (توبه/۹۰) الأَعْرَابُ أَشَدُّ كُفْرًا وَ نِفَاقًا وَأَجْدَرُ أَلاَّ يَعْلَمُواْ حُدُودَ مَا أَنزَلَ اللّهُ عَلَى رَسُولِهِ وَ اللّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (توبه/۹۷)

 

 

 

الکفر- المنافقان و الذین فی قلوبهم مرض، إِذَا جَاءكَ الْمُنَافِقُونَ قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَ اللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَكَاذِبُونَ* اتَّخَذُوا أَيْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّهِ إِنَّهُمْ سَاء مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ* ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا فَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَفْقَهُونَ (منافقون/۱-۳) وَ مَا مَنَعَهُمْ أَن تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقَاتُهُمْ إِلاَّ أَنَّهُمْ كَفَرُواْ بِاللّهِ وَ بِرَسُولِهِ وَ لاَ يَأْتُونَ الصَّلاَةَ إِلاَّ وَ هُمْ كُسَالَى وَ لاَ يُنفِقُونَ إِلاَّ وَ هُمْ كَارِهُونَ* فَلاَ تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَ لاَ أَوْلاَدُهُمْ إِنَّمَا يُرِيدُ اللّهُ لِيُعَذِّبَهُم بِهَا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ تَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَ هُمْ كَافِرُونَ (توبه/۵۴-۵۵) وَ الَّذِينَ اتَّخَذُواْ مَسْجِدًا ضِرَارًا وَ كُفْرًا وَ تَفْرِيقًا بَيْنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ إِرْصَادًا لِّمَنْ حَارَبَ اللّهَ وَ رَسُولَهُ مِن قَبْلُ وَ لَيَحْلِفَنَّ إِنْ أَرَدْنَا إِلاَّ الْحُسْنَى وَ اللّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (توبه/۱۰۷) اسْتَغْفِرْ لَهُمْ (المنافقین) أَوْ لاَ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِن تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَن يَغْفِرَ اللّهُ لَهُمْ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُواْ بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ اللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ (توبه/۸۰) وَ لَئِن سَأَلْتَهُمْ (المنافقین) لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَ نَلْعَبُ قُلْ أَبِاللّهِ وَ آيَاتِهِ وَ رَسُولِهِ كُنتُمْ تَسْتَهْزِئُونَ*  لاَ تَعْتَذِرُواْ قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ إِن نَّعْفُ عَن طَآئِفَةٍ مِّنكُمْ نُعَذِّبْ طَآئِفَةً بِأَنَّهُمْ كَانُواْ مُجْرِمِينَ  (توبه/۶۵-۶۶)

 

 

 

 

 

 

 

فَمَا لَكُمْ فِي الْمُنَافِقِينَ فِئَتَيْنِ … وَدُّواْ لَوْ تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُواْ فَتَكُونُونَ سَوَاء فَلاَ تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ أَوْلِيَاء حَتَّىَ يُهَاجِرُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ وَجَدتَّمُوهُمْ وَ لاَ تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ وَلِيًّا وَ لاَ نَصِيرًا* إِلاَّ الَّذِينَ يَصِلُونَ إِلَىَ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُم مِّيثَاقٌ أَوْ جَآؤُوكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَن يُقَاتِلُوكُمْ أَوْ يُقَاتِلُواْ قَوْمَهُمْ وَ لَوْ شَاء اللّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَيْكُمْ فَلَقَاتَلُوكُمْ فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقَاتِلُوكُمْ وَ أَلْقَوْاْ إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَمَا جَعَلَ اللّهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبِيلًا (نساء/۸۸-۹۰) إِنَّ اللّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَ الْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعًا* الَّذِينَ يَتَرَبَّصُونَ بِكُمْ فَإِن كَانَ لَكُمْ فَتْحٌ مِّنَ اللّهِ قَالُواْ أَلَمْ نَكُن مَّعَكُمْ وَ إِن كَانَ لِلْكَافِرِينَ نَصِيبٌ قَالُواْ أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَيْكُمْ وَ نَمْنَعْكُم مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ فَاللّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ لَن يَجْعَلَ اللّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا (نساء/۱۴۰-۱۴۱)

 

 

 

 

وَ أَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَتْهُمْ رِجْسًا إِلَى رِجْسِهِمْ وَ مَاتُواْ وَ هُمْ كَافِرُونَ (توبه/۱۲۵)

الکفر- الاهلالکتاب، وَ لَقَدْ وَصَّيْنَا الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ وَ إِيَّاكُمْ أَنِ اتَّقُواْ اللّهَ وَ إِن تَكْفُرُواْ فَإِنَّ لِلّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الأَرْضِ وَ كَانَ اللّهُ غَنِيًّا حَمِيدًا (نساء/۱۳۱) وَ آمِنُواْ بِمَا أَنزَلْتُ مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُمْ وَ لاَ تَكُونُواْ أَوَّلَ كَافِرٍ بِهِ وَلاَ تَشْتَرُواْ بِآيَاتِي ثَمَنًا قَلِيلًا وَ إِيَّايَ فَاتَّقُونِ (بقره/۴۱) الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاَوَتِهِ أُوْلَئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ من يَكْفُرْ بِهِ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (بقره/۱۲۱) وَلمَّا جَاءهُمْ كِتَابٌ مِّنْ عِندِ اللّهِ مُصَدِّقٌ لِّمَا مَعَهُمْ وَ كَانُواْ مِن قَبْلُ يَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُواْ فَلَمَّا جَاءهُم مَّا عَرَفُواْ كَفَرُواْ بِهِ فَلَعْنَةُ اللَّه عَلَى الْكَافِرِينَ (بقره/۸۹)

 

 

 

بِئْسَمَا اشْتَرَوْاْ بِهِ أَنفُسَهُمْ أَن يَكْفُرُواْ بِمَا أنَزَلَ اللّهُ بَغْيًا أَن يُنَزِّلُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ عَلَى مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ فَبَآؤُواْ بِغَضَبٍ عَلَى غَضَبٍ وَ لِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ مُّهِينٌ* وَ إِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُواْ بِمَا أَنزَلَ اللّهُ قَالُواْ نُؤْمِنُ بِمَا أُنزِلَ عَلَيْنَا وَ يَكْفُرونَ بِمَا وَرَاءهُ وَ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَهُمْ قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنبِيَاءَ اللّهِ مِن قَبْلُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ  (بقره/۹۰-۹۱) وَدَّ كَثِيرٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يَرُدُّونَكُم مِّن بَعْدِ إِيمَانِكُمْ كُفَّارًا حَسَدًا مِّنْ عِندِ أَنفُسِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ فَاعْفُواْ وَ اصْفَحُواْ حَتَّى يَأْتِيَ اللّهُ بِأَمْرِهِ إِنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ(بقره/۱۰۹) وَ مَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوْتُواْ الْكِتَابَ إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَ مَن يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللّهِ فَإِنَّ اللّهِ سَرِيعُ الْحِسَابِ (آل‌عمران/۱۹) يُرِيدُونَ لِيُطْفِؤُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ (صف/۸)

 

 

 

 

 

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُواْ نَصِيبًا مِّنَ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَ الطَّاغُوتِ وَ يَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ هَؤُلاء أَهْدَى مِنَ الَّذِينَ آمَنُواْ سَبِيلًا (نساء/۵۱) أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُواْ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَ مَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَن يَتَحَاكَمُواْ إِلَى الطَّاغُوتِ وَ قَدْ أُمِرُواْ أَن يَكْفُرُواْ بِهِ وَ يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُضِلَّهُمْ ضَلاَلًا بَعِيدًا (نساء/۶۰) مَّا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَ لاَ الْمُشْرِكِينَ أَن يُنَزَّلَ عَلَيْكُم مِّنْ خَيْرٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَ اللّهُ يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَن يَشَاءُ وَ اللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (بقره/۱۰۵) لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَ الْمُشْرِكِينَ مُنفَكِّينَ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ* رَسُولٌ مِّنَ اللَّهِ يَتْلُو صُحُفًا مُّطَهَّرَةً* فِيهَا كُتُبٌ قَيِّمَةٌ (بیّنه/۱-۳) قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللّهِ وَ اللّهُ شَهِيدٌ عَلَى مَا تَعْمَلُونَ (آل‌عمران/۹۸) يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللّهِ وَ أَنتُمْ تَشْهَدُونَ (آل‌عمران/۷۰) قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لَسْتُمْ عَلَى شَيْءٍ حَتَّىَ تُقِيمُواْ التَّوْرَاةَ وَ الإِنجِيلَ وَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ وَ لَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ طُغْيَانًا وَ كُفْرًا فَلاَ تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ (مائده/۶۸)

 

 

 

 

 

 

وَ إِذَا [اهل‌الکتاب] جَآؤُوكُمْ قَالُوَاْ آمَنَّا و قَد دَّخَلُواْ بِالْكُفْرِ وَ هُمْ قَدْ خَرَجُواْ بِهِ وَ اللّهُ أَعْلَمُ بِمَا كَانُواْ يَكْتُمُونَ (مائده/۶۱) وَ قَالَت طَّآئِفَةٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ آمِنُواْ بِالَّذِيَ أُنزِلَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُواْ وَجْهَ النَّهَارِ وَ اكْفُرُواْ آخِرَهُ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (آل‌عمران/۷۲) مِّنَ الَّذِينَ هَادُواْ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِ وَ يَقُولُونَ سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَاسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ وَ رَاعِنَا لَيًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَ طَعْنًا فِي الدِّينِ وَ لَوْ أَنَّهُمْ قَالُواْ سَمِعْنَا وَ أَطَعْنَا وَ اسْمَعْ وَ انظُرْنَا لَكَانَ خَيْرًا لَّهُمْ وَ أَقْوَمَ وَلَكِن لَّعَنَهُمُ اللّهُ بِكُفْرِهِمْ فَلاَ يُؤْمِنُونَ إِلاَّ قَلِيلًا (نساء/۴۶) تَرَى كَثِيرًا مِّنْهُمْ (بنی‌اسرائیل) يَتَوَلَّوْنَ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَبِئْسَ مَا قَدَّمَتْ لَهُمْ أَنفُسُهُمْ أَن سَخِطَ اللّهُ عَلَيْهِمْ وَ فِي الْعَذَابِ هُمْ خَالِدُونَ* وَ لَوْ كَانُوا يُؤْمِنُونَ بِالله و النَّبِيِّ وَ مَا أُنزِلَ إِلَيْهِ مَا اتَّخَذُوهُمْ أَوْلِيَاء وَلَكِنَّ كَثِيرًا مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ (مائده/۸۰-۸۱)

 

 

 

[اهل‌الکتاب فاسق] ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ  الذِّلَّةُ أَيْنَ مَا ثُقِفُواْ إِلاَّ بِحَبْلٍ مِّنْ اللّهِ وَحَبْلٍ مِّنَ النَّاسِ وَ بَآؤُوا بِغَضَبٍ مِّنَ اللّهِ وَ ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الْمَسْكَنَةُ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُواْ يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللّهِ وَ يَقْتُلُونَ الأَنبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ ذَلِكَ بِمَا عَصَوا وَّ كَانُواْ يَعْتَدُونَ (آل‌عمران/۱۱۲) وَ قَالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَ لُعِنُواْ بِمَا قَالُواْ بَلْ يَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ يُنفِقُ كَيْفَ يَشَاءُ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ طُغْيَانًا وَ كُفْرًا وَ أَلْقَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَ الْبَغْضَاء إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ كُلَّمَا أَوْقَدُواْ نَارًا لِّلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللّهُ وَ يَسْعَوْنَ فِي الأَرْضِ فَسَادًا وَ اللّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ (مائده/۶۴)

 

 

 

 

هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِن دِيَارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ مَا ظَنَنتُمْ أَن يَخْرُجُوا وَظَنُّوا أَنَّهُم مَّانِعَتُهُمْ حُصُونُهُم مِّنَ اللَّهِ فَأَتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَيْثُ لَمْ يَحْتَسِبُوا وَ قَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُم بِأَيْدِيهِمْ وَ أَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ فَاعْتَبِرُوا يَا أُولِي الْأَبْصَارِ* وَ لَوْلَا أَن كَتَبَ اللَّهُ عَلَيْهِمُ الْجَلَاء لَعَذَّبَهُمْ فِي الدُّنْيَا وَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابُ النَّارِ* ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ مَن يُشَاقِّ اللَّهَ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (حشر/۲-۴)

 

 

الکفر- الکفر            ، لاَ إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَد تَّبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ يُؤْمِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىَ لاَ انفِصَامَ لَهَا وَ اللّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (بقره/۲۵۶)

 

فَمَن يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا كُفْرَانَ لِسَعْيِهِ وَ إِنَّا لَهُ كَاتِبُونَ (انبیاء/۹۴) [الذین امنوا من اهل الکتاب] وَ مَا يَفْعَلُواْ مِنْ خَيْرٍ فَلَن يُكْفَرُوْهُ وَ اللّهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ (آل‌عمران/۱۱۵)

 

وَ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لِّيَكُونُوا لَهُمْ عِزًّا* كَلَّا سَيَكْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَ يَكُونُونَ عَلَيْهِمْ ضِدًّا (مریم/۸۱-۸۲) إِن تَدْعُوهُمْ (الذین تدعون من دون الله) لَا يَسْمَعُوا دُعَاءكُمْ وَ لَوْ سَمِعُوا مَا اسْتَجَابُوا لَكُمْ وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُونَ بِشِرْكِكُمْ وَ لَا يُنَبِّئُكَ مِثْلُ خَبِيرٍ (فاطر/۱۴) وَ إِذَا حُشِرَ النَّاسُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَاء وَ كَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِرِينَ (احقاف/۶) [یوم القیامة] وَ لَمْ يَكُن لَّهُم (المجرمین) مِّن شُرَكَائِهِمْ شُفَعَاء وَ كَانُوا بِشُرَكَائِهِمْ كَافِرِينَ (روم/۱۳)

 

 

وَ قَالَ الشَّيْطَانُ لَمَّا قُضِيَ الأَمْرُ … إِنِّي كَفَرْتُ بِمَآ أَشْرَكْتُمُونِ مِن قَبْلُ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (ابراهیم/۲۲)

 

 

برچسب‌ها: