چکیده: خدا بی‌نیازِ کریم است.

ای انسان، چه چیز تو را در برابر پروردگار کریمت مغرور کرده است؟ همان که تو را آفرید و سامانت داد و به هر صورتی که خواست تو را ترکیب نمود (انفطار/۶-۸).

هنگامی که [سلیمان] آن (تخت ملکه سبأ) را نزد خود حاضر دید، گفت: این از فضل پروردگار من است تا من را بیازماید که آیا سپاس می‌گزارم یا ناسپاسی می‌کنم. هر کس سپاس گزارد، تنها به سود خود سپاس گزارده است و هر کس ناسپاسى کند، بى‏ گمان پروردگارم بى‏ نیاز کریم است (نمل/۴۰).

الاَکرم، ذوالجلال و الاکرام

يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ* الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ* فِي أَيِّ صُورَةٍ مَّا شَاء رَكَّبَكَ (انفطار/۶-۸)

فَلَمَّا [سلیمان] رَآهُ (عرش) مُسْتَقِرًّا عِندَهُ قَالَ هَذَا مِن فَضْلِ رَبِّي لِيَبْلُوَنِي أَأَشْكُرُ أَمْ أَكْفُرُ وَ مَن شَكَرَ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَ مَن كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ (نمل/۴۰)