چکیده: خدا آن‌چه را کتمان می‌کنید، می‌داند. خدا و لعنت‌کنندگان، کسانی که دلایل روشن و هدایتی را که خدا نازل کرده‌ است کتمان می‌کنند، لعنت می‌کنند جز کسانی را که توبه کردند و اصلاح نمودند. خدا روز قیامت با کسانی که آن‌چه خدا از کتاب نازل کرده است را کتمان می‌کنند و آن را به بهای ناچیزی می‌فروشند، سخن نمی‌گوید. آنان را پاک نمی‌گرداند و عذابی دردناک دارند. در آن روز کافران هیچ سخنی را نمی‌توانند از خدا کتمان کنند. هر کس شهادت را کتمان کند، قلب او گناهکار است. خدا متکبّر فخرفروشی را که آن‌چه خدا از فضل خود به آنان داده است را کتمان می‌کند دوست ندارد.

بر فرستاده جز رساندنِ [پیام] نیست. خدا آن‌چه را آشکار می‌کنید و آن‌چه را کتمان می‌کنید، می‌داند (مائده/۹۹). به‌راستی او (خدا) گفتار آشکار را می‌داند و آن‌چه را کتمان می‌کنید، می‌داند (انبیاء/۱۱۰). بر شما گناهی نیست که به خانه‌های غیرمسکونی که در آن متاع و بهره‌ای برای شما است، وارد شوید. خدا آن‌چه را آشکار می‌کنید و آن‌چه را کتمان می‌کنید، می‌داند (نور/۲۹).

بدون تردید خدا هیچ متکبّر فخرفروشی را دوست ندارد. همان کسانی که بخل می‌ورزند و مردم را به بخل فرمان می‌دهند و آن‌چه را خدا از فضل خود به آنان داده، کتمان می‌کنند. ما برای کافران عذابی خفّت‌بار آماده کرده‌ایم (نساء/۳۶-۳۷). بی‌تردید کسانی که دلایل روشن و هدایتی را که نازل کرده‌ایم، بعد از این‌که آن را برای مردم در کتاب، روشن کردیم کتمان می‌کنند، خدا آنان را لعنت می‌کند. لعنت‌کنندگان نیز آنان را لعنت می‌کنند، جز کسانی که توبه کردند، اصلاح نمودند و آشکار کردند. آنان هستند که توبه‌شان را می‌پذیرم و من توبه‌پذیر مهربان هستم. کسانى که کافر شدند و در حال کفر مردند، آنها هستند که لعنت ‏خدا، فرشتگان و تمام مردم بر آنان است. در آن جاودانه بمانند. نه عذاب از آنان کاسته گردد و نه مهلت ‏یابند (بقره/۱۵۹-۱۶۲). بی‌گمان کسانی که آن‌چه را خدا از کتاب نازل کرده، کتمان می‌کنند و آن را به بهای ناچیزی می‌فروشند، جز آتش در شکم‌های خود فرو نمی‌برند. خدا روز قیامت با آنان سخن نمی‌گوید. آنان را پاک نمی‌گرداند و عذابی دردناک دارند. آنان همان کسانی هستند که گمراهی را به بهای هدایت و عذاب را به آمرزش خریدند. چه بر آتش صبور هستند. این به آن سبب است که خدا این کتاب را به حق نازل کرد. بی‌گمان آنان که در کتاب اختلاف می‌کنند، در ستیزه‌ای دور هستند (بقره/۱۷۴-۱۷۶).

اى کسانى که ایمان آورده ‏اید، هر گاه به وامى تا سررسیدى معین‏، با یکدیگر معامله کردید، آن را بنویسید … اگر در سفر باشید و نویسنده‌ای نیافتید پس وثیقه‌ای گرفته شود. اگر یکی از شما دیگری را امین شمرد، آن‌که امین شمرده‌شده، امانت را بازپس دهد و از خدا، پروردگار خود، پروا کند. شهادت را کتمان نکنید. هر کس آن را کتمان کند، قلب او گناهکار است. خدا به آن‌چه می‌کنید، دانا است. آن‌چه در آسمان‌ها و آن‌چه در زمین است از آنِ خدا است‏. اگر آن‌چه در دل‌هاى خود دارید، آشکار یا پنهان کنید، خدا شما را به آن محاسبه مى‏ کند، آن‌گاه هر کس را بخواهد می‌آمرزد و هر کس را بخواهد عذاب مى‏ کند. خدا بر هر چیزى توانا است‏ (بقره/۲۸۲-۲۸۴). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، هنگامی که مرگ یکی از شما فرا رسید، شهادت میان شما هنگام وصیّت، [گواهی] دو نفر عادل بین شما است یا اگر در سفر بودید و شما را مصیبت مرگ فرا رسید، دو نفر دیگر از غیر شما [شاهد باشند]. اگر [به آن دو] شک کردید، بعد از نماز آنان را نگاه دارید تا به خدا سوگند یاد کنند که ما آن (گواهی) را به هیچ بهایی نمی‌فروشیم، هر چند او خویشاوند باشد و شهادت خدا را کتمان نمی‌کنیم که آن‌گاه از گناهکاران خواهیم بود. اگر معلوم شد که آن دو دستخوش گناه شده ‏اند، دو تن دیگر از کسانى که بر آنان ستم رفته است و هر دو [به میت] نزدیکتر هستند، به جاى آن دو [شاهد قبلى] قیام کنند (مائده/۱۰۶-۱۰۷). زنان طلاق داده شده تا سه پاکی انتظار کشند. اگر به خدا و روز بازپسین ایمان دارند، بر آنان حلال نیست که آن‌چه را خدا در رحم‌های آنها آفریده، کتمان کنند. شوهرانشان به بازگرداندن آنان در این مدّت، سزاوارتر هستند اگر آنان، اراده اصلاح داشته باشند (بقره/۲۲۸).

آن روز کسانی که کفر ورزیدند و پیامبر را نافرمانی کردند، آرزو می‌کنند که ای کاش با زمین یکسان می‌شدند و هیچ سخنی را نمی‌توانند از خدا کتمان کنند (نساء/۴۲).

[پروردگار] فرمود: ای آدم، آنان (فرشتگان) را از نام‌های آنها آگاه کن. چون از نام‌های آنها آگاهشان کرد، گفت: آیا به شما نگفتم که من نهان آسمان‌ها و زمین را می‌دانم و آن‌چه را آشکار می‌کنید و آن‌چه را کتمان می‌کنید، می‌دانم (بقره/۳۳)؟

مرد مومنی از خاندان فرعون که ایمان خود را کتمان می‌کرد، گفت: آیا مردی را می‌کشید که می‌گوید: پروردگار من، خدا است و با دلایل روشن از پروردگارتان برای شما آمده است؟ اگر دروغگو باشد پس دروغش بر او است و اگر راستگو باشد، برخی از آن‌چه به شما وعده می‌دهد، به شما می‌رسد. بی‌تردید خدا کسی را که اسرافکار بسیار دروغگو است، هدایت نمی‌کند … پس به‌زودى آن‌چه را به شما مى ‏گویم به یاد خواهید آورد. [من] کار خود را به خدا مى‏ سپارم. بدون تردید خدا است که به بندگان خود بینا است پس خدا او را از بدی آنچه نیرنگ مى‏ کردند، نگاه داشت (غافر/۲۸-۴۵).

[ای بنی‌اسرائیل]، حق را به باطل نیامیزید و حق را کتمان نکنید در حالی‌که می‌دانید (بقره/۴۲). [به یاد آورید] آن‌گاه که کسی را کشتید سپس یکدیگر را در آن متّهم می‌کردید؟ خدا افشاکننده آن چیزی است که کتمان می‌کردید پس گفتیم: با پاره‌ای از آن گاو به او (مقتول) بزنید [تا زنده گردد]. آری، خدا چنین مردگان را زنده می‌کند و نشانه‌های خود را به شما نشان می‌دهد، باشد که تعقّل کنید (بقره/۷۲-۷۳).

خدا از اهل‌کتاب پیمان گرفت که کتاب را برای مردم بیان کنید و آن را کتمان نکنید پس آن را پشتِ سر خود انداختند و به بهای ناچیزی فروختند پس بد معامله‌ای کردند (آل‌عمران/۱۸۷). ای اهل‌کتاب، چرا حق را به باطل می‌آمیزید و در حالی‌که می‌دانید، حق را کتمان می‌کنید (آل‌عمران/۷۱)؟ کسانی که به آنان کتاب دادیم، او (پیامبر) را می‌شناسند همان‌گونه که پسران خود را می‌شناسند. بی‌گمان گروهی از آنان حق را کتمان می‌کنند، در حالی‌که خود می‌دانند (بقره/۱۴۶). بگو، آیا درباره خدا با ما بحث و گفتگو مى ‏کنید در حالی‌که او پروردگار ما و پروردگار شما است و اعمال ما از آن ما و اعمال شما از آن شما است و ما براى او اخلاص مى ‏ورزیم؟ یا می‌گویید: ابراهیم، اسماعیل، اسحاق، یعقوب و نوادگان، یهودی یا مسیحی بودند؟ بگو، آیا شما بهتر می‌دانید یا خدا؟ کیست ستمکارتر از آن‌ که شهادتی از خدا را که نزد او است، کتمان کند؟ خدا از آن‌چه انجام می‌دهید، غافل نیست (بقره/۱۳۹-۱۴۰). هنگامی که نزد شما (مومنان) بیایند، می‌گویند: ایمان آوردیم در حالی‌که با کفر وارد شدند و با آن بیرون شدند. خدا به آن‌چه کتمان می‌کنید، داناتر است (مائده/۶۱).

به منافقان گفته شد: بیایید در راه خدا بجنگید یا دفاع کنید، گفتند: اگر می‌دانستیم جنگی در کار است، بی‌تردید شما را پیروی می‌کردیم. آنان در آن روز (روز احد) به کفر نزدیک‌تر بودند تا به ایمان. با دهان‌ خود چیزی می‌گویند که در قلب‌های آنان نیست. خدا به آن‌چه کتمان می‌کنند، داناتر است (آل‌عمران/۱۶۷).

مخفی، سرّ، کفر

مَّا عَلَى الرَّسُولِ إِلاَّ الْبَلاَغُ وَ اللّهُ يَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا تَكْتُمُونَ (مائده/۹۹) إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ مِنَ الْقَوْلِ وَ يَعْلَمُ مَا تَكْتُمُونَ (انبیاء/۱۱۰) لَّيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَدْخُلُوا بُيُوتًا غَيْرَ مَسْكُونَةٍ فِيهَا مَتَاعٌ لَّكُمْ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَ مَا تَكْتُمُونَ (نور/۲۹)

إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ مَن كَانَ مُخْتَالًا فَخُورًا* الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَ يَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَ يَكْتُمُونَ مَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَ أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا (نساء/۳۶-۳۷) إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَ الْهُدَى مِن بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَئِكَ يَلعَنُهُمُ اللّهُ وَ يَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ* إِلاَّ الَّذِينَ تَابُواْ وَ أَصْلَحُواْ وَ بَيَّنُواْ فَأُوْلَئِكَ أَتُوبُ عَلَيْهِمْ وَ أَنَا التَّوَّابُ الرَّحِيمُ* إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ مَاتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ أُولَئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللّهِ وَ الْمَلآئِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ* خَالِدِينَ فِيهَا لاَ يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَ لاَ هُمْ يُنظَرُونَ (بقره/۱۵۹-۱۶۲) إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلَ اللّهُ مِنَ الْكِتَابِ وَ يَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا أُولَئِكَ مَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ إِلاَّ النَّارَ وَ لاَ يُكَلِّمُهُمُ اللّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ لاَ يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ* أُولَئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُاْ الضَّلاَلَةَ بِالْهُدَى وَ الْعَذَابَ بِالْمَغْفِرَةِ فَمَآ أَصْبَرَهُمْ عَلَى النَّارِ* ذَلِكَ بِأَنَّ اللّهَ نَزَّلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ وَ إِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُواْ فِي الْكِتَابِ لَفِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ (بقره/۱۷۴-۱۷۶)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيْنٍ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَاكْتُبُوهُ … وَ إِن كُنتُمْ عَلَى سَفَرٍ وَ لَمْ تَجِدُواْ كَاتِبًا فَرِهَانٌ مَّقْبُوضَةٌ فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُكُم بَعْضًا فَلْيُؤَدِّ الَّذِي اؤْتُمِنَ أَمَانَتَهُ وَ لْيَتَّقِ اللّهَ رَبَّهُ وَ لاَ تَكْتُمُواْ الشَّهَادَةَ وَ مَن يَكْتُمْهَا فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ وَ اللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ* لِّلَّهِ ما فِي السَّمَاواتِ وَ مَا فِي الأَرْضِ وَ إِن تُبْدُواْ مَا فِي أَنفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحَاسِبْكُم بِهِ اللّهُ فَيَغْفِرُ لِمَن يَشَاءُ وَ يُعَذِّبُ مَن يَشَاءُ وَ اللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (بقره/۲۸۲-۲۸۴) يِا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ شَهَادَةُ بَيْنِكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِينَ الْوَصِيَّةِ اثْنَانِ ذَوَا عَدْلٍ مِّنكُمْ أَوْ آخَرَانِ مِنْ غَيْرِكُمْ إِنْ أَنتُمْ ضَرَبْتُمْ فِي الأَرْضِ فَأَصَابَتْكُم مُّصِيبَةُ الْمَوْتِ تَحْبِسُونَهُمَا مِن بَعْدِ الصَّلاَةِ فَيُقْسِمَانِ بِاللّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ لاَ نَشْتَرِي بِهِ ثَمَنًا وَ لَوْ كَانَ ذَا قُرْبَى وَ لاَ نَكْتُمُ شَهَادَةَ اللّهِ إِنَّا إِذًا لَّمِنَ الآثِمِينَ* فَإِنْ عُثِرَ عَلَى أَنَّهُمَا اسْتَحَقَّا إِثْمًا فَآخَرَانِ يِقُومَانُ مَقَامَهُمَا مِنَ الَّذِينَ اسْتَحَقَّ عَلَيْهِمُ الأَوْلَيَانِ (مائده/۱۰۶-۱۰۷) وَ الْمُطَلَّقَاتُ يَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ ثَلاَثَةَ قُرُوَءٍ وَ لاَ يَحِلُّ لَهُنَّ أَن يَكْتُمْنَ مَا خَلَقَ اللّهُ فِي أَرْحَامِهِنَّ إِن كُنَّ يُؤْمِنَّ بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ الآخِرِ وَ بُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِي ذَلِكَ إِنْ أَرَادُواْ إِصْلاَحًا (بقره/۲۲۸)

يَوْمَئِذٍ يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ عَصَوُاْ الرَّسُولَ لَوْ تُسَوَّى بِهِمُ الأَرْضُ وَ لاَ يَكْتُمُونَ اللّهَ حَدِيثًا (نساء/۴۲)

قَالَ[رب الله بهتر نیست] يَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَآئِهِمْ فَلَمَّا أَنبَأَهُمْ بِأَسْمَآئِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ (بقره/۳۳)

وَ قَالَ رَجُلٌ مُّؤْمِنٌ مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَكْتُمُ إِيمَانَهُ أَتَقْتُلُونَ رَجُلًا أَن يَقُولَ رَبِّيَ اللَّهُ وَ قَدْ جَاءكُم بِالْبَيِّنَاتِ مِن رَّبِّكُمْ وَ إِن يَكُ كَاذِبًا فَعَلَيْهِ كَذِبُهُ وَ إِن يَكُ صَادِقًا يُصِبْكُم بَعْضُ الَّذِي يَعِدُكُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ … فَسَتَذْكُرُونَ مَا أَقُولُ لَكُمْ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ* فَوَقَاهُ اللَّهُ سَيِّئَاتِ مَا  (غافر/۲۸-۴۵)

[یا بنی‌اسرائیل] لاَ تَلْبِسُواْ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَ تَكْتُمُواْ الْحَقَّ وَ أَنتُمْ تَعْلَمُونَ (بقره/۴۲) وَ إِذْ قَتَلْتُمْ نَفْسًا فَادَّارَأْتُمْ فِيهَا وَ اللّهُ مُخْرِجٌ مَّا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ* فَقُلْنَا اضْرِبُوهُ بِبَعْضِهَا كَذَلِكَ يُحْيِي اللّهُ الْمَوْتَى وَ يُرِيكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ  (بقره/۷۲-۷۳)

وَ إِذَ أَخَذَ اللّهُ مِيثَاقَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَ لاَ تَكْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَرَاء ظُهُورِهِمْ وَ اشْتَرَوْاْ بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَبِئْسَ مَا يَشْتَرُونَ (آل‌عمران/۱۸۷) يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَ تَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَ أَنتُمْ تَعْلَمُونَ (آل‌عمران/۷۱) الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءهُمْ وَ إِنَّ فَرِيقًا مِّنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ (بقره/۱۴۶) قُلْ أَتُحَآجُّونَنَا فِي اللّهِ وَ هُوَ رَبُّنَا وَ رَبُّكُمْ وَ لَنَا أَعْمَالُنَا وَ لَكُمْ أَعْمَالُكُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُخْلِصُونَ* أَمْ تَقُولُونَ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ وَ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الأسْبَاطَ كَانُواْ هُودًا أَوْ نَصَارَى قُلْ أَأَنتُمْ أَعْلَمُ أَمِ اللّهُ وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَتَمَ شَهَادَةً عِندَهُ مِنَ اللّهِ وَ مَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (بقره/۱۳۹-۱۴۰) وَ إِذَا جَآؤُوكُمْ قَالُوَاْ آمَنَّا وَ قَد دَّخَلُواْ بِالْكُفْرِ وَ هُمْ قَدْ خَرَجُواْ بِهِ وَ اللّهُ أَعْلَمُ بِمَا كَانُواْ يَكْتُمُونَ (مائده/۶۱)

وَ قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْاْ قَاتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَوِ ادْفَعُواْ قَالُواْ لَوْ نَعْلَمُ قِتَالًا لاَّتَّبَعْنَاكُمْ هُمْ لِلْكُفْرِ يَوْمَئِذٍ أَقْرَبُ مِنْهُمْ لِلإِيمَانِ يَقُولُونَ بِأَفْوَاهِهِم مَّا لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ وَ اللّهُ أَعْلَمُ بِمَا يَكْتُمُونَ (آل‌عمران/۱۶۷)