چکیده: اصل کتاب، نزد خدا است. هیچ غیبی در آسمان و زمین نیست مگر این‌که در کتابی روشن است. آیا ندانسته‌ای که خدا آن‌چه در آسمان و زمین است را می‌داند؟ این در کتابی است. هیچ مصیبتی در زمین و نه در جان‌های شما روی ندهد مگر آن‌که پیش از آن‌که آن را پدید آوریم، در کتابی است. هیچ کوچ و بزرگی نیست مگر این‌که در کتابی روشن است. ما همه چیز را به صورت کتابی برشمرده‌ایم. نزد ما کتابی نگهدارنده است. سوگند به کتاب نگاشته‌شده. برای هر زمانی، کتابی است. خدا کتاب را با فرستادگان به حق فرو فرستاد تا میان مردم در آن‌چه با هم اختلاف داشتند، داوری کنند. هیچ بشری را نسزد که خدا به او کتاب، حکم و پیامبری بدهد سپس به مردم بگوید: به جای خدا بندگان من باشید. خدا از کسانی که به آنها کتاب داده شده، پیمان گرفت که آن را کتمان نکنید. از نیکی است که به کتاب ایمان بیاورید. کسانی که به کتاب تمسّک می‌جویند و نماز برپا می‌دارند، پاداش اصلاح‌گران را ضایع نمی‌کنیم. کسانى که آن‌چه را خدا از کتاب نازل کرده، کتمان می‌کنند عذاب و لعنت شدیدی دارند. از مردم کسی است که بدون علم، هدایت و کتاب روشنگری درباره خدا مجادله می‌کند آنان خواری دنیا و عذاب آخرت را دارند. کسانی که کتاب را تکذیب کردند، عذاب دارند. وای بر کسانی که با دستان خود کتابی می‌نویسند و می‌گویند: این از جانب خدا است. در نسل نوح و ابراهیم کتاب قرار دادیم به عیسی و موسی کتاب دادیم. سوگند به کتاب روشنگر، ما آن را قرآنی عربی قرار دادیم، تا تعقّل کنید. آن در امّ‌الکتاب است. این قرآنی ارجمند در کتابی پوشیده است. هیچ تردیدی در آن کتاب نیست. نازل‌شده از جانب خدای شکست‌ناپذیر حکیم است. کتابی که آیات آن استحکام یافته است. در این کتاب از چیزی فروگذار نکرده‌ایم. این کتاب،  کتاب‌های پیش از خود را تصدیق‌ می‌کند. به کتابی که بر فرستاده خود نازل کرد و کتاب‌هایی که قبل از آن نازل کرده است، ایمان بیاورید. پیامبر و مومنان به کتاب‌های او ایمان دارند.

نزد ما کتابی نگهدارنده است (ق/۴). ما همه چیز را به صورت کتابی برشمرده‌ایم (نبأ/۲۹). نزد ما کتابی است که به حق سخن می‌گوید و به آنان ستم نمی‌شود (مومنون/۶۲). خدا آن‌چه را بخواهد، محو می‌کند و [آن‌چه را بخواهد] تثبیت می‌کند. اصل کتاب، نزد خدا است (رعد/۳۹).

هیچ غیبی در آسمان و زمین نیست مگر این‌که در کتابی روشن است (نمل/۷۵). آیا ندانسته‌ای که خدا آن‌چه در آسمان و زمین است را می‌داند؟ به‌راستی این در کتابی است. بدون تردید این بر خدا آسان است (حج/۷۰). هیچ جنبنده‌ای در زمین نیست جز آن‌که روزی او بر خدا است. قرارگاه و ودیعه‌گاه آن را می‌داند. همه در کتابی روشن است (هود/۶). کلیدهای غیب نزد او است. جز او کسی آن را نمی‌داند. آن‌چه در خشکی و دریا است را می‌داند. هیچ برگی نمی‌افتد جز آن که آن را می‌داند. هیچ دانه‌ای در تاریکی‌های زمین و هیچ تر و خشکی نیست، جز این‌که در کتابی روشن است (انعام/۵۹). هم‌وزن ذرّه‌ای در زمین و نه در آسمان، از پروردگار تو پوشیده نیست و نه کوچکتر از آن و نه بزرگتر مگر این‌که در کتابی روشن است (یونس/۶۱). [خدایی که] دانای غیب است، هم‌وزن مثقال ذرّه‌ای نه در آسمان‌ها و نه در زمین، از او پوشیده نیست. هیچ کوچکتر و نه بزرگتر از آن نیست مگر این‌که در کتابی روشن است تا کسانی را که ایمان آورده‌ و کارهای شایسته کرده‌اند، پاداش دهد. آنان هستند که آمرزش و روزی کریمانه دارند (سبأ/۳-۴).

خدا شما را از خاکی آفرید سپس از نطفه‌ای آن‌گاه شما را زوج‌ها قرار داد. هیچ مادینه‌ای بار نمی‌گیرد و بار نمی‌گذارد مگر به علم او. هیچ سالخورده‌ای عمر دراز نمی‌یابد و از عمر او کاسته نمی‌شود مگر آن‌که در کتابی است. به‌راستی این بر خدا آسان است (فاطر/۱۱). هیچ مصیبتی در زمین و نه در جان‌های شما روی ندهد مگر آن‌که پیش از آن‌که آن را پدید آوریم، در کتابی است. این بر خدا آسان است تا بر آن‌چه از دست شما رفته، اندوه نخورید و به آن‌چه به شما داده است، شاد نشوید. خدا هیچ خودخواه فخرفروش را دوست ندارد (حدید/۲۲-۲۳).

به‌راستی تعداد ماه‌ها نزد خدا از روزی که آسمان‌ها و زمین را آفرید، در کتاب خدا دوازده ماه است. از آنها چهار ماه، حرام است. این آیین استوار است. پس در این (چهار ماه) بر خود ستم نکنید (توبه/۳۶).

سوگند به کتاب نگاشته‌شده در طوماری گشوده و گسترده … که عذاب پروردگار تو واقع‌شدنی است (طور/۲-۷). هیچ شهری نیست جز این‌که ما آن را قبل از روز قیامت، هلاک می‌کنیم یا آن را به عذابی شدید عذاب می‌کنیم. این در کتاب، نگاشته شده است (اسراء/۵۸). روزی که رستاخیز برپا شود، مجرمان سوگند می‌خورند که جز ساعتی درنگ نکرده‌اند. این‌گونه به انحراف کشیده می‌شوند. کسانی که علم و ایمان داده شده‌اند، می‌گویند: به‌راستی شما در کتاب خدا تا روز رستاخیز درنگ کرده‌اید. این همان روز رستاخیز است ولی شما نمی‌دانستید (روم/۵۵-۵۶).

[فرعون به موسی] گفت: حال نسل‌های گذشته چگونه است؟ گفت: علم آن، در کتابی نزد پروردگار من است. پروردگارم نه گمراه می‌شود و نه فراموش می‌کند (طه/۵۱-۵۲).

کتاب- کتاب‌های نازل شده، هیچ پیامبری را نرسد که جز به اذن خدا نشانه‌ای بیاورد. برای هر زمانی، کتابی است (رعد/۳۸).

خدا کسی است که کتاب و میزان را به حق نازل کرد (شوری/۱۷). به‌راستی ما فرستادگان خود را با دلایل روشن فرستادیم و با آنان کتاب و میزان را نازل کردیم تا مردم به قسط، قیام کنند … و تا خدا معلوم دارد که چه کسی او و فرستادگانش را در نهان یاری می‌کند. به‌راستی خدا قوی شکست‌ناپذیر است (حدید/۲۵). مردم امّتی یگانه بودند پس خدا فرستادگان را مژده‌دهنده و بیم‌دهنده برانگیخت و با آنان کتاب را به حق فرو فرستاد تا میان مردم در آن‌چه با هم اختلاف داشتند، داوری کنند و در آن اختلاف نکردند جز کسانی که به آنان کتاب داده شد آن هم پس از آن‌که دلایل روشن برای آنان آمد، آن هم به سبب بدخواهی که میانشان بود پس خدا به اذن خود، کسانی را که ایمان آورده بودند، به حقیقت چیزی که مورد اختلاف آنان بود، هدایت کرد. خدا هر کس را بخواهد به راه راست هدایت می‌کند (بقره/۲۱۳). خدا از پیامبران پیمان گرفت که هر گاه به شما کتاب و حکمتی دادم سپس برای شما فرستاده‌ای آمد که آن‌چه را با شما است، تصدیق کرد پس به او ایمان بیاورید و او را یاری کنید. فرمود: آیا اقرار کردید و پیمان من را بر این امر پذیرفتید؟ گفتند: اقرار کردیم. فرمود: پس شهادت دهید و من با شما از شاهدان هستم پس هر کس بعد از آن پشت کند، آنان نافرمان هستند (آل‌عمران/۸۱-۸۲). هیچ بشری را نسزد که خدا به او کتاب، حکم و پیامبری بدهد سپس او به مردم بگوید: به جای خدا بندگان من باشید بلکه [باید بگوید:] به سبب آن‌که کتاب تعلیم می‌دادید و از آن رو که درس می‌خواندید، مردان ربّانی باشید و نه این‌که به شما امر کند که فرشتگان و پیامبران را به ربوبیّت بگیرید. آیا شما را بعد از آن که تسلیم‌ شده‌اید، به کفر فرمان می‌دهد (آل‌عمران/۷۹-۸۰)؟ خدا از کسانی که به آنها کتاب داده شده، پیمان گرفت که بی‌تردید باید آن را برای مردم روشن کنید و آن را کتمان نکنید، پس آن را پشت سر انداختند و آن را به بهایی ناچیز فروختند. چه بد معامله‌ای کردند (آل‌عمران/۱۸۷). بی‌تردید کسانى که نشانه ‏هاى روشن و هدایتی را که فرو فرستاده ‏ایم بعد از آن‌که آن را براى مردم در کتاب بیان کردیم، کتمان می‌کنند، خدا آنان را لعنت می‌کند و لعنت‏ کنندگان نیز آنان را لعنت مى‏ کنند، مگر کسانى که توبه کردند و اصلاح نمودند و [حقیقت را] آشکار کردند پس اینان هستند که توبه آنان را می‌پذیرم. من توبه ‏پذیر مهربان هستم (بقره/۱۵۹-۱۶۰) آنان کسانى هستند که گمراهى را به هدایت و عذاب را به [ازاى] آمرزش خریدند پس چه بر آتش شکیبا هستند. این به آن سبب است که خدا کتاب را به حق نازل کرده است و کسانى که درباره کتاب اختلاف کردند، در گمراهی دوری هستند (بقره/۱۷۴-۱۷۶).

نیکی آن نیست که روی خود را به سوی مشرق و مغرب بگردانید بلکه نیکی آن است که به خدا، روز بازپسین، فرشتگان، کتاب و پیامبران ایمان بیاورید … اینان هستند که راست‌پیشه‌اند و آنان همان متّقین هستند (بقره/۱۷۷). کسانی که به کتاب تمسّک می‌جویند و نماز برپا می‌دارند، بی‌گمان ما پاداش اصلاح‌گران را ضایع نمی‌کنیم (اعراف/۱۷۰). به‌راستی کسانی که کتاب خدا را تلاوت می‌کنند، نماز برپا می‌دارند و از آن‌چه به آنان روزی داده‌ایم، نهان و آشکار انفاق می‌کنند، به تجارتی امید بسته‌اند که هرگز زوال نمی‌پذیرد تا [خدا] پاداش‌های آنان را به تمامی بدهد و از فضل خود بر آنان بیفزاید. به‌راستی او آمرزنده بسیار قدرشناس است (فاطر/۲۹-۳۰).

از مردم کسی است که بدون علم و نه هدایت و نه کتاب روشنگری، درباره خدا مجادله می‌کنند. هنگامی که به آنان گفته شود: از آن‌چه خدا نازل کرده پیروی کنید، می‌گویند: بلکه از آن‌چه پدران خود را بر آن یافتیم، پیروی می‌کنیم. آیا هر چند شیطان آنان را به سوی عذاب سوزان فرا خواند، [باز هم از او پیروی می‌کنند] (لقمان/۲۰-۲۱)؟ از مردم کسی است که بدون علم و نه هدایت و نه کتاب روشنگری درباره خدا مجادله می‌کند. [از روی تکبّر] پهلو می‌پیچاند تا از راه خدا گمراه کند. برای او در دنیا خواری است و روزی قیامت عذاب آتش سوزان را به او می‌چشانیم. [گفته شود:] این به سزای چیزی است که دستان تو پیش فرستاده است. به‌راستی خدا به بندگان ستم نمی‌کند (حج/۸-۱۰). کسانی که کتاب و آن‌چه فرستادگان خود را به آن فرستادیم، تکذیب کردند، به‌زودی خواهند دانست، آن‌گاه که غل‌ها و زنجیرها در گردن‌هایشان باشد و در آب جوشان بر روی کشانیده شوند سپس در آتش سوزانده شوند، آن‌گاه به آنان گفته شود: آن شریکانی که غیر خدا قرار می‌دادید، کجا هستند؟ می‌گویند: از ما گم شدند بلکه از قبل ما چیزی را نمی‌پرستیدیم. این‌گونه خدا کافران را گمراه می‌کند. این به سبب آن است که در زمین به ناحق شادی می‌کردید و به سبب آن است که سرمستی می‌کردید. از درهای جهنّم داخل شوید و در آن جاودانه بمانید. چه بد است جایگاه متکبّران (غافر/۷۰-۷۶).

وای بر کسانی که با دستان خود کتابی می‌نویسند سپس می‌گویند: این از جانب خدا است تا آن را به بهای ناچیزی بفروشند. وای بر آنان از آن‌چه دست‌هایشان مکتوب کرده است. وای بر آنان از آن‌چه به دست می‌آورند (بقره/۷۹).

کتاب –اقوام، آنان (ابراهیم، اسحاق، یعقوب، نوح، داوود، سلیمان، ایّوب، یوسف، موسی، هارون، زکریّا، یحیی، عیسی، الیاس، اسماعیل، یسع، یونس و لوط) کسانى بودند که کتاب، داورى و نبوت به آنان دادیم. اگر اینان (مشرکان) به آن کفر ورزند، بى‏گمان گروهى را بر آن گماشته‌ایم که به آن کافر نباشند (انعام/۸۹).

به‌راستی نوح و ابراهیم را فرستادیم و در نسل آن دو پیامبری و کتاب قرار دادیم پس برخی از آنان هدایت یافته و بسیاری از آنان نافرمان بودند (حدید/۲۶). هنگامی که ابراهیم و اسماعیل پایه‌های خانه را بالا می‌بردند [گفتند:] … پروردگارا، در میان آنان (نسل ما) پیامبری از خودشان برانگیز تا آیات تو را بر آنان بخواند و کتاب و حکمت به آنان بیاموزد و آنان را تزکیه کند که تو خود شکست‌ناپذیر حکیم هستی (بقره/۱۲۷- ۱۲۹). اسحاق و یعقوب را به او (ابراهیم) دادیم و در نسل او پیامبری و کتاب قرار دادیم. پاداش او را در این دنیا دادیم. بدون تردید او در آخرت، از شایستگان است (عنکبوت/۲۷). به‌راستی ما به خاندان ابراهیم، کتاب و حکمت دادیم و به آنان ملکی عظیم بخشیدیم (نساء/۵۴).

به یقین ما به موسى کتاب دادیم (بقره/۸۷؛ فرقان/۳۵). آن دو (موسی و هارون) را کتاب روشن دادیم (صافّات/۱۱۷). به موسى کتاب و فرقان دادیم، باشد که شما هدایت‏ یابید (بقره/۵۳). به یقین ما به موسى کتاب دادیم باشد که آنان هدایت یابند (مومنون/۴۹). به‌راستى به موسى کتاب دادیم … و آن [کتاب] را براى بنی‌اسرائیل هدایتی قرار دادیم (سجده/۲۳). به موسى کتاب دادیم و آن را براى بنی‌اسرائیل هدایتی قرار دادیم که غیر از من کارسازى نگیرید (اسراء/۲). به موسى کتاب دادیم براى تمام کردن [نعمت]، بر کسى که نیکى کرده است و براى این‌که تفصیل هر چیزی و هدایت و رحمتى باشد، تا به لقاى پروردگارشان ایمان بیاورند (انعام/۱۵۴). به راستى پس از آن‌که نسل‌هاى نخستین را هلاک کردیم به موسى کتاب دادیم که [دربردارنده] روشنگرى‏ ها، هدایت و رحمتى براى مردم بود، باشد که آنان متذکّر شوند (قصص/۴۳). قطعا موسى را هدایت دادیم و به بنی‌اسرائیل کتاب را میراث دادیم که هدایت و یادکردى براى خردمندان است (غافر/۵۳-۵۴).

در کتاب بر بنی‌اسرائیل مقرّر کردیم که بی‌تردید دو بار در زمین فساد خواهید کرد و به راستی به سرکشى بسیار بزرگى خواهید کرد (اسراء/۴).

به راستی ما به موسى کتاب دادیم پس در آن اختلاف شد. اگر از جانب پروردگارت وعده ‏اى پیشى نگرفته بود، قطعا میان آنها داورى شده بود. بى‌گمان آنان درباره آن سخت در شک هستند (هود/۱۱۰).  به‌راستى به موسى کتاب دادیم پس در آن اختلاف شد و اگر از جانب پروردگارت سخن [عذاب] پیشی نگرفته بود بی‌تردید میان آنان داورى می‌شد. بی‌گمان آنها درباره آن سخت در شک هستند (فصّلت/۴۵). [اهل‌کتاب] پراکنده نشدند مگر بعد از آن‌که علم برایشان آمد آن هم به سبب برترى‌جویى که میانشان بود و اگر سخنى از جانب پروردگارت تا زمانى معین پیشى نگرفته بود، قطعا میان آنان داورى می‌شد و کسانى که بعد از آنان کتاب را میراث یافتند، بی‌تردید درباره آن سخت در شک هستند (شوری/۱۴). دلایل روشنى از امر [دین] به آنان دادیم پس اختلاف نکردند جز بعد از آن‌که علم برای آنان آمد آن هم از به سبب برتری‌جویی که میانشان بود. بی‌تردید پروردگارت روز قیامت میان آنان در باره آن‌چه در آن اختلاف مى‏ کردند، داورى خواهد کرد (جاثیه/۱۷).

[ای بنی‌اسرائیل،] آیا مردم را به نیکی امر می‌کنید و خود را فراموش می‌کنید در حالی‌که شما کتاب را تلاوت می‌کنید؟ آیا تعقل نمی‌کنید (بقره/۴۴)؟ گروهی از آنان (یهودیان) بی‌سوادانی هستند که کتاب را جز آرزوها نمی‌دانند. آنها فقط گمان می‌برند (بقره/۷۸). چون از شما (بنی‌اسرائیل) پیمان محکم گرفتیم که خون همدیگر را نریزید و یکدیگر را از سرزمین خود بیرون نکنید سپس اقرار کردید و خود گواهید. باز همین شما هستید که یکدیگر را مى ‏کشید و گروهى از خودتان را از دیارشان بیرون مى ‏رانید و به گناه و تجاوز بر ضدّ آنان با یکدیگر همدستی مى‏ کنید و اگر به اسارت پیش شما آیند با فدیه آنان را آزاد مى‏ کنید با آن‌که بیرون کردن آنان بر شما حرام شده است. آیا شما به برخی از کتاب ایمان مى ‏آورید و به برخی کفر مى‏ ورزید؟ پس جزاى هر کس از شما که چنین کند، جز خوارى در زندگى دنیا چیزى نخواهد بود و روز قیامت آنان را به سخت ‏ترین عذاب‌ها بازگردانده می‌شوند. خدا از آن‌چه مى‏ کنید، غافل نیست. اینان هستند که زندگى دنیا را به آخرت خریدند پس نه عذاب از آنان تخفیف می‌یابد و نه یارى شوند (بقره/۸۴-۸۶).

پس از آنان (یهود) نسلی جانشین شدند و وارث کتاب گردیدند که متاع این دنیا را می‌گیرند و می‌گویند: ما بخشیده خواهیم شد. اگر متاع دیگری مانند آن به آنان برسد، باز آن را می‌گیرند. آیا از آنان پیمان کتاب گرفته نشد که جز حق، نسبت به خدا نگویند، با این‌که آن‌چه را در آن (کتاب) است، آموخته‌اند؟ سرای آخرت برای کسانی که تقوا پیشه می‌کنند، بهتر است. آیا تعقّل نمی‌کنید (اعراف/۱۶۹)؟

کسی که علمی از کتاب نزد او بود، [به سلیمان] گفت: من آن (تخت ملکه سبأ) را پیش از آن‌که چشم خود را بر هم بزنی، نزد تو می‌آورم (نمل/۴۰).

[گفته شد:] ای یحیی، کتاب را با قوّت بگیر (مریم/۱۲).

[خدا برای کسانی که ایمان آورده‌اند] مریم، دختر عمران را [مَثَل آورده] که دامان خود را پاک نگاه داشت پس ما از روح خود در او دمیدیم. او کلمات پروردگار خود و کتاب‌های او را تصدیق کرد و از فرمانبرداران بود (تحریم/۱۲). فرشتگان گفتند: اى مریم، به یقین خدا تو را به کلمه‏ اى از جانب خود که نام او مسیح، عیسى‏ پسر ‏مریم است، مژده مى‏ دهد … به او کتاب، حکمت، تورات و انجیل می‌آموزد (آل‌عمران/۴۵-۴۸).

[عیسی در گهواره] گفت: به‌راستی من بنده خدا هستم. به من کتاب داده است و من را پیامبر قرار داده است (مریم/۳۰). خدا فرمود: ای عیسی پسر مریم، نعمت من را بر خود و بر مادرت به یاد آور. آن‌گاه که تو را به روح‌القدس تأیید کردم که در گهواره و میانسالی با مردم سخن می‌گفتی و آن‌گاه که به تو کتاب، حکمت، تورات و انجیل آموختم … پس کسانی از آنان که کفر ورزیدند، گفتند: این جز سحر آشکار نیست (مائده/۱۱۰).

یهودیان گفتند: مسیحیان بر چیزی نیستند و مسیحیان گفتند: یهودیان بر چیزی نیستند، با آن‌که آنان کتاب را می‌خواندند. کسانی که نمی‌دانند نیز مانند سخن آنان را گفتند پس خدا روز قیامت میان آنان در آن‌چه اختلاف می‌کردند، داوری می‌کند (بقره/۱۱۳).

کتاب- قرآن و پیامبر، سوگند به این کتاب روشنگر به‌راستی آن را در شبی پربرکت نازل کردیم (دخان/۲-۳). سوگند به کتاب روشنگر. به‌راستی ما آن را قرآنی عربی قرار دادیم، باشد که تعقّل کنید. درحقیقت آن در امّ‌الکتاب، نزد ما، والای حکیم است (زخرف/۲-۴). سوگند به جایگاه ستارگان، این اگر بدانید سوگندی عظیم است که به‌راستی این قرآنی ارجمند است. در کتابی پوشیده است، که جز پاکان به آن دست نیابند (واقعه/۷۵-۷۹). این کتابی است که هیچ تردیدی در آن نیست. برای متّقین هدایت است (بقره/۲). نازل شدن این کتاب که هیچ تردیدی در آن نیست، از جانب پروردگار جهانیان است (سجده/۲). نازل شدن این کتاب از جانب خدای شکست ناپذیر دانا است (غافر/۲). نازل شدن این کتاب از جانب آن خدای شکست‌ناپذیر حکیم است (جاثیه/۲؛ احقاف/۲؛ زمر/۱). به‌یقین این کتابی شکست‌ناپذیر است که هیچ باطلی از پیش رو و از پشت سرش به آن راه ندارد. نازل‌شده‌ای از جانب حکیمی ستوده است (فصّلت/۴۱-۴۲). ستایش خدایی را، که بر بنده خود این کتاب را نازل کرد. هیچ گونه کژی در آن نیست. راست و درست است تا به عقوبتی شدید از نزد او هشدار دهد و مومنانی را که کارهای شایسته انجام می‌دهند، بشارت دهد که برای آنان پاداشی نیکو است که تا ابد در آن جاودانه هستند و تا کسانی را که گفتند، خدا فرزندی گرفته است، هشدار دهد (کهف/۱-۴). ما در این کتاب از چیزی فروگزار نکرده‌ایم سپس به سوی پروردگار خود محشور می‌شوند (انعام/۳۸).

این کتاب را در حالی‌که تصدیق‌کننده آن‌چه پیش از خود است، به حق بر تو نازل کرد (آل‌عمران/۳). پیش از آن، کتابِ موسی، امام و رحمتی بود و این کتاب به زبان عربی و تصدیق‌کننده است تا کسانی را که ستم کردند، هشدار دهد و برای نیکوکاران بشارت است (احقاف/۱۲). چنان نیست که این قرآن از جانب غیر خدا بافته شده باشد بلکه تصدیق‌کننده آن چیزی است که پیش از آن، آمده است. تفصیل کتاب است. تردیدی در آن نیست که از پروردگار جهانیان است (یونس/۳۷). بدون تردید [خبر] آن در نوشته‌های پیشینیان آمده است (شعراء/۱۹۶).

[این کتاب] نازل شده‌ای از رحمتگر مهربان است. کتابی است که آیات آن تفصیل داده‌‍‌شده است. قرآنی عربی است برای قومی که می‌دانند. بشارتگر و هشدار دهنده است، ولی بیشتر آنان روی می‌گردانند پس آنان نمی‌شنوند (فصّلت/۲-۴). کتابی است که آیات آن استحکام یافته است سپس از جانب حکیمی آگاه تفصیل داده شده است که جز خدا را نپرستید. به‌راستی من از جانب او بیم‌دهنده و بشارت‌دهنده هستم و این‌که از پروردگار خود آمرزش بخواهید سپس به سوی او توبه کنید تا شما را با بهره‌ای نیکو تا مدّتی معین بهره‌مند کند و به هر صاحب فضلی، از فضل خود بدهد. اگر روی‌گردان شوید، من از عذاب روزی بزرگ بر شما بیمناک هستم (هود/۱-۳). او کسی است که این کتاب را بر تو نازل کرد. برخی از آن آیات محکم است. آنها اساس کتاب هستند و [برخی] دیگر، متشابهات هستند. پس کسانی که در قلب‌هایشان انحراف است، برای فتنه‌جویی و طلب تأویل آن، آن‌چه را متشابه است، پیروی می‌کنند، در حالی‌که تأویل آن را جز خدا نمی‌داند. راسخان در علم می‌گویند: ما به آن ایمان آوردیم. همه از نزد پروردگار ما است و جز خردمندان متذکّر نمی‌شوند (آل‌عمران/۷). خدا نیکوترین سخن را به صورت کتابی متشابه که آیات آن همانند یکدیگر هستند، نازل کرد. کسانی که از پروردگار خود می‌هراسند، پوستشان از آن به لرزه می‌افتد سپس پوست‌ها و قلب‌های آنان به یاد خدا نرم می‌شود. این هدایت خدا است که هر کس را بخواهد با آن، هدایت می‌کند و هر کس را خدا گمراه کند، هدایت‌کننده‌ای برای او نخواهد بود (زمر/۲۳).

الر این آیات کتاب حکیم است (یونس/۱). این آیات کتاب حکیم است. هدایت و رحمتی برای نیکوکاران است (لقمان/۲-۳). این آیات کتاب روشنگر است (شعراء/۲؛ قصص/۲). این آیاتِ قرآن و کتاب روشنگر است. هدایت و بشارتی برای مومنان است (نمل/۱-۲). این آیاتِ کتاب روشنگر است. ما آن را قرآنی عربی نازل کردیم، باشد که تعقّل کنید (یوسف/۱-۲). الر این آیاتِ کتاب و قرآن روشنگر است (حجر/۱). المر این آیاتِ کتاب است. آن‌چه از پروردگارت به سوی تو نازل شده، حق است ولی  بیشتر مردم ایمان نمی‌آورند (رعد/۱).

آن‌چه از این کتاب به سوی تو وحی کردیم، خود حق است در حالی‌که تصدیق‌کننده آن‌چه پیش از آن است، می‌باشد. به‌راستی خدا به بندگان خود آگاهِ بینا است (فاطر/۳۱). بگو، به هر کتابی که خدا نازل کرده، ایمان آورده‌ام و فرمان یافته‌ام میان شما به عدالت، عمل کنم. خدا پروردگار ما و پروردگار شما است. اعمال ما برای ما و اعمال شما برای شما است. میان ما و میان شما حجّتی نیست. خدا میان ما را جمع می‌کند و بازگشت به سوی او است (شوری/۱۵). بدون تردید ولیّ من خدایی است که این کتاب را نازل کرد. او شایستگان را سرپرستی می‌کند (اعراف/۱۹۶).

آن‌چه را از کتابِ پروردگارت،  به سوی تو وحی شده است، تلاوت کن. برای کلمات او تغییر دهنده‌ای نیست.  هرگز جز او پناهگاهی نخواهی یافت (کهف/۲۷). آن‌چه از کتاب به سوی تو وحی شده است، بخوان و نماز را برپا دار (عنکبوت/۴۵).

ما روحی از امر خود را به سوی تو وحی کردیم. تو نمی‌دانستی کتاب و ایمان چیست ولی ما آن را نوری قرار دادیم که هر یک از بندگان خود را که بخواهیم با آن هدایت می‌کنیم. به‌راستی تو به راه راست، هدایت می‌کنی (شوری/۵۲). خدا کتاب و حکمت را بر تو نازل کرد و به تو چیزی آموخت که نمی‌دانستی. فضل خدا بر تو عظیم است (نساء/۱۱۳). تو پیش از این هیچ کتابی نمی‌خواندی و با دست خود آن را نمی‌نوشتی که در این صورت باطل‌اندیشان به شک می‌افتادند (عنکبوت/۴۸). تو امید نداشتی که این کتاب بر تو القا شود. [این] جز رحمتی از پروردگار تو نبود. پس هرگز پشتیبان کافران نباش. مبادا تو را از آیات خدا، بعد از آن که به سوی تو نازل شد، بازدارند. به سوی پروردگار خود دعوت کن و از مشرکان نباش (قصص/۸۶-۸۷). به‌راستی ما این کتاب را به حق، به سوی تو نازل کردیم، پس خدا را در حالی‌که دین را برای او خالص کرده‌ای، عبادت کن (زمر/۲). اگر از آن‌چه به سوی تو نازل کردیم در شک هستی پس از کسانی که پیش از تو کتاب می‌خواندند، بپرس. به‌راستی حق از جانب پروردگارت برای تو آمده است پس از تردیدکنندگان نباش (یونس/۹۴).

ما این کتاب را به حق، برای مردم، بر تو نازل کردیم پس هر کس هدایت شود، به سود خود او است و هر کس گمراه شود، به زیان خود گمراه شده است. تو بر آنان وکیل نیستی (زمر/۴۱). کتابی است که آن را به سوی تو نازل کردیم تا مردم را به اذن پروردگارشان، از تاریکی‌ها به سوی نور بیرون آوری. به سوی آن شکست‌ناپذیر ستوده (ابراهیم/۱). [این قرآن] کتابی پربرکت است که آن را به سوی تو نازل کردیم تا در آیات آن بیندیشند و خردمندان متذکّر شوند (ص/۲۹). این کتاب را که بیانگر همه چیز و هدایت و رحمت و بشارتی برای مسلمانان است، بر تو نازل کردیم (نحل/۸۹). کتابی است که به سوی تو نازل شده پس در سینه تو از آن تنگی نباشد تا با آن هشدار دهی و برای مومنان یادآوری باشد. آن‌چه را از سوی پروردگارتان به سوی شما نازل شده، پیروی کنید (اعراف/۲-۳). ما این کتاب را بر تو نازل نکردیم جز برای این‌که آن‌چه را در آن اختلاف کردند، برای آنان بیان کنی و هدایت و رحمتی باشد برای گروهی که ایمان می‌آورند (نحل/۶۴). بی‌گمان ما این کتاب را به حق بر تو نازل کردیم تا میان مردم بر اساس آن‌چه خدا به تو آموخته، داوری کنی و مدافع خیانتکاران نباش (نساء/۱۰۵). ما این کتاب را به حق، به سوی تو نازل کردیم در حالی‌که تصدیق‌کننده کتاب‌های پیش از آن و مشرف بر آنها است. پس میان آنان بر اساس آن‌چه خدا نازل کرده است، حکم کن و از هوس‌های آنان [با روی‌گرداندن] از حقّی که به سوی تو آمده، پیروی نکن (مائده/۴۸). این کتابی پربرکت است که آن را نازل کردیم. تصدیق‌کننده آن‌چه پیش از آن است، می‌باشد و برای این‌که مردم مکه و اطراف آن را هشدار دهی. کسانی که به آخرت ایمان دارند، به آن ایمان می‌آورند. آنان بر نمازهای خود مراقبت دارند (انعام/۹۲). کتاب را بر تو نازل کردیم پس کسانی که به آنان کتاب داده‌ایم، به آن ایمان می‌آورند و از اینان نیز کسانی هستند که به آن ایمان می‌آورند. آیات ما را جز کافران انکار نمی‌کنند (عنکبوت/۴۷). آیا داورى جز خدا جویم با این‌که او است که این کتاب را به تفصیل به سوى شما نازل کرده است و کسانى که کتاب به آنان داده ‏ایم، مى‏ دانند که آن از جانب پروردگارت به حق، فرو فرستاده شده است پس تو از تردیدکنندگان نباش (انعام/۱۱۴). آیا کسى که از جانب پروردگارش بر حجّتى روشن است و شاهدى از او پیرو آن است و پیش از او نیز کتاب موسى پیشوا و رحمتی بوده است، [دروغ مى ‏بافد]؟ آنان به آن ایمان می‌آورند و هر کس از گروه ‏هاى [مخالف] به آن کفر ورزد، پس آتش وعده ‏گاه او است پس در آن تردید نکن که آن حق و از جانب پروردگارت است ولى بیشتر ایمان نمی‌آورند (هود/۱۷).

[کافران] گفتند: ما هرگز به تو ایمان نمی‌آوریم … تا به آسمان بالا بروی و به بالا رفتن تو هم ایمان نمی‌آوریم تا  برای ما کتابی نازل کنی که آن را بخوانیم. بگو، پروردگار من منزّه است. آیا من جز بشری فرستاده هستم (اسراء/۹۰-۹۳).

آیا برای آنان کافی نیست که این کتاب را که بر آنان تلاوت می‌شود، بر تو نازل کردیم؟ بی‌گمان در این (کتاب) رحمت و ذکری برای گروهی است که ایمان می‌آورند (عنکبوت/۵۱). به‌راستی ما برای آنان کتابی آوردیم که آن را از روی علم تفصیل دادیم تا برای کسانی که ایمان می‌آورند، هدایت و رحمتی باشد. آیا آنان جز در انتظار تأویل آن هستند؟ روزی که تأویل آن بیاید، کسانی که از قبل آن را فراموش کردند، می‌گویند: به‌راستی فرستادگان پروردگار ما حق را آوردند (اعراف/۵۲-۵۳). آیا می‌گویند: آن [کتاب] را بربافته است؟ بلکه آن حق و از جانب پروردگار تو است تا قومی را که قبل از تو برای آنان هیچ هشدار دهنده‌ای نیامده، هشدار دهی، باشد که آنان هدایت یابند (سجده/۳). ما به آنان هیچ کتابی نداده بودیم که آن را بخوانند و قبل از تو نیز هشدار دهنده‌ای به سوی آنان نفرستاده بودیم (سبأ/۴۴). گفتند: [تورات و قرآن] هر دو سحر هستند و پشتیبان یکدیگر هستند. گفتند: به‌راستی ما به هر دو کافر هستیم. بگو، اگر راست می‌گویید پس از جانب خدا کتابی بیاورید که از این دو هدایت‌کننده‌تر باشد تا آن را پیروی کنم (قصص/۴۸-۴۹). اگر کتابی بر کاغذی، بر تو نازل می‌کردیم پس آنان با دستان خود آن را لمس می‌کردند، بدون تردید کسانی که کفر ورزیدند، می‌گفتند: این جز سحری آشکار نیست (انعام/۷).

کسانی که کفر ورزیدند، می‌گویند: تو فرستاده نیستی. بگو، شهادت خدا و آن کسی که علم کتاب نزد او است، میان من و شما کافی است (رعد/۴۳).

پیش از تو نفرستادیم مگر مردانی را که به آنان وحی می‌کردیم آن هم با نشانه‌ها و نوشته‌های پندآموز، پس اگر نمی‌دانید از اهل ذکر بپرسید (نحل/۴۳-۴۴). اگر تو را تکذیب کردند، پیامبرانی که پیش از تو دلایل روشن، نوشته‌ها و کتاب روشنگر آورده بودند، تکذیب شدند (آل‌عمران/۱۸۴). اگر تو را تکذیب کردند، کسانی که قبل از آنان بودند هم تکذیب کردند. پیامبرانِ آنان دلایل روشن، نوشته‌ها و کتاب روشنگر برای آنان آوردند، آن‌گاه کسانی که کفر ورزیدند را گرفتم. پس کیفر من چگونه بود (فاطر/۲۵-۲۶)؟ بگو، به من خبر دهید، آن‌چه غیر از خدا می‌خوانید، به من نشان دهید چه چیزی از زمین را آفریده‌اند یا در آسمان مشارکتی دارند؟ اگر راست می‌گویید کتابی که پیش از این [قرآن] بوده است، بیاورید یا بازمانده‌ای از دانش را نزد من بیاورید (احقاف/۴). بگو، به من خبر دهید شریکان خودتان که به غیر از خدا می‌خوانید، به من نشان دهید، چه چیزی از زمین را آفریده‌اند یا آنها در آسمان‌ها مشارکتی دارند یا به آنان کتابی داده‌ایم که دلیلی برای خود از آن دارند؟ بلکه ستمکاران به یکدیگر جز فریب، وعده نمی‌‎دهند (فاطر/۴۰). آیا پیش از این کتابی به آنان داده‌ایم پس آنان به آن تمسّک می‌جویند (زخرف/۲۱)؟ آیا کافرانِ شما از آنان (اقوام عذاب شده پیشین) بهتر هستند یا شما را امان‌نامه‌ای در نوشته‌های [آسمانی] است (قمر/۴۳)؟ آیا ما تسلیم‌شدگان را مانند مجرمان قرار می‌دهیم؟ شما را چه شده، چگونه داوری می‌کنید یا برای شما کتابی است که در آن می‌خوانید یا هر چه شما بخواهید در آن است (قلم/۳۵-۳۸)؟ آگاه باش که آنان به سبب دروغ‌پردازی خود می‌گویند: خدا فرزند آورده است… آیا دلیلی روشن دارید؟ پس کتاب خود را بیاورید اگر راست می‌گویید (صافّات/۱۵۱-۱۵۷).

در این کتاب ابراهیم را یاد کن (مریم/۴۱). در این کتاب، اسماعیل را یاد کن. به یقین او درست‌وعده و فرستاده‌ای پیامبر بود (مریم/۵۴). در این کتاب، موسی را یاد کن (مریم/۵۱). در این کتاب، مریم را یاد کن (مریم/۱۶). در این کتاب، ادریس را یاد کن (مریم/۵۶).

این کتاب را به کسانی از بندگان خود که برگزیدیم، میراث دادیم پس برخی از آنان بر خود ستمکار هستند. برخی از آنان میانه‌رو و برخی از آنان به اذن خدا در نیکی‌ها پیشتازند. این همان فضل عظیم است (فاطر/۳۲). به‌راستی ما کتابی به سوی شما نازل کردیم که یاد شما در آن است. آیا نمی‌اندیشید (انبیاء/۱۰)؟ او کسی است که در میان درس‌ناخواندگان فرستاده‌ای از خود آنان برانگیخت تا آیات او را بر آنان بخواند و پاکشان گرداند و کتاب و حکمت به آنان بیاموزد در حالی‌که پیش از آن در گمراهى آشکارى بودند و نیز [بر گروه‌های] دیگر از آنان که هنوز به آنها نپیوسته ‏اند (جمعه/۲-۳). به‌یقین خدا بر مومنان منّت نهاد، آن‌گاه که پیامبری از خودشان در میان آنان برانگیخت تا آیات او را بر آنان بخواند. آنان را تزکیه گرداند و کتاب و حکمت به آنان بیاموزد. بدون تردید پیش از آن، در گمراهی آشکاری بودند (آل‌عمران/۱۶۴). در میان شما فرستاده‌ای از خودتان فرستادیم تا آیات ما را بر شما تلاوت کند و شما را تزکیه کند و به شما کتاب و حکمت بیاموزد و آن‌چه نمی‌دانستید به شما یاد دهد (بقره/۱۵۱). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، به خدا، فرستاده او، کتابی که بر فرستاده خود نازل کرد و کتاب‌هایی که قبل از آن نازل کرده است، ایمان بیاورید. هر کس به خدا، فرشتگان او، کتاب‌ها، فرستادگان او و روز بازپسین کفر ورزد، بدون تردید دچار گمراهی دوری شده است (نساء/۱۳۶). پیامبر به آن‌چه از جانب پروردگارش بر او نازل شده ایمان آورده است و مومنان همه به خدا، فرشتگان او، کتاب‌های او و فرستادگان او ایمان آوردند. [و گفتند:] میان هیچ یک از فرستادگان او فرقی نمی‌گذاریم. گفتند: شنیدیم و اطاعت کردیم. پروردگارا، آمرزش تو را [می‌خواهیم]. بازگشت به سوی تو است (بقره/۲۸۵). آگاه باشید شما کسانی هستید که آنان (غیر خودتان) را دوست دارید. آنان شما را دوست ندارند. شما به همه کتاب‌ها ایمان دارید (آل‌عمران/۱۱۹).

این کتابی پربرکت است که ما آن را نازل کردیم پس از آن پیروی کنید و پروا کنید، باشد که مورد رحمت قرار گیرید تا نگویید کتاب، تنها بر دو طایفه قبل از ما نازل شده است و ما از آموختن آنان، غافل بودیم یا بگویید اگر کتاب بر ما نازل می‌شد، بی‌گمان از آنان هدایت یافته‌تر بودیم. بی‌گمان از جانب پروردگارتان دلیلی روشن و هدایت و رحمتی برای شما آمده است … به‌زودى کسانى را که از آیات ما روى مى‏ گردانند، به سبب آن که روی می‌گرداندند به عذابى سخت مجازات خواهیم کرد (انعام/۱۵۵-۱۵۷).

در کتاب، بر شما نازل کرده است، هر گاه شنیدید که به آیات خدا کافر شوند و آنها را مسخره می‌کنند، با آنان ننشینید تا به سخنی غیر از آن در آیند چرا که در این صورت شما هم مثل آنان خواهید بود. به‌راستی خدا همه منافقان و کافران را در جهنم گرد خواهد آورد (نساء/۱۴۰).

در کتاب خدا، خویشاوندان بعضی از آنان بر بعضی دیگر اولویّت دارند. بی‌گمان خدا به هر چیزی دانا است (انفال/۷۵). خویشاوندان در کتاب خدا، برخی از آنان بر برخی دیگر، از مومنان و مهاجران اولویّت دارند مگر آن‌که بخواهید به دوستان خود نیکی کنید. این در کتاب نوشته شده است (احزاب/۶). درباره زنان از تو مى ‏پرسند، بگو، خدا درباره آنان به شما فتوا مى‏ دهد و نیز درباره آن‌چه در کتاب در مورد زنان یتیم بر شما تلاوت می‌شود، آنان که آن‌چه برایشان مقرّر شده را به آنان نمی‌دهید و تمایل به ازدواج با آنان دارید و نیز [درباره] کودکان ناتوان شمرده‌شده و این‌که با یتیمان به قسط رفتار کنید، [به شما فتوا می‌دهد] (نساء/۱۲۷). چون زنان را طلاق دادید و به پایان عدّه خود رسیدند پس آنان را به شایستگی نگاه دارید یا به شایستگی آزادشان کنید. آنان را براى زیان رساندن [به ایشان] نگاه ندارید تا ستم کنید. هر کس چنین کند، بی‌گمان بر خود ستم کرده است. آیات خدا را به ریشخند نگیرید. نعمت خدا را بر خود و آن‌چه را از کتاب و حکمت بر شما نازل کرده است و با آن، به شما اندرز می‌دهد، به یاد آورید. از خدا پروا کنید. بدانید خدا به هر چیزی دانا است (بقره/۲۳۱).

[گروهی از جنیان] گفتند: اى قوم ما، به‌راستی ما کتابى را شنیدیم که بعد از موسى نازل شده است. تصدیق‏ کننده [کتاب‌هاى] پیش از خود است. به سوى حق و به سوى راهى راست، هدایت مى ‏کند (احقاف/۳۰).

ای اهل‌کتاب، پیامبر ما به سوی شما آمده است که بسیاری از آن‌چه را از کتاب پوشیده می‌داشتید، برای شما بیان می‌کند و از بسیاری درمی‌گذرد. بی‌گمان برای شما از جانب خدا روشنایی و کتابی روشنگر آمده است. خدا هر کس را از خشنودى او پیروى کند، با آن [کتاب]، به راه‏هاى سلامت هدایت می‌کند و به اذن خود آنان را از تاریکی‌ها به روشنایى‌ها بیرون مى‏ برد و به راهى راست هدایتشان مى‏ کند (مائده/۱۵-۱۶). کسانی از اهل‌کتاب که کافر شدند و مشرکان دست‌بردار نبودند تا دلیل روشنی برای آنان بیاید، فرستاده‌ای از خدا که صحیفه‌های پاکی را بر آنان بخواند که در آن نوشته‌‌هایی استوار است (بیّنه/۱-۳). آن‌گاه که فرستاده‌ای از نزد خدا برای آنها آمد، که آن‌چه را با آنها بود تصدیق می‌کرد، گروهی از کسانی که کتاب به آنان داده شده، کتاب را پشت سر افکندند گویی آنان نمی‌دانند (بقره/۱۰۱). هنگامی که از جانب خدا کتابی که تصدیق‌کننده آن‌چه با آنان (بنی‌اسرائیل) است برایشان آمد، در حالی‌که از قبل [با آن] بر کسانی که کفر ورزیدند پیروزی می‌جستند، همین که آن‌چه می‌شناختند برای آنان آمد، به آن کفر ورزیدند پس لعنت خدا بر کافران باد (بقره/۸۹). کسانی که به آنها کتاب داده‌ایم و آن را چنان که سزاوار خواندن است می‌خوانند، آنها به آن ایمان دارند. کسانی که به آن کفر می‌ورزند، همان زیانکاران هستند (بقره/۱۲۱). بی‌گمان در میان آنان گروهی هستند که به [هنگام خواندن] کتاب، زبان خود را می‌گردانند تا شما گمان کنید که آن، از کتاب است در حالی که آن از کتاب نیست. می‌گویند: آن، از نزد خدا است با این که آن از سوی خدا نیست. بر خدا دروغ می‌بندند حال آن که خود می‌دانند (آل‌عمران/۷۸). خدا را چنان‌که سزاوار او است، نشناختند آن‌گاه که گفتند: خدا چیزى بر بشرى نازل نکرده است. بگو، چه کسى آن کتابى را که موسى آورده است نازل کرده که براى مردم روشنایى و هدایت است؟ آن را به صورت طومارها درمى‏ آورید [بخشی] از آن را آشکار و بسیارى را پنهان مى‏ کنید، در صورتى که [به وسیله آن] چیزهایى به شما آموخته شد که نه شما مى ‏دانستید و نه پدرانتان. بگو خدا. سپس آنها را بگذار تا در بیهوده‌گویی خود بازی کنند (انعام/۹۱). آیا کسانی را که بهره‌ای از کتاب به آنان داده شده، ندیده‌ای که چون به سوی کتاب خدا خوانده می‌شوند تا میان آنها حکم کند، آن‌گاه گروهی از آنها به حال اعراض روی بر می‌تابند؟ این به آن سبب است که آنان گفتند: آتش جز روزهای چند، به ما نمی‌رسد. بر بافته‌هایشان آنها را در دینشان فریفته است. پس چگونه خواهد بود آن‌گاه که آنان را گرد می‌آوریم برای روزی که هیچ شکّی در آن نیست و به هر کسی آن‌چه کسب کرده، به تمامی داده می‌شود و بر آنها ستم نمی‌رود (آل‌عمران/۲۳-۲۵)؟ اهل کتاب از تو مى ‏خواهند که کتابى از آسمان [یکباره] بر آنان نازل کنی. البته از موسى بزرگتر از این را خواستند (نساء/۱۵۳).

نوشتن، قرآن، اهل کتاب، نامه اعمال

وَ عِندَنَا كِتَابٌ حَفِيظٌ (ق/۴) وَ كُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا  (نبأ/۲۹) وَ لَدَيْنَا كِتَابٌ يَنطِقُ بِالْحَقِّ وَ هُمْ لَا يُظْلَمُونَ (مومنون/۶۲) يَمْحُو اللّهُ مَا يَشَاءُ وَ يُثْبِتُ وَ عِندَهُ أُمُّ الْكِتَابِ (رعد/۳۹)

وَ مَا مِنْ غَائِبَةٍ فِي السَّمَاء وَ الْأَرْضِ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ (نمل/۷۵) أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاء وَ الْأَرْضِ إِنَّ ذَلِكَ فِي كِتَابٍ إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (حج/۷۰) وَ مَا مِن دَآبَّةٍ فِي الأَرْضِ إِلاَّ عَلَى اللّهِ رِزْقُهَا وَ يَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَ مُسْتَوْدَعَهَا كُلٌّ فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ (هود/۶) وَ عِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لاَ يَعْلَمُهَا إِلاَّ هُوَ وَ يَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ مَا تَسْقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلاَّ يَعْلَمُهَا وَ لاَ حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الأَرْضِ وَ لاَ رَطْبٍ وَ لاَ يَابِسٍ إِلاَّ فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ (انعام/۵۹) وَ مَا يَعْزُبُ عَن رَّبِّكَ مِن مِّثْقَالِ ذَرَّةٍ فِي الأَرْضِ وَ لاَ فِي السَّمَاء وَ لاَ أَصْغَرَ مِن ذَلِكَ وَ لا أَكْبَرَ إِلاَّ فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ (یونس/۶۱) عَالِمِ الْغَيْبِ لَا يَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَ لَا فِي الْأَرْضِ وَ لَا أَصْغَرُ مِن ذَلِكَ وَ لَا أَكْبَرُ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ* لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُوْلَئِكَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ  (سبأ/۳-۴)

وَ اللَّهُ خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ جَعَلَكُمْ أَزْوَاجًا وَ مَا تَحْمِلُ مِنْ أُنثَى وَ لَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ وَ مَا يُعَمَّرُ مِن مُّعَمَّرٍ وَ لَا يُنقَصُ مِنْ عُمُرِهِ إِلَّا فِي كِتَابٍ إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (فاطر/۱۱) مَا أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَ لَا فِي أَنفُسِكُمْ إِلَّا فِي كِتَابٍ مِّن قَبْلِ أَن نَّبْرَأَهَا إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ* لِكَيْلَا تَأْسَوْا عَلَى مَا فَاتَكُمْ وَ لَا تَفْرَحُوا بِمَا آتَاكُمْ وَ اللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ (حدید/۲۲-۲۳)

إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِندَ اللّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِي كِتَابِ اللّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَات وَ الأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ فَلاَ تَظْلِمُواْ فِيهِنَّ أَنفُسَكُمْ (توبه/۳۶)

وَ كِتَابٍ مَّسْطُورٍ* فِي رَقٍّ مَّنشُورٍ … إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ (طور/۲-۷) وَ إِن مَّن قَرْيَةٍ إِلاَّ نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابًا شَدِيدًا كَانَ ذَلِك فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا (اسراء/۵۸) وَ يَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يُقْسِمُ الْمُجْرِمُونَ مَا لَبِثُوا غَيْرَ سَاعَةٍ كَذَلِكَ كَانُوا يُؤْفَكُونَ* وَ قَالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَ الْإِيمَانَ لَقَدْ لَبِثْتُمْ فِي كِتَابِ اللَّهِ إِلَى يَوْمِ الْبَعْثِ فَهَذَا يَوْمُ الْبَعْثِ وَلَكِنَّكُمْ كُنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (روم/۵۵-۵۶)

قَالَ [فرعون لموسی] فَمَا بَالُ الْقُرُونِ الْأُولَى* قَالَ عِلْمُهَا عِندَ رَبِّي فِي كِتَابٍ لَّا يَضِلُّ رَبِّي وَ لَا يَنسَى  (طه/۵۱-۵۲)

الکتاب- الکتب الذی نزل، وَ مَا كَانَ لِرَسُولٍ أَن يَأْتِيَ بِآيَةٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ لِكُلِّ أَجَلٍ كِتَابٌ (رعد/۳۸)

اللَّهُ الَّذِي أَنزَلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ وَ الْمِيزَانَ وَ مَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِيبٌ (شوری/۱۷) لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَ أَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَ الْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ … وَ لِيَعْلَمَ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ وَ رُسُلَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ (حدید/۲۵) كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَ مُنذِرِينَ وَ أَنزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ وَ مَا اخْتَلَفَ فِيهِ إِلاَّ الَّذِينَ أُوتُوهُ مِن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ فَهَدَى اللّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ لِمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَ اللّهُ يَهْدِي مَن يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (بقره/۲۱۳) وَ إِذْ أَخَذَ اللّهُ مِيثَاقَ النَّبِيِّيْنَ لَمَا آتَيْتُكُم مِّن كِتَابٍ وَ حِكْمَةٍ ثُمَّ جَاءكُمْ رَسُولٌ مُّصَدِّقٌ لِّمَا مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَ لَتَنصُرُنَّهُ قَالَ أَأَقْرَرْتُمْ وَ أَخَذْتُمْ عَلَى ذَلِكُمْ إِصْرِي قَالُواْ أَقْرَرْنَا قَالَ فَاشْهَدُواْ وَ أَنَاْ مَعَكُم مِّنَ الشَّاهِدِينَ* فَمَن تَوَلَّى بَعْدَ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ (آل‌عمران/۸۱-۸۲) مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُؤْتِيَهُ اللّهُ الْكِتَابَ وَ الْحُكْمَ وَ النُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُواْ عِبَادًا لِّي مِن دُونِ اللّهِ وَلَكِن كُونُواْ رَبَّانِيِّينَ بِمَا كُنتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتَابَ وَ بِمَا كُنتُمْ تَدْرُسُونَ* وَ لاَ يَأْمُرَكُمْ أَن تَتَّخِذُواْ الْمَلاَئِكَةَ وَ النِّبِيِّيْنَ أَرْبَابًا أَيَأْمُرُكُم بِالْكُفْرِ بَعْدَ إِذْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ  (آل‌عمران/۷۹-۸۰) وَ إِذَ أَخَذَ اللّهُ مِيثَاقَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَ لاَ تَكْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَرَاء ظُهُورِهِمْ وَ اشْتَرَوْاْ بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَبِئْسَ مَا يَشْتَرُونَ (آل‌عمران/۱۸۷) إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِن بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَئِكَ يَلعَنُهُمُ اللّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ * إِلاَّ الَّذِينَ تَابُواْ وَأَصْلَحُواْ وَبَيَّنُواْ فَأُوْلَئِكَ أَتُوبُ عَلَيْهِمْ وَأَنَا التَّوَّابُ الرَّحِيمُ (بقره/۱۵۹-۱۶۰) إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلَ اللّهُ مِنَ الْكِتَابِ وَيَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا أُولَئِكَ مَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ إِلاَّ النَّارَ وَلاَ يُكَلِّمُهُمُ اللّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلاَ يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ * أُولَئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُاْ الضَّلاَلَةَ بِالْهُدَى وَالْعَذَابَ بِالْمَغْفِرَةِ فَمَآ أَصْبَرَهُمْ عَلَى النَّارِ* ذَلِكَ بِأَنَّ اللّهَ نَزَّلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُواْ فِي الْكِتَابِ لَفِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ (بقره/۱۷۴-۱۷۶)

لَّيْسَ الْبِرَّ أَن تُوَلُّواْ وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَلَكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ و الْيَوْمِ الآخِرِ وَ الْمَلآئِكَةِ و الْكِتَابِ وَ النَّبِيِّينَ … أُولَئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَ أُولَئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ (بقره/۱۷۷) وَ الَّذِينَ يُمَسَّكُونَ بِالْكِتَابِ وَ أَقَامُواْ الصَّلاَةَ إِنَّا لاَ نُضِيعُ أَجْرَ الْمُصْلِحِينَ (اعراف/۱۷۰) إِنَّ الَّذِينَ يَتْلُونَ كِتَابَ اللَّهِ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَ أَنفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِيَةً يَرْجُونَ تِجَارَةً لَّن تَبُورَ* لِيُوَفِّيَهُمْ أُجُورَهُمْ وَ يَزِيدَهُم مِّن فَضْلِهِ إِنَّهُ غَفُورٌ شَكُورٌ (فاطر/۲۹-۳۰)

وَ مِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ لَا هُدًى وَ لَا كِتَابٍ مُّنِيرٍ* وَ إِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءنَا أَوَلَوْ كَانَ الشَّيْطَانُ يَدْعُوهُمْ إِلَى عَذَابِ السَّعِيرِ (لقمان/۲۰-۲۱) وَ مِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ لَا هُدًى وَ لَا كِتَابٍ مُّنِيرٍ* ثَانِيَ عِطْفِهِ لِيُضِلَّ عَن سَبِيلِ اللَّهِ لَهُ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَ نُذِيقُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَذَابَ الْحَرِيقِ* ذَلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ يَدَاكَ وَ أَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ (حج/۸-۱۰) الَّذِينَ كَذَّبُوا بِالْكِتَابِ وَ بِمَا أَرْسَلْنَا بِهِ رُسُلَنَا فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ* إِذِ الْأَغْلَالُ فِي أَعْنَاقِهِمْ وَ السَّلَاسِلُ يُسْحَبُونَ* فِي الْحَمِيمِ ثُمَّ فِي النَّارِ يُسْجَرُونَ* ثُمَّ قِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تُشْرِكُونَ* مِن دُونِ اللَّهِ قَالُوا ضَلُّوا عَنَّا بَل لَّمْ نَكُن نَّدْعُو مِن قَبْلُ شَيْئًا كَذَلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ الْكَافِرِينَ* ذَلِكُم بِمَا كُنتُمْ تَفْرَحُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ بِمَا كُنتُمْ تَمْرَحُونَ* ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ (غافر/۷۰-۷۶)

فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتَابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هَذَا مِنْ عِندِ اللّهِ لِيَشْتَرُواْ بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَوَيْلٌ لَّهُم مِّمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَوَيْلٌ لَّهُمْ مِّمَّا يَكْسِبُونَ (بقره/۷۹)

الکتاب- الاقوام، أُوْلَئِكَ (ابراهیم، اسحاق، یعقوب، نوح، داوود، سلیمان، ایوب، یوسف، موسی، هارون، زکریا، یحیی، عیسی، الیاس، اسماعیل، یسع، یونس و لوط) الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَ الْحُكْمَ وَ النُّبُوَّةَ فَإِن يَكْفُرْ بِهَا هَؤُلاء فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُواْ بِهَا بِكَافِرِينَ (انعام/۸۹)

وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا وَ إِبْرَاهِيمَ وَ جَعَلْنَا فِي ذُرِّيَّتِهِمَا النُّبُوَّةَ وَ الْكِتَابَ فَمِنْهُم مُّهْتَدٍ وَ كَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ (حدید/۲۶) وَ إِذْ يَرْفَعُ إِبْرَاهِيمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَ إِسْمَاعِيلُ … رَبَّنَا وَ ابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولًا مِّنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِكَ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ يُزَكِّيهِمْ إِنَّكَ أَنتَ العَزِيزُ الحَكِيمُ  (بقره/۱۲۷- ۱۲۹) وَ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ جَعَلْنَا فِي ذُرِّيَّتِهِ النُّبُوَّةَ وَ الْكِتَابَ وَ آتَيْنَاهُ أَجْرَهُ فِي الدُّنْيَا وَ إِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ (عنکبوت/۲۷) فَقَدْ آتَيْنَآ آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ آتَيْنَاهُم مُّلْكًا عَظِيمًا (نساء/۵۴)

وَ لَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ (بقره/۸۷؛ فرقان/۳۵) وَ آتَيْنَاهُمَا (موسی و هارون) الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ (صافّات/۱۱۷) و اذ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَ الْفُرْقَانَ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (بقره/۵۳) وَ لَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ (مومنون/۴۹) وَ لَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ … وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِّبَنِي إِسْرَائِيلَ (سجده/۲۳) وَآتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِّبَنِي إِسْرَائِيلَ أَلاَّ تَتَّخِذُواْ مِن دُونِي وَكِيلًا (اسراء/۲) ثُمَّ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ تَمَامًا عَلَى الَّذِيَ أَحْسَنَ وَ تَفْصِيلًا لِّكُلِّ شَيْءٍ وَ هُدًى وَ رَحْمَةً لَّعَلَّهُم بِلِقَاء رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ (انعام/۱۵۴) وَ لَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ مِن بَعْدِ مَا أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ الْأُولَى بَصَائِرَ لِلنَّاسِ وَ هُدًى وَ رَحْمَةً لَّعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (قصص/۴۳) وَ لَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْهُدَى وَ أَوْرَثْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ الْكِتَابَ* هُدًى وَ ذِكْرَى لِأُولِي الْأَلْبَابِ (غافر/۵۳-۵۴)

وَ قَضَيْنَا إِلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ فِي الْكِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِي الأَرْضِ مَرَّتَيْنِ وَ لَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِيرًا (اسراء/۴)

وَ لَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ وَ لَوْلاَ كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَ إِنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ (هود/۱۱۰) وَ لَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ وَ لَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَ إِنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ (فصّلت/۴۵) وَ مَا تَفَرَّقُوا إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَ لَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى لَّقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَ إِنَّ الَّذِينَ أُورِثُوا الْكِتَابَ مِن بَعْدِهِمْ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ (شوری/۱۴) وَ آتَيْنَاهُم بَيِّنَاتٍ مِّنَ الْأَمْرِ فَمَا اخْتَلَفُوا إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمْ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (جاثیه/۱۷)

[یا بنی‌اسرائیل] أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنسَوْنَ أَنفُسَكُمْ وَ أَنتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ (بقره/۴۴) وَ مِنْهُمْ أُمِّيُّونَ لاَ يَعْلَمُونَ الْكِتَابَ إِلاَّ أَمَانِيَّ وَ إِنْ هُمْ إِلاَّ يَظُنُّونَ (بقره/۷۸) وَ إِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ لاَ تَسْفِكُونَ دِمَاءكُمْ وَ لاَ تُخْرِجُونَ أَنفُسَكُم مِّن دِيَارِكُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَأَنتُمْ تَشْهَدُونَ* ثُمَّ أَنتُمْ هَؤُلاء تَقْتُلُونَ أَنفُسَكُمْ وَ تُخْرِجُونَ فَرِيقًا مِّنكُم مِّن دِيَارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَيْهِم بِالإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَإِن يَأتُوكُمْ أُسَارَى تُفَادُوهُمْ وَ هُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيْكُمْ إِخْرَاجُهُمْ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَ تَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاء مَن يَفْعَلُ ذَلِكَ مِنكُمْ إِلاَّ خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ وَ  مَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ * أُولَئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُاْ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالآَخِرَةِ فَلاَ يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَ  لاَ هُمْ يُنصَرُونَ (بقره/۸۴-۸۶)

فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ وَرِثُواْ الْكِتَابَ يَأْخُذُونَ عَرَضَ هَذَا الأدْنَى وَ يَقُولُونَ سَيُغْفَرُ لَنَا وَ إِن يَأْتِهِمْ عَرَضٌ مِّثْلُهُ يَأْخُذُوهُ أَلَمْ يُؤْخَذْ عَلَيْهِم مِّيثَاقُ الْكِتَابِ أَن لاَّ يِقُولُواْ عَلَى اللّهِ إِلاَّ الْحَقَّ وَ دَرَسُواْ مَا فِيهِ وَ الدَّارُ الآخِرَةُ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ (اعراف/۱۶۹)

قَالَ الَّذِي عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْكِتَابِ أَنَا آتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَن يَرْتَدَّ إِلَيْكَ طَرْفُكَ (نمل/۴۰)

[قیل] يَا يَحْيَى خُذِ الْكِتَابَ بِقُوَّةٍ (مریم/۱۲)

[ضرب الله مثلا للذین آمنوا] مَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِيهِ مِن رُّوحِنَا وَ صَدَّقَتْ بِكَلِمَاتِ رَبِّهَا وَ كُتُبِهِ وَ كَانَتْ مِنَ الْقَانِتِينَ (تحریم/۱۲) إِذْ قَالَتِ الْمَلآئِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِّنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ … يُعَلِّمُهُ الْكِتَابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ التَّوْرَاةَ وَ الإِنجِيلَ (آل‌عمران/۴۵-۴۸)

قَالَ [عیسی فی المهد] إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَ جَعَلَنِي نَبِيًّا (مریم/۳۰) إِذْ قَالَ اللّهُ يَا عِيسى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَ عَلَى وَالِدَتِكَ إِذْ أَيَّدتُّكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ كَهْلًا وَ إِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتَابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ التَّوْرَاةَ وَ الإِنجِيلَ … فَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ إِنْ هَذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ (مائده/۱۱۰)

وَ قَالَتِ الْيَهُودُ لَيْسَتِ النَّصَارَى عَلَىَ شَيْءٍ وَ قَالَتِ النَّصَارَى لَيْسَتِ الْيَهُودُ عَلَى شَيْءٍ وَ هُمْ يَتْلُونَ الْكِتَابَ كَذَلِكَ قَالَ الَّذِينَ لاَ يَعْلَمُونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْ فَاللّهُ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (بقره/۱۱۳)

الكتاب-  القرآن و النبي، وَ الْكِتَابِ الْمُبِينِ* إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ (دخان/۲-۳) وَ الْكِتَابِ الْمُبِينِ* إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ* وَ إِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ (زخرف/۲-۴) فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ* وَ إِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ* إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ* فِي كِتَابٍ مَّكْنُونٍ* لَّا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ (واقعه/۷۵-۷۹) ذَلِكَ الْكِتَابُ لاَ رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ  (بقره/۲) تَنزِيلُ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِينَ (سجده/۲) تَنزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ (غافر/۲) تَنْزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (جاثیه/۲؛ احقاف/۲؛ زمر/۱)  وَ إِنَّهُ لَكِتَابٌ عَزِيزٌ* لَا يَأْتِيهِ الْبَاطِلُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لَا مِنْ خَلْفِهِ تَنزِيلٌ مِّنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ (فصّلت/۴۱-۴۲)  الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَنزَلَ عَلَى عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَ لَمْ يَجْعَل لَّهُ عِوَجَا* قَيِّمًا لِّيُنذِرَ بَأْسًا شَدِيدًا مِن لَّدُنْهُ وَ يُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا حَسَنًا* مَاكِثِينَ فِيهِ أَبَدًا* وَ يُنذِرَ الَّذِينَ قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا (کهف/۱-۴) مَّا فَرَّطْنَا فِي الكِتَابِ مِن شَيْءٍ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ (انعام/۳۸)

نَزَّلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ (آل‌عمران/۳) وَ مِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَى إِمَامًا وَ رَحْمَةً وَ هَذَا كِتَابٌ مُّصَدِّقٌ لِّسَانًا عَرَبِيًّا لِّيُنذِرَ الَّذِينَ ظَلَمُوا وَ بُشْرَى لِلْمُحْسِنِينَ (احقاف/۱۲) وَ مَا كَانَ هَذَا الْقُرْآنُ أَن يُفْتَرَى مِن دُونِ اللّهِ وَلَكِن تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَ تَفْصِيلَ الْكِتَابِ لاَ رَيْبَ فِيهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِينَ (یونس/۳۷) وَ إِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ (شعراء/۱۹۶)

[الکتاب] تَنزِيلٌ مِّنَ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ* كِتَابٌ فُصِّلَتْ آيَاتُهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِّقَوْمٍ يَعْلَمُونَ* بَشِيرًا و َنَذِيرًا فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ فَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ (فصّلت/۲-۴) الر كِتَابٌ أُحْكِمَتْ آيَاتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ مِن لَّدُنْ حَكِيمٍ خَبِيرٍ* أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ اللّهَ إِنَّنِي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ وَ  بَشِيرٌ * وَ أَنِ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَيْهِ يُمَتِّعْكُم مَّتَاعًا حَسَنًا إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى وَ يُؤْتِ كُلَّ ذِي فَضْلٍ فَضْلَهُ وَ إِن تَوَلَّوْاْ فَإِنِّيَ أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ كَبِيرٍ (هود/۱-۳) هُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَ أُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ في قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاء الْفِتْنَةِ وَ ابْتِغَاء تَأْوِيلِهِ وَ مَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلاَّ اللّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا وَ مَا يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الألْبَابِ (آل‌عمران/۷) اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ كِتَابًا مُّتَشَابِهًا مَّثَانِيَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمْ وَ قُلُوبُهُمْ إِلَى ذِكْرِ اللَّهِ ذَلِكَ هُدَى اللَّهِ يَهْدِي بِهِ مَنْ يَشَاءُ وَ مَن يُضْلِلْ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ (زمر/۲۳)

الر تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْحَكِيمِ (یونس/۱) تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْحَكِيمِ* هُدًى وَ رَحْمَةً لِّلْمُحْسِنِينَ (لقمان/۲-۳) تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ (شعراء/۲؛ قصص/۲) طس تِلْكَ آيَاتُ الْقُرْآنِ وَكِتَابٍ مُّبِينٍ* هُدًى وَ بُشْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ (نمل/۱-۲) الر تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ* إِنَّا أَنزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (یوسف/۱-۲) الَرَ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ وَ قُرْآنٍ مُّبِينٍ (حجر/۱) المر تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ وَ الَّذِيَ أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ الْحَقُّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يُؤْمِنُونَ (رعد/۱)

وَ الَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ مِنَ الْكِتَابِ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ إِنَّ اللَّهَ بِعِبَادِهِ لَخَبِيرٌ بَصِيرٌ (فاطر/۳۱) قُلْ آمَنتُ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ مِن كِتَابٍ وَ أُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمُ اللَّهُ رَبُّنَا وَ رَبُّكُمْ لَنَا أَعْمَالُنَا وَ لَكُمْ أَعْمَالُكُمْ لَا حُجَّةَ بَيْنَنَا وَ بَيْنَكُمُ اللَّهُ يَجْمَعُ بَيْنَنَا وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ (شوری/۱۵) إِنَّ وَلِيِّيَ اللّهُ الَّذِي نَزَّلَ الْكِتَابَ وَ هُوَ يَتَوَلَّى الصَّالِحِينَ (اعراف/۱۹۶)

وَ اتْلُ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِن كِتَابِ رَبِّكَ لَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِهِ وَ لَن تَجِدَ مِن دُونِهِ مُلْتَحَدًا (کهف/۲۷) اتْلُ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنَ الْكِتَابِ وَ أَقِمِ الصَّلَاةَ (عنکبوت/۴۵)

وَ كَذَلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ رُوحًا مِّنْ أَمْرِنَا مَا كُنتَ تَدْرِي مَا الْكِتَابُ وَ لَا الْإِيمَانُ وَلَكِن جَعَلْنَاهُ نُورًا نَّهْدِي بِهِ مَنْ نَّشَاء مِنْ عِبَادِنَا وَ إِنَّكَ لَتَهْدِي إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (شوری/۵۲)أَنزَلَ اللّهُ عَلَيْكَ الْكِتَابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ عَلَّمَكَ مَا لَمْ تَكُنْ تَعْلَمُ وَ كَانَ فَضْلُ اللّهِ عَلَيْكَ عَظِيمًا (نساء/۱۱۳) وَ مَا كُنتَ تَتْلُو مِن قَبْلِهِ مِن كِتَابٍ وَ لَا تَخُطُّهُ بِيَمِينِكَ إِذًا لَّارْتَابَ الْمُبْطِلُونَ (عنکبوت/۴۸) وَ مَا كُنتَ تَرْجُو أَن يُلْقَى إِلَيْكَ الْكِتَابُ إِلَّا رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ ظَهِيرًا لِّلْكَافِرِينَ* وَ لَا يَصُدُّنَّكَ عَنْ آيَاتِ اللَّهِ بَعْدَ إِذْ أُنزِلَتْ إِلَيْكَ وَ ادْعُ إِلَى رَبِّكَ وَ لَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ  (قصص/۸۶-۸۷) إِنَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصًا لَّهُ الدِّينَ (زمر/۲) فَإِن كُنتَ فِي شَكٍّ مِّمَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ فَاسْأَلِ الَّذِينَ يَقْرَؤُونَ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكَ لَقَدْ جَاءكَ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ (یونس/۹۴)

إِنَّا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ لِلنَّاسِ بِالْحَقِّ فَمَنِ اهْتَدَى فَلِنَفْسِهِ وَ مَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا وَ مَا أَنتَ عَلَيْهِم بِوَكِيلٍ (زمر/۴۱) الَر كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ (ابراهیم/۱)كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِّيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَ لِيَتَذَكَّرَ أُوْلُوا الْأَلْبَابِ (ص/۲۹) وَ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِّكُلِّ شَيْءٍ وَ هُدًى وَ رَحْمَةً وَ بُشْرَى لِلْمُسْلِمِينَ (نحل/۸۹) كِتَابٌ أُنزِلَ إِلَيْكَ فَلاَ يَكُن فِي صَدْرِكَ حَرَجٌ مِّنْهُ لِتُنذِرَ بِهِ وَ ذِكْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ* اتَّبِعُواْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ (اعراف/۲-۳) وَ مَا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ إِلاَّ لِتُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي اخْتَلَفُواْ فِيهِ وَ هُدًى وَ رَحْمَةً لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (نحل/۶۴) إِنَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ بِمَا أَرَاكَ اللّهُ وَ لاَ تَكُن لِّلْخَآئِنِينَ خَصِيمًا (نساء/۱۰۵) وَ أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَ مُهَيْمِنًا عَلَيْهِ فَاحْكُم بَيْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللّهُ وَ لاَ تَتَّبِعْ أَهْوَاءهُمْ عَمَّا جَاءكَ مِنَ الْحَقِّ (مائده/۴۸) وَ هَذَا كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ مُّصَدِّقُ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَ لِتُنذِرَ أُمَّ الْقُرَى وَ مَنْ حَوْلَهَا وَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ هُمْ عَلَى صَلاَتِهِمْ يُحَافِظُونَ (انعام/۹۲) وَ كَذَلِكَ أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ فَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ مِنْ هَؤُلَاء مَن يُؤْمِنُ بِهِ وَ مَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا الْكَافِرُونَ (عنکبوت/۴۷) أَفَغَيْرَ اللّهِ أَبْتَغِي حَكَمًا وَ هُوَ الَّذِي أَنَزَلَ إِلَيْكُمُ الْكِتَابَ مُفَصَّلًا وَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِّن رَّبِّكَ بِالْحَقِّ فَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ (انعام/۱۱۴) أَفَمَن كَانَ عَلَى بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ وَ يَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَى إَمَامًا وَ رَحْمَةً أُوْلَئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَمَن يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ فَلاَ تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يُؤْمِنُونَ  (هود/۱۷)

وَ قَالُواْ (الکافرون) لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتَّى … أَوْ تَرْقَى فِي السَّمَاء وَ لَن نُّؤْمِنَ لِرُقِيِّكَ حَتَّى تُنَزِّلَ عَلَيْنَا كِتَابًا نَّقْرَؤُهُ قُلْ سُبْحَانَ رَبِّي هَلْ كُنتُ إَلاَّ بَشَرًا رَّسُولًا (اسراء/۹۰-۹۳)

أَوَلَمْ يَكْفِهِمْ أَنَّا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ يُتْلَى عَلَيْهِمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَرَحْمَةً وَ ذِكْرَى لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (عنکبوت/۵۱) وَ لَقَدْ جِئْنَاهُم بِكِتَابٍ فَصَّلْنَاهُ عَلَى عِلْمٍ هُدًى وَ رَحْمَةً لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ*  هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ تَأْوِيلَهُ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِن قَبْلُ قَدْ جَاءتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ (اعراف/۵۲-۵۳) أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أَتَاهُم مِّن نَّذِيرٍ مِّن قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ (سجده/۳) وَ مَا آتَيْنَاهُم مِّن كُتُبٍ يَدْرُسُونَهَا وَ مَا أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمْ قَبْلَكَ مِن نَّذِيرٍ (سبأ/۴۴) قَالُوا سِحْرَانِ تَظَاهَرَا وَ قَالُوا إِنَّا بِكُلٍّ كَافِرُونَ* قُلْ فَأْتُوا بِكِتَابٍ مِّنْ عِندِ اللَّهِ هُوَ أَهْدَى مِنْهُمَا أَتَّبِعْهُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (قصص/۴۸-۴۹) وَ لَوْ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ كِتَابًا فِي قِرْطَاسٍ فَلَمَسُوهُ بِأَيْدِيهِمْ لَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِنْ هَذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ (انعام/۷)

وَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَسْتَ مُرْسَلًا قُلْ كَفَى بِاللّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ وَ مَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ (رعد/۴۳)

وَ مَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ إِلاَّ رِجَالًا نُّوحِي إِلَيْهِمْ فَاسْأَلُواْ أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ* بِالْبَيِّنَاتِ وَ الزُّبُرِ (نحل/۴۳-۴۴) فَإِن كَذَّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ جَآؤُوا بِالْبَيِّنَاتِ وَ الزُّبُرِ وَ الْكِتَابِ الْمُنِيرِ (آل‌عمران/۱۸۴) وَ إِن يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ جَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ وَ بِالزُّبُرِ وَ بِالْكِتَابِ الْمُنِيرِ* ثُمَّ أَخَذْتُ الَّذِينَ كَفَرُوا فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ (فاطر/۲۵-۲۶) قُلْ أَرَأَيْتُم مَّا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَرُونِي مَاذَا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ أَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِي السَّمَاوَاتِ اِئْتُونِي بِكِتَابٍ مِّن قَبْلِ هَذَا أَوْ أَثَارَةٍ مِّنْ عِلْمٍ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (احقاف/۴) قُلْ أَرَأَيْتُمْ شُرَكَاءكُمُ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَرُونِي مَاذَا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ أَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِي السَّمَاوَاتِ أَمْ آتَيْنَاهُمْ كِتَابًا فَهُمْ عَلَى بَيِّنَةٍ مِّنْهُ بَلْ إِن يَعِدُ الظَّالِمُونَ بَعْضُهُم بَعْضًا إِلَّا غُرُورًا (فاطر/۴۰) أَمْ آتَيْنَاهُمْ كِتَابًا مِّن قَبْلِهِ فَهُم بِهِ مُسْتَمْسِكُونَ (زخرف/۲۱) أَكُفَّارُكُمْ خَيْرٌ مِّنْ أُوْلَئِكُمْ أَمْ لَكُم بَرَاءةٌ فِي الزُّبُرِ (قمر/۴۳) أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ* مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ* أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ* إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ (قلم/۳۵-۳۸) أَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ* وَلَدَ اللَّهُ … أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُّبِينٌ* فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (صافّات/۱۵۱-۱۵۷)

وَ اذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ (مریم/۴۱) وَ اذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِسْمَاعِيلَ (مریم/۵۴) وَ اذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مُوسَى (مریم/۵۱) وَ اذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مَرْيَمَ (مریم/۱۶) وَ اذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِدْرِيسَ (مریم/۵۶)

أَوْرَثْنَا الْكِتَابَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنَا مِنْ عِبَادِنَا فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ وَ مِنْهُم مُّقْتَصِدٌ وَ مِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَيْرَاتِ بِإِذْنِ اللَّهِ ذَلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ (فاطر/۳۲) لَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ كِتَابًا فِيهِ ذِكْرُكُمْ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (انبیاء/۱۰) هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِّنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِن كَانُوا مِن قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ* وَ آخَرِينَ مِنْهُمْ لَمَّا يَلْحَقُوا بِهِمْ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (جمعه/۲-۳) لَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَى الْمُؤمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِّنْ أَنفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِن كَانُواْ مِن قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُّبِينٍ (آل‌عمران/۱۶۴) كَمَا أَرْسَلْنَا فِيكُمْ رَسُولًا مِّنكُمْ يَتْلُو عَلَيْكُمْ آيَاتِنَا وَ يُزَكِّيكُمْ وَ يُعَلِّمُكُمُ الْكِتَابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ يُعَلِّمُكُم مَّا لَمْ تَكُونُواْ تَعْلَمُونَ (بقره/۱۵۱) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ آمِنُواْ بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ الْكِتَابِ الَّذِي نَزَّلَ عَلَى رَسُولِهِ وَ الْكِتَابِ الَّذِيَ أَنزَلَ مِن قَبْلُ وَ مَن يَكْفُرْ بِاللّهِ وَ مَلاَئِكَتِهِ وَ كُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ وَ الْيَوْمِ الآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلاَلًا بَعِيدًا (نساء/۱۳۶) آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْهِ مِن رَّبِّهِ وَ الْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَ مَلآئِكَتِهِ وَ كُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَ قَالُواْ سَمِعْنَا وَ أَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَ إِلَيْكَ الْمَصِيرُ (بقره/۲۸۵) هَاأَنتُمْ أُوْلاء تُحِبُّونَهُمْ وَ لاَ يُحِبُّونَكُمْ وَ تُؤْمِنُونَ بِالْكِتَابِ كُلِّهِ (آل‌عمران/۱۱۹)

وَ هَذَا كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ فَاتَّبِعُوهُ وَ اتَّقُواْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ* أَن تَقُولُواْ إِنَّمَا أُنزِلَ الْكِتَابُ عَلَى طَآئِفَتَيْنِ مِن قَبْلِنَا وَ إِن كُنَّا عَن دِرَاسَتِهِمْ لَغَافِلِينَ* أَوْ تَقُولُواْ لَوْ أَنَّا أُنزِلَ عَلَيْنَا الْكِتَابُ لَكُنَّا أَهْدَى مِنْهُمْ فَقَدْ جَاءكُم بَيِّنَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَ هُدًى وَ رَحْمَةٌ … سَنَجْزِي الَّذِينَ يَصْدِفُونَ عَنْ آيَاتِنَا سُوءَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُواْ يَصْدِفُونَ (انعام/۱۵۵-۱۵۷)

وَ قَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آيَاتِ اللّهِ يُكَفَرُ بِهَا وَ يُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلاَ تَقْعُدُواْ مَعَهُمْ حَتَّى يَخُوضُواْ فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ إِنَّكُمْ إِذًا مِّثْلُهُمْ إِنَّ اللّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَ الْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعًا (نساء/۱۴۰)

وَ أُوْلُواْ الأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ فِي كِتَابِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (انفال/۷۵) وَ أُوْلُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ فِي كِتَابِ اللَّهِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُهَاجِرِينَ إِلَّا أَن تَفْعَلُوا إِلَى أَوْلِيَائِكُم مَّعْرُوفًا كَانَ ذَلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا (احزاب/۶) وَ يَسْتَفْتُونَكَ فِي النِّسَاء قُلِ اللّهُ يُفْتِيكُمْ فِيهِنَّ وَ مَا يُتْلَى عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ فِي يَتَامَى النِّسَاء الَّلاتِي لاَ تُؤْتُونَهُنَّ مَا كُتِبَ لَهُنَّ وَ تَرْغَبُونَ أَن تَنكِحُوهُنَّ وَ الْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الْوِلْدَانِ وَ أَن تَقُومُواْ لِلْيَتَامَى بِالْقِسْطِ (نساء/۱۲۷) وَ إِذَا طَلَّقْتُمُ النَّسَاء فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَ لاَ تُمْسِكُوهُنَّ ضِرَارًا لَّتَعْتَدُواْ وَ مَن يَفْعَلْ ذَلِكَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ وَ لاَ تَتَّخِذُوَاْ آيَاتِ اللّهِ هُزُوًا وَ اذْكُرُواْ نِعْمَتَ اللّهِ عَلَيْكُمْ وَ مَا أَنزَلَ عَلَيْكُمْ مِّنَ الْكِتَابِ وَ الْحِكْمَةِ يَعِظُكُم بِهِ وَ اتَّقُواْ اللّهَ وَ اعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (بقره/۲۳۱)

قَالُوا يَا قَوْمَنَا إِنَّا سَمِعْنَا كِتَابًا أُنزِلَ مِن بَعْدِ مُوسَى مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ وَ إِلَى طَرِيقٍ مُّسْتَقِيمٍ (احقاف/۳۰)

يَا أَهْلَ الْكِتَابِ قَدْ جَاءكُمْ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ كَثِيرًا مِّمَّا كُنتُمْ تُخْفُونَ مِنَ الْكِتَابِ وَ يَعْفُو عَن كَثِيرٍ قَدْ جَاءكُم مِّنَ اللّهِ نُورٌ وَ كِتَابٌ مُّبِينٌ* يَهْدِي بِهِ اللّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلاَمِ وَ يُخْرِجُهُم مِّنِ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِهِ وَ يَهْدِيهِمْ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (مائده/۱۵-۱۶) لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَ الْمُشْرِكِينَ مُنفَكِّينَ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ* رَسُولٌ مِّنَ اللَّهِ يَتْلُو صُحُفًا مُّطَهَّرَةً* فِيهَا كُتُبٌ قَيِّمَةٌ (بیّنه/۱-۳)  وَ لَمَّا جَاءهُمْ رَسُولٌ مِّنْ عِندِ اللّهِ مُصَدِّقٌ لِّمَا مَعَهُمْ نَبَذَ فَرِيقٌ مِّنَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ كِتَابَ اللّهِ وَرَاء ظُهُورِهِمْ كَأَنَّهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ (بقره/۱۰۱) وَ لَمَّا جَاءهُمْ كِتَابٌ مِّنْ عِندِ اللّهِ مُصَدِّقٌ لِّمَا مَعَهُمْ وَ كَانُواْ مِن قَبْلُ يَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُواْ فَلَمَّا جَاءهُم مَّا عَرَفُواْ كَفَرُواْ بِهِ فَلَعْنَةُ اللَّه عَلَى الْكَافِرِينَ (بقره/۸۹) الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاَوَتِهِ أُوْلَئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ من يَكْفُرْ بِهِ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (بقره/۱۲۱) وَ إِنَّ مِنْهُمْ لَفَرِيقًا يَلْوُونَ أَلْسِنَتَهُم بِالْكِتَابِ لِتَحْسَبُوهُ مِنَ الْكِتَابِ وَ مَا هُوَ مِنَ الْكِتَابِ وَ يَقُولُونَ هُوَ مِنْ عِندِ اللّهِ وَ مَا هُوَ مِنْ عِندِ اللّهِ وَ يَقُولُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ (آل‌عمران/۷۸) وَ مَا قَدَرُواْ اللّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِذْ قَالُواْ مَا أَنزَلَ اللّهُ عَلَى بَشَرٍ مِّن شَيْءٍ قُلْ مَنْ أَنزَلَ الْكِتَابَ الَّذِي جَاء بِهِ مُوسَى نُورًا وَ هُدًى لِّلنَّاسِ تَجْعَلُونَهُ قَرَاطِيسَ تُبْدُونَهَا وَ تُخْفُونَ كَثِيرًا وَ عُلِّمْتُم مَّا لَمْ تَعْلَمُواْ أَنتُمْ وَ لاَ آبَاؤُكُمْ قُلِ اللّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِي خَوْضِهِمْ يَلْعَبُونَ (انعام/۹۱) أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوْتُواْ نَصِيبًا مِّنَ الْكِتَابِ يُدْعَوْنَ إِلَى كِتَابِ اللّهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ يَتَوَلَّى فَرِيقٌ مِّنْهُمْ وَ هُم مُّعْرِضُونَ* ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ لَن تَمَسَّنَا النَّارُ إِلاَّ أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ وَ غَرَّهُمْ فِي دِينِهِم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ* فَكَيْفَ إِذَا جَمَعْنَاهُمْ لِيَوْمٍ لاَّ رَيْبَ فِيهِ وَ وُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ وَ هُمْ لاَ يُظْلَمُونَ (آل‌عمران/۲۳-۲۵) يَسْأَلُكَ أَهْلُ الْكِتَابِ أَن تُنَزِّلَ عَلَيْهِمْ كِتَابًا مِّنَ السَّمَاءِ فَقَدْ سَأَلُواْ مُوسَى أَكْبَرَ مِن (نساء/۱۵۳)