کبریاء

 

کبریاء، بزرگی، این واژه ۲ بار آمده است.

چکیده: کبریایی در آسمان‌ها و زمین از آنِ خدا است.

پس ستایش از آن خدا است، پروردگار آسمان‌ها و پروردگار زمین، پروردگار جهانیان. کبریایی در آسمان‌ها و زمین از آنِ او است. او ‏شکست‏ ناپذیر حکیم است (جاثیه/۳۶-۳۷).

[فرعون و سران او به موسی و هارون] گفتند: آیا به سوى ما آمده‏ اى تا ما را از آن‌چه پدرانمان را بر آن یافته ‏ایم، بازگردانى و کبریایی در این سرزمین براى شما دو تن باشد؟ ما به شما دو تن ایمان نداریم (یونس/۷۸).

کبیر

الکبریاء

 

فَلِلَّهِ الْحَمْدُ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَ رَبِّ الْأَرْضِ رَبِّ الْعَالَمِينَ* وَ لَهُ الْكِبْرِيَاء فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (جاثیه/۳۶-۳۷)

 

قَالُواْ أَجِئْتَنَا لِتَلْفِتَنَا عَمَّا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءنَا وَ تَكُونَ لَكُمَا الْكِبْرِيَاء فِي الأَرْضِ وَ مَا نَحْنُ لَكُمَا بِمُؤْمِنِينَ (یونس/۷۸)