چکیده: صید دریا و طعام آن برای شما حلال شده تا برای شما و کاروانیان بهره‌ای باشد.

صید دریا و طعام آن برای شما حلال شده است تا برای شما و قافله‌ها بهره‌ای باشد ولی صید خشکی تا وقتی که مُحرِم هستید، بر شما حرام شده است. از خدایی که به سوی او محشور می‌شوید، پروا کنید (مائده/۹۶).

گوینده‌ای از میان آنان (برادران یوسف) گفت: یوسف را نکشید، اگر کاری می‌کنید او را در نهانخانه چاه بیفکنید تا برخی از قافله‌ها او را پیدا کنند (یوسف/۱۰). قافله‌ای آمد و آب‌آور خود را فرستاد پس دلو خود را انداخت و گفت: مژده باد. این یک پسر است و او را به عنوان کالایی پنهان کردند. خدا به آن‌چه انجام می‌دادند، دانا بود. او (یوسف) را به بهای ناچیزی، چند درهمی فروختند و نسبت به او بی‌رغبت بودند (یوسف/۲۰-۱۹). [یوسف] هنگامی که بارهای آنان (برادران خود) را آماده کرد، جام را در بار برادرش گذاشت پس ندا‌کننده‌ای، بانگ برداشت که ای کاروانیان، بی‌تردید شما دزد هستید … [برادر بزرگشان گفت:] نزدپدرتان برگردید و بگویید: ای پدر ما، پسرت دزدی کرده و ما جز آن‌چه می‌دانیم، گواهی نمی‌دهیم. ما نگهبان غیب نبودیم. از (مردم) شهری که ما در آن بودیم و از کاروانی که با آن بازگشتیم، بپرس. ما به‌یقین راست‌‌گو هستیم (یوسف/۷۰-۸۲). [یوسف گفت:] این پیراهن مرا ببرید پس آن را به صورت پدرم بیندازید تا بینا شود و همگی با خانواده خود نزد من آیید. هنگامی که کاروان رهسپار شد، پدر آنان گفت: اگر مرا به کم‌خردی نسبت نمی‌دهید، من بوی یوسف را احساس می‌کنم (یوسف/ ۹۳-۹۴).

[ای کسانی که ایمان آورده‌اید، به یاد آورید] آن‌گاه که شما بر دامنه نزدیکتر [کوه] بودید و آنان (دشمنان) در دامنه دورتر و سواران (کاروان تجاری) پایین‏تر از شما بودند و اگر با یکدیگر وعده گذاشته بودید، بی‌گمان در وعده‏ گاه خود اختلاف مى ‏کردید ولى [چنین شد] تا خدا کارى را که انجام‏ شدنى بود به انجام رساند تا کسى که [باید] هلاک شود با دلیلى روشن هلاک گردد و کسى که [باید] زنده بماند با دلیلى واضح زنده بماند. بی‌گمان خدا ‏شنواى دانا است (انفال/۴۲).

سفر

أُحِلَّ لَكُمْ صَيْدُ الْبَحْرِ وَ طَعَامُهُ مَتَاعًا لَّكُمْ وَ لِلسَّيَّارَةِ وَ حُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَيْدُ الْبَرِّ مَا دُمْتُمْ حُرُمًا وَ اتَّقُواْ اللّهَ الَّذِيَ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (مائده/۹۶)

قَالَ قَآئِلٌ مَّنْهُمْ (اخوة یوسف) لاَ تَقْتُلُواْ يُوسُفَ وَ أَلْقُوهُ فِي غَيَابَةِ الْجُبِّ يَلْتَقِطْهُ بَعْضُ السَّيَّارَةِ إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ  (یوسف/۱۰) وَ جَاءتْ سَيَّارَةٌ فَأَرْسَلُواْ وَارِدَهُمْ فَأَدْلَى دَلْوَهُ قَالَ يَا بُشْرَى هَذَا غُلاَمٌ وَ أَسَرُّوهُ بِضَاعَةً وَ اللّهُ عَلِيمٌ بِمَا يَعْمَلُونَ* وَ شَرَوْهُ بِثَمَنٍ بَخْسٍ دَرَاهِمَ مَعْدُودَةٍ وَ كَانُواْ فِيهِ مِنَ الزَّاهِدِينَ (یوسف/۲۰-۱۹) فَلَمَّا [یوسف] جَهَّزَهُم بِجَهَازِهِمْ جَعَلَ السِّقَايَةَ فِي رَحْلِ أَخِيهِ ثُمَّ أَذَّنَ مُؤَذِّنٌ أَيَّتُهَا الْعِيرُ إِنَّكُمْ لَسَارِقُونَ … [قال كبيرهم] ارْجِعُواْ إِلَى أَبِيكُمْ فَقُولُواْ يَا أَبَانَا إِنَّ ابْنَكَ سَرَقَ وَ مَا شَهِدْنَا إِلاَّ بِمَا عَلِمْنَا وَ مَا كُنَّا لِلْغَيْبِ حَافِظِينَ* وَ اسْأَلِ الْقَرْيَةَ الَّتِي كُنَّا فِيهَا وَالْعِيْرَ الَّتِي أَقْبَلْنَا فِيهَا وَ إِنَّا لَصَادِقُونَ (یوسف/۷۰-۸۲) [قال یوسف] اذْهَبُواْ بِقَمِيصِي هَذَا فَأَلْقُوهُ عَلَى وَجْهِ أَبِي يَأْتِ بَصِيرًا وَ أْتُونِي بِأَهْلِكُمْ أَجْمَعِينَ* وَ لَمَّا فَصَلَتِ الْعِيرُ قَالَ أَبُوهُمْ إِنِّي لَأَجِدُ رِيحَ يُوسُفَ لَوْلاَ أَن تُفَنِّدُونِ (یوسف/ ۹۳-۹۴)

[یا ایها الذین آمنوا] إِذْ أَنتُم بِالْعُدْوَةِ الدُّنْيَا وَ هُم (العدو) بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوَى وَ الرَّكْبُ أَسْفَلَ مِنكُمْ وَ لَوْ تَوَاعَدتَّمْ لاَخْتَلَفْتُمْ فِي الْمِيعَادِ وَ لَكِن لِّيَقْضِيَ اللّهُ أَمْرًا كَانَ مَفْعُولًا لِّيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَن بَيِّنَةٍ وَ يَحْيَى مَنْ حَيَّ عَن بَيِّنَةٍ وَإِنَّ اللّهَ لَسَمِيعٌ عَلِيمٌ (انفال/۴۲)