پوشاک

 پوشاک، آن‌چه انسان را می‌پوشاند. این مفهوم از ریشۀ کَسَوَ ۳ بار، لَبَسَ ۱۵ بار با واژه‌های قمیص ۶ بار، ثیاب ۷ بار، سَرابیل۳ بار، حریر ۲ بار، خُمُر، جَلابیب، دِفء، سُندُس و اِستَبرَق هر کدام ۱ بار و آیاتی که این مفهوم را دارد، آمده است.

چکیده: خدا برای انسان از آن‌چه آفریده است، تن‌پوشهایی پدید آورد تا او را بپوشاند و از سرما، گرما، جنگ و آزار حفظ ‌کند.

 ای فرزندان آدم، در حقیقت خداوند برای شما لباسی فرستاد که شرمگاه شما را می‌پوشاند و برای شما زینتی است و بهترین لباس، تقوا است. این از نشانه‌های خداست. باشد که متذِکّر شوند (اعراف/۲۶). خداوند چهارپایان را آفرید که در آنها برای شما پوشش گرم و سودهاست (نحل/۵). او برای شما از آن‌چه آفریده است تن‌پوش‌هایی پدید آورد که شما را از گرما نگه ‌می‌دارد و جامه‌هایی که شما را از گزند جنگ حفظ می‌کند. این گونه خداوند نعمت خود را بر شما تمام گردانید. باشد که تسلیم شوید (نحل/۸۱). از دریا زیوری که آن را می‌پوشید بیرون می‌آورید (نحل/۱۴؛ فاطر/۱۲).

خداوند می‌فرماید: خوراک و پوشاک مادران و فرزندان به شایستگی بر پدر است و … (بقره/۲۳۳). از اموال خود سفیهان را خوراک و پوشاک دهید (نساء/۵). کفارۀ [شکستن] سوگند، خوراک دادن به ده مستمند است از غذاهای معمولی که به خانوادۀ خود می‌دهید یا [تهیۀ] لباس آنان یا آزاد کردن یک بنده است (مائده/۸۹). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، غلامان و کنیزان شما که به سن بلوغ رسیده‌اند، باید سه بار از شما اجازه بگیرند؛ پیش از بامداد، نیمروز که جامه‌های خود را بیرون می‌آورید و پس از نماز شامگاه. این سه هنگام برهنگی شما است (نور/۵۸). زنان مقنعه‌های خود را بر گریبان‌های خود بیندازند (نور/۳۱). بر زنان از کار افتاده‌ای که امید زناشویی ندارند گناهی نیست که پوشش خود را کنار نهند، بدون این‌که زینتی را آشکار کنند و عفت ورزیدن [پوشش داشتن] برای آنها بهتر است (نور/۶۰).

لباس- اقوام، ای فرزندان آدم، مبادا شیطان شما را فریب دهد. چنان‌که پدر و مادر شما را از بهشت بیرون راند و لباس‌شان را از آنها برکند تا شرمگا‌هایشان را بر آنها نمایان کند (اعراف/۲۷). آنان از آن درخت خوردند و شرمگاهشان بر آنها نمودار شد و شروع به چسباندن برگ‌های بهشت را بر خود کردند (طه/۱۲۱؛ اعراف/۲۲). نوح گفت: پروردگارا، من هر بار که قوم خود را دعوت کردم تا ایشان را بیامرزی، انگشتان خود را در گوش‌هایشان کردند و جامه‌های خود را بر سر کشیدند (نوح/۷). خداوند به داوود ساختن زره‌ را آموخت تا شما را از جنگ حفظ کند. پس آیا سپاسگزار هستید (انبیاء/۸۰)؟ [برادران یوسف] بر پیراهن یوسف خونی دروغین آوردند (یوسف/۱۸). یوسف و همسر عزیز به سوی در بر یکدیگر سبقت گرفتند و آن زن پیراهن او را از پشت درید. شاهدی از خانوادۀ آن زن شهادت داد؛ اگر پیراهن او از جلو چاک خورده، زن راست گفته است و یوسف از دروغگویان است. اگر پیراهن او از پشت دریده شده، زن دروغ گفته است و یوسف از راستگویان است. پس چون [عزیز] دید، پیراهن او از پشت چاک خورده است، گفت: بی‌شک این از نیرنگ زنان است (یوسف/۲۵-۲۸). [یوسف به برادران خود گفت]: این پیراهن مرا ببرید و آن را بر چهرۀ پدرم بیفکنید تا بینا شود (یوسف/۹۳). پس هنگامی که مژده‌رسان آمد و آن را بر چهرۀ او انداخت پس بینا شد (یوسف/۹۶).

خداوند به پیامبر فرمود: ای جامه به خود پیچیده (مزمّل/۱؛ مدثّر/۱). لباس خود را پاک کن (مدثّر/۴). ای پیامبر، به زنان و دختران خود و زنان مومن بگو: روسری‌های خود را بر خویشتن فروپوشند. این کار برای این‌که به [پاکدامنی] شناخته شوند و آزار نبینند، نزدیکتر است و خدا آمرزندۀ بخشاینده است (احزاب/۵۹).

کنایه و تشبیه، خدا شب را برای شما پوشش قرار داد (فرقان/۴۷؛ نبأ/۱۰). زنان پوشش شما و شما پوشش آنان هستید (بقره/۱۸۷). او شهری را مثل می‌آورد که در امن و آرامش بود. روزی مردم آن از همه جا فراوان می‌رسید. آن‌گاه به نعمت خداوند ناسپاسی کردند و خداوند به کیفر آن‌چه انجام می‌دادند لباس گرسنگی و ترس فراگیر را به آنان چشانید (نحل/۱۱۲).

پوشاک- بهشتیان و جهنّمیان، پوشاک بهشتیان سبز و از دیبای نازک و ضخیم است (انسان/۲۱). لباس آنان که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند در بهشت حریر (حج/۲۳)، جامه‌هایی سبز از دیبای نازک و ضخیم است (کهف/۳۰-۳۱). متقین در بوستان‌ها و چشمه‌ساران جامه‌هایی از دیبای نازک و دیبای ضخیم می‌پوشند (دخان/۵۱-۵۳). لباس ابرار و آنان که در کارهای نیک به فرمان خداوند پیشگام هستند، در بهشت از حریر است (انسان/۱۲؛ فاطر/۳۲).

برای کسانی که کفر ورزیده‌اند لباس‌هایی از آتش بریده شده است (حج/۱۹). در آن روز لباس گناهکاران از مس گداخته است (ابراهیم/۵۰).

اطلاعات بیشتر: پوشش