میثاق

 

میثاق، پیمان استوار، این مفهوم از مادّه «و ث ق» ۲۷ بار و «ا ص ر» ۱ بار آمده است.

چکیده، خدا از پیامبران میثاق گرفت. گفتند: اقرارکردیم. ای کسانی که ایمان آورده‌اید، آن میثاقی را که خدا از شما گرفته، به یاد آورید. چرا به خدا ایمان نمی‌آورید در حالی‌که خدا از شما میثاق گرفته است؟ خردمندان میثاق را نمی‌شکنند. کسانی که عهد خدا را پس از میثاق آن می‌شکنند، لعنت و بدی آن سرای را دارند و زیانکار هستند.

خدا از پیامبران میثاق گرفت که چون به شما کتاب و حکمت دادم آن‌گاه فرستاده‌ای به سوی شما آمد که تصدیق‌کننده آن چیزی است که با شما است، بدون تردید به او ایمان بیاورید و بی‌گمان او را یاری کنید. فرمود: آیا اقرار کردید و پیمان من را بر این امر پذیرفتید؟ گفتند: اقرار کردیم. فرمود: پس گواه باشید و من نیز با شما از گواهان هستم پس هر کس بعد از آن، پشت کند، آنان همان نافرمانان هستند. آیا جز دین خدا را می‌جویند در حالی‌که هر کس در آسمان‌ها و زمین است خواه یا ناخواه تسلیم او هستند و به سوی او بازگردانده می‌شوند (آل‌عمران/۸۱-۸۳)؟ از پیامبران میثاق گرفتیم و از تو، از نوح، ابراهیم، موسی و عیسی پسر مریم. از آنان میثاق محکمی گرفتیم تا [خدا] از صدق صادقان سوال کند و برای کافران عذابی دردناک آماده کرده است (احزاب/۷-۸).

[ای کسانی که ایمان آورده‌اید،] نعمت خدا را که بر شما [ارزانی داشت] و آن میثاقی را که شما را به آن متعهّد کرده است، به یاد آورید. آن‌گاه که گفتید: شنیدیم و اطاعت کردیم. از خدا پروا کنید. بدون تردید خدا به راز د‌‌ل‌ها آگاه است (مائده/۷). شما را چه شده است که به خدا ایمان نمی‌آورید در حالی‌که پیامبر، شما را دعوت می‌کند تا به پروردگار خود ایمان آورید و خدا از شما میثاق گرفته است، اگر مومن باشید (حدید/۸)؟

[خردمندان] کسانی هستند که به عهد خدا وفا می‌کنند و میثاق را نمی‌شکنند و کسانی  هستند که آن‌چه را خدا به پیوستن آن، فرمان داده، می‌پیوندند … سرانجام آن سرای، برای آنان است. بهشت‌های همیشگی که آنان و هر کس از پدران، همسران و فرزندانشان که شایسته هستند، در آن داخل می‌شوند و فرشتگان از هر دری بر آنان وارد می‌شوند و [می‌گویند:] سلام بر شما، به سبب آن‌که صبر کردید. پس سرانجام آن سرای، چه نیک است. کسانی که عهد خدا را پس از میثاق آن می‌شکنند و آن‌چه را خدا به پیوستن آن فرمان داده قطع می‌کنند و در زمین فساد می‌کنند، برای آنان لعنت است و بدی آن سرای را دارند (رعد/۲۰-۲۵). [نافرمانان] کسانی هستند که عهد خدا را پس از میثاق آن، می‌شکنند و آن‌چه خدا به پیوستن آن، امر کرده است را قطع و در زمین فساد می‌کنند، آنان همان زیانکاران هستند (بقره/۲۷).

اگر [مقتول] از گروهى است که دشمنان شما هستند و [خود] او مومن است، [قاتل] باید بنده مومنى را آزاد کند [و ‏خون بها لازم نیست]. اگر [مقتول] از گروهى است که میان شما و میان آنان میثاقی است، باید به کسان او خون‌بها پرداخت نماید و برده مومنى را آزاد کند. هر کس [برده] نیافت، باید دو ماه پیاپى به عنوان توبه ‏اى از جانب خدا روزه بگیرد (نساء/۹۲). اگر خواستید همسری جایگزین همسر [خود] کنید و به یکی از آنان مال فراوانی داده‌اید، چیزی از آن را پس نگیرید. آیا آن را با بهتان و گناه آشکار می‌گیرید؟ چگونه آن را می‌گیرید در حالی‌که از یکدیگر کام گرفته‌اید و آنان از شما میثاق محکمی گرفته‌اند (نساء/۲۰-۲۱)؟

بی‌گمان کسانی که ایمان آوردند و هجرت نکردند، برای شما درباره آنان هیچ‌گونه پیوندی نیست مگر آن‌که هجرت کنند ولی اگر در امر دین از شما کمک خواستند، بر شما است که آنان را یاری کنید مگر بر ضدّ گروهی باشد که میان شما و آنان میثاقی است. خدا به آن‌چه انجام می‌دهید، بینا است (انفال/۷۲). از آنان [منافقان] ولیّ و یاوری نگیرید مگر کسانی که به گروهی می‌پیوندند که بین شما و آنان میثاقی است یا در حالی نزد شما بیایند که دل‌های آنان از جنگ با شما یا جنگیدن با قوم خود به تنگ آمده باشد (نساء/۸۹-۹۰).

میثاق- اقوام، [یعقوب به پسران خود] گفت: هرگز او (برادر یوسف) را با شما نمی‌فرستم تا به من، میثاقی از خدا بدهید که او را نزد من باز آورید، مگر این‌که گرفتار شوید پس چون میثاق خود را به او دادند، گفت: خدا بر آن‎چه می‌گوییم، وکیل است (یوسف/۶۶). [برادران یوسف] چون از عزیز ناامید شدند، نجواکنان کنار کشیدند. بزرگ آنان گفت: آیا نمی‌دانید که پدرتان بر شما میثاقی از خدا گرفته است و پیش از این هم درباره یوسف چه تقصیری کرده‌اید؟ پس من هرگز از این سرزمین نمی‌روم تا پدرم به من اجازه دهد یا خدا برای من داوری کند. او بهترین داوران است (یوسف/۸۰).

از بنی‌اسرائیل میثاق گرفتیم که جز خدا را نپرستید و به پدر و مادر، خویشان، یتیمان و تهیدستان نیکی کنید. با مردم سخن نیکو بگویید. نماز را برپا دارید و زکات بدهید. آن‌گاه جز اندکی از شما با حالت اعراض، روی گرداندید. از شما میثاق گرفتیم که خون یکدیگر را نریزید و یکدیگر را از دیار خود بیرون نکنید سپس شما اقرار کردید و خود شاهد هستید سپس همین شما هستید که یکدیگر را می‌کشید و جمعی از خودتان را از دیارشان بیرون می‌کنید و بر ضدّ آنان به گناه و دشمنی به یکدیگر کمک می‌کنید. اگر به اسیری نزد شما بیایند، با دادن فدیه آنان را آزاد می‌کنید در حالی‌که بیرون کردن آنان، بر شما حرام بوده است. آیا به بخشی از کتاب ایمان می‌آورید و به بخشی کفر می‌ورزید؟ پس سزای کسی از شما که چنین کند، جز خواری در زندگی دنیا نیست و روز قیامت، به سخت‌ترین عذاب بازگردانده می‌شوند. خدا از آن‌چه انجام می‌دهید، غافل نیست. همین کسان هستند که زندگی دنیا را به آخرت خریدند پس نه عذاب آنان تخفیف داده شود و نه آنان یاری شوند (بقره/۸۳-۸۶). [ای بنی‌اسرائیل] از شما میثاق گرفتیم و طور را بر فراز شما بلند کردیم [و گفتیم:] آن‌چه را به شما داده‌ایم، محکم بگیرید و آن‌چه را در آن است به یاد آورید، باشد که تقوا پیشه کنید سپس شما بعد از آن، روی برتافتید. اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، بدون تردید از زیانکاران می‌شدید (بقره/۶۳-۶۴). از شما میثاق گرفتیم و طور را بر فراز شما بلند کردیم [و گفتیم:] آن‌چه به شما داده‌ایم، محکم بگیرید و گوش دهید. گفتید: شنیدیم و نافرمانی کردیم. در اثر کفر آنان، [مِهر] گوساله در دلشان سرشته شد. بگو، اگر مومن هستید، آن‌چه ایمانتان به شما امر می‌کند، بد است (بقره/۹۳). طور را به سبب میثاقشان، بر فراز آنان بلند کردیم و به آنان گفتیم: سجده‌کنان از این در، داخل شوید. به آنان گفتیم، در [حرمت روز] شنبه تجاوز نکنید و از آنان میثاقی محکم گرفتیم پس به سبب نقض میثاقشان و کفر آنان نسبت به آیات خدا و کشتن ناحق پیامبران و به سبب سخن آنان که دل‌های ما در غلاف است، بلکه خدا به سبب کفرشان، بر دل‌ها‌ی‌ آنان مهر زد پس جز اندکی ایمان نمی‌آورند (نساء/۱۵۴-۱۵۵). به‌راستی خدا از بنی‌اسرائیل، میثاق گرفت و از آنان دوازده سرپرست برانگیختیم. خدا فرمود: بدون تردید من با شما هستم، اگر نماز برپا دارید. زکات بدهید. به فرستادگان من ایمان آورید. آنان را حمایت کنید و به خدا قرض نیکو بدهید، بدون تردید بدی‌های شما را از شما می‌زدایم و شما را به باغ‌هایی که از زیر آن نهرها جاری است، داخل می‌کنم پس هر کس از شما بعد از این کافر شود، به یقین راه راست را گم کرده است. پس به سبب نقض میثاقشان، آنان را لعنت کردیم و دل‌های آنان را سخت گرداندیم. کلمات را از جایگاه‌های خود تحریف می‌کردند، بخشی از آن‌چه را به آن یادآوری شده بودند، فراموش کردند. تو همواره بر خیانتی از آنان آگاه می‌شوی مگر اندکی از آنها پس از آنان درگذر و چشم‌پوشی کن. به راستی خدا نیکوکاران را دوست دارد (مائده/۱۲-۱۳). به راستی ما از بنی‌اسرائیل میثاق گرفتیم و فرستادگانی به سوی آنان فرستادیم. هرگاه فرستاده‌ای چیزی برای آنان می‌آورد که دلخواهشان نبود، گروهی را تکذیب می‌کردند و گروهی را می‌کشتند. پنداشتند، آزمایشی در کار نیست پس کور و کر شدند سپس خدا به آنان بازگشت سپس بسیاری از آنان کور و کر شدند. خدا به آن‌چه انجام می‌دهند، بینا است (مائده/۷۰-۷۱).

بعد از آنان (یهودیان)، جانشینانی کتاب را به ارث بردند که متاع این دنیای پست را می‌گیرند و می‌گویند: ما بخشیده خواهیم شد. اگر متاع دیگری مانند آن، به آنان داده شود، باز آن را می‌گیرند. آیا از آنان میثاق کتاب گرفته نشد که جز حق، نسبت به خدا نگویند با این‌که آن‌چه را در آن (کتاب) است، آموخته‌اند؟ سرای آخرت برای کسانی که تقوا پیشه می‌کنند، بهتر است. آیا تعقّل نمی‌کنید (اعراف/۱۶۹)؟

از کسانی که گفتند، ما مسیحی هستیم، میثاق‌شان را گرفتیم ولی آنان بخشی از آن‌چه تذکّر داده‌شده بودند را فراموش کردند پس ما تا روز قیامت، میان آنان دشمنی و کینه افکندیم. به‌زودی خدا آنان را از آن‌چه انجام می‌دادند، آگاه می‌کند (مائده/۱۴). خدا از کسانی که به آنان کتاب داده‌شده است، میثاق گرفت که آن را برای مردم، بیان کنند و کتمانش نکنند امّا آن را پشت سر خود انداختند و به بهای ناچیزی فروختند. بد است آن‌چه فروختند (آل‌عمران/۱۸۷).

عهد، عقد، سوگند

الميثاق

 

 

 

 

 

وَ إِذْ أَخَذَ اللّهُ مِيثَاقَ النَّبِيِّيْنَ لَمَا آتَيْتُكُم مِّن كِتَابٍ وَ حِكْمَةٍ ثُمَّ جَاءكُمْ رَسُولٌ مُّصَدِّقٌ لِّمَا مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَ لَتَنصُرُنَّهُ قَالَ أَأَقْرَرْتُمْ وَ أَخَذْتُمْ عَلَى ذَلِكُمْ إِصْرِي قَالُواْ أَقْرَرْنَا قَالَ فَاشْهَدُواْ وَ أَنَاْ مَعَكُم مِّنَ الشَّاهِدِينَ* فَمَن تَوَلَّى بَعْدَ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ* أَفَغَيْرَ دِينِ اللّهِ يَبْغُونَ وَ لَهُ أَسْلَمَ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ طَوْعًا وَ كَرْهًا وَ إِلَيْهِ يُرْجَعُونَ (آل‌عمران/۸۱-۸۳) وَ إِذْ أَخَذْنَا مِنَ النَّبِيِّينَ مِيثَاقَهُمْ وَ مِنكَ وَ مِن نُّوحٍ وَ إِبْرَاهِيمَ وَ مُوسَى وَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَ أَخَذْنَا مِنْهُم مِّيثَاقًا غَلِيظًا* لِيَسْأَلَ الصَّادِقِينَ عَن صِدْقِهِمْ وَ أَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا أَلِيمًا (احزاب/۷-۸)

 

 

 

وَ اذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ عَلَيْكُمْ وَ مِيثَاقَهُ الَّذِي وَاثَقَكُم بِهِ إِذْ قُلْتُمْ سَمِعْنَا وَ أَطَعْنَا وَ اتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (مائده/۷) وَ مَا لَكُمْ لَا تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الرَّسُولُ يَدْعُوكُمْ لِتُؤْمِنُوا بِرَبِّكُمْ وَ قَدْ أَخَذَ مِيثَاقَكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ (حديد/۸)

 

 

[اولوالالباب] الَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللّهِ وَ لاَ يِنقُضُونَ الْمِيثَاقَ* وَ الَّذِينَ يَصِلُونَ مَا أَمَرَ اللّهُ بِهِ أَن يُوصَلَ … أُوْلَئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَ أَزْوَاجِهِمْ وَ ذُرِّيَّاتِهِمْ وَ المَلاَئِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِم مِّن كُلِّ بَابٍ* سَلاَمٌ عَلَيْكُم بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ* وَ الَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ اللّهِ مِن بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَ يَقْطَعُونَ مَآ أَمَرَ اللّهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَ يُفْسِدُونَ فِي الأَرْضِ أُوْلَئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ (رعد/۲۰-۲۵) [الفاسقون] الَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِن بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَ يَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَ يُفْسِدُونَ فِي الأَرْضِ أُولَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (بقره/۲۷)

 

 

 

فَإِن كَانَ [المقتول] مِن قَوْمٍ عَدُوٍّ لَّكُمْ وَ هُوَ مْؤْمِنٌ فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ و َإِن كَانَ مِن قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُمْ مِّيثَاقٌ فَدِيَةٌ مُّسَلَّمَةٌ إِلَى أَهْلِهِ وَ تَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةً فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ تَوْبَةً مِّنَ اللّهِ (نساء/۹۲) وَ إِنْ أَرَدتُّمُ اسْتِبْدَالَ زَوْجٍ مَّكَانَ زَوْجٍ وَ آتَيْتُمْ إِحْدَاهُنَّ قِنطَارًا فَلاَ تَأْخُذُواْ مِنْهُ شَيْئًا أَتَأْخُذُونَهُ بُهْتَانًا وَ إِثْمًا مُّبِينًا* وَ كَيْفَ تَأْخُذُونَهُ وَ قَدْ أَفْضَى بَعْضُكُمْ إِلَى بَعْضٍ وَ أَخَذْنَ مِنكُم مِّيثَاقًا غَلِيظًا (نساء/۲۰-۲۱)

 

 

 

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَ الَّذِينَ آمَنُواْ وَ لَمْ يُهَاجِرُواْ مَا لَكُم مِّن وَلاَيَتِهِم مِّن شَيْءٍ حَتَّى يُهَاجِرُواْ وَ إِنِ اسْتَنصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ إِلاَّ عَلَى قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُم مِّيثَاقٌ وَ اللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (انفال/۷۲) وَ لاَ تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ وَلِيًّا وَ لاَ نَصِيرًا* إِلاَّ الَّذِينَ يَصِلُونَ إِلَىَ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُم مِّيثَاقٌ أَوْ جَآؤُوكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَن يُقَاتِلُوكُمْ أَوْ يُقَاتِلُواْ قَوْمَهُمْ (نساء/۸۹-۹۰)

 

 

المیثاق- الاقوام، قَالَ [يعقوب لبنيه] لَنْ أُرْسِلَهُ مَعَكُمْ حَتَّى تُؤْتُونِ مَوْثِقًا مِّنَ اللّهِ لَتَأْتُنَّنِي بِهِ إِلاَّ أَن يُحَاطَ بِكُمْ فَلَمَّا آتَوْهُ مَوْثِقَهُمْ قَالَ اللّهُ عَلَى مَا نَقُولُ وَكِيلٌ (يوسف/۶۶) فَلَمَّا اسْتَيْأَسُواْ (اخوة یوسف) مِنْهُ خَلَصُواْ نَجِيًّا قَالَ كَبِيرُهُمْ أَلَمْ تَعْلَمُواْ أَنَّ أَبَاكُمْ قَدْ أَخَذَ عَلَيْكُم مَّوْثِقًا مِّنَ اللّهِ وَ مِن قَبْلُ مَا فَرَّطتُمْ فِي يُوسُفَ فَلَنْ أَبْرَحَ الأَرْضَ حَتَّىَ يَأْذَنَ لِي أَبِي أَوْ يَحْكُمَ اللّهُ لِي وَ هُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ (يوسف/۸۰)

 

 

وَ إِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ لاَ تَعْبُدُونَ إِلاَّ اللّهَ وَ بِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَ ذِي الْقُرْبَى وَ الْيَتَامَى وَ الْمَسَاكِينِ وَ قُولُواْ لِلنَّاسِ حُسْنًا وَ أَقِيمُواْ الصَّلاَةَ وَ آتُواْ الزَّكَاةَ ثُمَّ تَوَلَّيْتُمْ إِلاَّ قَلِيلًا مِّنكُمْ وَ أَنتُم مِّعْرِضُونَ* وَ إِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ لاَ تَسْفِكُونَ دِمَاءكُمْ وَ لاَ تُخْرِجُونَ أَنفُسَكُم مِّن دِيَارِكُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَ أَنتُمْ تَشْهَدُونَ* ثُمَّ أَنتُمْ هَؤُلاء تَقْتُلُونَ أَنفُسَكُمْ وَ تُخْرِجُونَ فَرِيقًا مِّنكُم مِّن دِيَارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَيْهِم بِالإِثْمِ وَ الْعُدْوَانِ وَ إِن يَأتُوكُمْ أُسَارَى تُفَادُوهُمْ وَ هُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيْكُمْ إِخْرَاجُهُمْ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَ تَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاء مَن يَفْعَلُ ذَلِكَ مِنكُمْ إِلاَّ خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ وَ مَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ* أُولَئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُاْ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالآَخِرَةِ فَلاَ يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَ لاَ هُمْ يُنصَرُونَ (بقره/۸۳-۸۶) [يا بني‌اسرائيل] أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ وَ رَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُواْ مَا آتَيْنَاكُم بِقُوَّةٍ وَ اذْكُرُواْ مَا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ* ثُمَّ تَوَلَّيْتُم مِّن بَعْدِ ذَلِكَ فَلَوْلاَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ لَكُنتُم مِّنَ الْخَاسِرِينَ (بقره/۶۳-۶۴) أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ وَ رَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُواْ مَا آتَيْنَاكُم بِقُوَّةٍ وَ اسْمَعُواْ قَالُواْ سَمِعْنَا وَ عَصَيْنَا وَ أُشْرِبُواْ فِي قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِكُفْرِهِمْ قُلْ بِئْسَمَا يَأْمُرُكُمْ بِهِ إِيمَانُكُمْ إِن كُنتُمْ مُّؤْمِنِينَ (بقره/۹۳) وَ رَفَعْنَا فَوْقَهُمُ الطُّورَ بِمِيثَاقِهِمْ وَ قُلْنَا لَهُمُ ادْخُلُواْ الْبَابَ سُجَّدًا وَ قُلْنَا لَهُمْ لاَ تَعْدُواْ فِي السَّبْتِ وَ أَخَذْنَا مِنْهُم مِّيثَاقًا غَلِيظًا* فَبِمَا نَقْضِهِم مِّيثَاقَهُمْ وَ كُفْرِهِم بَآيَاتِ اللّهِ وَ قَتْلِهِمُ الأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقًّ وَ قَوْلِهِمْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ بَلْ طَبَعَ اللّهُ عَلَيْهَا بِكُفْرِهِمْ فَلاَ يُؤْمِنُونَ إِلاَّ قَلِيلًا (نساء/۱۵۴-۱۵۵) وَ لَقَدْ أَخَذَ اللّهُ مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَ بَعَثْنَا مِنهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ نَقِيبًا وَ قَالَ اللّهُ إِنِّي مَعَكُمْ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلاَةَ وَ آتَيْتُمُ الزَّكَاةَ وَ آمَنتُم بِرُسُلِي وَ عَزَّرْتُمُوهُمْ وَ أَقْرَضْتُمُ اللّهَ قَرْضًا حَسَنًا لَّأُكَفِّرَنَّ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَ لأُدْخِلَنَّكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ فَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ مِنكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاء السَّبِيلِ* فَبِمَا نَقْضِهِم مِّيثَاقَهُمْ لَعنَّاهُمْ وَ جَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِيَةً يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِ وَ نَسُواْ حَظًّا مِّمَّا ذُكِّرُواْ بِهِ وَ لاَ تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَىَ خَآئِنَةٍ مِّنْهُمْ إِلاَّ قَلِيلًا مِّنْهُمُ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اصْفَحْ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ (مائده/۱۲-۱۳) لَقَدْ أَخَذْنَا مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَ أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمْ رُسُلًا كُلَّمَا جَاءهُمْ رَسُولٌ بِمَا لاَ تَهْوَى أَنْفُسُهُمْ فَرِيقًا كَذَّبُواْ وَ فَرِيقًا يَقْتُلُونَ* وَ حَسِبُواْ أَلاَّ تَكُونَ فِتْنَةٌ فَعَمُواْ وَ صَمُّواْ ثُمَّ تَابَ اللّهُ عَلَيْهِمْ ثُمَّ عَمُواْ وَ صَمُّواْ كَثِيرٌ مِّنْهُمْ وَ اللّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ (مائده/۷۰-۷۱)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ (الیهود) خَلْفٌ وَرِثُواْ الْكِتَابَ يَأْخُذُونَ عَرَضَ هَذَا الأدْنَى وَ يَقُولُونَ سَيُغْفَرُ لَنَا وَ إِن يَأْتِهِمْ عَرَضٌ مِّثْلُهُ يَأْخُذُوهُ أَلَمْ يُؤْخَذْ عَلَيْهِم مِّيثَاقُ الْكِتَابِ أَن لاَّ يِقُولُواْ عَلَى اللّهِ إِلاَّ الْحَقَّ وَ دَرَسُواْ مَا فِيهِ وَ الدَّارُ الآخِرَةُ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ (اعراف/۱۶۹)

 

وَ مِنَ الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّا نَصَارَى أَخَذْنَا مِيثَاقَهُمْ فَنَسُواْ حَظًّا مِّمَّا ذُكِّرُواْ بِهِ فَأَغْرَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَ الْبَغْضَاء إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ سَوْفَ يُنَبِّئُهُمُ اللّهُ بِمَا كَانُواْ يَصْنَعُونَ (مائده/۱۴) أَخَذَ اللّهُ مِيثَاقَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَ لاَ تَكْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَرَاء ظُهُورِهِمْ وَ اشْتَرَوْاْ بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَبِئْسَ مَا يَشْتَرُونَ (آل‌عمران/۱۸۷)