چکیده: موریانه عصای سلیمان را خورد، آن‌گاه آنان از مرگ سلیمان آگاه شدند.

پس چون مرگ را بر او [سلیمان] مقرّر کردیم، جز موریانه‌ای که عصاى او را مى ‏خورد، [آنان را] از مرگ او آگاه نگردانید پس چون افتاد، براى جنّیان روشن شد که اگر غیب مى‏ دانستند، در آن عذاب خفّت ‏آور نمى‏ ماندند (سبأ/۱۴).

فَلَمَّا قَضَيْنَا عَلَيْهِ (سلیمان) الْمَوْتَ مَا دَلَّهُمْ عَلَى مَوْتِهِ إِلَّا دَابَّةُ الْأَرْضِ تَأْكُلُ مِنسَأَتَهُ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ الْجِنُّ أَن لَّوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ الْغَيْبَ مَا لَبِثُوا فِي الْعَذَابِ الْمُهِينِ (سبأ/۱۴)