چکیده: مورچه ‏اى گفت: اى مورچگان، به خانه ‏های خود داخل شوید مبادا سلیمان و سپاهیانش ناآگاهانه شما را پایمال کنند.

براى سلیمان، سپاهیانش از جن، انس و پرندگان گردآورى شدند و دسته‌دسته گردیدند تا آن‌گاه که به وادى مورچگان رسیدند، مورچه‏ اى گفت: اى مورچگان، به خانه‏ های خود داخل شوید مبادا سلیمان و سپاهیانش ندانسته شما را پایمال کنند. [سلیمان] از گفتار او لبخندی شادمانه زد و گفت: پروردگارا، در دلم افکن تا نعمتى را که به من و پدر و مادرم ارزانى داشته ‏اى، سپاس‌گزارم و به کار شایسته‏ اى که آن را مى‏ پسندى، انجام دهم و من را به رحمت‏ خود در میان بندگان شایسته‏ ات، داخل کن (نمل/۱۸-۱۹)

وَ حُشِرَ لِسُلَيْمَانَ جُنُودُهُ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنسِ وَ الطَّيْرِ فَهُمْ يُوزَعُونَ* حَتَّى إِذَا أَتَوْا عَلَى وَادِي النَّمْلِ قَالَتْ نَمْلَةٌ يَا أَيُّهَا النَّمْلُ ادْخُلُوا مَسَاكِنَكُمْ لَا يَحْطِمَنَّكُمْ سُلَيْمَانُ وَ جُنُودُهُ وَ هُمْ لَا يَشْعُرُونَ* فَتَبَسَّمَ ضَاحِكًا مِّن قَوْلِهَا وَ قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَ عَلَى وَالِدَيَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَ أَدْخِلْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ (نمل/۱۸-۱۹)