چکیده: وقتی امواج دریا مردم را فرا گیرد، خدا را خالصانه می‌خوانند و هنگامی که آنان را می‌رهاند برخی سرکشی می‌کنند. اعمال کافران مانند تاریکی‌هایی است در دریای ژرف که امواجی آن را می‌پوشاند.

او کسى است که شما را در خشکى و دریا سیر می‌دهد تا هنگامی که در کشتی‌ باشید و آنان را با بادى خوش به حرکت درآورد و  به آن شاد شوند [آن‌گاه] بادى سخت بر آنها بوزد و موج از هر طرف بر آنان بیاید و یقین کنند که احاطه شده‌اند، خدا را در حالی‌که دین را برای او خالص کرده‌اند، مى ‏خوانند که اگر ما را از این [ورطه] نجات دهی، بی‌گمان از سپاسگزاران خواهیم شد پس چون آنان را نجات داد، ناگهان در زمین به ناحق سرکشى مى‏ کنند. (یونس/۲۲-۲۳). چون موجى مانند سایبان‌ها آنان را فرا گیرد، خدا را، در حالی که دین را براى او خالص کرده‌اند، بخوانند پس هنگامی که آنان را به سوی خشکى نجات داد، برخى از آنان میانه ‏رو هستند و نشانه‏ هاى ما را جز هر پیمان‌شکن ناسپاسى انکار نمى ‏کند (لقمان/۳۲).

[اعمال کافران] مانند تاریکی‌هایى است که در دریایى ژرف است که موجى آن را مى‏ پوشاند [و] روى آن موجى [دیگر] است [و] بالاى آن ابرى است. تاریکی‌هایى است که بعضى بر روى بعضى قرار گرفته است، هر گاه دست خود را بیرون آورد، آن را نمى ‏بیند. خدا برای هر کس که نورى قرار نداده باشد، او هیچ نورى نخواهد داشت (نور/۴۰).

کشتى آنان (نوح و همراهانش) را در میان موجى مانند کوه‏ مى‏ برد. نوح، پسر خود را که در کنارى بود، ندا داد: اى پسرک من، با ما سوار شو و با کافران نباش. گفت: به‌زودى به کوهى پناه مى‏ جویم که من را از آب در امان نگاه مى ‏دارد. [نوح] گفت: امروز در برابر فرمان خدا هیچ نگاه دارنده ‏اى نیست مگر کسى که [خدا به او] رحم کند. موج میان آن دو حایل شد و [پسر] از غرق ‏شدگان گردید (هود/۴۲-۴۳).

در آن روز آنان را رها مى ‏کنیم تا موج ‏آسا بعضى در برخى درآمیزند و در صور دمیده شود پس همه آنها را جمع خواهیم کرد (کهف/۹۹).

هُوَ الَّذِي يُسَيِّرُكُمْ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ حَتَّى إِذَا كُنتُمْ فِي الْفُلْكِ وَجَرَيْنَ بِهِم بِرِيحٍ طَيِّبَةٍ وَ فَرِحُواْ بِهَا جَاءتْهَا رِيحٌ عَاصِفٌ وَجَاءهُمُ الْمَوْجُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَ ظَنُّواْ أَنَّهُمْ أُحِيطَ بِهِمْ دَعَوُاْ اللّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ لَئِنْ أَنجَيْتَنَا مِنْ هَذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ* فَلَمَّا أَنجَاهُمْ إِذَا هُمْ يَبْغُونَ فِي الأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ (یونس/۲۲-۲۳) وَ إِذَا غَشِيَهُم مَّوْجٌ كَالظُّلَلِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ فَمِنْهُم مُّقْتَصِدٌ وَ مَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا كُلُّ خَتَّارٍ كَفُورٍ (لقمان/۳۲)

[الذین کفروا اعمالهم] كَظُلُمَاتٍ فِي بَحْرٍ لُّجِّيٍّ يَغْشَاهُ مَوْجٌ مِّن فَوْقِهِ مَوْجٌ مِّن فَوْقِهِ سَحَابٌ ظُلُمَاتٌ بَعْضُهَا فَوْقَ بَعْضٍ إِذَا أَخْرَجَ يَدَهُ لَمْ يَكَدْ يَرَاهَا وَ مَن لَّمْ يَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ نُورًا فَمَا لَهُ مِن نُّورٍ (نور/۴۰)

وَ هِيَ تَجْرِي بِهِمْ فِي مَوْجٍ كَالْجِبَالِ وَ نَادَى نُوحٌ ابْنَهُ وَ كَانَ فِي مَعْزِلٍ يَا بُنَيَّ ارْكَب مَّعَنَا وَ لاَ تَكُن مَّعَ الْكَافِرِينَ* قَالَ سَآوِي إِلَى جَبَلٍ يَعْصِمُنِي مِنَ الْمَاء قَالَ لاَ عَاصِمَ الْيَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللّهِ إِلاَّ مَن رَّحِمَ وَ حَالَ بَيْنَهُمَا الْمَوْجُ فَكَانَ مِنَ الْمُغْرَقِينَ (هود/۴۲-۴۳)

وَ تَرَكْنَا بَعْضَهُمْ يَوْمَئِذٍ يَمُوجُ فِي بَعْضٍ وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَجَمَعْنَاهُمْ جَمْعًا (کهف/۹۹)