چکیده: برای هر امّتی مناسکی قرار دادیم که به آن می‌پردازند. هنگامی که مناسک حج خود را به جای آوردید، همان‌گونه که پدران خود را یاد می‌کنید، یا با یادکردی بیشتر، خدا را یاد کنید. بگو، مناسک من برای خدا است. ابراهیم و اسماعیل گفتند: پروردگارا، مناسک ما را به ما نشان بده.

برای هر امّتی مناسکی قرار دادیم که به آن می‌پردازند پس نباید با تو در این امر نزاع کنند. به سوی پروردگار خود دعوت کن که تو بر راه راست قرار داری (حج/۶۷). برای هر امّتی مناسکی قرار دادیم تا نام خدا را بر آن‌چه از چهارپایان زبان‌بسته، روزی آنان کرده است، یاد کنند پس معبود شما معبودی یگانه است. تنها تسلیم او باشید و فروتنان را بشارت بده (حج/۳۴). هنگامی که مناسک (حجّ) خود را به پایان بردید، همان‌گونه که پدران خود را یاد می‌کنید، یا با یادکردنی بیشتر، خدا را یاد کنید (بقره/۲۰۰). برای خدا، حج و عمره را به پایان رسانید و اگر محاصره شدید، آن‌چه از قربانی میسّر است [قربانی کنید] و سرهای خود را نتراشید تا آن‌که قربانی به محلّ خود برسد. برای هر کس از شما بیمار باشد یا در سر ناراحتی داشته باشد، پس کفّاره‌ای است از روزه یا صدقه یا مناسکی دیگر (بقره/۱۹۶).

بگو، به‌راستی، نماز من، مناسک من، زندگی من و مرگ من، برای خدا، پروردگار جهانیان است که او شریکی ندارد و به آن فرمان یافته‌ام (انعام/۱۶۲-۱۶۳).

هنگامی که ابراهیم و اسماعیل پایه‌هایی از خانه را بالا می‌بردند، [گفتند:] پروردگارا، … مناسک ما را به ما نشان بده و بر ما بازگرد. به‌راستی تو، همان توبه‌پذیر مهربان هستی (بقره/۱۲۷-۱۲۸).

حج

لِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكًا هُمْ نَاسِكُوهُ فَلَا يُنَازِعُنَّكَ فِي الْأَمْرِ وَ ادْعُ إِلَى رَبِّكَ إِنَّكَ لَعَلَى هُدًى مُّسْتَقِيمٍ (حج/۶۷) وَ لِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكًا لِيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَى مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ فَإِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا وَ بَشِّرِ الْمُخْبِتِينَ (حج/۳۴) فَإِذَا قَضَيْتُم مَّنَاسِكَكُمْ فَاذْكُرُواْ اللّهَ كَذِكْرِكُمْ آبَاءكُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِكْرًا (بقره/۲۰۰) وَ أَتِمُّواْ الْحَجَّ وَ الْعُمْرَةَ لِلّهِ فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْيِ وَ لاَ تَحْلِقُواْ رُؤُوسَكُمْ حَتَّى يَبْلُغَ الْهَدْيُ مَحِلَّهُ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ بِهِ أَذًى مِّن رَّأْسِهِ فَفِدْيَةٌ مِّن صِيَامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُكٍ (بقره/۱۹۶)

قُلْ إِنَّ صَلاَتِي وَ نُسُكِي وَ مَحْيَايَ وَ مَمَاتِي لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ* لاَ شَرِيكَ لَهُ وَ بِذَلِكَ أُمِرْتُ (انعام/۱۶۲-۱۶۳)

وَ إِذْ يَرْفَعُ إِبْرَاهِيمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَ إِسْمَاعِيلُ رَبَّنَا … أَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَ تُبْ عَلَيْنَآ إِنَّكَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ (بقره/۱۲۷-۱۲۸)